Monistrol-sur-Loire | |||||
![]() Zamku biskupów w Monistrol-sur-Loire. | |||||
![]() Heraldyka |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Owernia-Rodan-Alpy | ||||
Departament | Górna Loara | ||||
Miasto | Yssingeaux | ||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Marches du Velay-Rochebaron ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Jean-Paul Lyonnet 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 43120 | ||||
Wspólny kod | 43137 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Monistrolien | ||||
Ludność miejska |
8.854 mieszk . (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 184 mieszk./km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
13 107 mieszk . (2016) | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 45 ° 17 ′ 36 ″ północ, 4° 10 ′ 22 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 434 m Maks. 874 m² |
||||
Powierzchnia | 48,25 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Monistrol-sur-Loire ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji |
Saint-Étienne (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Monistrol-sur-Loire ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | Pierwszy okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | ratusz-monistrol-sur-loire.fr | ||||
Monistrol-sur-Loire ( Monistròl de Leir in Occitan ) to francuska gmina w departamencie Haute-Loire . Jest to drugie miasto Velay a druga aglomeracja z działu .
Położony na osi z Lyonu do Tuluzy przy Masywie Centralnym , z widokiem na Dolinę Loary , należy do gminy Marches du Velay-Rochebaron . To rozszerzył się szybko w ostatnich dekadach XX -go wieku.
Jej mieszkańcy nazywani są Monistroliens i Monistroliennes .
Monistrol-sur-Loire jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki od Monistrol-sur-Loire , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 2 gminy i 13,066 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Étienne , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 105 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (57,2% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (61,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolnicze (41%), lasy (27,8%), łąki (16,2%), tereny zurbanizowane (9,1%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (3,7%), krzewy i / lub roślinność zielna (2,2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Na wschodnim skraju Masywu Centralnego , u granitowych podnóży łańcucha Boutières , region Monistrolienne jest regionem żywicznych lasów poprzecinanych niekiedy głębokimi dolinami. Płaskowyż na wysokości ponad 700 metrów nie korzysta z osi zbyt głębokich wąwozów Loary .
Monistrol od samego początku należy do kraju Velay , co w przybliżeniu odpowiada górnej Dolinie Loary .
„ Monistrol najpierw wyróżnia się swoim położeniem, granitowym jęzorem między dwoma wąwozami: mówimy o pustelniku i jego bitwach z diabłem Bilhardem, przemienionym w skałę, którą wciąż można zobaczyć w dzikich wąwozach, którym zostawił swoje imię. "
- D R Jacques Boncompain
Pierwotne miejsce Monistrol odpowiada zbiegowi strumieni Saint-Marcellin i Piat, gdzie powstał pierwszy zamek „Château Vieux” . Zamek ten przeniósł się na kolejny cypel dalej na wschód, u podnóża którego rozwinęło się miasto. Miasto zakończyło ścianie miasta, które pozostają jakieś ślady, Monistrol także przedmieścia przemysłowych na wschód, wzdłuż drogi z Lyon do Tuluzy nowo wywiercony ( XVIII th wieku), a na południu, jak w Monteil. Rozwój ostatnich dziesięcioleci jest podmiejski i zorientowany na wschód (dzielnica Mazel i rejon Chavanon), a zwłaszcza na południe (dzielnice Kersonnier i Pêcher). Odniesienie do Loary jest koniecznością administracyjną (rozróżnienie z Monistrol-d'Allier ) i nie oznacza żadnego wpływu rzeki na teren miasta.
Miasto czerpie korzyści ze swojego położenia na królewskiej drodze z Lyonu do Tuluzy , co pozwala na otwarcie w 1755 r. poczty. Poprawiona w perspektywie globalnego otwarcia Velay , droga stała się krajowa 88, w końcu rozwija się stopniowo szybki pas pod koniec XX -go wieku. Teraz 20 minut od Saint-Étienne Monistrol jest punktem wyjścia do dojazdów do dorzecza Saint-Étienne . Stacja Bas-Monistrol się miasta do czterdziestu minut od Saint-Etienne Chateaucreaux . Stacja, otwarta w 1863 roku, znajduje się w miejscowości Bas-en-Basset ze względu na nachylenie.
Region Monistrol zawsze był łącznikiem między Velay i Forez , a zatem korzystał z przeciwnych wpływów. Północna granica Oksytanii znajduje się na północ od miasta, a na starym mieście jest wiele dachów w regionie genueńskim , charakterystycznych dla regionów południowych. W przeciwieństwie do tego, zamku domy jedyna paproć sufit, Forez i Lyon specjalność, znana Velay XVI th century. Wpływy Lyonnais i Forez przejawiały się głównie w działalności gospodarczej. Rozwój proto-przemysłowych z XIX -tego wieku (ozdoby, metal, itp) ze względu na bliskość Saint-Etienne i Lyon . Chociaż dział z Haute-Loire jest dołączony do regionu Auvergne-Rhône-Alpes , miasto należy do strefy wpływów Saint-Etienne i wywodzi swój dobrobyt w mieście dzielnicy Saint-Etienne. Ekspansja demograficzna jest wynikiem zjawiska peryurbanizacji wywodzącego się z regionu Auvergne-Rhône-Alpes . Region Monistrolienne jest zatem określany jako Marche du Velay.
Malvalette |
La Chapelle-d'Aurec Aurec-sur-Loire |
Firminy , Saint-Étienne przez RN 88 La Séauve-sur-Semène |
Bas-en-Basset przez D12 | ![]() |
Sainte-Sigolène przez D44 |
Beauzac |
Saint-Maurice-de-Lignon Yssingeaux przez RN 88 |
Wieśniacy |
Nazwa Monistrol pochodzi od łacińskiego Monasteriolum , Monastrolium . Co do pochodzenia nazwy, Géraud Lavergne wskazuje, że „ monasteriolum oznacza w czasach karolińskich coenobiolum , mały klasztor, posłuszeństwo większego opactwa. Ta nazwa jest nie mniej rozpowszechniona w toponimii niż monasterium . Wulgarna forma łacińska, monisteriolum , w której położono nacisk na otwarte o sufiksu, jest powszechna we Francji południowej, środkowej i wschodniej. Znajduje się w Ménesterolu (Dordogne), dawniej Monesterolu . Słabsze semitonique w e i wyrzutnia drugiego e słaby XIII p wieku przyniosła szereg form, w których toniczno pozostałości o jeżeli dyftong w -ue , było (zmniejszenie do U ) lub przekazuje - w : Monistrol (Haute Loara ), Monestrol (Aude, Haute-Garonne), Menetrol (Puy-de-Dôme), Menétréol (Cher), Menetréols (Indre), Menetreuil (Saône-et-Loire), Menestruel (Ain) , Menetreux (Côte-d' Lub), Menetru (Jura), Menestreau (Loiret, Nièvre) i Menétreau (Cher, Nièvre)” („Nazwy miejsc pochodzenia kościelnego”, Revue d'histoire de l'Eglise de France , 1929, t. 15, nr 66, s. 31-49).
W języku prowansalskim nazwa miasta to Monistròl, wymawiane lokalnie [muɳis'trɔ], [muɳi'trɔ] lub [muɳi'trɜʊ], [ m u n i s t r ɔ ʊ ] .
![]() |
![]() |
Monistrol-l'Evêque
Broń Monistrol (po prawej) odbiega od broni Velay (po lewej) z pewnymi różnicami: zagajniki znikają, miecz jest blady, ale nie jest podtrzymywany. Tło jest lazurowe, a nie wężowe. Poprzez symbole kolby i miecza przywołują podwójną moc, duchową i doczesną, Pana Monistrol. Motto miasta zostało zaczerpnięte z hasła hrabiego-biskupa, Ad utrumque paratus , co oznacza „gotowy do obu”, nowe odniesienie do podwójnej władzy hrabiego-biskupa Velay . W ramach Ancien Regime miasto było czasami nazywane Monistrol-l'Évêque. Rewolucja przemianowała ją na Monistrol-en-Velay, a następnie na Monistrol-sur-Loire, co narzuciło się w okresie monarchii lipcowej. |
Kilka odkryć archeologicznych potwierdza okupację tego obszaru w okresie galijsko-rzymskim . Jeden z nich rzuca światło na istnienie; w miejscu zwanym La Borie, na farmie produkującej smołę , używaną między innymi do uszczelniania łodzi. W niedawnym artykule archeolog i doktor historii Pierre-Eric Poble sugeruje gallo-rzymskie pochodzenie w miejscu Monistrol. Według jego badań możliwe jest, że sanktuarium poświęcone Marsowi Vorokiusowi było przodkiem małego klasztoru zainstalowanego tam w późnym średniowieczu. Zgodnie z hipotezami przedstawionymi w tym artykule, w czasach galijsko-rzymskich stanowisko Monistrol znajdowało się na granicach terytorium miasta welweńskiego. Miejsce, które dość dobrze koresponduje z zaznaczonymi przez archeologię warsztatami pejassierów (boisko).
Monastrolium , deformacja wyuczonego słowa Monasteriolum , niewielki klasztor, rozwinął się we wczesnym średniowieczu . Miasto jest domem z IX -go wieku relikwie św Marcellin , ewangelizacji wschodniej Velay , która przyciąga wielu pielgrzymów. Władcy miasta po ósmej krucjacie (1270) biskupi Le Puy uczynili zamek (biskupi) swoją letnią rezydencją. Jan III z Burbona dokonał jego znacznej przebudowy i wyposażył w dużą wieżę o wyjątkowych wymiarach. Drugi zamek, a właściwie warownia , zwana Flachat , została zbudowana w nieokreślonym, ale z pewnością bardzo starym czasie i była zajmowana przez rodziny Flachat , Beget , Charbonnel , Néron-Bancel . Przeprojektowywany na przestrzeni wieków, nadal jest zamieszkany. Koniec XII TH - począwszy od XIII th wieku zamek został zbudowany Paulin , z których tylko kilka ruin. Podziemie zaczyna się i „gubi się na wsi”. Zamek z Foletier był i jest własnością rodziny Jourda Vaux i datowane XV -go wieku. Średniowieczny był zamek La Rivoire Basse (dawniej zwany Château de Chambon ), w miejscu dziś na terenie gminy La Chapelle-d'Aurec , ale z którego absolutnie nic nie pozostało. Średniowieczny był również mur otaczający Monistrol, z którego do dziś zachowała się jedynie wieża Arbret . Tak się wydaje, od średniowiecza miasto było dość dobrze zabezpieczone przed atakiem ewentualnych wrogów, co niewątpliwie pozwoliło mu na przestrzeni wieków uciec przed wieloma problemami.
W 1300 roku Monistrol był drugim miastem w Velay . W 1309 r. biskup Bernard de Castanet nadał mu kapitułę kanoników . Jej konsulowie , administratorzy municypalni, regularnie zasiadają w stanach Velay .
Czarna zaraza od 1347 do 1350. Velay traci jedną czwartą swojej populacji.
W 1361 roku, pomimo swoich obron, Monistrol wpadł w ręce „ kierowców ciężarówek ” z Pont-Saint-Esprit i dowodzony przez Seguina de Badefola . Nie wiemy dokładnie, jak długo zajmowali to miejsce, ale spustoszyli region, w tym wioskę Montfaucon-en-Velay i opactwo Doue .
Podczas wojen religijnych miasto biskupa Antoine de Sénecterre oparło się atakom hugenotów , zanim zostało zajęte przez wojska gubernatora Ligeur Antoine de Saint-Vidal (1590). Biskup Jacques de Serres może powrócić do swoich praw dopiero po decyzji parlamentu paryskiego na wyraźne polecenie Henryka IV w 1597 roku.
W 1629 roku Velay doznał kolejnego ataku zarazy, który podobno spowodował śmierć 16 000 osób. Na terenie Monistrol, jaskinie i podziemne mieszkania zdalnego są przekształcane w izbach chorych , ale poza tym odcinku ( XVII th - XVIII th century) są raczej dowiedzieć złoty wiek dla miasta. Humanista, zakochany w tym miejscu, biskup Armand de Béthune , bratanek Sully , wzbogaca następnie zamek (biskupów) i przyległy park, i przyciąga artystów, takich jak rzeźbiarz Pierre Vaneau . Dzieło kontynuują jego następcy, tacy jak Geoffroy-Maurice de Conflans czy Marie-Joseph de Galard de Terraube . Jednocześnie miasto unowocześnia się i rozbudowuje, rysuje się nowe osie, przebudowuje szpital i szkołę. Kościół, który pochodzi z połowy XII th wieku, ale który został zbudowany, aby zastąpić stary budynek, przedmiotem intensywnych prac i posiada wieżę w 1657 roku The błogi osiedlić się w mieście i jego wioski do XVII th wieku i pozostanie aż do początku XX -go wieku.
17 kwietnia 1634 rSześć Urszulanek zamieszkało w nowo wybudowanym klasztorze, który następnie rozbudowano, ale część zabudowań sprzedano w 1793 r., a następnie odkupionych w 1822 r. dla powrotu sióstr. Nadal tam są.
Od 1720 lub 1730 do 1794 roku w miejscu zwanym La Borie działała kopalnia ołowiu , prowadzona przez Austriaka poślubionego Francuzce o nazwisku „François de Blumeinstein”, która w 1717 roku uzyskała od Ludwika XV zezwolenie na eksploatację żyły przy ul. Saint-Julien-Molin-Molette , która prowadziła wówczas liczne operacje poszukiwawczo-wydobywcze na wschodzie Masywu Centralnego. Próbę wznowienia działalności podjęto w 1901 roku, ale uznano ją za nieołtarz.
Jest zbudowany w XVIII -tego wieku zamek z Martinas , który rozszerza się w 1890 roku.
Raczej nabyty z ideami Rewolucji , jednak Monistrol widzi, że podprefektura mu umyka.
Przemysł, zwłaszcza tekstylia i metalu, rośnie powszechnie w XIX -tego wieku. Energia elektryczna produkowana na Lignon dotarła do miasta w 1893 r. W 1906 r. populacja liczyła około 7500 mieszkańców, ale spadła do 3617 w 1946 r., aby zacząć rosnąć od lat 60. XX wieku.
War memorial miasta nosi imiona sto dziewięćdziesiąt trzy swoich dzieci, którzy polegli na polach honorowych podczas pierwszej wojny światowej (184 zmarłych) i 9 podczas sekundę .
Bliskość dwóch ośrodków przemysłowych, Lyon , a zwłaszcza św Stefana , określana wczesny rozwój przemysłu na tacach Velay , prawdopodobnie pod koniec XVIII -go wieku. Te tkaniny i metalurgia , statystyka specjalizacje są rzeczywiście charakterystyczne obszary wczesnej industrializacji .
Przez cały XIX th wieku, działalność przemysłowa znajduje się w dużych miastach na północnym wschodzie Haute-Loire , jak Sainte-Sigolène lub Saint-Didier-en-Velay . Trudno odróżnić udział inicjatywy lokalnej od wykonawców zewnętrznych, Lyonu i Saint-Etienne, ale pewne jest, że bliskość odegrała decydującą rolę, zwłaszcza w przypadku placówek handlowych.
W Monistrol tkanie , lamówki i tasiemki były bardzo popularne. Była to w gruncie rzeczy męska czynność, praktykowana na wysokich krosnach . Według Yvesa Lequina produkty były następnie odsprzedawane w Lyonie , centrum tej działalności. Doskonałym tego przykładem jest firma Pierre Vacher, która eksportowała swoje wstążki do całej Francji, a nawet do Afryki Północnej. Przemysł mechaniczny jest powiązany z Saint-Étienne . Był praktykowany w lokalnych firmach (Martouret, Clémenson, Massard ) lub w filiach firm Saint- Etienne (Limouzin). Na początku XX th wieku, śruby, sztućce i przemysł cykl zdominowany. Poliaktywność robotników, którzy zachowali działalność rolniczą, utrzymywała się bardzo późno. W przeciwieństwie do regionu Stéphane nie możemy mówić o utworzeniu proletariatu w Velay . Zachowanie polityczne świadczy również o słabym ustanowieniu komunizmu w Górnej Loirze , regionie bardzo naznaczonym społecznym katolicyzmem i chrześcijańskim unionizmem .
Ten tradycyjny przemysł utrzymuje się aż do drugiej połowy XX -tego wieku, przed spada stopniowo, promując w ten sposób obszarów wiejskich exodus i powolny spadek demograficzny. Ważnym krokiem było zamknięcie fabryk Martouret, głównego pracodawcy Monistrol, pod koniec lat 80. Jednak do dziś specjalizują się firmy zajmujące się mechaniką precyzyjną, w szczególności toczenie prętów (Lisi, Deville) i walcownie taśm (światowy lider). ma swoją siedzibę w gminie), znajdują się na terenie gminy.
W drugiej połowie XX p wieku, przestawienia produkcji głównie ze względu na tworzywach sztucznych . W 1955 Abel Barbier założył pierwszą fabrykę tworzyw sztucznych w Sainte-Sigolène . To miasto w pobliżu Monistrol jest dziś sercem prawdziwego lokalnego systemu produkcyjnego , drugiego co do wielkości producenta francuskich tworzyw sztucznych po Oyonnax . Przemysł tworzyw sztucznych powstał później w Monistrol i jest dziś krytykowany za wpływ na środowisko. Zakłady Barbier pozostają jednak głównym pracodawcą w gminie.
Nie możemy rozmawiać z Monistrolem, w przeciwieństwie do Sainte-Sigolène , o monoprzemyśle. W Monistrol dominuje sektor usług: handel, edukacja, bankowość i ubezpieczenia itp. Znaczenie tych usług jest związane z rozwojem demograficznym regionu, który sprawił, że Monistrol stał się stolicą Marche du Velay. Z drugiej strony prawie jedna trzecia aktywnych Monistrolien pracuje w regionie Stéphane z peryurbanizacją .
Obraz warsztatu górskiego stopniowo zanika.
Po ciągłym spadku w pierwszej połowie XX -go wieku, monistrolienne populacja przeżywa silną ekspansję w 30 lat. Liczba mieszkańców wzrosła o ponad 41% w latach 1982-1999. Rozwój demograficzny opiera się zasadniczo na atrakcyjności migracyjnej , z 1020 dodatkowymi mieszkańcami w okresie intercensalnym. Innym wartym uwagi faktem jest nadreprezentacja osób w wieku 0-19 lat (28,7% w Monistrol wobec 24,6% w kraju) i rodzin (gospodarstwa domowe 4 i więcej osób) w populacji.
Kilka etapów zaznacza ten rozwój: budowa przez burmistrza Joannèsa Lavala Domaine de La Rivoire (1972), budowa szybkiego pasa RN 88 , który umieszcza miasto 20 minut od Saint-Étienne , oraz otwarcie w 1994 roku z Lycée Léonard-de-Vinci, jedynej publicznej szkoły średniej w okręgu . Ten wzrost przyspieszył za kadencji Guya Grangera. Nie bez konieczności tworzenia nowych obiektów, takich jak szkoły czy żłobki; przede wszystkim stwarza dziś dotkliwe utrudnienia w ruchu w centrum, ograniczone i ograniczone różnicami poziomów. Jednym z rozwiązań była dekoncentracja działalności komercyjnej na obszarach peryferyjnych ( strefowanie funkcjonalne ). Ekspansja miejska prowadzona jest głównie na zasadzie podmiejskiej. Suburbanizacji znacząco zmienił wygląd dawniej wiejskiego i przemysłowego miasta. Gospodarstwa rolne, dzielnice rzemieślnicze i przemysłowe zastąpiły osiedla mieszkaniowe. Niektórzy nie wahają się mówić o rozrastaniu się .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 8854 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,75% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Loire : + 0,6%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 923 | 3 913 | 4048 | 3 930 | 4145 | 3 825 | 3 975 | 4431 | 4619 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 752 | 4473 | 4781 | 4452 | 4 722 | 4703 | 4 850 | 4 719 | 4 918 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 931 | 5087 | 5008 | 4481 | 4487 | 4305 | 4116 | 3 829 | 4063 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4020 | 4 265 | 4607 | 5 143 | 6180 | 7 451 | 8444 | 8582 | 8 789 |
2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
8718 | 8 854 | - | - | - | - | - | - | - |
Osobistościami sprawującymi funkcję obieralną, których mandat jest w toku iw bezpośrednim związku z terytorium gminy Monistrol-sur-Loire są następujące:
Wybór | Terytorium | Tytuł | Nazwisko | Początek mandatu | Koniec mandatu |
---|---|---|---|---|---|
Komunalny | Monistrol-sur-Loire | Burmistrz | Jean-Paul Lyonnet | 2020 | 2026 |
Kantonalny | Monistrol-sur-Loire | Radca Prawny | Francois Berger | 27 marca 2011 | 2015 |
Ustawodawczy | 1 ponownie jazda | Zastępca | Laurent Wauquiez | 10 czerwca 2012 | czerwiec 2017 |
Regionalny | Owernia-Rodan-Alpy | Przewodniczący Rady Regionalnej | René Souchon | 18 stycznia 2006 | 2015 |
Prezydencki | Francja | Prezydent Republiki | Emmanuel Macron | 7 maja 2017 r. | maj 2022 |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1944 | 1946 | Camille Pernel | Hotelarz-restaurator | |
1946 | 1959 | Jean Guillaumond | Niezależna lewica | Emeryt kolejowy |
1959 | 1971 | Jean Vialatte | Narodowy Republikanin | Sekretarz Spółdzielni Rolniczej |
1971 | 1983 | Georges boscher | płyta DVD | Agent ubezpieczeniowy |
1983 | 1988 | Joannes Laval | RPR | Księgowy |
1988 | 1989 | Yves Neron-Bancel | płyta DVD | Inżynier |
1989 | 2008 | Guy Granger | RPR potem UMP | Nauczyciel w klasach przygotowawczych Radny Generalny |
2008 | 2014 | Robert Valor | DVG, a następnie PS | Nauczyciel w szkole |
2014 | W toku (stan na 15 czerwca 2020 r.) |
Jean-Paul Lyonnet | płyta DVD | Rolnik |
Miasto jest siedzibą gminy Marches du Velay-Rochebaron , której przewodniczy Louis Simonnet, burmistrz Villettes ( SE ), i należy do Pays de la Jeune Loire i jej rzek , w tym północno-wschodniej części Haute - Loara .
Monistrol jest także stolicą kantonu Monistrol-sur-Loire , dawniej twierdzy zastępcy pana Jeana Proriola , burmistrza Beauzac ( RI następnie UDF-PR ), zastąpionego w 1992 roku przez pana Guy Granger ( RPR, potem UMP ). Burmistrz La Chapelle-d'Aurec , pan François Berger ( NC ), zastąpił go w 2011 roku, pod koniec pojedynku między nim a Robertem Valorem.
Dawniej stolica dystryktu Monistrol w rewolucji , miasto nie jest już stolicą dystryktu północno-wschodniej części Górnej Loary od 1800 roku.
Monistrol podlega Sądowi Okręgowemu, Tribunal de Grande Instance, Sądowi Handlowemu i Sądowi Pracy w Puy , a także Sądowi Administracyjnemu Clermont-Ferrand. Należy do pierwszego okręgu wyborczego Haute-Loire do wyboru posłów.
Monistrol jest partnerem Monistrol de Montserrat ( Hiszpania ) w Katalonii od 1994 roku .
Wraz z otwarciem Lycée Léonard-de-Vinci w 1994 roku, które zostało dodane do Lycée Notre-Dame-du-Château, Monistrol stał się ważnym ośrodkiem szkolnym, który przyjmuje ponad 4100 uczniów, od przedszkola do bac + 2 .
Zakłady | Publiczny | Prywatne na podstawie umowy z państwem |
---|---|---|
Przedszkole |
• Prévescal |
• Notre-Dame-du- Château |
Podstawowy |
• Prévescal |
• Notre-Dame-du- Château |
Kolegia |
• Wyższa Szkoła Monteil |
• Notre-Dame-du- Château College |
Licea |
• Lycée Léonard-de-Vinci |
• Liceum Notre-Dame-du- Château |
Studia podyplomowe |
• Marketing produktów BTS |
• Asystent inżyniera technicznego BTS (Notre-Dame-du- Château ) |
Wśród słynnych byłych uczniów szkół Monistrol należy wymienić postać Huberta Beuve-Méry , pensjonariusza liceum Notre-Dame-du-Château (również uważanego za azyl) na początku lat 20. XX wieku i przyszłego założyciela dziennik „ Le Monde à la Liberation” (1944), czy też deputowanego Jeana Proriola .
7. Festiwal Art Young Talents (dawniej Festiwal Tournez Jeunesse ), który odbywa się co roku w 3 tygodniu października, ma szczególny charakter nagradzania filmów krótkometrażowych zrealizowanych przez młodych ludzi poniżej 25 roku życia.
Od 2003 roku, we współpracy z Comédie de Saint-Étienne, Miejski Urząd Kultury organizuje sezon kulturalny poświęcony sztukom widowiskowym we wszystkich jego formach . W miejskiej mediotece odbywają się regularnie wystawy i odczyty, zwłaszcza dla młodych odbiorców . Każdego roku w salonach Château des Évêques odbywają się słynne GastrÔleries , „festiwale wina i jedzenia”, PrinTemps de lire i letnie wystawy o tematyce historycznej. Wśród stowarzyszeń działających w sektorze kultury są Société d'histoire de Monistrol i Association des Amis du Château .
Lokalna prasa zawiera jeden dziennik, La Tribune - Le Progrès (wydanie Stephanoise Progrès de Lyon ) oraz trzy tygodniki, La Gazette de la Haute-Loire , Renouveau (w pobliżu biskupstwa ) i L'Éveil hebdo (w pobliżu departmental większość ).
Ponad 40 sportów, od pływania po aikido, można uprawiać w gminnych stowarzyszeniach, zrzeszonych w ramach Miejskiego Urzędu Sportu (OMS), który corocznie organizuje Festiwal Sportu (blisko 4000 uczestników w 2008 r.) .
Monistrolski Związek Sportowy (USM, utworzony w 1945 r.), Związek Rybaków Monistrol-Gournier i Towarzystwo Łowieckie to najstarsze stowarzyszenia w mieście.
Miasto obsługuje droga N88 ( Lyon - Tuluza przez Saint-Étienne ), która na tym odcinku została przekształcona w drogę ekspresową . W mieście znajdują się następujące wymienniki:
Miasto położone jest na linii Saint-Étienne-Châteaucreux w Le Puy . Stacja aglomeracji Monitrolienne, położona w sąsiedniej miejscowości Bas-en-Basset , nosi nazwę Gare de Bas-Monistrol .
Jest obsługiwany przez 20 TER dziennie, do kierunków:
Niektóre odchylenia od południa miasta Monistrol (Pont-de-Lignon, Chazelles itp.) obsługuje jednak przystanek Pont-de-Lignon , znajdujący się w sąsiedniej miejscowości Beauzac .
Miasto jest obsługiwane przez sieć atrakcję Intercity transportują z Radą Ogólną Haute-Loire :
Dominujący nad starym miastem i strumieniem Piat, Château des Évêques-du-Puy jest głównym zabytkiem miasta. Zbudowany z XIII th do XVIII -tego wieku, jest rezydencją biskupów Puy aż do rewolucji. Dziś mieści się tu Biuro Turystyczne , Stowarzyszenie Przyjaciół Zamku oraz Towarzystwo Historyczne Monistrol z salami wystawienniczymi. Z jego klasycznego parku, który kiedyś obejmował rozległy park z ogrodem botanicznym, świątynią i posągami, do dziś pozostały tylko alejki.
Kościół lub kolegiata Saint-Marcellin , znajduje się w historycznym centrum Monistrol-sur-Loire, to pochodzi z XII -go wieku, miał swoją ostatnią renowacji w 2012 roku.
Strumień Piat przepływa przez Gorges de Bilhard , miejsce legendy konfrontującej pustelnika z diabelskim bilardem , zanim wpłynie do Loary . Rzeka przecina część miasta bardzo głębokimi wąwozami.
Wiele zamków znajdują się w miejscowościach gminy: Chateau du Chambon, zniszczony (lewa wieża) Zamek Flachat (posiadanie Beget z Charbonnel wreszcie rodziny Neron-Bancel z XIX th wieku), Zamek Martinas (rodziny Bayle następnie Néron- Bancel), zamek Foletier (rodzina Jourda de Vaux), w którym każdego lata odbywa się festiwal fortepianowy, zamek Betz (rodzina Charbonnel) i zamek Paulin, zrujnowane.