Bischheim [ b ja ʃ ɪ m ] ( Bìsche w Alzacji ) to francuski gmina znajduje się w pobliżu Northern koronie aglomeracji Strasburgu , w powiecie w Bas-Rhin , a ponieważ1 st styczeń 2021, na terytorium Europejskiej Wspólnoty Alzacji , w regionie Grand Est .
To miasto znajduje się w historycznym i kulturalnym regionie Alzacji .
Z około 18.000 mieszkańców, Bischheim jest 7 th gmina departamentu Bas-Rhin i 10 th z Alzacji . Jest częścią aglomeracji strasburskiej (480.000 mieszkańców we francuskiej części), której wraz z innymi gminami, takimi jak Schiltigheim , stanowi północne przedmieścia. Położony na wschodnim krańcu lessowego tarasu Kochersberg , który łagodnie rozciąga się od linii Molsheim - Saverne w kierunku doliny Renu, Bischheim graniczy od wschodu z Chorymi i przecina kanał od Marny do Renu . Współrzędne to 7 ° 45'10 "na wschód na długości geograficznej i 48 ° 36'52" na północ na szerokości geograficznej.
Wysokość waha się od 132 m do 150 m ze średnią 140 m. Zakaz miejska rozciąga się ponad 4,4 km 2 z czego prawie dwie trzecie są zurbanizowanych. Gęstość wynosi 3801 mieszkańców na km 2 . Około 35% jego siedliska to budownictwo socjalne.
Zakaz miejski składa się z dwóch nieprzylegających do siebie części. Pierwszy na południowym zachodzie to zurbanizowany i zamieszkały obszar rozciągający się od stacji rozrządowej Hausbergen na zachodzie do chorych na wschodzie. Druga część na północnym wschodzie obejmuje obszar przemysłowy, obszary naturalne (lasy, pola, jezioro) i mieści Zamek Anglii. Sąsiednie gminy to Schiltigheim , Niederhausbergen i Hœnheim .
Pomiędzy Hœnheim a Bischheim (na rogu rue du Guirbaden i rue du Général de Gaulle) znajduje się niewielka enklawa Schiltigheim.
Miasto przecinają linie kolejowe z Paryża do Strasburga oraz ze Strasburga do Lauterbourg . Stacja Bischheim znajduje się w rzeczywistości na terenie gminy Schiltigheim .
Technicentre Bischheim teraz specjalizuje się w konserwacji i utrzymania TGV . Część dziedzińca Hausbergen znajduje się na terenie gminy.
Bischheim jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Strasburgu (część francuska) , międzynarodowej aglomeracji, której francuski część obejmuje 23 gmin i 467,438 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Strasburga (część francuska) , której jest gminą głównego bieguna. Obszar ten, obejmujący 268 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (77,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (79,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (46,1%), tereny przemysłowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (23,5%), grunty orne (18,7%), tereny zielone sztuczne, nierolnicze (7,7%), śródlądowe wody (1,5%), niejednorodne tereny rolne (1,4%), lasy (1,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Obecność człowieka na terenie Bischheim byłaby stara. Rzeczywiście, znaleziono szczątki ceramiki datowane na okres neolitu (4000 do 2000 pne ). Później następowały po sobie domostwa na obecnym miejscu kościoła protestanckiego (najwyższy punkt dawnej wsi), o czym świadczą znalezione przedmioty i datowane na epokę brązu (1800 - 800 pne -C. ), celtyckie, Okresy rzymski, alamański i frankoński.
Po zwycięstwie pod Tolbiac w 496 r. Clovis został ochrzczony przez św. Remiego , biskupa Reims, który następnie otrzymał w dowód swej sympatii dwie wsie Wasgau, obecne Bischheim i Bischoffsheim . Ten epizod dał początek pierwszej pisemnej wzmiance o wsi (testament św. Rémy z 530 r.). Około 1100 r. wieś została przyłączona do biskupstwa Strasburga, a następnie sprzedana w 1411 r. Boecklin de Boecklinsau, jednej z najstarszych, najszlachetniejszych i najpotężniejszych rodzin feudalnej Alzacji . Byli panami Bischheim do 1790 roku.
W czasach reformacji Boecklinowie się do niej przywiązali. Mieszkańcy Bischheim jednak pozostał zdecydowanie katolikiem, który przyniósł im zaszczyt powitać Karola V . W dniu 19 września 1552 roku cesarz odwiedził Strasburg, który objął reformację, i aby „nie nocować w tej wspólnocie heretyków ” przespał się z burmistrzem Bischheim. Miasto zostało ostatecznie nawrócone na protestantyzm w 1555 r. na mocy zasady takiego księcia, takiej religii ( cujus regio, ejus religio ) wynikającej z pokoju augsburskiego.
Się wojna trzydziestoletnia przyniosła jej orszak złowrogich godziny do miasta. W 1621 roku do Alzacji przybył ze swoją armią hrabia Peter Ernst von Mansfeld . Protestant, twierdził, że chce poprzeć tego ostatniego, ale żądania jego najemników przyniosły mu nieufność protestantów ze Strasburga. Następnie brutalnie zstąpił na protestancką wioskę Bischheim. Traktat westfalski w 1648 roku położył kres wojennych. Alzacja została przyłączona do Francji. Inaczej było ze Strasburgiem i Bischheimem, własnością biskupa, księcia Świętego Cesarstwa Rzymskiego . Aneksja do Francji miała miejsce w 1681 roku po kapitulacji Strasburga wojskom Louvois . Ludwik XIV , pogromca Reformacji, zrobi wszystko, aby przywrócić katolicyzmowi jego znaczenie. Kościół Bischheim ponownie otworzył swoje podwoje dla religii rzymskiej w 1692 roku. Między dwoma ruchami chrześcijańskimi rozpoczął się okres napiętego współistnienia.
Ponadto w 1636 r. pojawia się pierwsza pisemna wzmianka o gminie żydowskiej w Bischheim, która przez długi czas była jedną z najważniejszych w Dolnej Alzacji. Jego obecność może jednak wrócić do drugiej połowy XIV th wieku . Pogrom z 1349 r. i zakaz zakładania tam domu były prawdopodobnie przyczyną wycofania się Żydów ze Strasburga do Bischheim. XVIII th do pierwszej połowy XIX th wieku , społeczność jest bardzo rozwinięte obudowę synagoga, cmentarz i szkoły rabinicznej. W 1836 r. gmina stanowiła prawie jedną trzecią ludności liczącej 826 członków. Pod koniec XIX -go wieku , znaczenie społeczności spadła. W przededniu II wojny światowej liczyła tylko 149 członków, z których 27 było ofiarami Zagłady . Gmina odrodziła się jednak po wojnie, w szczególności poprzez wprowadzenie żydowskich rodzin w Afryce Północnej po 1962 roku. Nową synagogę zainaugurowano w 1959 roku. W 1664 roku spis powszechny zakazu komunalnego przeprowadził Wolfgang Jacques Boecklin z Boecklinsau. Było wówczas 86 domów rozłożonych na ośmiu ulicach na powierzchni 6 ha. Ludność liczyła wówczas około 400 mieszkańców.
S'Wisse Ressel to sugestywna nazwa Bischheimois: karczma , skrzyżowanie, ale także miejsce spotkań. Znajduje się na przecięciu dwóch strukturalnych osi miasta: osi północ-południe utworzonej przez trasę de Bischwiller oraz osi wschód-zachód utworzonej przez avenue de Périgueux i rue du Général-Leclerc. Jego nazwa pochodzi jednak od tytułowej karczmy, założonej prawdopodobnie około 1730 roku. Przez dwa stulecia miejsce to było towarzyskim i przyjaznym sercem Bischheim. Inn ustąpił w 1968 roku do nowoczesnego kompleksu z zakwaterowania i wyżywienia świąt białym koniu.
Podczas pogromu Napoleona Bonaparte Bischheim ucierpiał w obecności Kozaków i Kałmuków, którzy przybyli oblegać Strasburg w styczniu 1814 roku. W czerwcu następnego roku, dziesięć dni po klęsce pod Waterloo , generał Rapp stoczył daremną walkę z koalicją prowadzony przez Austrię między Souffelweyersheim i Hœnheim.
Zbieg okoliczności? Rok 1852 był rokiem inauguracji dwóch nowych szlaków komunikacyjnych przechodzących przez Bischheim. Pierwszym z nich jest kanał Marna-Ren, łączący Vitry-le-François ze Strasburgiem na odcinku ponad 315 km . Przy początkowej głębokości 1,60 m jego ugięcie zwiększono do 3,20 m w 1970 r., aby umożliwić przepłynięcie barek o masie 350 t nawet w okresach niskiego stanu wody. Druga to linia kolejowa Paryż - Strasburg. Inauguracyjny pociąg 18 lipca będzie zwiastunem głębokiej transformacji w duże miasto robotnicze, której ta mała wiejska wioska będzie doświadczać przez lata.
W 1870 r. podczas oblężenia i bombardowania Strasburga artyleria pruska osiedliła się w Hausbergen, Schiltigheim i Bischheim. Odpowiedzią francuskiej artylerii było zniszczenie około trzydziestu domów i ich orszak ofiar.
Pokój frankfurcki 1871 załączonego Alzację i Moselle do Rzeszy Niemieckiej . W następnym okresie Bischheim doświadczyło znaczącej modernizacji we wszystkich obszarach: budowa infrastruktury (dworzec kolejowy, poczta, tramwaje, szkoły itp.), remont domu (woda bieżąca, kanalizacja, elektryczność, gaz miejski...), zdrowie postęp (szczepienia, medycyna szkolna...).
Rozwój sieci kolejowej i powiększenie parku maszynowego spowodowały konieczność przeniesienia rotundy Cronenbourg. Bischheim został wybrany na gospodarza nowych warsztatów kolejowych w 1879 roku. W warunkach biedy warsztaty były cudem gospodarczym i społecznym dla miasta i jego mieszkańców. Pracownicy korzystali z wielu świadczeń (godziwe zarobki i godziny pracy, ubezpieczenie zdrowotne, emerytury, płatne urlopy itp.). Na początku XX th wieku , warsztaty zajmujące 1.800 pracowników. Każdy medal mający swój rewers, był źródłem postępu, ale także trudności związanych z nienormalnym wzrostem demograficznym miasta (podwojenie liczby ludności w ciągu 15 lat), ale także z pojawieniem się ubogich rodzin oczekujących lepszego jutra. Warsztaty, niedawno przemianowane na Zakład Utrzymania Urządzeń Przemysłowych, a następnie na Technicenter Bischheim, były (i nadal są) przedmiotem ciągłej modernizacji. Obecnie zapewniają utrzymanie składów TGV . W Bischheim znajduje się również, wraz z sąsiednimi gminami, stocznia rozrządowa Hausbergen , zainaugurowana w 1906 roku, która obejmuje 100 ha .
Po inwazji hitlerowskich Niemiec na Polskę w 1939 r. Francja nakazała ewakuację 230 tys. mieszkańców z okolic Strasburga. Dotyczyło to od 8 do 9000 Bischheimois, którzy zostali zakwaterowani w kilku wioskach Haute-Vienne , pozostawiając opuszczone miasto. W okresie okupacji hitlerowskiej (1940-1945) miasto Bischheim zostało włączone do Großstadt Straßburg . W czasie walk wyzwoleńczych (listopad 1944) i kontrofensywy hitlerowskiej (styczeń 1945) miasto zostało poważnie zbombardowane.
Zniszczenia spowodowane wojną, ale także silna ekspansja ludności, która w latach 1954-1975 wzrosła o ponad 30%, były przyczyną rozległych miejsc odbudowy w latach 1950, a następnie budowy w ciągu dwóch dekad. następujący.
Ustawa z 1966 r. utworzyła gminę miejską Strasburga i włączyła do niej Bischheima. CUS liczy obecnie 28 gmin członkowskich.
![]() |
Do ramion z Bischheim są zdobi w następujący sposób:
|
---|
Pod koniec XIX th century , pod wpływem rodzącego się socjalizmu, broń za zbyt urzędniczy ( piasek dwa złote krzyże saltire dotyczą w Saint-Rémi) zostały zastąpione przez tarczę lazur srebrny koza langued z czerwony (to znaczy, biała koza z czerwonym językiem na niebieskim tle), pochodząca z ramion Boecklina.
W latach 80. oba symbole zostały zestawione i od tego czasu tworzą herb miasta.
Pod koniec 1991 roku powstało logo miasta. Jest utrzymany w barwach Bischheim i w stylizowany sposób przedstawia tory kolejowe (warsztaty SNCF to jedna z perełek działalności gospodarczej miasta), a powiewające na wietrze flagi są symbolem dynamizmu i nowoczesności.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1945 | Październik 1947 | Emile Haag | PCF | Pracownik kolejowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Październik 1947 |
Sierpień 1958 (śmierć) |
Georges Rossdeutsch | SFIO | Pracownik kolei | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1958 | Marzec 1977 | Karol | SFIO - PS | Mechanik | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1977 | Marzec 1983 | Claude Lutz | aplikacja. PCF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1983 | marzec 2014 | André Klein-Mosser |
UDF - CDS potem UMP |
Emerytowany profesor General Counsel z kantonu Bischheim (1982 → 2015) 1 st Wiceprezes Rady Generalnej Dolnego Renu (? → 2015) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
marzec 2014 | W toku (stan na 28 maja 2020 r.) |
Jean-Louis Hoerlé ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
UMP - LR | Kierownik firma Przewodniczący CCI z Alzacja Zakładowym radnego w kantonie Schiltigheim (2015 →) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bischheim stając dzielnica „Gross Straßburg” od 1940 do 1945 roku , urząd burmistrza został zniesiony. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Apartament (od 1840 do 1940 )
|
Miasto rozpoczęło politykę zrównoważonego rozwoju , uruchamiając w 2010 r. inicjatywę Agendy 21 .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto liczyło 17137 mieszkańców, co oznacza spadek o 1,69% w porównaniu do 2013 r. ( Bas-Rhin : + 2,17%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1423 | 1859 | 1822 | 2088 | 2 347 | 2718 | 2692 | 2 929 | 3 137 |
1856 | 1861 | 1866 | 1871 | 1875 | 1880 | 1885 | 1890 | 1895 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 190 | 3401 | 3624 | 3 860 | 4 112 | 4 931 | 5340 | 6045 | 6722 |
1900 | 1905 | 1910 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7 764 | 9012 | 9865 | 9 635 | 10 240 | 10 955 | 11 287 | 10 740 | 11 430 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
12 355 | 14 383 | 14,985 | 16 215 | 16308 | 16 763 | 17 827 | 17 570 | 17 180 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
17,137 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Żydowska łaźnia rytualna (mykvé): mykwa w Bischheim, mieszcząca się w dawnej rezydencji Boecklin z Boecklinsau, jest uznawana za artystyczną i wyjątkową. Kąpiel ta była przeznaczona do rytualnych ablucji przez zanurzanie kobiet żydowskich, uważanych za nieczyste podczas menstruacji. Pobożni ludzie również chodzą do mykwy w wigilię szabatu i dni świątecznych. W tradycji żydowskiej budowa „myki” ma pierwszeństwo przed budową synagogi. Wykopany w ziemi aluwialnej basen, którego płyta znajduje się ponad 8,50 m poniżej poziomu gruntu, zrównał się z lustrem wody . Nawet dzisiaj, przy obfitych deszczach i okresach wezbrań, można tam spotkać wodę przejrzystą. Podziemna sala ma około 4 m wysokości między dnem niecki a sklepieniem kolebkowym. Spiralne schody w stylu renesansowym mają 48 stopni o łącznej wysokości 7,5 m . Jest typu spiralnego. To może być przestarzały ostatni kwartał XVI -tego wieku . W połowie wysokości jest inny pokój około 7 m 2 , który służył jako szafą. Muzeum została poświęcona tym budynku od 1989 roku.
Kościół ewangelicki naszego Pana Jezusa Chrystusa : wczesne kościół pochodzi z XIII TH i XIV th stulecia . Pozostała jedynie późnogotycka wieża, usytuowana na południowym skrzydle nawy. Ukrzyżowania, wybity z Terroru , pojawił się na ulgi w tympanonie. Kościół ten, uważany za zniszczony i ciasny, został zniszczony na krótko przed rewolucją i odbudowany według planów Nicolasa-Alexandre Salins dit de Monfort w latach 1787-1788. Jest to jeden z nielicznych przejawów neoklasycyzmu w architekturze sakralnej w Alzacji . Obecny budynek jest bardzo prosty i zachowuje swoje efekty dla elewacji zachodniej. Wewnątrz można zobaczyć szklane dachy odtwarzające życie kościoła, w tym reformację. W 1793 r. zainstalowano tam organy wyprodukowane przez André Silbermanna w 1715 r. dla kościoła Saint-Étienne w Strasburgu.
Zamek i ogrody dworu angielskiego : miejsce to wzięło swoją nazwę od właściciela posiadłości w 1627 roku, Anglika Roberta Koenigsmanna. Z inicjatywy Jeana de Dietricha , który stał się właścicielem posesji, rezydencja miała zostać gruntownie przebudowana przez architekta Michela Gutha w latach 1751-52. Budynek, usytuowany w pętli Chorych , artykułowany jest w podkowę na dwóch poziomach. Główne wejście znajduje się w zachodnim skrzydle bocznym. Po południowej stronie budynku rozciąga się ogród francuski.
Kościół św. Wawrzyńca : budynek wybudowany w latach 1909-10 w stylu neogotyckim. W kościele chrzcielnica z piaskowca pochodzącym z końca XV -go wieku , prawdopodobnie z kościoła gotyckiego prymitywnej wsi. Okrągły narząd został wykonany w 1933 roku przez producenta schillick Roethinger . Aranżacja bufetu odpowiada trosce dekoracyjnej. Instrument ma cztery klawisze i pięćdziesiąt przystanków.
Zamek Hochberg : położony nie w Bischheim, ale w Wingen-sur-Moder , zamek Hochberg należy do stowarzyszenia „Les Amis de l'Enfance Saint Laurent”, które w 1989 roku podpisało dzierżawę dzierżawy z miastem Bischheim. przeszła prace rehabilitacyjne i nadal przyjmuje dzieci z Bischheim, które korzystają z zajęć oferowanych w Wogezach Północnych .
Prototypowy silnik pociągu TGV 001 : Aby zaznaczyć związek miasta z przygodą kolejową, ale także przypomnieć działalność konserwacyjną pociągów TGV , Miasto nabyło jeden z dwóch silników pociągu -prototyp 001 pociągu TGV .
Cmentarz izraelski w Bischheim .
Biblioteka miejska w Bischheim oferuje wiele usług: usługę „od drzwi do drzwi”, bezpłatny dostęp do Internetu, kserokopie i wydruki po aktualnej cenie, zewnętrzną skrzynkę na zwrot dokumentów, program wydarzeń i wystaw przez cały rok szkolny...
Miasto Bischheim zapewnia swoim mieszkańcom liczne obiekty i usługi edukacyjne, od wczesnego dzieciństwa po szkołę średnią:
Klub piłkarski Soleil Bischheim 1974 ewoluuje w Dywizję Honorową.