Loches

Pod konsulatem Chinon i Loches są wyznaczonymi pod-prefekturami departamentu Indre-et-Loire, zachowując w ten sposób pewną administracyjną i kulturową autonomię w stosunku do miasta Tours.

W okresie Restauracji, a następnie Monarchii Lipcowej , drogi zostały odbudowane i naprawione. Loches, miasto zbudowane na podobieństwo amfiteatru pod pozostałościami starego zamku, znajduje się zaledwie 41  km od Tours. Posiada sąd pierwszej instancji i kolegium. Papiernie i garbarnie działały w połowie stulecia, kiedy centrum administracyjne okręgu otrzymało stację kolejową na linii z Tours do Montluçon.

Lochois to kraj od dawna charakteryzujący się silnym chłopstwem, dumny z tradycji Touraine, które należały do ​​najlepszych i najdłużej zachowanych. Loches to przede wszystkim miasto targowe, zwłaszcza w każdą pierwszą środę miesiąca, kiedy wokół Place du Marché au Blé gromadzą się tłumy z okolicznych obszarów wiejskich. Sprzedaje tam w zależności od pory roku bydło i zboża, wina i drewno, wełnę, płótno i duże draperie, warzywa i owoce, ale także dziczyznę, borowiki i leśne kurki.

Tekstylia, w postaci przędzenia wełny, lnu i haftu z Touraine, ustępują pod względem obrotów działalności mechanicznej i usługom rolniczym lub leśnym, w szczególności młynom, tartakom, handlowi zbożem, drewnem i drewnem, winami, artykułami myśliwskimi.

Od 1940 do 1942 roku, 32 th  pułk piechoty, pułk Touraine , są zakwaterowani w Loches.

Znajduje się w pobliżu linii demarkacyjnej wyznaczonej przez okupację niemiecką, pomiędzyLipiec 1940 i Listopad 1942, stając się jednym z obowiązkowych przejść między strefą okupowaną a wolną , Loches w środku kampanii żywieniowej widzi, że liczba jego mieszkańców przekracza dziesięć tysięcy. Obserwacja tej części linii demarkacyjnego jest zapewniona przez 32 nd  pp , który po rozpuszczeniu w armii zawieszenia broni będą stanowić Epernon maąuis na miejscu. Wraz z innymi makami (Césario, Carol, Conty-Freslon, Deroche i zabójcą, byłym podwójnym agentem i byłym współpracownikiem Le Coz ), ta sieć będzie zasilać walczący opór z Loch, podobnie jak makia FTP-F (Francs Tireurs et Partisans - Français) powstał późno.

Spotkanie Loches w czwartek27 lipca 1944Gestapo wspomagane przez milicję Tours zamknęło miasto, ponad dwieście osób zostało aresztowanych i przesłuchanych przez część dnia na terenie szkoły żeńskiej Alfred-de-Vigny. 58 mężczyzn i 6 kobiet zostanie skierowanych do więzienia w Tours, a następnie do obozów deportacyjnych . Czterdzieści osiem osób nie wróci z obozów. Oprócz ludności cywilnej aresztowano także żandarmów i policję oraz podprefekta. Raymond Mallet, członek FFI , burmistrz Loches, zdołał uciec. Niewybrany, zainstalował się mniej więcej w lutym-Marzec 1944. Jego żona została aresztowana. Zginęła podczas deportacji. W 1980 r. Jedna z ofiar, która wróciła z deportacji, zeznała: „Myślałem, że żandarmi zginęli, bo leżeli nieruchomo, twarzą do ziemi. Jestem oddzielona od męża i umieszczona twarzą do ściany z uniesionymi rękami w towarzystwie pięciu innych kobiet. Kilku moich towarzyszy było już oblanych krwią po pobiciu przez milicjantów. Od 9  rano do 3  po południu jesteśmy zobowiązani, aby nasze ręce w powietrzu, pod palącym słońcem i bez jedzenia”. Na dziedzińcu szkoły tablica przypomina fakty z tego smutnego dnia, jest to jedno z miejsc pamięci i medytacji podczas Narodowego Dnia Deportacji.

Bitwa pod Loches miała miejsce20 sierpnia 1944między dwiema dywizjami armii niemieckiej (około 20 000 ludzi) a ruchem oporu. Niemcy wygrali. Wieczorem rozmowy między sztabem generalnym a dostojnikami miasta Loches. Żadnych represji dzięki doktorowi Martinetowi, chirurgowi, który zgodził się leczyć rannych Niemców i Francuzów. W poniedziałek 21, czterech bojowników ruchu oporu zostało zauważonych na King's Prairie, niedaleko Corbery. Niemcy wycelowali w nich z dystansu (ok. 700  m ). Znaleziono tylko trzy ciała (w tym Philippe Lablancherie). Niemieckie konwoje nadal poruszać aż do 1 st września.

Miasto zostało wyzwolone 2 września 1944.

Przywódca maki, pseudo „kapitan” Le Coz (Georges Dubosq, fałszywy kapitan, ale prawdziwy morderczy bandyta) został aresztowany po wyzwoleniu, 23 października 1944przez ówczesnego komisarza policji, Langouëta. Przewieziony do Tours w wozie-celi, został postawiony przed sądem w Angers i wysłany do więzienia w tym mieście. OcenianyPaździernik 1945w wieku 42 lat w pozycji leżącej (podobno miał gruźlicę kości) został skazany na śmierć, a następnie stracony16 maja 1946stojąc, przywiązany do nosza.

Na liście Miasta Sztuki i Historii , Miasta Kwiatów i jednego z najpiękniejszych objazdów we Francji (etykieta stworzona z inicjatywy Jean-Jacques'a Descampsa , byłego sekretarza stanu ds. Turystyki i byłego burmistrza miasta), dziś jest bardzo popularne wśród Brytyjczyków, którzy licznie osiedlili się w tej części Turenii, nawiązując w ten sposób ponownie kontakt ze swoimi przodkami z Plantagenêt .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Polityka ochrony środowiska

Zwycięzcy z 2016 r. Krajowa Rada Miast i Kwiecistych Wsi Francji przyznała miastu trzy kwiaty w Konkursie Kwiecistych Miast i Wsi .

Twinning

• Wermelskirchen ( Niemcy ) od 1974 roku.
• Saint Andrews ( Szkocja ). Historyczna stolica golfa nie jest powiązana z żadnym innym miastem na świecie. Przekłada się na wymianę kulturalną, sportową i turystyczną.
• W czerwiec 2011podpisano porozumienie z miastem Suzdal ( Rosja ) przewidującym wymiany z tym turystycznym miastem na przedmieściach Moskwy.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.

W 2018 roku miasto liczyło 6232 mieszkańców, o 1,75% mniej niż w 2013 roku ( Indre-et-Loire  : + 1,25%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Edukacja

Loches znajduje się w Académie d'Orléans-Tours (strefa B) oraz w powiecie Loches.

W mieście działa pięć szkół:

• Przedszkole Alban-Sarraute;
• Przedszkole Mariaude;
• Szkoła podstawowa Alfred-de-Vigny;
• Szkoła podstawowa Lamblardie;
• Prywatna szkoła podstawowa Saint-Martin.

Gospodarka

Gospodarka miasta jest częściowo zorientowana na turystykę, co widać w szczególności w budowie rezydencji Pierre & Vacances w Cordeliers (na terenie dawnego młyna) oraz dużych pracach w centrum miasta prowadzonych przez gminę. . Strefa przemysłowa Vauzelles skupia kilka branż, głównie zajmujących się energoelektroniką i mechaniką precyzyjną. W przeszłości głównym przemysłem była piwnicowa uprawa pieczarek, która w szczytowym okresie zatrudniała 600 osób . Te różne firmy przeniosły się w 1994 roku. Społeczność gmin stara się przyciągnąć firmy do Loches, niektóre przybyły, aby osiedlić się w miejscu zwanym Corbery w starej fabryce pieczarek.

Loches, największe miasto w południowo-wschodniej części departamentu Indre-et-Loire, to atrakcyjne centrum z jedyną szkołą średnią w południowej Turenii.

Miasto położone jest na wyznaczonym obszarze geograficznym oraz w obszarze produkcji mleka, produkcji i dojrzewania sera Valençay .

Miejsca i zabytki

• Loches zachowują.

• Widok na średniowieczne miasto z donżonem w tle.

• Widok na Bramę Królewską.

• Wieża Saint-Antoine widziana z ulicy.

• Loches zachowują.

• Ratusz (po lewej) i Porte Picois (naprzeciwko po prawej).

• Place du Marché-aux-Fleurs.

• Hotel Caisse d'Épargne.

• Szpital Paul-Martinais .

• Wycieczka po Mauvières.

• Zamek Loches tym:

• Średniowieczny ogrodowy , prostokątny kształt i wycentrowany w zbiorniku, jest osadzony na placach graniczy stojaków kasztanowca leczniczych , aromatyczne i roślinnych roślin . Ściany witają kratkowane drzewa owocowe i rabaty kwiatowe.

• Kościół Saint-Ours to powieść gotycka budowla i zbudowany w XI TH i XII th  stulecia, mieszany styl jest ze względu na długi budowy na dwóch różnych okresach. Przedstawia również dwie dziwne, puste piramidy o ośmiu twarzach, „duby”, zbudowane około 1165 roku . mieści również marmurowy grobowiec Agnès Sorel
• La Maison Lansyer  : dawny dom malarza Emmanuela Lansyera, który wystawia należące do niego przedmioty i inne przedmioty związane z historią Loches.
• Kancelaria (renesansowy budynek otwarty dla zwiedzających, w którym znajduje się wystawa poświęcona historii miasta Loches, Miasto Sztuki i Historii oraz wystawy czasowe) oraz Maison du Centaure (sąsiedni dom, którego fasadę zdobi płaskorzeźba przedstawiająca Herkulesa i Centaur)

• Wieża Saint-Antoine  : dawna dzwonnica kaplicy Saint-Antoine, teraz zniknęła (choć zaklasyfikowana jako zabytek w 1846 r.), Służy również jako dzwonnica miejska. Wznosi się na 52 metry i oferuje dobry widok na okolice Loches. Zbudowany w latach 1529 i 1575 , to tylko dzwonnica Renaissance w Touraine . Jest otwarty dla publiczności tylko z okazji Dni Dziedzictwa
• La Porte des Cordeliers  : otwarty do XV -go  wieku w wałach trzecich miasta, Porte des Cordeliers było dwa zwodzone mosty przekraczania zasięg w Indre . Wpuściła podróżnych, którzy przyjechali samochodem z Hiszpanii. Jego nazwa pochodzi od bliskości klasztoru kordelierów (franciszkanów).
• Zamek Sansac  : mały renesansowy zamek zbudowany przez Louisa Prévost de Sansac, którego cechą szczególną jest asymetryczna fasada. To jest, gdy François ja pierwszy spotkali się po raz pierwszy Karol V . Zamek jest prywatny.
• Brązowy posąg Alfreda de Vigny , wykonany w 1909 roku przez François Sicarda , znajduje się na Place de la Marne, wcześniej znajdował się na Place de Verdun.
• Kościół parafialny Saint-Antoine , wybudowany w 1812 roku , został odnowiony w 2011 roku . Z boku przygotowano przestrzeń wystawienniczą dla dwóch Caravaggio z Philippe de Béthune. Kalwaria narażona jest przed kościołem, ten krzyż był na cmentarzu w klasztorze Urszulanek, które dawniej zajmowanym Place de Verdun.
• Palais de Justice został zbudowany w 1866 roku . Mieścił sąd rejonowy, aż do połączenia go z sądem rejonowym w Tours w 2010 roku .
• Kaplica Vignemont The XII th  century, kaplica na starym cmentarzu Vignemont, na południe od średniowiecznego miasta. Od 1989 roku jest wpisany na listę zabytków.

Osobowości związane z gminą

Średniowiecze

• Foulques Nerra (ok. 965 / 970-1040), którego grób znajduje się w Beaulieu-lès-Loches .
• Agnès Sorel (około 1420-1450), kochanka Karola VII , spoczywa obecnie w kolegiacie Saint-Ours od czasu jej przeniesienia z Loży Królewskiej w 2005 roku.
• Ludovic Sforza (1452-1508), książę Mediolanu , jeniec wojenny, zginął w „niewoli” w Loches w 1508 roku .
• Jean de la Balue (1421-1491), kardynał, który zgodnie z tradycją był więziony w Loches od 1469 do 1480 roku .
• Philippe de Commines (1445 i 1447/11), annalista pod Louis XI uwięziony w Loches pomiędzy 1487 i 1489 roku .
• Jean de Poitiers (? -1539), ojciec Diane de Poitiers , oskarżony o współudział w 1524 r. Podczas buntu Karola III Bourbon, spędził ostatnie lata w więzieniu w Loches

Nowoczesne czasy

• Philippe Gaultier de La Ferrière (1688-1760), zakonnik
• Jacques-Élie Lamblardie (1747-1797), inżynier, założyciel École polytechnique

Revolution i XIX th  century

• Alfred de Vigny (1797-1863), pisarz, którego miejsce urodzenia znajduje się przy 27, rue des Jeux
• Louis Delaporte (1842-1925), żeglarz, odkrywca i kolekcjoner
• Gilbert du Motier de La Fayette (1757-1834), markiz de La Fayette, który poprzez związek z Marie de Noailles nabył znaczną posiadłość, od Reignac-sur-Indre do Saint-Hippolyte . Wraz ze swoim kuzynem, markizem de Lusignan, posiadał pięć rezydencji wokół Loches: zamek Azay-sur-Indre i zamek Follaine w Azay-sur-Indre , zamek Reignac-sur-Indre i zamek de Vitray, dawna parafia obecnie przyłączona do Saint-Hippolyte i Château de l'Epinay do Dolus-le-Sec .
• Emmanuel Lansyer (1835-1893), malarz
• Lucien Gaultier de La Ferrière (1838-1912), polityk

XX th i XXI TH wieku

• Edmond Gautier (1835-1895), historyk miasta i zamku Loches.
• Daniel Wilson (1840-1919), zastępca Loches od 1876 ​​r. , Zięć prezydenta Republiki Jules Grévy , zamieszany w skandal związany z odznaczeniami , zmarł w Loches w 1919 r .
• Jacques-Marie Rougé (1873-1956), folklorysta, pisarz, kurator Muzeum Loches Terroir (nieczynne).
• Marcel Degliame (1912-1989), robotnik, związkowiec, członek ruchu oporu, administrator teatru, producent filmowy, przyjaciel Borisa Viana , który zmarł w Loches.
• Anne-Marie Bigot , Sprawiedliwa wśród Narodów Świata, urodziła się w Loches.
• Pierre-Laurent Brenot (1913-1998), stylista, plakacista i malarz, zmarł w Loches.
• Pierre Bourgeade (1927-2009), pisarz i dramaturg, zmarł w Loches.
• Jean-François Guérin , ksiądz (1929-2005), założyciel stowarzyszenia księży, wspólnoty Saint-Martin , urodził się w Loches.
• Jean-Jacques Descamps (ur. 1935 r.), Burmistrz Loches w latach 1995–2014, były zastępca, były sekretarz stanu ds. Turystyki (1986–1988).
• Mikhaïl Chemiakine (1943-) malarz, rzeźbiarz, kolekcjoner, wydawca.
• Gonzague Saint Bris (1948-2017), urodzony w Loches, pisarz, był radnym miejskim.
• Jean-Paul Penin (1949-), dyrygent (Filharmonia Narodowa w Krakowie), re-twórca we Francji France Television uroczysta Msza z Hector Berlioz , rekord świata. Wiele chwil swojej młodości spędził z rodziną w Loches.
• Jacques Villeret (1951-2005), aktor urodzony w Tours, w młodości mieszkał w Loches.
• Michaël Milon (1972-2002), karateka i aktor.

Heraldyka

	Ramiona Loches są ozdobione w następujący sposób: Argent, sześć bochenków Argent 3-2-1, wódz Azure naładowany trzema fleur-de-lis Or . Mówiąca broń .

Herb miasta broni pojawia się tylko w XV -go  wieku i panterka (ryba) zawiera tylko „gra słów” odnosi się do nazwy miasta (to nie dlatego, że "tam są ryby na herbie, że miasto nazywa się Loches, ale to dlatego, że miasto nazywa się Loches, na herbie umieszczamy ryby). Uczeni Zaproponowali hipotetyczny celtycki etymon louch , oznaczający „zbiornik wodny” lub „bagno”, oparty na skojarzeniu ze szkockim jeziorem .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Zwykłe powodzie występują, gdy poziom cieku wodnego, generalnie po intensywnych opadach deszczu, stopniowo podnosi się, aż środkowe lub nawet główne koryto zostanie zalane przez dłuższy lub krótszy okres.
2. Klasyfikacja z listy 1 jest zarezerwowana dla cieków wodnych, które są w bardzo dobrym stanie ekologicznym lub zidentyfikowane przez wody SDAGE jako pełniące rolę zbiornika biologicznego niezbędnego do utrzymania lub osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego cieków wodnych, zlewni lub w przypadku których pełna ochrona ryb wędrownych jest wymagane.
3. Klasyfikację tę przypisuje się częściom cieków lub kanałów wodnych, po których konieczne jest zapewnienie dostatecznego transportu osadów i cyrkulacji migrujących ryb.
4. Zgodnie z artykułem L. 211-1 Kodeksu ochrony środowiska „teren podmokły jest rozumiany jako teren, eksploatowany lub nie, zwykle zalewany lub nasycany wodą słodką, słoną lub słonawą, na stałe lub tymczasowo; Roślinność, jeśli istnieje, jest zdominowana przez rośliny higrofilne przynajmniej przez część roku ”.
5. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
6. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. http://www.interieur.gouv.fr/sections/a_l_interieur/les_prefectures/votre_prefecture/037
2. „  Karta miasta SIGES  ” , na stronie Systemu informacyjnego do zarządzania wodami podziemnymi w Centre-Val de Loire (dostęp: 4 lutego 2019 ) .
3. „  Mapa hydrologiczna Loches  ” , na https://www.geoportail.gouv.fr/ (dostęp 4 lutego 2019 ) .
4. „  sandre arkusz - Indre  ” , na na krajowym portalu dostępu do repozytoriów wodnych (konsultowane z dnia 4 lutego 2019 ) .
5. „  Slow flooding  ” , on Regional Observatory of Major Risks in Provence-Alpes Côte d'Azur (dostęp 5 września 2017 ) .
6. Przepisy SPC Loire-Cher-Indre , 23 grudnia 2013 r., Aktualizacja sierpień 2015 r. ( Czytaj online ), s.  19 .
7. Przepisy SPC Loire-Cher-Indre , 23 grudnia 2013 r., Aktualizacja sierpień 2015 r. ( Czytaj online ), s.  62 .
8. „  Dekret z dnia 10 lipca 2012 r. Odnoszący się do listy 1 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych zgodnie z artykułem L. 214-17 kodeksu środowiskowego dorzecza Loary-Bretanii  ” , na http: //www.legifrance.gouv .fr ( sprawdzono 4 lutego 2019 r . ) .
9. „  Dekret z dnia 10 lipca 2012 r. Odnoszący się do listy 2 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych zgodnie z artykułem L. 214-17 kodeksu środowiskowego dorzecza Loary-Bretanii  ” , na http: //www.legifrance.gouv .fr ( sprawdzono 4 lutego 2019 r . ) .
10. (id) „  Dekret nr 58-873 z dnia 16 września 1958 r. Określający klasyfikację cieków wodnych na dwie kategorie  ” , na stronie https://www.legifrance.gouv.fr/ (przegląd w dniu 4 lutego 2019 r . ) .
11. Departmental Directorate of Territories of Indre-et-Loire-37, „  List of Wetlands of Indre-et-Loire-37  ” , na http://terresdeloire.net/ (dostęp 4 lutego 2019 ) .
12. „  Departamentalny spis terenów podmokłych  ” na http://www.indre-et-loire.gouv.fr/ ,26 marca 2013(dostęp 4 lutego 2019 ) .
13. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd: 27 marca 2021 ) .
14. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
15. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 ) .
16. „  Loches Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
17. „  Baza danych jednostek miejskich 2020  ” , na www.insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
18. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 27 marca 2021 ) .
21. Loches and Touraine du Sud , Bernard Briais, strona 88, CLD
22. Base Mérimée: Porte des Cordeliers
23. Base Mérimée: Pozostałości Porte Poitevine i otaczającej wieży lub Maillet
24. Avenue des Bas-Clos została otwarta w 1969 roku, por. Jean-Marie Couderc, Słownik gmin Touraine , strona 486, CLD
25. Saskia Cousin, Polityka turystyczna wobec mieszkańców? Sprawa Loches en Touraine , w: Les constructions locales du politique , Presses Universitaires François-Rabelais, 2008
26. Dawna droga krajowa 143
27. „  Interurban Mobility Network - Rémi - Centre-Val de Loire Region  ” , on Rémi - Centre-Val de Loire Region (dostęp: 29 czerwca 2020 ) .
28. „  Transport na żądanie, prosty i elastyczny - Rozkłady jazdy i trasy - Rémi - region Centre-Val de Loire  ” , Rémi - region Centre-Val de Loire ,17 lutego 2020 r(dostęp 29 czerwca 2020 ) .
29. Joseph Fabre, Joanna d'Arc
30. B. Rycerz, profesor na Uniwersytecie w Tours, Loches do XVI -tego  wieku .
31. Roger Picard, Wiedeń w wojnie 1939/1945: życie codzienne pod okupacją , Lyon: Horvath, 1993. 264 strony. ( ISBN  2-7171-0838-6 ) , str.  41 .
32. To są dane szacunkowe dokonane od końca 1941 do początku 1942 roku. Loches to także miejsce pasażerów na gapę i wszelkiego możliwego handlu ludźmi. Na ten ostatni temat patrz: Éric Alary, La ligne de demarcation , Collection tempus, Perrin, 2010, 556 stron.
33. Wyzwolenie Loches
34. Maquis Loches FTP-F
35. http://memoiredeguerre.free.fr/convoi44/loches.htm#deb
36. Bernard Briais, A provincial town in war: Loches en Touraine 1939-1945 , Alan Sutton Eds, czerwiec 2001 128 stron
37. Maquis Le Coz
38. Raymond Mallet zostaje przewodniczącym komitetu Wyzwolenia.
39. Marc Angenault, „  Kim jest Marc Angenault?  » , Na Blog.com , Loches dla Ciebie ,16 stycznia 2014(dostęp 29 czerwca 2020 ) .
40. Marc Angenault zatrzaskuje drzwi Republikanów https://www.francebleu.fr/infos/politique/marc-angenault-maire-de-loches-claque-la-porte-des-republicains-1497271464
41. Witryna miast i wsi , konsultacja w dniu 22 grudnia 2016 r.
42. „  Saint Andrews and Loches: a new alliance on the finger  ” , na La Nouvelle République du Centre-Ouest (dostęp: 29 czerwca 2020 ) .
43. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
44. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
45. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
46. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
47. Witryna National Institute of Origin and Quality: Valençay , przeglądana 15 sierpnia 2014 r.
48. Christian Dormoy, Ekspertyza dendrochronologiczna Loches: podstawowe dane dotyczące jej datowania , Medieval Archeology, XXVII, 1997, s.  73-91 .
49. Paul Murray Kendall, Louis XI , Fayard, 1974
50. średniowieczne ogrody, Mic Chamblas-Ploton, rustykalny dom, flammarion, ( ISBN  2-7066-1749-7 ) .
51. Jean-Marie Couderc, Słownik gmin Touraine , strona 486, CLD
52. Jean-Marie Couderc, Słownik gmin Touraine , CLD
53. Ministerstwo Sprawiedliwości, jurysdykcje w Indre-et-Loire
54. Jacques-Xavier Carré de Busserolle , Słownik geograficzny, historyczny i biograficzny Indre-et-Loire i byłej prowincji Touraine , t.  IV, Towarzystwo Archeologiczne Touraine , 1882, 430  str. ( czytaj online ) , s.  102.

Załączniki

Bibliografia

• Hrabia Boulay de la Meurthe, „Historia wojen religijnych w Loches i Touraine”, Biuletyn i wspomnienia Towarzystwa Archeologicznego w Turenii , 1906, t.  45 ( czytaj online )
• Jean-Jacques Descamps, Passionately Loches, Memoirs of a Mayor, Hugues de Chivré editions, 2013

Powiązane artykuły

• Lista gmin Indre-et-Loire
• Lista rezydencji francuskich głów państw

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby geograficzne  :
  • Cyfrowy Atlas Cesarstwa Rzymskiego
  • Insee (gminy)
• Zasoby dotyczące sztuk pięknych  :
  • (w)  Grove Art Online
• Zasoby muzyczne  :
  • (en)  MusicBrainz
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
• Zwróć uwagę w słowniku lub encyklopedii ogólnej  : Encyclopædia Britannica
• Oficjalna strona
• Oficjalna strona biura turystycznego Loches