Michele Morgan

Michele Morgan Obraz w Infoboksie. Michele Morgan w Le Quai des brumes (1938). Funkcjonować
Przewodniczący jury festiwalu w Cannes
1971
Miguel Ángel Asturias Józef luźny
Biografia
Narodziny 29 lutego 1920
Neuilly-sur-Seine ( Sekwana ), Francja
Śmierć 20 grudnia 2016
Neuilly-sur-Seine ( Hauts-de-Seine ), Francja
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse
Imię urodzenia Simone-Renée Roussel
Przezwisko „Najpiękniejsze oczy kina”
Narodowość  Francuski
Trening Kurs Szymona
Zajęcia Aktorka
Okres działalności Od 1935
Rodzeństwo Helene Roussel
Małżonkowie William Marshall
Henri Vidal (z1950 w 1959)
Gérard Oury (z1960 w 2006)
Dziecko Mike Marshall
Inne informacje
Nagrody
Wybitne filmy Quai des brumes
Symfonia pasterska
Dumni Wielkie
manewry
Szczęśliwe
Gerard Oury Michele Morgan.jpg Grób Michèle Morgan i Gérard Oury na Montparnasse Cemetery ( 5 th  dział).

Simone Roussel , znana jako Michèle Morgan , jest francuską aktorką urodzoną29 lutego 1920w Neuilly-sur-Seine i zmarł dnia20 grudnia 2016 w tym samym mieście.

W jego filmografii, która obejmuje ponad siedemdziesiąt filmów z lat 30. do 80., znajdują się świetni francuscy i amerykańscy reżyserzy z tych 50 lat, m.in. Marcel Carné , Marc Allégret , Jean Grémillon , Julien Duvivier , Michael Curtiz , Carol Reed , René Clément , Claude Autant-Lara , René Clair , André Cayatte , Jean Delannoy , Henri Decoin , Henri Verneuil , Michel Deville , Claude Chabrol lub Claude Lelouch i partnerami, takimi jak Raimu , Jean Gabin , Charles Boyer , Humphrey Bogart , Jean Marais , Gérard Philipe , Henri Vidal , Bourvil , Michel Piccoli , Marcello Mastroianni czy Alain Delon .

W Ludzie za mgłą od Marcel Carne , jego partner Jean Gabin adresem mu jeden z najsłynniejszych wierszy z francuskiego kina  : "  Masz piękne oczy, wiesz.  ” .

Dziesięciokrotnie głosowana przez publiczność jako „najpopularniejsza francuska aktorka”, jest także pierwszą aktorką, która otrzymała nagrodę za interpretację kobiecą na pierwszym Festiwalu Filmowym w Cannes w 1946 roku za rolę Gertrudy w filmie La Symphonie pastorale (1945). Wysoko nagradzana u szczytu kariery w latach 50., w 1992 roku otrzymała honorowego Cezara , a w 1996 roku Złotego Lwa w hołdzie dla jej wkładu w kinematografię.

Od lat 70. stała się bardziej dyskretna na ekranie i poświęciła swój czas malarstwu, pasji, która wywodzi się ze spotkania z francusko-polskim malarzem Moïse Kislingiem w Stanach Zjednoczonych w 1943 roku, który następnie namalował jej portret. Jesteśmy mu winni około siedmiuset rysunków i obrazów.

Biografia

Dzieciństwo i początki

Simone-Renée Roussel jest najstarszą z czwórki dzieci (z Paulem, Pierrem i Hélène) Louisa Roussela, szefa działu w domu eksportującym perfumy, i Georgette Payot, gospodyni domowej. Jego ojciec był bezrobotny po kryzysie w 1929 roku . W 1933 roku przeniósł się z rodziną na rue de la Barre w Dieppe , gdzie przejął działalność sklepu spożywczego, ale dwa lata później zbankrutował.

Mała Simone odkrywa scenę podczas występów w kasynie Dieppe . W 1935 roku zdecydowała się „wyjechać do Paryża” z młodszym bratem Paulem i przeniosła się do domu dziadków w Neuilly.

Przez agencje castingowe dostała swoją pierwszą rolę jako statystka w Mam'zelle Mozart . Reżyser Yvan Noé radzi mu, by doskonalił swoje umiejętności, biorąc lekcje teatralne . W następnym roku zapisała się na kurs Simona . W 1937 przyjęła pseudonim Michele Morgan.

Kariera

W Marzec 1937The dyrektor scenariusz Jeanne Witta zaleca Michèle Morgan dyrektora Marc Allégret który przygotowuje swój film Gribouille . Po udanym teście szwajcarski miliarder Max Stoffel, producent filmu, nalegał na powierzenie mu głównej kobiecej roli. Podpisuje swój pierwszy kontrakt na kwotę 12.500 franków. Film jest sukcesem. RKO zaproponował mu kontrakt w Hollywood na podstawie 2,000  F tygodniowo. Pod koniec 1937 roku nakręciła Orage z Charlesem Boyerem , wielką gwiazdą tamtych czasów.

W 1938 odbyła tournée z Jeanem Gabinem w Le Quai des brumes w reżyserii Marcela Carné . Jej spojrzenie, jasnoniebieskie, trochę enigmatyczne i odległe, czasami porównywane do spojrzenia Grety Garbo , inspiruje Jacquesa Préverta do jednej z najsłynniejszych linii kina w tym filmie, w której postać grana przez Jeana Gabina szepcze: "  Masz piękne oczy, wiesz”.  ” .

Nawiązuje do niej także tytuł jego pamiętnika Z tymi oczami, wydanego w 1977 roku.

W 1999 roku jego towarzysz Gérard Oury , wybrany rok wcześniej na Akademię Sztuk Pięknych , poprosił grawera i rzeźbiarza Pierre-Yvesa Trémoisa o wygrawerowanie tego samego zdania na jego akademickim mieczu.

3 września 1939wybucha wojna, Jean Gabin zostaje zmobilizowany w Cherbourgu w narodowej marynarce wojennej. Uzyskuje wyjątkowe pozwolenie na dokończenie filmu Trailery, które wspólnie kręcą. Chociaż mają krótki romans, oboje wyjeżdżają osobno do Hollywood .

Po zerwaniu z Gabinem wyszła za mąż za aktora Williama Marshalla w Stanach Zjednoczonych , z którym miała syna Mike'a Marshalla (1944-2005). Podczas wojny nakręciła w Stanach Zjednoczonych pięć filmów, z których wszystkie były dość rozczarowujące. W 1942 nakręciła test do głównej roli Podejrzeń , filmu przygotowanego przez Alfreda Hitchcocka  ; nie została wybrana ze względu na jej niewystarczającą znajomość języka angielskiego. Zbliżona do Casablanki , która ujawni aktorkę Ingrid Bergman , zostaje wezwana i przesłuchana, ale jej agent, żądając zbyt wysokiego wynagrodzenia, umyka jej rola. W ramach rekompensaty otrzymuje od Passage for Marseille .

Ona później przyznają uczyniwszy kilka błędów podczas jej kariery, ona odmawia główną rolę Johnny Belinda , który uzyskał Jane Wyman do Oscara dla najlepszej aktorki , a to z Michelangelo Antonioni „s nocy . Podobnie z obawy przed sceną zrezygnowała z udziału w tworzeniu Thé et Sympathie , które następnie odniosło sukces z Ingrid Bergman.

Po powrocie do Francji, jednak ona otrzymała pierwszą nagrodę za interpretację żeńskiej w historii festiwalu w Cannes w 1946 roku za rolę Gertrudy w La Symphonie pastorale przez Jean Delannoy .

W 1948 rozwiodła się z Williamem Marshallem , a następnie poślubiła6 lutego 1950aktor Henri Vidal . Oboje mieszkają w mieszkaniu w hotelu Lambert w Paryżu i wspólnie nakręcą kilka filmów.

W 1955 roku założyła kilka z Gérard Philipe w Les Grandes Manewry przez René Clair . Jest wtedy u szczytu sławy.

W 1957 roku nakręciła film Crank Return , który wyznaczył punkt zwrotny w jej karierze: do tej pory wcielając się głównie w kruche bohaterki, grała femme fatale z czarnego serialu , za co otrzymała następujący wyrok:

„Jesteśmy zdumieni, jak twarde mogą stać się jego oczy, pogardliwe usta i okrutny głos. "

Po śmierci Henri Vidal, w 1959 roku, stała się towarzyszką filmowca Gérard Oury , spotkał się na planie filmu Le Miroir à deux stoi przez André Cayatte , w poprzednim roku. Pozostaną razem aż do śmierci Gérarda Oury'ego w 2006 roku, ale nie będą mieli dzieci.

Zignorowana przez filmowców Nowej Fali, którzy uważają przedwojennych aktorów za zbyt drogich, ale też onieśmielających (tylko Claude Chabrol wezwał ją w 1962 roku w Landru ), zagrała w latach 60. w filmach noir . Michelowi Deville zawdzięcza świetną okazję, by przypomnieć sobie swoją zmysłowość, grając milutką hrabinę w filmie Benjamin lub Memories of a Virgin w 1967 roku.

Michèle Morgan zawiesiła wówczas karierę, nagrała wiersze i poświęciła się głównie malarstwu (gwasze, kolaże, oleje), których pasja odpowiadała jej spotkaniu z francusko-polskim malarzem Moïse Kislingiem, który namalował swój portret w 1943 roku w Los Angeles. haute couture. Pojawia się epizodycznie w telewizji, kinie czy teatrze. Jest także przewodniczącą jury Festiwalu Filmowego w Cannes w 1971 roku .

W 1975 roku Claude Lelouch przywrócił ją na ekran w Le Chat et la Souris . Po tym filmie zapowiada wycofanie się z kina.

W 1986 roku zagrała w serialu Le Tiroir secret, w którym towarzyszyli jej syn Mike Marshall i synowa Tonie Marshall .

W 1996 roku była matką chrzestną Festiwalu Filmowego w Cannes i za całą swoją karierę otrzymała Złotego Lwa .

W 1997 roku zagrała w telewizyjnym filmie Des gens si bien convenes , którego scenariusz napisała Danièle Thompson , córka Gérarda Oury'ego.

Po dziesięciokrotnym wyborze przez publiczną „najpopularniejszą francuską aktorkę”, Michèle Morgan ogłasza koniec swojej kariery w styczeń 2001.

Śmierć

Michele Morgan zmarła dnia 20 grudnia 2016w swoim domu w Neuilly-sur-Seine  : „ Dziś rano, we wtorek, 20 grudnia, najpiękniejsze oczy kina były zamknięte na stałe w 97. roku” , ogłosiła jego rodzina.

Po pogrzebie 23 grudniaw kościele św Piotra w Neuilly-sur-Seine , jest ona pochowana w Montparnasse Cemetery ( 5 th dział), w Placu Żydowskim w grobie rodzinnym, gdzie są jej partner, reżyser Gérard Oury matki to jedno, Marcelle Houry i jego żona Jacqueline Roman (matka Danièle Thompson ). Jako aktorka katoliczka, naczelny rabin udzielił zwolnienia.

Wiele należących do niego pamiątek było przedmiotem publicznej aukcji, która odbyła się w Paryżu dnia 21 grudnia 2017 r..

Filmografia

Lata 30. XX wieku

1940

1950

1960 1960

1970 do 1990

Telewizja

Teatr

Nagrody

Nagrody

Dekoracje

Hołd

Różnorodny

Publikacje

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Jej imię inspirowane jest chłopakiem z Cours Simon, w którym jest zakochana i który jej zwierza się: „Marzę o tym, żeby w moim życiu była Michele. ” Jej imię jest inspirowana przez amerykański bank Morgan w przed którym marzy o karierze w Hollywood. Por. Jean-Louis Beaucarnot , Frédéric Dumoulin, Zadziwiający słownik celebrytów , Pierwsze wydania ,2015, s.  178.

Bibliografia

  1. „Michèle Morgan” , Valérie Collet, Valeurs contemporaine .com , 24 marca 2009 r.
  2. Kto jest kim we Francji , obj.  28, J. Lafitte,1997, s.  1240.
  3. Philippe Durant, Bénédicte Grammont, Uwodzicielki kina , Favre,1989, s.  64.
  4. „  Michèle Morgan  ” , na VSD
  5. Christian Gilles, Przedwojenne 1937-1939 , L'Harmattan,2002, s.  65.
  6. Henry-Jean Servat , Les Trois Glorieuses: Danielle Darrieux, Michèle Morgan, Micheline Presle , Pygmalion,2008, s.  53.
  7. Henry-Jean Servat, Les Trois Glorieuses: Danielle Darrieux, Michèle Morgan, Micheline Presle , Pygmalion,2008, s.  54.
  8. „  Aktorka Michèle Morgan zmarła w wieku 96 lat  ”, RTS Info , Swiss Radio Television ,20 grudnia 2016( przeczytaj online ) :

    „Aktorka Michele Morgan, jeden z największych francuskich aktorek XX th  wieku, znany kinomanów jako ” najpiękniejsze oczy „ kina francuskiego, zmarł we wtorek w wieku 96 lat, jego rodzina powiedziała”

    .
  9. Osobista strona internetowa Pierre-Yves Trémois .
  10. Jean-Charles Tacchella , Roger Thérond , Olśniewające lata. Kino, które kochamy (1945-1952) , Filipacchi,1988, s.  74.
  11. Henry-Jean Servat, Les Trois Glorieuses: Danielle Darrieux, Michèle Morgan, Micheline Presle , Pygmalion,2008, s.  104.
  12. Henry-Jean Servat, Les Trois Glorieuses: Danielle Darrieux, Michèle Morgan, Micheline Presle , Pygmalion,2008, s.  98.
  13. Henry-Jean Servat, Les Trois Glorieuses: Danielle Darrieux, Michèle Morgan, Micheline Presle , Pygmalion,2008, s.  231.
  14. Robert Chazal , Paris-Presse , 19 września 1957.
  15. Philippe d'Hugues, „  Aktorka Michèle Morgan zmarła w wieku 96 lat  ” , na lefigaro.fr ,20 grudnia 2016.
  16. Bernard Gourbin, Duch lat 60. , Editions Cheminements,2006, s.  19.
  17. Henry-Jean Servat, Les Trois Glorieuses: Danielle Darrieux, Michèle Morgan, Micheline Presle , Pygmalion,2008, s.  186.
  18. "  Michèle Morgan nie żyje: śmierć aktorki z Quai des brumes  " , na huffingtonpost.fr ,20 grudnia 2016.
  19. "  Aktorka Michèle Morgan nie żyje  " , na ledauphine.com ,20 grudnia 2016.
  20. Urodzony Max-Gérard Houry Tannenbaum.
  21. Urodzony we Friedlanderze.
  22. Pierre Vavasseur, „  Michèle Morgan pochowana w pobliżu Gérard Oury  ” , na leparisien.fr ,23 grudnia 2016.
  23. Pod pseudonimem Simone Morgan.
  24. Kolejne filmy pod pseudonimem Michèle Morgan.
  25. Bernard Gibaud, Clément Michel (1914-1990). Pasja solidarności , Stowarzyszenie na rzecz studium historii zabezpieczenia społecznego,1993, s.  81.
  26. Strona festiwalu w Cannes.
  27. Strona Akademii Cezarów.
  28. Witryna Wenecji i Mostry.
  29. oficjalna strona internetowa
  30. Jean-Pierre Bouyxou, „  Lato 1969: Sharon Tate, kula wampirów  ” , na Paris Match.com ,1 st sierpień 2009.
  31. (w) W tej epickiej historii mówionej z 2009 r. Ludzie bliscy sprawie Przypomnij sobie morderstwa Mansona  ” Steve Oney , lamag.com , 1 lipca 2009 r.
  32. (w) "  Michele Morgan Biografia  " , IMDb .pl (dostęp 30 lipca 2016).
  33. Por. Joseph Jouglar, Guillaume Ferrus, wielki lekarz alpejski , Société d'études des Hautes-Alpes, 1951, s. 52-54. - Notatka J.-M. Thiébauda, ​​15 ii 2011 r

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne