Lista hrabiów i książąt Angoulême

W artykule przedstawiono chronologiczną listę hrabiów z Angoulême , kiedy hrabstwo było lennem posiadającym własny dom, należącym wówczas do rodu Valois i Maison de Bourbon .

Ta twierdza była mniej więcej odpowiednikiem Angoumois . Został przyłączony, w momencie powstania systemu feudalnego, do hrabstwa Périgord .

Hrabiowie Merowingów i Karolingów

Maison Taillefer (866-1246)

żonaty z Sancią, córką Guillaume I er , młodszego syna Vulgrina I er , hrabiego Perigord i Agen, następnie hrabiego Périgord i Angoulême.pierwszy żonaty z Raingarde. ożenił się w drugim małżeństwie z Hildegardą d'Aulnay. żonaty z Gerberge, córką Geoffroy I er d'Anjou .żonaty z Adélaïde de Fronsac.żonaty z Pétronille d'Archiac.żonaty z Condoha de Vegena.żonaty z Vitapoy de Benauges .żonaty z Ponce de Montgommery.żonaty z Marguerite de Turenne.żonaty z Élisabeth d'Amboise.żonaty z Alice de Courtenay.Pierwszy żonaty Jana bezrolnych (♰ 1216 ), król Anglii . następnie ożenił się z Huguesem X de Lusignan (♰ 1249 ), panem Lusignan i hrabią de la Marche .

Dom Lusignanów (1246-1308)

żonaty z Yolande de Bretagne .żonaty z Jeanne de Fougères .żonaty z Béatrice de Bourgogne .bez związku i pochodzenia.żonaty z Hélie I er Rudel, panem Pons i Bergerac, a następnie z Foulques II de Matha.

Hrabiowie Apanagistów i Dom Valois-Angoulême (1350-1515)

Hrabstwo Angoulême ponownie łączy się z koroną, obiecaną w 1328 r. (Potwierdzoną traktatem Villeneuve-lès-Avignon z 14 marca 1336), Philippe d'Évreux , ale nigdy nie przekazany, ostatecznie skonfiskowany synowi tego ostatniego (Karolowi Złemu ), ostatecznie został przekazany policjantowi Charles de La Cerda w 1350 r. i wrócił do korony w 1354 r. Traktatem z Brétigny , został następnie scedowany na Anglików z pełną suwerennością w 1360 roku , ale częściowo przejęty w 1372 roku i w następnych latach. Następnie staje się prerogatywą Ludwika, księcia Orleanu, syna Karola V i brata Karola VI, u początków gałęzi Valois-Angoulême.

żonaty z Valentine Visconti .żonaty z Marguerite de Rohan († 1496).żonaty z Louise de Savoie (1476 † 1531).

W 1515 roku hrabstwo Angoulême wróciło do domeny królewskiej.

Książęta domu Valois (1515-1696)

Franciszek I najpierw uczynił hrabstwo księstwem , które daje swojej matce. Kiedy ta zmarła w 1531 r., Księstwo zostało ponownie zjednoczone z koroną, a następnie przydzielone jej trzeciemu synowi.

W 1619 r. Księstwo Angoulême zostało powierzone bękartowi króla Karola IX . Ze względu na nielegalność nowego księcia koncesja nie jest prerogatywą .

ożenił się w 1591 z Charlotte de Montmorency (1571 † 1636), a następnie w 1644 z Françoise de Nargonne (1621 † 1713).

W 1696 r. Księstwo wróciło do domeny królewskiej.

House of Bourbon (1775-1824)

Tytuł grzecznościowy

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Przydomek Taillefer, który zdobył podczas walki z Wikingami, został następnie przekazany jego potomkom; po połowie IX XX  wieku , czyli dom Angouleme o tej nazwie.
  2. Nie jest pewne, czy był hrabią, jeśli był, to po 945.

Bibliografia

  1. Edward de Saint-Phalle „hrabiów Troyes i Poitiers w IX th  century historia podwójnego awarii” w  nazewnictwie i pokrewieństwa w średniowiecznym Zachodzie , Oxford, Linacre College Prosopographical Działu Badań al.  „Prosopographica and Genealogica / 3”,2000, 310  str. ( ISBN  1-900934-01-9 ) , str.  158-9.
  2. Vigier de la Pile , History of Angoumois , Paryż, Derache (1846, Laffite reprint 2002),1760, 160  pkt. ( ISBN  2-86276-384-5 , czytaj online ) , xii.
  3. André Debord w Jean Combes ( red. ) And Michel Luc ( red. ), La Charente od prehistorii do naszych czasów (praca zbiorowa) , St-Jean-d'Y, Imprimerie Bordessoules, pot.  „Historia poprzez dokumenty”,1986, 429  pkt. ( ISBN  2-903504-21-0 , uwaga BnF n o  FRBNF34901024 , prezentacja online ) , str.  87.
  4. Pierre Dubourg-Noves ( reż. ), Historia Angoulême i okolic , Toulouse, Éditions Privat , rozdz.  „Wszechświat Francji i krajów francuskojęzycznych”,1990, 319  s. ( ISBN  2-7089-8246-X , uwaga BnF n o  FRBNF35072424 , prezentacja online ) , str.  41.
  5. Michel Popoff i przedmową Hervé Pinoteau , herbarz w Order Ducha Świętego  : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Leopard d'Or,1996, 204  s. ( ISBN  2-86377-140-X ).
  6. François Corlieu , Kolekcja w formie historii , Paryż, Derache (1846, Laffite reprint 2002),1576, 81  str. ( ISBN  2-86276-384-5 , czytaj online ).

Zobacz też

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne