Akrylonitryl

Akrylonitryl
Identyfikacja
Nazwa IUPAC 2-propenonitryl
Synonimy


cyjanek winylu, cyjanek winylu,
nitryl akrylowy, nitryl
propenu,
cyjanek winylu,
cyjanoetylen
N O CAS 107-13-1
N O ECHA 100,003,152
N O WE 203-466-5
PubChem 7855
ChEBI 28217
UŚMIECHY C = CC # N
PubChem , widok 3D
InChI Std. InChI: widok 3D
InChI = 1S / C3H3N / c1-2-3-4 / h2H, 1H2
Std. InChIKey:
NLHHRLWOUZZQLW-UHFFFAOYSA-N
Wygląd bezbarwna lub bladożółta ciecz o ostrym zapachu
Właściwości chemiczne
Brute formula C 3 H 3 N   [Izomery]
Masa cząsteczkowa 53,0626 ± 0,0028  g / mol
C 67,91%, H 5,7%, N 26,4%,
Moment dwubiegunowy 3,92  ± 0,07  D.
Średnica molekularna 0,468  nm
Właściwości fizyczne
T ° fuzja -84  ° C
* Temperatura wrzenia 77  ° C
Rozpuszczalność 70  g · l -1 do 20  ° C
Parametr rozpuszczalności δ 21,6  J 1/2 · cm -3/2 ( 25  ° C )
Masa objętościowa 0,8  g · cm -3
Temperatura samozapłonu 481  ° C
Temperatura zapłonu −1  ° C (zamknięty tygiel)
Granice wybuchowości w powietrzu 3,05 - 17,0  % obj
Nasycenie prężności par przy 20  ° C  : 11,0  kPa
Punkt krytyczny 45,6  bar , 262,85  ° C
Termochemia
C p

równanie:
Pojemność cieplna gazu w J • mol -1 • K -1 i temperatura w Kelwinach od 200 do 1500 K.
Obliczone wartości:
64,645 J · mol -1 · K -1 przy 25 ° C.

T
(K)		 T
(° C)		 C p
 C p
200 -73,15 51,220 965
286 12,85 63,072 1,189
330 56,85 68,650 1,294
373 99,85 73,796 1,391
416 142,85 78 649, 1,482
460 186,85 83,324 1,570
503 229,85 87 616, 1,651
546 272,85 91 646, 1,727
590 316,85 95,507 1800
633 359,85 99,036 1,866
676 402,85 102,331 1,929
720 446,85 105,473 1 988,
763 489,85 108,329 2,042
806 532,85 110 982, 2,092
850 576,85 113,499 2 139
T
(K)		 T
(° C)		 C p
 C p
893 619,85 115,776 2 182,
936 662,85 117,882 2 222,
980 706,85 119,871 2 259,
1,023 749,85 121 664, 2 293,
1,066 792,85 123,319 2 324,
1 110 836,85 124,880 2 353,
1,153 879,85 126,287 2380
1,196 922,85 127,588 2 404,
1,240 966,85 128 822, 2 428,
1,283 1,009,85 129,943 2,449
1,326 1052,85 130,992 2,469
1370 1096,85 132,002 2488
1,413 1 139,85 132,938 2 505,
1,456 1.182,85 133,837 2,522
1500 1 226,85 134,729 2,539
Właściwości elektroniczne
1 energia re jonizacji 10,91  ± 0,01  eV (gaz)
Właściwości optyczne
Współczynnik załamania światła = 1,388
Środki ostrożności
SGH
SGH02: Produkt łatwopalnySGH05: ŻrącySGH06: ToksycznySGH08: Uczulający, mutagenny, rakotwórczy, działający szkodliwie na rozrodczośćSGH09: Niebezpieczny dla środowiska wodnego
Niebezpieczeństwo H225, H301, H311, H315, H317, H318, H331, H335, H350, H411, P201, P210, P233, P280, P302 + P352, P305 + P351 + P338, P309 + P310, P403 + P235, H225  : Wysoce łatwopalna ciecz i pary
H301  : Działa toksycznie po połknięciu
H311  : Działa toksycznie w kontakcie ze skórą
H315  : Działa drażniąco na skórę
H317  : Może powodować
reakcję alergiczną skóry H318  : Powoduje poważne uszkodzenie oczu
H331  : Działa toksycznie w następstwie wdychania
H335  : Może podrażniać drogi oddechowe
H350  : Może powodować raka (podać drogę narażenia, jeżeli definitywnie udowodniono, że inna droga narażenia nie powoduje zagrożenia)
H411  : Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki
P201  : Przed użyciem zapoznać się z instrukcją.
P210  : Przechowywać z dala od źródeł ciepła / iskier / otwartego ognia / gorących powierzchni. - Zakaz palenia.
P233  : Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
P280  : Nosić rękawice ochronne / odzież ochronną / ochronę oczu / ochronę twarzy.
P302 + P352  : W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody z mydłem.
P305 + P351 + P338  : W przypadku dostania się do oczu: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Zdejmij soczewki kontaktowe, jeśli ofiara je nosi i można je łatwo zdjąć. Kontynuuj płukanie.
P309 + P311  : W przypadku narażenia lub złego samopoczucia: natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ lub lekarzem.
P403 + P235  : Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Uspokój się.
WHMIS
B2: Ciecz łatwopalnaD1A: Bardzo toksyczny materiał powodujący poważne skutki natychmiastoweF: Niebezpiecznie reaktywny materiał
B2, D1A, D2A, D2B , F, B2  :
Temperatura zapłonu cieczy łatwopalnej = 0,0  ° C metoda zamkniętego
tygla Etykieta D1A  : Materiał bardzo toksyczny powodujący natychmiastowe poważne skutki
śmiertelność ostra: przez skórę LD50 (świnka morska) = 200  mg · kg -1
D2A  : Materiał bardzo toksyczny powodujący inne skutki toksyczne
rakotwórczość: IARC grupa 2B
D2B  : Materiał toksyczny powodujący inne efekty toksyczne
Podrażnienie oczu u zwierząt; podrażnienie skóry u zwierząt; działanie uczulające na skórę u zwierząt
F  : Niebezpiecznie reaktywny materiał
poddany gwałtownej reakcji polimeryzacji

0,1% ujawnienie zgodnie z listą ujawnień składników
NFPA 704

Symbol NFPA 704

3 4 2
Transport
336
   1093   
Kod Kemlera:
336  : ciecz wysoce łatwopalna i toksyczna
Numer UN  :
1093  : AKRYLONITRYL STABILIZOWANY
Klasa:
3
Etykiety: 3  : Ciecze łatwopalne 6.1  : Substancje toksyczne Pakowanie: Grupa pakowania I  : substancje bardzo niebezpieczne;
Piktogram ADR 3

Piktogram ADR 6.1
Klasyfikacja IARC
Grupa 2B: prawdopodobnie rakotwórczy dla ludzi
Ekotoksykologia
LogP 0,25
Próg zapachu niska: 1,6  ppm
wysoka: 22  ppm
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej.

Akrylonitryl (związek cyjanku winylu, cyjanku winylu lub „VCN”) składa się z grup winylowych związany z nitrylu . Jego półstrukturalny wzór to C.H 2 C.H.VSNIE.

Jest to bezbarwna ciecz (żółtawa z powodu zanieczyszczeń). Jego zapach jest ostry i lekko gryzący (wyczuwalny przez ludzi z zawartości około 20 ppm ). Akrylonitryl jest toksyczny, w szczególności ze względu na wytwarzanie cyjanku jako metabolitu lub produktu ubocznego rozkładu wśród jego metabolitów ), ekotoksyczny i wysoce łatwopalny . Oddziałuje negatywnie z DNA (czynnik mutagenny), in vitro i in vivo .

Pochodzi z petrochemikaliów , jest szeroko stosowany w przemyśle chemicznym i tworzyw sztucznych, jest niebezpiecznym zanieczyszczeniem środowiska, ponieważ jest ekotoksyczny, lotny i rozpuszczalny w wodzie ( 73,5  g / l przy 20  ° C ). Ponadto w wodzie lub w środowisku wilgotnym atakuje miedź (częsty składnik rur z wodą pitną) i jej stopy .

Jego temperatura zamarzania jest bardzo niska ( -83,55  ° C według American Cyanamid ) i jest wrażliwa na ciepło: przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym wrze od 77,3  ° C, a jego rozkład termiczny może prowadzić do pojawienia się cyjanowodoru .

Jest monomerem wykorzystywanym (poprzez polimeryzację ) do produkcji tworzyw sztucznych (w tym poliakrylonitrylu , bardzo spójnego polimeru z rodziny akryli ) oraz wielu włókien tekstylnych (Orlon, Crylor firmy Rhône-Poulenc ).

W kopolimeryzacji z butadienem dostarcza również elastomerów „azotowych” o niezwykłych właściwościach, takich jak odporność na oleje i środki chemiczne, a wraz z butadienem i styrenem tworzy stałe żywice zwane wysokowydajnymi (żywice ABS ).

Jest to jedno z wielu toksycznych cząsteczek, które mogą być transmitowane i wykrytych w emisji rurach wydechowych oraz dym z tytoniu lub oparów wydzielanych podczas procesu termoformowania pewnych tworzyw sztucznych lub z określonych jednostek przetwarzania do recyklingu lub odzyskiwania odpadów z tworzyw sztucznych . Wydaje się, że jest emitowany głównie i najpierw w powietrze, ale później można go znaleźć w wodzie.

Produkcja i synteza

Głównym syntezy przemysłowej jest ammoxidation z propenu za pomocą w „  procesie Sohio  ” i to od około 1950 :

2 CH 2 = CH - CH 3+ 2 NH 3+ 3 O 2→ 2 CH 2 = CH - C≡N+ 6 H 2 O.

Mieszanina powietrza z propenu i amoniak w ilości stechiometrycznej wprowadza się do kotła ze złożem fluidalnym eksploatacją 400  do  500  ° C , a między 30 - 200  kPa . Do uzyskania pełnej i selektywnej reakcji stosuje się katalizator (jedynymi zanieczyszczeniami są kwas cyjanowodorowy i acetonitryl ). Pierwotnie oparte na bizmucie i fosfomolibdenianach , obecnie stosowane katalizatory są tworzone z antymonu i uranu lub z ferrobizmutu i fosfomolibdenianu.

Wcześniej produkcja oparta była na acetylenie  :

HC≡CH + HCN → CH 2 = CH - C≡N.

Reakcja zachodziła w rozcieńczonym roztworze kwasu solnego w obecności chlorku miedzi (I) , ale odczynniki były stosunkowo drogie i w wyniku tej reakcji powstały zanieczyszczenia, takie jak diwinyloacetylen, które były problematyczne podczas oczyszczania; proces ten nie wytrzymał konkurencji ze strony procesu Sohio.

Polimeryzacja

Łatwo polimeryzuje pod wpływem:

Polimeryzacja katalizowana chemicznie jest bardzo egzotermiczna . Może to spowodować eksplozję cieczy polimeryzującej i uwolnienie się z niej oparów.

Przemysłowej, w celu zmniejszenia tego ryzyka, stosowanie „  inhibitory z polimeryzacji  ” (zwykle 35-45 ppm eteru monoetylowego hydrochinonu i 0,4 do 0,5% wody). Ta stabilizacja polimeryzacji wymaga również środowiska tlenowego.

Reaktywność chemiczna

W normalnych warunkach temperatury i ciśnienia produkt ten silnie reaguje (aż do wybuchu) w obecności niektórych produktów, do których należą w szczególności:

Degradacja, biodegradacja

W powietrzu produkt ten ulega szybkiej fotodegradacji i może ulegać biodegradacji w glebie , ale jest bardzo dobrze rozpuszczalny i mało biodegradowalny w wodzie (z wyjątkiem powierzchni i w oczyszczalni ścieków).

Zgodnie z testami przeprowadzonymi w Malezji przez Rubber Research Institute of Malaysia , w porównaniu z innymi rodzajami gumy, w tym syntetycznymi , gumowymi ( np. Gumowymi rękawicami) zawierającymi akrylonitryl, wydaje się, że są one bardzo słabo rozkładalne lub nawet nierozkładalne w zwykłych skalach czasowych, w różne rodzaje gleb (gliniaste i piaszczyste).

posługiwać się

Akrylonitryl CH 2 = CH-CN to:

Kiedyś był używany jako środek owadobójczy i pestycyd do fumigacji (następnie produkowany przez American Cyanamid i używany w mieszaninie z 66% czterochlorku węgla, aby uczynić go mniej wybuchowym i łatwopalnym). W związku z tym był stosowany jako fumigant do zabijania mączników i larw ćmy w młynach, przemysłowych młynach, piekarniach i niektórych maszynach w sektorze rolno-spożywczym. Był również używany w pomieszczeniach klimatycznych do odymiania tytoniu i cygar , ziaren orzechów , zbóż , suszonych owoców, w tym daktyli . Ponieważ bromek metylu wnika mniej głęboko w gęste materiały sypkie (mąkę) , ten ostatni jest preferowany do mąki i innych produktów mielenia. Już w latach pięćdziesiątych XX wieku był używany do próżniowej fumigacji tytoniu, a także do zabijania termitów w suchym drewnie domów lub budynków, w których obecne są termity.

Pestycyd na bazie akrylonitrylu został niedawno opatentowany jako taki w 1997 roku przez Norihiko Mimori. W 1965 r. , Gdy produkt ten był szeroko stosowany w niektórych produktach spożywczych, eksperci zaproszeni na wspólne spotkanie FAO i WHO doszli do wniosku, że biorąc pod uwagę dostępną wówczas wiedzę, nie mogą ocenić zagrożeń dla zdrowia ludzkiego związanych z tymi praktykami, oraz że badania toksykologiczne są konieczne Z powodu swojej toksyczności i niebezpieczeństwa, produkt ten będzie coraz rzadziej używany jako pestycyd i wydaje się, że nie jest często używany do tych zastosowań.

Służy również do klejenia i jako podkład przemysłowy (tekstylny).

Hydroliza akrylonitrylu prowadzi również do kwasu akrylowego , którego estry są monomerami do syntezy żywic akrylowych.

Toksykologia

Różni się w zależności od gatunku i tkanek, na które akrylonitryl lub jego metabolity są skierowane, w tym jako genotoksyczny.

Toksykokinetyka

Ta cząsteczka może być wchłaniana w postaci cieczy lub pary (lub jako zanieczyszczenie) i rozprowadzana wszystkimi drogami (doustnie, przezskórnie, do płuc itp.). Stopień toksyczności i rozmieszczenie w różnych narządach różni się w zależności od rodzaju diety podmiotu w momencie zatrucia.

Toksykokinetyka tej cząsteczki została szczególnie zbadana u szczurów, u ludzi przechodzących przezskórnie, dla przeciętnej osoby dorosłej wynoszącej 0,6  mg · cm -2 na godzinę (dla dawki podawanej bezpośrednio na skórę bez mycia w ciągu czterech godzin).

Akrylonitryl nie jest zatrzymywany przez bariery łożyskowe ani bariery krew-mózg . Pierwsze podstawy modelu farmakokinetycznego zostały opublikowane przez Gargasa dla szczurów w 1990 roku, a następnie dopracowane w zakresie precyzji dawek (1995) przez tego samego autora.

U szczurów laboratoryjnych 95-98% dawki doustnej przechodzi przez organizm, a 91,5% dawki wziewnej. Po wchłanianiu doustnym szczyt we krwi obserwuje się po około trzech godzinach (dla okresu półtrwania we krwi średnio 61 minut). U zwierząt, akrylonitryl i / lub jego metabolity gromadzą się najpierw w krwi (do czerwonych ciałek krwi w postaci cyanoéthylvaline ), przy czym w wątrobie , z nerki , na błonach śluzowych z żołądka i z jelita cienkiego , to płuca i kory nadnerczy . Następnie po trzech do sześciu godzinach produkty te są bardziej skoncentrowane w sercu , grasicy , śledzionie , nadnerczach , mózgu i skórze . Wreszcie po około 72  godzinach w przewodzie pokarmowym .

Jest metabolizowany za pośrednictwem dwóch współistniejących szlaków:

Produkty degradacji

Występują w dużych ilościach, jako różne metabolity w moczu , w tym jony tiocyjanianowe i cyjankowe oraz N-acetylo-S- (2-cyjanoetylo) cysteina (kwas 2-cyjanoetylo-merkapturowy lub CMA), która jest najczęściej znaleziono metabolit u narażonych zwierząt (dla różnych gatunków).

Toksyczność

Wydaje się, że jego toksyczność wynika głównie z metabolitów, których wydalanie z moczem jest ogólnie zależne od dawki.

Poza pewną dawką (i skutkami, które różnią się w zależności od danego gatunku - w związku z tym skutków u zwierząt laboratoryjnych nie można ekstrapolować na ludzi), jest on silną toksycznością komórkową.

Działa toksycznie w kontakcie, po spożyciu i wdychaniu.

Opieka

W przypadku ostrego zatrucia wskazane jest dokładne przemycie skóry lub oczu, które miałyby kontakt z produktem i nie wywoływać wymiotów z powodu częstej utraty przytomności.

Niektóre skutki (erozja żołądka i krwotok z przewodu pokarmowego) mogą być osłabione lub kontrolowane, jeśli zastosowano zapobiegawczo atropinę , L-cysteinę , cysteaminę lub cymetydynę , ale tak naprawdę nie znamy idealnego antidotum .

Podczas zatrucia następujące fumigations trzy odtrutki są często stosowane w mieszaninie, przy czym dawki zmienia się w zależności od wieku pacjenta: azotyn amylu, azotyn sodu, tiosiarczan sodu, sprzedawany w zestawie pod nazwą „Zestaw Lilly Cyjanek Antidote” ( wyprodukowany przez „Eli Lilly and Company” w Indianapolis .

Alergiczność

Ten produkt działa silnie drażniąco na oczy (także u ludzi) i skórę; już piętnaście minut po nałożeniu na skórę u królików, z utworzeniem się obrzęku, który prowadzi do martwicy przy ekspozycji trwającej dwadzieścia godzin. U ludzi kontakt z produktem, jego oparami lub zabrudzoną odzieżą może powodować kontaktowe zapalenie skóry przebiegające z rumieniem , a nawet obrzękiem , pieczeniem , silnym świądem lub pęcherzami .

Działa również uczulająco na skórę (powtarzające się kontakty przy małych dawkach powodują uczulenie).

Zgłaszano przypadki kontaktowego zapalenia skóry i alergicznego zapalenia skóry u pracowników narażonych na ten produkt, z parestezjami palców i przedramienia, kończącymi się zaprzestaniem ekspozycji. W tych przypadkach uczulenie zostało potwierdzone (za pomocą testów płatkowych ).

Rakotwórczość

Przewlekłe narażenie na niskie dawki jest rakotwórcze (ten produkt jest klasyfikowany jako czynnik rakotwórczy poziomu 2 w Europie i klasyfikowany przez IARC w grupie 2B ) (źródło raka mózgu, raka przewodu pokarmowego i raka płaskonabłonkowego gruczołu zymbala (w wątrobie) i gruczoły sutkowe u szczurów, gdzie może celować w kilka cząsteczek, o których wiadomo, że biorą udział w kancerogenezie). Mechanizmy kancerogenezy są nadal częściowo niezrozumiane, ale wydają się być silnie związane z jej mutagennym charakterem i skłonnością do tworzenia adduktów . Ekspozycja na akrylonitryl w ciekawy sposób zmniejsza - u zwierzęcia laboratoryjnego - ryzyko gruczolaka przysadki mózgowej .

Rakotwórczy charakter tej cząsteczki może być wzmacniany przez inne zanieczyszczenia (np. PCB lub leki ( fenobarbital ).

Wrażliwość toksykologiczna

Różni się w zależności od narażonych zwierząt doświadczalnych. Objawy kliniczne różnią się w zależności od gatunku (szczur, chomik, królik, kot, małpa, pies itp., Na przykład pies jest wyraźnie bardziej wrażliwy na wdychanie niż inne gatunki, podczas gdy kot jest jedynym, który nie podrażnienie lub odoskrzelowe zapalenie płuc po inhalacji). W przypadku tego samego gatunku czułość jest również istotnie prawdziwa, w zależności od tego, czy narażenie następuje drogą pokarmową, skórną czy inhalacyjną.

Ten produkt jest wyraźnie mutagenny i genotoksyczny in vitro dla Salmonella typhimurium i Escherichia coli, a nawet bardziej dla drożdży w obecności biologicznych aktywatorów, ale efekt ten nie został wyraźnie zaobserwowany in vivo . Łamie DNA i powoduje wymianę między siostrzanymi chromatydami . Jest źródłem aberracji chromosomowych i ujawnia „  mikrojądra  ” (bez zaobserwowanej naprawy DNA ). Mysz jest na to wrażliwa. Jego metabolit COE jest bezpośrednim mutagenem.

Wpływ na płodność i rozwój

Według niektórych autorów, w dawkach nietoksycznych dla rodziców, takich efektów nie wykryto. Dawki toksyczne wpływają na rozwój (np. Zwiększenie masy wątroby i serca), a także na płód i zarodek (mniejsza masa płodu , zwiększone ryzyko wrodzonych wad rozwojowych układu kostnego).

Przy stosunkowo wysokich dawkach (w porównaniu ze średnim tłem narażenia) kilka obserwowano u myszy laboratoryjnych i szczurów laboratoryjnych toksyczne działanie na jądra (powodujące utratę masy jąder i najądrzy , jednak bez wpływu na prostatę i pęcherzyki nasienne ). Usunięcie spermatogenezy obserwowano u szczurów poddanych do 23 46  mg / kg akrylonitrylu przez cztery tygodnie (przy spadku liczby spermatocytów , degradacja ich funkcjonalności i zmniejszenie liczby spermatydami ). Zmniejsza się wtedy liczba plemników i ich ruchliwość. Uważa się, że bierze to udział w alkilowaniu DNA i hamowaniu naturalnego procesu naprawy DNA.

Efekty endokrynologiczne, reprotoksyczność

Niewiele wiadomo na temat rzeczywistego narażenia ludności, a nawet pracowników lub osób samozatrudnionych, ale badanie opublikowane w 1990 roku wykazało bardzo znaczący spadek poziomu testosteronu u pracowników chemicznych narażonych na akrylonitryl, co przemawia za działanie zaburzające gospodarkę hormonalną w dawkach, na jakie narażeni są pracownicy przemysłu chemicznego na ten produkt.

Ten produkt może również działać szkodliwie na rozrodczość według Wu W. i in. (1995), którzy stwierdzili znaczny wzrost ryzyka wcześniactwa i poronienia u dzieci urodzonych przez pracowników przemysłu chemicznego narażonych na działanie akrylonitrylu, ze wzrostem wymiotów i utratą krwi . '' Niedokrwistość u matki w czasie ciąży, gdy matka była narażona, ale udział odpowiedzialności za produkt jest zawsze trudny do ustalenia w tego typu badaniach, ponieważ pracownik jest na ogół narażony na działanie wielu chemikaliów, a nie tylko akrylonitrylu. Ekspozycja laboratoryjna ciężarnych szczurów zwiększa częstość wad rozwojowych płodu .

Objawy zatrucia

Subiektywnymi i obiektywnymi objawami klinicznymi są objawy zatrucia nitrylem z zatruciem cyjankami uwolnionymi w wyniku rozszczepienia cząsteczki nitrylu. Objawy różnią się w zależności od dawki i gatunku zwierzęcia, ale we wszystkich przypadkach można je podzielić na 4 etapy:

  1. etap 1: podniecenie, łzawienie;
  2. etap 2: „ cicha ” faza  z objawami cholinergicznymi (ślinienie, łzawienie, wypróżnianie / biegunka i niekontrolowane oddawanie moczu, kaszel, duszność , zawroty głowy , nudności , wymioty , senność , drażliwość, a czasami uszkodzenie wątroby), skutki, które mogą być blokowane przez podanie od atropiny  ;
  3. etap 3: skutki neurotoksyczne  : drgawki , uszkodzenie serca i następująca utrata przytomności  ;
  4. etap 4: paraliż , śpiączka, a następnie śmierć . Sytuacja niedotlenienia znacznie zwiększa ryzyko śmiertelności (u szczurów zatrutych wcześniej akrylonitrylem).

Autopsji (lub inne środki badania w żyjącym osobniku) może ujawnić krwotoku z przewodu pokarmowego ze względu na uszkodzenia w przewodzie pokarmowym przez działanie (w tym przypadku jest to reakcja zapalna z błon śluzowych , co może prowadzić do martwicy) z ta cząsteczka. Martwica może również wpływać na żołądek, co obejmuje żołądek z glutationem ). Wydaje się, że u ludzi nasilenie i występowanie objawów bardziej koreluje z czasem trwania niż z intensywnością narażenia. Można je pomylić z narażeniem na rozpuszczalniki lub metale ciężkie .

Ten produkt i jego polimery mogą powodować problemy w przypadku kontaktu z żywnością, w przypadku migracji monomeru „akrylonitrylu” do żywności lub napojów z tworzyw sztucznych używanych jako „pojemnik” lub opakowanie lub jako niepożądane lub przypadkowe zanieczyszczenie.

Ekotoksykologia

U ssaków, zgodnie z doświadczeniami laboratoryjnymi na zwierzętach, akrylonitryl wytwarza metabolity, których toksyczność można porównać z toksycznością cyjanku (cyjanku potasu ), ale jest połączona z toksycznością dla czerwonych krwinek, wynikającą z innego powodu niż uwolnienie jonów cyjanku (CN-). Dzieje się tak, ponieważ akrylonitryl łatwo wiąże się z białkami cytoplazmatycznymi i błonowymi , podczas gdy CN wiąże się bezpośrednio z hemem .

Akrylonitryl jest również ekotoksyczny dla różnych organizmów wodnych, w wodach słodkich , na przykład w środowisku morskim , u skorupiaków, takich jak Asellus aquaticus , a także u ryb często wykorzystywanych jako model zwierzęcy przez toksykologów ( Cyprinodon variegatus ), dorosłych lub jako narybek ). Podobnie różne organizmy roślin wodnych mają wzrost, który jest hamowany przez akrylonitryl (np. Algi lub kwitnące rośliny wodne, w tym na przykład Ruppia maritima .

Grzyby glebowe mogą go integrować i metabolizować.

Wybuchowość

jest wybuchowy w powietrzu, gdy jest obecny w proporcji od 3% (dolny próg wybuchowości) do 17 lub 28% w zależności od źródła (górny próg)

Środki ostrożności

Musi być produkowany, przechowywany, monitorowany (zawartość powietrza), transportowany i używany ze specjalnymi środkami ostrożności, szczególnie w środowisku przemysłowym, ze względu na jego palny, wybuchowy, toksyczny i ekotoksyczny charakter (z oznaczeniem CE w Europie). Nie może przedostać się do środowiska. Wskazane byłoby również zweryfikowanie ( na przykład za pomocą analiz chromatograficznych ), że nie migruje z klejów, tworzyw sztucznych, żywic lub gumy do środowiska, żywności lub napojów oraz z zagrożonych środowisk przemysłowych.

W Kanadzie, od 2003 r., Zgodnie z kanadyjską ustawą o ochronie środowiska z 1999 r. Znaną jako CEPA (1999) , musi być przedmiotem planowania zapobiegania zanieczyszczeniom, Rząd Kanady (2008), tło dla części 2 planu zarządzania chemikaliami rządu Kanady (16 maja 2008).

W przypadku pożaru , woda nie może być stosowany do gaszenia ognia za dwutlenku węgla , proszków chemicznych lub pianki do cieczy polarnych. Od strażaków przeszkolonych w zagrożonych wybuchem „polimeryzacji” i wyposażonych w urządzenia do oddychania i sprzętu ochronnego całki powinna działać na tego rodzaju ognia. Czasami preferuje się spalenie całego surowca, biorąc pod uwagę, że w ten sposób powstanie i rozproszy mniej toksycznych produktów niż w wyniku źle przeprowadzonej gaszenia lub ryzyka spowodowania dyspersji monomeru w środowisku.

Wciąż poszukujemy określonych biomarkerów narażenia dla ogólnej populacji lub pracowników, najlepiej z moczu, aby ułatwić monitorowanie pacjenta lub grupy.

Narażenie w miejscu pracy

Ryzyko chronicznego i mniej przypadkowego narażenia zawodowego istnieje w przypadku wielu zawodów i stanowisk zawodowych, ponieważ akrylonitryl jest szeroko stosowany w krajach uprzemysłowionych.

Ryzyko to było przedmiotem różnych badań epidemiologicznych. Trudno jest ocenić in situ, a tym bardziej a posteriori, jeśli chodzi np. O wpływ w latach 80. na zachorowalność na raka czy na śmiertelność .

We Francji powietrze w pomieszczeniach roboczych nie może zawierać więcej niż:

W Stanach Zjednoczonych AGGIH nakłada maksymalny poziom 2 ppm (TLV-TWA).

Poważne lub poważne wypadki

Są one wymienione w specjalistycznej bazie danych FACTS, która zawiera 33 odniesienia opisujące wypadki, które miały miejsce w krajach uprzemysłowionych. Miały one miejsce podczas procesu produkcyjnego w fabrykach chemicznych lub podczas użytkowania produktu (np. Na UDSA w 2002 r.) Lub podczas transportu samochodami ciężarowymi na drogach, barkami (na rzece, w Stanach Zjednoczonych w 1982 r. ) lub statkiem na morzu (w 1991 r. z dichloroetanem, lub w Japonii w 1989 r.), lub pociągiem na kolei, w obiektach portowych (magazynowanie lub podczas przeładunku na łodzi, takiej jak w Stanach Zjednoczonych w 1986 r.) lub podążając za rurą pęknięcie w pobliżu zbiornika z akrylonitrylu, jak w Kolonii lub pożar zbiornika dodatkowego w stosunku do tego spowodowanego wyciekiem etylenu w pobliżu, wymusiło awaryjne rozmieszczenie (w ciągu pięciu godzin) 1180 strażaków, którzy zatrzymali pożar w ciągu kilku godzin, ale nie byli w stanie zapobieganie dyspersji akrylonitrylu w powietrzu (20  ppm mierzone w dystrykcie Worringen , niedaleko Kolonii); w tym drugim przypadku spalono 1200 ton akrylonitrylu, czyli 600% progu Seveso (który wówczas wynosił 200  ton dla tego produktu).

Poważny wypadek miał miejsce we Flandrii belgijskiej w nocy z piątku z 3 na sobotę4 maja 2013około drugiej w nocy. Sześć cystern składających się z trzynastu pociągów towarowych wykoleiło się na zwrotnicy położonej między Schellebelle i Wetteren , niedaleko Skaldy . Pięć z tych zbiorników zostało załadowanych akrylonitrylem, wszystkie przeznaczone dla portu morskiego w Gandawie . Wypadek był spowodowany nadmierną prędkością, która wykoleiła lokomotywę i kilka wagonów. Kilka czołgów zapaliło się lub eksplodowało, powodując 1 śmierć (64-letni mężczyzna otruty dymem w domu), 17 rannych i 49 rannych / hospitalizowanych (według źródeł i dat). Po przekazaniu im dokładnego charakteru produktów, strażacy woleli pozwolić, aby produkty się paliły, zamiast spryskiwać kominki, co groziło zaostrzeniem infiltracji akrylonitrylu do wód powierzchniowych lub podziemnych lub promowaniem emisji oparów. Toksyczne; jednak w ciągu pierwszych kilku minut w kierunku katastrofy spryskano duże ilości wody. Około 300 osób mieszkających w pobliżu zostało ewakuowanych, a pozostałych poproszono o ukrycie. Lokalnym mieszkańcom pozwolono wrócić do domu, a następnego dnia zostali ewakuowani. Według doniesień mediów woda gaśnicza była przechowywana do ponownego przetworzenia w Holandii. Jednak woda użyta w pierwszej fazie gaszenia została częściowo odprowadzona do starego systemu kanalizacyjnego (którego plany wydają się zaginąć), który został skażony akrylonitrylem, zanieczyszczając z kolei kanały, sąsiednie domy i Skaldę . 47 osób zostało ewakuowanych przez kilka tygodni, a prace nad udrożnieniem linii kolejowej potrwają kilka tygodni.

Obecność obcych

Dzięki charakterystycznemu widmowi emisyjnemu możliwa jest teoretyczna identyfikacja jego obecności w przestrzeni międzygwiazdowej . Ślady obecności zostały zauważone przez astrofizyków w latach siedemdziesiątych XX wieku, ale mogły one również wynikać z artefaktów. Pod warunkiem potwierdzenia, byłby to pierwszy dowód na istnienie cząsteczek węgla z podwójnymi mostkami między atomami węgla w przestrzeni.

Akrylonitryl prawdopodobnie został również zidentyfikowany w atmosferze Tytana .

Uwagi i odniesienia

  1. INCHEM (1965), Ocena zagrożeń dla konsumentów wynikających ze stosowania fumigantów w ochronie żywności , Raport ze spotkania FAO nr PL / 1965/10/2; WHO / Food Add / 28.65.2019
  2. AKRYLONITRYL , karta (y) bezpieczeństwa Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego , konsultacja 9 maja 2009
  3. (w) David R. Lide, Podręcznik chemii i fizyki , CRC,16 czerwca 2008, 89 th  ed. , 2736  str. ( ISBN  978-1420066791 ) , s.  9-50
  4. (en) Yitzhak Marcus, Właściwości rozpuszczalników , t.  4, Anglia, John Wiley & Sons Ltd,1999, 239  pkt. ( ISBN  0-471-98369-1 )
  5. obliczona masa cząsteczkowa od „  atomowych jednostek masy elementów 2007  ” na www.chem.qmul.ac.uk .
  6. „  Properties of Various Gases  ” na stronie flexwareinc.com (dostęp 12 kwietnia 2010 )
  7. (w) Carl L. Yaws, Podręcznik diagramów termodynamicznych , t.  1, Huston, Teksas, Gulf Pub. Współ.,1996( ISBN  0-88415-857-8 )
  8. (w) David R. Lide, Podręcznik chemii i fizyki , CRC,2008, 89 th  ed. , 2736  str. ( ISBN  978-1-4200-6679-1 ) , str.  10-205
  9. Grupa robocza IARC ds. Oceny ryzyka rakotwórczego dla ludzi, „  Evaluations Globales de la Carcinogenicité pour l'Homme, Groupe 2B: potencjalnie rakotwórcze dla ludzi  ” , na http://monographs.iarc.fr , IARC,16 stycznia 2009(dostęp 22 sierpnia 2009 )
  10. Wpis „Akrylonitryl” w chemicznej bazie danych GESTIS IFA (niemieckiego organu odpowiedzialnego za bezpieczeństwo i higienę pracy) ( niemiecki , angielski ), dostęp 26 lipca 2011 (wymagany JavaScript)
  11. „  kauczuk  ” w bazie danych chemikaliów Reptox z CSST (Quebec organizacji odpowiedzialnej za bezpieczeństwo i higienę pracy), dostęp 23 kwietnia 2009
  12. "  kauczuk,  " na hazmap.nlm.nih.gov (dostęp 14 listopada 2009 )
  13. HPA, Dossier Acrylonitrile / General information [PDF] , 5  str. (dostęp 8 maja 2013)
  14. Abreu M i Ahmed AE (1980), Metabolizm akrylonitrylu do cyjanku: badania in vitro . Drug Metab. Przepis 8 (6), 376-379.
  15. Frederick W. Benz, Donald E. Nerland, William M. Pierce, Christine Babiuk (1990), Ostra toksyczność akrylonitrylu: Badania mechanizmu działania antidotalnego d- i l-cysteiny i ich pochodnych N-acetylowych w szczur ( samce Sprague-Dawley ); Toxicology and Applied Pharmacology Tom 102, wydanie 1, styczeń 1990, strony 142-150 ( streszczenie )
  16. Hogy LL (1986), Metabolizm akrylonitrylu i interakcje z DNA . Dissertation Abstracts International 47, B1529-1530
  17. Hogy LL i Guengerich FP (1986), Interakcja in vivo akrylonitrylu i tlenku 2-cyjanoetylenu z DNA u szczurów. Cancer Research 46, 3932-3938
  18. Bayer O (1949), Die Chemie des Acrylonitrils , Angewandte Chemie , 61 Jahrg. Nr 6, 229-276
  19. [INRS]; N Bonnard i wsp., Arkusz toksykologiczne akrylonitryl ( N O  105)
  20. American Cyanamid Co. (1959), The Chemistry of akrylonitrylu , 2 th  ed. , s.  14-15 , Nowy Jork.
  21. Fennell TR, MacNeela JP, Bell DA, Thompson CL (1995), Ekspozycja na akrylonitryl u palaczy papierosów: Analiza N- (2-cyjanoetylo) waliny w hemaglobinie , Proc. Natl. Am. Assoc. Cancer Res . 36, 110 (t n o  655).
  22. Forrest MJ, Jolly AM, Holdings SR, Richards SJ (1995), Emissions from processing thermoplastics , Ann. Zajmij. Hyg. 39, 35-53
  23. Freeman RA i Schroy JM (1984), Air stripping of acrylonitrile from waste-treatment plants , Environmental Progress 3, 26-33.
  24. (en) Patrick W. Langvardt, akrylonitrylu , Wiley-VCH Verlag GmbH & Co, Coli.  „Encyklopedia chemii przemysłowej Ullmanna”,15 czerwca 2000( DOI  10.1002 / 14356007.a01_177 , prezentacja online )
  25. René Bensasson i Rose Marx (1960), „Irradiation of acrylonitrile in the solid state”, Journal of Polymer Science , vol.  48, z.150, s.  53–59 , grudzień 1960, Wiley Online Library ( streszczenie )
  26. Instytut Zdrowia i Ochrony Konsumentów; Europejskie Biuro Chemikaliów; Istniejące substancje (2004), raport oceny ryzyka Unii Europejskiej Akrylonitryl (nr CAS: 107-13-1) Pierwsza lista priorytetów, tom: 32; patrz str.  9/322
  27. Donberg PA, Odelson DA, Klecka GM (1991), The biodegradation of acrylonitrile in soil , Abstr. Gen. Spotykać się. Am. Soc. Microbiol. 91, 304.
  28. Donberg PA, Odelson DA, Klecka GM, Markam DA (1992), Biodegradation of acrylonitrile in soil , Environmental Toxicology and Chemistry 11, 1583-1594.
  29. BASF AG (1996), raport wewnętrzny. Określenie biodegradowalności akrylonitrylu w teście zamkniętej butelki , Laboratorium Mikrobiologii BASF, Projekt nr 96/0439/23/1.
  30. Ikram, A.; Alias, O .; Napi, D. (2000), Biodegradability of NR gloves in soil , Journal of Rubber Research , vol.  3, N O  2, str.  104-114 ( ISSN  1511-1768 ) ( podsumowanie )
  31. Cantoni G, Senati U (1979), Nowa technologia produkcji kauczuków nitrylowych: Poprawa zawartości pozostałych monomerów w polimerze i środowisku fabrycznym , Proceedings of the international Rubber Conference, Mediolan, Włochy, str.  876-885 .
  32. ECHA (2002), 1,3-butadien , raport końcowy n o  106-99-0EINECS, n O  203-450-8 oceny ryzyka, Wielka Brytania
  33. Environment Canada (2002), „  Plany zapobiegania zanieczyszczeniom akrylem  ”
  34. Tenhet, JN (1954) Fumigacja tytoniu do cygar . Tytoń, 139: 12–14
  35. Childs, DP i Overby, JE (1967), Atmospheric Chamber fumigation of cigar tobacco  ; T. Sci., 11:38 - 41.
  36. Tenhet, JN (1957) Fumiganty tytoniowe i fumigacja . Tytoń, 144: 22 - 26.
  37. Związki akrylonitrylu, patent WO 2000017193 A1 , złożony 1997-04-24, opublikowany 1197-10-30
  38. Butterworth BE, Eldridge SR, Sprankle CS, Working PK, Bentley KS, Hurtt ME (1992), Tissue-specific genotoxic effects of acrylamide and acrylonitrile , Environ. Mol. Mutagen. 20, 148-155.
  39. Eldridge SR Butterworth BE, Sprankle CS, Working PK, Bentley KS and Hurtt ME (1992), Tissue-specific genotoxic effects of acrylamide and acrylonitrile , Environ Mol Mutagen (USA) 20 (3), 148-155
  40. RJ Jaeger, IL Cote, AE Rogers, EH Silver, S. Szabo (1984), Acute Toxicity of Acrylonitrile: Effect of Diet on Tissue Nonprotein Sulfhydryl Content and Distribution of 1-14C-Acrylonitrile or Its Metabolites  ; International Journal of Toxicology; Styczeń-luty 1984, t. 3 nr. 1 93-102; doi: 10.3109 / 10915818409009076 ( podsumowanie ))
  41. Ahmed AE, Farooqui MYH, Upreti RK, El-Shabrawy O (1982), Distribution and covalent interactions of (1-14C) acrylonitrile in the rat , Toxicology , 23, 159-175.
  42. Ahmed AE, Farooqui MYH, Upreti RK, El-Shabrawy O (1983a), Porównawcza toksykokinetyka 2, 3014C- i 1-14C-akrylonitrylu u szczura , Journal of Applied Toxicology 3, 39-47.
  43. Ahmed AE (1983), Interakcje in vivo akrylonitrylu z makrocząsteczkami u szczurów , Chem. Biol. Interactions 47, 363-371
  44. Gargas ML, Kedderis GL, Fennell TR, Andersen ME (1990), A physiologically-based farmakokinetic (PB-PK) model for acrylonitrile (ACN) in the rat , The Toxicologist 10, 216.
  45. Gargas ML, Anderson ME, Teo SKO, Batra R, Fennell TR i Kedderis GL (1995), A Physiologically-based dozymetria opis akrylonitrylu i tlenku cyjanoetylenu u szczura , Toxicol. Appl. Pharmacol. 134, 185-194
  46. Ahmed AE, Abdel-Aziz AH, Abdel-Rahman SZ, Haque AK, Nouraldeen AM, Shouman SA (1992), Płucna toksyczność akrylonitrylu: kowalencyjna interakcja i wpływ na replikacyjną i nieplanowaną syntezę DNA w płucach , Toxicology 86, 1- 14
  47. Cote IL, Bowers A, Jaeger RJ (1984), Wpływ akrylonitrylu na stężenia glutationu w tkankach u szczurów, myszy i chomików , Research Communications in Chemical Pathology and Pharmacology , 43, 507-510
  48. Kedderis GL, Batra R, Sumner SCJ, Turner Jr. MJ (1990), Koniugacja akrylonitrylu (ACN) i tlenku 2-cyjanoetylenu (CEO) z glutationem (GSH) . The Toxicologist 10, 199
  49. Guengerich FP, Geiger lE, Hogy LL, Wright PL (1981), Metabolizm akrylonitrylu do tlenku 2-cyjanoetylenu in vitro, reakcja z glutationem i nieodwracalne wiązanie z białkami i kwasami nukleinowymi , Cancer Res. 41, 4925-4933.
  50. Dudley HC Neal PA (1942) Toxicology akrylonitrylu (winylonitrylem) , I . Badanie ostrej toksyczności , J. Ind. Hyg. Toxicol. 24 (2), 27-36.
  51. Dudley HC, Sweeney TR, Miller JW (1942), Toxicology of acrylonitrile , II . Badania skutków codziennej inhalacji , J. Ind. Hyg. Toxicol. 24, 255-258
  52. Dahm DJ (1977), Identyfikacja metabolitów akrylonitrylu , Świadectwo przed US FDA (Raport z biotestów przemysłowych nr 74-42, Załącznik 4: A.1-A.19, przygotowany dla Monsanto Company
  53. Kedderis GL, Roberts AE, Turner Jr. MJ, Held SD (1988), Urinary metabolites of acrylonitrile . Streszczenia, 12. doroczny wieczór naukowy CIIT 16
  54. Kedderis GL (1989), Biotransformation of acrylonitrile: Implications of metabolic studies for risk assessment . Działania CIIT 9, 1-5.
  55. Kedderis GL i Batra R (1991), Species Difference in the hydrolysis of 2-cyjanoethylene oxygen, the epoxide metabite of acrylonitrile. Proc. Am. Assoc. Cancer Res. 32, 118
  56. Kedderis GL i Batra R (1993), Species Difference in the hydrolysis of 2-cyjanoethylene ox, the epoxide metabite of acrylonitrile. Carcinogenesis 14, 685–689
  57. Kedderis GL, Held SD, Batra R, Turner Jr. MJ, Roberts AE (1989), Dawkowanie zależne od moczu metabolitów akrylonitrylu (ACN) u szczurów F-344 i myszy B6C3F1 . The Toxicologist 9, 84
  58. Brambilla G Martelli Robbiano L (1991) Zastosowanie kulturach pierwotnych ludzkich i szczurzych hepatocytów w celu wykrycia różnic w międzygatunkowych genotoksyczność , 1991 r Eurotox Kongres (t n o  39).
  59. Brewer WE (1976), 90-dniowe badanie toksyczności podostrej wdychania oparów z akrylonitrylem u psów rasy beagle, szczurów albinosów i myszy albinosów (Raport Industrial Biotest nr 74-42, przygotowany dla Monsanto Company) .
  60. Benesh V i Cherna V (1959), Akrylonitrile: Akute toxizitat i wirkungmechanismus , J. Hyg. Epidemiol. Microbiol. Immunol. 3, 106-116
  61. Buchter A, Peter H, Bolt HM (1982), Zur Toxikologie von Acrylnitril, Komb. Belastungen Arbeitsplatz, Ber. Jahrestag. Deut. Gesch. Arbeitsmedizin 22, 183-185.
  62. Hashimoto K i Kanai R (1965), Badania nad toksykologią akrylonitrylu: metabolizm, sposób działania i terapia , Industrial Health 3, 30-46.
  63. Hashimoto S, Bandow H, Akimoto H, Weng JH, Tang XY (1984), Produkty i mechanizm utleniania akrylonitrylu, metakrylonitrylu i allilocyjanku w obecności NO , Int. J. Kinet. 16, 1385-1399
  64. Ghanayem BI, Boor PJ and Ahmed AE (1986), Prevention of acrylonitrile-induced gastrointestinal bleeding by sulfhydryl ingredients, atropine and cimetidine , Res. Wspólny. Chem. Pathol. Pharmacol. 53, 141-144
  65. Appel KE, Peter H i Bolt HM (1981). Wpływ potencjalnych odtrutek na ostrą toksyczność akrylonitrylu . Int. Łuk. Zajmij. O. Health, 49, 157-163
  66. Benz FW, Nerland DE, Pierce WM, Babiuk C (1990). Ostra toksyczność akrylonitrylu: Badania mechanizmu antidotalnego działania D- i L-cysteiny oraz ich N-acetylopochodnych u szczurów. Toxicology and Applied Pharmacology 102, 142–150
  67. Borak J (1992). Ostra toksyczność akrylonitrylu: ponowne rozważenie mechanizmów i odtrutek . Raport OEM, tom. 6. Nr 3. 19-21
  68. Buchter A, Peter H, Bolt HM (1984). N-Acetyl-Cystein als Antidot bei akzidenteller Acrylnitril-Intoxikation . Int. Łuk. Zajmij. O. Health 53, 311-319.
  69. Patrz str.  165 rozdziału „Fumiganty” w „Rozpoznawanie zatruć pestycydami i zarządzanie nimi” (sponsorowane przez EPA i wyprodukowane przez National Pesticide Information Center , Stany Zjednoczone).
  70. Delivanova S, Popovski P i Orusev T (1978), Blepharoconjunctivitis u pracowników przy produkcji syntetycznych włókien poliakrylonitrylowych , Bóg Zb Med Fak Skopje. 24, 279-282
  71. Hashimoto K i Kobayasi T (1961), Przypadek ostrego zapalenia skóry spowodowanego kontaktem z akrylonitrylem , QJ Labor. Res. 9 (1-4), 21-24.
  72. Chu CY, Sun CC. (2001), Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry z akrylonitrylu ; Am J Skontaktuj się z Dermat. Czerwiec 2001; 12 (2): 113-4
  73. Bakker JG, Jongen SMJ, van Neer FCJ, Neis JM (1991). Zawodowe kontaktowe zapalenie skóry wywołane akrylonitrylem. Kontaktowe zapalenie skóry 24, 50–53.
  74. Bigner DD, Bigner SH, Burger PC, Shelburne JD, Friedman HS (1986), Pierwotne guzy mózgu u szczurów Fischer 344 chronicznie narażonych na działanie akrylonitrylu w wodzie pitnej , Fd. Chem. Toxicol. 24, 129-137
  75. Gallagher GT, Maull EA, Kovacs K, Szabo S (1988), Nowotwory u szczurów spożywających akrylonitryl przez dwa lata , J. Am. Coll. Toxicol. 7, 603-615
  76. Ahmed AE, Farooqui MYH (1984). Molekularne oddziaływanie akrylonitrylu w docelowych miejscach rakotwórczości u szczurów. Łuk. Toxicol. Suppl. 7, 405-406.
  77. Szabo S, Silver EH, Gallagher GT, Maull EA (1983), Potentiation of dwunastal wrzcerogenic action of acrylonitrile byPCB or phenobarbital in the rat , Toxicol. Appl. Pharmacol. 71, 451-454
  78. Buchter A i Peter H (1984). Kliniczna toksykologia akrylonitrylu. G. Ital. Med. Lav. 6, 83-86.
  79. Barnes JM (1970), Wpływ na szczury związków powiązanych z akryloamidem , Br. J. Ind. Med. 27 (2), 147-149
  80. Barrett JC i Lamb PW (1985). Testy z testem transformacji komórek zarodków chomika syryjskiego. W: Ashby J, de Serres FJ, Draper M, Ishidate Jr. M, Margolin BH, Matter BE, Shelby MD (red.): Ocena krótkoterminowych testów na obecność czynników rakotwórczych . Raport z badań prowadzonych w ramach współpracy Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego nad testami in vitro. Progress in Mutation Research 5, 623-628.
  81. Jung R (1986), Akrylonitryl: Badanie potencjału mutagennego w szczepie TA 102 Salmonella typhimurium (test Amesa) . Pharma Research Toxicology and Pathology, Hoechst (raport niepublikowany).
  82. Arni P (1985). Indukcja różnych efektów genetycznych w drożdżach Saccharomyces cerevisiae szczep D7 . W Ashby J, de Serres FJ, Draper M, Ishidate Jr. M, Margolin BH, Matter BE, Shelby MD (red.): Ocena krótkoterminowych testów na czynniki rakotwórcze . Raport z badań prowadzonych w ramach współpracy Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego nad testami in vitro. Progress in Mutation Research 5 , 217-224.
  83. Banerjee S, Schultz K, Ghosh L (1990), Cellular transforming genes in acrylonitrile transformated cells and nude mouse tumors , J. Cancer Res. Clin. Oncol. 116, supl. 1, 93
  84. Tandon R, Saxena DK, Chandra SV, Seth PK, Srivastava SP (1988), Testicular effects of acrylonitrile in mice  ; Toxicology Letters 42, 55–63.
  85. Abdel Naim AB, Hamada FM, Abdel Aziz AH i Ahmed AE (1994), Acrylonitrile (VCN)-induced testicular tumany in the rat , The Toxicologist 14, 87.
  86. Abdel Naim AB (1995), Badania nad mechanizmami toksyczności jąder wywoływanej przez akrylonitryl  ; Praca doktorska na Wydziale Farmakologii i Toksykologii Uniwersytetu Al-Azhar w Kairze
  87. Hurtt ME, Bentley KS, Working PK (1987), Wpływ akryloamidu i akrylonitrylu na nieplanowaną syntezę DNA (UDS) w spermatocytach szczurów . O. Mutagen. 9, supl. 8, 49-50.
  88. Farooqui MYH i Ahmed AE (1982). Kowalencyjne wiązanie akrylonitrylu z DNA, RNA i białkami in vivo . The Toxicologist 2, 108
  89. Ahmed AE, Abdel-Rahman SZ, Nour-Al Deen AM (1992), Interakcja akrylonitrylu z jąderkowym DNA u szczurów , J. Biochem. Toxicology 7, 5-11
  90. Ivănescu M., Berinde M., Simionescu L. (1990), endokrynologia. 1990 Jul-Dec; 28 (3-4): 187-92 ([streszczenie])
  91. Wu W, Su J, Huang M (1995), Badanie epidemiologiczne dotyczące skutków reprodukcyjnych u pracownic narażonych na działanie akrylonitrylu , Chung Hua Yu Fang I Hsueh Tsa Chih 29, 83–5.
  92. Wu W, Su J, Huang M (1995), Badanie epidemiologiczne dotyczące wpływu na reprodukcję u pracownic narażonych na działanie akrylonitrylu , Chung Hua Yu Fang I HsuehTsa Chih 29, 83–5.
  93. Murray FJ, Schwetz BA, Nitsche KD, John JA, Norris JM, Gehring PJ (1978), Teratogenicity of acrylonitrile podawana szczurom przez zgłębnik lub inhalację . Food Cosmet Toxicol 16, 547–52.
  94. Kaneko Y. i Omae K. (1992), Wpływ przewlekłej ekspozycji na akrylonitryl na objawy subiektywne , Keio J. Med. 41, 25-32.
  95. Babanov GP, Kljuchikov VN, Karajeva NI i Lileeva ZA (1959), Kliniczne objawy przewlekłego zatrucia akrylonitrylem , Vrach. Delo. 8, 833-836.
  96. Davis JH, Davies JE, Americo Rafonnelli RS, Reich G (1973). Badanie śmiertelnego zatrucia akrylonitrylem. Pestycydy i środowisko, nieustanna kontrowersja. Pochować. Med. Book Corp. 2, 547-556
  97. Ahmed AE, Abdel-Rahman, SZ, Nour Al-Deen A (1991). Badania mechanizmów uszkodzenia przewodu pokarmowego wywołanego akrylonitrylem: Przebieg w czasie interakcji molekularnych w tkankach przewodu pokarmowego szczurów . The Toxicologist 11, 329.
  98. Ghanayem BI i Ahmed AE (1983), Krwotok z przewodu pokarmowego wywołany akrylonitrylem i skutki modulacji metabolizmu u szczurów , Toxicol. Appl. Pharmacol. 68, 290-296
  99. Ghanayem BI, Boor PJ and Ahmed AE (1985), Acrylonitrile-induced gastric mucosal necrosis: Role of gastric glutathione , J. Pharmacol. Exp. Ther. 232, 570-577
  100. Isabelle Severin, Anne-Marie Riquet, Marie-Christine Chagnon (2011), Zanieczyszczenia żywności; Ocena i zarządzanie ryzykiem toksykologicznym - Materiały opakowaniowe do kontaktu z żywnością  ; Nutrition and Dietetic Notebooks, tom 46, wydanie 2, kwiecień 2011, strony 59–66; https://dx.doi.org/10.1016/j.cnd.2010.11.003 (tekst z konferencji IFN autorstwa Marie-Christine Chagnon 29 czerwca 2010, podsumowanie))
  101. WE (1982). Dyrektywa Rady 82/711 / EWG z dnia 18 października 1982 r. Ustanawiająca podstawowe zasady niezbędne do badania migracji składników materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi
  102. WE (1993). Dyrektywa Komisji 93/8 / EWG z dnia 15 marca 1993 r. Zmieniająca dyrektywę Rady 82/711 / EWG ustanawiająca podstawowe zasady niezbędne do badania migracji składników materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi
  103. Gawell GBM (1979). Natl. Food Administration, Food Res. Dział - Uppsala, Szwecja. Oznaczanie monomeru akrylonitrylu w procesie barwienia tworzyw sztucznych i napojów metodą chromatografii gazowej w fazie gazowej nad roztworem . Analityk 110, 104 ISS Feb. CODEN: ANALA
  104. Farooqui MYH i Ahmed AE (1983), Wpływ akrylonitrylu na metabolizm hemoglobiny i czerwonych krwinek . Journal of Toxicology and Environmental Health 12, 695–707
  105. Farooqui MYH i Ahmed AE (1983b). Interakcje in vivo akrylonitrylu z makrocząsteczkami u szczurów . Chem. Biol. Interakcje 47, 363-371.
  106. Farooqui MYH, Mumtaz MM, Ghanayem BI, Ahmed AE (1990), Hemoglobin degradation lipid peroxidation and inhibition of Na + / K + -ATPase in rat erythrocytes ekspozycja na akrylonitryl , J. Biochem. Toxicology 5, 221–227
  107. Fennell TR, MacNeela JP, Turner MJ, Swenberg JA (1989), Hemoglobin adducts created on Administration of acrylonitrile (AN) to rats , The Toxicologist 9, 128
  108. Adema DMM (1976), Acute toxiteitstoetsen met 1,2-dichloorethaan, fenol acrylonitril en alkilobenzeensulfonaat in seewater , TNO Report No. MD-N & E 76/1.
  109. (w) Erben R and B Beader (1993b) Wpływ kumenu, acetonu i akrylonitrylu na kraby Asellus aquaticus L. i Gammarus fossarum Koch (Isopoda, Amphipoda) , Polyopr. Sumar. 29, 105-114 (streszczenie).
  110. AN Group Washington DC (1997). Akrylonitryl: oznaczenie ostrej toksyczności (LC50) dla Sheepshead Minnow (96 h, półstatyczna) . Inveresk Research, Tranent, Szkocja .
  111. Analytical Bio Chemistry Laboratories Inc. (1980). Toksyczność akrylonitrylu na wczesne etapy życia dla ryb płowych (Pimephales promelas) w systemie przepływowym. Raport końcowy nr 25673
  112. AN Group Washington DC (1997). Akrylonitryl: test hamowania wzrostu alg marina (72 h, EC50) . Inveresk Research, Tranent, Szkocja
  113. Bayer AG (1995). Test hamowania glonów na akrylonitrylu , badanie nr 533A / 95 .
  114. Garrison PF (1978). Wstępne badania nad wpływem acetonitrylu i tiocyjanianu potasu na trawę morską Ruppia maritima potamogetonaceae. ASSOC. Bio południowo-wschodnie. Byk. 25, 68
  115. Giacin K., Gilbert S., Antoine AD (1973), Utilization of acrylonitrile-based ploymers and related monomers by soil fungi , Am. Soc. dla Microbiol. Abstr. , s.  175 , 170
  116. Cicolella A, Voirin D, Hecht G, Gerber JM, Ducos P, Limasset JC (1981). Monitorowanie stężenia akrylonitrylu w atmosferze w jedenastu francuskich fabrykach. G. Ital. Med. lav. 3, 165-167
  117. Baxter RA (1979). Ocena i kontrola narażenia przemysłowego na akrylonitryl . Ann. Zajmij. Hyg. 22, 429-435.
  118. Gilbert J. i Shepard MJ (1981), Chromatografia gazowa Headspace do analizy chlorku winylu i innych monomerów w opakowaniach z tworzyw sztucznych i żywności , J. Assoc. Publ. Analitycy 19, 39-49
  119. Going JE, Kuykendahl P, Long S, Onstot J, Thomas K (1978), Monitoring środowiska w pobliżu terenów przemysłowych: akrylonitryl , PB 295928 Kontrakt nr 68-01-4115
  120. Environment Canada (Innowacje regulacyjne i systemy zarządzania); Zawiadomienie o planowaniu zapobiegania zanieczyszczeniom Powiadomienie wymagające przygotowania i wykonania planu zapobiegania zanieczyszczeniom akrylonitrylem ( tekst obwieszczenia i dokumentu do dyskusji przed projektem opinii ), dostęp 2013-05-08
  121. Borba H, Monteiro M, Proenca MJ, Chaveca T, Pereira V, Lynce N i Rueff J (1996). Ocena niektórych markerów biomonitorujących w populacjach zawodowo narażonych na akrylonitryl . Teratogeneza, rakotwórczość i mutageneza 16 , 205-218
  122. Calleman CJ, Wu Y, He F, Tian G, Bergmark E, Zhang S, Deng H, Wang Y, Crofton KM i Fennell T (1994), Relacje między biomarkerami narażenia a skutkami neurologicznymi w grupie pracowników narażonych na akrylamid , Toxicol. Appl. Pharmacol. 126, 361-371
  123. Jakubowski M, Linhart I, Pielas G, Kopecky J (1987), kwas 2-cyjanoetylomerkapturowy (CEMA) w moczu jako możliwy wskaźnik narażenia na akrylonitryl . British Journal of Industrial Medicine 44, 834-840
  124. Esmen NA. (1998), Szacowanie narażenia w czterech głównych badaniach epidemiologicznych w przemyśle akrylonitrylu . Scand J Work Environ Health. 1998; 24 Suplement 2: 63-70.
  125. Doll R (1980). Raport z Konferencji Epidemiologicznej poświęconej akrylonitrylowi , 1980. Stowarzyszenie producentów tworzyw sztucznych w Europie, które odbyło się w Brukseli
  126. Chen JL, Walrath J, O'Berg MT, Burke CA, Pell S (1987) . Zachorowalność na raka i śmiertelność wśród pracowników narażonych na akrylonitryl. American Journal of Industrial Medicine 11, 157-163
  127. Chen JL, Fayerweather WE, Pell S (1988), Cancer incidence of workers narażonych na dimetyloformamid i / lub akrylonitryl , J. Occup. Med. 30, 813-818.
  128. Coggon D, Cole P. (1998), Acrylonitrile and human cancer - an overview , Scand. J. Work Environ. Health , 24 Suppl 2: 81-2 (MRC Environmental Epidemiology Unit, University of Southampton, Wielka Brytania)
  129. Chen JL, Fayerweather WE, Pell S (1988), Badanie śmiertelności lub pracownicy narażeni na dimetyloformamid i / lub akrylonitryl , J. Occup. Med. 30, 819-821.
  130. Collins JJ, Strona LC, Caporossi JC, Utidjian HM, Lucan LJ (1989), Wzorce śmiertelności wśród pracowników narażonych na działanie akrylonitrylu , J. Occup. Med. 31, 368-371.
  131. Delzell E i Monson RR (1982), Śmiertelność wśród pracowników gumy narażonych na działanie akrylonitrylu , J. Occup. Med. 24, 767-769.
  132. Doll R (1998), Śmiertelność pracowników akrylonitrylu - nowe dowody i przegląd starego , skandynawskiego. J. Work Environ. Zdrowie 24 suplement. 2.
  133. Portal Amerykańskiej Konferencji Rządowych Higienistów Przemysłowych
  134. Wartość graniczna progu
  135. TWA oznacza: średnią ważoną w czasie  ; TLV-TWA: średnie narażenie na podstawie harmonogramu pracy 8h / dzień, 40h / tydzień
  136. FAKTY (2013), Wypadki chemiczne z akrylonitrylem (acn)
  137. ARIA, Pożar rurociągu etylenu i zbiornika akrylonitrylu w pobliżu 17 marca 2008 Kolonia (Nadrenia Północna-Westfalia) Niemcy  ; IMPEL - Ministerstwo Zrównoważonego Rozwoju - DGPR / SRT / BARPI - Samorząd Okręgu Kolonii; arkusz zaktualizowany w maju 2009 r., sprawdzono 2013-05-08
  138. Fatalne wykolejenie w Belgii: kierowca przyznaje się do zbyt szybkiej jazdy , Metro, opublikowane i zaktualizowane 05.05.2013, konsultowane 06.05.2013
  139. „  Schellebelle: Pociąg jechał z prędkością 87 km / h zamiast 40  ” , na LaLibre .be ,11 maja 2013
  140. LEXPRESS.fr (2013), Wypadek pociągu w Belgii ożywia debatę na temat bezpieczeństwa kolei , opublikowano 05.05.2013
  141. Agence France-Presse, belgijska liczba wypadków pociągów chemicznych w Belgii wzrosła do jednego zabitego, 49 rannych , 05.05.2013 20:45
  142. Raport z dochodzenia w sprawie bezpieczeństwa: wypadek z 4 maja 2013 r
  143. Gardner FF i Winnewisser G (1975). [Wykrywanie międzygwiazdowego cyjanku winylu (akrylonitrylu)] . The AstrophysicalJournal 195, 127–130.
  144. (w) Maureen Y. Palmer , Martin A. Cordiner , Conor A. Nixon , Steven B. Charnley , Nicholas A. Teanby Zbigniew Kisiel, Patrick GJ Irwin i Michael J. Mumma, „  Wykrywanie ALMA i potencjał astrobiologiczny cyjanku winylu na Titan  ” , Science Advances , vol.  3, n O  7,1 st lipca 2017, e1700022 ( ISSN  2375-2548 , DOI  10.1126 / sciadv.1700022 , odczyt online , dostęp 30 lipca 2017 ).

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia