Bollene

Bollene
Bollene
Ratusz w Bollene.
Herb Bollene
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Vaucluse
Miasto Carpentras
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Rodan-Lez Prowansja
( siedziba główna )
Mandat burmistrza
 Antoni Zilio
2020 -2026
Kod pocztowy 84500
Wspólny kod 84019
Demografia
Miły Bollénois, Bollénoises
Ludność
miejska 		13 509 mieszk  . (2018 spadek o 1,94% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 193  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44 ° 16 ′ 52 ″ północ, 4° 44 ′ 58 ″ wschód
Wysokość 55  m
min. Maks. 42  m
312  m²
Powierzchnia 70,03  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Bollène
(miasto odosobnione)
Obszar atrakcji Bollène
(centrum miasta)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bollène
( biuro centralne )
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg Bollene
Geolokalizacja na mapie: Vaucluse
Zobacz na mapie topograficznej Vaucluse Lokalizator miasta 14.svg Bollene
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bollene
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Bollene
Znajomości
Stronie internetowej ville-bollene.fr

Bollène to francuska gmina znajduje się w dziale z Vaucluse , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .

Geografia

Bollène to miasto położone na północ od departamentu Vaucluse na skrzyżowaniu Drôme , Ardèche i Gard . Położone w pobliżu głównych osi komunikacyjnych, miasto (stare miasto) zajmuje północny kraniec piaskowcowego płaskowyżu, który służy również jako baza wypadowa dla Mondragon , Mornas , Uchaux i Lagarde-Paréol . Reszta miasta, w tym dolne miasto, rozciąga się na mulistej i żyznej równinie, która spoczywa na ważnej warstwie gliny, która wyłania się w dzielnicy Noyères.

Gminy graniczące z Bollène
Pierrelatte ( Drome )
Lapalud 		Saint-Paul-Trois-Châteaux ( Drome ) Saint-Restitut ( Drome )
Lamotte-du-Rhône Bollene Suze-la-Rousse ( Drome )
Mondragon Mondragon Rochegude ( Drome )
Mondragon

Dojazd i transport

Autostrady A7 , wraz z wydaniem n °  19, służy do miasta i wszystkich północnych Vaucluse. Droga krajowa nr 7 przebiega na jej zachodnim krańcu, nie przecinając jednak jednej z dzielnic miasta. Droga departamentalna 8 na zachód łączy się z drogą departamentalną 994, która przecina miasto i dzielnice północne na osi wschód-zachód. Umożliwia dotarcie do Pont-Saint-Esprit w Suze-la-Rousse . Przez miasto i dolne miasto przecina także droga wojewódzka nr 26, ale na osi północ-południe. Pozwala na skrzyżowanie Carpentras z Pierrelatte .

SNCF pociągu stacja jest 8  km od centrum. Stacja TGV w Montélimar oddalona jest o około 28  km, a w Awinionie o około 55  km . Lotnisko w Awinionie oddalone jest o ok. 55 km, a lotnisko w  Nîmes o ok. 75  km .

Geologia i ulga

Za wąwozem Donzère Rodan rozpościera się na rozległej równinie, którą pokrył różnymi namułami. To było świetne miejsce wymiany, jak dowodzi toponimia. Śledziła to dzielnica Bollène: Saint-Pierre-de-Sénos, nazwa wywodząca się od galijskiego Senomagos , „starego targu”.

Podłoże tej równiny składa się z grubej warstwy gliny (10 do 40 metrów), która była szeroko eksploatowana przez wieki. Dała materiału pieca do szkła z Murano i XIX th  wieku pozwoliła na produkcję przemysłową z cegieł ogniotrwałych.

Pierwsza aglomeracja powstała na oppidum, dziś jest to górne miasto. Na tych „wzgórzach Rodanu”, Chabrières, Barri i Bauzon znajdowały się również trzy inne ufortyfikowane miasta. Słowo Barri przypomina je, ponieważ w języku prowansalskim oznacza szaniec. Wzgórza te składają się z melasy piaskowcowej ( poziom burdygalski ) i twardszej warstwy wapiennej ( Helvétien ).

Jakość tego kamienia umożliwiło jej eksploatacja starożytności i kamieniołomach były aktywne aż do początku XX th  wieku . Ten materiał budowlany, znany jako „kamień Świętego Restitut”, znajduje się w wielu francuskich i europejskich budynkach, zarówno od Marsylii, jak i Lyonu czy Szwajcarii . Umożliwiło to budowę Grand Théâtre de Montpellier , Prefektury i Muzeum Grenoble , Grande Poste w Genewie , Hôtel Beau-Rivage w Lozannie i tunelu Saint-Gothard .

Hydrografia i wody gruntowe

Rhône przechodzi w pobliżu miasta bez dotykania go. Służy do zasilania kanału Donzère-Mondragon, który przecina miasto Bollène w jego zachodniej części. Lauzon i Lez karmić także na kanał. Jeśli kurs Lauzon jest ogólnie dość spokojny, to w przypadku Lez tak nie jest. Ma swoje źródło w Baronnies, u podnóża Méliandre, jest to potok o typowo śródziemnomorskim charakterze. Jej koryto, na ogół suche lub o bardzo małym przepływie, może nadmiernie puchnąć po burzy powodując ogromne powodzie. Wśród nich, znanych jako stulecia, historia zachowała daty 1662 , 1745 , 1951 i 1993 .

Ciek wodny w mieście lub w dole rzeki:

Pogoda

Bollène ma klimat śródziemnomorski. Miasteczko położone jest w dolinie Rodanu, mistral może tam wiać z siłą.

Odniesienia stacja meteorologiczna znajduje się pomarańczowy (około 17  km w linii prostej).

Pomarańczowe dane meteorologiczne od 1961 do 1990
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień może czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) 1,3 2,6 4.4 7,2 10,8 14,4 17 16,3 13,8 9,7 4,9 1,9 8,7
Średnia temperatura (°C) 5.4 6,9 9,4 12,5 16,4 20,2 23,3 22,5 19,4 14,7 9,1 5,7 13,8
Średnia maksymalna temperatura (° C) 9,4 11,3 14,4 17,8 22,1 26,1 29,6 28,8 25 19,7 13,3 9,5 18,9
Zapis zimna (° C)
data zapisu 		-13,4
1985 		-14,5
1956 		−9.7
2005 		-2,9
1970 		1.3
1979 		5.7
1984 		9
1953 		8,3
1974 		3.1
1974 		-1,1
1973 		-5,4
1952 		-14,4
1962 		-14,5
1956
Ciepło zapisu (° C)
data zapisu 		20,3
2002 		23
1960 		27,2
1990 		30,7
2005 		34,5
2001 		38,1
2003 		40,7
1983 		42,6
2003 		35,1
1966 		29,6
1985 		24,6
1970 		20,2
1983 		42,6
2003
Słońce ( godz ) 132 137,1 192,5 230,4 264,6 298,9 345,3 310,7 237,6 187,1 135,2 123,8 2 595,3
Opady ( mm ) 44,4 57,5 61,1 58,9 72,4 43,6 27,8 56,3 67,6 97,4 57,7 48,9 693,4
Źródło: Meteorologiczne zapisy Orange, (Vaucluse), od 1961 do 1990, Météo d'Orange
Schemat klimatyczny
jot fa M W M jot jot W S O NIE re
      9,4 1,3 44,4       11,3 2,6 57,5       14,4 4.4 61,1       17,8 7,2 58,9       22,1 10,8 72,4       26,1 14,4 43,6       29,6 17 27,8       28,8 16,3 56,3       25 13,8 67,6       19,7 9,7 97,4       13,3 4,9 57,7       9,5 1,9 48,9
Średnie: • Temp. max i min ° C • Opady mm
Vaucluse Kanton bollenów Średnia krajowa
Światło słoneczne 2595 godz. / rok 2800 godz./rok 1973 godz. / rok
Deszcz 693  mm /rok 700  mm / rok (ponad 80 dni) 770  mm /rok
Śnieg 6 dni/rok 14 dni / rok
Wiatr 110 dni/rok
głównie z Mistral
Burza z piorunami 27 dni/rok 22d / rok
Mgła 40 dni / rok 40 dni / rok

Transport miejski

Transports Urbains Bollénois świadczy szereg usług, głównie edukacyjnych. Obsługują sąsiedztwo kolegiów Boudon i Eluard oraz grup szkolnych Jean-Giono, Alexandre-Blanc, Pierre-et-Marie-Curie i Joseph-Duffaud, z dziewięcioma wycieczkami dziennie dla kolegiów i sześcioma dla grup szkolnych.


Planowanie miasta

Typologia

Bollène jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Bollène, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 13 504 mieszkańców w 2017 r., stanowiącej odosobnione miasto.

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Bollène , którego jest centrum miasta. Obszar ten, skupiający 2 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (46,6% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (48,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (27,3%), niejednorodne tereny rolne (25,5%), uprawy trwałe (14,4%), tereny zurbanizowane (13,1%), grunty orne (6,7%), krzewy i/lub roślinność zielna (5,2%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (4%), wody śródlądowe (3,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Courtet cytuje ołowiu byka, znajdujący się w XIX th  wieku pobliżu Sérignan-du-Comtat , noszenie + S: SCI MARTINI: DE ABOLENA , który dnia XIII p  wieku . Abolena stał Bollene przez aferezy pierwszej sylabie. Dauzat i Rostaing sugerują pochodzenie zlatynizowanej nazwy Niemca, Abbolenusa .

W języku prowansalskim miasto nosi nazwę Bolena według standardu klasycznego, a Bouleno w języku prowansalskim według standardu Mistralian .

Historia

Pre-historia

Obecność prehistorycznego okupacji na oppidums Barri, Chabrières i Saint-Blaise-de-Bauzon zostało ujawnione przez archeologów z XIX th  wieku . Dopiero pod koniec XX th  wieku i wykopów wykonanych podczas budowy TGV Méditerranée , aby odkryć, że zwykły był również siedziba ważnego zawodu. Najważniejsze stanowisko znajduje się w „  Pont-de-Pierre 2  ” i zostało wykopane pod kierunkiem E. Duranda. Wśród szczątków zidentyfikowano podwójny dół do spalenia datowany na neolit, stary, pogrzebowy okres Chasséen , dwie konstrukcje z gorących kamieni typu „  piece polinezyjskie  ” przypisywane niedawnym okrągłym rowom Chasséen z późnej epoki brązu , pochówek pod kurhanem z późnego brązu 3b oraz siedlisko środek epoki żelaza , datowane V e do IV th  century BC.

Szczególnie bogate okazały się dwa inne serwisy. Przede wszystkim miejsce Les Bartas odkopane przez zespół C. Markiewicza, które ujawniło zawód od późnego neolitu do późnej epoki brązu, w tym ważny okres dzwonowy. Następnie stanowisko w Ponsardes, gdzie A. Toledo I Mur i jego zespół zidentyfikowali ślady ostatniej epoki brązu i pierwszej epoki żelaza.

antyk

The Jerusalem Itinerary wspomina o mutatio ad Lectoce na prawym brzegu Lez . Miejsce to zostało zidentyfikowane w pobliżu krzyża Saint-Geniès, a wykopaliska ujawniły groby, ceramikę i epitafium seviru Augusta. To samo dotyczy statio Senomago, naznaczonego obecną lokalizacją kaplicy Saint-Pierre-de-Sénos, która umożliwiła ujawnienie starożytnych pozostałości. Wykopaliska prowadzone zapasowej TGV na stronie Pont de Pierre 1 przez zespół G. Alfonso ujawnił starożytnych kremacji i pochówku obudów dnia I st na początku V th  wieku.

Średniowiecze

Przez długi czas była donoszona o przydziale Clovis II , datowanym na 640 , dający Bollène w lenno benedyktynom z Île-Barbe, niedaleko Lyonu . Bailly uważa to za podróbkę. Odnotowując wiele kolejnych najazdów: Wizygotów , Burgundów , Ostrogotów , Saracenów , w 803 r. inny akt wskazywał, że mieszkańcy oppidum Barri, Chabrières i Bauzonu stojący w obliczu najazdów zeszli ze swoich wyżyn, aby schronić się na równinie za murami ufortyfikowane miasto otoczone rowami. Courtet uważa ten akt za apokryficzny.

Pierwsza niesfałszowana przez benedyktynów karta pochodzi z 971 roku . Został nadany przez Conrada le Pacifique , króla Burgundii, opactwu Isle-Barbe i potwierdził jego posiadanie kościoła Saint-Sauveur i kaplicy Saint-Benoît.

Przeor benedyktynów został zmuszony do kompromisu w 1273 r. z Alfonsem, hrabią Tuluzy i jego żoną Joanną. Oddał mu połowę swoich posiadłości dla ochrony. Sytuacja de facto nie została zakwestionowana przez Rzym, kiedy Stolica Apostolska została przekazana komitacie Venaissin, od którego zależało Bollène w 1273 roku . To za pontyfikatu z 1312 roku podjęto budowę kaplicy Notre-Dame-du-Pont.

3 sierpnia 1385, podczas gdy zwiadowcy łazików oblegali Bollène, Raymond de Turenne , kapitan Armii Comtat, opuścił Awinion na czele swoich oddziałów. Towarzyszyli mu jego porucznicy Guillaume de Sagnet i Perrotin des Thermes. Siostrzeńcowi Grzegorza XI udało się odbić Kompanie z tyłu i oczyścić miasto.

W listopadzie 1387 zamek Chabrières stał się twierdzą kardynała Amédée de Saluces, bratanka Klemensa VII , a jednocześnie ten prałat nabył za sto guldenów przeorat zlecający Saint-Martin de Bollène. Dwa lata później Raymond de Turenne, który był w stanie wojny z papieżem z Awinionu, który okradł go z jego lenn, przekroczył Wenaissin, by dotrzeć do Haut Comtat i rozmieścić swoje wojska w wiosce troglodytów Chabrières.

14 stycznia 1389, jego porucznicy Jean de Curières i Mathieu du Bailli zdobyli bayle de Bollène, który przewoził karawanę mułów i ogromne stado owiec pod opieką dwudziestu jeden pasterzy. To wykroczenie zostało zarejestrowane przed notariuszem Reyre, z datą9 lutego 1389. Akt notarialny wyjaśniał, że Raymond de Turenne próbował zaskoczyć czujność strażników miasta Bollène, sprowadzając dwóch swoich ludzi przebranych za handlarzy wołami, ale zostali wykryci i aresztowani jako szpiedzy.

renesans

W lipcu 1562 r. baron des Adrets i jego wojska oblegali miasto. Otwarto wyłom i zakonnicy weszli do Bollène, które było zajęte przez 16 miesięcy.

Okres nowożytny

W XIX th  century, dzięki eksploatacji złóż gliny, ważnym przemysłem wyrobów ogniotrwałych rośnie wokół Bollène.

Okres współczesny

XX th  century pojawiło dużych projektów, takich jak budowa kanału Donzère-Mondragon i miejscu jądrowej Tricastin .

Od 1947 do 1952 roku , budowa elektrowni wodnej André-Blondel.

1993 , powodzie z powodu powodzi Lez.

Lipiec 2008 r. , incydent sklasyfikowany jako 1 na skalę międzynarodową w zakresie wydarzeń nuklearnych na terenie elektrowni jądrowej w Tricastin, prowadzący do nakazu prefektury ograniczającego zużycie wody, zakazującego pływania i łowienia ryb. W związku z tym miasto uzyskało od Tribunal de Grande Instance w Carpentras wyznaczenie niezależnego eksperta, odpowiedzialnego za rzucenie światła na szare obszary tego wypadku. Ekspert ten rozpoczął swoją pracę 3 września 2008 roku. Obecnie trwają one nadal.

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Wybory prezydenckie Wyniki drugiej tury wyborów prezydenckich
Wybór Kandydat Lewo % Kandydat Lewo % Udział
Zwycięzca Pokonany
2017 Marine Le Pen RN 54,83 Emmanuel Macron LREM 45.17 75,07%
2012 Nicolas Sarkozy LR 55,49 François Hollande PS 44,51 79,22%
2007 61,54 Ségolene Royal 38,46 84,23%
2002 Jacques Chirac 62,92 Jean-Marie Le Pen RN 37.08 78,94%
Wyniki pierwszych tur wyborów prezydenckich
Wybór Kandydat Lewo % Kandydat Lewo % Udział
1 st 2 d
2017 Marine Le Pen RN 40,48 Jean-Luc Mélenchon BIA 19.43 76,97%
2012 32,99 François Hollande PS 22,74 79,34%
2007 Nicolas Sarkozy LR 28,92 Jean-Marie Le Pen RN 21,99 84,08%
2002 Jean-Marie Le Pen RN 32,98 Jacques Chirac LR 13.21 71,98%
Wybory ustawodawcze Wyniki drugiej tury wyborów parlamentarnych
Wybór Kandydat Lewo % Kandydat Lewo % Udział
Zwycięzca Pokonany
2017 Jacques Bombard LS 50,37 Carole Normani LREM 49,63 45,99%
2012 54,90 Pierre Meffre PS 45.10 56,42%
2007 Thierry Mariani LR 57,69 42,31 55,48%
2002 55.09 Jacques Bombard RN 44,91 59,70%
Wybory europejskie Wyniki pojedynczej rundy wyborów europejskich
Wybór Kandydat Lewo % Kandydat Lewo % Udział
1 st 2 d
2019 Jordania bardella RN 44,03 Nathalie Loiseau LREM 14,71 45,09%
2014 Jean-Marie Le Pen 47.17 Renaud Muselier LR 14.68 40,16%
2009 Françoise Grossetête LR 18,70 Vincent Peillon PS 15.98 36,81%
2004 Michel Rocard PS 27,92 Jean-Marie Le Pen RN 24.12 35,90%
Wybory regionalne Wyniki drugiej tury wyborów regionalnych
Wybór Kandydat Lewo % Kandydat Lewo % Udział
Zwycięzca Pokonany
2015 Marion Marszałek Le Pen RN 58,31 Christian Estrosi LR 41,69 60,90%
2010 Michel Vauzelle PS 47.02 Jean-Marie Le Pen RN 30.20 51,92%
2004 41,45 Facet Macary 38.09 64,04%
Wybory resortowe Wyniki drugiej tury wyborów resortowych
Wybór Kandydat Lewo % Kandydat Lewo % Udział
Zwycięzca Pokonany
2015 Marie-Claude Bompard LS 58,89 Annie Andrzej PS 41.11 56,92%
2008 Jean-Pierre Lambertin PS 68,42 Pierre Bressieux LR 31,58 71,35%
Wybory samorządowe Wyniki drugiej tury wyborów samorządowych
Wybór Kandydat Lewo % Kandydat Lewo % Udział
Zwycięzca Pokonany
2020 Antoniego Ziliou DVG 51,81 Marie-Claude Bompard LS 48.19 56,77%
2014 Marie-Claude Bompard LS 55,35 Jean-Pierre Lambertin PS 44,65 73,88%
2008 47,95 Marc Serein 44.02 76,09%

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1830 1832 Joseph Reynaud de Lagardette Lewo  
Brakujące dane należy uzupełnić.
1896 1919 Mariusz Loque RG
Zastępca Lekarz z Vaucluse (1902 → 1906)
Radny Generalny w kantonie Bollène (1898 → 1922)
1920 1923 Henryk Hugou PCF Ogólne
Radca w kantonie Bollène (1922 → 1928)
Brakujące dane należy uzupełnić.
maj 1945 Marzec 1971 Robert Ellen PCF, a następnie DVD Murarz pracownik następnie asystent PTT
General radnego w kantonie Bollène (1945 → 1975)
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 1977 Marzec 1989 Georges Sabatier PCF Rolnik
radny generalny w kantonie Bollène (1975 → 1988)
Marzec 1989 Październik 2000
(śmierć) 		Jean-Pierre Genton PS Nauczyciel i dyrektor szkoły
Październik 2000 Marzec 2008 Marc Serein PS Starszy doradca edukacyjny
Marzec 2008 3 lipca 2020 r. Marie-Claude Bompard MPF następnie LS Ogólne radny z kantonu Orange-Est (2004 → 2015)
Departmental radny z kantonu Bollène (2015 →)
3 lipca 2020 r. W trakcie Antoniego Ziliou DVG Prezydent Misji Lokalnej Haut Vaucluse
Prezydent CC Rhône Lez Provence (2014 →)
Brakujące dane należy uzupełnić.

Środowisko

W gminie rozmieszczonych jest 18 Dobrowolnych Punktów Wkładu, które zbierają opakowania do recyklingu.

Istnieje centrum recyklingu, które przyjmuje: gruz, odpady zielone, przedmioty wielkogabarytowe, złom, papier/tekturę oraz oleje zużyte i posmażalnicze.

W przypadku odpadów toksycznych (puszki po farbach, akumulatory samochodowe, produkty fitosanitarne, baterie, oleje silnikowe, żarówki i neony itp.) organizowane są w ciągu roku dwie zbiórki.

Bliźniacze

Bollène jest miastem partnerskim Alcudia  ( Hiszpania ) od 1994 roku .  

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących ponad 10 000 mieszkańców spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 13 509 mieszkańców, co oznacza spadek o 1,94% w porównaniu z 2013 r. ( Vaucluse  : + 1,79%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
4052 4064 4252 4 313 4672 4 744 4 790 4 945 4 931
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
4 890 5007 5412 5703 5478 5 638 5 388 5075 5 484
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
5 568 5 719 6069 5,265 5,470 5469 5039 5 195 8 312
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
9276 11 555 11 434 12 679 13.907 14 130 13 835 14 040 13 673
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
13,509 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

W mieście działa sześć grup szkolnych rozsianych po całym mieście, z których każda przyjmuje przedszkole i szkołę podstawową. Do szkoły uczęszcza łącznie 1420 dzieci.

  • Alexandre-Blanc (10 klas podstawowych i 5 klas przedszkolnych)
  • Curie (12 klas podstawowych i 7 klas przedszkolnych)
  • Gabriel-Péri (3 klasy)
  • Jean-Giono (13 klas podstawowych i 7 klas przedszkolnych)
  • Joseph Duffaud (5 klas)
  • Les Tamaris (7 klas)
  • Sainte-Marie (szkoła prywatna)

Ponadto posiada na swoim terytorium dwie uczelnie (Paul-Eluard i Henri-Boudon) oraz Liceum Lucie-Aubrac, które w 2010 r. uzyskało pierwszą nagrodę w dziedzinie architektury i krajobrazu przyznaną przez Radę Generalną i CAUE z Vaucluse.

Sporty

Miasto posiada wiele obiektów sportowych: sześć stadionów, trzy sale gimnastyczne, pięć kortów tenisowych, boisko wielofunkcyjne, pięć kortów do koszykówki, skatepark , jezioro, tor wyścigowy, strzelnice, trasy do turystyki pieszej i rowerowej, kręgle alejki itp. Miłośnicy wyścigów konnych mogą spotkać się na Hippodrome de la Levade .

Jezioro pozwala na uprawianie windsurfingu. Brzoskwinia.

Zdrowie

Miasto Bollène posiada kilka obiektów recepcyjnych:

  • Szpital Louis-Pasteur, który oferuje możliwość przyjęcia dla seniorów w służbie długoterminowej. Ma około czterdziestu miejsc.
  • Daudet dom dla seniorów.

Głoska bezdźwięczna

Życie lokalne w Bollène opisuje głównie regionalny dziennik Vaucluse Matin ( grupa Le Dauphiné Libéré ), a także La Provence i Marseillaise .

Kulty

Kilka religii ma miejsca kultu w mieście Bollène: możemy więc znaleźć kilka kościołów katolickich, w tym kolegiatę, kościół ewangelicki i dwa meczety (drugi utworzony w 2016 roku zajmuje dawny klub nocny równonocy). Parafia katolicka jest częścią diecezji Awinionu , dekanatu Orange Bollène . Protestancka parafia reformowana obejmuje Saint-Paul-Trois-Châteaux (26), Bollène i Valréas (84), nawet jeśli nie ma już miejsca kultu w Bollène.

W czerwcu 2008 r. miasto zostało poświęcone Najświętszemu Sercu przez burmistrz Marie-Claude Bompard . Każdego roku konsekracja jest odnawiana w Kolegiacie św. Marcina , w uroczystość Najświętszego Serca .

  • Kaplica Notre-Dame-du-Pont.

  • Kościół w centrum miasta.

  • Kościół ewangelicki aleja du 8-Mai.

Gospodarka

Uzgodniona strefa zabudowy o powierzchni 120 hektarów w budowie, która będzie w całości przeznaczona na logistykę. Należy w końcu zaoferować 285.000  m ² magazyny logistyczne.

Utworzenie dużego ośrodka szkoleniowego ( Espace Formation Tricastin )

Dochody ludności i podatki

Opodatkowanie gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w Bollène w 2009 r.
Podatek Udział komunalny Udział międzygminny Udział departamentu Udział regionalny
Podatek mieszkaniowy (TH) 9,90% 0,00% 7,55% 0,00%
Podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych (TFPB) 15,18% 0,00% 10,20% 2,36%
Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych (TFPNB) 50,87% 0,00% 28,96% 8,85%
Podatek od działalności gospodarczej (TP) 21,88% 0,00% 23,16% 3,84%

Regionalny udział w podatku mieszkaniowym nie ma zastosowania.

Podatek od działalności gospodarczej został zastąpiony w 2010 r. wkładem majątkowym (CFE) od wartości czynszowej nieruchomości oraz wkładem od wartości dodanej przedsiębiorstw (CVAE) (oba elementy stanowią terytorialny wkład gospodarczy (CET), który jest podatkiem lokalnym wprowadzone ustawą o finansach na 2010 r.).

W 2010 r.   średni dochód fiskalny na gospodarstwo domowe wyniósł 24 611 euro, co plasowało Bollène na 23 806 miejscu  wśród 31 525 gmin z ponad 39 gospodarstwami domowymi we Francji metropolitalnej.

Budżet i podatki 2016

W 2016 r. budżet gminy składał się z:

  • całkowity dochód operacyjny: 26 213 000 EUR lub  1871  EUR na mieszkańca;
  • całkowite koszty operacyjne: 21 856 000 EUR  lub 1560  EUR na mieszkańca;
  • całkowite środki inwestycyjne: 6 324 000 euro  , czyli 451  euro na mieszkańca;
  • całkowite wykorzystanie inwestycji: 6  177 000 EUR lub 441  EUR na mieszkańca.
  • dług: 15 033 000 euro  , czyli 1073  euro na mieszkańca.

Przy następujących stawkach podatkowych:

  • podatek lokalny: 9,90%;
  • podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych: 15,18%;
  • podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 50,87%;
  • dopłata do podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 0,00%;
  • wkład własności przedsiębiorstwa: 0,00%.

Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2014 r.: Mediana dochodów do dyspozycji w 2014 r. na jednostkę spożycia: 17 324  EUR .

Przemysł

Gmina Bollène ma na swoim terenie kilku głównych dostawców energii:

Turystyka

Kilka atrakcji turystycznych do odwiedzenia, w tym stare miasto i kolegiata Saint-Martin de Bollène . Jaskinia Barry'ego.

Aby pomieścić turystów, w mieście jest 12 hoteli od 1 do 3 gwiazdek, 3 pola namiotowe, domki i pokoje gościnne.

Rolnictwo

Uprawa winorośli i produkcja wina w Côtes-du-Rhône . Wina, które nie są objęte kontrolowaną etykietą pochodzenia, mogą po zatwierdzeniu otrzymać etykietę Vin de pays Księstwa Orange .

Sprzęt lub usługi

Miasto Bollène ma kilka terenów zielonych i ogrodów krajobrazowych, bibliotekę miejską, centrum rekreacyjne itp.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Kultura

Gmina regularnie oferuje pokazy i rozrywki, zarówno w audytorium Georges-Brassens, jak i na świeżym powietrzu, Place de la Mairie.

Festiwal „Polymusicales” odbywa się co roku przez całe lato. Oferowanych jest tam około dwudziestu bezpłatnych koncertów.

Miasto posiada kino, zlokalizowane w centrum miasta (na Placu Ratuszowym).

To kino, zarówno dla szerokiej publiczności, jak i „arthouse”, jest zarządzane przez niezależne stowarzyszenie, które oferuje również wiele działań lub debat wokół filmów, a raz w roku festiwal.

Życie lokalne

Espace Curie.

Bollène ma ponad 200 stowarzyszeń, wszystkie działania są połączone.

Miejsca i zabytki

  • Drzwi dawnego klasztoru Recollets.

  • Jedna ze starych bram miejskich.

  • Les Lutteurs autorstwa Félix Charpentier , urodzony w Bollène.

Stare miasto Bollène jest usiany Dwory ( XVII th i XVIII th  wieku) i działek.

Dziedzictwo religijne

Barry

Le Barry to wioska troglodytów z górą, średniowieczną wioską i zamkiem zbudowanym na motte . W 1976 roku ostatnim mieszkańcem był pustelnik. Dostęp do serwisu jest zabroniony od 2009 roku po osuwiskach.

Toponimia

Barry pochodzi od celtyckiego słowa barros, które oznacza wał, mur, fortyfikacje.

Historyczny siedliska troglodytów

Większość domostw jest wyrzeźbiona z mioceńskiej, piaszczystej melasy zwanej safre . Miejsce to jest zamieszkane od czasów prehistorycznych . Wewnątrz domów znajduje się główne pomieszczenie, wokół którego znajduje się kilka wnęk, umywalka , kominek . W pobliżu znajdują się studnie służące jako cysterny i zalew do hodowli trzody chlewnej .

Ze względu na charakter tego kruchego piaskowca wapiennego przetargu, wieś została porzucona na koniec XIX -go  wieku , ze względu na ryzyko osunięcia się ziemi. Ludność osiedliła się następnie w Saint-Pierre de Sénos, u podnóża wzgórza, na którym zainstalowano rzymski przekaźnik Senomagus.

Średniowieczna wioska

Znajduje się nad wsią troglodytów, na skalistym występie bronionym przez zamek obronny . Strome skaliste zbocza służyły jako naturalna obrona. Znajdujemy pozostałości murowanego wału. Kościół, czasem noszący imię św. Andrzeja, czasem św. Wincentego, całkowicie zniknął.

Zamek

Uważamy, że został zbudowany w XI -tego  wieku lub XII -tego  wieku , jako kartulariusz z komandorii z Richerenches wspomina datki:

  • 1136; Guichard de Barre
  • 1148; Guillaume de Barre
  • 1167; Pons de Barre
  • 1171; Pierre de Barre
  • 1174; Rosting de Barre

Następnie przeszedł w ręce rodziny Adhémar, a Géraud Adhémar III sprzedał zamek w 1227 r. przeorowi Bollène. Pozostała część warowni zostanie przejęta przez przeora w 1387 r., w tym samym czasie co warownia Chabrières.

Uważa się, że zniszczenie koniec XIV th  wieku , kiedy gangi Raimond de Turenne dewastacji regionu.

Oppidum

Protohistoric oppidum był prawdopodobnie stolicą Tricastinis , którego terytorium znajdowało się w przybliżeniu między brzegiem Rodanu i że z Lez , w tym współczesnych miast w Bollène i Montélimar . Oppidum Aerii opisane przez Strabona w -18 może być oppidum Bollène.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Bollene

Broń można ozdobić w następujący sposób:

Lazur, do zamku Lub, otwarte z trojga drzwi pola, zwieńczone kluczem Lub i kluczem Argent pozowany w saltire .
Walutą jest Concorda Fortissima Turris .

Zobacz również

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : źródło użyte do napisania tego artykułu.

  • [Alauzier (d') 1956] „  Louis d'Alauzier  ”, Mémoires de l'Académie du Vaucluse , tom.  6, n O  26 „historyczne Provence”1956, s.  16-20 ( czytaj online [na provence-historic.mmsh.univ-aix.fr ], konsultowane 24 stycznia 2021 r. ).
  • [Bailly 1985] Robert Bailly, Słownik gmin Vaucluse , Awinion, wyd. A. Barthélemy'ego,1985( 1 st  ed. 1961) ( ISBN  2903044279 ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • [Bottani 1995] Dominique Bottani, Le guide des pays du Ventoux , wyd. Manufaktura,1995, na xxx ( ISBN  2737703824 ) , s.  98-100. Dokument użyty do napisania artykułu
  • [Courtet 1876] Jules Courtet, Słownik geograficzno-geologiczny, historyczny, archeologiczny i biograficzny departamentu Vaucluse , Awinion,1876. Dokument użyty do napisania artykułu
  • [Faucher 1905] Paul de Faucher, "  Most Bollène i jego kaplica Notre-Dame de Bonne-Aventure, vulgo Notre-Dame-du-Pont  ", Mémoires de l'Académie de Vaucluse ,1905( czytaj online [na gallica ]), s.  15-145 i s.  287-310 .
  • [Ollivier-Elliott 2003] Patrick Ollivier-Elliott, “Bollène” , w Une Provence de Senteurs , Aix-en-Provence, Édisud,2003, na xxx ( ISBN  274490399X ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • [Prompsault 1887] JL Prompsault, Wybór notatek o historii Bollène poprzedzonych monografią dawnych warowni tego miasta Barry - Bauzon - Chabrières , Awinion, wyd. Seguin,1887, pewnie. Dokument użyty do napisania artykułu
  • [Salch 1979] Charles-Laurent Salch , Słownik średniowiecznych zamków i fortyfikacji we Francji , Strasburg, wyd. Publitotal, 4 th kwartał 1979 1287  str. ( ISBN  978-2-86535-070-4 i 2-86535-070-3 ) , s.  166-167 ("Bollène").
  • [Salch 1987] Charles Lawrence Salch , Atlas ufortyfikowane miasta i wioski we Francji, początek V th  wieku do końca XV th  century , Strasbourg, Publitotal,1 st listopad 1987, 158  pkt. ( ISBN  2-906700-09-6 ) , s.  444, 495 i karty n o  14 „Provence-Alpes-Côte d'Azur”.
  • [ TGV Méditerranée 2001] Kolektyw, Archeologia we wszystkich dziedzinach. Wykopaliska TGV Méditerranée w środkowej dolinie Rodanu (wystawa w Valence Museum, 6 grudnia 2001 - 5 maja 2002), wyd. Muzeum Walencji / Semgy, Art Editions,2001, 192  pkt. ( ISBN  280056513X , prezentacja online ). Dokument użyty do napisania artykułu

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  4. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także ostatnią legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Uwagi


Bibliografia

  1. Courtet 1876 , s.  99.
  2. X. Delamarre: Słownik języka galijskiego (Errance, 2001), s. 229.
  3. Ollivier-Elliott 2003 , s.  87.
  4. Ollivier-Elliott 2003 , s.  88.
  5. Ollivier-Elliott 2003 , s.  96.
  6. Ollivier-Elliott 2003 , s.  101.
  7. Ollivier-Elliott 2003 , s.  106.
  8. Woda w mieście
  9. "  Zapisy meteorologiczne Orange, (Vaucluse), od 1961 do 1990  " , Infoclimat .
  10. „  Météo Orange  ” , na linternaute.com .
  11. Transport szkolny Bollène
  12. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  13. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  14. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  15. „  Jednostka miejska 2020 w Bollène  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  17. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Bollène  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  21. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  22. Courtet 1876 , s.  94.
  23. Bailly 1985 , s.  93.
  24. Albert Dauzat i Charles Rostaing, Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , wyd. Larousse, 1968, s. 1709.
  25. E. Durand, w TGV Méditerranée 2001 , s.  297.
  26. C. Markiewicz, w TGV Méditerranée 2001 , s.  296.
  27. A. Toledo I Mur, w TGV Méditerranée 2001 , s.  296.
  28. G. Alfonso, w TGV Méditerranée 2001 , s.  296.
  29. J. de Font-Réaulx, Cartulary of Saint-Paul-les-Trois-Châteaux , 1950, s. 123.
  30. Prompsault 1887 , „Dowody”.
  31. Bailly 1985 , s.  94.
  32. Fabryka A. Blondela
  33. PS złożył hołd Jean-Pierre'owi Gentonowi , na mondragon-plus.com , 6 października 2010
  34. „  Marc Serein: trudna przerwa  ”, Le Dauphiné ,8 kwietnia 2010( przeczytaj online ).
  35. Odpady domowe i wielkogabarytowe w Bollène
  36. Odpady domowe i wielkogabarytowe w Bollène
  37. Odpady domowe i wielkogabarytowe w Bollène
  38. Organizacja spisu na insee.fr .
  39. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
  40. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  41. Życie szkolne w Bollène
  42. Strona szkoły Sainte-Marie de Bollène
  43. Lycée Lucie Aubrac , otwarte od września 2006
  44. Michel Couartou "  Wielokrotnie nagradzana Bollène liceum  " Le Moniteur , n o  5592,28 stycznia 2011, s.  109 ( ISSN  0026-9700 ).
  45. Sport w mieście Bollène
  46. "  Parish Church of Saint-Martin  " , zawiadomienie n o  PA00081972, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  47. Dekanat Orange-Bollène
  48. „  Konsekracja zakonna Bollène sieje kłopoty  ”, Le Dauphiné libéré ,3 września 2011( przeczytaj online , konsultacja 25 marca 2020 r. ).
  49. Przyszły ZAC
  50. „  Podatki lokalne w Bollène  ” , taxs.com .
  51. Ustawa nr 2009-1673 z dnia 30 grudnia 2009 r. o finansach na rok 2010 (Légifrance)
  52. „  Zlokalizowane dochody podatkowe gospodarstw domowych – rok 2010  ” , na stronie internetowej INSEE ,2010(dostęp 16 września 2016 r . ) .
  53. Rachunki komunalne od 2000 do 2016 r.
  54. Kluczowe dane Ewolucja i struktura populacji. Kompletny plik
  55. Le Monde , 17 lipca 2008
  56. Dziedzictwo Bollène
  57. Polimuzyki
  58. Le Clap , kino
  59. Festiwal Filmu i Sztuki  : Program w toku
  60. Posąg Louisa Pasteura — geniusza nauki
  61. „Les Lutteurs” Félixa Charpentiera
  62. "  Hôtel d'Alauzier  " , zawiadomienie n o  PA00081974, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  63. "  Hôtel de Justamond  " , zawiadomienie n o  PA00081977, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  64. "  Hôtel de Faucher  " , zawiadomienie n o  PA00081976, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  65. "  Hôtel d'Alauzier-Guilhermier (stary)  " , zawiadomienie n o  PA00081975, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  66. Ratusz
  67. Fontanna na miejscu Tournefol
  68. Most pułkownika de Chabrières
  69. Pomnik  : Konflikty upamiętnione w latach 1914-1918  ; 1939-1945  ; Indochiny (46-54)
  70. "  André-Blondel fabryka dam  " , zawiadomienie n o  PA00082223, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  71. Kolegiata św. Marcina
  72. "  Saint-Martin Church  " , zawiadomienie n o  PA00081971, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  73. "  Parish Church of Saint-Martin  " , zawiadomienie n o  PA00081972, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  74. Wsparcie Fundacji Dziedzictwa na renowację kościoła
  75. Wskazówka n o  PM84001148 , bazy Palissy , Francuskie Ministerstwo Kultury Tribune organowej Saint-Martin niskim kościół kościół
  76. Wskazówka n o  PM84000293 , Palissy podstawy , Francuskie Ministerstwo Kultury narządu trybun: części instrumentalnej narządu
  77. "  Maison zwany Maison Cardinale  " , zawiadomienie n o  PA00081978, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  78. Wydanie 84A z 19.09.2009 Vaucluse-Matin
  79. „  Klasztor Urszulanek (stary)  ” , uprzedzenia n o  PA00081970, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  80. „  Chapelle des Récollets  ” , zawiadomienie n o  PA00081968, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  81. "  Notre-Dame-du-Pont lub Bonne-Aventure Chapel  " , zawiadomienie n o  PA00081967, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  82. Notre Dame du Pont
  83. Kaplica Trzech Krzyży w Bollène
  84. Kaplica Trzech Krzyży w Bollène
  85. „  Chapelle Saint-Baran  ” , zawiadomienie n o  PA00081969, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  86. "  Tour de Bauzon i Saint-Blaise kaplica (razem)  " , zawiadomienie n o  PA00081979, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  87. "  Fort de Barry (szczątki)  " , zawiadomienie n o  PA00081973, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  88. Broszura redagowana przez biuro turystyczne
  89. "  ZDJĘCIA - Musimy uratować jaskinię pustelnika w Bollène!"  » , Na Bleu Francji ,23 lutego 2020(dostęp 24 lutego 2020 r . ) .
  90. jaskini Barry
  91. Richerenches był Commandery z templariuszów
  92. Bollene
  93. Przewodnik po krajach Ventoux Dominique Bottani (1995), s. 100.
  94. Rodan-lez-Prowansja  : Bollène, Vexillologie Provençale, na osobistej stronie internetowej Dominique'a Cureau
  95. Armorial des Communes de Vaucluse (Rada Generalna Vaucluse).