Basen Tarim Tar

Basen Tarim Tar
Obraz ilustracyjny artykułu w dorzeczu Tarim
Zdjęcie satelitarne basenu
Sytuacja
Obraz ilustracyjny artykułu w dorzeczu Tarim
Mapa dorzecza
Kraj Chiny Kirgistan Tadżykistan
Charakterystyka
Przelew Basen Endorheic
Główne rzeki Tarim
Powierzchnia 1157,800  km 2

Tarim umywalka jest największym endorheic dorzecze na świecie (dane różnią się podając powierzchnię 500.000  km 2 , 557000  km 2 do 1157800  km na południowy 2 ).

Otoczony kilkoma pasmami górskimi, Tian Shan na północy, Pamir na zachodzie i Kunlun na południu, odpowiada południowej części dzisiejszego Autonomicznego Regionu Xinjiang (zwanego także Wschodnim Turkiestanem ) w najbardziej wysuniętym na zachód Chiny .

Dużą część basenu zajmuje pustynia Taklamakan . Obszar ten zamieszkuje Hans, Mongołowie, Ujgurowie, Huis i inne populacje z Azji Centralnej.

Historia

W I st  tysiącleciu pne. AD , basen Tarim był zamieszkany przez ludy mówiące językami indoeuropejskimi w Kaszgarze , Yarkand , Hotan , Aksou , były to języki irańskie  ; dalej na wschód, w Kucha i Karachahr , że języki Tokharan zostały wypowiedziane . Były wówczas najbardziej orientalnym z języków indoeuropejskich. Dorzecze Tarim nie miało jednostki politycznej: każda oaza tworzyła niezależne państwo.

Chiński wezwanie ich przewlekłego yuezhi ( EFEO  : EU-Tze ) lud starożytnej Azji Środkowej żyjące na zachód od Gansu , który pokonany przez Xiongnu w II th  wieku  przed naszą erą. AD wyemigrował głównie na zachód, a później utworzył Imperium Kuszan w Baktrii i północnych Indiach . Niektórzy z nich założyli królestwo Agni w rejonie obecnego miasta Karachahr , na północ od dorzecza Tarim.

W -138 , Zhang Qian został wysłany przez cesarza Chin Han Wudi do yuezhi. Przywiózł do Chin szczegółowe informacje o Azji Środkowej , co pozwoliło Chińczykom na zajęcie Gansu , a następnie dorzecza Tarim w latach -60 . Lokalne królestwa stają się wtedy protektoratami chińskimi. Wczesnym I st  wieku naszej ery. AD , Chińczycy nie są już w stanie kontrolować regionu.

Chińczycy, dowodzone przez generała Ban Chao ( Pan Tch'ao , 32 - 102 ), prowadzić kampanię od 73 do 94 , w okresie, gdy handel na Jedwabnym Szlaku opracowany i chwycił miskę Tarim i oaz Serinde ze szkodą Xiongnu.

Kushan, stają się potężnym, pełzanie w Tarim Basin w I st i II -go  wieku i ustanowić królestwo w Kaszgar . Konkurują z chińskimi siłami i nomadami o kontrolę nad regionem. Wprowadzili oni do administracji pismo Brahmi i indyjski język Prakrit oraz rozpowszechnili buddyzm , odgrywając główną rolę w jego przekazywaniu wzdłuż Jedwabnego Szlaku w Azji Wschodniej.

W IV -go  wieku, inwazje zmusić Chińczyków do opuszczenia Tarim Basin. Rozwinęła się tam wówczas oryginalna cywilizacja, mieszając wpływy irańskie i indyjskie . Buddyzm jest religią większości, ale obecne są również manicheizm i nestorianizm . W drugiej połowie VI XX  wieku Tujue Zachodnia skorzystać z basenu.

Pod rządami Tang Taizong ( 626 - 649 ) Tang odzyskali region i założyli Cztery Garnizony. Basen Tarim przechodzi zatem pod administrację wojskową.

Od 670 , gdy Tybetańczycy pod ekspansywnej polityki imperium Tybetu, starają się wykorzystać ten region, ale są pokonany przez Chińczyków w 692 . W 751 , gdy Arabowie pokonali Chińczyków na brzegach rzeki Talas . Chińczycy następnie stopniowo wycofują się i to Tybetańczycy korzystają z tego: dominują nad Tarimem aż do upadku ich imperium ( lata 40. XIX wieku ).

Po zakończeniu chanatu ujgurskiego ( 840 ), niektórzy Ujgurowie osiedlili się na północy dorzecza Tarim, gdzie założyli królestwo ze stolicą w Khotcho . Tubylcy porzucili wówczas swój język tokharan i przyjęli język zdobywców ( staroturecki ). Ujgurowie przyjmują lokalny pismo. Kultura tego królestwa wpłynie na Mongołów . W zachodniej Tarim Basin wyjść z połowy X XX  wieku Qarakhanid , który wkrótce przekształca się w islamie . Atakują królestwo Khotcho, ale nie zdobywają go. W Kara-Khitans pokonany przez Qarakhanides w 1141 roku i zintegrowane basenu Tarim do ich imperium. Kara-Khitanie są buddystami i są pod wpływem kultury chińskiej. Mają politykę tolerancji religijnej.

Wkrótce po 1206 roku królestwo Khotcho zgromadziło się wokół Czyngis-chana . W 1211 r. , po uzurpacji , lokalni przywódcy imperium Karachitan zwrócili się do Czyngis-chana. W 1218 roku Mongołowie zajęli region i zostali powitani jako wyzwoliciele. Osiadłe populacje dorzecza Tarim przeszły następnie pod zwierzchnictwo chanatu Dżaghatai w 1227 roku . Oni stają się stopniowo Islamized i przyjęcie języka tureckiego , tchaghatai , przodek uzbecki i Ujgurów (co nie jest zatem bezpośrednio pochodzi z języka zabytkowych Ujgurów, stary turecki). Handel spadł w tym czasie.

W latach 70. XVII w. Dzoungarowie zajęli dorzecze Tarim. W latach 50. XVIII w. Qing zdobyli region. Nadają nazwę Xinjiang grupie utworzonej przez dorzecze Tarim, Dzungarię i Tian Shan .

W XIX -tego  wieku , Jakub Pocz ogłosił się emirem w muzułmańskim państwie z Kaszgaru jako stolicą. W 1877 r. Chińczycy odzyskali kontrolę nad regionem, a Xinjiang stał się prostą prowincją imperium (wcześniej była własnością Qing, ciesząc się pewną autonomią). Rosyjski odgrywa coraz większą rolę w regionie. Ma misję w Kaszgarze.

Między chińską rewolucją 1911 r. a proklamacją Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 r. Xinjiang był zarządzany przez gubernatorów, którzy cieszyli się bardzo dużą autonomią. W latach dwudziestych intelektualiści z osiadłych populacji dorzecza Tarim przyjęli nazwę Ujgurów, aby określić siebie. W komuniści wtedy sprzyjało imigracji Han i Hui . Farmy oczyszczające są zakładane przez Korpus Konstrukcyjno-Produkcyjny Armii na skraju pustyni. W 1955 r . utworzono Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur.

Lop Nor depresja sól bagno na wschodnim końcu Tarim Basin, gdzie rzeki Tarim płynie to jądrowy obszar testowy dla Republiki Ludowej .

Zasoby naturalne

Zagłębie Tarim zawiera znaczne zasoby ropy naftowej i gazu ziemnego . Jego geologia naftowa jest stosunkowo złożona, ze skałami macierzystymi z trzech różnych epok: ordowiku , karbonu , jura .

Produkcja ropy w regionie jest obecnie jedną z najważniejszych w Chinach. Geolodzy chińscy i australijscy wykazali, że formacja geologiczna zwana Tazhong zawierała w przeszłości geologicznej ogromne złoże ropy naftowej, które w wyniku ruchów tektonicznych utraciło swoje uszczelnienie. Badania pozostałych śladów ropy pozwoliły precyzyjnie wytyczyć stare złoże i uzyskać szacunkową wielkość około 15 miliardów ton (lub 100 miliardów baryłek ), co zakwalifikowałoby je do największych pól naftowych na świecie.

Populacja ludzka

Pustynia Taklamakan graniczy od północy i południa z szeregiem miast-oaz, które utworzyły północne i południowe odgałęzienia Jedwabnego Szlaku między otaczającymi go pasmami górskimi a korytarzem Gansu na wschodzie.

Od IX XX  wieku populacja składa się z Ujgurów tureckich. Przez kilkadziesiąt lat region doświadczał silnej imigracji Chińczyków Han .

Wcześniej region ten zamieszkiwała ludność mówiąca w języku indoeuropejskim , Tocharianie . Ślady archeologiczne (w szczególności mumie z Tarim ) wskazują, że ta pierwotna populacja indoeuropejska była niewątpliwie obecna od początku II tysiąclecia p.n.e.

Bibliografia

  1. Y. Wang, Y. Chen, Z. Li: Charakterystyka ewolucji populacji i centrów grawitacji gospodarczej w dorzeczu rzeki Tarim, autonomiczny region Uygur Xinjiang, Chiny. W: Chińska nauka geograficzna. 23 (6), 2013, S. 765. (PDF)
  2. Akademii Nauk: Nauki o Ziemi i planetach. Nauki o Ziemi i planetach. Seria II , Gauthier-Villars ,1995( przeczytaj online )
  3. (w) RW McColl , Encyclopedia of World Geography , Infobase Publishing ,14 maja 2014, 433  s. ( ISBN  978-0-8160-7229-3 , czytaj online )
  4. Jean Sellier , Atlas narodów południowej i wschodniej Azji , La Découverte, Paryż, 2008, s. 175.
  5. Jean Sellier, op. cyt. , s. 176.
  6. Jean Sellier, op. cyt. , s. 138 i 176.
  7. Jean Sellier, op. cyt. , s. 177.
  8. Jean Sellier, op. cyt. , s. 167-168 i 178.
  9. Jean Sellier, op. cyt. , s. 168.
  10. Jean Sellier, op. cyt. , s. 168-170.
  11. United States Geological Survey, Energy Resources Program, World Petrol assessment, prowincja geologiczna 3154
  12. E i Pmag
  13. Publikacja naukowa na temat sciencedirect (streszczenie w otwartym dostępie)
  14. Wersja podsumowująca (plakat): http://www.searchanddiscovery.net/documents/2006/06077liu/index.htm

Zobacz również

Linki zewnętrzne