Woëvre

Woëvre
Kraj Francja
Podział administracyjny Lorraine
Podział administracyjny Meuse
Meurthe-et-Moselle
Vosges
Główne miasta Puszka
Toul
Neufchâteau
Informacje kontaktowe 49 ° 07 ′ 01 ″ północ, 5 ° 30 ′ 00 ″ wschód

Sąsiadujące regiony naturalne		 Barrois
Côtes de Meuse
Côtes de Moselle
Przykładowa ilustracja artykułu Woëvre
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Woëvre
Geolokalizacja na mapie: Lorraine
(Zobacz sytuację na mapie: Lorraine) Woëvre

La Woevre (tradycyjnie wymawiane [ wa: vʁ ], ale czasem też [ VWA: vʁ ], a nawet [ vwɛ: vʁ ]) to obszar naturalny w północno-wschodniej Francji, położony w Lorraine regionu , głównie w dziale z Mozy a na mniejszą część w Meurthe-et-Moselle lub nawet w departamencie Vosges .

Geografia

Lokalizacja

La Woëvre rozciąga się u podnóża wybrzeży Mozy, które znajdują się na prawym brzegu Mozy . Prowadzi na ogół od doliny Chiers na północy do Mozeli na poziomie miasta Toul na południu. Obejmuje jezioro Madine i zachodnią część Regionalnego Parku Przyrody Lotaryngii . Wieś Roncourt (Moselle) został skierowany do XVIII -tego  wieku „Roncourt w Woivre”, co sugeruje większą powierzchnię niż zakładano.

Wśród gmin wchodzących w skład Woëvre wiele dodało jego nazwę: Wadonville-en-Woëvre , Fresnes-en-Woëvre , Latour-en-Woëvre , Marchéville-en-Woëvre , Saint-Hilaire-en-Woëvre , Manoncourt-en-Woëvre , Beney-en-Woëvre , Boinville-en-Woëvre , Grimaucourt-en-Woëvre , Herméville-en-Woëvre , Jonville-en-Woëvre , Rouvres-en-Woëvre , Rupt-en-Woëvre , Ville-en-Woëvre , Saint -Benoît-en-Woëvre , Lamarche-en-Woëvre , Bonzée-en-Woëvre , Saulx-en-Woëvre , Broussey-en-Woëvre , Savonnières-en-Woëvre . Zjawisko to możemy również zaobserwować w strukturach międzygminnych , takich jak Wspólnota gmin Petite Woëvre .

Nazwa La Woëvre pochodzi również od narodowego lasu Woëvre, znajdującego się częściowo na terenie gminy Mouzay .

Geografia fizyczna

Położone na średniej wysokości od 220 do 230 m, Woëvre znajduje się pomiędzy wybrzeżami Mozy i Mozeli . Ta część Lotaryngii jest słabo zalesiona. W szczególności występują dęby szypułkowe, których ukorzenienie jest dość płytkie, co jest ważnym atutem na wilgotnej glebie.

Hydrografia

Sieć hydrograficzna jest ważna i zasila jezioro Madine . Część sieci, głównie w kierunku Étain , była od średniowiecza rzeźbiona przy użyciu ziemnych wałów, aby stopniowo tworzyć stawy wykorzystywane do hodowli ryb , ale także do oczyszczania bagien. Stawy te są dziś ostoją wielu gatunków ptaków , zwłaszcza wędrownych .

Pogoda

La Woëvre jest, obok wybrzeży Mozeli , jednym z najmniej nawadnianych przez deszcze obszarów w Lotaryngii .

Geologia

Szczególnie wilgotna gleba regionu składa się z warstw wodonośnych ( piaskowiec , wapień ) oddzielonych nieprzepuszczalnymi warstwami gliny Callovian.

Toponimia

W języku niskim po łacinie  : Vavra, Vevra, Wavra, Wevra , co oznacza „ziemia w krzakach i małym drewnie” nieszporów , „zarośla”; nazwany tak prawdopodobnie w opozycji do sąsiedniego kraju głębokich lasów , Ardenów.

W języku niemieckim  : Waber , Wawart i Waberwald .

Historia

To na tym terenie Dagobert II założył swoją rezydencję i został zamordowany.

W Woëvre toczyły się bitwy wojskowe pierwszej wojny światowej .

„  Odbicie słońca lśni w wodzie rowu, przecina łąki długiego blasku, gdzie dziury po muszlach wiszą w olśniewających miejscach. La Woëvre otula się perłową mgiełką, unosi się lekko w stronę bladoniebieskiego nieba. Ziemia nagle chybi, siedzę w błocie, dwa kroki od kłody, której grubość patrzę z przerażeniem wstecz.  » Maurice Genevoix , the30 października 1914.

Ochrona środowiska

Niektóre obszary Woëvre są zinwentaryzowane jako naturalne obszary o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF). Większość z tych obszarów została zakupiona w 1996 r. Przez Conservatoire des sites lorrains (CSL), stowarzyszenie utworzone w 1984 r. W celu walki o ochronę wrażliwych obszarów w Lotaryngii. Stawy Petite Woëvre są klasyfikowane przez konwencję Ramsar od 1991 roku .

Galeria zdjęć


Uwagi i odniesienia

  1. Jean-Marie Pierret , Historyczna fonetyka języka francuskiego i pojęcia fonetyki ogólnej , Peeters, Louvain-la-Neuve , 1994, s. 104.
  2. Ernest de Bouteiller , Słownik topograficzny dawnego departamentu Mozeli: napisany w 1868 roku pod auspicjami Towarzystwa Archeologii i Historii Mozeli , Paryż, Imprimerie Nationale,1874( czytaj online ) , s.  286
  3. Ramsar, „  Ramsar Convention Sites  ” (dostęp 20 sierpnia 2009 )

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny