Avrechy

Avrechy
Avrechy
Ratusz.
Herb Avrechy
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Departament Oise
Miasto Clermont
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Plateau Picard
Mandat burmistrza
 Okrakiem Lequen
2.020 -2.026
Kod pocztowy 60130
Kod wspólny 60034
Demografia
Miły Avrechois, Avrechoises
Ludność
miejska 		1153  mieszk. (2018 wzrost o 1,41% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 93  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 49 ° 26 ′ 52 ″ na północ, 2 ° 25 ′ 38 ″ na wschód
Wysokość Min. 62  m
Maks. 158  m
Powierzchnia 12,39  km 2
Rodzaj Gmina wiejska
Obszar atrakcji Paryż
(gmina Korona)
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Just-en-Chaussée
Ustawodawczy Siódmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Avrechy
Geolokalizacja na mapie: Oise
Zobacz na mapie topograficznej Oise Lokalizator miasta 14.svg Avrechy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Avrechy
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Avrechy
Znajomości
Stronie internetowej www.avrechy.fr

Avrechy jest francuski gmina znajduje się w dziale z Oise w tych Hauts-de-France regionu . Jego mieszkańcy nazywają się Avrechois i Avrechoises .

Geografia

Wieś Avrechy znajduje się 65  km na północ od Paryża , 25  km na wschód od Beauvais , 29  km na zachód od Compiègne i 51  km na południe od Amiens .

Gminy graniczące z Avrechy
Fournival Saint-Remy-en-l'Eau
Avrechy Łyżki
Etouy Airion Lamecourt

Topografia i geologia

Gmina rozciąga się na wysokości od 62 do 158 metrów nad poziomem morza . Ratusz oddalony jest od obiektu o 82 metry. Najwyższy punkt terytorium znajduje się na zachód od przysiółka Argenlieu, północno-wschodniej części terytorium, natomiast najniższy punkt znajduje się w miejscu dalej w dół od rzeki z ARRE o mieście. Hamlet z Bizancourt znajduje się 67 metrów nad poziomem morza, które od Metz na 72 metrów i Argenlieu na 151 metrów nad poziomem morza. Na terytorium ma kilka dolin tym „osiemdziesięciu Mines” na zachodzie, doliny na Thellier, u południowa granica terytorium z Airion oraz Grand Fossé Saint-Remy na północnej granicy terytorium z Saint-Remy-en-l'Eau .

Terytorium rozciąga się na zachód i wschód od doliny Arré, po której stronie znajduje się stolica. Kreda jest nagi na zboczach stoków o ARRE doliny . Ziemie są miękkie, a kamyki widoczne między Argenlieu i Lamécourt . W niektórych dolinach gromadzi się dyluwium pochyłych gruntów pod wpływem działania wody pod pozorem drobnej gliny , niezbyt zbitej, o płowym kolorze. Tego rodzaju złoża można zauważyć w Bizancourt i na dnie Avrechy. Ziemia pokrywa gliniaste dyluwium, czerwone lub brązowawe, zwarte, zwykle o grubości kilku metrów. Kamyczki gromadzą się na dnie tej warstwy w pobliżu kredowej skały. Ten rodzaj gleby występuje wokół Argenlieu. W Argenlieu utworzyły się muły z płaskowyżu. Nowoczesne aluwium obejmuje dolinę Arré. Miasto położone jest w strefie sejsmicznej 1, czyli bardzo mało narażone na trzęsienie ziemi .

Hydrografia i woda pitna

Miasto Avrechy przecina Arré, rzeka mająca swoje źródła w Saint-Just-en-Chaussée i wpadająca do Brêche w Clermont . Jest dopływem Sekwany przez Oise . Kiedy przybywa z Saint-Remy-en-l'Eau , na północy terytorium, rozdziela się na dwie ramiona, które spotkają się w wiosce Metz. Jego bieg następnie przechodzi na zachód od stolicy Avrechy, gdzie jest ponownie podzielony na kilka ramion. Opuszcza obszar miasta, przechodząc na wschód od wioski Bizancourt. Mały staw znajduje się w miejscu zwanym Marais, na północny zachód od wioski . W wiosce Metz znajduje się przepompownia, aw pobliżu miejscowości Les Carignons znajduje się zbiornik wodny. Najniższe obszary terytorium , na dnie różnych dolin, znajdują się powyżej kilku poziomów wód gruntowych.

Szlaki komunikacyjne i transportowe

Główną osią przecinającą miasto jest droga departamentalna 916, dawna droga krajowa 16 łącząca Paryż z Dunkierką przez Amiens i Creil, ale także przez miasta położone bliżej Clermont lub Saint-Just-en-Chaussée . Przecina terytorium prostą drogą przechodzącą przez osadę Argenlieu (aleja Thierry-d'Argenlieu ). Ta sekcja Fitz-James Data zgłoszenia Argenlieu pierwszych latach XVIII -tego  wieku. Miasto jest również obsługiwane przez dwie drogi departamentalne: D 158 i D 570. Droga departamentalna D 158, łącząca Airion z Saint-Just-en-Chaussée , przybywająca z południa, przebiega przez ulice Rideau-à-Truffles , Clos Lenoir, Lilas i Vivier. Krzyżuje się ona w centrum wsi z drogą departamentalną 570, zaczynającą się na tym skrzyżowaniu i łączącą się z Erquinvillers . Oś ta biegnie wzdłuż rue de la Croix Adam i Rideau Madgeleine i łączy się z drogą departamentalną 916 w Argenlieu. Następnie oddziela się od tej ostatniej drogi przed opuszczeniem miasta na wschód. Inne drogi miejskie łączą Le Metz z Bizancourt, Avrechy z Bizancourt, Avrechy z Lamécourt, a nawet Le Metz i Bizancourt z Fournival i Bizancourt z Étouy . Stara ścieżka z Clermont do Montdidier przekraczała granice Avrechy, o czym świadczy miejsce zwane Vieux Chemin de Montdidier na południe od miasta.

Stacja Avrechy jest obsługiwana przez linię 22 TER Picardie z Paryża do Amiens i kilka linii taksówek na żądanie ( Gannes - Paryż , Blangy - Paryż i Saint-Remy-en-l'Eau - Paryż). Założona na linii Paryż-Nord - Lille , znajduje się pomiędzy stacjami Clermont, 7,7  km na południe i Saint-Remy-en-l'Eau, 2,7  km na północ.

Miasto jest obsługiwane przez sieć Kéolis Oise rady generalnej Oise przez linię transportu szkolnego łączącą szkoły średnie w aglomeracji Clermont.

Miasto jest częścią autonomicznego solidarnego systemu transportowego „ Le rezo inch ” dobrowolnego autostopu i rezerwatu seniorów dla seniorów, organizowanego przez gminę Plateau Picard .

Lotnisko Beauvais-Tille znajduje się 22,7  km na zachód, podczas gdy lotnisko Paryż-Charles de Gaulle znajduje się 49,7  km na południe. Nie ma połączenia między tymi lotniskami a gminą środkami transportu publicznego.

Środowiska naturalne

Poza tkanką miejską, która zajmuje 71 hektarów (5,7% powierzchni), teren zajmuje 84,1% upraw i 5,9% terenów zalesionych, występujących głównie na zboczach iw głębi doliny Arré. jak na wschodzie Ablin powierzchni drewna w Avrechy gdzie istnieje kilka działek. Te sady i łąki stanowią 44 hektarów i wszystkich pomieszczeniach mokrych trawiastych i skały, piargi i goły grunt konta za mniej niż 1% terytorium.

Naturalna przestrzeń z Arrée na piknik za ratuszem.

Planowanie miasta

Typologia

Avrechy jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Paryża, którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Przysiółki i miejscowości

Mieszkania komunalne są rozdzielane w następujących miejscach:

Morfologia miejska

Domy tworzące wioskę (27 w 1890 r. ) Są zgrupowane na zboczu wzgórza, które graniczy z lewym brzegiem Arrée . Pod koniec XIX -go  wieku, miasto ma już kilka osad, z których dwa były wyższe niż w stolicy. Argenlieu to wioska z domami ustawionymi w większości wzdłuż drogi krajowej z Paryża do Dunkierki (45 domów w 1890 r.). Bizancourt to wioska położona na prawym brzegu małej rzeki Arré (42 domy w 1890 roku). Les Garignons, na lewym brzegu Arré, obejmował 8 domów z tego ostatniego dnia. Naprzeciwko, na innych kłamstw bocznych osada Metz, który miał 12 pożary pod koniec XIX -go  wieku. Sébastopol farma , wybudowana w tym czasie na granicach terytorium , w pobliżu Lamécourt , stoi w środku rozjaśniająca ziemi Ablin lesie.

Toponimia

Miasto Avrechy nosiło w swojej historii różne nazwy: „Habriciacus” w 766 , „Avriciacus” w 862 , „Havrechy” w 1303, a następnie „Averchy” . Argenlieu nazywano „Hargenlu” w 1197 r. , „Harginliu” w 1220 r. I „Hargenlieu” w 1373 r . Bizancourt nosił nazwę „Buzencuria” w 1218 r. , „Buisencourt” w 1303 r., A następnie „Bisancourt” . Wioska Metz miała stare nazwy „Le Mez” w 1303 roku , a następnie „Le Mets” (wymawiane jako „le mé” ).

Historia

Średniowiecze

Okolica jest jednym z najstarszych w kantonie , ponieważ wśród posiadłości podanych przez Adalard do opactwa Saint-Denis na 25 listopada 766 , jest czwarta młyn i plebanii w Avrechy. Miejsce to było zamieszkane już w okresie celtyckim, do którego trzeba donieść o podziemnym przejściu, o którym mówi Louis Graves .

W Argenlieu był kiedyś zamek, który był siedzibą ważnego seigneury. Przebieg nazwy mogą być wymienione Argenlieu w 1197 , Ansoult jego syna w 1220 roku , Simon Jean i Ansoult, chavaliers w XIII -go  wieku. Ta ostatnia wyszła Witisse de la Tournelle, który zmarł w 1291 roku , którego grób znajdował się w chórze z Cordeliers de Beauvais klasztoru . W XIV th  wieku, musimy wspomnieć Pierre Argenlieu, rycerz , William, Esquire, w 1373 , John Squire , w 1397 roku . Miasto, podobnie jak wszyscy w dolinie na ARRE który znajdował się na przejściu żołnierzy, został prawie całkowicie zniszczony przez obu pożarów wywołanych przez angielskiego jako czarnej śmierci w 1348 roku (co zniszczone, powiedział Jean Froissart , trzeci z światowej populacji), tak że w 1373 roku prawie cała ziemia była wciąż odłogowana, a domy opuszczone. Wydaje się, że w średniowieczu nie było żadnego znaczącego seigneury w Avrechy.

Rodzina Argenlieu, ta ziemia przyszła przez małżeństwo do końca XIV -tego  wieku, że z Campdeville i minęło, tymi samymi środkami, do 1480 roku , do domu Hangest. Możemy więc wymienić Martina de Hangesta, znanego jako Martelet, wicehrabiego d'Argenlieu, pana Avrechy, Lamécourt , l'Épinette, który zginął w bitwie pod Pawią w 1525 roku . Nie wiadomo, kiedy ta ziemia została wicehrabią. Wśród panów Bizancourt, musimy wspomnieć o Alice, w 1218 roku rodzina Colin Peace-to-Dobry, XIV th  century, Gaspard Sellier, w 1539 roku . Tristan de Maignelay był lordem Metz w 1373 r. , Lancelotem Wenecji w 1572 r .

Era nowożytna

renesans

Z XVI -tego  wieku, panowie Avrechy Argenlieu nazwali się panowie, a ich następcy nadal brać tego tytułu aż do 1789 roku . Lekarstwo było na zestawianie z przed od Saint-Remy-l'Abbaye , którzy otrzymali duże dziesięcinę z ziemi z szybkością 6 do 100. starej drogi z Paryża do Pikardii nie przechodzą Argenlieu, to następuje aż do początku XVIII -go  wieku, w dolinie ARRE. Te autostrady nie zawsze były korzystne dla ludzi. Ludy wojenne, które najczęściej żyły z grabieży i grabieży, dopuściły się w Bizancourcie takich udręk w czasie wojen religijnych, że mieszkańcy opuszczali swoje domy. Henryk III , aby ich tam sprowadzić, przyznał im w 1585 r. Dwa jarmarki rocznie i jeden targ tygodniowo, które nigdy nie miały wielkiego znaczenia i które dawno zostały zniesione.

Wiek siedemnasty

Louis de Hangest nabył ziemię Metz w 1647 roku za 68 000 funtów. W 1679 roku , po śmierci Louisa de Hangest, marszałka wojennego obozów i armii króla , który zrujnował się podczas wojny , wicehrabiego Argenlieu i jego terenów zależnych, w tym ziem Avrechy, Metz, Cuignières i Lamécourt , zostały przejęte i przyznane Jeanowi Gon de Vassigny, skarbnikowi rodziny królewskiej.

Osiemnasty wiek

Rodzina Vassigny Gon przechowywane tej ziemi przez większą część XVIII -tego  wieku. W 1777 r . Był własnością pana de Framicourt. W 1783 roku , do markiza de la Valette, aw 1790 roku , Jean-Gabriel-René Fouquet, byłego pułkownika z tym Brie-pułku kawalerii. Ten ostatni po emigracji skonfiskowano i sprzedano jego majątek. W 1794 roku Château d'Argenlieu, od dawna nie zamieszkany przez właścicieli, został przekształcony w izbę zatrzymań dla podejrzanych osób. 27 lipca (9 Thermidor ) przeniesiono tam 80 więźniów z Chantilly , którzy wkrótce odzyskali wolność. Château d'Argenlieu został zburzony podczas rewolucji . Rodzina Monchy, panowie z Noroy , byli panami Bizancourt w XVIII wieku , od którego Maximilien Gon, panowie z Argenlieu, nabył tę ziemię w 1758 roku .

Okres współczesny

rewolucja Francuska

W 1789 r. Mieszkańcy wysłuchali następujących skarg: rozmiar był słabo rozłożony, jakość gleby w każdej parafii nie była brana pod uwagę , a pochyłe tereny, takie jak te w Avrechy, cierpiały straszne 9 lat, burze, które zdegradowały ziemię. Za harówkę powinni zapłacić członkowie trzech zakonów. Cena soli jest tak wysoka, że ​​ludzie nie mogą już jeść zupy. Comis powinno zostać zniesione poprzez ustalenie stałego podatku od każdego posiadacza kabaretu. Prokuratorom należy wypłacić stałą pensję, a także wyznaczyć czas na zakończenie rozprawy . Gra jest tak wielorakie, że jest prawie niemożliwe, że ziemia może wyprodukować karmić tyle zające , króliki i kuropatwy . Straż lorda poluje podczas żniwa. Pan miejsca, proboszcz , ludzie śmiertelni i inne osoby uprzywilejowane nie płacą żadnego podatku od swojego majątku. Istnieją trzy gołębniki, w których znajduje się znaczna liczba gołębi, należy zapobiegać ich wychodzeniu podczas siewu i zbioru . Od 1779 roku mieszkańcy cierpieli z powodu degradacji, powodzi i gradobicia, w 1788 roku stracili wszystko przez grad , nie będą w stanie płacić czynszu ani podatków, wręcz przeciwnie, będą potrzebować pomocy. Właściciele powinni mieć zakaz oddawania gospodarstwa jednemu hodowcy, co dałoby zatrudnienie wielu rodzinom. Deputowani parafii w zespole z Baliwacie z Clermont były Samson Lemaire i Francois Benoist.

dziewiętnasty wiek

W 1890 roku The populacja stolicy było 81 mieszkańców, że od Argenlieu 155 mieszkańców, a także 139 mieszkańców Bizancourt, 35 mieszkańców i 18 Metz w wiosce Garignons. Ludność miasta zajmowała się głównie rolnictwem. Terytorium przecina linia kolejowa z Paryża do Amiens i długo trwały rozmowy o założeniu stacji Avrechy, która powstała kilka lat później.

Druga wojna światowa

Podczas bitwy o Francję w czerwcu 1940 r. Senegalscy strzelcy 4. dywizji piechoty kolonialnej wędrowali po walkach po wsiach Avrechy i d'Argenlieu, ukrywając się w gospodarstwach rolnych, otrzymując pomoc ludności cywilnej. Sześciu z nich, zaskoczonych przez Niemców w wiosce Metz, zostało zastrzelonych. Pochowani są na cmentarzu komunalnym.

Generał de Gaulle przybył do Avrechy w 1964 roku na pogrzeb admirała Georges Thierry d'Argenlieu która odbyła się w kościele Saint-Lucien .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 2001 Marzec 2008 Jean-Michel Thibault płyta DVD  
Marzec 2008 2020 Gerard Quesnel DVG Ponownie wybrany na kadencję 2014-2020
2020 W trakcie Astride Lequen    

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r.

W 2018 roku miasto liczyło 1153 mieszkańców, co oznacza wzrost o 1,41% w porównaniu do 2013 roku ( Oise  : + 1,44%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
338 361 389 463 439 440 426 451 500
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
494 480 448 433 435 427 428 425 412
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
436 402 431 371 405 399 380 399 391
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
423 493 655 895 1,032 1,060 1,081 1,084 1140
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
1150 1,153 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (14,6%) jest rzeczywiście niższy od wskaźnika krajowego (21,6%) i wydziałowego (17,5%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,7%) jest tego samego rzędu wielkości co stopa krajowa (51,6%).

Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:

  • 48,3% mężczyzn (0 do 14 lat = 20%, 15 do 29 lat = 15,1%, 30 do 44 lat = 21%, 45 do 59 lat = 28,4%, powyżej 60 lat = 15, 4% );
  • 51,7% kobiet (0 do 14 lat = 21,6%, 15 do 29 lat = 15,9%, 30 do 44 lat = 22,3%, 45 do 59 lat = 26,4%, powyżej 60 lat = 13,7%).
Piramida wieku w Avrechy w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0,4  90 lat lub więcej 0.0 
3.4  75 do 89 lat 4.6 
11.6  60 do 74 lat 9.1 
28.4  45 do 59 lat 26.4 
21,0  30 do 44 lat 22.3 
15.1  15 do 29 lat 15.9 
20,0  0 do 14 lat 21.6 
Piramida wieku na wydziale Oise w 2007 r. W procentach
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0,2  90 lat lub więcej 0.8 
4.5  75 do 89 lat 7.1 
11.0  60 do 74 lat 11.5 
21.1  45 do 59 lat 20.7 
22,0  30 do 44 lat 21.6 
20,0  15 do 29 lat 18.5 
21.3  0 do 14 lat 19.9 

Heraldyka

Avrechy Weapons

Ramiona Avrechy'ego są ozdobione w następujący sposób:

Gules to falisty łuk Argent w towarzystwie dwóch snopów pszenicy Lub, główny Azure posiany złotem fleur-de-lis .

Miejsca i zabytki

Pomnik

Miasto posiada na swoim terenie jeden zabytek .

  • Kościół Saint-Lucien: zawiera części z różnych epok: chór jest romański, reszta budynku jest w ekstrawaganckim stylu gotyckim . Chór, kwadratowy, zbudowany w kamieniu kamiennym, zakończony jest płaską absydą flankowaną dwoma przyporami i przeciętymi trzema półkolistymi oknami, z których środkowe, większe, zwieńczone jest lekko owalnym mrugnięciem. Nad tymi trzema przęsłami króluje wystająca półkolista listwa. Ściany boczne mają okno pod każdym względem podobne do okna przy łóżku. W przeprojektowanym wnętrzu prezbiterium znajduje się ciekawy zespół trzech kolumn na każdym z kątów chóru. Kapitele pokryte były grubym wybielaczem. Sklepienie krzyżowe wzmocnione jest żebrami skrzyżowanymi utworzonymi z trzech połączonych torusów. Podłoga chóru ma dwa stopnie wysokości we wschodniej połowie, a jej poziom jest ponad dwa metry niższy niż piętro zewnętrzne. W nawie głównej i nawach bocznych wiszą sklepienia na klucze: rozbite witraże z 1554 roku . Baldachim przedstawia Dziewicę ze złożonymi dłońmi, otoczoną różnymi atrybutami: księżycem , słońcem , różą, wieżą. Nad jego głową wisi transparent z napisami: Ave, gratia… . Na zewnątrz kościoła umieszczono nagrobek zmarłego w 1723 r. Pierre-Josepha Gon de Vassigny, prezesa sądu pomocników, pana Avrechy i d'Argenlieu . Budynek został sklasyfikowany jako zabytek od 29 sierpnia 1950 r. W bocznej kaplicy budynku znajduje się grób admirała Thierry d'Argenlieu .

Inne dziedzictwo

  • Château d'Argenlieu, częściowo zburzony podczas rewolucji, którego dwa skrzydła pozostały, mieścił admirał Georges Thierry d'Argenlieu ( 1889 - 1964 ), dowódca sił morskich Wolnej Francji.
  • Dawny terminal królewski, Avenue Thierry-d'Argenlieu, na D 916 .
  • Pomnik wojenny .
  • Cmentarz komunalny: groby sześciu senegalskich piechurów zestrzelonych przez Niemców w czerwcu 1940 r. Oraz stela dla 4. dywizji piechoty kolonialnej , Stela żołnierza Napoleona I.
  • Dawna stacja (35m²) w której na parterze znajduje się biblioteka: biblioteka
  • Funkcjonalna wieża ciśnień
  • Calvary D158 - Hamlet of Bizancourt
  • Calvary - Hamlet of Bizancourt
  • Calvary - Hamlet of Metz
  • Kalwaria we wsi przy kościele
  • Kalwaria - Hameau d'Argenlieu
  • Kalwaria na cmentarzu
  • Stare studnie

  • Calvary D158 - Hameau Bizancourt

  • Calvary - Hamlet of Metz

  • Kalwaria w pobliżu kościoła

  • Calvary - Hamlet of Bizancourt

  • Kalwaria - Hameau d'Argenlieu

  • Kalwaria cmentarza

  • Stela w hołdzie Jean Baptiste Lefevre - Legion of Honor

  • Stela w hołdzie dla 4. dywizji

  • Ogród wspomnień

  • Stara wieża dobrze

  • Stara wieża dobrze

  • Stara wywrotka

  • Stary kamienny dom (Hameau de Bizancourt) - kamienne filary drzwi - Kamienny i ceglany mur

  • Stary dom z kamienia

  • Kamienne filary

  • Ściana - Hamlet z Bizancourt

  • Stary dworzec kolejowy

Osobowości związane z gminą

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszarów atrakcyjnych dla miast zostało zastąpione wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Pracuje
  • A. Debauve i E. Roussel , Clermont i jego okolice , Res Universalis,1890, 160  pkt.
  1. p.  24
  2. p.  25
  3. p.  26
  4. str.  25 i 26
  5. str.  26 i 27
  6. str.  27
  7. str.  24-25
Innych źródeł
  1. „great  circle: odległość w linii prostej  ” , na stronie lion1906.com, osobiste miejscu Lionel Delvarre (dostęp 02 czerwca 2013 ) .
  2. "  Mapa 1/15 000 e  " na Geoportalu (dostęp 25 maja 2013) ..
  3. Louis Graves, Precyzyjne statystyki dotyczące kantonu Clermont, okręg Clermont (Oise) , 1838, 211 stron, strona 53
  4. Louis Graves, Precyzyjne statystyki dotyczące kantonu Clermont, arrondissement of Clermont (Oise) , 1838, 211 stron, strony 12 do 14
  5. Historia Clermont-en-Beauvaisis, od jego początków do dnia dzisiejszego , Claude Teillet, wydawnictwo History book, strony 13 i 14
  6. „  Geo- risk : Better zrozumienie ryzyk na tym obszarze - Avrechy  ” , na www.georisques.gouv.fr (dostęp: 16 sierpnia 2017 ) .
  7. „  Mapa wzrostu poziomu wód gruntowych  ” , na www.innondationsnappes.fr (przeglądana 25 września 2013 r . ) .
  8. Historia Clermont-en-Beauvaisis, od jego początków do dnia dzisiejszego , Claude Teillet, wydawnictwo History book, strony 17
  9. Historia Clermont-en-Beauvaisis, od jego powstania do dnia dzisiejszego , Claude Teillet, wydawnictwo History book, strony 19
  10. „  Gare d'Avrechy  ” , na Ter-Sncf.com (dostęp 25 września 2013 ) .
  11. „  Transport publiczny w Avrechy (mapa, linie i przystanki)  ” na Oise Mobilité (przegląd: 25 września 2013 r . ) .
  12. „  Podsumowanie zagospodarowania przestrzennego dziedzictwa przyrodniczego i krajobrazowego, fauny, flory i siedlisk przyrodniczych w mieście Agnetz  ” , na www.donnees.picardie.developpement-durable.gouv.fr (dostęp 2 września 2014 r . ) .
  13. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd 2 kwietnia 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  15. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
  16. „  Lista gmin wchodzących w skład obszaru atrakcyjnego Paryża  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
  18. Julien Fargettas, Senegalscy tyralierzy. Czarni żołnierze między legendami a rzeczywistością 1939-1945 ,2013, 384  pkt. ( ISBN  978-2-84734-942-9 , czytaj online ) , str.  97.
  19. „  Biography of Thierry d'Argenlieu  ” , na www.ordredelaliberation.fr (dostęp 13 czerwca 2013 ) .
  20. Katalog ratuszów Oise (60) , EIP ( ISBN  978-2-35258-160-4 , czytaj online ).
  21. Armand Prin „  Odwołanie od Jacky Denys przeciwko Gérard Quesnel odrzuconych: Odwołanie od lidera opozycji do żądania unieważnienia ostatnich wyborach komunalnych została odrzucona przez sąd administracyjny  ” Le Bonhomme Picard wydanie Clermont , n O  3296 ,2 lipca 2014, s.  22.
  22. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  24. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  26. „  Ewolucja i struktura populacji w Avrechy w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 5 listopada 2010 r . ) .
  27. „  Wyniki spisu ludności Oise z 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 5 listopada 2010 r . ) .
  28. „  Saint-Lucien Kościół  ” , zawiadomienie n o  PA00114489, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .