Bouteville

Bouteville
Bouteville
Zamek Bouteville.
Herb Bouteville
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Charente
Miasto Koniak
Międzyspołeczność Społeczność aglomeracyjna Grand Cognac
Mandat burmistrza
 Jacques Deslias
+2.020 -2.026
Kod pocztowy 16120
Kod wspólny 16057
Demografia
Miły Boutevilliens lub Boutevillois
Ludność
miejska 		321  mieszk. (2018 spadek o 2,13% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 27  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 36 ′ 01 ″ północ, 0 ° 08 ′ 06 ″ zachód
Wysokość Min. 32  m
Maks. 152  m
Powierzchnia 12,07  km 2
Jednostka miejska Gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich
Wybory
Oddziałowy Kanton Charente-Champagne
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Bouteville
Geolokalizacja na mapie: Charente
Zobacz na mapie topograficznej Charente Lokalizator miasta 14.svg Bouteville
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bouteville
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bouteville

Bouteville to miasto na południowy zachód od Francji , znajduje się w dziale z Charente ( rejon Nowego Aquitaine ).

Jego mieszkańcy nazywają się Boutevillois i Boutevilloises lub Boutevilliens i Boutevilliennes .

Geografia

Lokalizacja i dojazd

Bouteville znajduje się na lewym brzegu rzeki Charente w zachodniej części kantonu Châteauneuf-sur-Charente, 7  km na zachód od Châteauneuf , 18  km na wschód od Cognac i 23  km na zachód od Angoulême . Jego terytorium znajduje się w Grande-Champagne , premier cru z koniakiem .

Wioska Bouteville rozciąga się u podnóża wzgórza, na którym znajduje się zamek. Jest również 7  km na wschód od Segonzac , 9  km na południe od Jarnac, 14  km na północ od Barbezieux i 16  km na wschód od Archiac ( Charente-Maritime ).

Droga D 699 między Châteauneuf i Archiac ogranicza miasto Bouteville na południowym wschodzie. Droga D 95 łączy wioskę z Châteauneuf i Angoulême na wschodzie oraz Jarnac, Segonzac i Cognac na zachodzie.

Najbliższa stacja jest Châteauneuf , podawane przez pociągów TER do Angoulême , Cognac , Saintes i Royan .

Przysiółki i miejscowości

Główne wioski miasta to w pobliżu miasta Prat i Gauthiers .

Douvesse leży na wzgórzach, które pokrywają północ od miasta.

Maine des Champs leży przy drodze Boisné i Armelle na północy.

Peuchaud i La Brousse znajdują się w pobliżu drogi do Châteauneuf, Chadebois , graniczącej z gminą Châteauneuf i Le Figeroux , przy drodze do Angeac-Charente .

Gminne gminy

Gminy graniczące z Bouteville
Saint-Even-les-Carrières Graves-Saint-Amant Angeac-Charente
Saint-Preuil Bouteville Chateauneuf-sur-Charente
Bonneuil Bellevigne

Geologia i rzeźba terenu

Bouteville zajmuje wapień z następujących kredy na lewym brzegu rzeki Charente , która rozciąga się między Angoumian (lub turonu ) na północy i Kampania i południowo-zachodniej części miasta, poprzez Coniacien zajmujący wschodnią krawędź północ i santonie która zajmuje centrum gmina.

Terytorium miasta zajmuje przystań między dwoma cuestami, które zwrócone są w kierunku północno-wschodnim. Pierwsza, na północnym krańcu miasta (Anqueville), oddziela dolny turon od górnego (twardszy wapień) i tworzy południową krawędź doliny Charente. Zbocze znajduje się w kierunku wschodnim w kierunku Claix , La Couronne i płaskowyżu Angoulême , a na zachodzie w kierunku Saint-Even i Bourg-Charente .

Angoumian wydobywano przez freestone kamieniołomach w Anqueville.

Drugie cuesta, położone na południowy zachód od miasta, u podnóża którego leży wioska, wyżej znajduje się w Campanien i biegnie na zachód w kierunku Segonzac i Genté , a na wschód w kierunku Jurignac , Plassac-Rouffiac i Villebois-Lavalette . Obszar piaszczysto- gliniasty pochodzący z trzeciorzędu zajmuje zalesiony szczyt tego cuesta, na zachodniej i południowej granicy gminy.

Szczyty tych dwóch schodów mają kulminację w gminie odpowiednio na 80  m npm na północy i 150  m na południu. Tworzą dość wysokie wzgórza, zwłaszcza na południu, i są zalesione. Pomiędzy tymi dwoma cuestas znajduje się równina uprawy winorośli, tworząca płaskowyż o wysokości około 60  m , i to właśnie tam przebiega stara rzymska droga Saintes-Périgueux, ścieżka Boisné , doskonale omijająca te reliefy.

Najwyższy punkt miasta znajduje się na wysokości 152  m npm , na południowy wschód od wioski na szczycie Garennes i blisko granicy z Bonneuil. Najniższy punkt ma 32  m , położony na północnej granicy u podnóża Anqueville. Wieś rozciąga się na wysokości od 75 do 115  m nad poziomem morza.

Hydrografia

Miasto przecina pojedynczy strumień, który bierze swoje źródło u podnóża miasta i zasilany jest przez wiele małych źródeł w Gautiers, płynie na północ i przepływa do Anqueville, a następnie opuszcza miasto i wpada do Charente . Jej przebieg wyznacza również kilka pralni.

Pogoda

Bouteville ma klimat regionu Cognac, który podobnie jak większość regionu Charente jest oceaniczny typu Aquitaine.

Dane klimatyczne
Miesiąc Sty Lut. Marsz kwiecień może czerwiec Lip. sierpień Wrz. Paź. Lis. Grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( ° C ) 2 2.8 3.8 6.2 9.4 12.4 14.4 14 12.1 8.9 4.7 2.6 7.8
Średnia temperatura (° C) 5.4 6.7 8.5 11.1 14.4 17.8 20.2 19.7 17.6 13.7 8.6 5.9 12.5
Średnia maksymalna temperatura (° C) 8.7 10.5 13.1 15.9 19.5 23.1 26.1 25.4 23.1 18.5 12.4 9.2 17.1
Słońce ( h ) 80 103,9 153,3 184,5 204,9 239,6 276,4 248,3 199,4 159 96,8 78.8 2.024,9
Opad ( mm ) 80.4 67.3 65.9 68.3 71,6 46.6 45.1 50.2 59.2 68.6 79.8 80 783,6
Źródło: Miesięczna klimatologia na stacji departamentu Cognac w latach 1961-1990.


Planowanie miasta

Typologia

Bouteville to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych Zawód europejski, gleby biofizyczne Corine Land Cover (CLC), jest naznaczone znaczeniem gruntów rolnych (91,4% w 2018 r.), Proporcją mniej więcej równą temu z 1990 r. (91,6%) . Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: uprawy trwałe (63,5%), grunty orne (14%), niejednorodne użytki rolne (13,9%), lasy (8,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare formy to sub oppido Botonae City w 1089 r. , Botavilla w 1097 r .

Pochodzenie nazwy Bouteville sięga frankońskiego imienia Boto, do którego dołączony jest przyrostek -villa , co odpowiada „domenie Boto”.

Nazwy -centrum Charente, częste pomiędzy Barbezieux i Châteauneuf , będzie pochodzić z frankońskiego osiedli po VI th  wiecznej Akwitanii i południowy-wschód od Tuluzy .

Historia

Zbudowany na szczycie wysokiego wzgórza, skąd widać mury obronne Angoulême , położonego w pobliżu ścieżki Boisné , rzymskiej drogi z Saintes do Périgueux , która była niegdyś najbardziej ruchliwą ścieżką w regionie, zamek de Bouteville grał najbardziej ważną rolę w historii regionu.

Wysoki wiek średni

Oryginalny zamek został zbudowany w czasie najazdów Normanów, aby chronić region przed najazdami barbarzyńców. Po śmierci hrabiego Angoulême Turpiona w 863 roku , zabitego w walce z Maurusem , przywódcą Normanów, zamek został zajęty przez Landry , hrabiego Saintes , który chronił najeźdźców. Émenon , następca Turpiona , chcąc odzyskać ten zamek, wypowiedział wojnę Landry i sprowokował go do pojedynku. Walka miała miejsce14 czerwca 866i kosztowało to życie obu przeciwników; Normanowie wykorzystali sytuację, aby ponownie pojawić się w regionie, z którego zostali ostatecznie wypędzeni przez Wilhelma II Taillefera .

Kilka lat później seigneury Bouteville przeszło na własność Maynarda le Riche , Lord of Archiac , którego córka Pétronille poślubiła Geoffroi , drugiego syna Guillaume II Taillefer. Geoffrey został hrabią Angoulême po śmierci swojego brata, a seigneury Bouteville zostało przyłączone do hrabstwa Angoulême .

To Geoffroi i Pétronille zawdzięczamy powstanie klasztoru w Bouteville, a także kontynuację kościoła, zapoczątkowaną przez Ildegarde , matkę Pétronille. Grobowiec tego ostatniego można nadal oglądać w kościele.

Późne średniowiecze

Hrabiowie z Angoulême wielokrotnie zatrzymywali się w Seigneury Bouteville, jednym z najważniejszych wśród ich posiadłości. To właśnie w Château de Bouteville16 listopada 1140Hrabiego Vulgrina II z Angoulême w ramionach biskupa Lamberta. Po ślubie z Isabelle Taillefer , król Anglii, Jean-sans-Terre , odbył kilka podróży do Angoumois i przebywał w Bouteville, zwłaszcza w latach 1202 i 1214 .

Lusignanów , który zastąpił Taillefer w hrabstwie Angoulême, byli bardzo przywiązani do seigneury z Bouteville. Po śmierci hrabiego Huguesa XI jego wdowa Yolande de Dreux otrzymała ziemię Bouteville jako posła. Zamieszkała w zamku i mieszkała tam przez wiele lat, z dala od hałasu i ludzi.

Po zjednoczeniu Angoumois z koroną Francji ( 1208 ), Bouteville przeszedł kolejno w ręce Joanny z Nawarry , żonaty z hrabią Philippe d'Évreux , który zachował ją aż do śmierci, a następnie Aimeri III z La Rochefoucauld , który otrzymał od księcia Berry , królewskiego generała-porucznika w Langwedocji , jako nagroda za wielkie zasługi oddane królowi w wojnie z Anglikami.

Podczas wojny stuletniej Château de Bouteville odegrał najważniejszą rolę. Zdobywszy go Anglicy, uczynili z niego potężną twierdzę; także angielski garnizon dowodzony przez Héliota de Plassac nadal stawiał opór w 1369 r. , a wszystkie okoliczne miejscowości zajęli Francuzi.

Héliot de Plassac, zapuszczając się w okolice Cognac na czele 600 lanc, był zaskoczony oddziałami Jacques de Surgères i Renaud VI, Lord of Pons , jego oddział pocięty na kawałki, on sam wzięty do niewoli, a zamek przejęty przez Francuz.

W następnym roku Anglicy, otrzymawszy posiłki, ponownie zajęli Bouteville, które król Anglii Ryszard II przekazał Archambaudowi de Grailly , wujowi kapitana Buch .

Anglicy mieli pozostać w Bouteville przez wiele lat. Marszałek Sancerre , które zostały wysłane w Angoumois, poszedł w kąt resztę zespołów angielskich, a rozebrany zamki, które służyły ich nory: Merpins , Bourg-Charente , Jarnac , Rochandry  ; potem przybył oblegać Chateau de Bouteville.

Wezwany do La Rochelle, aby przeciwstawić się lądowaniu Anglików, marszałek musiał znieść oblężenie i dopiero w 1392 r. Bouteville zostało przejęte przez Francuzów.

Dwa lata później Bouteville był częścią przywileju króla Karola VI , znanego jako Charles le Bien-Aimé , a następnie Charles le Fol , jego bratu Ludwikowi , księciu Orleanu i między innymi hrabiemu apanagiście z Angoulême . Po zabójstwie tego ostatniego przez lud księcia Burgundii , hrabstwo Angoumois jako całość powróciło do jego najmłodszego syna, Jeana , który jako zakładnik pozostał przez trzydzieści dwa lata jako więzień w Anglii.

Po powrocie z niewoli w 1444 roku hrabia Jean zlecił naprawę zamku Bouteville i często tam przebywał. To tutaj stracił najstarszego syna, Ludwika, chrześniaka króla Karola VII , znanego jako „Zwycięski” lub nawet „Dobrze obsłużony”; w wieku trzech lat dziecko zostało pochowane w kościele klasztoru Bouteville.

Charles d'Orléans , następca dobrego hrabiego Jeana , jego ojca, często mieszkał w Bouteville wraz z żoną Ludwiką Sabaudzką . Para miała dwoje dzieci: Małgorzatę Angoulême , który grał odgrywał kluczową rolę podczas pierwszej części XVI -tego  wieku , i Franciszek I er , który został królem Francji po śmierci króla Ludwika XII . Ledwo król Franciszek I er wzniesiony hrabstwa Angoulême w Księstwie-Peerage na korzyść matki, Louise Sabaudii.

Era nowożytna

Po jego śmierci w 1531 r. Do korony wróciło księstwo Angoulême; ale kraj Bouteville szybko się rozproszył.

Rzeczywiście, długa wojna toczona przez François I er z cesarzem Karolem V zubożyła skarb i trzeba było wyalienować część dóbr korony; w ten sposób posiadłość została przekazana, w ramach opcji wykupu, Claude de Montmorency , lordowi Fosseuse , generałowi marynarki wojennej.

François de Montmorency , jeden z synów Claude'a, był pierwszym z rodziny, który przyjął imię Lord of Bouteville. Mieszkał w starej feudalnej fortecy, która została wzniesiona z ruin przez hrabiego Jean d'Angoulême.

Na kłopoty z podatku soli nie miała wpływ na zamku Bouteville; ale to nie było to samo dla wojen religijnych , które zakrwawione ostatnią połowę XVI E  wieku . Na początku protestantyzmu przeor Bouteville został zreformowany. W tym okresie zamek był okupowany na przemian przez katolików i protestantów.

W 1573 roku zamek został zajęty przez katolików; protestanci zaskoczyli ich i zostali zmuszeni do poddania się.

Dwa lata później garnizonem dowodził kapitan Bretauville, jeden z najbardziej aktywnych wśród protestanckich przywódców Angoumois . W lipcu, jak zabójcy admirał de Coligny , Besme , wracał z Hiszpanii, został aresztowany i zabity, niedaleko Jarnac , przez część garnizonu Bouteville.

Podczas walki króla Henryka IV z Ligueurami , najstarszy syn lorda Bouteville, François II de Montmorency-Hallot , był jednym z najgorętszych stronników króla; zachowywał się dzielnie w Arques i Ivry i brał udział w oblężeniu Paryża . Poważnie ranny podczas oblężenia Rouen , powoli dochodził do siebie w Vernon, kiedy w wieku trzydziestu sześciu lat został zamordowany przez markiza d'Allègre.

Jego młodszy brat, Louis de Montmorency-Bouteville , był godnym przedstawicielem tej rodziny, jednej z najwybitniejszych we Francji. W wieku dwudziestu dziewięciu lat zajął miasto Senlis , a następnie wciągnął go do partii Ligi przez jej biskupa Guillaume Rose; aby zachować to miasto dla króla, posłał po swojego kuzyna, Guillaume de Montmorency-Thoré , w towarzystwie kilku dżentelmenów z Île-de-France i Pikardii .

Leaguers, na czele z księciem Aumale , przybyli na oblężenie Senlis w liczbie 12 000. Amunicja wyczerpała się, gdy partyzanci króla zostali uratowani przez François de La Noue , który zadał Leaguerom krwawą klęskę.

Król Henri III nagrodził Louisa de Bouteville, dając mu rząd Senlis, a także kompanię 50 zbrojnych ( 1589 ).

W następnym roku, podczas oblężenia Paryża przez króla Henryka IV , Ligueurowie ponownie próbowali zająć Senlis, próba udaremniona przez czujność jego gubernatora. Kiedy Henri IV wkroczył do Paryża, to Louis de Montmorency-Bouteville jako pierwszy wkroczył do miasta na czele lansquenets . Został mianowany wiceadmirałem Francji i reprezentował szlachtę Senlis w Stanach Generalnych w 1614 r. , Co doprowadziło między innymi do opublikowania Soboru Trydenckiego i zniesienia paulety .

Od małżeństwa z Charlotte-Catherine de Luxe Louis pozostawił pięcioro dzieci, z których najmłodszy, François de Montmorency-Bouteville, przyjął tytuł Lorda Bouteville. Ten ostatni jest szczególnie znany z tego, że walczył w pojedynku z markizem de Beuvron , za co został skazany na śmierć i stracony na Place de Greve , a kardynał Richelieu okazał się nieugięty.

Jeśli jednak rodzina Montmorency nadal nosiła tytuł lordów Bouteville, châtellenie już dawno opuścili swój dom. Od 1559 roku ziemie te były zajęte przez Galéas Pic de la Mirandole , włoskiego lorda, który wyświadczył wielką przysługę armii francuskiej, a następnie osiedlił się we Francji.

Zwracając spadkobiercom Galéas sumę, którą ten ostatni zapłacił podczas zaręczyn, król Henryk IV nakazał w 1593 r. Odsprzedaż posiadłości Bouteville, którą nabył Bernard de Béon du Massès , w zamian za zapłatę suma 50 577 ecu 53 sol.

Pan ten poślubił w drugim małżeństwie Ludwikę Luksemburską, najstarszą córkę Jeana IV Luksemburskiego , hrabiego Ligny i Brienne . Był niezwykłym człowiekiem, który był doradcą króla w jego radach stanowych i prywatnych, generał-porucznik armii, gubernator prowincji Angoumois , Aunis i Saintonge oraz rycerz Ducha Świętego . Z jego małżeństwa wywodzi się Béon-Luxembourg, który kontynuował hrabiostwo Brienne i połączył się z Loménie (de Brienne).

Ziemia Bouteville pozostawała przez ponad sto lat w rodzinie Béon du Massès . Plik31 stycznia 1726został nabyty przez pana de Bruzac-Hautefort , majora ochrony, który musiał zwrócić dużą sumę spadkobiercom pana du Massès, a ponadto zapłacić skarbowi królewskiemu sumę 60 000 funtów.

Podczas rewolucji , ziemia była częścią prerogatywy z Karola X , hrabiego d'Artois , przyszły król Francji, który nabył go kilka lat wcześniej. Został on umieszczony w sekwestracji wraz z całym innym majątkiem, kiedy wyemigrował. W 1804 roku zamek został kupiony przez pana Marcombe , którego rodzinę go aż do początku XX -go  wieku . Kupił go wówczas M. Ravaud i podjął się generalnego remontu.

Heraldyka

Herb Blazon  : Kwartalnie, pierwszy, Albo dwie krowy Gules, accorné i clarinées Azure, zwieńczone gwiazdą Gules; po drugie, Gules na krzyż pattée i alaisée Or, w towarzystwie 4 migdałów Argent umieszczonych w kółku; do trzeciej, Azure, rozeta w kształcie rombu Or and Gules; po czwarte, Lub trzy mocne strony Sable.

Administracja

Gmina Bouteville należy do departamentu Charente od czasu jej powstania w 1793 r., Jest częścią dystryktu Cognac, który stał się okręgiem Cognac w 1801 r., Ale chociaż należał do kantonu Segonzac w 1793 r., Bouteville przeszedł do okręgu Cognac Châteauneuf w 1801 roku (który stał się Châteauneuf-sur-Charente w 1891 roku)

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 r ? Paul Lascoux    
od 1989 roku W trakcie Jacques Deslias SE Kierownik ds. Bezpieczeństwa środowiska
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.

W 2018 roku miasto liczyło 321 mieszkańców, czyli o 2,13%  mniej niż w 2013 roku ( Charente : -0,48%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1841 1846 1851 1856
740 821 875 840 819 837 826 837 800
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
828 810 811 774 695 623 628 624 602
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
613 585 528 488 487 487 458 466 449
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014 2018
459 428 388 398 343 341 335 326 321
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Struktura wiekowa

Piramida wieku w Bouteville w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0.0  90 lat lub więcej 1.2 
7.1  75 do 89 lat 12.7 
15.4  60 do 74 lat 15.1 
24.9  45 do 59 lat 23.5 
24.3  30 do 44 lat 19.3 
9.5  15 do 29 lat 10.8 
18.9  0 do 14 lat 17.5 
Piramida wieku na oddziale Charente w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0.5  90 lat lub więcej 1.6 
8.2  75 do 89 lat 11.8 
15.2  60 do 74 lat 15.8 
22.3  45 do 59 lat 21.5 
20,0  30 do 44 lat 19.2 
16.7  15 do 29 lat 14.7 
17.1  0 do 14 lat 15.4 

Uwagi

Populacja Bouteville stale spada od 1806 roku. W ciągu 200 lat spadek wyniósł 58%.

Gospodarka

Gospodarka to przede wszystkim rolnictwo i uprawa winorośli, a producenci i sprzedaż koniaku , Pineau des Charentes i vin de pays Charentais .

Miasto położone jest na obszarze koniaku o kontrolowanej nazwie pochodzenia , w regionie Grande Champagne , premier cru classé.

Jest tylko jeden rzemieślnik, hydraulik, a najbliższe sklepy znajdują się w Châteauneuf .

U stóp zamku znajduje się fabryka Baume de Bouteville , rzemieślniczego octu balsamicznego wytwarzanego z moszczu gronowego pochodzącego z większego regionu Cognac.

Sprzęt, usługi i życie lokalne

Edukacja

Szkoła jest RPI pomiędzy Bouteville, Angeac-Charente i Bonneuil . W Bouteville znajduje się przedszkole, a Angeac-Charente i Bonneuil szkoły podstawowe.

Zdrowie

Gabinety lekarskie i apteki znajdują się w Saint-Even-les-Carrières , Segonzac i Châteauneuf-sur-Charente .

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo religijne

Pierwszy kościół w Bouteville, zwany kaplicą, był poświęcony św. Mikołajowi i znajdował się na północ od zamku, w dolinie. Został założony przez Hélie Roou, jego ojca, między Krzyżem Konstantyna a strumieniem Foucard, i według ojca Nanglarda zostałby zniszczony w 1248 roku.

Drugi kościół, Saint-Nicolas-des-Champs, które mogło być chrzcielnica, zwany Chapel Rioufoucard do XIV th  wieku, został zbudowany w nieznanym terminie koło fontanny w dolnej części obecnego miasta; zniknął z rejestru gruntów w 1834 r.

W końcu w 1025 roku Ildegarde, pani z Bouteville, zleciła zbudowanie kościoła klasztornego, który teraz stał się parafią .

Córka założycielki, Pétronille, żona hrabiego Angoulême i pana miejsca Geoffroi Taillefer, dodała do zbudowanego przez swoją matkę kościoła transept, z którego zachowało się południowe usztywnienie.

Pétronille został pochowany przed kościołem, a jego epitafium można nadal odczytać po prawej stronie drzwi.

W XII -tego  wieku dodano południową kaplicę zbudowaną w krypcie .

Kościół Saint-Paul, dawny przeorat diecezji Saintes, został przekazany opactwu Savigny niedaleko Lyonu. Kościół składał się z dwóch ustawionych obok siebie naw; południowej, po której następuje transept, z dzwonnicą na placu i półkolistą absydą. Nawa została zniszczona przez Brytyjczyków pod koniec XIV XX  wieku; protestanci spustoszyli drugą część; dzwonnica i nawa załamał się w 1682 r naprawy zostały wykonane w różnych okresach w XV -go  wieku i aż do roku 1624 Louise de Luxembourg, wdowa Bernard III Beon mas Bouteville Pana, iw trakcie tej XIX th  century.

Dziedzictwo obywatelskie

Zamek Bouteville

Pierwszy zamek, zbudowany na wzgórzu z widokiem na Chemin Boisné , może pochodzić z czasów najazdów Normanów.

Zamek hrabiego należał od XI -tego  wieku, rodzina Taillefer . W 1176 roku była to jedna z wielu warowni przekazanych królowi Anglii Ryszardowi Lwie Serce . W 1356 roku Bouteville, wciąż w rękach Anglików, Czarny Książę skonsolidował otaczające go mury. Restytucja została uzyskana w 1392 roku . Po przejściu kolejno w ręce hrabiego d'Angoulême, Charlesa d'Orléans i rodziny Montmorency-Bouteville , w 1550 roku znalazł się w ruinie.

Obecny zamek, który zastąpił średniowieczną twierdzę, został odbudowany w latach 1594 i 1624 przez Bernarda de BEON du mas i Ludwiki de Luxembourg. Rodzina Massès zachowała go do 1725 roku . Następnie przechodzi do Henri de Bruzac-Hautefort. Ta rodzina z kolei zachowała go do 1787 roku, kiedy to seigneury z Bouteville zostało włączone do prerogatyw hrabiego d'Artois ( Charles-Philippe, późniejszy Karol X ). Został zatrzymany podczas emigracji hrabiego d'Artois, a następnie służył jako więzienie i został sprzedany jako własność narodowa dopiero w XI roku . Kupujący, Antoine Marcombe, pochodzi z mieszczańskiej rodziny z Bouteville. Po Marcombe rodziny, który trzymał go przez cały XIX -tego  wieku , sukces w XX th  wieku , kilka innych właścicieli, których Ravaud i De Joyet , a obecnie miasto.

Chateau d'Anqueville

Zamek Anqueville , ustanowiony na skalistym odkrywka z widokiem na strumień, staw i młyn. Znajduje się na obrzeżach gmin Saint-Even-les-Carrières i Graves-Saint-Amant . Ten średniowieczny zamek zniszczony podczas wojny stuletniej i przebudowany w XV -go  wieku został częściowo rozebrany w XIX th  wieku . Pozostaje loch prostokątną XIII p  wieku , otoczony przez wieloboczny wieżyczka XV p  wieku i umocnienia resztami blanków, wieżami i ścian osłonowych. Wyciek zniknął, a młyn wodny został zniszczony przez burzę w 1768 roku. Château d'Anqueville służył jako nocleg i śniadanie.

Dziedzictwo kulturowe

Literatura

Kraina Bouteville jest wspomniana w powieści Les Duellistes , która opowiada o życiu hrabiego François de Montmorency z Bouteville.

Osobowości związane z gminą

Zamek Bouteville należał do wielu wybitnych ludzi, a wśród nich jakiś szczególnie widoczny Bouteville bo tam mieszkali:

Uwagi i odniesienia

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Dawny Baillet-sur- Esches , który przyjął tę nową nazwę, kiedy w latach 1578-1584 przeniesiono tam siedzibę baronii Fosseux en Artois, Fosseux en Artois został sprzedany przez Pierre de Montmorency w 1577 roku.
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  4. Rioufoucard to strumień Foucard w języku oksytańskim , średniowiecznym języku Angoumois i Saintonge .
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17.04.2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij dolną część pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Site habitants.fr, „  The Gentiles of Charente  ” ,2013(dostęp 4 kwietnia 2014 )
  2. Wielkie odległości po pobrane z programu ACME Mapper
  3. Mapa IGN pod Géoportail
  4. Mapa BRGM pod Géoportail
  5. Przeglądarka Infoterre , witryna BRGM
  6. [PDF] BRGM , „  Notice de la feuille de Cognac  ” , on Infoterre (dostęp 20 listopada 2011 )
  7. „  Cognac, Charente (16), 30 m - [1961–1990]  ” , w serwisie Infoclimat (przeglądano 22 kwietnia 2012 r. )
  8. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  9. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  10. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 ) .
  11. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  12. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  13. „  CORINE Land Cover (CLC) - Podział obszarów na 15 pozycji użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 kwietnia 2021 )
  14. Jean Nanglard , Cartulary of the Church of Angoulême , t.  IX, Biuletyny i wspomnienia Towarzystwa Archeologicznego i Historycznego w Charente , drukarnia G. Chassseignac,1899( 1 st  ed. 1180), 296  , str. ( czytaj online ) , s.  117.179
  15. Jean Talbert, Pochodzenie nazw miejscowości , 1928
  16. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryż, Librairie Guénégaud,1989( 1 st  ed. 1963), 738  , str. ( ISBN  2-85023-076-6 ) , str.  107.
  17. Michel Rouche , Akwitania od Wizygotów do Arabów (418-781) , t.  2, Jean Touzot,1979, 776,  s. ( prezentacja online ) , s.  135-136, ryc.18
  18. Jules Martina Buchey , historyczne i wspólny geografii Charente , wydanej przez autora Châteauneuf, 1914-1917 ( przedruk  Bruno Sépulchre, Paryż, 1984), 422  s. , s.  91-93
  19. Historia koniaku, Jarnac et Segonzac , Abbé Cousin, 1882, reedycja 2007, ( ISBN  2-84618-496-8 )
  20. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  21. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  22. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  23. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  24. „  Ewolucja i struktura populacji w Bouteville w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądana 29 lipca 2010 r. )
  25. „  Wyniki spisu ludności Charente w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 29 lipca 2010 r. )
  26. [PDF] Ogólny Związek winiarzy na rzecz koniaku AOC, "  Lista gmin według okręgów wyborczych  " ,2014(dostęp 5 grudnia 2015 )
  27. Le Baume de Bouteville SAS, „  Baume de Bouteville  ” ,2015(dostęp na 1 st stycznia 2016 )
  28. Miejsce inspekcji Akademii Charente
  29. "  Chapelle Saint-Nicolas  " , zawiadomienie n o  IA00041620, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
  30. "  Chapelle Saint-Nicolas-des-Champs  " , zawiadomienie n o  IA00041621, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  31. Historia Bouteville , mistrz Maurice Guérive, Biuletyn i wspomnienia Towarzystwa Archeologicznego w Charente , 1946, tom II
  32. Abbé Martin, Annales paroissiales de Châteauneuf , 1912
  33. Jean Nanglard , Pouillé historia diecezji Angoulême , t.  III, Angoulême, drukarnia Despujols,1900, 582,  str. i tom IV
  34. Christian Gillet , Kościoły i kaplice Charente , wydrukowane w Rioux-Martin , Le vent se lève,2014, 387  s. ( ISBN  978-2-7466-7404-2 ) , str.  82-83
  35. Jean-Paul Gaillard , Zamki, domy i stare rezydencje Charente , Paryż, księgarnia Bruno Sepulcher,1993( przedruk  2005), 893  str. ( OCLC  908251975 , prezentacja online )
  36. Pierre Chavagné , The Duellists: powieść , Paryż, Albin Michel,2017, 400  pkt. ( ISBN  978-2-226-32864-9 , prezentacja online )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne