Claix (Isère)

Claix
Claix (Isère)
Widok na wieś Claix i Vercors.
Herb Claix
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Owernia-Rodan-Alpy
dział Isere
Dzielnica Grenoble
Międzywspólnotowość Metropolia Grenoble-Alpes
Mandat burmistrza
 Christophe Revil
2020 -2026
Kod pocztowy 38640
Wspólny kod 38111
Demografia
Miły Claixois
Ludność
miejska 		7921 mieszk  . (2018 wzrost o 1,19% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 328  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 45° 07 ′ 13 ″ północ, 5° 40 ′ 21 ″ wschód
Wysokość 300  m
min. Maks. 226  m
1966  m²
Obszar 24,12  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Grenoble
( przedmieście )
Obszar atrakcji Grenoble
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Fontaine-Seyssinet
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes
Zobacz na mapie administracyjnej Auvergne-Rhône-Alpes Lokalizator miasta 14.svg Claix
Geolokalizacja na mapie: Isère
Zobacz na mapie topograficznej Isère Lokalizator miasta 14.svg Claix
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Claix
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Claix
Znajomości
Stronie internetowej http://www.ville-claix.fr/

Claix jest francuski gmina na przedmieściach Grenoble , znajdujących się w dziale z Isere oraz w regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Według INSEE w 2017 r. miasto liczyło 8129 mieszkańców o nazwie Claixois. Jest częścią miasta Grenoble-Alpes Métropole , które skupia 49 gmin i 440 000 w 2015 roku.

Znajduje się w regionie zdominowanym przez Rzymian z II -go  wieku przed naszą erą. AD, pierwsza wzmianka o tym mieście, w tym nazwę skryptu trwa kilka form: Clais, glinki, Claies, Claysum, Clasium, Claiz, Cleys lub Cles, gdy X th  century. O ostatecznym kształcie zdecydował w 1789 roku Claix. Pochodzenie tej nazwy jest niepewne: pochodzi od „Clavius”, gallo-rzymskiej nazwy domeny lub od galijskiego słowa „cleta”, co oznacza płot.

Położone w aglomeracji Grenoble, Claix to małe miasteczko w strefie podmiejskiej u podnóża Vercors i wzdłuż Drac .

Geografia

Lokalizacja

Claix znajduje się na południe od Grenoble , na wschodnim brzegu Vercors , niedaleko zbiegu Gresse i Drac .

Claix jest trzecią co do wielkości gminą w obszarze metropolitalnym Grenoble (24,1  km 2 ) po Le Gua (28,4  km 2 ) i Vif (28,3  km 2 ).

Gmina Claix prezentuje zarówno oblicze gminy w aglomeracji Grenoble, jak i gminy górskiej, gdyż jej wysokość wznosi się do ponad 1800  m na grzbiecie Vercors . Claix to miasto w regionalnym parku przyrody Vercors .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Claix
Saint-Nizier-du-Moucherotte Seysyńczycy Echirolles
Lans-en-Vercors Claix Pont-de-Claix
Varces-Allières-et-Risset

Sąsiednie gminy Claix to Seyssins na północy, Pont-de-Claix na wschodzie, Varces-Allières-et-Risset na południu oraz Lans-en-Vercors i Saint-Nizier-du-Moucherotte na zachodzie.

Claix graniczy z Drakiem, który tworzy swoją granicę z Le Pont-de-Claix.

Geologia i ulga

Gmina Claix rozciąga się od wysokości 226  m przy Pont de Claix do 1966  m w pobliżu Pic Saint-Michel (Vercors), ta ostatnia oddziela gminy Varces i Lans-en-Vercors . Granicą jest grzbiet klifu.

W erze drugorzędowej Alpy wewnętrzne są formowane przez ruchy ściskające 20 milionów lat temu, gdy morze się cofało, a epokę trzeciorzędową wyznacza morze alpejskie, z którego wyłania się obecna forma Claix. 250 000 lat temu Claix zostało naznaczone wielkimi zlodowaceniami, gdzie obecnie występuje wymarła fauna (m.in. mamut , nosorożca włochaty, lew jaskiniowy ), którego miejsce zajął niedźwiedź , koziorożec , zając lub lis polarny .

Masyw Vercors składa się z dwóch zespołów konstrukcyjnych, płaskowyż Saint-Nizier z antyklinalnym sklepieniem wykonany jest z wapieni urgońskich , z których cofa się fałd uskoku Moucherotte. U jego stóp łagodniejsze zbocza górują nad równiną w skale Comboire.

Pogoda

Jak na całą aglomerację Grenoble, Claix leży w półoceanicznej, półkontynentalnej strefie klimatycznej, z bardzo niewielkim wpływem śródziemnomorskim (opad deszczu w lecie jest mniejszy niż w zimie). Miasto ma nieco więcej słońca niż miasto Grenoble (już wysokie z 2100 godzinami rocznie) i nieco mniej opadów niż to (nieco mniej niż jeden metr rocznie). Dolina Drac, w której znajduje się miasto Claix, jest bardzo wietrzna, ale pozostaje doliną wewnątrzalpejską. Powoduje to upalne lata i dość mroźne zimy.

Otaczająca góra wywołuje również inne, czasem gwałtowne zjawiska: Foehn , inwersję termiczną ... Jeśli chodzi o efekt fenowy wywołany wiatrami południowymi, Claix i dolina Drac są ogólnie najbardziej dotkniętymi miejscami w dorzeczu Grenoble, ze względu na ich położenie geograficzne w pobliżu Trièves i południowe prealpy. To czasami zapewnia niezwykle wysokie temperatury zimą na Claix, ponad 10  ° C wyższe niż w pozostałej części dorzecza Grenoble, podczas gdy fen „zanieczyszcza” resztę aglomeracji, dalej na północ.

Jeśli chodzi o zimno, archiwa pokazują długie i surowe zimy w latach 1476-1477, kiedy Grenoble i jego okolice przez cztery miesiące były odizolowane od reszty prowincji. Okres między 1600 a 1850 rokiem nazywany jest „małą epoką lodowcową”. Obfite są tam opady śniegu, przerwane przez upalne lato, które spowodowało suszę w lipcu 1839 roku.

W latach 1840-1880 mówimy o wielkich zakłóceniach pogody spowodowanych przedłużającymi się deszczami (w kantonie Vif opady deszczu wynoszą 1384  ml w 1852 r.), a następnie obfitym śniegiem i mrozem, które niszczą uprawy. Rzeki też zamarzają. XX p  wieku również oznaczone jako ostre zimy 1952 ( -25  ° C do Grenoble) i 1971 ( -21  ° C do Grenoble) Śnieg (kwiecień 1976 i 1977) lub na początku śnieg (lipiec 1981), lecz również susza jak latem 1976 i tornado w lipcu 1980.

Prognoza pogody w Grenoble Saint-Geoirs
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień móc czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) -1,8 -0,2 1.2 3,6 7,8 11 13.2 12,9 10.2 6,7 1,9 -0,7 5,5
Średnia temperatura (°C) 1,8 3,6 5,9 8,8 13.2 16,6 19,5 18,9 15,8 11,6 5,9 2,7 10,4
Średnia maksymalna temperatura (° C) 5.4 7,3 10,7 14 18,6 22,3 25,7 24,9 21,5 16,4 9,9 6 15,2
Opady ( mm ) 66 72,6 82,8 101,9 107,2 94,1 63,4 74,9 91,4 94,1 80,3 70,7 979,5
Źródło: Infoclimat Grenoble Saint-Geoirs


Schemat ombrotermiczny

Miejscowości i przysiółki

Dwie główne dzielnice Claix to Bourg (zgrupowane wokół historycznego centrum, ratusza i kościoła Saint-Pierre) oraz Pont Rouge , położony na równinie, w pobliżu historycznego mostu nad Drac , który jest rozwijany od 1916 roku dzięki bliskości fabryk Progil w Pont-de-Claix  ;

Poza tymi dwiema dzielnicami na równinie lub na zboczach Vercors rozrzucone są liczne wioski  : la Bâtie, la Balme, la Balmette, Furonnières, le Peuil, Savoyères, Jayères, Cossey, la Côte, Malhivert, Allières, Garetières i Penatiere.

Planowanie miasta

Typologia

Claix jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Grenoble , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 38 gmin i 450,501 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Grenoble, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 204 gminy, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (55,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (56,4 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (51,6%), niejednorodne tereny rolnicze (17,1%), tereny zurbanizowane (11,6%), łąki (10,7%), grunty orne (2,5%), tereny otwarte, bez lub z niewielką roślinność (2,2%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (1,7%), wody śródlądowe (1,4%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (1,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Kwatera

W 2007 roku Claix posiadało 3053 mieszkania, indywidualne dla ponad 74%, do których dodano 146 wolnych lub drugorzędnych mieszkań. Wśród nich 13,3% pochodzi sprzed 1949 r. W przypadku nowszych budowli 24,2% mieszkań pochodzi z lat 1949-1975, 41,7% z lat 1975-1989, a 20,8% z 1990 r .

Toponimia

Nazwa miejsca jest dowodem w formach Clais XI th  century, iły , Clasio , Clay , Claies , Claysio , Cleysio , Closix , Claiso, Clayes, Claysum CLAYE, Cleys, Claiz lub Cles między 1189 i 1789. Jego forma została ostatecznego przyjęty w 1789 z „Claix”.

Możemy porównać Claix do Claix (Charente) , wspomnianego w formie Claiaco w 1110 i zobaczyć gallo-rzymską nazwę domeny w -acum , sufiks lokalizacji i własności pochodzenia galijskiego, poprzedzony łacińskim imieniem osobistym (noszonym przez rodzimy) Clavius .

Z drugiej strony niektóre stare formy przypominają liczne Claie , Clayes , nazwa, która toponimicznie oznacza miejsce kontrolujące wąskie przejście lub miejsce zamknięte. To samo słowo co francuskie claie , stare francuskie claie „trellis d´osier à clair -oute”, claiel, clayel „ogrodzenie”, clais, claiz, cleiz „palisade, hedge, prison” poświadczone w średniowiecznej łacinie clida , w niskim łacińskim cleia , cleta "płotka, krata służąca jako płot", określenie pochodzenia galijskiego cleta (por. stary irlandzki cliath , stary bretoński cluit ). Semantyczny bliskość, a także podobieństwo fonetyczne z francusko-prowansalskim cllâf „klucz” (termin pochodzi od łacińskiego Clavis ) wyjaśnić, że w niektórych toponimów mających to samo źródło, te dwa słowa mogły być mylone, co nie wydaje się tak jest w tym przypadku.

Obszar ten miał być obowiązkowym miejscem przejścia do doliny Drac , której wejścia i wyjścia były prawdopodobnie kontrolowane przez ufortyfikowany zamek.

Fabuła

Obecność człowieka w Claix i jego okolicach była dokumentowana od czasów starożytnych, w mieście znaleziono nawet prehistoryczne szczątki.

Najważniejsze prehistoryczne jest La Balme, A skała schronienie zajęte przez 3000 lat, na wysokości 1510  m pod Moucherotte. Skała Comboire jest domniemanym oppidum . W „Lisiej Dziurze” znaleźliśmy szczątki zbiorowego grobu z 3400 roku. AD do 1500 roku. W miejscowości Château Bouvier zakładamy sporadyczne oppidum .

Miejsce wczesnochrześcijańskie to siedlisko Val d'Allières zajmowane od II E do VI E  wieku, które zostało odkryte w 1980 roku podczas prac.

Nie spekulując na temat ewentualnego przejścia Hannibala do miasta, możemy zauważyć, że przejścia graniczne Drac istniały od bardzo dawna, a droga łącząca Seyssins z Claix sięga czasów rzymskich.

W 1421 r. ziemia Claix przeszła w ręce Jeana de Dunois , nieślubnego syna Ludwika Francji , księcia Orleanu , i Mariette d'Enghien , towarzyszki Joanny d'Arc .

W XV -go  wieku, podstawowym strona Claix jest napisany z budowy słynnego mostu nad Drac, pod przewodnictwem Lesdiguieres .

Obecny obwód gminy Claix pochodzi z 1873 roku, kiedy to gmina Pont-de-Claix została utworzona przez rozczłonkowanie gminy Claix.

Odnotowujemy również obecność warownego domu należącego do Guillaume de Chipres w 1269 r., znajdującego się w pobliżu Porte du Rif.

W centrum starej wsi dominuje kościół Saint-Pierre . Został zbudowany w 1827 roku na miejscu zniszczonego w 1823 roku budynku o tej samej nazwie.

Polityka i administracja

Sytuacja administracyjna

Claix znajduje się w kantonie Fontaine-Seyssinet , okręgu Grenoble , w departamencie Isère i regionie Rhône-Alpes .

Kanton Fontaine Seyssinet obejmuje następujące cztery gminy: Claix, Seyssins, seyssinet-pariset i część Fontaine. Jest to również część czwartej dzielnicy Isère .

Claix jest częścią miasta Grenoble-Alpes Métropole który zawiera czterdzieści dziewięć gmin.

Administracja miejska

Ponieważ liczba mieszkańców jest większa niż 5000 i mniejsza niż 9999, liczba radnych miejskich wynosi 29. ( Oficjalna strona miasta )

Miasto posiada radę dyrektorów miejskiego centrum działań społecznych oraz domu dla osób starszych (CCAS/RPA) skupiającego radnych miejskich i wykwalifikowany personel.

Lista burmistrzów

Od 1959 roku w Claix udało się sześciu burmistrzom:

Lista kolejnych burmistrzów Claix
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1959 1971 Auguste Colombet    
1971 1977 Emile Taillefer    
1977 1983 Fiolka Jeana Baptiste'a PS Inżynier, kierownik społeczno-prawny
1983 1989 Jean-Marie Gavory    
1989 2018 Michel octru płyta DVD Emerytura
2018 W trakcie Christophe Revil DVC Dziennikarz, doradca wydziałowy od 2021 r.

Trendy i wyniki polityki

Wyborcy Claix głosują inaczej w zależności od charakteru wyborów. Na szczeblu gminnym Claix ma umiarkowaną prawicową tendencję z wyborami Michela Octru w 1989 r., ponownie wybranym w latach 1995, 2001, 2008 i 2014. W wyborach prezydenckich Jacques Chirac ( Union pour un Mouvement populaire (UMP) ) zajmuje pierwsze miejsce w 2002 roku w pierwszej turze z 16,58% przed Lionelem Jospinem ( Partia Socjalistyczna (PS) ) z 16,46%, w drugiej turze UMP zdobyła 86,77% wobec 13,23% za Front Narodowy (FN) . W 2007 roku Nicolas Sarkozy zdobył w pierwszej turze 33,83% głosów, wyprzedzając Ségolène Royal (26,87%) i François Bayrou (20,5%), w drugiej turze Sarkozy zdobył 54,59% wobec 45,41% w Royal. W 2012 roku w pierwszej turze Sarkozy zbiera 29,99%, wyprzedzając François Hollande'a 27,75%, a w drugiej 51,10%. Ostatecznie w 2017 roku w pierwszej turze Emmanuel Macron zebrał 31,16% przed François Fillon (22,40%), Jean-Luc Mélenchon (17,67%) i Marine Le Pen (15,38%)

Jednak podczas wyborów ustawodawczych, regionalnych i kantonalnych w 2000 roku to Partia Socjalistyczna przodowała w Claix. W wyborach parlamentarnych PS ( Didier Migaud ) zarobił 52,22% wobec 47,78% za UMP (François Gilabert) w 2002 roku, następnie Didier Migaud zarobił 55,49% wobec 44,51% za UMP (Yann Casavecchia) w 2007 i wreszcie PS ( Marie -Noëlle Battistel ) zarobiła 58,8% wobec 41,2% w różnych prawach (Fabrice Marchiol) w 2010 roku. W 2012 Battistel wyprzedził z 53,48% kandydatką UMP Cécilia Durieu w mieście.

Wybory regionalne potwierdzają ten trend, gdzie PS (kierowany przez Jean-Jack Queyranne ) prowadzi w drugiej turze w 2004 r. z 52,10%, aw 2010 r. z 56,47%. Wreszcie w wyborach kantonalnych w 2008 roku PS zebrało 48,72% głosów, przy 23,63% na UMP i 21,42% na różne prawa.

Na szczeblu europejskim Claixois zagłosowało 63,27% tak dla Traktatu z Maastricht i 57,51% tak w referendum w sprawie Traktatu Konstytucji Europejskiej w 2005 roku. W wyborach europejskich Claixois w 2004 roku umieścił PS na czele z 35,93% w głosowaniu przed UMP (16,32%) i UDF (13,03%), z drugiej strony umieścili UMP na czele w 2010 roku z 26,46% przed Europe Ecology (24,01%) i PS (18,37%), podobnie jak w 2014 roku, gdzie UMP z 20,97% wyprzedza Front Narodowy (18,04%) i Partię Socjalistyczną (15,08%).

Organy sądowe i administracyjne

Od 1 st stycznia 2015 Claix zależy od miasteczka Fontaine-Seyssinet . W strażacy uczestniczące w Claix są oparte w Seyssinet-Pariset . Gmina posiada jednak straż miejską i pocztę .

Miasto podlega jurysdykcji sądów Grenoble , w których znajdują się sąd rejonowy , sąd rejonowy i sąd gospodarczy .

Miasto jest zależne od brygady żandarmerii Pont-de-Claix.

Polityka dotycząca środowiska naturalnego

Miasto Claix ma 669  hektarów lasów. Od 2008 roku jest częściowo częścią regionalnego parku przyrodniczego Vercors . Na 40  hektarach na wysokości 1000  m , w tym parku znajduje się torfowisko Peuil , uznane za wrażliwą przestrzeń przyrodniczą , miejsce to jest domem dla ponad 200 gatunków różnych kwiatów i wielu gatunków zwierząt. Innym chronionym obszarem naturalnym jest Rocher de Comboire (wspólny z Seyssins) na 136  hektarach ze względu na skały wapienne, obszar ten promuje gatunki ciepłolubne, gniazdowanie różnych gatunków ptaków i zasiedlanie nietoperzy.

Ludność i społeczeństwo

Edukacja

Claix zależy od inspektoratu akademickiego w Isère i akademii w Grenoble . W mieście działają cztery przedszkola: szkoła Malhivert, szkoła centralna Claix, szkoła Claix Pont-Rouge, która jest publiczna i szkoła Saint-Pierre, która jest prywatna. Wydział zarządza jedyną uczelnią w Claix: kolegium Georges-Pompidou. W przypadku liceum dzieci są zależne od liceum Marie-Curie znajdującego się w Echirolles.

Istnieją również dwie wyspecjalizowane placówki, z jednej strony EREA, która jest SEGPA (sekcje adaptowanego kształcenia ogólnego i zawodowego), a z drugiej IMPro (instytut medyczno-zawodowy), który jest wydziałową placówką medyczno-socjalną zintegrowaną -struktura placówki o nazwie EPISEAH (Isère Publiczna Instytucja Usług dla Niepełnosprawnych Dzieci i Młodzieży).

Sporty

Na początku XX -go  wieku, klub sportowy w pierwszych Claix był klub rugby zniknęło. Narciarstwo alpejskie uprawiano również na Pré du Four nad osadą Saint-Ange (gmina Varces-Allières i Risset)

Obiekty sportowe znajdują się w dwóch osobnych lokalizacjach, przede wszystkim w kompleksie Parc de la Bâtie z dwoma boiskami piłkarskimi, z których jedno jest syntetyczne, salą gimnastyczną z dojo i ścianką wspinaczkową, skate parkiem i boiskiem sportowym. siatkówka, następnie znajduje się teren Pompidou z boiskiem do piłki nożnej, siatkówki plażowej, bieżnią lekkoatletyczną i siłownią.

Dziś w mieście działa ponad dwadzieścia pięć stowarzyszeń sportowych. Wśród nich są piłka nożna, bule (pétanque, bule lyonnaise), sztuki walki (judo, kick boxing, tai-chi-chuan, taekwon do, headong gumbon), taniec, kręcenie kijem, futbol amerykański, gimnastyka, tenis, narciarstwo alpejskie, badminton, szermierka, kolarstwo, taniec (klasyczny, jazz, taniec nowoczesny i stepowanie), stretching, wspinaczka czy siatkówka. Większość z tych zajęć jest dostępna za pośrednictwem Centrum Młodzieży i Kultury. Istnieją również stowarzyszenia wędkarskie i łowieckie.

The Claix Football , klub piłkarski kobiet i mężczyzn, którego żeńska pierwsza drużyna gra w drugiej lidze mistrzostw Francji od czasu jego awansu w 2010 roku. Jego główne ustalenia to:

Wśród emblematycznych graczy możemy wymienić

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 7921 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,19% w porównaniu do 2013 r. ( Isère  : + 2,28%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1409 1316 1371 1,533 1659 1,711 1,833 1840 1942
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1933 2026 2 102 2096 1345 1269 1270 1 223 1250
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1189 1,122 1,093 1151 1,306 1,473 1373 1,364 1 878
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
2391 3 105 3 926 5 382 6960 7 388 7 632 7538 8018
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
7 921 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Ogólny

Do lat 60. działalność gospodarcza była głównie rolnicza.

Dwudniowy jarmark odbył się na Górze Oliwnej w Dzień Świętego Krzyża (14 września), między 1302 a 1903 rokiem.

Wina Claix były jeszcze znane na początku XX -go  wieku. Od tego czasu rozwój gminy odbywa się głównie poprzez przyjmowanie osób pracujących w obszarze zatrudnienia aglomeracji Grenoble, nawet jeśli lokalna działalność gospodarcza rozwinęła się w strefach przemysłowych lub rzemieślniczych (ZA des Bauches, od Fond Ratel.. .).

Miasto jest częściowo częścią geograficznego obszaru produkcji i przetwórstwa „Bois de Chartreuse”, pierwszego AOC sektora drzewnego we Francji.

Dochody ludności i podatki

W 2010 r.  średni dochód podatkowy na gospodarstwo domowe  wyniósł 43 659  EUR .

Trasy transportowe i komunikacyjne

Sieć dróg

Ze względu na obecność mostu Lesdiguières de Claix , który jest niemal podstawowym punktem przeprawy przez Drac , miasto historycznie znajduje się na osi komunikacyjnej z Grenoble do Sisteron . Główne drogi przecinające miasto to:

Usługi kolejowe

Najbliższa stacja SNCF to stacja Pont-de-Claix , która znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie miasta.

Autobus

Od 1 st września 2014 roku, miasto jest obsługiwane przez linie Chrono C2, Proximo 21, 47 i 48 Flexo sieci TAG

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Fort Comboire (1882-1884) jest jednym z tych fortów, które zostały zbudowane po wojnie w 1870 roku w celu ochrony Grenoble , podobnie jak fort Saint-Eynard , Bourcet , Murier , Montavie, Quatre-Seigneurs . Jest dość dobrze zachowany, zajęty przez wojsko do lat 70. Jest to podłużny budynek z arkadami na dwóch poziomach. Na wzgórzu Rocher de Comboire różne inne instalacje wojskowe umożliwiły przechowywanie artylerii. Nadbudówki fortu są pokryte ziemią, co sprawia, że ​​jest bardzo niepozorny z większości stron. Fort, podobnie jak inne forty otaczające Grenoble, nigdy nie odegrał znaczącej roli militarnej. Most Lesdiguières to murowany most przecinający Drac , zwany także „mostem Claix”, ponieważ został w całości zlokalizowany przed 1873 r. w mieście Claix. Od 2 lipca 1873 r. , czyli od daty utworzenia gminy Pont-de-Claix na prawym brzegu rzeki Drac , połączy ona zatem Claix z Pont-de-Claix. Nazwa mostu pochodzi od inicjatora budowy François de Bonne de Lesdiguières , generała porucznika Dauphiné, zmarłego w 1626 roku. Wymieniany wśród siedmiu cudów Dauphiné , jest to bardzo odważna konstrukcja z pojedynczym łukiem o szerokości 46 metrów, 16 metrów nad Drac . Zaklasyfikowany jako zabytek historyczny na mocy dekretu27 maja 1898 r.. Ruiny zamku Dauphin (przed XII th  wieku) z widokiem na wsi. Zbudowany przez baronów Sassenage , przeszedł we władanie delfinów ze względu na swoje strategiczne położenie. Znamy bardzo kompletny opis z 1339 r. Około 1850 r. wydobyto jego fundamenty w poszukiwaniu hipotetycznego skarbu templariuszy , który spowodował jego ruinę: pozostał tylko fragment muru. To nie wydaje się być przekształcenie od XIV th  wieku).Ten obronny dom z pięknym mullioned Windows może pochodzą z XIV th  century. Znajduje się w nim prywatne przedszkole i szkoła podstawowa.

Dziedzictwo kulturowe

W mieście znajduje się wiele pieców chlebowych i wiele fontann. Bogate w wiele wiosek miasto jest domem dla wystawnych rezydencji, często przekształcanych w wielorodzinne domy (Château de la Balme) lub szkoły (La grange aux dames). W mieście znajduje się również imponująca liczba kaplic, z których najsłynniejsza, Cossey, co roku w czerwcu organizuje koncerty muzyczne.

Uroczystości i specjały

Claix ma wiele wspólnych pieców rozsianych po całym swoim terytorium. Piec Furonnières, odrestaurowany w 1983 roku przez mieszkańców wioski Furonnières, jest podgrzewany co roku od 1989 roku i jest gospodarzem festiwalu chleba w drugi weekend września. Z tej okazji w rozgrzanym tydzień wcześniej piekarniku wypieka się ponad 450 kawałków ciasta i 450 tart.

Dziedzictwo naturalne

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Prezentacja herbu
Herb Claix

Ramiona Claix są ozdobione w następujący sposób:
srebrny z chevronem lazurowym, któremu towarzyszą dwa krzyże koniczyny na czele i krzyż koniczyny w punkcie tego samego.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. po Generalnym Wykazie Gmin na stronie IGN. Zauważ, że książka Jean-Claude Michel podaje minimalną wysokość 251  m, a maksymalną 1880  m .
  2. Retrospektywa XX wieku „100 lat życia w Claix” , praca wydana przez Miasto Claix, wrzesień 2002, s.  20 .
  3. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  4. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  5. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  6. „  Grenoble Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
  7. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  8. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  9. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  10. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  11. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 kwietnia 2021 )
  12. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  13. INSEE- osiedle - Park
  14. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1979( ISBN  2-85023-076-6 ) , s.  193b.
  15. Albert Dauzat i Charles Rostaing, op. Cit.
  16. Pierre-Henri Billy , Pochodzenie nazw miast i wsi we Francji , Genewa, 1981
  17. Henry Suter, NAZWY MIEJSC RZYMSKIEJ SZWAJCARII, SAVOIE I OKOLICE (czytaj online)
  18. Xavier Delamarre, Słownik języka galijskiego , Errance 2003, s.  117 .
  19. DESKA André. Pochodzenie nazwy gmin departamentu Isère . Bourg-d'Oisans: L'atelier, 2006. ( ISBN  2-84424-043-7 ) .
  20. Eric Tasset, Warowne zamki Isère: Grenoble i północ od jego okręgu , Grenoble, edycje de Belledonne,2005, 741  s. ( ISBN  2-911148-66-5 ) , s. 230-247.
  21. Jean-Claude Michel, Histoire de Claix, wydane przez ratusz Claix, ( ISBN  2-9518529-1-6 ) .
  22. Generał L.-D BEZEGHER, Claix i Pont-de-Claix na przestrzeni wieków, wydanie cahiers de l'Alpe, ( ISBN  2-903391-11-4 ) .
  23. sekcja „poprzez historię powstania miasta”
  24. 2007 , s.  61.
  25. Dziedzictwo architektoniczne , na stronie internetowej ville-claix.fr
  26. EZ, Claix. Christophe Revil, nowy burmistrz miasta , Le Dauphiné liberé , 12 października 2018 r.
  27. Retrospektywa XX wieku „100 lat życia w Claix” , praca wydana przez Miasto Claix, wrzesień 2002
  28. Sprzęt sportowy Claix , ville-claix.fr, dostęp 21 sierpnia 2010 r.
  29. Katalog stowarzyszeń sportowych w Claix , ville-claix.fr, konsultowany 24 sierpnia 2010 r.
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  33. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  34. historii gminach Isère, Grenoble i jego dzielnicy, pracy zbiorowej, wersji Horvath, ( ISBN  2-7171-0495-X ) .
  35. Specyfikacje dotyczące nazwy pochodzenia „Bois de Chartreuse” , zatwierdzone dekretem z dnia 23 października 2018 r. opublikowanym w JORF z dnia 31 października 2018 r., Biuletyn Urzędowy Ministerstwa Rolnictwa i Żywności , nr 2018-46 (.PDF ).
  36. „  Zlokalizowane dochody podatkowe gospodarstw domowych – rok 2010  ” , na stronie internetowej INSEE ,2010(dostęp 15 listopada 2016 r . ) .
  37. „  Stary most nad Drac (również na terenie gminy Claix)  ” , uprzedzenia n o  PA00117241, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  38. „  Stary most nad Drac  ” , zawiadomienie n o  PA38000028, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  39. JC Michel, zamki delfin wywoływany de la Gresse, historia przeglądu Przyjaciół doliny Gresse , n o  62, grudzień 2008
  40. JC Michel, La Grange Ladies Claix, Historia Przegląd Przyjaciół Doliny Gresse , n o  61, czerwiec 2008
  41. Jean Claude Michel, Czy skała Comboire była oppidum? , Claix Patrimoine et Histoire , przyp. 37, wrzesień 2011. (dostęp 9 października 2016).
  42. In Search of Lost Archaeological Treasures , eric-tasset.com, dostęp 9 października 2016 r.
  43. Jean-Claude Michel, Historia Claix , Claix, Ratusz Claix,wrzesień 2002, 296  s. ( ISBN  2-9518529-1-6 ).
  44. „  Święto Chleba 2014  ” .
  45. Isère, przewodnik Gallimard , wydanie 1998, s.  229 ( ISBN  2-7424-0167-9 ) .
  46. Claix … z jednej wioski do drugiej, wydane przez stowarzyszenie Claix Patrimoine et Histoire
  47. Valérie Huss (red.), Grenoble i jego artyści w XIX th  century (katalog wystawy od 14 marca do 25 października 2020), Grenoble, Editions Snoeck - Musée de Grenoble ,2020, 272  s. ( ISBN  9461615949 ).
  48. Claix i Pont-de-Claix na przestrzeni wieków , L.-D. Bezegher

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Ikonografia (zdjęcia)

Linki zewnętrzne