Fauga

Fauga
Fauga
Ratusz.
Herb Le Fauga
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Górna Garonna
Miasto Niski mur
Międzywspólnotowość Muretain Agglo
Mandat burmistrza
Jean-Marie Puig
2020 -2026
Kod pocztowy 31410
Wspólny kod 31181
Demografia
Miły Faugatiennes, Faugatiennes
Ludność
miejska
2069  mieszk. (2018 wzrost o 8,89% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 232  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 23 ′ 51 ″ północ, 1 ° 17 ′ 41 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 165  m
282  m²
Powierzchnia 8,92  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Le Fauga
(miasto odosobnione)
Obszar atrakcji Tuluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Muret
Ustawodawczy Siódmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Fauga
Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Fauga
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Fauga
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Fauga
Znajomości
Stronie internetowej http://www.lefauga.fr/

Le Fauga jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w regionie Occitan .

Jej mieszkańcy nazywani są Faugatienami.

Geografia

Gmina obszaru miejskiego Tuluzy położona 26  km na południe od Tuluzy , nad Garonną .

Gminy przygraniczne

Le Fauga graniczy z sześcioma innymi gminami.

Gminy graniczące z Fauga
Saint-Hilaire Niski mur
Lavernose-Lacasse du Fauga [1] Beaumont-sur-Lèze
Noego Mauzac

Hydrografia

Miasto jest nawadniane przez dopływy Garonne i Ruisseau du Rabé w Louge .

Geologia i ulga

Miasto jest założone na pierwszym tarasie Garonny w jego lewobrzeżnej części, a nad prawym brzegiem góruje strome zbocze, głęboko wcinające się w trzeciorzędową melasę .

Powierzchnia gminy wynosi 892  ha, a jej wysokość waha się od 165 do 282  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd zjazdem A64 Wyjście 32 .

Linia 313 sieci Tisséo łączy miasta do dworca kolejowego Muret , w korespondencji z linii D do Matabiau , linia 359 w sieci Arc-en-Ciel połączy miasto z dworca autobusowego w Tuluzie od Montesquieu-Volvestre , a linia 380 łączy miasto z dworcem autobusowym w Tuluzie, również z Cazères .

Stacja Fauga , znajdująca się na terenie gminy, jest obsługiwana przez pociągi TER Occitanie kursujące między Toulouse-Matabiau , Tarbes i Pau .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,2 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 10,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,8  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 720  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,5 dnia
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Muret-Lherm” w gminie Lherm zlecenie w 1996 roku i znajduje się 7  km w linii prostej , gdzie temperatura Średni roczny wynosi 13,5  ° C i wysokość opadów wynosi 606,3  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Toulouse-Francazal” w miejscowości Cugnaux , oddanej do użytku w 1922 roku i oddalonej o 16  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 14,1  °C w latach 1971-2000 do 14,1  °C w latach 1981- 2010, następnie w 14,3  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Le Fauga jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Fauga, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej w 2017 roku 2048 mieszkańców, stanowiącej odosobnione miasto.

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (63% w 2018 r.), niemniej jednak spadło w porównaniu z 1990 r. (76,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolnicze (34,6%), grunty orne (28,4%), tereny zurbanizowane (18,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (6,9% ), wody śródlądowe (6,9%) , lasy (5%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Miasto obejmuje dość gęste i rozproszone siedlisko między Garonną a linią kolejową z Tuluzy do Bayonne.

Mieszkaniowy

Rosnąca urbanizacja jest wyjaśnione przez podmiejskich urbanizacji ze względu na bliskość Tuluza , Le Fauga bycia częścią jego obszaru miejskiego .

Zagrożenia naturalne i technologiczne

Le Fauga znajduje się na obszarze o ograniczonym ryzyku powodzi, na skraju awarii zapory Garonne lub potoku Rabé Powódź i przemieszczanie się ziemi .

Gmina jest również dotknięta ryzykiem trzęsienia ziemi o wartości 1/5 (bardzo niskie).

Toponimia

W Occitan Gascon nazwa miasta to Le Haugar , co oznacza po francusku "La Fougeraie"

Historia

Podczas II wojny światowej , o stężenie obóz ( camp Noego ) został stworzony na koniu na terenie gmin Noé , Le Fauga i Mauzac .

Zobacz także:

Heraldyka

Herb Faugi (The) Herb Kwartalnie: do 1 Azure na wzgórze Vert umieszczonej na rzece Azure, do barku lub naładowany z stały wioślarz w goździk, ubrany w Azure i Soból i gospodarstwa osęki tego samego, debruising nad wszystkim, 2 e złota trzy jodły wyrwane Vert co 3 e złota w buku gałęzi Vert ustawiony w blady, oznacza 4 p błękit Hill Vert Church złota brochante, odciśnięto czerwony, z kołpakiem wieży krzyżowały ściany i otwarty z trzech części pola, z których każda obciążony dzwonkiem piaskowym.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2017 roku wynosi od 1500 do 2499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2020 wynosi dziewiętnastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina stanowiąca część siódmej dzielnicy Haute-Garonne , Muretain Agglo i kantonu Muret .

W wyborach deputowanych miasto jest częścią siódmego okręgu wyborczego Haute-Garonne , reprezentowanego od 2017 roku przez Élisabeth Toutut-Picard ( LREM ).

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1991 marzec 2014 Jean-Claude Cambus PS Przejście na emeryturę
marzec 2014 maj 2020 Mario Izajasz PS Emerytowany pracownik CPAM
maj 2020 W trakcie Jean-Marie Puig    

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2004 r. W 2018 r. gmina liczyła 2069 mieszkańców, co stanowi wzrost o 8,89% w porównaniu z 2013 r. ( Haute-Garonne  : +6, 32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
473 487 485 487 567 604 622 620 584
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
589 588 568 510 516 478 504 502 478
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
505 481 444 430 401 374 384 382 425
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
424 489 546 708 889 1,099 1,402 1750 1960
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
2069 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 166 142 136 139 124 115 112 107
Liczba gmin w departamencie 592 582 586 588 588 588 589 589

Gospodarka

Służba publiczna

Edukacja

Le Fauga jest częścią Akademii w Tuluzie .

W mieście działa przedszkole i szkoła podstawowa .

Kultura

Biblioteka , ratusz ,

Aktywności sportowe

piłka nożna , tenis , łowiectwo , petanque ,

Ekologia i recykling

Zbiórka i utylizacja odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska prowadzone są w ramach gminy miejskiej Muretain . W mieście znajduje się centrum recyklingu .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Badanie procesów fizykochemicznych w przepływach relaksacyjnych o wysokiej entalpii: zastosowanie do tunelu aerodynamicznego F4 przez Johanna Williama

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 23 czerwca 2021 )
  4. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 23 czerwca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 23 czerwca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 23 czerwca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Muret-Lherm - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 23 czerwca 2021 )
  9. „  Ortodromia między Le Fauga a Lherm  ” , fr.distance.to (dostęp 23 czerwca 2021 ) .
  10. „  Stacja Météo-France Muret-Lherm – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Orthodromy between Le Fauga and Cugnaux  ” , fr.distance.to (dostęp 23 czerwca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 czerwca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Toulouse-Francazal - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 23 czerwca 2021 )
  15. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. „  Jednostka miejska Le Fauga 2020  ” , https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
  19. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  22. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  23. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  24. [1]
  25. «  Geozagrożenia | Lepiej zrozum zagrożenia w regionie  ” , na stronie www.georisques.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2018 r . ) .
  26. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  27. https://elections.interieur.gouv.fr/municipales-2020/031/031181.html
  28. "  Fauga. Jean-Claude Cambus, „drogi przyjaciel znika  ”, La Dépêche du Midi ,9 grudnia 2017 r.( przeczytaj online ).
  29. "  Fauga. Mario Isaïa przejmuje Jean-Claude Cambus  ”, La Dépêche du Midi ,1 st kwiecień 2014( przeczytaj online ).
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  33. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  34. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  35. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  36. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  37. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  38. http://patrimoine-memoire.aviation-civile.gouv.fr/flb/07-10_Gustave-Eiffel-pionnier-de-l-aerodynamique/files/assets/basic-html/page41.html
  39. http://www.agglo-muretain.fr/fr/habiter-vivre/environnement-dechets/l-actualite-dechetteries.html
  40. Centrum recyklingu
  41. Johann William, Badanie procesów fizykochemicznych w przepływach zrelaksowanych o wysokiej entalpii: zastosowanie do tunelu aerodynamicznego łuku F4 ,1999, 1244  s. ( przeczytaj online ).