Segala

Segala
Obraz poglądowy artykułu Ségala
Krajobraz Segala
Kraj Francja
Region francuski Oksytania
departament francuski Aveyron
Tarn
Główne miasta Baraqueville
Naucelle
Requista

Rieupeyroux

Informacje kontaktowe 44 ° 12 ′ 00 ″ północ, 2 ° 26 ′ 00 ″ wschód
Geologia Ziemie kwasy krzemowe
Produkcja Pszenica, kukurydza, ziemniaki, buraki...
Gminy 27

Sąsiednie regiony naturalne		 Causses du Quercy
Terrefort
Basin of Decazeville-Aubin
Causse Comtal
Lévézou
Saint-Affricain
Lacaunais
Albigensian
Gaillacois
Obraz poglądowy artykułu Ségala
Położenie Ségala na mapie Masywu Centralnego

Ségala ( Lo Segalar in Occitan ) to naturalny region Francji , który rozciąga się na zachód od departamentu Aveyron i na północ od Tarn . Jest to region geologiczny, w przeciwieństwie do Vicomté d'Albigeois , Rouergue czy Quercy , które są regionami historycznymi.

Geografia

Sytuacja

Le Ségala znajduje się w zachodniej i północno-zachodniej części departamentu Aveyron oraz w północno-wschodniej części departamentu Tarn . Jest to region wzgórz i gór zwany puèg lub puech . Przecinają ją rzeki Aveyron , Viaur i Cérou . Region ten nie powinien być mylony z Ségala lotois , Poddziałanie kraju Châtaigneraie .

Segalę otaczają następujące regiony naturalne:

Topografia

Le Ségala to obszar, który rozciąga się między dolinami rzek Cérou i Aveyron na południowym zachodzie departamentu Aveyron . Znajduje się między 200 a 800 metrów nad poziomem morza, na grani łączącej Rieupeyroux do Baraqueville , oferty Segala kontrastujące pejzaże między głębokimi, dzikich i zalesionych dna doliny i szczyty płaskowyże zdominowanych przez rolnictwo dziś zorientowany hodowli bydła. Intensywny (mleko i Le Veau d'Aveyron i du Ségala ). Pagórkowata Ségala została nazwana „krainą stu dolin”, ponieważ jej sieć hydrograficzna jest gęsta.

Etymologia

Ségala (w języku prowansalskim lo Segalar ) powstaje od prowansalskiego słowa segal ( żyto ), do którego dodano zbiorczy przyrostek -ar . Całość wyznacza grunt z żytem .

Pedologia

Pola regionu Ségala są nazwane w południowym Masywie Centralnym des Ségalas, ponieważ za każdym razem spotykany jest ten szczególny rodzaj gleby. Jest to kwaśna gleba krzemionkowa, na której można było uprawiać jedynie mało wymagające zboże: żyto , od którego wzięło swoją nazwę ( segal lub sigal w języku prowansalskim ). Ziemia żytnia jest przeciwieństwem ziemi pszenicy lub pszenicy .

Historia

W 1902 roku , budowa kolejowego wiaduktu umożliwiającej przejście przez Viaur i otwarcie Rodez - linię Carmaux umożliwiła dostarczanie wapnia poprawek , wapnia , i tym samym zmniejszenia naturalnego kwasowość tej gleby. Rzeczywiście, wapno podnosi kwaśne pH gleby. Nowe uprawy (pszenica, kukurydza) stopniowo wypierały żyto. Gaj kasztanowy stopniowo zanikał, podobnie jak związana z nim kultura świni. Jednak nadal istnieje wiele gospodarstw z nieaktywnymi „sekadami” (suszarniami kasztanów).

Gminy Ségala

Gminy Ségala AC Gminy Ségala DP Gminy Ségala QT

Miasta i zabytki turystyczne

Bibliografia

  1. Frédéric Zégierman – Przewodnik po krajach Francji (południe) – Fayard 1999
  2. Gaston Bazalgues i Jacqueline Bazalgues , Odkrywanie nazw miejscowości Quercy i gmin Lot: Toponimy Lotoise , Aubenas, Gourdon: Éditions de la Bouriane i Quercy,czerwiec 2002, 133  pkt. ( ISBN  2-910540-16-2 , informacja BNF n O  FRBNF40220401 ) , str.  71.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne