Szpitalnicy

Nazwę Szpitalnicy nadano pierwszym towarzyszom Brata Gérarda Szpitalnika , którzy opiekowali się krzyżowcami i pielgrzymami, mężczyznami, kobietami i dziećmi wszystkich narodowości, w ksenodochium (starogrecki: ξενοδοχεῖον, ksenodokheion , „miejsce dla cudzoziemców, zajazd” ”szpital "w starym francuskim) z Jerozolimy stworzyła XI th  wieku.

To imię Szpitalników stało się wówczas imieniem braci z Zakonu św. Jana Jerozolimskiego .

Historiografia

Brat Gérard stworzony w Jerozolimie do xenodochium (przyjmowanie i opieka nad gośćmi), umieszczoną pod ochroną świętego Jana Chrzciciela i grupowanie wokół niego pomocnicy dla tego zadania. Ten szpital przyjmuje nazwę Szpitala Świętego Jana Jerozolimskiego. Szpital jest utworzony w kongregacji, zgodnie z którą bulla Pie postulatio voluntatis im15 lutego 1113wydane przez papieża Paschalisa II , pozostawione pod wyłącznym nadzorem i ochroną Papieża.

„To jest zbieżność pomiędzy ustanowienia pierwszych regionalnych struktur administracyjnych i rozwój rządami pana Raymond du Puy i jego zatwierdzenia przez papieża Eugeniusza III w połowie XII -tego  wieku, że można tak powiedzieć, a dopiero potem zrobił Szpital stał się zakonem . "

Jeśli w sferze duchowej, z 21 października 1154ustanawia się kategorię braci kapłanów lub kapelanów, nadaną przez papieża Anastazego IV  ; w przypadku sektora szpitalnego należy poczekać na statut Rogera de Moulinsa z dnia14 marca 1182, aby oficjalnie zobaczyć lekarzy i chirurgów wśród personelu pielęgniarskiego Zakonu.

Funkcja historyczna

Tytuł wielkiego hospitalier był również tytuł prowadzone przez filaru w języku Francji , wysokiego dostojnika z rzędu świętego Jana Jerozolimskiego formowania z innymi dygnitarzami - The konwentualnych komorników  - w Collachium lub „szpital klasztor”.

Historyk Alain Demurger klasyfikuje funkcję wielkiego szpitalnika - z pielęgniarką i wielkim przeorem lub przeorem konwentualnym , który nigdy nie był częścią „klasztoru szpitalnego” - jako „służbę dusz”. Ta funkcja wysokiej gościnności pojawia się w statutach Joberta z 1176 roku, ale po raz pierwszy zostanie wspomniana w 1162 roku.

„Jest kierownikiem szpitala dla ubogich pacjentów i dba o regularność jego zaopatrzenia; Casaux są mu za to przydzielane, ale jeśli zajdzie taka potrzeba, otrzymuje on część obowiązków Zachodu i zaopatrzenia domów Szpitala Wschodniego. "

SEO

Uwagi

Bibliografia

  1. Touati 2009 , s.  443
  2. Demurger 2013 , str.  58 i 61
  3. Demurger 2013 , s.  101, 103 i 111
  4. Demurger 2013 , s.  240
  5. Demurger 2013 , s.  237 i 240
  6. Demurger 2013 , s.  241

Bibliografia

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne