Mennetou-sur-Cher | |||||
![]() | |||||
![]() Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Środkowa Dolina Loary | ||||
Departament | Loir-et-Cher | ||||
Miasto | Romorantin-Lanthenay | ||||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Romorantinais i Monestois | ||||
Mandat burmistrza |
Christophe Thorin 2020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 41320 | ||||
Kod wspólny | 41135 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Monestois | ||||
Ludność miejska |
876 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 54 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 47 ° 16 ′ 14 ″ na północ, 1 ° 52 ′ 00 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 85 m Maks. 136 m |
||||
Powierzchnia | 16,26 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Romorantin-Lanthenay (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Selles-sur-Cher | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
| |||||
Mennetou-sur-Cher jest francuski gmina znajduje się w dziale z Loir-et-Cher w tym regionie Centre-Val de Loire .
Czternastą francuską rzekę długości (367 km ), Cher można uznać za rzekę w środkowej Francji. Ma swoje źródło w Mérinchal w departamencie Creuse i przecina siedem departamentów, zanim wpłynie do Loary w Villandry , na zachód od Tours .
Jesteśmy przyzwyczajeni do dzielenia Cher na trzy części:
W czasach prehistorycznych Cher był źródłem pierwszych osad w dolinie Cher, pierwszych ludzi z tego regionu, którzy przybywali, aby zaopatrywać się w ryby. W Mennetou obecność w piwnicy ciętego krzemienia świadczy o tymczasowej instalacji prehistorycznych ludzi na brzegach rzeki.
W IX th century Normanowie pożyczył je grabić pierwszy klasztor benedyktynów z Mennetou i zniszczyć znaczną część doliny.
To właśnie w średniowieczu zaczęliśmy korzystać z tej kapryśnej rzeki o niepewnym korycie. W Mennetou Cher zmienia łóżko kilka razy na przestrzeni wieków.
W XIII -go wieku, decyzja zbudować obronny w pracy Mennetou jest motywowany przez obecność wody. W tym czasie łóżko Cher zamieszkało w obecnym miejscu RD 976 i tym samym wykąpało stopę wałów. Jej gwałtowne i liczne powodzie zniechęciłyby najdzielniejszych żeglarzy. W ten sposób Mennetou było chronione na południu przed inwazjami morskimi.
W średniowieczu rozwijał się handlowy ruch morski. Cher jest wtedy bardzo zajęty. Łodzie wypływały w górę załadowane winami ze zboczy Loary, solą, łupkami Angevin… i opadały w zamian za materiały budowlane i drewno. Wiele kamieni tufowych obecnych w budynkach Monako poszło tą drogą.
Żegluga ta, w której fantazja polegała na niskim poziomie wody w rzece i jej wylewach, była bardzo często nieregularna. Sytuacja ta ograniczyła znaczną liczbę marynarzy do portu. Każde miasto miało jedno, że Mennetou znajdowało się na zachód od obecnego obozowiska. Oprócz utrzymania łodzi marynarze czasami interweniowali przy budowie domów. Tak więc na Starym Mieście w Mennetou niektóre mieszkania mają ramy morskie: przewrócone kadłuby łodzi lub trójboczne ramy przedstawiające przód łodzi.
Wody Cher były również wykorzystywane do zaopatrywania młynów wzdłuż jego brzegów. Mimo, że ich zakład, który poprzedza nawigacji, wiele zostało zniszczone pod François 1 st w celu zapewnienia sprawnego przepływu statków. Benedyktyni z Mennetou posiadali młyn w miejscu zwanym Brégeon, z którego czerpali tantiemy płacone przez młynarzy, którzy go używali. Na jego zniszczeniu w XVI -tego wieku, były obiecane korzyści nigdy nie dotknął.
Aż do początku XIX -go wieku, wiele prac zostały podjęte w celu wzmocnienia i bezpieczna nawigacja. W XVII th i XVIII -tego wieku, Cher stał się ważnym śródlądowej w przyczynianiu się do ruchu międzynarodowego. Wiele łodzi przewoziło produkty zupełnie nowego Compagnie des Indes, które przez Loarę dotarły do Nantes, aby kilka tygodni później dotrzeć na subkontynent. Konkurencja drogowa i zanik zawodu marynarza bardzo szybko położyły kres ruchowi morskiemu na Cher.
Przez pewien czas eksploatowano zasoby mineralne Cher: piasek i żwir, które były wykorzystywane w składzie cementu i jego pochodnych. W Mennetou w latach pięćdziesiątych nierzadko można było zobaczyć pogłębiarkę wiozącą swój ładunek do fabryki Meunier, producenta bloczków betonowych w mieście.
Z biegiem czasu Cher znalazł inne powołanie: wypoczynek. W sąsiedniej wiosce Châtres zbudowano bazę żagli . W Mennetou zbudowano trampolinę. Jego brzegi są wyposażone w zaplecze rekreacyjne: drewniana piłka, bar-restauracja, boisko do gry w bule i gry dla dzieci. Obiekty te nazywane są „plażą”.
W Mennetou nad rzeką nie było pralni. Kobiety udawały się wyprać ubrania w dowolnym miejscu na brzegu, zwykle w pobliżu domów lub miejsc pracy mężów. W ten sposób dowiadujemy się, że benedyktyni dzierżawili wody w pobliżu ich młyna w Brégeon praczkom z wioski, aby finansować działalność społeczności. Przed otwarciem Kanału Berry wszystkie praczki z Monako udały się w to samo miejsce na prawym brzegu Cher, obecnej plaży. Od 1911 r. Mieli dom w tym samym miejscu, w którym przechowywali swój sprzęt (ławka, nietoperz i siodło) oraz gotowali wodę. Ten dom znajduje się obecnie w zabytkowym budynku.
Od 1839 roku, kiedy kanał Berry został otwarty, niektóre kobiety używały wód kanału, uważanych za bardziej przejrzyste, do prania ubrań. Nadal znajdujemy prostokątne płaskie kamienie na ścieżce holowniczej, niektóre ze schodami prowadzącymi w dół do wody, gdzie praczki były zajęte swoimi codziennymi zajęciami.
Berry Canal został przejazdem Mennetou-sur-Cher od 1839. Trzy mosty wyciąg pozwoliło przekroczyć kanał. Jeden pośrodku, naprzeciwko Porte d'en Bas, która nadal istnieje, ale jest nieruchoma; drugi w miejscowości Bréjeon, na skraju miasta Langon-sur-Cher ; a trzeci w Villecoifier na obrzeżach miasta Châtres-sur-Cher . W Mennetou był też zamek.
Mennetou-sur-Cher jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Romorantin-Lanthenay , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 29 gmin, został podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Położone na starej drodze z Bourges do Tours, miejsce to było z pewnością strategicznym miejscem do przekroczenia Cher, która w czasach galijsko-rzymskich znajdowała się na obecnym miejscu kanału Berry. To koniec VI -tego wieku , że córka Clotaire I er założył osadę poprzez utworzenie klasztoru. Wydawało nadal istnieją w 813 jeśli ktoś wierzy status Przeoratu Mennetou stojącego w XVIII -tego wieku . Norman najazd IX th i X th century będzie śmiertelne dla klasztoru. Nazwa Mennetou pochodzi od tego budynku Merowingów: Monastellum (mały klasztor), Moneto, Monesto, Menetou, a następnie Mennetou.
Zawarte w prowincji Berry, która przedłużyła się na północ poza Cher Mennetou należała do X th century do domu Vierzon , wasala hrabiego Chartres i Blois . Infacja Humbault le Tortu (który założył La Ferté-Imbault ) do hrabiego Blois i Chartres sprowadziła Mennetou na łono Domu Blois - Champagne .
W 1212 roku Hervé II de Vierzon ufortyfikował miasto, aby przeciwdziałać atakom Anglików przeprowadzonym przez Jeana sans Terre na Filipa II Augusta . Skromność konstrukcji (350 m długości - 250 m szerokości) nie zmniejsza jej efektywności. Dopiero w 1356 roku, w środku wojny stuletniej , Mennetou wpadło w angielskie ręce Czarnego Księcia . Armia Du Guesclina wyzwoliła miasto w 1370 roku. Dwa wieki później Claude de La Châtre de La Maisonfort próbował zająć miasto, wówczas protestanckie, ale na próżno.
Nazwisko | Przestarzały | Uwaga |
---|---|---|
Geoffroy de Vierzon | ok. 1020 | |
Arnoul 1 ul | 1025 | |
Geoffroy 1 ul | 1095 | |
Arnoul II | 1110 | |
Geoffroy II | 1142 | |
Hervé 1 st | 1144 | |
Guillaume 1 ul | 1192 | |
Herve II | 1197 | Mennetou, podobnie jak Vierzon, przechodzi w ruch feudalny ( zwierzchnictwo ) Issoudun (który następnie wchodzi pod Chauvigny - Châteauroux , a coraz więcej króla Capétien z Philippe Auguste w 1200 i ostatecznie z Filipem III w 1271) |
Henry I st z Seuly | 1235 | |
Wilhelm II z Vierzon | 1250 | |
Herve III | 1261 | |
Geoffroy z Brabancji | 1284 | |
Jean de Thouars | 1320 | |
Godemar (II) z Linières | 1381 | |
Jean de Linières - biskup Viviers | 1410 | |
Douin z Vaudenay | 1451 | u źródeł rozbudowy zamku i odbudowy murów obronnych |
Claude de Vaudenay | 1459 | |
Louis, książę Orleanu | 1472 | |
Louis the Wolf | 1515 | |
Robert Le Loup | 1520 | |
Robert Le Loup 2 nd nazwy | 1540 | |
Christophe Le Loup | 1560 | |
Blain Le Loup, lord Bellenaves | 1594 | |
André Popillon du Ryau | 1600 | |
Francois de Cugnac | 1622 | |
Edme de la Châtre de Nançay | 1632 | |
Louis de la Châtre-Nançay | 1645 | |
Henry I st Senneterre | av. 1662 | |
Henryk II - książę La Ferté | 1662 | |
Henri-François - książę La Ferté | 1681 | |
Marie-Angélique de la Motte-Houdancourt (księżna La Ferté) |
1703 | |
Françoise de Senneterre , Marquise de la Ferté, a następnie de Boudreville |
1726 | |
Louis-Philippe, markiz de la Ferté | 1746 |
Założona w XIII th wieku i pod nadzorem opactwa benedyktynów w Beaumont-Les-Tours The Priory od Mennetou był w dużej mierze obdarzony przez wieki, aby osiągnąć swój szczyt w XVII -tego wieku Składa się z Priory mieszkań (obecne resztki), akademiki , pomieszczenia do pracy i refektarz, główny budynek rozciągał się na południe na około 25 metrów, aby zbliżyć się do zamku (obecna lokalizacja Auberge de la Tour). Oparte o ścianę 16 małych sal benedyktynów miało widok tylko na wnętrze miasta. Przed odrodzeniem religijnym XVII -tego wieku , nasza benedyktyński szybko znalazł ciasne, praca ekspansja dormitorium i różnych stołówek są wykonane wiosną 1663 roku W 1686 roku, Benedyktyni stał właściciele zamku, klasztoru rozciąga się więc od Wieża klasztorna do dolnych drzwi, ich domena reprezentuje wtedy jedną czwartą miasta, w tym kościół, którego mała nawa od południa służy jako kaplica dla zakonnic.
Opis nieruchomości przy sprzedaży w majątku narodowego (1791) wskazuje na zaawansowany stan rozkładu, dowód gdyby było rzeczywiste ubóstwo klasztoru w XVIII th century zakończony.
Nazwisko | Przestarzały |
---|---|
Denise | 1213-1226 |
Jacqueline | 1270 |
Czysty | 1271 |
Projekt Blanchefort | 1410 |
Marie z Beaumont | 1464 |
Jeanne le Roux | 1490 |
Jeanne de la Touche | 1540 |
Oliwkowy davot | 1564 |
Renée of Refuge | 1601 |
Gabrielle Gillier z Puygareau | 1632 |
Angélique d'Orléans de * / Rère | 1676 |
Renée de Verthamont | 1717 |
Z Grange Trianon | 1733 |
Francoise the Fat | 1746 |
Marie des Avenelles | * / 1767 |
Marie Anne Thiballier | 1775 |
W przededniu Rewolucji Mennetou zależało od rządu Orleanu , wyboru Romorantina i archidiecezji Bourges . Henry François Thibault de la Carte , hrabia La Ferté-Senneterre , pułkownik pułku Perche Infanterie, baron Doulcet i Cigognaux en Berry, czuwał nad bezpieczeństwem swoich 645 poddanych i około 4570 hektarów ziemi w Monako. Zbyt daleko od Paryża Mennetou nie musiało cierpieć z powodu rewolucyjnej przemocy i grabieży. Jednak zapisano tam zeszyty skarg. Zgromadzenie, składające się z 51 członków, odpowiedzialnych za sporządzenie ksiąg skarg, zbiera się dalej1 st marzec 1.789 pod przewodnictwem Gabriela-Guillaume'a Brineta, prokuratora skarbowego sprawiedliwości i châtellerie of Mennetou.
Będziemy potępiać zbyt duże podatki: „Ujawniamy z największą prawdą, że nie ma miasta, miasteczka ani wioski we Francji bardziej obciążonej wszystkimi podatkami…” Będziemy domagać się równości terytorialnej przed opodatkowaniem: „… aby umieścić wszystkie w przypadku płacenia suwerenowi na zasadzie równości i bez rozróżnienia oraz jak wszystkie podmioty opodatkowania, należałoby najpierw spojrzeć na wszystkie prowincje… ” I indywidualna nierówność: „ Oświadczamy, że nie jesteśmy zdolnym spojrzeć spokojnym okiem na zwolnienia pieniężne przyznane państwu kościelnemu… ” „ Szlachta jest również w naszym wielkim uprzedzeniu, któremu sprzyja sam fakt przypadku, ponieważ dając istocie w tym Zakonie, daje jej zwolnienie z opodatkowanie. „ I do wniosku: ” Czy oni nie, jednak i te szlachta finansowania, jak również duchownych, naszych braci, jak wszystkie dzieci z pierwszego z mężczyzn, a nie są one również pacjenci nie lubią nas naszego Króla? „ Wreszcie zalecana będzie reforma wymiaru sprawiedliwości: „ Aby wymiar sprawiedliwości był uproszczony, szybszy i tańszy; w tym celu skrócić terminy postępowania oraz jego formę… ”
Wyciągi z zeszytów skarg wyrażają wolę ludu do uczestniczenia w zarządzaniu państwem i kierowania własnym losem.
W 1870 roku Francja wypowiedziała wojnę Niemcom, kiedy te ostatnie miały siły przewyższające jej własne. Po katastrofie Sedanu, a następnie klęsce wojsk Loary, kapitulacja Paryża położyła kres działaniom wojennym, ale Francja musiała przejść okupację wojsk wroga w ciągu dwóch lat. Mennetou nie musiał wiele wycierpieć z powodu tego zawodu, ponieważ w protokołach z posiedzeń rady miejskiej tamtych czasów nie znajdujemy ani śladu po nim, ani o rekwizycjach zbóż czy żywności. Dopiero posiedzenie rady gminy15 stycznia 1871nawiązuje do wojny. Oto tekst:
„Pan Prezydent wyjaśnił, że gmina ma wydatki poniesione przez Gwardię Narodową na zakup trąbek i skrzynek, na oświetlenie i ogrzewanie wartowni, na koszty druku.
Że każdego dnia są zbiegłymi więźniami wojskowymi, których trzeba nakarmić i zakwaterować.
Że jest wielu nieszczęśników bez pracy i że pilnie trzeba przyjść im z pomocą.
Dlatego proponuje radzie poniesienie sumy sześciuset franków na pokrycie wspomnianych wydatków.
Rada po naradzie
Biorąc pod uwagę, że gmina ma wydatki na siedzącą straż narodową , pasażerów wojskowych oraz konieczność zaspokojenia potrzeb osób ubogich.
Głosuj jednogłośnie na kwotę sześciuset franków pobraną z wolnych środków na pokrycie wymienionych wydatków.
Wydatki zostaną pokryte przez poborcę miejskiego wyłącznie na podstawie produkcji majtek dostawców i bez konieczności przedstawiania jakiejkolwiek umowy.
Sporządzono i obradowano w ratuszu Mennetou, dzień, miesiąc i rok powyżej.
A po przeczytaniu obecni członkowie podpisali ”
1914-1918Mennetou, podobnie jak reszta kraju, pozbawiony sił życiowych z powodu mobilizacji, musiał stawić czoła problemom pracy, zwłaszcza w sektorze rolnym. Kobiety musiały dbać o sprawne funkcjonowanie gospodarstw, wspomagane przez dzieci i mężczyzn, których nie można było zmobilizować. Trzydzieści cztery dzieci Mennetou zginęły w pierwszej wojnie światowej .
Powitanie Hiszpanów z RetiradyPomiędzy 29 stycznia 1939 r i 8 lutegodo Loir-et-Cher przybywa ponad 3100 hiszpańskich uchodźców, uciekających przed upadkiem republiki hiszpańskiej przed Franco . Wobec niedostatecznego zaplecza recepcyjnego ( w szczególności wykorzystywane są stadniny Selles-sur-Cher ), 47 wsi jest wezwanych do wniesienia wkładu, w tym Mennetou-sur-Cher. Uchodźcy, głównie kobiety i dzieci, poddawani są ścisłej kwarantannie , szczepieni , przesyłka ograniczona, żywność, jeśli jest mało urozmaicona i gotowana po francusku, jest zapewniona. Wiosną i latem uchodźcy gromadzą się w Bois-Brûlé (gmina Boisseau ).
1939-1945Podczas II wojny światowej Mennetou-sur-Cher znajduje się na linii demarkacyjnej .
W 1960 roku film Fortunat , przez Alex Joffe , został zwolniony z Bourvil , Michèle Morgan i Gaby Morlay , którego akcja rozgrywa się częściowo w Mennetou: Bourvil odgrywa rolę przewoźnik, który przez towarzyszących mu Tuluza , miasto w wolnej zone , ratuje rodzinę, udając męża żony aresztowanego członka ruchu oporu. Ponadto film La Cicatrice: Les passeurs sur la ligne de demarcation w reżyserii Dominique Adt, koprodukcja TGA, France Télévisions & TV Tours i częściowo nakręcony w Mennetou-sur-Cher wkwiecień 2010, Adresy aspektu II wojny światowej, która traktowana jest tylko nieznacznie: postawa przemytników, którzy nie zostali animowanych przez dobrych uczuć, a niektóre z nich, ze względu na chciwość, znacznie wzrosła opłata za Żydów lub dostarczył je do Niemców. W ten sposób film próbuje wyjaśnić całą różnorodność przemytników zajmujących się po obu stronach linii demarkacyjnej .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1800 | 1811 | Jean-Pierre Pinault | ||
1811 | 1815 | Bernard Perault | ||
1816 | 1816 | Louis Maquaire | ||
1832 | 1834 | Etienne Soupiron | ||
1834 | 1846 | Louis Maquaire | ||
1846 | 1868 | Pierre Francois Louis Deniau | ||
1868 | 1881 | Garneau | Notariusz | |
1881 | 1888 | Jacques Bataille | ||
1888 | 1904 | Eugene Girault | ||
1904 | 1912 | Octave Piat | ||
... | ... | ... | ||
Maj 1945 | Grudzień 1945 | Lucien Benjamin Breitman | ||
Jean Bourelier | ||||
Gerard Ruffin | ||||
... | ... | ... | ||
1971 | 1977 | Camille Gaugry | ||
1977 | 1989 | Genevieve Clouzard | ||
Marzec 2001 | Marzec 2008 | Jean-Paul Valentini | Lekarz | |
Marzec 2008 | W trakcie | Christophe Thorin | Profesor, zawód naukowy |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 876 mieszkańców, o 1,13% mniej niż w 2013 roku ( Loir-et-Cher : -0,53%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
797 | 802 | 751 | 816 | 885 | 920 | 858 | 932 | 947 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
903 | 926 | 990 | 1,066 | 1,066 | 1,012 | 1,011 | 1,060 | 1,081 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,057 | 1,156 | 1,079 | 922 | 950 | 942 | 904 | 880 | 908 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
950 | 967 | 984 | 900 | 827 | 903 | 880 | 877 | 874 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
886 | 876 | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (33,8%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i resortowy (26,3%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,4%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 1.8 | |
14.4 | 16.3 | |
16.7 | 18,0 | |
21.4 | 20.5 | |
16.7 | 15.8 | |
12.5 | 12.9 | |
18.1 | 14.7 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.6 | 1.6 | |
8.3 | 11.5 | |
14.8 | 15.7 | |
21.4 | 20.6 | |
20.3 | 19.2 | |
16.2 | 14.7 | |
18.5 | 16.7 |
Festiwale średniowieczne odbywają się co dwa lata (lata nieparzyste), w weekend następujący po 14 lipca.
Targi andouillettes i drobnego inwentarza żywego w Mennetou-sur-Cher odbyły się w pierwszy weekend maja od 1972 roku.
78 odonimów wymienionych w Mennetou-sur-Cher w23 lutego 2014 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Podjazd | Aleja | Bld | Ścieżka | Zamknięte | Ślepy zaułek | Wspinać się | Przejście | Kwadrat | Most | Droga | Ulica | Aleja | Droga | Inny | Całkowity |
6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 6 | 0 | 2 | 36 | 0 | 0 | 28 | 78 |
Uwagi „N” |
|
||||||||||||||
Źródła: rue-ville.info & annuaire-mairie.fr & perche-gouet.net & OpenStreetMap |
Średniowieczne mury zostały zbudowane na początku XIII XX wieku za panowania Filipa II i pod panowaniem Hervé II Vierzon . Z tego okresu we wsi zachowały się trzy bramy wjazdowe na planie kwadratu, trzy okrągłe baszty obronne oraz fragmenty otaczającego muru. Te fortyfikacje są klasyfikowane jako pomniki historii .
Ulice i zaułki miejscowości, których nazwy sugestywnych (Rue des Trois Rois, Piekło i Raj, itd. ) Są wyłożone domach XV TH i XVI -tego wieku, niektóre liście zabytków (Maison Francis I er ). We wsi nadal ma swoją stodołę Andegawenów Gothic dziesięcinę z XIII th wieku i część klasztoru benedyktynów ustanowiony w 1206 roku.
Kościół Saint-UrbainKościół Saint-Urbain w Mennetou-sur-Cher został wpisany na listę zabytków od 1920 roku.
Andouillette zastrzeżono przez Mennetou-sur-Cher jako lokalne specjalności: a „Fair dla andouillettes i małe gospodarstwa” została zorganizowana tam przez prawie pół wieku przez wolontariuszy i Tourist Office. W pobliżu ufortyfikowanych drzwi rzemieślnik rzeźnika robi andouillettes „ciągniętych za sznurki”, za które otrzymał dyplom Przyjaznego Stowarzyszenia Miłośników Autentycznych Andouillette . Produkt typu andouillette de Troyes (całkowicie wieprzowy), podobnie jak w Nivernais, Touraine i Anjou, wytwarzany jest z osłonek przygotowanych w Onzain , niedaleko Blois.
![]() |
Herb Mennetou-sur-Cher jest ozdobiony następującymi
|
---|