Tarasy Garonny
Ten artykuł jest szkicem dotyczącym geologii .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Na tarasach Garonne są tarasy rzeczne tworzące geograficznego systemu pomostowego, zauważalne zwłaszcza w Tuluzie . Zbudowane są z osadów gliniastych i otoczaków odpowiadających pokładom kolejnych cieków Garonny , przechodząc od górnego do dolnego koryta przerwami w zboczach tworzących strome zbocza.
Ten piętrowy system tarasów rozwija się na lewym brzegu, który jest niski i stosunkowo płaski w porównaniu z wyższym i bardziej stromym prawym brzegiem. Ta asymetria odzwierciedla w fazach zasypywania rzecznego stopniową migrację biegu rzeki w kierunku północnym i wschodnim. „Przemieszczenie wciąż jest słabo wyjaśnione: czy jest powiązane z napływowymi napływami strumieni pirenejskich i gaskońskich tak ogromnych, że pchnęły rzekę w prawo? Czy powinniśmy widzieć w tym powtórkę, w czwartorzędzie, giętkości, która podąża trasą Garonny? "
Opis i szkolenie
Tarasy powstały w okresach interglacjalnych. Pod koniec pierwszego zlodowacenia z czwartorzędu , gdy lód topił (okres międzylodowcowy Gunz-Mindel), przebieg Garonne , bardzo zachód od aktualnego kursu rozszerzył, niosąc osady i kamyki, i opadł na płaskowyżu gliny . Ten płaskowyż opadał lekko na wschód podczas kolejnych epok lodowcowych. W czasie kolejnego wytopu (Mindel-Riss) tor Garonny wykopał więc nowe koryto, szerokie, gliniasto-kamieniste, zatopione o około 50 metrów. Ten sam proces miał miejsce w okresie Riss-Würm.
Na przykład na poziomie Tuluzy tarasy mają schodkowe wysokości. Obecny bieg Garonny jest poniżej 140 m , zatopiony kilka metrów w tarasie St Cyprien . Kolejny taras, ten w dzielnicy Purpan , znajduje się około 156 m dalej. To z Colomiers wynosi około 186 m n.p.m. Że od Bouconne wynosi 220 m / 246 m , 20 km na południowy z Garonne. Naprzeciwko, po wschodniej stronie Garonny, kopiec świadka ( Pech-David ) na wysokości 246 m zwisa nad Garonną o 100 m , co odpowiada zatonięciu rzeki podczas całego procesu.
Sieć tarasowa i hydrograficzna
Każdy taras jest przecinany przez dopływy Garonny. Strumienie płyną wzdłuż zagłębienia południowo-zachodniego / północno-wschodniego, kopiąc doliny (w szczególności Touch , Aussonnelle lub Louge ).
| Epoka lodowcowa | Wiek (lata) |
Okres międzylodowcowy | Wysokość tarasów |
|---|---|---|---|
| 1 re glacjalny okres Günz | 600 000 | 250 m ( Pecz Dawid ) | |
| 540 000 | 1 re interglacjalny okres Günz-Mindel | 226 m ( Bouconne ) | |
| 2 e okres lodowcowy Mindel | 480 000 | ||
| 430 000 | 2 e okres międzylodowcowy Mindel-Riss | 186 m ( Colomiery ) | |
| 3 e okres lodowcowy Riss | 240 000 | ||
| 180 000 | 3 e okres interglacjalny Riss-Würm | 156 m ( Purpan ) | |
| 4 e okres lodowcowy Würm | 120 000 | ||
| 10 000 | 140 m (z Garonny do Tuluzy) |
Bibliografia
- Christian Bernard, La Garonne , Editions Privat ,1993, s. 17
- terminologia stosowana tutaj odnosi się do chronologii zlodowacenia ustalonych w kontekście Alpine. Ma tendencję do wychodzenia z użycia na rzecz chronologii izotopowej i jest tu podana jedynie jako wskazówka.