Mauritius (kraj)

Republika Mauritiusa

(pl)  Republika Mauritiusa 

(mfe) Repiblik  Moris


Flaga Republiki Mauritiusa .
Herb
Herb Mauritiusa .
Motto po łacinie  : Stella Clavisque Maris Indici („Gwiazda i klucz do Oceanu Indyjskiego”)
Hymn w języku angielskim  : Ojczyzna ( "  Ojczyzna  ")
Święto narodowe 12 marca
Upamiętnione wydarzenie Niepodległość od Wielkiej Brytanii (1968)
Wyspy Republiki Mauritiusa. Wyspy Republiki Mauritiusa. Chagos Archipelago i Tromelin Wyspa zastrzeżono przez Mauritius. Administracja
Forma państwa Republiką parlamentarną
Prezydent Republiki Prithvirajsing Roopun
Wiceprezydent Republiki Eddy Boissézon
Premier Pravind Jugnauth
Parlament Zgromadzenie Narodowe
Języki urzędowe Brak ( de jure )
angielski ( de facto )
francuski (drugi język dopuszczony w Zgromadzeniu Narodowym)
Stolica Port Louis

20 ° 09 ′ 36 ″ S, 57 ° 30 ′ 36 ″ E

Geografia
Największe miasto Port Louis
Powierzchnia całkowita 2040  km na południowy 2
( w rankingu 180 th )
Strefa czasowa UTC +4
Historia
Niezależność z Wielkiej Brytanii
Data
 - Republika
12 marca 1968
12 marca 1992 r.
Demografia
Miły Mauritiusa
Grupy etniczne Indo-Maurytyjczycy
Kreolsko-Maurytyjscy
Sino-Maurytyjczycy
Franco-Maurytyjczycy
Całkowita populacja (2020) 1 379 365 mieszk  .
( Nr 153 th )
Gęstość 676 mieszk./km 2
Gospodarka
Nominalny PKB ( 2019 ) USD 14217000000
PKB (PPP) ( 2019 ) 31,016 miliardów dolarów
PKB (PPP) na mieszkańca. ( 2019 ) 24,248
HDI ( 2018 ) wzrastający0,790 (wysoki; 65 e )
Zmiana rupia maurytyjska ( MUR​)
Różnorodny
Kod ISO 3166-1 MU, MUS​
Domena internetowa .mu
Kod telefoniczny +230
Organizacje międzynarodowe Wspólnota , OIF , AU , COMESA , SADC ADB CPLP (obserwator) G33

Mauritius ( angielski  : Mauritius ), długa forma Republiki Mauritiusa (angielski: Republic of Mauritius ), to państwo wyspiarskie na Oceanie Indyjskim, 868 km na wschód od Madagaskaru i 172 km na wschód-północny wschód od Reunion . Kraj obejmuje główną wyspę Mauritius , ale także wyspę Rodrigues , 560 km na wschód od głównej wyspy. Bardziej odległe wyspy Agaléga i Saint-Brandon są częścią terytorium krajowego. Mauritius i Rodrigues są częścią archipelagu Maskarenów , wraz z Reunion Island , francuskim departamentem zamorskim. Całkowita powierzchnia kraju wynosi 2040  km 2 . Stolicą i największym miastem jest Port-Louis .

Była kolonia holenderska (1638-1710) i francuska (1715-1810), Mauritius stał się brytyjską posiadłością kolonialną w 1810 r. i do 1968 r., roku uzyskania niepodległości. Brytyjska kolonia Mauritius obejmowała niegdyś dzisiejsze terytoria Mauritiusa , Rodriguesa , odległe wyspy Agaléga , Saint-Brandon , Archipelag Chagos i Seszele . Terytoria Mauritiusa były stopniowo zmniejszane wraz z utworzeniem specyficznej kolonii Seszeli w 1903 roku. Dziś suwerenność nad archipelagiem Chagos jest przedmiotem sporu między Mauritiusem a Wielką Brytanią . Wielka Brytania faktycznie amputowała archipelag od Mauritiusa w 1965 roku, trzy lata przed uzyskaniem niepodległości. Stopniowo wyludnił archipelag jego rodzimej ludności i wydzierżawił jego największą wyspę, Diego Garcia , w Stanach Zjednoczonych , co uczyniło z niego bazę wojskową. Dostęp do archipelagu jest zabroniony dla turystów, mediów i jego dawnych mieszkańców. Mauritius rości sobie również suwerenność od Francji nad małą wyspą Tromelin .

Ludność Mauritiusa jest wieloetniczna , wielowyznaniowa, wielokulturowa i wielojęzyczna . Rząd tego kraju jest bardzo zbliżony do systemu parlamentarnego Westministerium, a Mauritius jest wysoko oceniany za wolności i demokrację . W 2019 r. wskaźnik rozwoju społecznego Mauritiusa jest najwyższy w Afryce.

Wraz z innymi Wyspami Maskareńskimi , Mauritius jest znany ze swojej flory i fauny, z kilkoma endemicznymi gatunkami tego kraju. Wyspa jest szczególnie znana z gatunku dodo , który wraz z innymi endemicznymi gatunkami wyginął wkrótce po przybyciu pierwszych ludzi.

Mauritius to jedyny kraj w Afryce, w którym hinduizm jest główną religią. Rząd używa angielskiego jako języka głównego, a francuskiego jako drugiego języka. Kreolski Mauritiusa jest używany przez większość ludności, ale nie jest oficjalnie uznana przez konstytucję.

Etymologia

Pierwszy historyczny dowód na istnienie wyspy znanej dziś jako Mauritius można znaleźć na mapie sporządzonej przez włoskiego kartografa Alberto Cantino w 1502.

Wydaje się, że Mauritius został nazwany Dina Arabi przez arabskich żeglarzy około 975 roku, jako pierwszy, który regularnie odwiedzał wyspę.

W 1507 portugalscy nawigatorzy odwiedzili niezamieszkaną wyspę. Na pierwszych portugalskich mapach wyspa pojawia się z portugalską nazwą Cirne , prawdopodobnie nazwą jednego ze statków ekspedycji z 1507 roku lub ze względu na obecność tego endemicznego nielotnego ptaka dodo , który był wówczas liczebny. Inny portugalski żeglarz, Dom Pedro de Mascarenhas , nadał nazwę Mascareignes archipelagowi składającemu się z Mauritiusa, wyspy Reunion i Rodriguesa.

W 1598 roku holenderska eskadra admirała Wybranda van Warwijcka wylądowała w Wielkim Porcie i nazwała Mauritius , na cześć księcia Maurycego z Nassau , właściciela miasta Republiki Holenderskiej . Wyspa staje się małym przystankiem dla dostaw na trasie do Holenderskich Indii Wschodnich.

Francja, która już administruje Wyspą Burbonów (dziś Reunion Island ), osiedliła się na Mauritiusie, czyniąc z niej wyspę osadniczą, najpierw z Compagnie des Indes, a następnie bezpośrednio w 1715 r. Później zmienia jej nazwę na Isle de France .

3 grudnia 1810Francja formalnie przekazuje wyspę Brytyjczykom podczas wojen napoleońskich . Nazwa wyspy ponownie staje się Mauritius . Mauritius jest również znany jako Mauritius w języku francuskim, Moris w kreolskim Mauritius i मॉरिशस w hindi .

Historia

Historycy uważają, że pierwszymi gośćmi na Mauritiusie byli nawigatorzy feniccy, którzy zbliżyli się do niego podczas pierwszego opłynięcia kontynentu afrykańskiego, zleconego przez faraona Egiptu Neko II , około roku -600 . Arabscy ​​żeglarze regularnie odwiedzali Mauritius w średniowieczu i nadali mu imię Dina Arobi.

Dopiero na początku XVI th  wiecznych portugalskich żeglarzy zaczęły krążyć w regionie. Portugalczycy osiedlili się tam po raz pierwszy w 1507 roku i założyli bazę dla odwiedzających. Wyspa pojawia się na najwcześniejszych portugalskich mapach, z portugalską nazwą Cirne, prawdopodobnie ze względu na obecność dodo , nielotnego ptaka, który został znaleziony w dużej liczbie w tym czasie. Innym portugalski żeglarz Pedro de Mascarenhas , dał nazwę Mascareignes na archipelag złożony maksymalnie z wysp znanych obecnie jako Mauritius, Rodrigues i Reunion .

Wyspa pozostała niezamieszkana aż do założenia kolonii w 1638 roku przez Zjednoczone Prowincje , którą Holendrzy nazwali na cześć Maurice'a de Nassau . Została opuszczona z powodu braku ruchu handlowego w 1710 roku, a pięć lat później wyspa stała się francuską kolonią przemianowaną na Isle de France . Ze względu na swoje strategiczne położenie wyspa została nazwana „gwiazdą i kluczem” Oceanu Indyjskiego , stąd jej obecne motto.

Wielka Brytania przejmuje kontrolę nad wyspą na 3 grudnia 1810w czasie wojen napoleońskich po kilkudniowej inwazji. Ta przymusowa aneksja została uznana w Traktacie Paryskim (1814) .

Mauritius staje się niezależny 12 marca 1968. Seewoosagur Ramgoolam jest premierem26 września 1961 w 16 czerwca 1982, ponad dwadzieścia lat, i to pod jego mandatem wynegocjowano niepodległość z Brytyjczykami. Jest antykomunistą i przyjacielem Francji, która również widzi w tym kraju przeciwwagę dla Wielkiej Brytanii. Anerood Jugnauth zastąpił go na stanowisku premiera przez dwanaście lat, odgrudzień 1982 w lipiec 1995. To lata boomu gospodarczego. Następnie Navin Ramgoolam , syn Seewoosagur Ramgoolam, przejmuje tę funkcję do czasuwrzesień 2000. Anerood Jugnauth został ponownie premierem po wyborach we wrześniu 2000 r. , a następnie po 3 latach, zgodnie z ustaleniami, zrezygnował ze swojego stanowiska na rzecz swojego sojusznika z Mauritiusa Militant Movement , Paula Bérengera , lidera głównej lewicowej partii opozycyjnej od czasu uzyskania niepodległości. Paul Bérenger pozostał premierem przez niecałe dwa lata, a następnie, w nowej zmianie, Navin Ramgoolam powrócił do władzy na dziewięć i pół roku, aż dogrudzień 2014, następnie ponownie przekazuje pałeczkę Aneroodowi Jugnauthowi, aż… styczeń 2017. 21 stycznia 2017, ogłosił swoją rezygnację podczas telewizyjnego wystąpienia. Zastępuje go jego syn, minister finansów Pravind Jugnauth . Wygrał wybory parlamentarne 2019 roku .

System polityczny

Mauritius posiada system prawny, który funkcjonuje w oparciu o elementy prawa angielskiego , dziedzictwo kolonizacji angielskiej, z elementami Kodeksu Napoleona , dziedzictwo kolonizacji francuskiej. Według Indeksu Demokracji sporządzonej przez Economist Intelligence Unit , który mierzy stan demokracji w 167 krajach , w 2016 Mauritius jest w rankingu 18 th na świecie i jest jedynym krajem Afryki wymieniony jako „pełnej demokracji”.

Rząd

Zajmowane stanowisko Uchwyt na opłatę Funkcja wejścia
Prezydent Republiki Prithvirajsing Roopun 2 grudnia 2019 r.
Premier Pravind Jugnauth 23 stycznia 2017
Wicepremier Mohammad Anwar Husnoo 12 listopada 2019 r.

Polityka zagraniczna

System prawny

Mauritius posiada hybrydowy system prawny wywodzący się z brytyjskiego prawa zwyczajowego i francuskiego prawa cywilnego . Konstytucja Mauritiusie ustanawia podział władzy między ustawodawcę , w wykonawczej i sądowniczej oraz gwarantuje ochronę podstawowych praw i wolności jednostki. Mauritius posiada system sądownictwa o wyjątkowej strukturze, składający się z dwóch szczebli, Sądu Najwyższego i sądów podległych. Sąd Najwyższy składa się z różnych wydziałów sprawujących jurysdykcję, takich jak sąd główny, wydział rodzinny, wydział gospodarczy (upadłościowy), wydział karny, wydział mediacji, sąd pierwszej instancji w sprawach cywilnych i karnych. jurysdykcja apelacyjna: Cywilny Sąd Apelacyjny i Karny Sąd Apelacyjny. Do sądów podległych należą Sąd Pośredni, Sąd Pracy, Sądy Okręgowe, Sąd ds. Kaucji i Sąd Rodrigues. Komitet sądowniczy z Tajnej Rady jest ostateczna Mauritiusa sąd odwoławczy. Po uzyskaniu przez Mauritius niepodległości w 1968 roku, Mauritius utrzymał Tajną Radę jako najwyższy organ apelacyjny. Odwołania od orzeczeń Sądu Apelacyjnego lub Sądu Najwyższego mogą być wnoszone z mocy prawa lub za zezwoleniem Sądu, zgodnie z art. 81 Konstytucji i art. 70a ustawy o sądach. Komisja Sądowa może również udzielić specjalnego zezwolenia na odwołanie się od orzeczenia dowolnego sądu w sprawach cywilnych lub karnych, zgodnie z art. 81 ust. 5 Konstytucji.

Geografia

Zobacz także: Mapa Mauritiusa na Wikimedia Commons

Sytuacja

Kraj składa się z Mauritiusa , Rodrigues (560 km na wschód), wysp Agaléga i archipelagu Saint-Brandon, które są częścią archipelagu Maskarenów . Mauritius rości sobie prawo do zwierzchnictwa nad archipelagiem Chagos (Wielka Brytania) i wyspą Tromelin (Francja). Całkowita powierzchnia kraju wynosi 2040  km 2 . Stolicą i największym miastem jest Port-Louis .

Kraj położony jest na Oceanie Indyjskim , pomiędzy szerokością geograficzną 19°58,8' i 20°31,7 na południu oraz długością geograficzną 57°18,0' i 57°46,5' na wschód, 172 kilometry na wschód-północny wschód od Reunion .

Mauritius ma 65  km długości i 45  km szerokości i ma łączną powierzchnię około 1 864,8  km 2 , jest otoczony ponad 150 km białych piaszczystych plaż, a laguny są chronione przed morzem. świat według rozmiaru. Na wybrzeżu Mauritiusa znajduje się około 49 niezamieszkałych wysp i wysepek, niektóre z nich są wykorzystywane jako rezerwaty przyrody dla ochrony zagrożonych gatunków.

Terytoria i zależności

Całkowita powierzchnia kraju, zgodnie z Mauritiusa geografii, ma 2.040  km na południowy 2 , co czyni go 180 th  kraj na świecie pod względem powierzchni. Terytorium Mauritiusa obejmuje również wyspę Rodrigues , która znajduje się około 560  km na wschód o powierzchni 104  km 2 . Dwie małe wyspy, Agaléga położona około 1000  km na północ od Mauritiusa oraz rafy Cargados Carajos (zwane również Saint-Brandon ) położone około 430  km na północny wschód od Mauritiusa, powierzchnia obu wysp wynosi 71,2  km 2 . Kraju wyłącznej strefie ekonomicznej (EEZ) obejmuje około 1.200.000  km 2 na Oceanie Indyjskim . W 2011 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych zatwierdziła wspólne składanie Mauritiusie i Seszelach , aby przedłużyć ich szelfu kontynentalnego przez 396.000  km 2 w Maskareny regionu , dając obu krajów suwerenne prawo do wspólnego zarządzania i wykorzystania dna morskiego i jego podglebia w okolicy.

Mauritius rości sobie prawo do zwierzchnictwa nad Archipelagiem Chagos ( 1931 km na północny wschód), który obejmuje Atol Diego Garcia , znany jako Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego . Archipelag był częścią terytorium Mauritiusa od czasów XVII -tego  wieku, w czasie, gdy Francuzi osiadł na Mauritiusie. Wszystkie wyspy wchodzące w skład francuskiego terytorium kolonialnego Isle de France (wówczas Mauritius) zostały scedowane na Brytyjczyków w 1810 r. na mocy podpisanego przez oba kraje aktu kapitulacji. Ale trzy lata przed uzyskaniem niepodległości przez Mauritius w 1968 r. Wielka Brytania wykluczyła z tego procesu archipelag Republiki Mauritiusu i wydzierżawiła Diego Garcia, główną wyspę archipelagu, Stanom Zjednoczonym na warunkach „ 50 lat”. dzierżawa (która wygasa w 2016 r. i wygasa w 2014 r.). Oderwanie Chagos od Mauritiusa jest pogwałceniem prawa międzynarodowego. Rezolucja ONZ zabrania rozczłonkowanie kolonialnych terytoriów przed niezależności. Mauritius wielokrotnie twierdził, że Archipelag Chagos jest jednym z jego terytoriów i jest to naruszenie prawa rezolucji ONZ. Wielka Brytania powiedziała, że ​​nie ma wątpliwości co do swojej suwerenności nad Chagos, ale powiedziała również, że Chagos zostanie zwrócony Mauritiusowi, gdy wyspy nie będą już potrzebne do celów obronnych. Biorąc pod uwagę brak postępów z Wielką Brytanią, Mauritius zdecydował się na umiędzynarodowienie konfliktu i skierowanie sprawy na wszystkie odpowiednie fora prawne i polityczne.

Po zaprzeczeniu, że wyspy te były zamieszkane, od 1968 r. władze brytyjskie wypędziły około 2000  Chagosów na Mauritius i Seszele, aby zakończyć27 kwietnia 1973 r.wraz z ewakuacją mieszkańców Peros Banhos , aby umożliwić Stanom Zjednoczonym założenie bazy wojskowej na Diego Garcii. Od 1971 roku tylko Diego Garcia Atoll był zamieszkany wyłącznie przez wojskowy i cywilny personel ze Stanów Zjednoczonych. Chagosjanie, którzy żyli na tych wyspach przez kilka stuleci, wciąż są na wygnaniu, wciąż walczą o powrót do ojczyzny, argumentując, że ich przymusowe wywłaszczenie i wydalenie było nielegalne.

Wreszcie Mauritius rości sobie prawo do suwerenności nad wyspą Tromelin, która znajduje się 430  km na północny zachód od Mauritiusa, ale roszczenie to jest przedmiotem pytań dotyczących jego historycznej i prawnej legitymacji .

Geologia i ulga

Mauritius jest stosunkowo młody geologicznie, wyspa jest wynikiem podwodnych erupcji wulkanicznych, które miały miejsce około ośmiu milionów lat temu. Znajduje się w archipelagu Maskarene, który obejmuje Reunion , Rodrigues , a także kilka małych pobliskich wysp. Te wysepki wyłoniły się z oceanu po gigantycznych podwodnych erupcjach wulkanicznych, które miały miejsce tysiące kilometrów na wschód od kontynentalnego bloku utworzonego przez Afrykę i Madagaskar . Nie są już aktywne wulkanicznie, a gorący punkt znajduje się dziś kilkadziesiąt kilometrów od Reunion. Na wyspie nie było aktywności wulkanicznej od ponad 100 000 lat. Mauritius otoczony jest pasmami górskimi o wysokości od 300 metrów do 800 metrów nad poziomem morza. Ziemia wznosi się od równin przybrzeżnych do centralnego płaskowyżu, gdzie osiąga wysokość 670 metrów. Najwyższy szczyt, szczyt Petite Rivière Noire o wysokości 828  m n.p.m. , znajduje się na południowym zachodzie. Na wyspie znajdują się strumienie i rzeki; wiele z nich zostało stworzonych przez korytarze lawy.

Hydrologia

Środowisko

Środowisko Mauritiusa jest typowo tropikalne w regionach przybrzeżnych z lasami w regionach górskich. Flora i fauna wyspy, choć regularnie uszkadzana przez sezonowe cyklony , szybko się regeneruje. Jakość powietrza na Mauritiusie jest jedną z najlepszych na świecie, Mauritius zajął drugie miejsce w indeksie jakości powietrza opublikowanym przez Światową Organizację Zdrowia w 2011 roku.

Mauritius, położony w pobliżu Zwrotnika Koziorożca , ma klimat tropikalny . Wyróżnia się dwie pory roku: gorące, wilgotne lato od listopada do kwietnia, ze średnią temperaturą 24,7  °C oraz suchą i stosunkowo chłodną zimę od czerwca do września, ze średnią temperaturą 20,4  °C . Różnica temperatur pomiędzy porami roku wynosi tylko 4,3  °C . Najgorętsze miesiące to styczeń i luty ze średnią maksymalną dobową temperaturą sięgającą 29,2  °C, a najchłodniejszymi miesiącami są lipiec i sierpień, kiedy średnie temperatury osiągają maksimum do 16,4  °C . Roczne opady wahają się od 900  mm na wybrzeżu do 1500  mm na centralnym płaskowyżu. Chociaż nie ma wyraźnej pory deszczowej, większość opadów występuje w miesiącach letnich. Temperatura morza w lagunie wynosi od 22  °C do 27  °C . Centralny płaskowyż jest znacznie chłodniejszy niż obszary przybrzeżne i może doświadczać dwukrotnie większych opadów. Do dominujących handlowe wiatry wschodnie utrzymać chłodnicę z boku i często również przynieść deszcz. Z jednej strony wyspy na drugą może wystąpić wyraźna różnica temperatur i opadów. Niektóre cyklony tropikalne występują zwykle od stycznia do marca i mają tendencję do zakłócania czasu tylko na trzy dni i przynoszą dużo deszczu w regionie. Wyciek ropy na Mauritiusie dotknięte wybrzeży południowo-wschodniej Mauritius od6 sie 2020, po katastrofie ekologicznej spowodowanej zatonięciem masowca MV  Wakashio .


Bioróżnorodność

Kraj jest domem dla jednych z najrzadszych roślin i zwierząt na świecie. Jednak zamieszkiwanie ludzi i wprowadzanie gatunków obcych zagraża rodzimej florze i faunie. Ze względu na swoje wulkaniczne pochodzenie, wiek i izolację, Mauritius jest obdarzony różnorodnością flory i fauny, która na ogół nie występuje na tak małej przestrzeni. Przed jej odkryciem przez Portugalczyków w 1507 r. na wyspie nie było ssaków lądowych. Pozwoliło to na ewolucję wielu ptaków i dużych gatunków gadów. Pojawienie się ludzi spowodowało wprowadzenie inwazyjnych gatunków obcych oraz szybkie zniszczenie siedlisk i utratę znacznej części endemicznej flory i fauny. Do dziś zachowało się mniej niż 2% rodzimego lasu, który niegdyś rozciągał się od górskich szczytów centralnego płaskowyżu do regionów przybrzeżnych, a obecnie koncentruje się głównie w wąwozach Rivière-Noire (Park Narodowy Black River Gorges ) na południowym zachodzie, jako a także w paśmie górskim Grand-Port na południowym wschodzie (w szczególności w dolinie Ferney ). Zniknęło ponad 100 gatunków roślin i zwierząt, a wiele innych jest zagrożonych. Działania ochronne rozpoczęły się 25 lat temu Wraz z realizacją programów reprodukcji zagrożonych gatunków ptaków i roślin oraz odtwarzania siedlisk w parkach narodowych i rezerwatach przyrody.

Dront

Po jego odkryciu Mauritius był domem dla nieznanego dotąd gatunku ptaka, przypuszczalnie potomka gołębia , który osiedlił się tam ponad 4 miliony lat temu. Jako pierwsi zgłosili jej istnienie w 1598 roku holenderscy marynarze, a Portugalczycy nazwali go dodo . W gęstych lasach żyło wiele gatunków ptaków, a na wyspie nie było ssaków. Dodo jadł owoce spadające z drzew i uważa się, że utracił zdolność latania z powodu obfitości pożywienia i względnego braku drapieżników. Po tym, jak Portugalczycy po raz pierwszy postawili stopę na Mauritiusie w 1505 roku, miejsce to szybko stało się przystankiem dla statków na Szlaku Przypraw. Mierzący 1 m i ważący do 17,5  kg dodo  stał się dla żeglarzy cennym źródłem świeżego mięsa.

Holendrzy wykorzystali później wyspę jako kolonię karną i wprowadzili tam zwierzęta domowe. Na wyspę wylądowały również szczury ze statków. Z gniazd dodo leżących na ziemi szczury , świnie i małpy zjadały ich jaja.

Zaledwie 100 lat po przybyciu pierwszych ludzi, niegdyś liczna dodo na wyspie została zdziesiątkowana, ostatnia została zabita w 1681 roku. Wymarcie dodo po raz pierwszy pokazało, że człowiek może spowodować wyginięcie gatunek. Dziś zaginiony ptak jest godłem kraju i podporą dla herbu Mauritiusa .

Rozmieszczenie geopolityczne miejscowości

Mauritius jest podzielony na 9 okręgów, które obejmują łącznie 146 miejscowości (obszar Rady Wiosek) i 23 okręgi ( Okręg Miejski) pięciu największych miast wyspy. Wyspa Rodrigues, niegdyś dziesiąta dzielnica kraju, uzyskała status autonomii w 2002 roku. Wyspa ma zatem autonomiczny rząd i zgromadzenie lokalne .

Sawanna Flacq
Czarna rzeka
Port Louis Rzeka
z
Rampart
grejpfruty Równiny
Wilhems
Wielki Port Mokka


Demografia

Jej gęstość jest najwyższy w Afryce ( 11 th  na świecie), jak jest jego indeks demokracja ( 18 th  na świecie).

Populacja ma różne pochodzenie, po kolonizacji kraju przez mocarstwa europejskie, niewolnictwie i pracy indentyfikacyjnej indyjskich i chińskich robotników. Kultura kraju odzwierciedla jego zróżnicowany skład etniczny, poprzez różne religie, festiwale religijne, kuchnię, muzykę i folklor Mauritiusa.

Szacunkowa populacja (w 31 grudnia 2013 r.) dla całej republiki wynosiła 1.259.838 mieszkańców, z czego 623.472 to mężczyźni, a 636.366 to kobiety. W przypadku samego Mauritiusa liczba ta wynosi 1 218 060, a wyspa Rodrigues 41 504. Agaléga i Saint-Brandon zamieszkuje 274 mieszkańców . Społeczeństwo Mauritiusa obejmuje osoby z różnych grup społeczno-kulturowych i religijnych. Mieszkańcy Republiki Mauritiusa to potomkowie ludzi z Indii, Afryki kontynentalnej i Madagaskaru, Europy i Chin. Zgodnie z konstytucją Mauritiusa, istnieją cztery grupy społeczności uznawane przez państwo i których nakładanie się nie spełnia tych samych kryteriów: Chińczycy (z Chin), Hindusi i muzułmanie (z subkontynentu indyjskiego) oraz populacja ogólna (która obejmuje obie potomków europejskich osadników, głównie francuskich, Kreolów - potomków afrykańskich niewolników i mieszańców - ale także wszystkich pochodzących z mieszanych małżeństw, których nie można zatem włączyć do pierwszych trzech grup.

W 2015 roku, Mauritius zajęła pierwsze miejsce w Afryce w skorygowanych Human Development Index wg nierówności i 64 th z 188 krajów świata.

Języki

Baza leksykalna maurytyjskiego kreolsko- francuska powstała w wyniku mieszania się z innymi językami (w tym afrykańskim i malgaskim) w okresie niewolnictwa. Posługuje się nim większość ludności i jest uważany za język narodowy kraju.

Konstytucja Mauritiusie nie wymienia żadnego urzędnika ( de iure ) język kraju. Niemniej jednak, administracja posługuje się językiem angielskim , Brytyjczycy byli ostatnimi, którzy administrowali wyspą przed uzyskaniem niepodległości. Oficjalnym językiem Zgromadzenia jest język angielski, ale członkowie mogą również mówić po francusku . Angielski jest powszechnie uznawany za oficjalny ( de facto ) język Mauritiusa, ponieważ jest używany głównie w administracji rządowej, sądach i przedsiębiorstwach. Konstytucja Mauritiusa i wszystkie ustawy są najpierw sporządzane w języku angielskim.

Populacja Mauritiusa jest wielojęzyczna , przy czym większość mieszkańców Mauritiusa biegle posługuje się językiem kreolskim Mauritiusa, francuskim (około 73%) oraz angielskim. Podczas gdy francuski i angielski są nauczane od pierwszej klasy szkoły podstawowej jako przedmioty obowiązkowe, języki orientalne i kreolski mauretański są również nauczane jako przedmioty opcjonalne. Istnieje również funkcjonalny rozkład języków w kraju: angielski i francuski, języki ponadwspólnotowe, używane są w kontekście zawodowym, języki azjatyckie są używane w działalności społeczno-kulturalnej społeczności pochodzących z Azji, natomiast języki kreolskie i Bhodjpuri są ograniczeni do znanego rejestru. Kreolski, oparty na francuskim słowniku i wzbogacony o inne języki, jest używany przez większość populacji i jest uważany za język narodowy: 84% Mauryjczyków najczęściej mówi po kreolsku w domu. Francuski jest używany głównie w mediach i literaturze, jest również najczęściej używanym językiem po kreolskim czy bhodżpuri. Na Mauritiusie mówi się również różnymi językami przodków, w tym bhojpuri, hindi , tamilskim , telugu , marathi , kantońskim , mandaryńskim , hakka , arabskim i urdu . Rodrigues Creole The Agalega Creole, Chagossian Creole warianty kreolski Mauritiusa są wypowiedziane przez mieszkańców wyspy Rodrigues , z Agalega i Chagos .

Edukacja

System edukacji na Mauritiusie jest w dużej mierze oparty na systemie brytyjskim, ponieważ Mauritius był dawną kolonią brytyjską. Edukacja jest bezpłatna dla wszystkich obywateli, od przedszkola do szkolnictwa wyższego. Odlipiec 2005, rząd wprowadził również bezpłatny transport dla wszystkich studentów. System edukacji na Mauritiusie podzielony jest na cztery główne cykle – przedszkolny, podstawowy, średni i wyższy. Struktura edukacyjna obejmuje trzy lata edukacji przedszkolnej, sześć lat szkoły podstawowej prowadzącej do uzyskania świadectwa ukończenia szkoły podstawowej (CPE), następnie pięć lat szkoły średniej prowadzącej do świadectwa szkolnego (poziom O) i dwa dodatkowe lata na koniec liceum ze świadectwem ukończenia szkoły wyższej (A-Level). Egzaminy O-level i A-level organizuje Uniwersytet Cambridge, który opracowuje program, przygotowuje i drukuje arkusze egzaminacyjne oraz dokonuje korekty. Niektórzy studenci z Mauritiusa co roku zajmują pierwsze miejsce na świecie na egzaminie Cambridge International w O Level, A Level i AS Level. Sektor szkolnictwa wyższego obejmuje studia w instytucjach szkolnictwa wyższego, uniwersytetach i innych placówkach kształcenia technicznego. Dwie główne uczelnie publiczne w kraju to University of Mauritius i University of Technology. Wskaźnik alfabetyzacji szacuje się na 89,8% w 2011 roku według spisu przeprowadzonego przez Centre Statistics of Mauritius.

Gospodarka

Mauritius ma jedną z najlepiej prosperujących i konkurencyjnych gospodarek w Afryce . W 2014 roku, była pierwszym krajem w rankingu na kontynencie pod względem klimatu inwestycji , dobrego rządzenia za piąty rok z rzędu i 8 th na świecie pod względem wolności gospodarczej . Indeks łatwości prowadzenia działalności gospodarczej w 2019 roku z Banku Światowego klasy Mauritius w 13 th światowej z 190 gospodarek w łatwości prowadzenia działalności gospodarczej.

Według MFW szacunek PKB w 2014 r. wyniósł 12,025 mld USD, DNB na mieszkańca 9300 USD, jeden z najwyższych w Afryce.

Mauritius jest także największym inwestorem zagranicznym w Indiach, odkwiecień 2000 w grudzień 2011, przepływ BIZ w Indiach wyniósł 62 470,80 mln USD, co stanowi ponad 39% łącznych napływów.

Kraj jest również członkiem Wspólnoty Narodów i Międzynarodowej Organizacji Frankofonii .

Będąc uzależnionym od produkcji cukru od czasu uzyskania niepodległości w 1968 roku , Mauritius doświadczył szybkiego rozwoju gospodarczego. Wyspa przeszła z kraju o niskich dochodach, którego gospodarka opierała się na rolnictwie, w tak zwany kraj „wschodzący”.

Mauritius opracowała zróżnicowanej gospodarce na podstawie ważnych filarów sektorów przemysłowych , usług finansowych , w edukacji , turystyki (14% miejsc pracy), technologie w informacji i komunikacji , do owoców morza , do zdrowia , energii odnawialnej i outsourcingu procesów biznesowych. Tempo wzrostu realnego PKB pozostaje wysokie, mimo że nieznacznie spowolniło do 4,1% w 2011 r. z 4,2% w 2010 r., a prognozy wskazują na umiarkowany wzrost na poziomie 4,0% w 2012 r., strefa euro, główny kraj eksportowy, pogrąża się w kolejnej recesji .

Sektor finansowy

Według Mauritius Financial Services Commission, działalność finansowa i ubezpieczeniowa stanowiła 11,1% PKB kraju w 2018 r. Przez lata Mauritius pozycjonował się jako preferowane centrum inwestycji w Afryce ze względu na swoje strategiczne położenie między Azją a Afryką, jej hybrydowe i solidne ramy prawne, łatwość prowadzenia działalności, ochrona inwestycji i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wykwalifikowana i wielojęzyczna siła robocza, stabilność polityczna i niski wskaźnik przestępczości oraz nowoczesna infrastruktura i łączność. W kraju działa wiele międzynarodowych banków, kancelarii prawnych, usług zarządzania przedsiębiorstwem, funduszy inwestycyjnych i funduszy private equity. Produkty i usługi finansowe obejmują bankowość prywatną , globalny biznes, ubezpieczenia i reasekurację , spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, chronione przedsiębiorstwa komórkowe, firmy powiernicze i fundacje , usługi bankowości inwestycyjnej oraz administrację centrali . Wlipiec 2019, raport na temat inwestycji na świecie Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) określa Mauritius jako finansowe centrum Afryki. Bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ) o wartości około 46 miliardów dolarów (około 1 656 miliardów Rs), przeznaczone dla kontynentu afrykańskiego, przeszły w 2018 r. przez międzynarodową jurysdykcję finansową Mauritiusa. obieg inwestycji regionalnych i wewnątrzregionalnych.

Z powodu słabego systemu podatkowego Mauritius jest często oskarżany o zachęcanie do przekierowywania dochodów podatkowych ze szkodą dla innych państw. W 2019 roku Międzynarodowe Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych (ICIJ) opublikowało setki tysięcy poufnych plików, e-maili i umów dotyczących transakcji maurytyjskiego oddziału firmy Conyers Dill and Pearman z Bermudów, kupionych przez trzech Mauryjczyków. Nawet jeśli ICIJ precyzuje, że dokumenty nie dowodzą nielegalnej działalności, jak mogło to mieć miejsce w przypadku Panama Papers , który potępił uchylanie się od płacenia podatków, wywołało to oburzenie mediów. W porównaniu do innych krajów, które są sklasyfikowane jako raje podatkowe , sektor globalnego biznesu reprezentuje tylko 6% produktu krajowego brutto (PKB) kraju wśród innych sektorów, takich jak usługi finansowe, turystyka, produkcja i inne.

Kraj zbudował solidną reputację, polegając na najlepszych praktykach i przyjmując silne ramy prawne i regulacyjne w celu wykazania zgodności z międzynarodowymi wymogami dotyczącymi większej przejrzystości. Wczerwiec 2015, Mauritius przystąpił do Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych i obecnie dysponuje mechanizmem wymiany informacji ze 127 jurysdykcjami. Maurice jest jednym z członków założycieli Grupy ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy w Afryce Wschodniej i Południowej i był na czele walki z praniem pieniędzy i innymi formami przestępstw finansowych. Kraj przyjął automatyczną wymianę informacji zgodnie ze Wspólnym Standardem Sprawozdawczości oraz Ustawą o Zgodności Podatkowej dla Rachunków Zagranicznych . Mauritius nie znajduje się na czarnej liście Unii Europejskiej (UE) . Według UE w 2019 r. Mauritius wypełnił swoje zobowiązania do naprawienia niedociągnięć stwierdzonych w jego reżimie. Reżim wolnego portu nie jest już preferencyjny, wprowadzono wymogi merytoryczne, a kwestię braku przepisów przeciwdziałających nadużyciom rozwiązano poprzez wprowadzenie przepisów dotyczących kontrolowanych spółek zagranicznych w dużej mierze zgodnych z przepisami dyrektywy UE w sprawie zwalczania uchylania się od opodatkowania. Mauritius znajduje się na białej liście OECD wśród krajów, które w znacznym stopniu wdrożyły międzynarodowe standardy podatkowe. Biała Lista OECD analizuje jurysdykcje z kilku perspektyw; przejrzystość podatkowa, sprawiedliwe opodatkowanie, wdrożenie środków OECD BEPS i wymogów materialnych dla krajów zerowych.

Media i komunikacja

Transport

Wyspa jest obsługiwana przez międzynarodowe lotnisko Sir-Seewoosagur-Ramgoolam , znajdujące się przy Plaine Magnien  ; jest to centrum krajowych linii lotniczych Air Mauritius .

Kultura

Religia

Według spisu z 2011 r. główne religie to:

Republika Mauritiusa jest jedynym krajem afrykańskim z większością hinduską.

Na początku lat 90. powstało wiele grup islamistycznych, których celem było ponowne islamizowanie społeczności muzułmańskiej. Organizacje te są nadal aktywne na Mauritiusie i mają bliskie powiązania z Arabią Saudyjską i Pakistanem . Również w latach 90. Cehl Fakeermeeah, wykształcony w Arabii Saudyjskiej, utworzył partię Hezbollah, próbując zakwestionować dominację hindusko-kreolską w rządzie. W wyborach samorządowych w 1996 r. partia zdobyła pięć mandatów w Port Louis, ale jej rozwój został szybko zatrzymany przez sensacyjną historię osadzoną na tle politycznie motywowanych napadów na banki i morderstw.

W lipiec 2019, rząd wyspy zakazuje wwozu na jej terytorium obrazów, które mogłyby obrażać religię lub moralność. Decyzja miałaby na celu zachowanie pokoju między społecznościami i równowagi między religiami.

Według magazynu Marianne , w ostatnich latach Mauritius został dotknięty wzrostem fanatyzmu muzułmańskiego eksportowanego w szczególności z Kataru .

Święta i święta

Festiwale i święta są odzwierciedleniem wielokulturowego społeczeństwa rozwijającego się na Mauritiusie i wynikającego ze złożonej historii kraju. Chociaż są cztery święta republikańskie ( 1 i st2 stycznia, 12 marcai 1 st  maja), inni są przyznawane na społeczności i kryteriów religijnych. Są święta hinduskie , chińskie , muzułmańskie , a także chrześcijańskie .

Na Mauritiusie jest 15 corocznych świąt państwowych. Siedem z nich są stałe święta: 1 st i2 stycznia, 1 st  lutego12 marca ; 1 st  maja2 listopada i 25 grudnia. Pozostałe dni to święta religijne, których daty zmieniają się z roku na rok. Poniższa lista dotyczy tylko świąt państwowych, na Mauritiusie istnieje również kilka innych ważnych uroczystości i uroczystości, takich jak Międzynarodowy Festiwal Kreolski , Karnawał Mauritiusu, Holi , Raksha bandhan i pielgrzymka Ojca Lavala .

Muzyka

Na wyspie obecne są dwa lokalne gatunki muzyczne.

Sega i Sega ravanne (typowy Sega of old), muzyka i taniec Creole endemicznych na Mauritiusie.

Pieśni i tańce w języku Bhodjpuri , które nadal cieszą się pewnym zainteresowaniem pomimo upadku tego języka na wyspie.

Inne trendy muzyczne są częścią muzycznego bogactwa wyspy, znajdziemy reggae z bardzo popularnymi artystami, takimi jak Kaya.

Nowe pokolenie muzyczne inspirowane jest raggą i dancehallem. Znane grupy od lat okupują scenę i stają się społeczno-politycznymi odniesieniami do ich zaangażowania (Otentik Street Brothers mówi OSB).

Muzyka indyjska, głównie z Bollywood, stanowi ważną część muzyki słuchanej na wyspie z konkursami śpiewu w języku hindi, organizowanymi przez narodowy kanał.

Literatura i poezja

Gastronomia

Podobnie jak wyspa, gastronomia ma również mieszankę kulturową. Można skosztować potraw pochodzenia chińskiego, a także potraw pochodzenia afrykańskiego przejeżdżających przez Indie i Europę. Gastronomia, z której Mauryjczycy się radują i są bardzo dumni. Główne dania maurytyjskie to: smażony makaron w sosie sojowym, curry z kurczaka, a następnie mięsne rougaille .

Gry i sporty

Mauritiusa ulubionym sportem jest piłka nożna i reprezentacja jest Klub M . Inne sporty popularne na Mauritiusie to kolarstwo , tenis stołowy , badminton , siatkówka , koszykówka , piłka ręczna , boks , petanque , judo , karate , taekwondo , podnoszenie ciężarów , kulturystyka i lekkoatletyka .

Drużyny narodowe Mauritiusa odniosły niewielki sukces na poziomie międzynarodowym z kilku powodów, w tym małej populacji, braku funduszy i lokalnej kultury, która bardziej ceni osiągnięcia akademickie niż inne działania. Mauritius jest dość konkurencyjny regionalnie na Oceanie Indyjskim , Mauritius zbiera złote, srebrne i brązowe medale na Igrzyskach Wysp Oceanu Indyjskiego . Na Mauritiusie zorganizowano drugą (1985) i piątą (2003) edycję Igrzysk Wysp. W 2008 roku Maurice zdobył swój pierwszy medal olimpijski w Pekinie: Bruno Julie zdobył brązowy medal w boksie.

Wyścigi konne są również integralną częścią dziedzictwa kulturowego wyspy, ponieważ jego początki sięgają 1812 roku, kiedy to w Port-Louis zainaugurowano Pola Marsowe , co czyni je najstarszym torem wyścigowym na półkuli południowej. W każdą sobotę od marca do grudnia odbywa się tam osiem wyścigów, z których najsłynniejszym jest Puchar Panieński .

Kody

Mauritius ma dla kodów:

Uwagi


Bibliografia

  1. (w) „  Artykuł 49 Konstytucji  ” [PDF] o Zgromadzeniu Mauritiusu (dostęp 13 września 2016 r . ) .
  2. (w) „  Afryka :: Mauritius – The World Factbook – Central Intelligence Agency  ” na www.cia.gov (dostęp 28 sierpnia 2020 r. )
  3. (en) „  Raport dla wybranych krajów i tematów  ” , o Międzynarodowym Funduszu Walutowym (IMF) (dostęp 18 stycznia 2019 r. )
  4. (w) „  Aktualizacja statystyczna rozwoju społecznego z 2018 r.  ” dotycząca Raportu o rozwoju społecznym (dostęp 18 stycznia 2019 r . ) .
  5. (w) „  Wskaźnik Demokracji 2020  ” ,11 lutego 2020 r.
  6. [PDF] Następna granica. Rozwój człowieka a antropocen .
  7. S. Toorawa, Średniowieczne wyspy Wāqwāq i Mascarenes Hassam Toorawa Trust, Port Louis, Mauritius, 2007.
  8. „  Cantino Planisphere autorstwa anonimowego języka portugalskiego (1502) – Biblioteca Estense Universitaria, Modena, Włochy, domena publiczna  ” .
  9. (en) „  Historia  ” , o rządzie Mauritiusa (dostęp 30 czerwca 2012 r . ) .
  10. PJ Barnwell i A. Toussaint, Krótka historia Mauritiusa .
  11. „  Sir Seewoosagur Ramgoolam: wybór jest między komunizmem a demokracją parlamentarną  ”, Le Monde ,18 grudnia 1976( przeczytaj online )
  12. „  Sir Seewoosagur Ramgoolam nie żyje  ”, Le Monde ,17 grudnia 1985( przeczytaj online )
  13. „  Mauritius, czyli okup za sukces  ”, Le Monde ,21 kwietnia 1992 r.( przeczytaj online )
  14. (w) "  Styczeń 2017  "
  15. „  Legislacyjny na Mauritiusie: premier ma 42 mandaty na 70  ”, Jeune Afrique ,10 listopada 2019 r.( przeczytaj online )
  16. (w) „  Demokracja w Afryce – szklanka do połowy pełna  ” , w The Economist (dostęp 3 lipca 2012 r . ) .
  17. (w) „  konstytucji Mauritiusu  ” na Zgromadzenie Narodowe Mauritiusa (dostęp na 1 st listopada 2019 ) .
  18. (w) „  Informacje ogólne – Geografia  ” na Mauritius.net (dostęp 30 czerwca 2012 ) .
  19. (w) "  John Pilger - Stealing A Nation  " na Youtube.com ,2013(dostęp 16 września 2014 r . ) .
  20. (w) "  Jakość powietrza na Mauritiusie - 2 e na świecie  " w The Morning (dostęp 2 lipca 2012 r . ) .
  21. (w) „  Według Światowej Organizacji Zdrowia – Mauritius: powiew świeżego powietrza  ” na motors.mega.mu (dostęp 2 lipca 2012 r . ) .
  22. DPA, „  Mauritius walczy z wyciekiem ropy (zdjęcia)  ” , na Le Soir ,7 sierpnia 2020 r.
  23. (w) HS Grantham , A. Duncan , TD Evans , KR Jones , HL Beyer , R. Schuster , J. Walston , BC Ray , JG Robinson , Mr. Callow , T. Clements , HM Costa , A. DeGemmis , PR Elsen , J. Ervin , P. Franco , E. Goldman , S. Goetz , A. Hansen , E. Hofsvang , P. Jantz , S. Jupiter , A. Kang , P. Langhammer , WF Laurance , S. Lieberman , M . Linkie Y. Malhi S. Maxwell , M. Mendez , R. Mittermeier , NJ Murray , H. Possingham J. Radachowsky S. Saatchi C. Samper J. Silverman , A. Shapiro B. Strassburg , T. Stevens , E. Stokes , R. Taylor , T. Tear , R. Tizard , O. Venter , P. Visconti , S. Wang i JEM Watson , „  Antropogeniczna modyfikacja lasów oznacza, że ​​tylko 40% pozostałych lasów ma wysoki ekosystem integralność - Materiał uzupełniający  ” , Nature Communications , tom.  11, n o  1,2020( ISSN  2041-1723 , DOI  10.1038/s41467-020-19493-3 )
  24. (w) „  Profil Mauritiusa  ” , na BBC (dostęp 2 lipca 2012 r . ) .
  25. (w) „  Rozdział 1. Wprowadzenie do Republiki Mauritiusa  ” w sprawie rządu Mauritiusa (dostęp 5 lipca 2012 r . ) .
  26. „  Le Dodo-Raphus Cuccullatus  ” w biurze turystycznym (dostęp 30 czerwca 2012 ) .
  27. (w) „  Kultura  ” , w sprawie rządu Mauritiusa (dostęp 30 czerwca 2012 r . ) .
  28. (w) „  Ludność i RUCH Republika Mauritiusu  ” na Rządem Mauritiusa (dostęp na 1 st sierpnia 2014 ) .
  29. Jacques Leclerc, „  Mauritius (wyspa)  ” , o planowaniu językowym na świecie ,27 listopada 2018 r..
  30. (w) „  Raporty o rozwoju społecznym  ” na hdr.undp.org .
  31. (en) http://www.govmu.org/portal/site/AssemblySite/menuitem.ee3d58b2c32c60451251701065c521ca/?content_id=4cb54555fc808010VgnVCM100000ca6a12acRCRD#assembly .
  32. „  Język francuski na świecie, wydanie 2014  ” , s.  225 .
  33. (w) „  Demografia  ” , na mauritiusgovernment.com (dostęp 9 września 2012 r . ) .
  34. (en) „  Spis ludności 2011 – Główne wyniki  ” , na temat Centre Statistics of Mauritius (dostęp 6 lipca 2012 r. ) , s.  8.
  35. (w) „  Decyzje gabinetu z 11 czerwca 2010 r.  ” w sprawie rządu Mauritiusa (dostęp 9 września 2012 r . ) .
  36. (w) „  Edukacja na Mauritiusie – historia  ” w sprawie rządu Mauritiusa (dostęp 9 września 2012 r . ) .
  37. (w) „  Wyróżnienie Ministra Edukacji Maurice'a  ” na Uniwersytecie Cambridge (dostęp 6 lipca 2012 r . ) .
  38. (w) „  Lista kandydatów nominowanych do nagrody Outstanding Cambridge Learner Awards  ” na Mauritius Examinations Syndicate (dostęp 6 lipca 2012 ) .
  39. (w) „  Mauritius in Brief  ” na temat Banku Światowego (dostęp 30 czerwca 2012 r . ) .
  40. (w) "  Gospodarka Profil Mauritius  " na Bank Światowy (dostępnym na 1 st listopada 2019 ) .
  41. "  Bank Światowy - Mauritius  " , na banquemondiale.org ,2014(dostęp na 1 st październik 2014 ) .
  42. (w) „  Fact Sheet on FDI inflows into India  ” , rząd Indii, Ministerstwo Handlu i Przemysłu (dostęp 6 lipca 2012 r. ) , s.  5.
  43. (w) „  Wkład do PKB  ” w Komisji Usług Finansowych ,30 lipca 2019 r.(dostęp na 1 st listopada 2019 )
  44. (w) „  Przegląd sektora usług finansowych  ” w Radzie ds. Rozwoju Gospodarczego ,30 lipca 2019 r.(dostęp na 1 st listopada 2019 )
  45. „  Globalne inwestycje: UNCTAD umieszcza Mauritius jako centrum finansowe Afryki  ” , na stronie Defimedia ,11 lipca 2019 r.(dostęp na 1 st listopada 2019 )
  46. "  Wycieki z Mauritiusa: Mauritius oskarżony o pozbawienie Afryki dochodów podatkowych  " , na Franceinfo ,27 lipca 2019 r.(dostęp na 1 st listopada 2019 )
  47. "  Mauritius Leaks - Rama Sithanen:" Frywolne i ignoranckie oskarżenia  " , na Dedfimedia ,25 lipca 2019(dostęp na 1 st listopada 2019 )
  48. (w) „  Premier zaprzecza, że ​​Mauritius jest rajem podatkowym  ” na rząd Mauritiusa ,31 marca 2019 r.
  49. „  Raport” kodeks postępowania „Group (opodatkowania osób prawnych) proponuje zmodyfikować załączników konkluzje Rady z dnia 12 marca 2019 roku, w szczególności w celu usunięcia dwóch krajów / terytoriów z listy i zatwierdzić notatkę naprowadzania  » , o Unii Europejskiej ,4 października 2019 r.(dostęp na 1 st listopada 2019 )
  50. „  Lista niespółdzielczych rajów podatkowych  ” , o OECD ,31 lipca 2019 r.(dostęp na 1 st listopada 2019 )
  51. (w) [PDF] Główny Urząd Statystyczny, Spis Powszechny 2011 , s.  68 .
  52. David H. Ucko, Trouble in Paradise: Mauritius próbuje odeprzeć islamistyczną radykalizację , worldpoliticsreview.com, 28 listopada 2017 r.
  53. Mauritius zakazuje importu obrazów obrażających religię , la-croix.com, 23 lipca 2019 r.
  54. Ian Hamel, Mauritius: niepokojący wzrost radykalnego islamu , marianne.net, 10 listopada 2019

Bibliografia

Powieści

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne