Lagarde- Paréol
| Lagarde- Paréol | |||||
 Château Fonsalette, jedna z najbardziej prestiżowych posiadłości na Côtes du Rhône. | |||||
.svg) Herb |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||||
| Departament | Vaucluse | ||||
| Miasto | Carpentras | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Aygues Ouvèze w Prowansji | ||||
|
Mandat burmistrza |
Fabrice Leaune 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 84290 | ||||
| Wspólny kod | 84061 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Paréolais, Paréolais | ||||
|
Ludność miejska |
328 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 35 mieszkańców/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 44°13′44″ północ, 4°51 406″ wschód′ | ||||
| Wysokość | 125 m min. 84 m Maks. 253 m² |
||||
| Powierzchnia | 9,29 km 2 | ||||
| Rodzaj | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Pomarańczowy (gmina koronna) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Bollene | ||||
| Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
| |||||
Lagarde-Paréol jest francuski gmina znajduje się w dziale z Vaucluse , w tym regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .
Położone na wschód od masywu Uchaux, na skraju doliny Aygues, tereny miasta to naprzemiennie lasy i winorośle. Uprawa winorośli odgrywa również ważną rolę w lokalnej gospodarce.
Geografia
Gmina Lagarde-Paréol to gmina North Vaucluse, położona na granicy Drôme, w pobliżu miasta Bollène (na północy) i miasta Orange dalej na południu.
Dostęp
Droga departamentalna 65 przecina miasto i wioskę na osi północ-południe (niewielkie odchylenie na północ w kierunku Rochegude na zachód). Na północ od wsi dołącza do niej droga departamentalna 168 prowadząca z sąsiedniej miejscowości Sainte-Cécile-les-Vignes .
Najbliższa autostrada to autostrada A7 , niecałe dwadzieścia kilometrów na zachód.
Ulga
Wioska zbudowana jest na skalistym szczycie z widokiem na masyw Uchaux.
Najniższy punkt, na wysokości 84 metrów, znajduje się na południowy wschód od miasta. Najwyższy punkt, 253 m n.p.m., znajduje się na zachód od wsi, w pobliżu szczytu La Roquette (284 m n.p.m., sąsiednia miejscowość Uchaux ).
Geologia
Masyw Uchaux stanowi asymetryczną jednostkę antyklinalną zorientowaną w kierunku wschód-zachód, z kredowym sercem, z dwiema synklinami, jedną na południu i drugą na północy. Gleby zachodniej części miasta, na wschodnim skraju masywu, zbudowane są głównie z wapieni kwarcowych, a także szczątkowych lub nieznacznie zmienionych, niezróżnicowanych utworów. Gleby wschodniej części miasta zbudowane są z namułów, a także piasków i żółtych piaskowców.
Sejsmiczność
Kantony Bonnieux , Apt , Cadenet , Cavaillon i Pertuis są sklasyfikowane w strefie Ib (niskie ryzyko). Pozostałe kantony departamentu Vaucluse są sklasyfikowane w strefie Ia (bardzo niskie ryzyko). Ten podział na strefy odpowiada sejsmiczności powodującej tylko wyjątkowo zniszczenie budynków.
Hydrografia
Kilka publicznych fontann zbiera wodę ze źródła w masywie, które znajduje się w miejscu Volonge, gdzie starsi zbudowali podziemny kamienny kanał, aby grawitacyjnie sprowadzać wodę do wioski, aby następnie zasilać fontanny i umywalnie.
Miasto przecina na osi północ-południe, na wschód od wsi, przez Béal i Ruade, dwa dopływy rzeki Eygues .
Pogoda
Klimat tego terroir podlega rytmie czterech etapach: dwie suche sezonów (jeden krótki w zimie , jeden bardzo długi i podkreślona w lecie ), dwie pory deszczowe, w jesieni (obfite deszcze i brutalne) oraz wiosną . Jego specyfiką jest śródziemnomorski klimat, który stanowi wyjątkowy atut:
- mistral czyści winnicę;
- sezonowość deszczów jest bardzo wyraźna;
- latem temperatury są bardzo wysokie.
| Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 1,3 | 2,6 | 4.4 | 7,2 | 10,8 | 14,4 | 17 | 16,3 | 13,8 | 9,7 | 4,9 | 1,9 | 8,7 |
| Średnia temperatura (°C) | 5.4 | 6,9 | 9,4 | 12,5 | 16,4 | 20,2 | 23,3 | 22,5 | 19,4 | 14,7 | 9,1 | 5,7 | 13,8 |
| Średnia maksymalna temperatura (° C) | 9,4 | 11,3 | 14,4 | 17,8 | 22,1 | 26,1 | 29,6 | 28,8 | 25 | 19,7 | 13,3 | 9,5 | 18,9 |
| Słońce ( godz ) | 132 | 137,1 | 192,5 | 230,4 | 264,6 | 298,9 | 345,3 | 310,7 | 237,6 | 187,1 | 135,2 | 123,8 | 2 595,3 |
| Opady ( mm ) | 44,4 | 57,5 | 61,1 | 58,9 | 72,4 | 43,6 | 27,8 | 56,3 | 67,6 | 97,4 | 57,7 | 48,9 | 693,4 |
| Schemat klimatyczny | |||||||||||
| jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re |
| 9,4 1,3 44,4 | 11,3 2,6 57,5 | 14,4 4.4 61,1 | 17,8 7,2 58,9 | 22,1 10,8 72,4 | 26,1 14,4 43,6 | 29,6 17 27,8 | 28,8 16,3 56,3 | 25 13,8 67,6 | 19,7 9,7 97,4 | 13,3 4,9 57,7 | 9,5 1,9 48,9 |
| Średnie: • Temp. max i min ° C • Opady mm | |||||||||||
| Vaucluse | Masyw d'Uchaux | Średnia krajowa | |
|---|---|---|---|
| Światło słoneczne | 2595 godz. / rok | 2800 h / rok | 1973 godz. / rok |
| Deszcz | 693 mm/rok | 700 mm / rok (ponad 80 dni) | 770 mm/rok |
| Śnieg | 4 dni / rok | 15 dni / rok | 14 dni / rok |
| Wiatr | 110 dni w roku , głównie z mistralu | ||
| Burza z piorunami | 23 dni / rok | 22 dni / rok | |
| Mgła | 31 dni / rok | 40 dni / rok |
| Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | Może | czerwiec | Lip. | sierpień | Siedem. | Październik | Listopad | grudzień | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Minimalne zapisy temperatury ° C (rok) | -13,4 (1985) | -14,5 (1956) | -9,7 (2005) | -2,9 (1970) | 1,3 (1979) | 5,7 (1984) | 9,0 (1953) | 8,3 (1974) | 3,1 (1974) | -1,1 (1973) | -5,4 (1952) | -14,4 (1962) | |
| Maksymalne zapisy temperatury ° C (rok) | 20,3 (2002) | 23,0 (1960) | 27,2 (1990) | 30,7 (2005) | 34,5 (2001) | 38,1 (2003) | 40,7 (1983) | 42,6 (2003) | 35,1 (1966) | 29,6 (1985) | 24,6 (1970) | 20,2 (1983) | |
| Źródło: https://www.linternaute.com/ville/ville/climat/25721/orange.shtml | |||||||||||||
Historia
antyk
Na szczycie wioski znajduje się rzymskie oppidum, wykopaliska ujawniły pochówki i ceramikę. Dziś nazywany Castellas, był pierwotnie posterunkiem strażniczym monitorującym doliny Lez i Eygues .
Średniowiecze
Terytorium posiadłości hrabiego Tuluzy zostało przekazane w lenno w 1237 r. rodowi Baux. Pozostał w tej rodzinie do 1398 roku .
Klasztor benedyktynów założony w 960 r. , który stał się kościołem parafialnym pod wezwaniem św. Marty, został poważnie zniszczony podczas wojen religijnych . Jedyna zachowana kaplica została zburzona na krótko przed 1789 rokiem . Obecny kościół parafialny św Antoniego został zbudowany w XVI -tego wieku i przebudowany w XVIII th wieku .
Od 23 stycznia 1602, ta suwerenność miała dla Land Lady Wielebną Izbę Apostolską w Awinionie, która posiadała jedną czwartą lenna, oraz baronów Sérignan-du-Comtat , drugą ćwiartkę. Pozostała połowa została podzielona na ośmiu koseigneurów.
Okres nowożytny
12 sierpnia 1793powstał departament Vaucluse, składający się z dystryktów Avignon i Carpentras, ale także Apt i Orange , które należały do Bouches-du-Rhône , a także kantonu Sault , który należał do Basses- Alps .
Okres współczesny
W 1937 roku część winnicy gminy otrzymała apelację Côtes-du-Rhône . To terroir jest dziś klasyfikowane w Massif-d'uchaux , apelacja Côtes-du-rhône-villages . Pomimo tej nazwy Château Fonsalette, należący do tej samej rodziny, która jest właścicielem Château Rayas (en) , w Châteauneuf-du-Pape , nadal sprzedaje swoje wina w Côtes-du-Rhône. To prestiżowe wino uważane jest za równe swojemu kuzynowi z Châteauneuf-du-Pape.
Toponimia
Cytowana w 1137 r. „ Guarda ” i w 1281 r. „ Castrum Garde Pareoli ”, nazwa miasta wywodzi się od pareriorum ( w języku prowansalskim parioù ), które dawało pariers w języku starofrancuskim, a następnie peers , termin oznaczający panów mających wspólne miejsce władza została wykonana uczciwie.
Ale nazwa może również pochodzić od strażnicy (castellas), która dała Lagarde, straży tej strzegli bogowie Aeolus, bóg wiatru, a w szczególności mistral, który dał Paréol.
Heraldyka
|
|
Broń można ozdobić w następujący sposób: Błękit, klucz Or i klucz Argent przeszedł w saltire, wódz szyty Sable, obciążony gwiazdą szesnastu szprych, również Argent.
|
|---|
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| przed 1981 | ? | Yves Arnaud | PS | |
| Marzec 2001 | W trakcie | Fabrice Leaune | ||
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Opodatkowanie
| Podatek | Udział komunalny | Udział międzygminny | Udział departamentu | Udział regionalny |
|---|---|---|---|---|
| Podatek mieszkaniowy (TH) | 9,51% | 0,00% | 7,55% | 0,00% |
| Podatek od nieruchomości wybudowanych (TFPB) | 17,95% | 0,00% | 10,20% | 2,36% |
| Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych (TFPNB) | 59,70% | 0,00% | 28,96% | 8,85% |
| Podatek od działalności gospodarczej (TP) | 21,88% * | 0,00% | 21,51% | 3,84% |
Regionalny udział w podatku mieszkaniowym nie ma zastosowania.
Podatek od działalności gospodarczej został zastąpiony w 2010 r. przez wkład majątkowy (CFE) od wartości czynszowej nieruchomości oraz wkład od wartości dodanej (CVAE) (oba te elementy stanowią terytorialny wkład gospodarczy (CET), który jest podatkiem lokalnym wprowadzonym przez prawo finansowe na rok 2010).
Planowanie miasta
Typologia
Lagarde-Paréol jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcyjności Orange , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 10 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Siedlisko nie jest bardzo rozproszone.
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (59,2% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (59,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (56,5%), lasy (40,8%), niejednorodne użytki rolne (2,7%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Bliźniacze
Gmina nie wydaje się być gminą bliźniaczą.
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 328 mieszkańców, co stanowi wzrost o 5,47% w porównaniu do 2013 r. ( Vaucluse : + 1,79%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 211 | 185 | 219 | 239 | 222 | 213 | 221 | 241 | 265 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 280 | 283 | 278 | 234 | 227 | 233 | 223 | 192 | 165 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 160 | 164 | 151 | 151 | 126 | 124 | 116 | 115 | 105 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 116 | 130 | 135 | 255 | 279 | 297 | 274 | 304 | 312 |
| 2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 328 | - | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Gospodarka
Gospodarka miasta kręci się głównie wokół dwóch biegunów: winnicy i turystyki.
Turystyka
Turystyka winiarska (kilka piwnic degustacyjnych) i turystyka piesza (w pobliżu kilka szlaków pieszych i rowerowych), przez wieś przecina GR4. W mieście znajduje się kilka loży i pokoi gościnnych, które umożliwiają przyjmowanie turystów.
Rolnictwo
Winnica produkuje wina sklasyfikowane we wsiach Côtes-du-Rhône i Côtes-du-Rhône o nazwie geograficznej. Winorośl sklasyfikowana w apelacji Massif d'Uchaux jest posadowiona na bardzo kamienistej glebie, na zboczach wzgórz, na ławkach i na małych tacach, dzięki czemu wielkość działek jest minimalna (<1 ha - 2 ha). Wina, które nie są objęte kontrolowaną etykietą pochodzenia, po zatwierdzeniu mogą otrzymać etykietę vin de pays Księstwa Orange .
Sprzęt lub usługi
Gmina oferuje usługi biblioteki miejskiej.
Edukacja
W mieście działa publiczna szkoła podstawowa . Następnie uczniowie przechodzą do kolegium Victora-Schœlchera w Sainte-Cécile-les-Vignes .
Sporty
Centrum Społeczno-Kulturalne oferuje lekcje jogi i tańca towarzyskiego oraz klub tenisa stołowego. W mieście działa również klub turystyczny.
Zdrowie
Najbliższe usługi medyczne i paramedyczne znajdują się w miejscowości Sérignan.
Życie lokalne
Kulty
Parafia katolicka jest częścią archidiecezji Avignon , dekanatu Orange Bollène . Kościół parafialny św. Antoniego, znajdujący się na szczycie skały, na której zbudowana jest wieś.
Środowisko
Społeczność gmin ma między innymi misje zbiorowej gospodarki sanitarnej, zbiórki i utylizacji odpadów komunalnych i podobnych, walki z hałasem, kontroli jakości i ochrony powietrza oraz poprawy stanu środowiska.
Między gminami centrum zbiórki odpadów znajduje się w Camaret-sur-Aigues.
Miejsca i zabytki
- Kościół i Kalwaria na szczycie wsi.
- Zamek Fontsalette na północ od wsi.
- Zamek Saint-Pierre na wschód od wsi.
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
Uwagi
Bibliografia
- [PDF] Ministerstwo Przemysłu i Planowania Regionalnego – wstępne studium złoża piasku w masywie Uchaux (Vaucluse).
- Regulacyjne strefy sejsmiczne Francji, klasyfikacja kantonów (podział pod koniec 1989 r.) regionu PACA , s. 48
- Klimatologia Vaucluse
- Pomarańczowe zapisy meteorologiczne, (Vaucluse), od 1961 do 1990
- Robert Bailly, op. cyt. , s. 225 .
- Robert Bailly, op. cyt. , s. 226 .
- Jules Courtet, op. cyt. , s. 176 .
- Château Fonsalette
- „ Podatki lokalne w Lagarde-Paréol ” , taxs.com .
- Ustawa nr 2009-1673 z dnia 30 grudnia 2009 r. o finansach na rok 2010 (Légifrance)
- „ Typologia miast / wsi ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
- „ Lista gmin tworzących obszar atrakcji Orange ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- turystyka na stronie internetowej miasta.
- Życie lokalne na terenie gminy
- Edukacja w Vaucluse
- animacje na stronie gminy
- Dekanat Orange-Bollène
Bibliografia
- Robert Bailly, Słownik gmin Vaucluse , A. Barthélemy, Awinion, 1986,1986, 475 s. ( ISBN 2-903044-27-9 )
- Jules Courtet, Słownik geograficzny, geologiczny, historyczny, archeologiczny i biograficzny departamentu Vaucluse , Nîmes, Christian Lacour, Nîmes (reed.), 1997,1997, 385 s. ( ISBN 2-84406-051-X )