Bruguières | |||||
![]() Ratusz. | |||||
![]() Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
Departament | Górna Garonna | ||||
Miasto | Tuluza | ||||
Międzywspólnotowość | Metropolia Tuluzy | ||||
Mandat burmistrza |
Philippe Plantade +2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 31150 | ||||
Wspólny kod | 31091 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Bruguiérois, Bruguiéroises | ||||
Ludność miejska |
5890 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 652 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 43 ° 43 ′ 30 ″ północ, 1 ° 24 ′ 44 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 116 m 175 m² |
||||
Powierzchnia | 9,03 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Tuluza ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Tuluza (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Castelginest | ||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | Oficjalna strona | ||||
Bruguières jest francuski gmina znajduje się w zachód od Francji , w departamencie z Haute-Garonne , w Occitanie regionu .
Jej mieszkańcy nazywani są Bruguiérois.
Bruguières znajduje się na północ od Haute-Garonne , w Pays Toulousain . Jest częścią północnych przedmieść Tuluzy , jej jednostki miejskiej i obszaru miejskiego . Jest odległe, w linii prostej, 15 km od centrum Tuluzy , 32 km od Montauban i 576 km od Paryża .
Bruguières graniczy z siedmioma innymi gminami.
Saint-Jory | Św. Zbawiciel | Cepet |
Lespinasse | ![]() |
Gratentour |
Saint-Alban | Castelginest |
Bruguières jest częścią zlewni Garonne . Miasto jest nawadniane przez Hers-Mort, dopływ Garonny .
Miasto Bruguières znajduje się na pierwszym tarasie Garonny na prawym brzegu, na równinie Garonny w Tuluzie .
Powierzchnia gminy wynosi 903 ha; jego wysokość waha się od 116 do 175 metrów .
Miasto przecina autostrada A62 , która łączy Tuluzę z Bordeaux , do której można dojechać zjazdem 11 - Saint-Jory .
Miasto przecina również droga departamentalna nr 4, która łączy Fronton z Tuluzą , a także drogi departamentalne 77 i 59.
Transport publicznyLinia 33 sieci Tisséo można dotrzeć do stacji Argoulets w metrze w Tuluzie od ratuszu Bruguières; linia 69 jedzie do stacji La Vache z północy Bruguières; z TAD 105 również pozostawia od dworca La Vache do Saint-Jory , obsługującej zachód od miasta. Linia 351 od sieci Arc-en-Ciel zapewnia dostęp do Tuluzy i Villemur-sur-Tarn dworcach autobusowych z centrum miasta.
Najbliższa stacja to stacja Saint-Jory , położona około dziesięć kilometrów od centrum, obsługiwana przez pociągi TER Occitanie kursujące między Toulouse-Matabiau , Montauban , Agen i Brive-la-Gaillarde .
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France "Toulouse-Blagnac" w miejscowości Blagnac , która została oddana do użytku w 1947 roku i znajduje się w odległości 10 km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura zmienia się od 13,3 °C w okresie 1971-2000, do 13,8 °C w latach 1981-2010, następnie do 14,3 °C w latach 1991-2020.
Bruguières jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiego zespołu z Tuluzy , w inter-oddziałowej aglomeracji grupowanie razem 81 gmin i 1,004,747 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina . Aglomeracja Tuluzy jest piątą co do wielkości we Francji pod względem liczby ludności, za Paryżem , Lyonem , Marsylią-Aix-en-Provence i Lille (część francuska) .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (51,2% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (19,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (31,8%), grunty orne (21,6%), niejednorodne tereny rolnicze (20,2%), tereny przemysłowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (19,4%), lasy (6,7%), łąki (0,4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Domy są zgrupowane w Bruguières wokół ratusza. Nie ma odosobnionych mieszkań (lub bardzo niewiele), miasto jest szczególnie gęste. Centra miast Burguieres i Gratentour są również „sklejone” ze sobą, a dziś miasto staje się coraz bardziej gęste.
W 2014 r. ogólna liczba mieszkań w gminie wynosiła 2314, w porównaniu do 2020 w 2009 r.
Spośród tych mieszkań 93,7% stanowiły mieszkania podstawowe, 0,5% mieszkania drugorzędne, a 5,7% mieszkania puste. 76,6% tych mieszkań to domy jednorodzinne, a 23,2% to mieszkania.
Odsetek głównych rezydencji należących do ich mieszkańców wyniósł 65,2%, co oznacza wyraźny spadek w porównaniu z 2009 r. (70,4%). Miasto posiada 54 jednostki mieszkalne HLM, co stanowi wyraźny wzrost w porównaniu do 2009 roku (22).
Miasto położone jest w strefie zalewowej, ze względu na bliskość Garonny i przejście Hers-Mort w mieście. Istnieje również ryzyko ruchów gruntu i pęcznienia gleb gliniastych. Ryzyko trzęsienia ziemi w Bruguières wynosi 1/5 (bardzo niskie).
Z 5 zakładami przemysłowymi w Bruguières i kilkoma sklasyfikowanymi w pobliżu Seveso , miasto jest dotknięte ryzykiem przemysłowym zatwierdzonym na całym jego terytorium. Istnieje również ryzyko w przypadku pęknięcia zapory, a przy 31 byłych terenach przemysłowych w mieście mogą one stanowić zagrożenie.
Bruguières bierze swoją nazwę od brugi, która kwitła na jej zboczach. Prowansalskie słowo bruguièra precyzyjnie określa krainę, na której rośnie wrzos . Las pokrywający nie tylko wyżyny jak dzisiaj, ale także równinę po obu stronach Hers.
Dwa sarkofagi Merowingów odkryto w 1979 roku podczas prac na autostradzie A62 .
Podobnie w 2004 roku, podczas budowy osiedla mieszkaniowego w La Mouline, został zauważony resztki ceramiki i amfory Roman, w pobliżu starego cmentarza pobliskiego XI th wieku . Odkrycia te dały początek archeologicznemu ocaleniu pozwalającemu na wykopaliska w tym miejscu w średniowieczu. Ponad 330 pochówki i ponad 180 różnych zbiornikach (silos z wysypisk śmieci, górniczych itp) przeszukano identyfikujący zajęcie do cmentarza nadrukowany radiowęglowych pomiędzy VIII p wieku i XIII p wieku , związana z średniowiecznej osady.
Nazwa wsi Bruguières pojawia się w kartularzu opactwa Saint-Sernin jako będąca w jego posiadaniu po tym, jak była zależna od nazwy Moissac .
W 1080 wspomina się o kościele już pod wezwaniem św. Marcina .
Pod koniec średniowiecza , w czasie wojny stuletniej , wieś otoczyła się murem obronnym, podobnie jak wszystkie okoliczne wsie. Pozostaje ciasny układ domów wokół studni oraz nazwa rue du Fort. Jednak poza murami stworzyliśmy duży prostokątny plac (większy niż Capitole de Toulouse) z zamkiem Castelet (bank) po wschodniej stronie. Był wspólny piec, kuźnia, fontanna.
W 1511 r. postanowiono przebudować kościół, przejmując to, co pozostało z wczesnoromańskiego kościoła. Ukończono go dopiero w 1538 r. Jego uroczyste poświęcenie nastąpiło dopiero 20 maja 1550 r. Niedługo potem, w 1562 r., został spalony przez niemieckich „Reistres” na żołd protestantów z Montauban.
Później, po stronie północnej, Georges d'Olive, Pan Bruguières wybudował w 1657 obecny zamek (restaurację). Kolejny zamek znajdował się w Petit Paradis (lub paravis), czyli na rampie wjazdowej do Tuluzy z autostrady A62. Został sprzedany i rozebrany w 1845 roku.
Większość ziemi należała do zamożnych mieszkańców Tuluzy. Mieszkańcami byli głównie chłopi zatrudnieni na dzień. Zbocza są następnie porośnięte licznymi winoroślami .
Most na Hers był XVII p wieku .My wypełniał za przejazd do przejścia. Wcześniej przekraczano bród rzeczny, o czym świadczy nazwa Gamouna (bród mnichów), znajdujący się przy drodze z Bruguières do klasztoru Lespinasse (założony w 1114 r.). Rzeka Hers została zmieniona w 1778 r. przez wyeliminowanie dużego meandra w górę rzeki od mostu. Grobla młyna La Mouline została zniszczona już w 1771 r.
W 1786 roku wybrzeże Bruguières zostało zreorganizowane przez cięcie prosto.
Władcy BruguièresJurysdykcja Bruguières przeszedł przez wiele rąk, aż do XVI -tego wieku . Następnie w 1560 r. lord Saint-Jory, Michel Dufaur († 1561), przewodniczący parlamentu Tuluzy, kupił jurysdykcję Bruguières. Jego następcą zostaną jego dzieci Charles Dufaur († 1575), a następnie Pierre Dufaur (1540-1600) przewodniczący parlamentu i mianowany przez Henryka IV baronem . Syn tego ostatniego, Jacques Dufaur († 1616) doradca parlamentu, będzie lordem Saint-Jory i Bruguières do 1613 roku.
Następnie Jean d'Olive, prawnik i powiernik generalny Langwedocji (1579-1623) kupił jurysdykcję Bruguières. Jego żona Małgorzata d'Espaigne de Novital (1587-1653) przejęła władzę. Ich syn Georges d'Olive (1620-1693) ożenił się z Marie-Louise Dufaur (1612-1669), córką wspomnianego wcześniej Jacquesa Dufaura, był Lord of Bruguières od 1638 do 1693 (55 lat!). Jego następcą został jego syn Jean-François d'Olive (1645-1713).
Mając tylko jedną córkę Marie-Anne d'Olive, poślubiła François Brandouvin de Balaguier, markiza de Beaufort. Ten ostatni będzie lordem Bruguières aż do śmierci w 1723 r. Wdowa po nim, Marie-Anne d'Olive, obejmie władzę do czasu, gdy ich syn, Joseph de Beaufort, porucznik (1711-1765), przejmie tytuł. Jedno z ich 11 dzieci, Joseph-Michel de Beaufort, także żołnierz, (1746-1795) będzie ostatnim lordem Bruguières. Tragiczny koniec pozna jako emigrant u boku Anglików w Quiberon w Vendée. W przeciwieństwie do swojego ojca, który mieszkał w Bruguières, ten ostatni częściej przebywał w Paryżu, gdzie ożenił się w 1781 roku.
Politycznie Bruguières wydaje się być gminą o lewicowej wrażliwości .
Na przykład podczas wyborów prezydenckich w 2017 r. w Bruguières w pierwszej turze wygrał Emmanuel Macron z 27,43% głosów, następnie Jean-Luc Mélenchon z 20,64 % głosów, Marine Le Pen z 19,13% głosów oraz François Fillon z 18,00% głosów. W drugiej turze Emmanuel Macron wygrał z 67,76% głosów przeciwko Marine Le Pen z 32,24% głosów.
Tendencję tę potwierdzają wybory samorządowe, mimo wyboru od 2001 r. w mieście różnych praw burmistrza .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1971 | 1975 | Pierre Aubinel | SE | |
1975 | 1994 | René Albusa | SE | |
1994 | 2001 | Jacques Chabosi | SE | |
Marzec 2001 | W trakcie | Philippe Plantade | płyta DVD | Pracownik |
Liczba mieszkańców w spisie z 2017 r. wynosi od 5 000 do 9 999 mieszkańców, liczba członków rady miejskiej w wyborach w 2020 r. wynosi dwudziestu dziewięciu.
W ostatnich latach utworzono tam gminną radę młodzieży.
Bruguières znajduje się w regionie Occitanie , w departamencie Haute-Garonne i dzielnicy Tuluzy .
Od czasu redystrybucji kantonalnej w 2014 r . gmina jest członkiem kantonu Castelginest , z około dziesięcioma gminami na północnych przedmieściach Tuluzy , z ponad 52 000 mieszkańców w 2015 r. Przed redystrybucją w 2014 r. Bruguières było częścią byłego kantonu z Frontonu .
Bruguières jest również częścią piątej dzielnicy Haute-Garonne , która obejmuje północno-wschodnią część departamentu, wokół Villemur-sur-Tarn , Fronton i Grenade , aż po północne przedmieścia Tuluzy. Zastępcą sektora jest w 2018 r. Jean-François Portarrieu , wybrany z La République En Marche .
Wreszcie, Bruguières jest członkiem Toulouse Métropole od 2011 roku , obejmującego większość północnej aglomeracji Tuluzy , a także oczywiście samą Tuluzę.
Zbiórka i przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów, jak również ochrona i poprawa stanu środowiska prowadzone są w ramach społeczności miejskiej Toulouse Métropole oraz agencji ochrony środowiska i kontroli energetycznej .
Partnerstwo z miastem Xeraco ( Hiszpania ) zakończyło się w 2014 roku.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2005 r. W 2018 r. gmina liczyła 5890 mieszkańców, co stanowi wzrost o 13,44% w porównaniu z 2013 r. ( Haute-Garonne : +6, 32%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego ![]() |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 61 | 49 | 44 | 46 | 42 | 41 | 41 | 41 |
Liczba gmin w departamencie | 592 | 582 | 586 | 588 | 588 | 588 | 589 | 589 |
Bruguières jest częścią akademii w Tuluzie .
W mieście funkcjonuje grupa szkolna, w której znajduje się przedszkole z 8 klasami oraz szkoła podstawowa z 15 klasami.
W przypadku szkolnictwa średniego Bruguières jest częścią sektora kolegium Jacques Mauré w Castelginest i liceum Toulouse-Lautrec w Tuluzie .
W mieście jest dwóch lekarzy ogólnych, a także wielu lekarzy w okolicznych miejscowościach. Najbliższe szpitale znajdują się w Tuluzie .
W mieście znajduje się kompleks sportowy, zawierające gimnastycznych , piłki nożnej , rugby i korty tenisowe , a dojo ( Taekwondo , MMA i judo ), a siłownia , a motocross obwodu ... Jest też kręgielnia w Bruguières.
Bruguières ma klub futsalowy , Bruguières SC , sklasyfikowany w 1. lidze francuskich mistrzostw w futsalu .
Gmina wydaje dwumiesięcznik informacyjny.
Jest objęty wydaniami France 3 Occitanie i La Dépêche du Midi .
W mieście znajduje się kościół katolicki, kościół św. Marcina.
W 2014 r. mediana dochodu podatkowego na gospodarstwo domowe wyniosła 23 508 EUR. 68,5% gospodarstw domowych podlegało wówczas opodatkowaniu.
W 2014 r. ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła 3 501 osób, z czego 78,3% było aktywnych, 70,6% zatrudnionych i 7,7% bezrobotnych.
W strefie zatrudnienia było 2660 miejsc pracy, wobec 2423 w 2009 r. Liczba aktywnych pracowników przebywających w strefie wynosi 2490, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 106,8%, co oznacza, że strefa zatrudnienia oferuje niewiele więcej niż jedno miejsce pracy dla aktywnego mieszkańca.
Na dzień 31 grudnia 2015 r. Bruguières posiadało 586 zakładów: 5 w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie, 50 w przemyśle, 68 w budownictwie, 389 w handlu-transport-różne usługi i 74 związane z sektorem administracyjnym.
W 2016 roku w Bruguières powstało 37 firm, w tym 25 przez osoby pracujące na własny rachunek .
RolnictwoRolnictwo zajmuje w Bruguières bardzo małe miejsce: wraz z urbanizacją grunty rolne nadal tracą grunt na rzecz podziału lub nowych mieszkań. Ostatnie obszary rolnicze znajdują się na północy, w pobliżu Saint-Sauveur i Cépet .
Rzemiosło i przemysłSektor ten odgrywa ważną rolę w Bruguières, dzięki obecności w mieście strefy Euronord, z dużymi firmami wzdłuż autostrady.
Działalność usługowaBruguières ma wiele lokalnych sklepów w centrum miasta.
Kościół Saint-Martin-et-Saint-Eutrope
Dzwonnica.
Był generalnym skarbnikiem Francji . Zmarł w Tuluzie 7 kwietnia 1809 r. na place de laonnaie (obecnie Place du Salin). Syn Philippe Cucsac (ur. 5 stycznia 1679) i Françoise d'Augery. Zastąpił swojego ojca w 1754 roku. Jego matka, córka Małgorzaty Augery de la Roquebouillac, miała w Bruguières wielkie posiadłości.
W 1789 r., honorowy skarbnik, został wezwany na zgromadzenie szlachty Tuluzy. Podarował katedrze Saint-Etienne w Tuluzie duży gobelin przedstawiający gobliny, które są zawsze wystawione w starej nawie głównej .
Jego wujem Germain Cucsac (1680-1743), sędzią gwardią waluty był Capitoul w 1737 roku . Dwóch jego synów spotkał tragiczne losy w czasie rewolucji : Bernard-François Cucsac (1728-2 września 1792) przełożony seminarium Saint-Sulpice został zmasakrowany w więzieniu Carmes w Paryżu . Został za to beatyfikowany . Inny brat Germain-Marie-Anne Cucsac (1735-1794), doradca parlamentu, był jednym z 8 parlamentarzystów Tuluzy zgilotynowanych w Paryżu.
Germain-François-Marie Cucsac zdołał ocalić w czasie rewolucji wielki majątek, jaki posiadał w Bruguières i który trzymał przede wszystkim przed matką. Musiał być kawalerem.
W testamencie z 5 Thermidor roku 13 (21 lipca 1805) poprosił „o utworzenie następujących placówek charytatywnych:
Spadkobiercy Germain-François-Marie Cucsac zakwestionowali ten zapis. Wytoczono im proces sądowy przeciwko gminie do 1812 roku . Dom pana Cucsaca (z widokiem na obecną rue des Sports) i jego rozległy ogród zostały następnie przekształcone w 1816 roku w hospicjum i szkołę dla dziewcząt.
Tak powstał dom starców w Bruguières1 st czerwiec 1817 aż do wrzesień 2007przez Siostry św. Wincentego a Paulo . Wspólnota będzie liczyła do dziesięciu sióstr. Szkoła działała do 1955 roku .
Majątek o powierzchni 150 ha należał wówczas do biura dobroczynnego, przodka miejskiego CCAS. Te ziemie Cap de Jouan i Canet , wiatrak i piec zostały następnie wystawione na sprzedaż na aukcji ( Journal de Toulouse | 27/4/1826 i 6/4/1844 Bibliothèque Municipale de Toulouse).
Na placu w miejscu obecnego ratusza stanął pomnik ku czci Germain-François-Marie Cucsac. Tylko jedna rue de Bruguières przypomina swoją nazwę. Jednak niedawny dobrobyt miasta pochodzi w dużej mierze z wpływów podatkowych z wybudowanej na tych ziemiach strefy przemysłowej. Należące do CCAS były stopniowo wystawiane na sprzedaż na rzecz Domu Seniora . Nowe dom starców domy opieki Saint Vincent de Paul , zarządzany przez APAJH 31 i otwarty na 1 st czerwca 2009 został zbudowany na tym, co pozostało z ogrodu Cucsac.
![]() |
Jej herb jest: ćwiartowany: w pierwszym i czwartym lazurowy z krzyżykiem, pusty, nakrapiany dwunastoma sztukami złota, drugi i trzeci Gules z trzema złotymi pasami .
|
---|