Wyjście |
11 października 1977 28 października 1977 10 listopada 1977 |
---|---|
Zakwaterowany |
Październik 1976, Marzec 1977 - Czerwiec 1977, Sierpień 1977 Studios Wessex , Londyn Wielka Brytania |
Trwanie | 38:45 |
Uprzejmy | Punk rock |
Producent | Chris Thomas , Bill Price |
Etykieta |
Barclay Virgin Records Warner Bros. Dokumentacja |
Albumy Sex Pistols
Syngiel
Never Mind The Bollocks jest jedynystudyjny albumgrupabrytyjskaodpunkowej Sex Pistolswydany28 października 1977w Wielkiej Brytanii w wytwórni Virgin Records ( Record11 październikawe Francji przez Barclay i10 listopadaw Stanach Zjednoczonych w Warner Bros. Zapisy ). Nagrano zPaździernik 1976 w Sierpień 1977podczas kilku sesji w Wessex Studios w Londynie , z producentem Chrisem Thomasem i inżynierem dźwięku Billem Pricem , skomponowali go głównie Steve Jones i Glen Matlock , podczas gdy Johnny Rotten pisze i śpiewa teksty potępiające establishment , brytyjską monarchię i przemysł muzyczny .
Założona i zarządzana przez Malcolma McLarena od początku 1974 roku, grupa przyjęła nazwę Sex Pistols po przybyciu piosenkarki latem 1975 roku. Na początku podpisali kontrakt z wytwórnią EMI .Październik 1976i wydali Anarchy in the UK , swój pierwszy singiel , on26 listopada. Ale mieszanka muzyki i polityki stawia ich w centrum uwagi Królestwa i po incydencie w programie telewizyjnym EMI zrywa na początku umowę z Sex Pistols.Styczeń 1977. Glen Matlock ustępuje następnie Sidowi Viciousowi na basie, ale nowy incydent z tym ostatnim kończy ich kontrakt z A&M Records , podpisany cztery dni wcześniej. Mimo wszystko nadal pracowali nad swoim albumem i znaleźli wytwórnię z Virgin Records na18 maja. Ich drugi singiel, God Save the Queen , ukazał się dwa tygodnie później, tuż przed Srebrnym Jubileuszem Królowej Elżbiety II . Never Mind The Bollocks została zakończona w okresie letnim, gdy Dość Vacant opublikowano na 1 st lipca.
Pomimo oburzenia, problemów prawnych i zakazów sprzedaży, album odniósł prawdziwy sukces krytyczny i komercyjny, zdobywając szczyty brytyjskich list sprzedaży albumów, gdy tylko został wydany . Istnieje podwójna platynowa płyta, platynowa płyta w Stanach Zjednoczonych i złota w Holandii . Rozpoczyna się trasa Sex Pistols po USAStyczeń 1978kończy się 17-go, kiedy Johnny Rotten, odizolowany od pozostałych członków formacji, zostaje wykluczony z grupy przez Malcolma McLarena, zostawiając go z niczym w Los Angeles . Never Mind the Bollocks jest więc jedynym albumem Sex Pistols. Jest uważany za jeden z prekursorów muzyki punk rockowej, dając początek wielu gatunkom ( zwłaszcza new wave , post-punk , ska , grunge i emocore ), ale także jako wyzwalacz ruchu punkowego i od tego czasu stał się symbole nonkonformizmu .
Pierwotnie założona przez Steve'a Jonesa na wokalu , Paula Cooka na perkusji i Wally'ego Nightingale na gitarze w 1972 roku jako The Strand , grupa regularnie odwiedza dwa londyńskie sklepy . Jednym z nich jest zbyt szybko Live, Too Young to Die , posiadanych przez Malcolma McLarena i Vivienne Westwood , straszyć w punk rockowej sceny i ruchu punk gdzie Sid Vicious , Marco Pirroni , Siouxsie Sioux , Tony spotyka się w szczególności. Jakuba lub nawet Mick Jones . Na początku 1974 Steve Jones poprosił Malcolma McLarena o pomoc i został ich menedżerem . Rekrutują Glena Matlocka na basistę , który od czasu do czasu pracuje w sklepie i studiuje sztukę . W roku 1974 „ Za szybki, by żyć, za młody, by umrzeć” staje się SEKSEM i jest zorientowany na kulturę antymodową (w) i sadomasochizm , podczas gdy Malcolm McLaren wyjeżdża na jakiś czas do Nowego Jorku, aby zarządzać karierą Lalki z Nowego Jorku .
Kiedy Malcolm McLaren wraca do Londynu w maj 1975, jego zainteresowanie The Strand rosło, gdy był świadkiem pojawienia się sceny punkowej na Dolnym Manhattanie i regularnie ćwiczył je pod czujnym okiem swojego przyjaciela Bernarda Rhodesa . Wally Nightingale zostaje zwolniony. Steve Jones zastępuje go na gitarze, a następnie szukają głosu , oferując pracę Richardowi Hellowi , Kevinowi Rowlandowi i Midge Ure, ale żaden z nich nie jest odpowiedni. WSierpień 1975Bernard Rhodes dostrzega Johna Lydona , stałego bywalca ulicy, i zaprasza go do pubu na spotkanie ze Stevem Jonesem i Paulem Cookiem. Po zamknięciu idą na SEX , gdzie John Lydon improwizuje na szafie grającej w sklepie. Jego występ rozśmiesza wszystkich, ale Malcolm McLaren przekonuje go, by przyszedł i zaśpiewał podczas prób zespołu. Paul Cook znajduje we wrześniu pełnoetatową pracę i niechętnie opuszcza grupę, wierząc, że Steve Jones nie jest w stanie samodzielnie grać na gitarze. Przybycie Steve'a New (w) na dostawę pozwala na szybkie postępy, a miesiąc później Steve Jones jest ponownie jedynym gitarzystą wyszkolonym. Równolegle ten zmienia imię Johna Lydona w Johnny Rotten ze względu na jego złą higienę jamy ustnej, a grupa przyjmuje swoją ostateczną nazwę Sex Pistols . Swój pierwszy koncert pod tym szyldem grają na6 listopada 1975 r.w Central Saint Martins College of Art and Design dzięki Matlockowi, który jest tam studentem.
The Sex Pistols występowali następnie w wielu szkołach w Londynie, rozpoczynając nową modę krawiecką dzięki strojom, które oferuje im SEX . Malcolm McLaren wezwał również swojego przyjaciela i artystę Jamiego Reida do stworzenia logo i projektu wokół zespołu wiosną 1976 roku. W tym samym czasie NME napisało swój pierwszy artykuł o zespole i grali w większych salach, takich jak jako The 100 Club , Marquee lub Nashville , następnie w miastach na północy Anglii, od maja, w szczególności pod impetem przez Ramones' pierwszego albumu . The Sex Pistols, podobnie jak cała londyńska scena punk rockowa, również biorą udział w ich koncercie5 lipcaw Dingwalls (en) , przed wyruszeniem w letnią trasę z The Clash and The Damned lub Buzzcocks w pierwszej części . Grają po raz pierwszy w Anarchię w Wielkiej Brytanii20 lipcaw Manchesterze . Na początku września, zrobili swój pierwszy występ w telewizji w serialu So It Goes przez Anthony Wilson i pojawiają się po raz pierwszy za granicą, Chalet du Lac w Paryżu następnego dnia. Dwa tygodnie później, na nowej imprezie zorganizowanej przez Malcolma McLarena w klubie 100, wielu dziennikarzy i muzyków jest świadkiem „zaciętego” występu Sex Pistols, uważanego za wyzwalacz ich przyszłego sukcesu. Entuzjazm wokół grupy pozwala im podpisać dwuletni kontrakt z wytwórnią EMI na8 października 1976i tym samym mają zaliczkę w wysokości 50 000 funtów .
Następnie grupa udaje się do studia nagraniowego na sesję z Davem Goodmanem, aby "uchwycić ich żywego ducha" , ale wyniki nie odpowiadają im i wzywają Chrisa Thomasa do produkcji . Wkrótce potem26 listopada, Anarchy in the UK zostaje wydany jako singiel , pierwszy w grupie. Piosenka zrywa ze standardami rockowymi tamtych czasów, ponieważ łączy politykę i muzykę , wyświetlając na okładce wizualizację rozdartej i załatanej flagi Unii z nazwą grupy i piosenką, symbolem anarchii . Oprócz muzyki ich postawa przykuwa również uwagę królestwa. Więc kiedy zastępują Queen the1 st grudzień 1976w programie Today w Thames Television , Steve Jones kilka razy zabiera prezentera Billa Grundy'ego (w) i obraża. Kłótnia od kilku dni zajmuje jeden z brytyjskich tabloidów , Grundy zostaje zawieszony w łańcuchu, podczas gdy Sex Pistols muszą odwołać ponad połowę terminów swojej trasy Anarchy Tour . Szum wokół tej afery sprawił, że ruch punkowy stał się popularny, ale wzbudził także gniew niektórych konserwatystów. Natomiast trzy koncerty planowane są w Holandii na początkuStyczeń 1977kwartet wszedł na pokład samolotu na Heathrow pijany rano w dniu4 styczniai „wymiotowałby do urządzenia” . Mimo obecności przedstawiciela wytwórni, który temu ostatniemu zaprzecza, EMI ulega naciskom politycznym i zwalnia grupę z kontraktu.
Rosnące napięcia w grupie zmuszają Malcolma McLarena do wyboru między Johnnym Rottenem a Glenem Matlockiem. To ten ostatni poddaje się woli menedżera, by wszystko kontrolować, dowiadując się o nowościach w NME i dotykając jedynie czeku na mniej niż 3000 funtów za udział i jego prawa autorskie . Rekrutują Sida Viciousa, by zastąpił go na basie wLuty 1977, zwłaszcza za wygląd i prezencję sceniczną. Wraz ze zbliżającym się podpisaniem kontraktu z A&M Records , wchodzą do Wessex Studios na5 marca 1977z producentem Chrisem Thomasem i inżynierem dźwięku Billem Price'em . Jednak Sid Vicious nie jest jeszcze gotowy do nagrywania z zespołem, więc proszą Malcolma McLarena, aby przekonał Glena Matlocka do udziału w sesjach. Ten ostatni akceptuje pod warunkiem, że otrzyma zapłatę z góry, ale ponieważ nic nie otrzymuje, odrzuca zaproszenie. Na koniec Chris Thomas prosi Steve'a Jonesa, aby zagrał na basie, aby położyć podwaliny pod piosenki. Jego gra jest tak satysfakcjonująca, że producent każe mu nagrywać wszystkie utwory. Cztery piosenki, prawdopodobnie God Save the Queen , Pretty Vacant , EMI i Did You No Wrong , są nagrywane w ciągu dwóch dni w studiach. Dwie pierwsze czerpią również korzyści z wokalu Johnny'ego Rottena i końcowego miksu . Po sesji Chris Thomas i Bill Price rozpoczynają pracę nad czymś, co może być całym albumem Sex Pistols. Cztery dni później grupa podpisała umowę z A&M, ale16 marca, po incydencie, w którym pijany Sid Vicious staje się brutalny na terenie wytwórni, umowa zostaje rozwiązana i prawie wszystkie 25 000 kopii przyszłego singla God Save the Queen zostają zniszczone.
Pomimo zwolnienia z A&M, Malcolm McLaren prosi zespół o kontynuowanie pracy nad albumem z Chrisem Thomasem i Billem Price'em. Na przełomie kwietnia i maja producent jest przez chwilę nieobecny na sesjach, a jego miejsce zajmuje inżynier dźwięku. W tym okresie powstało sześć piosenek: Liar , New York , No Feelings , Problems , Submission i Satellite . W maju Malcolm McLaren podpisuje kontrakt z francuską wytwórnią Barclay i ma ofertę Virgin Records, którą niechętnie przyjmuje, inne potencjalne wytwórnie, takie jak CBS Records , Decca Records , Pye Records czy Polydor odmawiają podpisania z grupą. Wreszcie oferta złożona przez Virgin jest jedyną, jaka im została złożona. Menedżer, wciąż mając nadzieję na porozumienie z majorem, proponuje wydanie singla z tą wytwórnią w celu podniesienia atrakcyjności grupy w stosunku do dużych firm z branży muzycznej. Właściciel Virgin, Richard Branson, odmówił, a Sex Pistols i tak podpisali kontrakt z wytwórnią.18 maja. Dwa tygodnie później piosenka God Save the Queen została wydana jako singiel, ale pierwszego dnia sprzedała się w 150 000 egzemplarzy. Promując singiel, Johnny Rotten twierdzi, że nadal pracują nad albumem, ukrywając, że Jones zajął się basem i nalega, aby zadanie zostało podzielone pomiędzy Glena Matlocka i Sida Viciousa. 7 czerwca, gdy Srebrny Jubileusz Królowej Elżbiety II odbywa się w Londynie, Malcolm McLaren i Richard Branson prowadzą koncert Sex Pistols na barce w dół Tamizy , grając Anarchię w Wielkiej Brytanii przed Pałacem Westminsterskim . Impreza, mająca na celu ośmieszenie procesji zaplanowanej dwa dni później przez królową, kończy się chaosem i aresztowaniem menadżerki Vivienne Westwood oraz kilku członków świty grupy.
Grupa wraca do studia na 18 czerwcanagrać Holidays in the Sun , pierwszą piosenkę, którą napisali bez Glena Matlocka. Tego wieczoru, po przejściu do pobliskiego pubu, Chris Thomas i Bill Price zostają zaatakowani przez kilku mężczyzn. Incydent trafił na pierwsze strony gazet w następny wtorek. W ciągu miesiąca zapowiedź jedenastu piosenek zaczyna krążyć i jest nawet publikowana przez fanzin 48 Thrills . Równolegle Johnny Rotten potwierdza, że przyszły album nie będzie zawierał ani okładki, ani singla już wydanego, z wyjątkiem Anarchy w Wielkiej Brytanii, którego nie ma w magazynie. Wydanie singla Pretty Vacant ma również zwolnić miejsce na liście piosenek. The Sex Pistols powracają do Wessex Studios po raz ostatni w sierpniu, aby nagrać Bodies , jedyną piosenkę z albumu, w której Sid Vicious gra na basie.
Finalizacja albumu wymaga czasu, Sex Pistols i ich menedżer postanawiają wydać singiel Holidays in the Sun na14 października, z satelitą po stronie B . Nie odniósł takiego sukcesu jak poprzednie, zajmując ósme miejsce w tabeli sprzedaży singli, zanim po czterech tygodniach wybił się z pierwszej dwudziestki. Biograf Clinton Heylin przypisuje spadek ogłoszeniu wydania Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols for the4 listopadai że piosenka tam jest, pomimo tego, co zostało powiedziane wcześniej. Aby przeciwstawić się fali krytyki, która potępia decyzję o umieszczeniu czterech singli w przyszłym albumie, Virgin wskazuje, że alternatywna wersja albumu mogłaby zostać wydana jednocześnie pod innym tytułem i z dwoma nowymi utworami zamiast „Dwa stare single” ” . Agent ds. komunikacji dla wytwórni wyjaśnia, że „umieścili single na albumie, ponieważ większość ludzi tego chce. Ale inna wersja pozwoliłaby uniknąć wielu zakazów sklepów. Wykonano wydruk testowy z dziesięcioma utworami, ale nie dodano żadnej nowej piosenki, jako bonus dodawane są Satellite i Submission ” .
Ponieważ Malcolm McLaren chciał negocjować kontrakty według krajów, ten z Virgin jest ważny tylko w Wielkiej Brytanii. Kiedy Richard Branson uświadamia sobie to, wie, że nie może go pozwać, bo inaczej narazi się na depresję, jak EMI czy A&M. Warner Bros. Records , Arista Records , Columbia Records i Casablanca Records walczą o podpisanie kontraktu na amerykańskiej ziemi.10 październikaza 22 000 funtów . Branson jest tym bardziej wściekły, że przed wydaniem Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols na Virgin, dwa inne albumy stanowią dla niego konkurencję. Rzeczywiście, piracki album o nazwie Spunk, na którym pojawiają się wysokiej jakości dema zrealizowane z producentem Davem Goodmanem, został wydany przez wytwórnię Blank. Niektóre plotki wymieniają Dave'a Goodmana, Glena Matlocka i Malcolma McLarena - którzy zawsze uważali wersje nagrane z Davem Goodmanem za lepiej reprezentowały zespół - jako autorów tego postu. We Francji , wersja wytwórni Barclay , która zawiera Submission jako dwunastą piosenkę, jest w sprzedaży od11 października. Wydania francuskiego nie udało się przerwać, a Virgin szybko zdając sobie sprawę, że płyta jest łatwo sprowadzona do Wielkiej Brytanii, Richard Branson postanowił przyspieszyć produkcję wersji brytyjskiej, aby wydać ją tydzień wcześniej niż planowano. W pośpiechu drukowanych jest od dziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy egzemplarzy tej wersji, z zaledwie jedenastoma piosenkami na okładce, gdy zawiera dwanaście.
Przed wydaniem Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols , single God Save the Queen i Anarchy w Wielkiej Brytanii wywołały wiele oburzenia. Oba tytuły są rzeczywiście postrzegane jako skandaliczny i zdeprawowany muzyczny atak na monarchię , brytyjskie społeczeństwo obywatelskie , jego instytucje, porządek społeczny, ogólną moralność i powszechną przyzwoitość . Pierwsza piosenka jest postrzegana w szczególności jako bezpośredni i osobisty atak na królową Elżbietę II. Steve Jones i Johnny Rotten zapewniają, że nie celują bezpośrednio w królową, ale ogólnie w instytucję.
Pomimo tej złej reklamy i pre-postu Spunka , Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols le28 października 1977jest powszechnie oczekiwany w Wielkiej Brytanii, z 125 000 zamówień w przedsprzedaży. Album wywołał także kontrowersje w Wielkiej Brytanii, pierwsze problemy prawne związane z jego rzekomo nieprzyzwoitą nazwą. Kierownik sklepu Virgin w Nottingham , a także Richard Branson, są również oskarżeni za eksponowanie jego okładki na oknie, zgodnie z paragrafem 28, klauzula 1847 ustawy o policji miejskiej. Zakaz sprzedaży w dużych sklepach nie przeszkodził jej sukcesowi dzięki niezależnym sprzedawcom i od razu znalazł się na pierwszym miejscu listy sprzedaży albumów w Wielkiej Brytanii na12 listopada. Wyniki są mniej skuteczne w innych krajach: skończył się 18 th sprzedaży pozycji rankingu albumów we Francji i zajmuje w najlepszym z 106 th miejscem na liście Billboard 200 , stając się jego produkcja10 listopadaw Stanach Zjednoczonych . Mimo wszystko od tego czasu uzyskał w Wielkiej Brytanii certyfikat podwójnej platynylistopad 2018 sprzedano ponad 600 000 egzemplarzy, od tego czasu platynowy rekord w Stanach Zjednoczonych Marzec 1992, a także złoty rekord w Holandii od 1990 roku.
W 1996 roku Virgin wydała Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols w towarzystwie pirackiej wersji Spunk na podwójnym albumie zatytułowanym Spunk / This Is Crap . Wytwórnia świętuje trzydziestą rocznicę powstania albumu wydając na29 października 2007 r.wydania na winylu 7" 180 gramów z tytułem Zgłoszenie i plakatem , tak jak było28 października 1977. Cztery single są również wznowione w tym samym formacie przed albumem. Rhino Entertainment robi to samo dla amerykańskiej wersji Warner Bros. nadal posiada prawa. 24 września 2012Virgin wydaje czteropłytowy zestaw z okazji trzydziestej piątej rocznicy, zawierający oryginalny album zremasterowany z taśm nagrania, strony B i niewydany dysk , nagrania koncertowe z 1977 roku, DVD z koncertem tego samego wyprodukowany przez Julien Temple , a także filmy w studiach i wywiady z tamtego okresu, pamiętnik z 1977 roku, replika oryginalnego plakatu, naklejki i replika singla God Save the Queen wydanego przez A&M wraz z kopią oryginalnego odręcznego tekstu piosenki. W Record Store Day 2015 album Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols został ponownie wydany w formacie Picture-Disc i zajął siódme miejsce na brytyjskiej liście Top 40 Vinyl Album. W czterdziestą rocznicę wydania albumu Universal wydaje wydany pięć lat wcześniej zestaw pudełkowy z 48-stronicową książeczką zawierającą historię dziennikarza muzycznego Pata Gilberta i rzadkie zdjęcia.
Okresowy | Uwaga |
---|---|
Cała muzyka | ![]() |
Muzyka BBC | Bardzo korzystne |
Robert christgau | W |
Opowieść muzyczna | ![]() |
Toczący Kamień | Bardzo korzystne |
Obracać | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Sputnikmusic | ![]() |
Krytycy Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols są zgodni i opisują album z wielkimi walorami. O ile wiele pochlebnych recenzji ukazało się kilkadziesiąt lat po wydaniu albumu, zwłaszcza przy okazji reedycji, o tyle też otrzymał on dobre w momencie wydania. Na przykład Paul Nelson z magazynu Rolling Stone już w 1978 r. oszacował, że „muzycznie Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols to po prostu najbardziej ekscytujące rock and rollowe nagranie lat 70.” i że „ Anarchy in the UK and God Save Królowa jest rock and roll piosenek blisko perfekcji, klasyka kalibru mojego pokolenia z kim i (i Can not Get No) Satisfaction z Rolling Stones ” . Dodaje, że Sex Pistols „grają z absolutnie wysublimowaną, szaloną i gorączkową energią i przekonaniem. Ich muzyka nie jest zbyt ładna (w rzeczywistości często brzmi jak zderzenie dwóch pociągów metra na głębokości piętnastu metrów błota, w tym krzyki ofiar), ale ma moc godną kapitana Ahaba z Moby Dickiem, który wstrząśnie tobą bardziej niż jakakolwiek inna współczesna muzyka” . Amerykański krytyk Robert Christgau uważa ze swojej strony, że Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols to „imponująca płyta”, na której „głównym ograniczeniem ich mocy jest muzyka, która czasami może stać się ciężka” . Steve Huey z Allmusic daje mu ocenę pięciu na pięciu, opisując album Sex Pistols' jako «jednego z największych rockowych płyt, jeden z najbardziej inspirujących wszechczasów . »
Najnowsi krytycy zgadzają się, ponad trzydzieści lat po jego wydaniu, umieścić Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols jako klasykę rocka, jak Benjamin D'Alguerre z Music Story , który zauważa, że więcej niż album „serwowany jest przez autentyczne muzyczne zabójstwa [...] i doskonale uosabia decydujący punkt zwrotny lat 70. i zakotwiczenie marginesu muzyki popularnej w rozczarowaniu lat 80.” . Socjologiczny aspekt albumu wysuwa Chris Jones z BBC Music , który zwraca uwagę, że „ Never Mind the Bollocks jest przedstawiany jako jedna z największych deklamacji przeciwko przeciętności klasy średniej” . Na koniec serwis Sputnikmusic zauważa, że „nawet dziś album jest wciąż zaskakująco dobry, bo mimo tego, co mogliśmy usłyszeć, wiedzieli, jak grać” i dodaje, że „było to wezwanie do broni o wiele bardziej chwytliwe dla muzyki. Naród brytyjski jak Srebrny Jubileusz Królowej Elżbiety II” .
Rankingi tygodniowe
|
Certyfikaty
|
Sex Pistols wystąpiło kilka razy w radiu w listopadzie 1977, a następnie rozpoczęło międzynarodową trasę koncertową Never Mind the Bans Tour , której pierwsze koncerty odbyły się w Holandii. W grudniu, z ośmiu zaplanowanych terminów w Wielkiej Brytanii, cztery są odwołane z powodu choroby lub nacisków politycznych. Tak więc, aby zagrać w Royal Links Pavilion w Cromer , North Norfolk na Wigilię , muszą upewnić się, że skończą na czas i bez żadnych nieprzyzwoitości. Bilety są sprzedawane w lokalnym kinie Regal za 1,75 funta . Następnego dnia wystąpili dwukrotnie w Ivanhoe w Huddersfield : pierwszy tego dnia dla dzieci strajkujących strażaków, zwolnionych pracowników i samotnych rodziców, a wieczorem normalny koncert.
W Styczeń 1978wyruszają do Stanów Zjednoczonych i planują trasę głównie na dalekie południe . Powinno rozpocząć się na kilka dni przed Nowym Rokiem, ale władze USA niechętnie wydawały wizy członkom grupy z rejestrami kryminalnymi, co spowodowało anulowanie kilku dat na północy kraju. Oczekiwane przez fanów i media koncerty, często słabo zorganizowane, odbywają się na oczach wrogiej publiczności i wywołują bójki. Malcolm McLaren przyznał później, że dobrowolnie wybrał redneck bary, by prowokować sceny przemocy. Podczas tej trasy, Sid Vicious, teraz całkowicie uzależniony do heroiny , zaczyna żyć aż do jego pseudonimem „w kontakcie z publicznością, która żyje tylko dla ciosów i grozy” . Basista znajduje się w szpitalu w Memphis ze słowami " Gimme a fix " ( "Daj mi dawkę" ) wygrawerowanym z brzytwą na jego klatce piersiowej. Podczas koncertu w San Antonio , woła do tłumu wyrażeniem „stosa dziwaków”, po czym uderza basem prosto w głowę widza. W Baton Rouge udaje lodzika na scenie z widzem, po czym deklaruje, że są „takiem dziewczyn, które kocha” . Zaginiony podczas koncertu w Dallas pluje krwią na kobietę na scenie, która uderza go w twarz, a następnie atakuje fotografa za kulisami, zanim zaatakuje członków ochrony, w tym własnego ochroniarza. Został przyjęty do szpitala na noc, aby wyleczyć kilka obrażeń.
Zniesmaczony zachowaniem Sida Viciousa, Johnny Rotten również czuje się coraz bardziej odizolowany od Paula Cooka i Steve'a Jonesa, zwłaszcza że złapał grypę . 14 stycznia, W sali balowej Winterland w San Francisco The piosenkarz wprowadza encore - cover No Fun przez Stooges - z „Dostaniesz tylko jedną piosenkę i tylko jeden, bo jestem leniwy drań . ” Kończy piosenkę, klęcząc, czekając na zakończenie ostatniej nuty talerza , aby przemówić do publiczności: „Ach-ah-ah. Nadal czujesz, że zostałeś oszukany? Dobranoc” . Następnie rzuca mikrofon i opuszcza scenę. Później wyjaśnia, że „czuł się zdradzony, że nie mógł już tak dalej ciągnąć, że to był śmieszny żart”. Sid był kompletnie ukamienowany, po prostu śmieci. To był żart… Malcolm nie chciał już ze mną rozmawiać… Nie chciał już ze mną rozmawiać, ale powiedział Paulowi i Steve’owi, że to wszystko moja wina, bo nie zaakceptowałem wszystkiego ” . 17 styczniaW związku z tym grupa podzieliła się w Los Angeles , Malcolm McLaren, Paul Cook i Steve Jones przygotowują się do wyjazdu do Rio de Janeiro ; Sid Vicious jest pod opieką przyjaciela, który zabiera go do nowojorskiego szpitala na leczenie, a Johnny Rotten zostaje sam w Los Angeles bez biletu, pokoju hotelowego i możliwości dołączenia do Warner Bros. , ostrzeżony przez Malcolma McLarena, że nie jest już częścią grupy. Udaje mu się złapać lot do Nowego Jorku, gdzie w gazecie ogłasza koniec Sex Pistols18 stycznia. Następnie dzwoni do Richarda Bransona, który zgadza się zapłacić za jego powrót do Londynu przez Jamajkę i próbuje zaproponować mu posadę piosenkarza dla Devo . Ale pozostali członkowie grupy odmawiają.
Gdy królowa Elżbieta II przygotowuje się do świętowania swojego Srebrnego Jubileuszu w 1977 roku, Wielka Brytania przechodzi poważny kryzys społeczny i polityczny: bezrobocie i inflacja są najwyższe, przemysł w Wielkiej Brytanii starzeje się, a napięcia rasowe i konflikt w Irlandii Północnej podkopują morale ludność pogrążyła się w ubóstwie. Ten trudny okres jest silną inspiracją dla Johnny'ego Rottena, którego „trzeźwa nienawiść do establishmentu ” prowadzi go do pisania piosenek ostro potępiających monarchię brytyjską , system i nierówności, które ona rodzi, ludzi, którzy nie robią nic, by poprawić swoje życie. przemysł muzyczny , który znęcał się nad nimi od kilku miesięcy. Choć „łamiąc wiele tabu wokół królewskiej postaci” , często „oburzające” słowa znajdują wiele ech, zwłaszcza wśród młodych ludzi.
Wakacje w słońcu to podsumowanie ich podróży do Berlina wiosną 1977 roku. Początkowo mieli spędzić razem wakacje na Wyspach Normandzkich , ale żaden hotel nie akceptuje ich zakwaterowania i są zmuszeni do powrotu do Londynu. Czując się „więźniami, otoczonymi nienawiścią i groźbami przemocy” w stolicy Wielkiej Brytanii, postanawiają wyjechać do „Berlina i jego dekadencji” . Inspirują się tym pobytem „deszczowym i przygnębiającym” , Murem Berlińskim , oczami NRD na „świąteczną atmosferę Berlina Zachodniego” , klaustrofobią mieszkańców i ich strachem przed III wojną światową, aby napisać tę piosenkę, która zaczyna się z odgłosem kroków nazistowskiej parady i zwrotem „tanie wakacje dla innych ludzi w niebezpieczeństwie” . Główny riff Steve'a Jonesado " stroiącego tempa " bardzo przypomina ten z In the City of Jam .
Teksty Bodies malują niepokojący obraz Pauliny, fanki "niebezpiecznej i głupiej według grupy na całym świecie", która mieszka w szpitalu psychiatrycznym w Birmingham , ale także porusza kwestię aborcji . Johnny Rotten opisuje to ostatnie jako „prawo zarezerwowane tylko dla kobiet, ponieważ to one noszą dziecko i konsekwencje, jakie to rodzi”, a także wywołuje swoją frustrację frazą „ pierdolić to i jebać tamto ” ( „pieprzyć to i pieprzyć to ” ). Wyjaśnia, że ma trudności z określeniem, jakie decyzje należy podejmować w życiu. Steve Jones grający na gitarze podczas wstępu podwaja się, by uczynić ten "trochę dzikim kawałkiem" i zrobić jedną z najbardziej wyrafinowanych grup perspektywicznych aranżacji .
Piosenka No Feelings jest bardzo rock'n'rollowa , oparta na riffie Steve'a Jonesa, który jest szybki w przeciwieństwie do innych piosenek. „Okrucieństwo interpretacji przypomina, że z The Stooges i daje rockową garażu obok ” . Johnny Rotten „udaje, że nie ma empatii dla sierot, gdy jest dokładnie odwrotnie” : jego ojciec jest bardzo związany z sierotami, piosenkarz zdaje sobie sprawę, że nie są przywiązani do niczego ani do nikogo i są tak zdesperowani, że rozważają jakikolwiek związek być miłością, nawet jeśli tak nie jest. To desperacja i czuje się „poruszony nimi” .
Liar to jedna z pierwszych piosenek Johnny'ego Rottena i Glena Matlocka. Inspiruje ją wielu ludzi, którzy „wykorzystali swój wpływ, by szeptać do uszu młodych mężczyzn i którzy mogli ich podzielić” , ale dotyczy nie tylko ich menedżera Malcoma McLarena, o którym „wiedzieli, że był jedną z jego cech szczególnych”. . Jest skierowany raczej do „ludzi spoza grupy, którzy próbowali nimi manipulować” . Perkusja Paula Cooka jest "zła, podczas gdy charakterystyczny gitarowy riff pomrukuje, towarzysząc dumnemu wokalowi Johnny'ego Rottena" .
Singiel God Save the Queen pochodzi z basowego riffu i progresji akordów, które Glen Matlock stworzył na fortepianie podczas nagrania Anarchy w Wielkiej Brytanii . Johnny Rotten wcześniej napisał tekst za jednym zamachem, podczas gdy Chris Spedding uczy go różnych aspektów struktury utworu. Wyraża swój punkt widzenia na monarchię brytyjską w ogóle, a nie przeciwko jednej osobie w szczególności. Czuje nawet dla nich współczucie: „Mam wrażenie, że urodzili się w klatce. Nie ma wyjścia, bo nic takiego nie istnieje, poza tym, że jest ograniczony prawami i zasadami” . Piosenkarz atakuje także ludzi proszących o przysługę bez zwrotu, co uważa za „nie do przyjęcia dla [niego]: musisz zasłużyć na prawo do odwołania się do mojej przyjaźni i mojej lojalności, aby udowodnić, że zasługujesz na moją pomoc. Tak to jest” . Pierwotnie zatytułowany No Future , utwór został przemianowany wkrótce po odejściu Glena Matlocka, kiedy odkryli nadchodzący strój królowej Elżbiety II na Srebrny Jubileusz, z początkowym tekstem " God Save the Queen " .
Problemy pojawiają się w momencie, gdy skończą się im pomysły, „co jest poważnym problemem dla zespołu muzycznego” . Następnie Steve Jones zaczyna riff oparty na podstawowej sekwencji akordów a , si, do, d , po czym dołączają do niego Glen Matlock i Paul Cook, aby stworzyć refren utworu. Żaden most nie łączy różnych jego części, Johnny Rotten precyzując, że nie jest to ich mocna strona. Gitara jest więc „prosta, ale diabelnie skuteczna” , jak The Stooges, i czyni ją jednym z najmocniejszych utworów na płycie. Tekst podsumowuje problemy, z którymi grupa styka się na co dzień, np. „ nastolatek, który uczy się życia, ale nie jest do niego przygotowany, stara się i walczy jak tylko może” .
Steve Jones sam pisze Seventeen i pierwotnie zatytułował ją Lazy Sod . Kiedy Johnny Rotten dołączył do grupy, przerobił teksty, aby skupić się na nastoletnim gniewie, którego doświadcza się w wieku siedemnastu lat. Wyjaśnia, że „to jest wiek, w którym wszystko boli. Nie jesteś jeszcze dorosły i nie jesteś do końca przygotowany, aby nim być, ale nie chcesz być postrzegany jako młody biały bec ” . Piosenkarka uważa, że „każdy przechodzi przez tę fazę, w której często przechodzi się przez różne emocje, takie jak lenistwo, nie ma nic do roboty, nie widząc przyszłości, ale nie przejmując się, rezygnując ze wszystkiego, co zaczyna” . Dodaje, że „niestety wielu Anglików pozostaje na tym etapie” . Jest to również odniesienie do piosenki Jestem Osiemnaście przez Alice Cooper .
Anarchy in the UK jest w całości skomponowany przez Glena Matlocka i jest ostatnim utworem, który nagrał z zespołem. Kiedy zaprezentował zespołowi riff, Johnny Rotten napisał wcześniej teksty o Jamiem Reidzie – który napisał okładki singla i albumu – i dostosował je do tytułu. Basista nie akceptuje słowa „ Jestem antychrystem/Jestem anarchistą ” , które „nie rymuje” , a ten wers krystalizuje napięcia z wokalistą. Paul Kucharz jest jednak przekonany, że te przyniosły emulacji i „są przykładem, że wszystko działa wspaniale . ” Dla Johnny'ego Rottena „ anarchia jest grą umysłową dla klasy średniej , luksusem, często zbędnym, na który może sobie pozwolić demokratyczne społeczeństwo” . Mimo to przyznaje, że „nie rozumie, dlaczego chcesz niszczyć lub niszczyć wszystko, gdy jesteś człowiekiem i masz dostęp do kultury” . Nie wymieniając ich, atakuje w ten sposób organizacje, które żyją tylko z destrukcji: w szczególności IRA i UDA . Uważa się, że tytuł ten definiuje „piosenkę typu” punka z „zaciętymi gitarami, hiperenergetycznymi bitami, zapalającymi i trującymi tekstami oraz niszczycielską surową energią” .
Podstawowy pomysł na Submission pochodzi od Malcolma McLarena, który dokucza Glenowi Matlockowi, aby nagrał piosenkę o niewoli . Jednego dnia prób, na które nie przybyli Steve Jones i Paul Cook, basista opowiedział o tym Johnny'emu Rottenowi i przy kuflu piwa napisali tekst o podwodnej misji ( " Submarine Mission " zredukowane do " Sub-Mission" ” w języku angielskim). Glen Matlock następnie pracuje nad kilkoma akordami, tworząc rytmiczny, niemal funkowy utwór poświęcony nurkowaniu . Dla Johnny'ego Rottena „to jest najbliższa piosence miłosnej, gdy jest napisana przez dwoje ludzi, którzy się nie kochają” . Riff jest bardzo klasyczny i podobny do tego z Hello, I Love You by the Doors , I Can't Explain by the Who czy nawet debiutu The Kinks . Jest jednak spowalniany, by „być bardziej wywrotowy” .
Glen Matlock napisał Pretty Vacant tego samego wieczoru, czerpiąc inspirację z ulotek, które Malcolm McLaren przywiózł z podróży po Stanach Zjednoczonych. Chociaż ma tekst i progresje akordów, słychać SOS z ABBY na szafie grającej , dzięki czemu główny riff jest melodyjny. Jak często Steve Jones wzmacnia następnie linię gitarową „potężnymi akordami i śpiewnym refrenem” . Johnny Rotten znowu w drugim wersecie potępia „wyrzeczenie i rozpacz młodych ludzi” , którzy są niezajęci i nie robią nic, aby zmienić system, ale pozostają dobrze ubrani, „piękni” . Jego wokal wydajność, gdzie łączy „pomruków, szyderstwa i ryki” , jest „doskonała” i sprawia, że ten jeden „hymn przekór Blank Generation ” przez Richard Hell i Voivoids i nowej opłaty przeciwko pokoju i miłości generacji .
Nowy Jork jest nawiązaniem do New York Dolls, innego zespołu Malcoma McLarena, iogólniedo glam-rockowych zespołów . Johnny Rotten uważa, że Nowy Jork pozostaje w tyle za Anglią: „To nie jest osobisty atak, ale musisz zrozumieć, że w Anglii glam rock jest przestarzały. Sweet , T. Rex i David Bowie ruszyli dalej, [...] ale nie na scenę amerykańską, która jest trochę wyniosła, uprzywilejowana i pretensjonalna” . Stwierdza, że dzięki temu, że codziennie słyszą, jak ich menedżer chwali Nowy Jork, mają dość tych ludzi „starszych, o staromodnych postawach, zbyt artystycznych i przesiąkniętych poezją ” . Jeśli chodzi o linię basu, Glen Matlock chciał zrobić rockową wersję ścieżki dźwiękowej do serialu telewizyjnego Destination Danger, którą następnie ulepszył Steve Jones.
Steve Jones kieruje EMI , a „chwytliwe i prostolinijny” Track mające na etykiecie, która chciała podpisać je „pokazać różnorodność swojego sklepu, a jednocześnie dużo pieniędzy, ale był zbyt zaniepokojony z zysku, aby zobaczyć jego spadek . ” Charakterystyczny dla stylu zespołu utwór „melodyjnie thrashowy jest wzorem dla trzech dekad ruchu punkowego i alternatywnego rocka ” . Jest więc skierowany do przemysłu muzycznego na całym świecie, odkąd Johnny Rotten również zaatakował A&M Records, zanim ironicznie zakończył jedyny studyjny album grupy frazą „ Fuck you and goodbye ” ( „fuck you and goodbye” ).
Po wydaniu Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols spotkało się z ostrą krytyką za rzekomo nieprzyzwoitą nazwę. Jednak na dworze w Nottingham w dniu24 listopada, doradca Queen, John Mortimer, z powodzeniem demonstruje przed ekspertami, że termin bzdury (dosłownie: kule ) nie jest nieprzyzwoity, ale w rzeczywistości jest legalnym terminem w staroangielskim odnoszącym się do księdza i który w kontekście odnosi się do nonsensu . Przewodniczący jest zatem zmuszony do konkluzji: „Moi koledzy i ja z całego serca ubolewamy nad wulgarnym wykorzystywaniem najgorszych instynktów natury ludzkiej w celu osiągnięcia zysku, czy to przez ciebie, czy przez twoją firmę, ale musimy niechętnie uniewinnić cię na każdy z czterech zlicza ” .
Kieszonkowy album jest wykonywana przez Jamie Reid , Malcolm McLaren od 1968 roku i zna ich w Croydon College (w) , dzielą pasję do rewolucyjnej francuskiej Guy Debord . Kilka lat później menedżer wezwał artystę, gdy powstały Sex Pistols, aby nadać im tożsamość wizualną. Zainspirowany majem 68 i rewoltą studencką w Paryżu , Jamie Reid wyprodukował plakaty i okładki grupy, "podwajając wagę muzyki i słów o obrazy" . Na pierwszych plakatach widnieje zdjęcie Królowej Cecila Beatona , ozdobione agrafką w nosie (z jej oka wyjęta swastyka). Okładka God Save the Queen podejmuje tę wizualizację na niebiesko-srebrnym tle, oficjalne kolory jubileuszu, oczy i usta zasłonięte tytułem piosenki i nazwą grupy literami wyciętymi jak anonimowy litery. Pracownicy fabryki początkowo odmawiają tłoczenia winylu. Na jednym dla Anarchy in the UK , Wielka Brytania flaga jest rozdarty i poprawione, a pisanie jest umieszczone w taki sam sposób, jak na drugi singiel. Płyta i grafika Jamiego Reida podzieliły kraj jak nigdy dotąd: „w jednej połowie jest to oburzenie, a w drugiej bunt wobec powierzchownego i pompatycznego Srebrnego Jubileuszu Królowej” . Jego obrazoburcze kreacje były co najmniej tak samo ważne, jak zjadliwa muzyka Sex Pistols w nastaniu anty -kultywacji w latach 70. i na zawsze związały artystę i grupę.
Szczególnie dzięki natychmiast rozpoznawalnej kurtce w jaskrawych kolorach, Never Mind the Bollocks jest uważany za jedną z prekursorów punk rocka na świecie i jeden z jej symboli, a także jest uznawany za jedną z najbardziej rockowych płyt. cały czas. Sputnikmusic zgadza się i wyjaśnia, że „to nie tylko narodziny ruchu punkowego, ale pojawienie się serii zradykalizowanych i energicznych ruchów zakorzenionych w realizmie i humanizmie, takich jak ska , skinheadzi , mods , rockabilly , new wave , post-punk i nawet muzyka ludowa , cała wyzywająca, prowokacyjna i upolityczniona, a wszyscy podziwiający Sex Pistols” . Strona przywołuje również wiele fanzinów i niezależnych wytwórni powstałych później i zastanawia się, „ile grup powstało w oparciu o muzykę opartą na emocjach, a nie umiejętnościach technicznych: wystarczyły trzy akordy” . Gilles Verlant i Thomas Caussé w Perfect Rock Odyssey Disco również go wysunęli, uznając, że „przekształcił krajobraz i otworzył wrota wielu prądów: punk, nowa fala, grunge , emocore ” .
Never Mind the Bollocks również dużo mówi o swoich tekstach. The BBC sędziowie słowa „obrazoburcze i które nadal rezonansowa dziś znaczenie, ponieważ nawet jeśli jest to album pełen żółci, to jest więcej niż diatrybie przeciwko wszystkim” . Brytyjskie media uważają również, że obok Nevermind of Nirvana pozostaje „jedną z najlepszych tyrad przeciwko przeciętności klasy średniej” . Gilles Verlant i Thomas Caussé widzą w nim „potężną, ale nie rewolucyjną płytę”, której odkrycia to „złowrogi głos wokalisty, prowokacja tytułów ( Anarchy in the UK , God Save the Queen ) i trafność tekstów ( Ciała , żadnych uczuć , całkiem pusta , wakacje na słońcu )” . Dodają, że album „100% rock in your face” zachował „niesamowitą trwałość” . Dla Florence Rajon i Hervé Guilleminot w Dicorock to „grzmot, żarząca się błyskawica, wielki punkowy klaps w drzemiącym rockowym świecie” , co pozwala mu „odmłodzić i oczyścić” . Wspominają też, że „ukrywał punkowe hymny o zdumiewającej ostrości ( Wakacje w słońcu , Pretty Vacant , God Save the Queen )” . God Save the Queen i Anarchy w Wielkiej Brytanii stały się klasykami i były opisywane tysiące razy z tym samym niekonwencjonalnym przesłaniem. W 2013 roku, w When Albums Ruled the World w BBC , Noel Gallagher , były członek Oasis , uważa, że z Holidays in the Sun na pierwszym utworze „jest to niezwykle prowokacyjne i bardzo autorytarne” i „co raz się zaczyna, wszystko, co wydarzyło się wcześniej, staje się całkowicie nieistotne . Dodaje, że „jedną z pierwszych rzeczy, których się uczysz, kiedy zaczynasz grać na gitarze elektrycznej, jest riff Pretty Vacant ” , dodając, że „dziesięć albumów, nigdy nie udało mu się tak dobrze i że oddałby wszystko, żeby napisać taki riff”. ” .
W 1985 roku NME umieszczony w 13 th pozycji „najlepszych albumów wszech czasów” . Dwa lata później magazyn Rolling Stone uważa go za drugi „najlepszy album ostatnich dwudziestu lat” , tuż za sierż. Pepper's Lonely Hearts Club Zespół The Beatles . Wstyczeń 1989Wydaje się w 13 th pozycji z Kerrang za „100 najlepszych albumów heavy metalowych wszech czasów” ! . Wwrzesień 1991, Spin stawia go w swoim „10 najlepszych albumów wszech czasów” . W 1993 roku, podczas nowej edycji NME poświęcona „najlepszych albumów wszech czasów” , Never Mind The Bollocks tym razem zajmuje trzecie miejsce w rankingu. Alan Krzyż (w) miejsca szóstego na swojej liście „dziesięciu klasycznych albumów alternatywnych” w swojej książce The Alternative Muzyka Almanachu , opublikowanej w 1995 roku pojawia się ten sam rok, w ostatnim z „100 Alternative albumy” z spin . W 1997 roku w sondażu przeprowadzonym przez HMV , Channel 4 , The Guardian i Classic FM w Wielkiej Brytanii, to zajmuje 24 th z „najlepszych albumów wszech czasów” . W 1998 roku znalazł się na dziewiątym miejscu ze „100 albumów, których musiałeś wysłuchać przed śmiercią” zdefiniowanych przez Kerranga! i 30 e z „Top 100 wszech czasów” przez czytelników magazynu Q i 8 th z „50 najlepszych albumów 1970 roku” przez tego samego magazynu. Kerrang! zatrzymuje go w swoich „200 albumach na rok 2000” , w kategorii „ essential punk ” .
W 2001 roku Spin umieścił go na dziesiątym miejscu ze swoich „50 najważniejszych punkowych albumów” . W 2003 roku pojawia się w 41 th miejsce wśród „ 500 Greatest Albums wszech czasów ” przez Rolling Stone . Dziennikarz Charles M. Young, redaktor magazynu, mówi: „ Nieważne, co to za bzdury, Oto Sex Pistols zmieniło wszystko. Nic podobnego nie było wcześniej i prawie nic od tego czasu. Grupą, która zbliżyła się do niego najbliżej, jest prawdopodobnie Nirvana, na którą bardzo duży wpływ wywarli Sex Pistols” . W 2005 roku stała się 276 th spot „z pięciuset najlepszych albumów rockowych i metalowych wszech czasów” magazynu hard rock . W następnym roku został wybrany przez Time jako jeden ze „stu najlepszych albumów wszechczasów” , umieszczony przez magazyn Q na dwudziestej ósmej pozycji „stu najlepszych albumów wszechczasów” i został uznany za czwarty „najlepszy brytyjski album”. " przez NME . Według portalu acclaimedmusic.net album znajduje się na dziesiątym miejscu na liście najbardziej cenionych przez krytyków albumów wszechczasów. W 2006 roku czytelnicy Kerrang! stawia go na szczycie listy „50 najlepszych punkowych albumów wszechczasów” .
Wszystkie piosenki są napisane i skomponowane przez Glena Matlocka , Johnny'ego Rottena , Paula Cooka i Steve'a Jonesa, chyba że zaznaczono inaczej.
Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols , format winylowy 12" | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
N O | Tytuł | Autor | Trwanie | ||||||
A1. | Wakacje w słońcu | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:19 | ||||||
A2. | Body | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:15 | ||||||
A3. | Brak uczuć | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:20 | ||||||
A4. | Kłamca | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:39 | ||||||
W 5. | Boże chroń królową | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:35 | ||||||
A6. | Problemy | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 4:15 | ||||||
B1. | Siedemnaście | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 2:48 | ||||||
B2. | Anarchia w UK | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:32 | ||||||
B3. | Zgłoszenie | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:02 | ||||||
B4. | Dobrze opróżniony | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 2:58 | ||||||
B5. | Nowy Jork | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:10 | ||||||
B6. | EMI | Zgniły / Kucharz / Wściekły / Jones | 3:20 |
Wydanie oryginalne, wersja jedenastościeżkowa | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
N O | Tytuł | Trwanie | |||||||
A1. | Wakacje w słońcu | 3:19 | |||||||
A2. | Kłamca | 3:39 | |||||||
A3. | Brak uczuć | 3:20 | |||||||
A4. | Boże chroń królową | 3:35 | |||||||
W 5. | Problemy | 4:15 | |||||||
B1. | Siedemnaście | 2:48 | |||||||
B2. | Anarchia w UK | 3:32 | |||||||
B3. | Body | 3:15 | |||||||
B4. | Dobrze opróżniony | 2:58 | |||||||
B5. | Nowy Jork | 3:10 | |||||||
B6. | EMI | 3:20 |
Tłumacze ustni
|
Zespół produkcyjny
|