Salles-d'Angles

Salles-d'Angles
Ratusz w Halls-d'Angles.
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Nowa Akwitania
Departament	Charente
Miasto	Koniak
Międzyspołeczność	Społeczność aglomeracyjna Grand Cognac
Mandat burmistrza	Christophe Ty 2.020 -2.026
Kod pocztowy	16130
Kod wspólny	16359
Demografia
Miły	Salleans
Ludność miejska	1018  mieszk. (2018 )
Gęstość	47  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	45 ° 37 ′ 09 ″ północ, 0 ° 19 ′ 55 ″ zachód
Wysokość	Min. 11  m Maks. 87  m
Powierzchnia	21,8  km 2
Jednostka miejska	Gmina wiejska
Obszar atrakcji	Cognac (gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Charente-Champagne
Ustawodawczy	Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine Salles-d'Angles Geolokalizacja na mapie: Charente Salles-d'Angles Geolokalizacja na mapie: Francja Salles-d'Angles Geolokalizacja na mapie: Francja Salles-d'Angles

Salles-d'Angles jest wspólny południowo-zachodnia Francja , znajduje się w dziale z Charente ( rejon Nowy Aquitaine ).

Jego mieszkańcami są Salleanie i Salleanie .

Geografia

Lokalizacja i dojazd

Salles-d'Angles to miasto położone na zachód od departamentu Charente graniczącego z Charente-Maritime , 9  km na południe od Cognac i 38  km na zachód od Angoulême .

Miasto położone jest w Grande Champagne , premier cru z koniakiem . Powstał z połączenia gmin Salles i Angles w 1856 roku.

Wioska Salles-d'Angles jest również 9  km na zachód od Segonzac , stolicy kantonu , 11  km na północ od Archiac , 14  km na południowy zachód od Jarnac , 17  km na wschód od Pons i 21  km na północny zachód od Barbezieux .

Salles-d'Angles znajduje się przy drodze D 731 , prowadzącej z Cognac do Bordeaux przez Barbezieux, między Cognac i Archiac, która przecina miasto z północy na południe i przechodzi przez miejscowość.

Najbliższa stacja jest , że z Cognac , podawane przez TER do Angoulême , Saintes , Royan i La Rochelle z połączeniem w Angoulême w Paryżu , Bordeaux , Poitiers i Limoges , a w Saintes do Niort .

Przysiółki i miejscowości

Wioska Angles położona jest na południe od miasta. Droga wzdłuż Né obejmuje również inne wioski: Lambert , Maine Neuf , Mauriac itp. Pozostałe osady w mieście są Pruneau na zachodzie, Les Egaux , Okratowanie do północy, etc. Wioska składa się z innych osad: les Gaboriauds , Chez Boureau , les Morfilles , les Vallades .

Gminne gminy

Graniczące gminy Salles-d'Angles

Gimeux	Chateaubernard	Genté
Ci ( Charente-Maritime )		Angeac-Champagne
Saint-Martial-sur-Né ( Charente-Maritime )	Germignac ( Charente-Maritime )	Saint-Fort-sur-le-Né

Geologia i rzeźba terenu

Podobnie jak wszystkie tej części lewego brzegu Charente między Angoulême i Cognac, to kredy strefa z Cuestas , z santonie wapieni do Segonzac następnie na południe Campanien strefy .

Santonien zajmuje północny kraniec miasta. Odpowiada równinie Châteaubernard . Dużą część południową zajmuje Campanien, bardziej kredowy wapień , który nadaje krajobrazy Szampanii w tej części Charentes .

Wewnątrz Kampanii, skierowane na północ cuesta przecina miasto ze wschodu na zachód, między Treillis i Genté. Ta charakterystyczna skarpa przecina cały departament i biegnie na południowy wschód w kierunku Segonzac , Bouteville , Jurignac , Plassac-Rouffiac i Gurat . W mieście oddziela równinę Cognac od Szampanii na północy na południe i wyznacza krawędź doliny Born na zachodzie. Jest zajęty przez aluwium z czwartorzędu .

Oprócz małej północnej części zajmowanej przez równinę, rzeźba terenu miasta jest więc dość pagórkowata. Dolina Né zajmuje zachodnią krawędź. Najwyższy punkt miasta znajduje się na wysokości 87  m na wschód od miasta, przy zrujnowanym starym wiatraku. Najniższy punkt to 11  m , położony wzdłuż Né w dół rzeki od Mauriac. Wieś znajduje się około 45  m nad poziomem morza.

Hydrografia

Miasto graniczy od południowego zachodu przez Born , dopływ Charente na lewym brzegu, który również stanowi granicę departamentu.

Pogoda

Podobnie jak w trzech czwartych południowej i zachodniej części departamentu, klimat Akwitanii jest oceaniczny i podobny do klimatu miasta Cognac, w którym znajduje się departamentalna stacja meteorologiczna.

Dane klimatyczne

Miesiąc	Sty	Lut.	Marsz	kwiecień	może	czerwiec	Lip.	sierpień	Wrz.	Paź.	Lis.	Grudzień	rok
Średnia minimalna temperatura ( ° C )	2	2.8	3.8	6.2	9.4	12.4	14.4	14	12.1	8.9	4.7	2.6	7.8
Średnia temperatura (° C)	5.4	6.7	8.5	11.1	14.4	17.8	20.2	19.7	17.6	13.7	8.6	5.9	12.5
Średnia maksymalna temperatura (° C)	8.7	10.5	13.1	15.9	19.5	23.1	26.1	25.4	23.1	18.5	12.4	9.2	17.7
Słońce ( h )	80	103,9	153,3	184,5	204,9	239,6	276,4	248,3	199,4	159	96,8	78.8	2.024,9
Opad ( mm )	80.4	67.3	65.9	68.3	71,6	46.6	45.1	50.2	59.2	68.6	79.8	80	783,6

Źródło: Miesięczna klimatologia na stacji departamentu Cognac w latach 1961-1990.

Planowanie miasta

Typologia

Salles-d'Angles to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Cognac , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 45 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (88,4% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (92,5%). Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: uprawy trwałe (51,1%), grunty orne (22,2%), niejednorodne tereny rolnicze (15%), obszary zurbanizowane (5,1%), lasy (2,9%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz komunikacja sieci (2,4%), środowiska z roślinnością krzewiastą i / lub zielną (1,1%), łąki (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miasta jest potwierdzone przez starożytnych postaci latinized Salis w Kampanii ( „Pokoje w Szampanii,” niedatowanego, przed XV th  wieku).

Słowo Salles, które dało swoją nazwę wielu gminom na południu Francji (La Salle, Les Salles, Lasalle, Lassalles, Salles, itd.) Wywodzi się od germańskiego seli , w języku niemieckim saal , oznaczającego „  pokój, zamek  ”.

Nazwa miejscowości Kąty istniał w XII -tego  wieku, a zatem nie można przypisać do Brytyjczyków.

Miasto Salles powstało w 1793 roku od nazwy parafii . W 1856 roku Salles wchłonął małe miasteczko Angles. Map sztabu ( XIX th  wieku) nadal wyświetlane osobno pokoje i Kąty .

Historia

Protohistoryczne okrągłe rowy Champ Commun i Grand Peu de Sang, różne pozostałości budowli galijsko-rzymskich na płaskowyżu Tubias oraz w miejscach zwanych Pont Neuf i La Guignère oznaczają wiek okupacji. Ścieżka Boisné , dawna rzymska droga z Saintes do Périgueux, ogranicza miasto na północ na 700 metrów.

Trzy średniowieczne rzymskie obozy były lub nadal są widoczne na początku XX th  wieku: łóżeczko Reigner, Chiron miot i Terrier Cot.

Seigneury od Salles był stary. Było to przede wszystkim potomkowie chatellenies z Cognac i Merpins , twierdz tych zarzutów Angoulême . Został od niego odłączony po śmierci Guy de Lusignan w 1309 r., Powracającego do królestwa Francji hrabstwa Angoumois . Jeanne de Lusignan , zarządzająca tą sukcesją z królem Francji i spadkobiercą jej brata Guya z ziem Salles i Genté , przekazała testamentowi baronię Salles swojemu wnukowi Geoffroy de Mortemer (pisane Mortimer w Anglii).

Po traktacie w Brétigny, gdzie Angoumois i Saintonge na północ od Charente zostały scedowane na Anglików (którzy byli już właścicielami Saintonge na południe od rzeki), Geoffroy de Mortimer musiał złożyć hołd w 1363 w Saintes przedstawicielowi króla Anglii za jego ziemie Salles i Genté.

Zamek Salles został zniszczony podczas wojny stuletniej . W 1534 roku ostatni potomek Mortimerów poślubił Louisa de La Rochefoucaulda , barona de Montendre , i to jego syn, Gaston de La Rochefoucauld, odbudował zamek w latach 1586-1587.

W XVII -tego  wieku, ziemie pokoi Gente a następnie przepuszcza przez małżeństwo kapitana Aleksandra Galard Béarn , liczyć od Brassac, podpułkownik z pułku Navarre . Podczas kłopotów Frondy hrabia de Brassac znakomicie wspierał hrabiego Harcourt w jego kampanii przeciwko księciu Condé .

Pod koniec XVII -tego  wieku, ziemia została nabyta przez Marie-Françoise pokoi de Rochechouart Mortemart Bożej Tonnay-Charente , który poślubił Jean-Charles de Talleyrand-Périgord , książę Chalais . Rodzina Talleyrand zachowała posiadanie ziem Salles i Genté aż do rewolucji .

W zamku znajdował się, według dokumentu z 1714 r., W złym stanie dwór, pawilon, piwnica, stajnia i dachy, ogród oraz dwa gołębniki . W 22 Ventôse Year II został on podzielony na sześć części. Pozostała tylko studnia z datą 1586 i tzw. „Pawilon” .

Pierwsze rejestry stanu cywilnego Salles pochodzą dopiero z 1701 roku.

Wiele wiatraków na Né istnieje od bardzo dawna, odkąd na mapie Cassini odnotowano sześć .

Na początku XX -go  wieku, przemysł wciąż reprezentowane przez kilka młynów i gorzelni koniaku Lamoureux .

Templariusze i szpitalnicy

Dowódca Angles , najpierw do templariuszy przed przekazane do szpitala z zakonu joannitów , datowanego XII -tego  wieku.

Heraldyka

	Herb Salles-d'Angles jest ozdobiony następującymi znakami : Fascé counter-fascé złoty i lazurowy; nad wszystkim Argent kołyszący się Gules towarzyszył przede wszystkim gajowi złożonemu z trzech muszelek Soboli, aw podstawie jednego z nich.

Administracja

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1939	1944	Charles Boinaud		Właściciel winnicy
Brakujące dane należy uzupełnić.
1953	1971	André Hitier
1971	1974	Gaston Gregor
1974	1995	Pierre Hitier	RPR	Radca prawny
1995	2008	Maurice Cartraud
2014	2020	Robert Guilloton	płyta DVD	Emerytowany winiarz
2020	W trakcie	Christophe You		Właściciel winnicy

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.

W 2018 roku miasto liczyło 1018 mieszkańców, o 2,58%  mniej niż w 2013 roku ( Charente : -0,48%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1841	1846	1851	1856
824	710	744	668	742	961	1,008	1,023	1,282

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896	1901
1340	1335	1,307	1275	1,077	1,029	947	895	916

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962
925	903	855	870	886	798	880	933	912

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008	2013
932	991	1,119	1225	1,127	1,098	1,092	1,086	1,045

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
1,018	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Według spisu ludności INSEE z 2007 roku , Salles-d'Angles liczy 1092 mieszkańców (spadek o 3% w porównaniu z 1999 rokiem ).

Struktura wiekowa

Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:

• 48,9% mężczyzn (0 do 14 lat = 16%, 15 do 29 lat = 12,6%, 30 do 44 lat = 19,4%, 45 do 59 lat = 24,8%, powyżej 60 lat = 27,2%);
• 51,1% kobiet (od 0 do 14 lat = 17,6%, od 15 do 29 lat = 8,4%, od 30 do 44 lat = 18,5%, od 45 do 59 lat = 23%, od 60 lat do 32,4%).

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (29,8%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i resortowy (26,6%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,1%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).

Piramida wieku w Salles-d'Angles w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
1.2	90 lat lub więcej	4.1
8.5	75 do 89 lat	10.9
17.5	60 do 74 lat	17.4
24.8	45 do 59 lat	23,0
19.4	30 do 44 lat	18.5
12.6	15 do 29 lat	8.4
16.0	0 do 14 lat	17.6

Piramida wieku na oddziale Charente w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0.5	90 lat lub więcej	1.6
8.2	75 do 89 lat	11.8
15.2	60 do 74 lat	15.8
22.3	45 do 59 lat	21.5
20,0	30 do 44 lat	19.2
16.7	15 do 29 lat	14.7
17.1	0 do 14 lat	15.4

Uwagi

Salles wchłonął Anglesa w 1856 roku.

Gospodarka

Rolnictwo

Uprawa winorośli jest ważną działalnością w Salles-d'Angles, która znajduje się na obszarze koniaku o kontrolowanej nazwie pochodzenia , w Grande Champagne , premier cru classé cognac.

W mieście działają drobni producenci koniaku , Pineau des Charentes i vin de pays .

Sprzęt, usługi i życie lokalne

Edukacja

Szkoła jest międzygminną grupą edukacyjną (RPI) między Angeac-Champagne , Salles-d'Angles i Saint-Fort-sur-le-Né . W Angeac-Champagne znajduje się przedszkole, a Salles-d'Angles i Saint-Fort-sur-le-Né prowadzą zajęcia w szkole podstawowej . Szkoła w Salles d'Angles nazywa się Jean-Monnet , znajduje się przy rue de la Grande-Champagne. Sektor uczelni to Segonzac .

Kultura

Muzeum Gaston-Gregor mieści się w dawnych stajniach i zabudowania prezbiterium zostały zbudowane w 1789 roku: muzeum życia na wsi w XIX th  century z narzędziami stary rolnictwa, wina i rzemiosła, zbiór ciętych kamieni, lokalnych dokumentów historii i rekonstrukcja unikalnego pomieszczenia, w którym w 1789 roku mieszkał oracz ręczny.

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo religijne

Komandorii templariuszy z zakonu joannitów dnia XII th  century. Znajduje się w Angles.

Kościół parafialny Saint-Maurice pierwotnym terminem XIII th  wieku. Zniszczony w czasie wojen religijnych, został odbudowany w 1664 roku w stylu gotyckim i odnowiony w XIX th  wieku. Od 1991 roku jest wpisany na listę zabytków .

• Widok z boku.

• Fasada i dzwonnica.

• Brama.

• Boczna wieża.

Dziedzictwo obywatelskie

• Most XVI th  century w Angles, posiada dwa pełne łuki wieszak i niesie krzyż maltański tarcza odwrócone z sześciu podniesionych pokręteł.
• Młyny wodne i wiatraki, w tym Villars młyn pochodzący z pierwszej połowy XVIII th  wieku i mienia z grupy Boinaud , dominuje miasto ze wschodu na skraju Bois d'Angeac .
• Myjnia w miejscu zwanym Chez Bourreau.
• Zamek Coureau , winnica, architektura XIX th  century.

• Średniowieczny most w Angles.

• Dobrze we wsi.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i odniesienia

Notatki i karty

• Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
2. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Zobacz także Salles-de-Barbezieux , Salles-Lavalette i Salles-de-Villefagnan w tym samym dziale.
4. Martin-Buchey zaklął Rochechouart de Mortimer , zamieszanie było tu łatwe, ale początki obu rodzin to Mortemer (Normandia) i Mortemart (Limousin).
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17.04.2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij dolną część pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Site habitants.fr, „  The Gentiles of Charente  ” ,2013(dostęp 26 maja 2015 )
2. Wielkie odległości po pobrane z programu ACME Mapper
3. IGN mapę pod Géoportail
4. Mapa BRGM pod Géoportail
5. Przeglądarka Infoterre , witryna BRGM
6. [PDF] BRGM , „  Notice de la feuille de Cognac  ” , on Infoterre (dostęp 20 listopada 2011 )
7. "  Cognac, Charente (16), 30m - [1961/90]  " , na infoclimat.fr (dostęp na 1 st stycznia 2013 )
8. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
9. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
10. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 ) .
11. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
12. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
13. „  CORINE Land Cover (CLC) - Podział obszarów na 15 pozycji użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 kwietnia 2021 )
14. Jean Nanglard , Pouillé historia diecezji Angoulême , t.  III, Angoulême, drukarnia Despujols,1900, 582,  str. , s.  369
15. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryż, Librairie Guénégaud,1989( 1 st  ed. 1963), 738  , str. ( ISBN  2-85023-076-6 ) , str.  580.
16. Jean Talbert, Pochodzenie nazw miejscowości , 1928
17. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
18. Mapa Sztabu Generalnego pod Geoportalem
19. Christian Vernou , La Charente , Maison des Sciences de l'Homme, Paryż, pot.  "Archeologiczna mapa Galii",1993, 253  pkt. ( ISBN  2-87754-025-1 ) , str.  206
20. Jules Martin-Buchey , Geografia historyczna i społeczna Charente , pod redakcją autora, Châteauneuf, 1914-1917 ( repr.  Bruno Sépulchre, Paryż, 1984), 422  str. , s.  372
21. Jean-Marie Ouvrard, „  Mortemer - Blasons de Charente  ” ,2011(dostęp 26 maja 2015 )
22. Jean-Paul Gaillard , Zamki, domy i stare rezydencje Charente , Paryż, księgarnia Bruno Sepulcher,1993( przedruk  2005), 893  str. ( OCLC  908251975 , prezentacja online ) , s.  730-731
23. Jean-Marie Ouvrard, „  Galard de Béarn  ” ,2011(dostęp 26 maja 2015 )
24. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
25. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
26. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
27. „  Ewolucja i struktura populacji w Salles-d'Angles w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądana 2 sierpnia 2010 r. )
28. "  Wyniki spisu ludności Charente w 2007 r.  " [ Archiwum z 7 grudnia 2011] , na stronie internetowej INSEE (przeglądano 2 sierpnia 2010 r. )
29. [PDF] Ogólny Związek winiarzy na rzecz koniaku AOC, "  Lista gmin według okręgów wyborczych  " ,2014(dostęp 5 grudnia 2015 )
30. Witryna inspektoratu akademickiego Charente, „  Directory of school  ” (przeglądana 20 lipca 2012 r. )
31. "  Commanderie d'Angles  " , zawiadomienie n o  IA00042314, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
32. "  Saint-Maurice Church (zawiadomienie)  " , zawiadomienie n o  IA00042313, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
33. "  Saint-Maurice Church  " , zawiadomienie n o  PA00104572, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
34. „  Pont d'Angles  ” , zawiadomienie n o  IA00042338, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
35. „  Salles-d'Angles  ” , baza Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury
36. "  Miniatura  " na www.culture.gouv.fr (dostęp na 1 st kwietnia 2017 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Charente
• Commanderie d'Angles

Linki zewnętrzne

• „  Salles-d'Angles  ” , baza Palissy , francuskie Ministerstwo Kultury
• Catillus Carol, "  Salles-d'Angles  " ,2000(dostęp 26 maja 2015 )