Perrusson

Miasto przecina z północnego zachodu na południowy wschód D943, stara odtajniona droga N143 , która łączy Tours na północy i Châteauroux na południu. Równolegle do poprzedniego, D92 podąża prawym brzegiem Indre. Prostopadle do tych dwóch pasów droga biegnie z południowego zachodu na północny wschód, przecinając teren gminy na swojej największej szerokości.

Żadna linia transportu publicznego nie obsługuje Perrusson. Mieszkańcy muszą udać się do Loches, aby uzyskać dostęp do kilku linii sieci Rémi , kolejowej lub drogowej. Linia TER Centre-Val de Loire Tours-Châteauroux jest również dostępna na przystanku Saint-Jean-Saint-Germain.

Toponimia

Wymienienie Petrucius ( kartulariusz z Saint-Paul de Cormery opactwo w 856) jest wskazanie kamienistym miejscu ( Petra „kamienia”), A pejoratywne konotacje są wniesione przez przyrostek -ucium . Przyrostek -on jest pochodzenia rzymskiego. Ten sam cartuliare wymienia kolejno Ecclesia Sancti Petri de Perruccio (1180), a następnie Peruçon (1231), odzwierciedlając ewolucję w kierunku nowoczesnej pisowni i wymowy.

Historia

Od prehistorii do starożytności

Na kilku stanowiskach odkryto narzędzia paleolityczne i neolityczne , odzwierciedlające wiek osady. A dolmen został zniszczony około 1830 w miejscu o nazwie „la Pierre Levée” toponim zazwyczaj związane z obecnością, obecnego lub poprzedniego, o megalitu; niektórzy historycy sugerują działalność paleo-żelazną i stalową. Ważna galo-rzymska osada, skąd pochodzą ceramiczne odłamki i pochówek, znajduje się na brzegach Indre w pobliżu drogi prowadzącej z Caesarodunum (Tours) do Argentomagus ( Saint-Marcel ).

Średniowiecze

Wspólna historia związana jest głównie do jego kościoła z X -go  wieku. Remont chodnika w 1973 r. ujawnił sarkofagi Merowingów. Orientacja tych sarkofagów, równoległa do ścian rynnowych kościoła, sugeruje, że znajdowały się we wcześniejszym budynku (być może wczesnym kościele).

Powołany na IX th  century pod nazwą Petrucius w Vicaria Dolense jako część Viguerie od Dolus-le-Sec , Feud wynosi do 853 w pewnym Garin lub Gerard, który daje potężne opactwa Cormery . W tym samym roku Audacher, opat Cormery, ufundował przeorat Saint-Genest, z którego zachowały się niektóre ślady kaplicy.

Nowoczesne czasy

W XVIII -tego  wieku Perrusson jest lennem należący do rodziny Baraudin, której jeden z potomków jest Alfred de Vigny .

Okres współczesny

Granice miejskie ustalone w 1789 r. nie są ostateczne: w 1836 r. mała niezabudowana działka o powierzchni 2 ha w Beaulieu-lès-Loches wraca do Perrusson. W XX th  century, niedaleko Loches i obecność głównej autostrady promuje tworzenie, Perrusson, rzemiosło i powierzchnia handlowa; od tego czasu rośnie populacja gminna, czemu towarzyszy znaczna fala budownictwa mieszkaniowego, Perrusson przed swego rodzaju „przedmieściem Loches” .

Polityka i administracja

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Do mieszkańców z Perrusson są Perrussonais.

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1474 mieszkańców, co oznacza spadek o 5,09% w porównaniu do 2013 r. ( Indre-et-Loire  : + 1,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Edukacja

Perrusson znajduje się w Académie d'Orléans-Tours (strefa B) oraz w dzielnicy Loches.

Szkoła podstawowa (przedszkole i podstawowa) André Cravatte wita uczniów miasta. Departmental szkoła mapa przewiduje kształcenie studentów w Kolegium Sennevières Georges-Besse i Alfred-de-Vigny liceum w Loches.

Zdrowie

W mieście nie ma lekarza - najbliższa praca w Loches - ma jednak centrum medyczne (pielęgniarka, fizjoterapeuta) i aptekę. Najbliższym szpitalem jest szpital Rives de l'Indre w Loches.

Media i cyfrowe

Regionalny dziennik La Nouvelle République du Centre-Ouest poświęca kilka stron swojego wydania Indre-et-Loire aktualnym wydarzeniom w kantonie Loches. Kanał telewizyjny TV Tours Val de Loire i stacja radiowa France Bleu Touraine przekazują lokalne wiadomości.

W 2021 r. miasto posiada szybką sieć światłowodową .

Gospodarka

Poniższa tabela przedstawia liczbę zakładów zlokalizowanych w Perrusson według ich sektora działalności i liczby ich pracowników:

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół , założony przez mnichów z Cormery , poświęcona jest św Piotra  ; ona pochodzi z XI -tego  wieku. Miejsce kultu już w VI -tego  wieku. Sarkofag, który można datować między 580 a 620 rokiem, został odkryty podczas wykopalisk archeologicznych w 1973 r. podczas renowacji kafelków. Znajdowały się w nim szczątki arystokratki, prawdopodobnie noszącej jedwabną koszulę i osmańską sukienkę. Miała na sobie lniany płaszcz , jedwabne pończochy , przytrzymywane na łydkach skórzanymi paskami . Zostały one przymocowane pętlami na kolanach ze stopu miedzi i srebra z ozdobą dwugłowych węży, z przeplecionymi ciałami. Podczas tych wykopalisk odkryto inne późniejsze sarkofagi i pozostawiono je do przyszłych badań. Ściany kościoła w drobnym aparacie , odsłaniają u swoich podstaw ponownie wykorzystane materiały pochodzące niewątpliwie ze starej świątyni gallo-rzymskiej: pozostałości kolumn, kafelki itp. Na uwagę zasługuje przy drzwiach z boku obecność starożytnego nagrobka przedstawiającego piechura lub rzymskiego gladiatora. Na suficie chóru widać ślady fresku.

Klasztor z Saint-Genest , na południe od miasta, jest założony w IX th  wieku. Pozostaje tylko kaplica XI TH i XV -go  wieku.

• Kościół św.

• Kaplica klasztoru św.

Dziedzictwo gastronomiczne

Miasto znajduje się na obszarze geograficznym oraz w obszarze produkcji mleka, wytwarzania i dojrzewania sera Valençay .

Osobowości związane z gminą

Pierre de La Broce (ok. 1230-1278), Lord of Perrusson, szambelan i ulubieniec Philippe'a le Bold oraz postać w komedii Dantego La Divine ; był jednym z pierwszych powieszony na szubienicy Montfaucon .

Jacques Louis Dupont , znany jako „Jacob Dupont” (1755-1823), był burmistrzem Perrusson w 1791 roku i zastępcą Indre-et-Loire w latach 1791-1792.

Maurice Mardelle (1886-1948), miejscowy pisarz i stolarz. Akcja jego powieści Pierruche au soleil , wydanej w 1935 roku, rozgrywa się w Perrusson. Jego imię nosi park i biblioteka miejska.

Jacques Villeret (1951-2005), francuski aktor, jest pochowany na cmentarzu komunalnym.

Zobacz również

Bibliografia

• Jean-Mary Couderc ( reż. ), Słownik gmin Turenii , Chambray-lès-Tours, CLD,1987, 967  s. ( ISBN  978-2-85443-136-0 ).
• Jean-Luc Flohic ( reż. ), Dziedzictwo gmin Indre-et-Loire , t.  I i II, Paryż, Flohic ,2001, 1408  s. ( ISBN  2-84234-115-5 ).
• Elizabeth Lorans , The Lochois średniowiecza do XIII th  terytoriach wieku, siedlisk i krajobrazów , wycieczki, publikacja Uniwersytetu Tours,1996, 289  s. ( ISBN  2-86906-092-0 ).
• Robert Ranjard , La Touraine archeologia: przewodnik turystyczny w Indre-et-Loire , Mayenne, Imprimerie de la Manutention,1949( Rozrod.  1986), 3 e  wyd. , 733  s. ( ISBN  2-85554-017-8 ).

Powiązane artykuły

• Lista gmin Indre-et-Loire

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Identyfikator WorldCat
• Strona gminy Perrusson

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Powodzie równikowe mają miejsce, gdy poziom cieku wodnego, zwykle w wyniku intensywnych opadów, stopniowo podnosi się, aż środkowe koryto lub nawet główne koryto zostanie naruszone przez dłuższy lub krótszy okres.
2. Klasyfikacja z Listy 1 jest zarezerwowana dla cieków wodnych, które są w bardzo dobrym stanie ekologicznym lub zidentyfikowane przez SDAGE wody jako pełniące rolę zbiornika biologicznego niezbędnego do utrzymania lub osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego cieków wodnych, zlewni lub gdzie całkowita ochrona ryb migrujących jest wymagane.
3. Ta klasyfikacja jest przypisywana do części cieków wodnych lub kanałów, na których konieczne jest zapewnienie wystarczającego transportu osadów i cyrkulacji migrujących ryb.
4. Zgodnie z artykułem L.211-1 Kodeksu Ochrony Środowiska „teren podmokły oznacza grunt, eksploatowany lub nie, zwykle zalany lub nasycony słodką, słoną lub słonawą wodą na stałe lub tymczasowo; roślinność, jeśli istnieje, jest zdominowana przez rośliny higrofilne przynajmniej przez część roku ”.
5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
6. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
8. Zgodnie z definicją INSEE „zakład jest geograficznie zindywidualizowaną jednostką produkcyjną, ale prawnie uzależnioną od firmy. "

Bibliografia

• Strona internetowa INSEE:

1. „  Karta komunalna  ” (dostęp 8 marca 2020 r . ) .
2. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 roku w Perrusson  ” (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
3. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 r. w Indre-et-Loire  ” (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
4. „  CEN T1 – Zakłady aktywne według sektora działalności w Perrusson (37) na dzień 31 grudnia 2015 r.  ” (dostęp 19 marca 2020 r . ) .

• Strona gminy:

1. „  Szkoła  ” (dostęp 16 marca 2020 r . ) .
2. „  Sklepy  ” (dostęp 16 marca 2020 r . ) .

• Inne referencje:

1. „  Ortodromia między Perrussonem a Tours  ” na stronie Lion1906 Lionela Delvarre'a (dostęp 8 marca 2020 r . ) .
2. „  Mapa geologiczna Francji na 1: 50,000 - Loches wypowiedzenia  ” [PDF] , na stronie BRGM Ficheinfoterre (dostęp 08 marca 2020 ) .
3. Couderc 1987 , str.  612.
4. .
5. „  Karta SIGES gminy  ” , na stronie Systemu Informacyjnego zarządzania wodami podziemnymi w Centre-Val de Loire (dostęp 4 lutego 2019 r . ) .
6. „  Mapa hydrologiczna Perrussona  ” , na stronie https://www.geoportail.gouv.fr/ (dostęp 4 lutego 2019 r . ) .
7. „  sandre arkusz - Indre  ” , na na krajowym portalu dostępu do standardów wody (konsultowane z dnia 4 lutego 2019 ) .
8. „  Slow flooding  ” , na temat Regionalnego Obserwatorium Poważnych Zagrożeń w Prowansji-Alpach Lazurowego Wybrzeża (dostęp 5 września 2017 r . ) .
9. Regulamin SPC Loire-Cher-Indre , 23 grudnia 2013, aktualizacja sierpnia 2015 ( czytaj online ), s.  19 .
10. Regulamin SPC Loire-Cher-Indre , 23 grudnia 2013, aktualizacja sierpnia 2015 ( czytaj online ), s.  62 .
11. „  Rozporządzenie z dnia 10 lipca 2012 r. w sprawie wykazu 1 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych zgodnie z art. L. 214-17 kodeksu ochrony środowiska dorzecza Loary-Bretania  ” , na stronie http://www.legifrance.gouv .fr (konsultowane 4 lutego 2019 r . ) .
12. „  Dekret z dnia 10 lipca 2012 r. w sprawie wykazu 2 cieków wodnych, odcinków cieków wodnych lub kanałów sklasyfikowanych zgodnie z art. L. 214-17 kodeksu ochrony środowiska dorzecza Loary-Bretania  ” , na stronie http://www.legifrance.gouv .fr (konsultowane 4 lutego 2019 r . ) .
13. (id) „  Dekret nr 58-873 z dnia 16 września 1958 r. określający klasyfikację cieków wodnych na dwie kategorie  ” , na stronie https://www.legifrance.gouv.fr/ (uzbrajanie w dniu 4 lutego 2019 r . ) .
14. Departmental Directorate of Territories of Indre-et-Loire-37, „  List of Wetlands of Indre-et-Loire-37  ” , na http://terresdeloire.net/ (dostęp 4 lutego 2019 r . ) .
15. „  Wydziałowy wykaz mokradeł  ” , http://www.indre-et-loire.gouv.fr/ ,26 marca 2013 r.(dostęp 4 lutego 2019 r . ) .
16. „  Klimaty świata  ” , na stronie encyklopedii Larousse (konsultacja 15 kwietnia 2017 r . ) .
17. Pierre Leveleel , Historia Turenii i Indre-et-Loire , Chambray-lès-Tours, CLD,1888, 991  s. ( ISBN  978-2-85443-157-5 ) , s.  20.
18. Couderc 1987 , str.  613.
19. "  Continental ZNIEFF typ I: łąki doliny Indre w Loches (240030928)  " [PDF] , na stronie internetowej INPN (dostęp 19 marca 2020 ) .
20. „  Kontynentalny ZNIEFF typ II: środkowa dolina Indre (240031271)  ” [PDF] , na stronie INPN (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
21. „  Obszar Natura 2000 doliny Indre (FR2400537)  ” [PDF] , na stronie INPN (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
22. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
23. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
24. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
25. „  Loches Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
26. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
27. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
28. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
29. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
30. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 5 maja 2021 )
31. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 5 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
32. Stephane Gendron, Pochodzenie nazw miejscowości Indre i Loara: miast i poprzednich parafii , chemillé-sur-indrois Hugues de Chivré,2012, 303  pkt. ( ISBN  978-2-916043-45-6 ) , s.  175.
33. Gérard Cordier , Inwentarz megality Francji , t.  1: Indre-et-Loire, 2 th całkowicie zmienione wydanie , Joue-les-Tours, autor,1984, 201 i XXIV  s. , s.  66.
34. Couderc 1987 , s.  615.
35. Gerard Cordier "  Paléosiderurgical toponimii Touraine  " Norois , N O  119,1983, s.  432 ( DOI  10.3406 / noroi.1983.4132 ).
36. Lorans 1996 , s.  70-71.
37. Lorans 1996 , s.  39.
38. Ranjard 1949 , s.  528.
39. Ranjard 1949 , s.  529.
40. Jean-Michel Gorry, Parafie i gminy Francji. Słownik historii administracyjnej i demograficznej. Indre-et-Loire , Paryż, CNRS,1985, 480  pkt. ( ISBN  978-2-222-03681-4 ) , s.  353.
41. Organizacja spisu na insee.fr .
42. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
43. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
44. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
45. „  Strefy rekrutacyjne dla kolegiów i szkół średnich – wydział Indre-et-Loire  ” [PDF] , na stronie Academy of Orleans-Tours (konsultacja 16 marca 2020 ) , s.  22.
46. „  Znajdź zakład  ” , na stronie Szpital, stronie Federacji Szpitali we Francji (konsultacja 16 marca 2020 r . ) .
47. „  Perrusson (37250)  ” , na Ariase (dostęp 8 marca 2020 r . ) .
48. „  Zakład – definicja  ” , na INSEE (dostęp 13 marca 2020 r . ) .
49. Narodowego Instytutu Pochodzenia i Jakości: Valençay , skonsultowana 15 sierpnia 2014 r.
50. Bernard Briais, region Loch w Belle Époque , Chambray-lès-Tours, CLD,1983, 141  s. , s.  97.