Bertrand Mogniat-Duclos
Bertrand Mogniat-Duclos
Mogniat Bertrand-Duclos jest malarzem , rysownikiem i ilustratorem francuskim urodzonym w Sedan ( Ardeny )24 kwietnia 1903i zmarł w Clichy-La-Garenne ( Hauts-de-Seine ) dnia02 stycznia 1987.
On mieszkał kolejno w 72, rue Notre-Dame-des-Champs w 6 th dzielnicy w Paryżu i na 9, rue Campagne-Première w 14 th dzielnicy miasta.
Biografia
Bertrand Mogniat-Duclos, po dzieciństwie spędzonym w rodzinnej rezydencji „La Feredie” w Furonnières w gminie Claix (Isère) , szybko osiadł w Paryżu . Współpracując z Amédée de La Patellière, której jest przyjacielem, zachowuje „poczucie pewnej konstrukcji woluminów i równowagi kompozycji” .
Wystawy
Wystawa osobista
- Galeria pracowni sztuki współczesnej Primavera (Le Printemps), 64, boulevard Haussmann, Paryż, 1926.
-
Galerie Bernheim-Jeune , Paryż, 1940.
- Galerie Katia Granoff, Paryż, od 1944 do 1955.
-
Retrospektywa Bertranda Mogniat-Duclosa , Villa Antiqua, 34, rue de Penthièvre, Paryż, 2006.
Wystawa zbiorowa
-
Salon des Tuileries , Paryż, 1936.
-
Salon d'Automne , Paryż, od 1943, członek od 1946.
-
Malarze Salon d'Automne , Muzeum Sztuki i Rzemiosła w Wiedniu (Austria) ,Lipiec 1946.
-
Malarstwo francuskie Bałkanów , wystawa objazdowa zorganizowana przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża , Sofii , Bukaresztu , Aten , Budapesztu , 1946, 1947.
-
Dachy Francji - François Desnoyer , Raoul Dufy , Marcel Gromaire , Pierre Hodé , Bertrand Mogniat-Duclos, André Planon , Maurice Savin , Louis Valtat , Maurice de Vlaminck , Jules Zingg , galeria pracowni sztuki współczesnej Primavera,Maj 1947.
-
Jean Edelmann, Robert Humblot , Bertrand Mogniat-Duclos, Roland Oudot , Robert Pikelny , Galeria Allard, Paryż,Wrzesień 1948.
-
Yves Brayer , François Desnoyer, Albert Marquet , Bertrand Mogniat-Duclos, Charles Walch , Courbevoie ,Maj 1950.
-
Salon artystów francuskich (członek), Paryż, 1967, 1968, 1971.
- Udział niedatowany: Salon des Indépendants , Paryż.
Sprzedaż
- Dumousset i Debureaux, licytatorzy, Mogniat-Duclos, prace na papierze - Sprzedaż warsztatowa , hotel Drouot , Paryż,13 listopada 1991.
Krytyczny odbiór
-
„Praca Mogniat-Duclos znajduje się na styku ekspresjonizmu przełomu wieków z nowym pokoleniem, w skład którego wchodzą między innymi La Patellière, Charles Dufresne i Marcel Gromaire . " - René Huyghe z Akademii Francuskiej
-
„ Wersety Gérarda de Nervala : Jestem ciemnością, wdowcem, niepocieszonym, - Książę Akwitanii ze zburzoną wieżą, - Moja jedyna gwiazda nie żyje… wydaje się, że zostały napisane dla Mogniat-Duclos. " - Katia Granoff
-
„Nieprecyzyjne linie, niejasne wskazanie tomów, tyle niejasności nadaje jego twórczości atmosferę, którą można nazwać symbolistą. " - Gerald Schurr
-
„Można powiedzieć, że ożywia swoje krajobrazy zamyślonymi postaciami. Wszystkie jego obrazy emanują spokojem. » - Słownik Bénézit
Zbiory publiczne
Bibliografia
-
Josette Cayol, „Biography of Bertrand Mogniat-Duclos”, The private museum .
-
Bénézit Dictionary , tom 9, Gründ, 1999, str. 699.
-
Gérald Schurr, Le guidargus de la peinture , Les Éditions de l'Amateur, 1993.
-
Patrick-F .. Barrer, The History of the Salon d'Automne od 1903 do dnia dzisiejszego , Arts et Images du Monde, 1992.
-
René Huyghe, Les contemporains , Éditions Pierre Tisné, 1949.
-
Katia Granoff, Historia galerii , Éditions Galerie Katia Granoff, 1949.
-
National Center for Plastic Arts, Bertrand Mogniat-Duclos w kolekcjach .
Załączniki
Bibliografia
- René Huyghe, Les contemporains , Éditions Pierre Tisné, 1949.
- Katia Granoff, Historia galerii , Éditions Galerie Katia Granoff, 1949.
- Dumousset i Debureaux, licytatorzy, Mogniat-Duclos, prace na papierze - Katalog sprzedaży warsztatowej , hotel Drouot, Paryż,13 listopada 1991.
- Patrick-F. Barrer, The history of the Salon d'autombe od 1903 do współczesności , Arts et Images du Monde, 1992.
- Gérald Schurr, Le guidargus de la peinture , Les Éditions de l'Amateur , 1993.
-
Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999.
-
Jean-Pierre Delarge , Słownik współczesnych i współczesnych sztuk plastycznych , Gründ, 2001.
Linki zewnętrzne