św
Saint-Martory jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w regionie Occitan .
Geografia
Saint-Martory to wieś w Comminges . Znajduje się 70 km na południowy zachód od Tuluzy i 60 km od Hiszpanii .
Gminy przygraniczne
Saint-Martory graniczy z ośmioma innymi gminami, w tym Lestelle-de-Saint-Martory od południowego zachodu przez czterostyk .
Hydrografia
Miasto jest nawadniane przez Garonnę, która przecina je z zachodu na wschód. Strumień Peyroutou na lewym brzegu wyznacza granicę gmin z Arnaud-Guilhem na zachodzie. Miasto obejmuje również początek kanału Saint-Martory z ujęciem wody w Garonnie.
Geologia i ulga
Powierzchnia gminy to 830 ha; jego wysokość waha się od 269 do 485 metrów.
Historyczna wioska zbudowana jest na lewym brzegu Garonny u podnóża skalnej ściany Escalère. Przedmieście rozwinęło się na prawym brzegu, w aluwialnej równinie Garonny.
Trasy komunikacyjne i transport
Dostęp:
Pogoda
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
- Średnia roczna temperatura: 12,6 °C
- Liczba dni z temperaturą poniżej -5 ° C : 2 dni
- Liczba dni z temperaturą powyżej 30 °C : 7,1 dnia
- Roczna amplituda termiczna: 14,8 ° C
- Roczna akumulacja opadów: 903 mm
- Liczba dni opadów w styczniu: 9,5 dnia
- Liczba dni opadów w lipcu: 6,3 d
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Cérizols” w miejscowości Cérizols uruchomiony w 1982 roku znajduje się 11 km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,1 ° C i ilość opadów 933,1 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Saint-Girons", w miejscowości Senconac , w departamencie Ariège , oddanej do użytku w 1949 r. i na 21 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2 °C w okresie 1971-2000, w 12,3 ° C w latach 1981-2010, następnie w 12,7 ° C w latach 1991-2020.
Planowanie miasta
Typologia
Saint-Martory jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (60,4% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (60,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco:
grunty orne (40,5%), lasy (26,7%), heterogeniczne użytki rolne (15,4%), tereny zurbanizowane (12,9%), użytki zielone (4,5%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
Nazwa miejscowości Calagorris lub Calagurris jest utożsamiana z nowoczesnym miastem Saint-Martory i ma specyficzny i unikalny paralelizm w Calagurris vasconne, dolinie rzeki Ebro , obecnej Calahorra ( La Rioja , Hiszpania ).
W czasie rewolucji miasto nazywało się Montagne-sur-Garonne .
Nazwa miasta w Occitan to Sent Martòri .
Jej mieszkańcy nazywani są Saint-Martoryenami .
Patronem miasta jest św.
Fabuła
Pre-historia
Jaskinia Tourasse
Jaskinia Tourasse , czasami nazywane jaskinia Montpezat bo się praktycznie zgodne ze starym zamku Montpezat w północno-wschodniej części miasta, w miejscu zwanym Tourasse . W 1872 roku Gabriel de Mortillet wybrał to miejsce, aby scharakteryzować etap stratygraficzny , turasyjski , między magdaleną a neolitem . Ta podłoga wyszła z użycia na rzecz określenia azilian . Stratygrafia tego stanowiska obejmuje magdalenkę ; poziom, który według Huota (1985) jest albo mieszanką magdalensko-azylijską, albo prawdziwym okresem przejściowym, ale Barbaza (1997) przypisuje go labourianowi ; wczesny poziom azylijski; poziom azylijski; i kilka poziomów Sauveterrien .
Jaskinia Montconfort
Jaskinia Montconfort , niedaleko poprzedniego, jest urządzony jaskinia zajęte w magdaleńskiego , wydobyty w 1882 przez L. darbas. Od 1993 r. jest wymieniany jako zabytek historyczny . Dostarczył włócznie typu Lussac-Angles, co dodaje Montconfort do krótkiej listy znanych miejsc pirenejskich, które świadczą o związkach między północą Akwitanii a regionami południowymi z ich dyfuzją. włócznie w kierunku południowym ( Quercy , Pireneje, region Kantabrii).
Średniowiecze
Polityka i administracja
Administracja miejska
Liczba mieszkańców w spisie z 2011 roku wynosi od 500 do 1499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2014 to piętnastu.
Załączniki administracyjne i wyborcze
Gmina stanowiąca część ósmego okręgu wyborczego Haute-Garonne , wspólnota gmin Cagire-Garonne-Salat i kanton Bagnères-de-Luchon (przed redystrybucją departamentów w 2014 r. Saint-Martory było stolicą „byłego kantonu Saint- Marty ) i przed1 st styczeń 2017była częścią wspólnoty gmin kantonu Saint-Martory .
Trendy i wyniki polityki
Lista burmistrzów
Lista kolejnych burmistrzów
Okres
|
Tożsamość
|
Etykieta
|
Jakość
|
---|
1965
|
1989
|
Roger rolland
|
|
|
1989
|
2001
|
Paul-Edgard Stuyck
|
|
|
Marzec 2001
|
marzec 2014
|
Joseph Lafuste
|
PS
|
radny generalny (2004-2011), przewodniczący wspólnoty gmin kantonu Saint-Martory (2001-2008)
|
marzec 2014
|
W trakcie
|
Raoul Raspeau
|
|
|
Lista burmistrzów do 1965 r.
Okres
|
Tożsamość
|
Etykieta
|
Jakość
|
---|
1807
|
1813
|
J. Nogues
|
|
|
1813
|
1821
|
Doumeng
|
|
|
1821
|
1826
|
F. Bonnemaison
|
|
|
1826
|
1835
|
J.-L. Nogues
|
|
|
1835
|
1841
|
Pan Bonnemaison
|
|
|
1852
|
1881
|
Pan Dufraisse
|
|
|
1852
|
1881
|
Pan Dufraisse
|
|
|
1881
|
1882
|
Albert Lombart
|
|
|
1882
|
1888
|
Wiktor Dinnat
|
|
Lekarz
|
1888
|
1925
|
Ferdynant Durran
|
|
Notariusz
|
1925
|
1935
|
Jean Durran
|
|
Dostosować
|
1935
|
1938
|
Marcelin Chourreau
|
|
|
1938
|
1941
|
Emile Bonneau
|
|
|
1941
|
1945
|
Pierre Barthier
|
|
|
1945
|
1965
|
Alexis Marrot
|
PS
|
Lekarz, radca prawny
|
Brakujące dane należy uzupełnić.
|
|
Bliźniacze
Laniscat ( Francja ) od 2006 r.
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 1000 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,72% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Garonne : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
Ewolucja populacji [ edytuj ]
1793 |
1800 |
1806 |
1821 |
1831 |
1836 |
1841 |
1846 |
1851 |
---|
959 |
916 |
991 |
968 |
1 167 |
1,139 |
1147 |
1 170 |
1180 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)
1856 |
1861 |
1866 |
1872 |
1876 |
1881 |
1886 |
1891 |
1896 |
---|
1 105 |
1166 |
1,042 |
1030 |
1,095 |
1,093 |
1,087 |
1,029 |
1,013 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)
1901 |
1906 |
1911 |
1921 |
1926 |
1931 |
1936 |
1946 |
1954 |
---|
1,051 |
1,038 |
1,011 |
905 |
843 |
860 |
961 |
1,062 |
1,116 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)
1962 |
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2006 |
2007 |
2008 |
---|
1,066 |
1,101 |
1133 |
1166 |
940 |
873 |
858 |
856 |
854 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)
2013 |
2018 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
---|
937 |
1000 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Od 1962 do 1999:
ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat:
ludność gminna .
(Źródła: Ldh /
EHESS / Cassini do 1999 r., następnie
Insee od 2006 r.)
Histogram rozwoju demograficznego
Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat:
|
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2006 |
2009 |
2013 |
Pozycja gminy w wydziale
|
64
|
80
|
100
|
130
|
146
|
171
|
173
|
170
|
Liczba gmin w departamencie
|
592
|
582
|
586
|
588
|
588
|
588
|
589
|
589
|
Gospodarka
Edukacja
Saint-Martory jest częścią akademii w Tuluzie .
Edukację zapewnia grupa szkolna Louise-Michel : przedszkole i szkoła podstawowa
Wydarzenia kulturalne i festyny
-
Festiwal Roczne bandy , weekendowa wyprzedaż garażu w lipcu, corocznie organizowana przez stowarzyszenie rodziców uczniów szkoły Louise-Michel w Saint-Martory, pierwsza niedziela maja
Aktywności sportowe
Petanque , polowanie ,
Ekologia i recykling
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
-
Kościół Matki Boskiej Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny .
-
Chapelle Notre-Dame de Monconfort: po zniszczeniu starej kaplicy podczas rewolucji w 1793 roku została odbudowana w latach 1834-1837 przez parafian Saint-Martory z żółtymi kamieniami z piaskowca opactwa Bonnefont i poświęcona30 maja 1837pod tytułem Matki Bożej Montconfort autorstwa M gr Astros w obecności księży z okolicznych parafii, sędziów, urzędników miejskich, wojskowych oraz osób znamienitych, które uczestniczyły w procesji z kościoła do kaplicy. Marmurowy ołtarz, relikwie i figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem (wysokość 1 m) zostały przeniesione do kościoła św.
-
Oratorium Notre-Dame de Poueich , zbudowane w 1880 roku na wzgórzu z widokiem na miasto Saint-Martory, na końcu Poueich . Na cokole jest wygrawerowany po łacinie: „ Posuerunt me custodem ” („ Ustanowili mnie jako opiekuna”) oraz „ Salve Regina ” („Zdrowaś Królowo”).
-
Grotte de la Tourasse (patrz rozdział „ Prehistoria ” powyżej ).
-
Grotte de Montconfort (patrz sekcja „ Prehistoria ” powyżej ).
- Kanał Saint-Martory
- Wspaniały most nad terminach Garonne od 1724 roku i jest dziełem Intendant Antoine d'Etigny, któremu zawdzięczamy także dwa łuki triumfalne . Zespół utworzony przez most i te dwie starożytne bramy miejskie jest od 1950 roku wpisany na listę zabytków .
- Rodzinny Montpezat hrabiów Comminges , sukcesywnie budowane dwa zamki w Saint-Martory: po pierwsze, XI th century, wychodzi na północ miasto na wzgórzu Montpezat; druga, o architekturze renesansowej , zbudowana jest na prawym brzegu Garonny, 280 m poniżej głównego mostu. Ten ostatni zamek jest wpisany na listę zabytków historycznych od 1993 roku.
- Obok kościoła menhir Peyro-Hitto jest od 1962 roku wymieniany jako zabytek historyczny.
- Dawny komisariat ma elementy architektoniczne XII TH i XIII th stulecia od starożytnego opactwa Bonnefont . Budynek został po raz pierwszy zarejestrowany jako zabytek w 1927 roku, zanim został sklasyfikowany w 1994 roku.
- Rue du Centre, budynek z XVIII th century przylegające resztki murów obronnych jest zarejestrowany jako zabytków od 1988 roku.
- Papeterie de Foulon, fabryka grupy Papeteries Navarre.
-
Kościół św
-
Kaplica Notre-Dame de Monconfort
-
Menhir Peyro-Hitto.
-
Most Saint-Martory
nad Garonną.
-
Drzwi na most.
-
Brama miejska jako przedłużenie mostu.
Osobowości związane z gminą
-
Jean de Montpezat de Carbon (1605-1685), biskup z Saint-Papoul , potem arcybiskup Bourges następnie w Sens .
-
Joseph de Montpezat de Carbon (1615-1687), brat poprzedniego, arcybiskup Tuluzy .
-
Henri Joseph Vincent Latour (1751-1828), generał, ranny dnia15 sierpnia 1799 podczas zamieszek w Saint-Martory.
-
Norbert Casteret (1897-1987), uważany za ojca współczesnej speleologii , ale także urodzony w mieście prehistoryk i pisarz .
-
W mieście urodził się Ernest Pugibet (1853-1915), francusko-meksykański przemysłowiec.
-
W mieście zginął Hubert Clément (1915-2012), zasłużony w czasie wojny algierskiej żołnierz francuski .
-
Czujność Calagurris , ksiądz urodzony na terenie gminy znanego pismami i traktatu z Saint Jerome , Against Czujność .
Heraldyka
Prezentacja herbu
|
Ramiona Saint-Martory ozdobione są następująco: Młotek do piasku z długą srebrną rękojeścią umieszczoną w opasce
|
|
---|
Zobacz również
Bibliografia
-
[Manière 1969] Gabriel Manière, " Starożytne drogi i mosty w mieście Saint-Martory (Haute-Garonne) ", Gallia , t. 27 N O 21969, s. 163-170 ( czytaj online [na persee ]).
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
Notatki i karty
-
Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
-
Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
-
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
-
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
-
IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
Uwagi na temat demografii
Bibliografia
-
„ Saint-Martory ” , interaktywna mapa, na google.fr/maps .
-
" Saint-Martory, interaktywny IGN " na Geoportalu ..
-
Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
-
Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky " typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o 501 ,18 czerwca 2010( DOI https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 6 lipca 2021 )
-
„ Klimat we Francji metropolitalnej ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 6 lipca 2021 )
-
„ Definicja normy klimatycznej ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 6 lipca 2021 r. )
-
„ Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
-
„ Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 6 lipca 2021 )
-
„ Station Météo-France Cerizols - metadata ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 6 lipca 2021 r. )
-
„ Orthodromy between Saint-Martory and Cérizols ” , fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 ) .
-
„ Stacja Meteo-France Cerizols – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010 ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
-
„ Orthodromy between Saint-Martory and Senconac ” , fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 ) .
-
" Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000 " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
-
" Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010 " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
-
" Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020 " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
-
„ Typologia miast / wsi ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
-
" gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
-
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
-
" Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
-
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
-
„ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
-
Językoznawstwo i osadnictwo w Akwitanii autorstwa Joaquína Gorrochategui . Jeśli wyizolujemy element -gurri , jesteśmy geograficznie ograniczeni do obszaru Vasconne z równoległym Grachurri ; jeśli konieczne jest wyizolowanie -gorri , paralele akwitańskie i baskijskie są jasne i powtarzalne.
-
ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
-
„ Saint Martory ” , na nominis.cef.fr (dostęp 16 grudnia 2019 ) .
-
[Chamaison 1891] Chamaison, " Prehistoryczne odkrycia (1891) - Jaskinia Montpezat ", Revue de Comminges , t. 6, 1 st kwartał 1891 str. 303-309 ( czytaj online [na gallica ]).
-
„ Montpezat sur Saint-Martory, interaktywna mapa IGN ” w serwisie Géoportail . Aktywowane warstwy „Klasyczne mapy IGN”, „Granice administracyjne” i „Hydrografia”. Odległości w linii prostej są mierzone za pomocą narzędzia „Zmierz odległość” w zakładce „Narzędzia kartograficzne” po prawej stronie (symbol małego płaskiego klucza).
-
Chamaison 1891 , s. 304.
-
[Orliac 1975] Michel Orliac, „ II. - Jaskinia Tourasse-Saint-Martory (Haute-Garonne) ”, Biuletyn Francuskiego Stowarzyszenia Badań Czwartorzędu , t. 12, n kości 3-41975, s. 189-190 ( czytaj online [na persee ]).
-
[Huot 1985] Jean-Paul Huot (kierownik operacyjny), „ Saint-Martory - Grotte-abri de la Tourasse. Zaplanowane wykopaliska ”, Archeologia Francji - Informacja Occitanie ,1985( przeczytaj online [na journals.openedition.org ], dostęp 8 stycznia 2021 r. ).
-
Huot 1985 , ust. 7.
-
Huot 1985 , ust. 6.
-
[Barbaza 1997] Michel Barbaza, „ Azylijczyk z Pirenejów w kontekście kultur końca późnego lodowca między Francją a Hiszpanią ”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , t. 94, n o 3,1997, s. 315-318 ( czytaj online [na persee ]), s. 317 .
-
Huot 1985 , ust. 5.
-
Huot 1985 , ust. 4.
-
Huot 1985 , ust. 3.
-
[Boche 2005] Élisa Boche, “ Saint-Martory - Grotte de Montconfort ”, 2005 przegląd naukowy Regionalnej Służby Archeologicznej Midi-Pyrénées , Ministerstwo Kultury i Komunikacji, Regionalna Służba Archeologiczna (SRA ),2005, s. 87 ( czytaj online [PDF] na culture.gouv.fr , konsultacja 20 marca 2021 ).
-
„ archeologiczne z jaskini Montconfort ” , zawiadomienie n o PA00125571, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 8 listopada 2011 r.
-
[Sauvet i in. 2008] Georges Sauvet, Javier Fortea, Carole Fritz i Gilles Tosello, „ Wymiany kulturowe między paleolitycznymi grupami ludzkimi między 20 000 a 12 000 BP ”, Biuletyn Towarzystwa Prehistorycznego Ariège-Pyrénées , t. 63,2008, s. 73-92 ( przeczytaj online [PDF] na researchgate.net , dostęp 4 stycznia 2021 ), s. 79 .
-
art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
-
„ Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014 ” , na stronie interieur.gouv.fr ( ogląd: 8 stycznia 2021 r . ) .
-
Organizacja spisu na insee.fr .
-
Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
-
Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
-
INSEE , „ Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich) ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
-
INSEE , " Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
-
INSEE , " Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
-
INSEE , „ Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
-
[Dumail 1999] Alphonse Dumail, Kościoły diecezji Comminges – kaplice i pomniki poświęcone Notre-Dame , Société des Études du Comminges,1999( ISBN 2-9511114-1 - X ).
-
" Bridge, most i brama brama miasta " , zawiadomienie n o PA00094470, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , obejrzano 06 listopada 2011.
-
" Château " , zawiadomienie n o PA00125570, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , obejrzano 06 listopada 2011.
-
" Menhir dit Peyro-Hitto " , zawiadomienie n o, PA00094469, bazowy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury , do którego zwrócono w dniu 6 listopada 2011 r.
-
" Dawny budynek żandarmerii " , zawiadomienie n o PA00094466, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 16 listopada 2011 r.
-
„ budynku z XVIII -tego wieku ” , instrukcje n o PA31000069, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury , obejrzano 6 listopad 2011.
-
Źródło: General Armourial of France, sporządzony na mocy edyktu z 1696 r. przez Karola d'Hozier