Zakon Ducha Świętego

Zakon Ducha Świętego

Krzyż Orderu Ducha Świętego.
Motto Duce et Auspice
Pod kierownictwem i ochroną [Ducha Świętego]
kreacja 31 grudnia 1578
Status Porządek dynastyczny
Oficjalny język Francuski
Siedzenie Klasztor Grands Augustins Paris ( Francja )
Członkowie „Suwerenny Wielki Mistrz” ( król )
„Oficerowie-dowódcy” ( 4 )
„Dowódcy” ( 8 )
„Rycerze” ( 100 )

Order Ducha Świętego jest francuski order rycerski , założony na31 grudnia 1578przez Henri III . W ciągu dwóch i pół wieku swego istnienia był to najbardziej prestiżowy zakon rycerski w monarchii francuskiej. Nie jest jednak najstarsza, gdyż Zakon św. Michała powstał 110 lat wcześniej.

Wszyscy rycerze Ducha Świętego zostali przed ich przyjęciem rycerzami zakonu Saint-Michel i tym samym nosili tytuł „rycerzy zakonów królewskich”.

Zakon Ducha Świętego jest również nazywany niebieskim sznurkiem , krzyż z rzędu Ducha Świętego jest zwykle noszony przez rycerzy na prawym ramieniu na niebieskiej wstążce.

Od 1830 r. Nie został przydzielony przez państwo, a dziś podlega zakonowi dynastycznemu .

Historyczny

Stary reżim

To jest 31 grudnia 1578, w środku wojen religijnych , Henryk III założył „zakon i milicję benoît Saint-Esprit”.

Monarcha wybiera imię Ducha Świętego w związku ze swoją koronacją na tron Polski, a później Francji , obydwa wydarzenia miały miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy .

Jest to pierwszy porządek monarchii francuskiej, a monarchowie Francji byli jej wielkimi panami. Jego członkowie muszą być katolikami, należącymi do dziedzicznej szlachty, której historia sięga co najmniej do ich pradziadka i mieć co najmniej trzydzieści pięć lat. Do zagranicznych książęta krwi Francji mogą być otrzymane od dwudziestu pięciu lat, książąt krwi od piętnastu lat, a syn Francji otrzymywali od swojego chrztu.

Chociaż zakon ten był początkowo zarezerwowany dla najwyższych dostojników królestwa, król Henryk IV pozwolił wejść do niego niewielkiej liczbie monarchów i wielkich zagranicznych władców wyznania katolickiego , prawosławnego i anglikańskiego.

Na potrzeby Zakonu, którego siedziba główna mieściła się w klasztorze Wielkich Augustynów w Paryżu, wprowadzono specjalny podatek zwany marc d'or . Jego motto brzmiało „  Duce et Auspice  ”: Pod kierownictwem i ochroną (Ducha Świętego).

„Za czasów Henryka IV i Ludwika XIII, przepis, który wymaga czterech stopni szlachectwa, wydaje się być skręcony. Tak jest nadal czasami za Ludwika XIV: (...). Z drugiej strony, za panowania Ludwika XV i Ludwika XVI wydaje się, że wszyscy rycerze są przekonani o tym. »Raporty Benoit Defauconpret.

Od rewolucji do Ludwika Filipa

Zakon Ducha Świętego, zniesiony w 1791 roku podczas rewolucji francuskiej , został przywrócony w 1814 roku . Ludwik XVIII Nadaje tym Aleksandra I pierwszy Rosyjskiej do Francois I er Austrii , aby Fryderyk Wilhelm III Pruski i księcia Wellingtona . Karol X przywrócił ceremonie zakonu.

Podobnie jak Zakon Saint-Michel , Zakon Ducha Świętego nie jest już przypisywany przez państwo od rewolucji lipcowej w 1830 r . , Bez formalnego zniesienia go przez monarchię lipcową (ani przez kolejne reżimy), porządek Legion of Honor pozostaje jedynym narodowym porządkiem wymienionym w statucie z 1830 r. (Art. 63).

Nie był już przypisywany przez państwo od czasu jego opuszczenia przez króla Ludwika Filipa, stał się francuskim zakonem dynastycznym i był przenoszony, a także nadawany przez legitymistów pretendujących do tronu Francji.

Organizacja

Zakon posiada osobowość prawną, co w szczególności pozwala suwerenowi na zaciąganie pożyczek. Zarządzanie jest zarezerwowane dla króla, który jest suwerennym wielkim mistrzem .

Listy arcymistrzów Zakonu Ducha Świętego:

Administrację Zakonu powierzono dowódcom-oficerom.

Nie było wymogu szlachectwa od oficerów, więc król mógł wykorzystać te funkcje do uhonorowania niedawno nobilitowanych ludzi. Najbardziej znane przykłady to wielkich ministrów Ludwika XIV Colberta i Louvois , a nawet (pod koniec jego panowania) bogaty finansista Antoine Crozat (niedawny markiz du Chatel), który był wielkim skarbnikiem Zakonu. (urzędy te mogą jednak być również sprawowane przez rycerzy lub dowódców kościelnych). Ludwik XV nazwał w ten sam sposób Abela Poissona de Marigny , brata markiza de Pompadour . Zgodnie z tradycją sięgającą Williama Pota z Rodos , rektor ceremonii, podobnie jak rycerze, udowodnił swoją szlachetność.

Odznaki i uroczyste stroje

Odznaki zamówienia składają się z:

Podczas ceremonii zakonnych rycerze noszą duży czarny aksamitny płaszcz obszyty srebrnym płaszczem z tkaniny. Dzień Kapituły Zakonu, 1 st stycznia nowicjusze nosić sukienkę w tkaninie pieniędzy Komentując księcia Croy:

„Bardzo piękny i bardzo wyjątkowy strój nowicjusza: jest to uroczysty strój dworu Ludwika XIII (sic), który jednocześnie przypomina strój hiszpański. Jest niezwykły i pasowałby młodym i zgrabnym mężczyznom, niestety jest przydatny tylko dla osób w stosunkowo zaawansowanym wieku. "

Skarbiec Zakonu

Kiedy powstał, Henryk III obdarzył zakon skarbem składającym się z dwóch grup przedmiotów: dwanaście przedmiotów sprzed powstania zakonu, pobranych przez króla ze zbiorów królewskich, w których są opisane w 1561 r. (M.in. relikwiarz emaliowany złotem i dwa anioły relikwiarzy z pozłacanego srebra i kryształu górskiego); dziesięć obiektów ze srebra złoconego wykonanych w latach 1579-1585.

Kiedy Order Ducha Świętego nie był już nadawany, wraz z objęciem przez Ludwika Filipa w 1830 r., Skarb, który w całości przetrwał - z wyjątkiem dużego krzyża procesyjnego z kryształu górskiego i pozłacanego srebra - został przekazany do Luwru, gdzie jest wystawiony wraz z kilkoma z czternastu płaszczy Zakonu znajdujących się we francuskich zbiorach publicznych.

Galeria

Portrety niektórych rycerzy Zakonu Ducha Świętego, noszących insygnia w soli lub szarfie

Portrety niektórych dowódców Zakonu Ducha Świętego noszących swe soliste insygnia

Lista porządku dynastycznego

Kolejna lista pretendentów do tronu Francji, którzy nadali rozkaz.

Załączniki

Główne źródło

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Zakon, pomimo jego zniesienia w 1791 r. , Nadal był rozprowadzany pod Cesarstwem przez hrabiego Prowansji jako „  Król Francji i Nawarry  ” (po śmierci jego bratanka Ludwika XVII w 1795 r .). W 1815 roku został oficjalnie przywrócony przez Ludwika XVIII , który został królem.
  2. Zakon został zniesiony w dniu30 lipca 1792przez Narodowe Zgromadzenie Ustawodawcze, zanim przywrócono je (a następnie ponownie zniesiono w ramach stu dni ) w ramach restauracji ( Ludwik XVIII i Karol X ). Z1 st August 1830nie był już przyznawany przez Ludwika Filipa, uznając Order Legii Honorowej za jedyne zamówienie „narodowe” - które jest ważne do dziś.
  3. Ta tabela przedstawia króla, w środku, w kostiumie wielkiego mistrza Zakonu, otrzymującego przysięgę lojalności od Henryka II z Orleanu. Ludwika XIII otaczają Claude Bouthillier , Wielki Skarbnik Zakonu, Kanclerz Claude de Bullion , Sekretarz Ducha Świętego Charles Duret i rektor ceremonii Michel de Beauclerc . Nad królem znajduje się symboliczna gołębica , ze skrzydłami rozciągniętymi w aureoli. Bogactwo scenografii i kostiumów przyczynia się do powagi sceny. Pomarańczowo-żółte klapy płaszczy Zakonu dodają akcentów koloru. Ten przeznaczony dla Henri d'Orléans, noszony przez Michela de Beauclerc na odwrocie, który wywołuje ekstrawaganckie refleksy. Prostej godności postaw towarzyszą portrety świadczące o wielkiej uwagi psychologicznej. Żadna z tych postaci nie zdaje sobie sprawy z ich znaczenia, z wyjątkiem być może kanclerza Claude de Bullion, nie przywiązuje najmniejszej wagi do nowoprzybyłego do Zakonu. Źródło Wskazówka n o  05620000045 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  4. Statut zamówienia.
  5. Benoit Defauconpret, dowody szlachty w XVIII th  wieku , MTK 1999, strona 85.
  6. Hervé Pinoteau, Stan Zakonu Ducha Świętego w 1830 r. I przetrwanie zakonów królewskich , Paryż, Nouvelles Éditions Latines , wyd.  „Wokół francuskich dynastii”,1983, 165  str. ( ISBN  2-7233-0213-X , czytaj online ) , str.  102 i 113.
  7. Od31 lipca 1830, Data, kiedy powierza księcia Orleanu z ogólną porucznika o królestwie , on decyduje , aby porządek Legii Honorowej był jedynym porządkiem narodowym.
  8. Saint-Simon, Traktaty polityczne i inne pisma "," Lekkie pojęcia dowódców, rycerzy i wielkich oficerów Zakonu Ducha Świętego - Proboszczowie i Wielcy Mistrzowie Ceremonii ", Biblioteka Pléiade, str.  867 .
  9. Poniższa informacja pochodzi z wersji cyfrowej newslettera n °  12 Przyjaciół Muzeum Narodowego Legii Honorowej oraz zamówień rycerskości.
  10. Duc de Croÿ, Wspomnienia o sądach Ludwika XV i Ludwika XVI , Paryż, 1895-1896, s. 172, od 1 st stycznia 1759, czyli w czasie swego powołania do celu.
  11. http://communaute.louvre.fr/louvre/manteaux-de-lordre-du-saint-
  12. stan Domu Burbonów. Czwarta edycja. Paryż, Złoty lampart, 1991; p.  222  : "  Louis XIX , Henryk V , Karol XI i Jacques I er nadal wydawać rozkazy w dyskrecji i w 1972 roku, Jacques-Henri VI za ich przykładem, jego syn Alfonso II robi to samo. „
    Stan obecny… podaje wtedy imiona czterech rycerzy, stworzone listami patentowymi z 1972 i 1973 roku.
  13. Hervé Pinoteau i Patrick Van Kerrebrouck, Klucze do sumy: w tym indeks i bibliografia „La symbolique royale française” i „Chaos français i jego znaki”, a także dodatki i poprawki , La Roche-Rigault, wydania PSR ,2011, 294  str. ( ISBN  978-2-908571-61-5 i 2-908571-61-7 ) , str.  83.
  14. "  Legitimoscopy VII - Hervé Pinoteau: pierwsze zagadnienia dotyczące porządku Ducha Świętego ( 34 th minut z filmu)  " , na Les Rois Souterrains ,13 marca 2016 r(dostęp 23 lutego 2017 ) .
  15. Zdjęcie na jego stronie na Facebooku
  16. Osservatore Romano , 9 listopada 2008
  17. Hervé Pinoteau , stan Zakonu Ducha Świętego w 1830 r .; oraz, Przetrwanie rozkazów króla , Nouvelles Editions Latines ,1983, 165  str. ( ISBN  978-2-7233-0213-5 , czytaj online )
  18. Przypisywane Félicité de Flavigny (1777-1829) i prawdopodobnie zredagowane przez jego siostrzeńca Alfreda de Flavigny (1813-1879).