Termin biały jest używany w języku potocznym na określenie istot ludzkich charakteryzujących się w szczególności jasnym kolorem skóry . Termin ten jest ogólnie używany w odniesieniu do osobników wykazujących cechy fizyczne, które są historycznie związane z rdzennymi populacjami europejskimi . Definicja „białej osoby” różni się znacznie w zależności od kontekstu historycznego, prawnego, kulturowego i geograficznego. W niektórych kontekstach, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, termin „ kaukaski ” jest używany jako synonim.
Z biologicznego punktu widzenia biała skóra jest adaptacją genetyczną wynikającą z selekcji naturalnej sprzyjającej syntezie witaminy D w słabo nasłonecznionym lub umiarkowanie nasłonecznionym środowisku poprzez umożliwienie głębszej penetracji promieni słonecznych w głąb naskórka ze względu na niski poziom melaniny poziom. Umiarkowane szerokości geograficzne są mniej narażone na ryzyko związane z promieniowaniem ultrafioletowym , w przeciwieństwie do silnie nasłonecznionych środowisk, w których ludzie mają ciemniejszą skórę .
To ogólne określenie oznacza wszystkie ludzkie grupy etniczne składające się z osobników, których skóra jest mniej lub bardziej jasna, od bladoróżowego do miedzianego, a także różne inne „europoidalne” cechy fizyczne. Populacje te pochodzą głównie z Europy , Afryki Północnej , Azji Środkowej i Bliskiego Wschodu . Wyrażenie „populacje typu europejskiego” (lub „ typ kaukaski ” lub „ kaukaski ”) jest czasami używane, chociaż definicja obejmuje osoby spoza Europy. Wyrażenie leucoderma , z greckiego leukos „biały” i derma „skóra”, mogłoby być używane w ramach przemówień o charakterze naukowym, ale także argumentów rasistowskich.
Czasami mówimy o „białej rasie” w związku z tą populacją. Ale w dzisiejszych czasach znaczenie klasyfikowania ludzkości na różne rasy jest obalane przez antropologów, biologów i genetyków. Według D r Craig Venter , dyrektor genomiki badania firmy i związane z badaczy NIH w sekwencjonowaniu z genomu człowieka , pojęcie rasy jest konstruktem społecznym. Według niego, cechy używane do rozróżniania ras (takie jak kolor skóry czy grubość nosa) są zdeterminowane przez zmniejszoną liczbę genów , co pozwoliło ludziom na szybkie przystosowanie ich do swojego środowiska w miarę ich postępu. rozwija się pomimo populacji, a więc zmienności genetycznej, która od dłuższego czasu utrzymuje się na niskim poziomie. Tak więc, podczas ostatniej epoki lodowcowej, kolonizacja Europy przez współczesnych ludzi, która sięga 40 000 lat wstecz, spowodowała zmiany w fenotypie (jaśnienie skóry, oczu i włosów itp.), podczas gdy genotyp niewiele się różnił, kolejność wielkości różnicy między dwoma ludzkimi genomami (pobranymi z dowolnego pochodzenia) wynoszącą 0,1%, więcej, jeśli weźmiemy wysoce zróżnicowane populacje.
Według historyka nauki André Pichota pojęcie ras ludzkich jest kategorią taksonomiczną , definiowaną przez zestaw fenotypów dziedziczonych przez geny. .
Francuskiemu filozofowi, lekarzowi i podróżnikowi François Bernierowi przypisuje się pierwszą klasyfikację ludzkości na rasy w artykule zatytułowanym „Nowy podział Ziemi przez różne gatunki lub rasy ludzi, którzy ją zamieszkują, wysłanym przez słynnego Voyageur à M. l'Abbé de la *** w mniej więcej kategoriach ”pojawił się w 1684 roku w Journal des Savants, gdzie Bernier podzielił ludzkość na cztery, a nawet pięć ras według grupy geograficznej:
Bernier ustanawia tuż po tej klasyfikacji hierarchię piękna kobiet opartą na ich cenie sprzedaży na orientalnych targach niewolników . Bernier, który wyznaje pociąg, a nawet osobiste upodobanie do urody pewnych czarnych kobiet, stwierdza jednak wyższość kobiet w typie rasy kaukaskiej (tych z jego pierwszego zestawu rasowego), ponieważ są to te, „które mają wszyscy Wielcy Lordowie”. one ”lub tamto„, jak przyznają wszyscy Lewantyńczycy i wszyscy Podróżnicy ”są„ najpiękniejszymi kobietami na świecie ”. Mówi mimochodem o kobietach z Kaszmiru , mówiąc o nich, że "są białe jak w Europie". Bernier ma również poczucie, wbrew ówczesnym przekonaniom, że ludzkie różnice morfologiczne nie są w całości spowodowane środowiskiem, ale także przyczynami nieodłącznymi dla jednostek (innymi słowy z cechami dziedzicznymi ), które uogólni na swoje grupy rasowe przez mówiąc o „nasieniu, które będzie charakterystyczne dla pewnych ras lub gatunków”.
Kilka lat później, na początku XVIII -go wieku, wraz z pojawieniem się handlu trójstronnego (znajduje się około 1674 roku), że uogólnienia pierwszy znany obserwacje skutków dziedziczności . Tak więc podróżnik na pokładzie statku z niewolnikami zauważył w 1719 r., że dzieci afrykańskich kobiet były czarne nawet podczas deportacji . Ignorując oczywiście jakiekolwiek pojęcie genetyczne, ówcześni ludzie mówią o „temperamencie” na określenie cech dziedzicznych , znosząc granice między osobowością a cechami fizycznymi jednostki:
Czemu przypisać tę zmianę, klimatowi i powietrzu kraju, krwi i temperamentowi tych mężczyzn. Zostawiam ci sędziego, bardzo drogi czytelniku, i nie chcąc w żaden sposób uznać mojego uczucia za decydujące, mówię, że tę zmianę należy raczej przypisać temperamentowi Murzynów niż klimatowi i powietrzu; ponieważ w innym kraju, który Murzyni spłodzili z Murzynami, ich dzieci również stają się czarne w sequelu, niezależnie od tego, czy urodziły się białe; a biali, którzy rodzą się z białymi w krajach murzynów, rodzą dzieci, które nie tylko rodzą się białe, ale zachowują tę samą biel przez całe życie. "
Ten anonimowy podróżnik używa terminu „biały”, aby odróżnić ludzi podobnych do niego od innych ludzi o czarnej skórze, a Bernier przed nim zrobił to samo jeszcze wyraźniej, biorąc pod uwagę jego proponowaną klasyfikację. Tak więc to właśnie świadomość odmienności innych narodów zrodziła ideę rasy białej .
Édouard Driault zalicza Persów , Berberów lub Arabów do „białych” populacji. Podobnie w 1944 r. Henri Vallois napisał, że rasy białe „nie tylko zamieszkują Europę; obejmują one całą Afrykę Północną i Azję Południowo-Zachodnią […] terytorium białych ras jest zorientowane wokół basenu Morza Śródziemnego poszerzonego o Morze Kaspijskie ”.
Według Marca Sautera „dla antropologa granice wytyczone przez geografa i historyka nie znaczą wiele… W rzeczywistości, mówiąc antropologicznie, Europa rozciąga się daleko poza morza południowe, pasma Kaukazu i rosyjskie stepy, by objąć całą ludzkość . Rasowo Europa jest wszędzie tam, gdzie ludzka skóra jest biała ”.
Według Gillesa Boëtscha „ mylilibyśmy się, sądząc , że klasyczna myśl antropologów, tak dobrze zilustrowana przez [Marca] Sautera, była tylko myślą rasiologiczną. Nie ilustruje idei supremacji europejskiej, ponieważ rozszerza biologiczne podłoże populacji europejskich poza polityczne granice Europy; najpierw ustanawia obecność wspólnego człowieczeństwa. Wreszcie nie opisuje połączenia między tożsamością polityczną, tożsamością kulturową i tożsamością biologiczną ”.
Kryteria, które pozwalają ocenić, czy dana osoba jest mniej lub bardziej „biała”, różnią się w zależności od tego, czy jest to kontekst nieformalny mówiony, czy kontekst prawny specyficzny dla kraju i epoki. Zwłaszcza od połowy XX -tego wieku, w wielu krajach nie mają dyskryminacyjnego kryterium prawne i oficjalny.
Le Tour de la France par deux enfants , patriotyczna szkolna lektura, opublikowana w 1877 roku i używana we Francji do lat pięćdziesiątych , idealizowała cechy białej „rasy” w następujący sposób: cienkie usta, małe rozcięte usta, owal. .
We Francji od 1685 do 1848 r. czarny kodeks , a w szczególności jego wersja z 1724 r. obowiązująca w Luizjanie , uznawał specjalny status „białych poddanych” w przeciwieństwie do „czarnych” i „wyzwolonych czarnych”, ale bez dokładnego określenia ich szczegółowe zarysy statusu, w szczególności w artykułach VI, XXIV i LII wydania z 1727 r.
W Wielkiej Brytanii Urząd Statystyk Narodowych używa terminu biały jako kategorii etnicznej. Ta identyfikacja opiera się na samokategoryzacji, ponieważ uważa się, że tożsamość etniczna nie jest kategorią obiektywną.
United States Census Bureau oraz Biuro Zarządzania i Budżetu określenie „biały” (w ramach Angielski termin „rasa”) jako „osoba mająca korzenie wśród jednego z ludów Europy , na Bliskim Wschodzie i Afryce Północnej ”.
Biali byli i nadal są czasami określani przez niebiałą ludność rdzenną w postaci licznych pseudonimów, pejoratywnych lub nie, na ogół wywodzących się z wyglądu lub pochodzenia tych cudzoziemców. Tak więc w Indonezji nadal nazywa się je na odległej wsi Londos , deformacja Belanda ( Holandia ), kraj pochodzenia ostatniego białego kolonizatora. W slangu hindi obcokrajowcy o jasnej skórze są określani jako Ghora .
W 2010 roku, a zwłaszcza w 2015 roku, ważne postępy w paleogenetyce umożliwiły badanie autosomalnego DNA starożytnych europejskich szkieletów z epoki mezolitu, neolitu i metalu. Umożliwiły odtworzenie głównych etapów zaludniania Europy, a jednocześnie ustalenie cech fenotypowych specyficznych dla Europejczyków.
W neolicie miała miejsce wielka migracja , pochodząca ze starożytnej populacji Bliskiego Wschodu, sprowadzająca rolnictwo i hodowlę. Te innowacje pojawiły się już wcześniej w Żyznym Półksiężycu . Ta nowa europejska populacja zwana EEF (od wczesnych europejskich rolników) prawie całkowicie zastąpiła starożytnych europejskich łowców-zbieraczy mezolitu w znacznej części Europy we wczesnym neolicie, a następnie w środkowym neolicie zmieszała się nieco z późniejszymi łowcami-zbieraczami. EFP są genetycznie bardzo jednorodny w dużej części Europy, czy w hodowli Starčevo The Pottery Linear Kultura The wpustu Kultura czy lejek naczynia do hodowli , więc oni mieli wspólnego pochodzenia. Ci starożytni europejscy rolnicy mieli jasną skórę i wydają się być w dużej mierze źródłem jasnej skóry dzisiejszych Europejczyków, włosy były przeważnie ciemne, a oczy zmienne, ale częściej ciemne (ale jasne były powszechne). Starożytni rdzenni zachodnioeuropejscy łowcy-zbieracze z mezolitu (WHG), którzy poprzedzali neolitycznych rolników, mieli ciemniejszą skórę i niebieskie oczy, podczas gdy starożytni skandynawscy łowcy-zbieracze z mezolitu (SHG), choć genetycznie dość zbliżeni do WHG, mieli jasna skóra i niebieskie oczy, ale wydaje się, że nie wniosły one wiele do genomu dzisiejszych Skandynawów . Chociaż pochodzący głównie z Bliskiego Wschodu, prawdopodobnie z Żyznego Półksiężyca lub Anatolii , pierwsi europejscy rolnicy neolitu (EEF) byli genetycznie bardzo zbliżeni do obecnych Europejczyków, którzy pozostali częściowo ich potomkami, byli szczególnie blisko obecnej populacji Europy południowo-zachodniej, której stanowią zdecydowanie głównych przodków . Sardynii wydaje się być schronienia gdzie ten stary populacja przetrwała do dziś bez większych zmian (bardzo mały mieszania z Indoeuropejczyków przybył później). Z drugiej strony ci byli rolnicy bardzo różnili się od obecnej populacji Bliskiego Wschodu, ponieważ ta ostatnia jest w rzeczywistości wynikiem znacznej wymiany nowszych populacji w tym regionie świata. Starożytne DNA ujawniło w 2015 r., że starożytni neolityczni rolnicy w Anatolii, którzy są źródłem populacji starożytnych europejskich rolników, byli genetycznie znacznie bliżsi dzisiejszym Europejczykom niż dzisiejszym mieszkańcom Bliskiego Wschodu.
W epoce miedzi i brązu miała miejsce druga znacząca migracja, prawdopodobnie mówiący o pierwszej kulturze indoeuropejskiej z kultury Jamna na stepach Europy Wschodniej, na północy Morza Czarnego i na Kaukazie . Ci Indoeuropejczycy mieli dużą mobilność dzięki stylowi życia pasterzy i udomowieniu konia , co pozwoliło im na ogromną ekspansję w całej Europie, ale także w Azji Środkowej aż do Ałtaju, gdzie populacja epoki brązu była bardzo zbliżona do Europejczyków. W Europie mieszali się ze starożytnymi rolnikami z epoki neolitu, aby dać dzisiejszym Europejczykom. To właśnie te indoeuropejskie migracje i wynikające z nich efekty założycielskie są źródłem dominujących dziś w Europie haplogrup R1a i R1b chromosomu Y. Najwięcej informacji otrzymali dzisiejsi północni Europejczycy (najwyższy poziom pochodzenia Yamna w autosomalnym DNA występuje obecnie w Europie Północnej). Wzrost wysokiego wzrostu, jasnych włosów i jasnych oczu w Europie Północnej w epoce brązu wynika z przybycia tych migracji ze stepu . W tej mieszaninie Europejczycy z południa, zwłaszcza z południowego zachodu, pozostawali więc bliżej starożytnych rolników neolitu.
Według genetyka Davida Reicha , profesora Harvard Medical School , według badań przeprowadzonych na starożytnym DNA od 2010 roku, „biali” nie pochodzą z populacji, która istniała od niepamiętnych czasów, jak niektórzy sądzą. Zamiast tego „biali” reprezentują mieszankę czterech starożytnych populacji, które żyły 10 000 lat temu i były tak różne od siebie, jak dzisiejsi Europejczycy i Azjaci Wschodni. ”. Te cztery populacje to zachodni łowcy-zbieracze (WHG), wschodni łowcy-zbieracze (EHG), Natufianie i starożytni Lewantyńczycy z neolitu oraz starożytni Irańczycy z neolitu.
Według badań przeprowadzonych przez międzynarodowy zespół badaczy, przedstawionych na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Stowarzyszenia Antropologów Fizyki w 2015 roku, większość Europejczyków jest biała od 8000 lat. Współcześni Europejczycy wywodzą się głównie z trzech populacji: myśliwych-zbieraczy, którzy przybyli do górnego paleolitu 40 000 lat temu, rolników z Bliskiego Wschodu 7 800 lat temu oraz pasterzy Jamnaya, którzy przybyli ze stepów północnego Morza Czarnego około 4 500 lat temu temu. Naukowcy zbadali DNA 83 szkieletów z kilku regionów Europy. Pierwsi współcześni ludzie, którzy przybyli z Afryki około 40 000 lat temu, byli ciemnoskórzy , podobnie jak łowcy-zbieracze, którzy żyli w Hiszpanii, Luksemburgu i na Węgrzech około 8500 pne. Z drugiej strony analiza starożytnego DNA ze Skandynawii pokazuje, że 7700 lat temu część populacji tego regionu miała geny białej skóry, blond włosów i niebieskich oczu. Biała skóra stała się dominująca w pozostałej części Europy dopiero, gdy imigranci z Bliskiego Wschodu, pasterze Yamnaya , prawdopodobnie pochodzący z języków indoeuropejskich , przybyli do Europy około 4 lata temu.500 lat, przynosząc nie tylko geny dla białej skóry, ale także te dla osób o wyższym wzroście. Jedną z możliwych przyczyn tego szybkiego i niedawnego rozwoju jest lepsze wchłanianie witaminy D przez białą skórę w najbardziej wysuniętych na północ szerokościach geograficznych, wraz z genami tolerancji laktozy i spożywania produktów mlecznych. Że neandertalczycy , które miały 200.000 roku do adaptacji, nadała również geny białej skóry na ludzkiej Nowoczesne którego BNC2 gen że brakuje Afryki .
Kilka krajów i regionów poza Europą ma znaczną populację wywodzącą się od Europejczyków :
AfrykaPaństwo bądź region | Populacja | % | Rodzaj | Źródło / Uwaga |
---|---|---|---|---|
Afryka Południowa | 4 500 000 | 8,9 | Biali z RPA ( Afrykanerowie i Anglosasi z Południowej Afryki ) | |
Algieria | 38 000 000 | ~ 95 |
Afrykanie Północni (~ 95)
Czarna Stopa (~ 0,01) |
|
Botswana | 109 000 | 5 | ... | CIA |
Erytrea | ... | ... | angielski , włoski itp. | |
Wyspy Kanaryjskie ( Hiszpania ) | ... | ... | Kanaryjczycy | |
Mauritius | 27 000 | 2 | Francusko-Maurytyjczycy | |
Namibia | 132 000 | 6 | Afrykanerowie i Niemcy | Większość mówi po afrikaans |
Zjazd (Francja) | 208 000 | 25 | Obręcze | |
Święta Helena (Wielka Brytania) | Większość | w tym Tristan da Cunha (Wielka Brytania) | ||
Eswatini | 43 000 | 3 | CIA | |
Zimbabwe | 28 732 | 0,4 | Zimbabwe białe |
Państwo bądź region | Populacja | % | Rodzaj | Źródło / Uwaga |
---|---|---|---|---|
Hongkong (Chiny) | 55 236 | 0,8 | Spis Powszechny 2011 | |
Wyspa Bożego Narodzenia (Australia) | ... | 20 | ||
Kazachstan | 4 371 000 | 27,3 | Rosjanie z Kazachstanu , Niemcy z Kazachstanu , Ukraińcy, Białorusini | Spis ludności z 2009 r |
Kirgistan | 393 000 | 6,7 | Rosjanie i inni Słowianie | Spis Powszechny 2014 |
Uzbekistan | ... | 5,5 | Rosjanie i inni Słowianie | |
Pakistan | ... | ... | Kalash (plus Nouristanis we wschodnim Afganistanie) | |
Syberia (Rosja) | ... | 90 | Rosjanie , Wołga Niemcy , Ukraińcy | |
Tadżykistan | ... | ... | Rosjanie i inni Słowianie | |
Turkmenia | ... | 4 | Rosjanie i inni Słowianie |
Państwo bądź region | Populacja | % | Rodzaj | Źródło / Uwaga |
---|---|---|---|---|
Irlandia | 4 200 000 | 93,6 | Irlandczycy , Anglosasi , Słowianie | Spis Powszechny 2011 |
Wielka Brytania | 55 073 552 | 87,17 | Anglosasi | Spis Powszechny 2011 |
Kanclerz Niemiec Angela Merkel , regularnie wymieniane jako najbardziej wpływowe kobiety na świecie .
Guillermo del Toro , meksykański filmowiec .
Juan Manuel Santos , prezydent Republiki Kolumbii od 2010 do 2018 roku .
Pisarz RPA JM Coetzee , literacka nagroda Nobla w 2003 roku .
Gisele Bündchen , brazylijska topowa modelka pochodzenia niemieckiego .
Literat francuski Voltaire , znany ze swojej obronie wolności słowa .
Rupert Grint , brytyjski aktor z rudymi włosami .
Prezydent Rosji Władimir Putin .
Adam Levine , wokalista amerykańskiej grupy Maroon 5 .
Laure Manaudou , francuska pływaczka .
Kevin Rudd , były premier Australii .
Scarlett Johansson , amerykańska aktorka duńskiego i polskiego pochodzenia .
James Cameron , kanadyjski reżyser .
Richard Stallman , programista i aktywista, twórca ruchu wolnego oprogramowania .
Djamel Belmadi , trener reprezentacji Algierii .
Patrick Bruel , francuski aktor żydowskiego pochodzenia berberyjskiego .
Angelina Jolie , amerykańska aktorka .
Al Capone , amerykański gangster włoskiego pochodzenia
Przeczytaj także online na Gallica