Laigneville | |||||
![]() Kościół Saint-Remi w XII -tego wieku. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Oise | ||||
Miasto | Clermont | ||||
Międzywspólnotowość |
CC du Liancourtois (siedziba) |
||||
Mandat burmistrza |
Christophe Dietrich 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 60290 | ||||
Wspólny kod | 60342 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Laignevillois, Laignevilloises | ||||
Ludność miejska |
4712 mieszk . (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 552 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49°17′49″ północ, 2°26′47″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 32 m 112 m² |
||||
Powierzchnia | 8,53 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Creil ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Paryż (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Nogent-sur-Oise | ||||
Ustawodawczy | 7 th powiat Oise | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.mairie-laigneville.fr | ||||
Laigneville jest francuski gmina znajduje się w dziale z Oise w tych Hauts-de-France regionu . Jego mieszkańcy nazywani są Laignevillois i Laignevilloises.
W linii prostej miasto znajduje się 68 km na południe od Amiens , w równej odległości od Beauvais i Compiègne (31 km) i 49 km na północ od Paryża . Zajmuje 853 ha.
Kauffy | ||
Rousseloy | ![]() |
Monchy-Saint-Éloi |
Saint-Vaast-lès-Mello | Nogent-sur-Oise |
Obszar, na ogół kształt owalny, rozciąga się w dolinie z Breche i na płycie , która oddziela się od tego, że w dolinie Thérain . Podobnie jak Cauffry , jego sąsiad, to miasto znajduje się w Vallée Dorée. Terroir rozciąga się od 32 metrów nad brzegiem Brêche do 112 metrów na płaskowyżu, na granicy Cauffry i Rousseloy . Oto niektóre z odnotowanych wysokości: 35 metrów na Place de la Gare, 38 metrów przy wejściu do La Brêche na terenie, 51 metrów na szczycie progu zwalniającego w pobliżu starego ratusza, 80 metrów przy kościele parafialnym , 100 metrów do miejsca zwanego Croix Madeleine. 100 metrów od początku suchej doliny Vallée d'Enfer, która wbija się w płaskowyż w pobliżu starej ścieżki z Creil do Beauvais i schodzi 5 kilometrów do Ferme des Granges w Nogent-sur-Oise . Ta dolina, na przedłużeniu doliny Pommiers, jest przedłużona przez dolinę Ardoise, która nadaje kształt Larrisowi Saint-Georgesowi. Kilka dolin schodzi w kierunku doliny Breche, takich jak wybrzeże Hervines i dno Gonval.
Kamień cięty (gruby wapień z numulitami) tworzy cały płaskowyż Laigneville, pokryty cienką warstwą wierzchniej warstwy gleby. Zbocza prawym brzegu Brèche są podobne do tych z góry od Liancourt , potężnej masy piasku koronowany przez wapienia w bankach poziomych, stanowi ich cały. Różnice w szczegółach, skamieniałości i inne wypadki są takie same po obu stronach doliny. Wzgórze z Laigneville podobnych ofert, które z Monchy-Saint-Éloi masą grubej wapienia, ale vergelet ma bardziej znaczną grubość. Dolina Breche jest torfowa w całym kantonie Liancourt . Między torfową glebą a wzgórzami widzimy hałdy brunatnej gliny diluwijskiej o niezwykłej miąższości, zwłaszcza w Laigneville. Miasto położone jest w strefie sejsmicznej 1. O obecności jam podziemnych świadczy obecność starych kamieniołomów freestone.
La Brêche , dopływ Sekwany, pochodzący z Reuil-sur-Brêche i uchodzący do Oise w Villers-Saint-Paul , ogranicza obszar gminy na wschodzie.
Na prawym brzegu przyjmuje przerywany strumień pochodzący z Cauffry, a następnie kontynuuje swój bieg przez bagna Laigneville i zbiera się kilkaset metrów dalej na wodzie kilku strumieni w młynie Sailleville przed przyłączeniem się do suutraine ru. W tym sektorze trasa rzeki Breche została w 2017 r. naprawiona przez zarządzający rzeką związek międzygminny doliny rzeki Breche (SIVB), w celu odtworzenia historycznego koryta, które zostało przekierowane do zasilania turbin młyna Sailleville. .
Ten został nieco odwrócony w pobliżu ujścia 2000 lat temu, podczas okupacji rzymskiej, aby otoczyć dzieło zwane castellum de Sailleville, dziś objęte drogą departamentalną 1016, odchylenie dawnej RN 16 .
Dalej w dół rzeki Brêche dzieli się na dwa ramiona przecinające się przez rue Henry-Leclerc, gdzie mieści się Ru des Blancards, a następnie otrzymuje słaby wkład z rowu pochodzącego z dna Gonval, utworzonego między dwoma występami płaskowyżu przed przejściem w pobliżu śródmieście, gdzie pożycza kanałowe łóżko dalej na południe.
Na terytorium znajduje się kilka przerywanych strumieni, dopływów Ru de Soutraine lub de la Brêche. Na terenie, na zboczach wzgórz lub na nizinach znajdują się różne źródła : fontanna Huet, fontanna Gonval, fontanna owiec, czarna fontanna i inne, które pojawiają się w ogrodach. La Fontaine à Moutons to przerażające źródło. Mapa z 1710 roku pokazuje strumień w Vallée d'Enfer, na zachód od Laigneville.
Basen znajduje się w pobliżu dzielnicy Aunois, a dwie wieże ciśnień znajdują się na południe od miasta. Ponadto miasto jest wyposażone w dwie przepompownie wody, w Sailleville oraz zbiornik w drewnie o tej samej nazwie.
Najniższe obszary terytorium znajdują się nad podziemnymi wodami gruntowymi. Przy rue Hutellier znajduje się pralnia.
Wieże ciśnień na południe od miasta.
Myjnia, rue Hutellier.
Teren ciągnie się od południa do północy przez starą drogą krajową 16 z Paryża do Dunkierki , zdegradowany do D 916a, który został zbudowany w tej części doliny między 1754 a 1750 r . Zboczenie na drodze ekspresowej , zwanej drogą departamentalną 1016 jest obecnie realizowane z płaskowyżu Creil do Clermont , zapożyczając teren gminy na części bagien, ze znacznym nasypem, który omija aglomerację w kierunku wschodnim. Od rue Douchet-Rube i Place de la Gare, węzeł komunikacyjny zapewnia dostęp do tej osi w sąsiednim mieście Monchy-Saint-Éloi . Stara trasa skrzyżowane miasto poprzez ulice 8-Mai - 1945 i de la République. Droga łączy stolicę z Rousseloy , a także z Sailleville do Rousseloy, Cauffry i Soutraine (wsi Cauffry).
Linia kolejowa z Paryża do Amiens przecina miasto po dolinie, mający trasa zasadniczo równolegle do starej drogi krajowej 16. przystanku zainaugurowano we wsi na28 sierpnia 1892 r. W 1905 r. przekształcono ją w stację , a ruch nabrał znaczenia ze względu na transport kamienia budowlanego i wyrobów miejscowego przemysłu. Ten przystanek znajduje się między stacjami Liancourt-Rantigny i Creil , w pobliżu centrum miasta i niedaleko Monchy-Saint-Éloi. Jest obsługiwany przez pociągi TER Picardie (połączenie 22 Amiens - Creil - Paryż). Od poniedziałku do piątku od czternastu do piętnastu pociągów dziennie i w każdym kierunku oraz od sześciu do siedmiu w niedziele i święta. Od poniedziałku do piątku połowa pociągów pochodzi z lub z Creil, dlatego konieczna jest przesiadka w przypadku podróży między Liancourt i Paryżem. TER Picardie zajmuje średnio 39 minut, aby dotrzeć do stolicy, z trzema przystankami pośrednimi. Na stacji dostępnych jest również kilka połączeń taksówkowych TER.
Laigneville jest obsługiwany przez linie autobusowe resortowych sieci Południowo-Oise z Rady Ogólnej Oise , obsługiwanych przez KEOLIS Oise Senlis przez linię 12 Clermont w Creil . Ponadto kilka szkolnych linii transportowych obsługuje stolicę i Sailleville do zakładów Cauffry, Clermont i Creil.
Lotnisko Beauvais-Tille znajduje się 31 km na południowy na zachodzie i na lotnisku Charles de Gaulle znajduje się 35 km na południowy południe
Oprócz obszarów zurbanizowanych, zajmujących 18% terytorium na ponad 154 ha, gmina składa się z ponad 44% obszarów uprawnych na 382 ha. Obszary leśne reprezentowane na zboczach i dnie dolin Brêche (Bois de Sailleville) i d'Enfer (Larris Georges) zajmują prawie 274 hektary, co stanowi 32% powierzchni gminy . Miasto obejmuje również 35 ha sadów i łąk , 5 ha terenów zieleni publicznej, 4 ha terenów podmokłych (bagna Sailleville), kilka obszarów wrzosowisk oraz 1 ha piarży i gołej ziemi przy obecności starych kamieniołomów .
Lasy termowapniowe Grande Côte i des Prieux, występujące w gminach Laigneville i Nogent-sur-Oise , są wymienione w naturalnym obszarze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym typu 1. Na północnym zachodzie bagna Laigneville zajmują obszar na wschód od Sailleville. Stanowią również naturalną strefę zainteresowania ekologicznego, faunistycznego i florystycznego typu 1 w naturalnym zespole trawników i lasów Butte de la Garenne, z Monchy-Saint-Éloi .
Laigneville jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Creil , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującym 23 gmin i 123,989 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża, którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (44,6% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (47,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (42,8%), lasy (34,7%), tereny zurbanizowane (20,6%), użytki zielone (1,8%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Do stolicy przylega jedna osada : Sailleville. Pomiędzy tymi dwoma miejscami powstaje dzielnica Aulnois.
Kapitał został zbudowany od wieków na wzgórzu, wokół kościoła parafialnego. Utworzenie bezpośredniej drogi królewskiej z Creil do Clermont i na północ doprowadziło do opuszczenia przez mieszkańców płaskowyżu. Pozostał tylko jeden dom, w dodatku niezamieszkany, położony na skrzyżowaniu ulic Croix-Madeleine. Od XVIII th century budynki osiedlili się w dolinie . Sailleville, znacznie dalej na północ, było przez długi czas wyraźnie oddzielone od Laigneville. Dziś domy jednoczą dwie aglomeracje graniczące z obu stron starą drogą krajową. Laigneville jest częścią jednostki miejskiej (lub aglomeracji w znaczeniu INSEE ) Creil składającej się z 22 gmin i liczącej 103.130 mieszkańców w 2008 roku.
Wśród nazw Laigneville na przestrzeni wieków historycy zachowali: Willa Liniaga w 766 , Lainivalla około 1145 , Lagnevilla w 1156 , Lanevillam w 1209 , Leugnevillam w 1222 , Laignevilla w 1309 , Laigneville-sur-Brêche , Laingneville w 1631 (obecny język lokalny), Laigneville (obecna nazwa) w 1756 , Laigueville (nazwa oficjalna) od 1830 do 1850 . Postawiono różne hipotezy na temat pochodzenia tej nazwy. Wszyscy autorzy zgadzają się co do tego, że końcówka „miasto” reprezentuje łacińskie słowo willa, które miało do akceptacji: dom wiejski, dom na polach, posiadłość, gospodarstwo rolne, posiadłość wiejska (w pobliżu Laigneville i Sailleville to Mogneville , Autreville i niegdyś Canneville, dawne wioska rybacka blisko zamka z Creil . Ale na pierwszy człon nazwy „Laigne lub Laigue” , to byłoby tak jak to miało często właścicielami domeny Nazwa Gallo Roman . Lanius lub latynus to był chyba Lanaevilla ( miasto z wełny ) czy Lanaemvillam (wieś wełnista) określenie to wydaje się możliwe, gdyż w tym miejscu rozległy płaskowyż wapienny był bezpieczną hodowlą owiec .
Sailleville Hamlet nazwano: Sailleville (obecna nazwa) do 1240 roku , Sageville XIV th century , Sacheville w 1477 roku , Saqueville w 1570 roku , Sageville ponownie w XVIII -tego wieku (rozmowa o aktualny miejscowy). Nazwa ta mogła pochodzić od „sagi” oznaczającego saie od nazwy szaty noszonej przez rzymskich żołnierzy, którzy jako pierwsi zajmowali to miejsce. Powstanie tej aglomeracji sięga początków naszej ery.
Laigneville (domena Lanius) była początkowo niewielka miejscowości z VI XX wiek- VII XX wieku usytuowanego wokół kościoła Saint-Rémi (koniec XI p wieku), znajdujący się powyżej i rozszerzenia drogi łączącej stary Senlis do Beauvais . Dziś tylko cmentarz nadal biegnie obok odizolowanego kościoła, ta ścieżka pozostaje ścieżką bardzo przyjemną do spacerów. Gmina Laigneville (ok. 4000 mieszkańców ) rozwinęła się poniżej w ciągłości Nogent-sur-Oise. Templariusze uczynili z niego jedną ze swoich posiadłości, a nawet siedzibę komturii: komandorię Saint-Georges. Laigneville był również znany ze swoich imponujących karier z kredą , obecnie opuszczony i którego szczątki zostały wykorzystane od 1905 do uprawy bardzo smacznych grzybów w Paryżu. Wśród budynków zbudowanych z tego wysokiej jakości kamienia znajdują się Manufaktura Royale de Beauvais, Château de Fitz-James i Gare du Nord .
Od 1846 roku miasto zostało przecina linię z Paris-Nord Lille z Compagnie du Chemin de fer du Nord . Jednak dopiero w 1892 r. na terenie miasta zainstalowano przystanek, a w 1905 r. stało się samodzielną stacją pod nazwą stacja Laigneville .
Miasto znajduje się od 1942 roku w okręgu Clermont w departamencie Oise . W wyborach posłów od 1986 roku jest członkiem siódmego okręgu wyborczego Oise .
Od 1793 r . należała do kantonu Liancourt . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. miasto zostało przyłączone do kantonu Nogent-sur-Oise .
Laigneville jest członkiem wspólnoty gmin Liancourtois , znanej jako Vallée Dorée , publicznej instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym w 1963 r. – i która miała wówczas status dystryktu – i którym gmina przekazała pewną liczbę swoich uprawnień, na warunkach określonych w ogólnym kodeksie władz lokalnych .
Podczas drugiej tury wyborów samorządowych w 2014 r. w Oise lista SE/UMP kierowana przez Christophe'a Dietricha zdobyła absolutną większość oddanych głosów, z 1144 głosami (58,07%, 22 wybranych radnych gminnych, w tym 5 członków społeczności), w dużej mierze pokonując listy złagodzone odpowiednio przez:
- Jean-Marie Delaporte, ustępującego burmistrza DVG/PCF, który uzyskał 758 głosów (38,47%, 5 wybranych radnych gminnych, w tym 1 gmina);
- Luc Soisson (SE, 68 głosów, 3,45%, brak wyboru).
W tych wyborach 31,65% głosujących wstrzymało się od głosu.
Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w Oise w 2020 r. lista DVD (LR) kierowana przez ustępującego burmistrza Christophe'a Dietricha zdobyła bezwzględną większość oddanych głosów, z 1380 głosami (87,23%, 26 wybranych radnych gminnych, w tym 6 członków gminy) , w dużej mierze pokonując DVG pod przewodnictwem byłego burmistrza Jean-Marie Delaporte, który uzyskał 202 głosy (12,76%, 1 wybrany radny gminy).
W tych wyborach naznaczonych pandemią Covid-19 we Francji 48,34% głosujących wstrzymało się od głosu.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1806 | Nicolas Pigeaux | |||
1810 | Marzec 1813 | Dominique thomas penotet | ||
Kwiecień 1813 | wrzesień 1831 | Teofil Lemaire | ||
Październik 1831 | Kwiecień 1837 | Étienne Alexis Deschamps (syn) | ||
Sierpień 1837 | Sierpień 1848 | Nicolas Francois Dauchel | ||
wrzesień 1848 | Kwiecień 1849 | Isidore Charles Deschamps | ||
maj 1849 | Luty 1851 | Francois Vincent Deprez | ||
Marzec 1851 | Lipiec 1860 | Martina Gerarda | ||
wrzesień 1860 | Lipiec 1868 | Jean Charlemagne Trannay | ||
sierpień1868 | maj 1871 | Celestin Dumonthier | ||
maj 1871 | Marzec 1874 | Ludwik Józef Petit | ||
Kwiecień 1874 | grudzień 1877 | Frédéric Francois Breton | ||
Styczeń 1878 | 1906? | Louis Henry Leclerc | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 1983 | Jean Goursaud | |||
Marzec 1983 | Czerwiec 1995 | Claude Pagnod-Rossiaux | PCF | |
Czerwiec 1995 | kwiecień 2014 | Jean-Marie Delaporte | PCF | Przejście na emeryturę |
kwiecień 2014 | W toku (stan na 2 marca 2021 r.) |
Christophe Dietrich | LR | Wiceprzewodniczący KC Liancourtois Vallée Dorée (2014 →) Radny generalny Nogent-sur-Oise (2015 →) Wiceprzewodniczący rady departamentalnej Oise (2017 →) Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Od 2014 roku burmistrz miasta Christophe Dietrich podejmuje walkę z nielegalnym składowaniem odpadów w swoim mieście. Jej służby miejskie przeprowadziły zapośredniczone „zwroty do nadawcy”. Dzięki tym działaniom udało się zmniejszyć tę nieuprzejmość o 90%. Odpadów pochodzi od pozbawionych skrupułów osób lub firm, jak wynika z tego złoża 15 ton odpadów budowlanych w 2017 roku, również powrócił do zanieczyszczający . W 2019 roku pozbawiony skrupułów kierowca został ukarany grzywną w wysokości 368 euro za wyrzucenie opakowania z fast foodem przez okno ciężarówki po rażącym wykroczeniu odnotowanym przez straż miejską .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 4712 mieszkańców, co stanowi wzrost o 11,05% w porównaniu z 2013 r. ( Oise : + 1,44%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
506 | 579 | 641 | 660 | 753 | 742 | 695 | 755 | 761 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
768 | 876 | 940 | 947 | 945 | 936 | 935 | 914 | 935 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1006 | 1 202 | 1320 | 1565 | 1,709 | 1797 | 1,714 | 1,779 | 1888 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2061 | 2367 | 2 806 | 2 983 | 3604 | 3789 | 3815 | 3 828 | 4247 |
2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 719 | 4 712 | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (17%) jest rzeczywiście niższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (17,5%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).
Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 0,1 | |
3,6 | 6,1 | |
12,1 | 11,8 | |
23,9 | 24,0 | |
20,5 | 19,9 | |
20,5 | 18,6 | |
19,2 | 19,5 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 0,8 | |
4,5 | 7,1 | |
11,0 | 11,5 | |
21,1 | 20,7 | |
22,0 | 21,6 | |
20,0 | 18,5 | |
21,3 | 19,9 |
Większość małych sklepów i sprzętu lokalnego istnieje W Laigneville (apteka, wydawnictwo, dwie piekarnie, kilku fryzjerów, trzy kawiarnie, w tym sklep tytoniowy, różne przychodnie lekarskie ogólne i specjalistyczne, punkt odbioru odpadów, przedszkole, kolegium, kilka szkół, biblioteka miejska, szkoła nauki jazdy, agencja nieruchomości, świetlica).
Fabryka dostawcy motoryzacyjnego Montupet, producenta głowic cylindrów, została kupiona przez gminę i sąsiednie gminy, których podatnicy sfinansowali przejęcie za milion euro, a następnie renowację terenu za sześć milionów.
Miasto posiada dwa zabytki:
Możemy również zauważyć: