Saone-et-Loire

W Saône-et-Loire stawy dzielą się na trzy grupy: stawy Bresse , stawy Autunois i stawy Charolais . Ponadto cztery prywatne stawy na granicach Zagłębia Górniczego i Charolais są klasyfikowane jako Natura 2000 stron , w celu ochrony europejskiego żółwia staw staw, rzadki żółw nazywany „staw zamiatacz”.

• Canal du Centre  łączy Loire i Saône doliny , od  Chalon-sur-Saône  do  Digoin . Jego długość wynosi 112 kilometrów i obejmuje 61 śluz. Został otwarty w 1791 roku.
• Kanał Arroux  : ten wąski kanał o długości 14 kilometrów łączy Gueugnon z Canal du Centre , niedaleko Digoin .
• Kanał Roanne do Digoin  : ten kanał o długości 55,6 km, otwarty w 1838 r., ma dziesięć śluz i łączy Roanne z Digoin i łączy się z Canal du Centre .

Pogoda

Saona-et-Loire ma klimat umiarkowany z lekką tendencją kontynentalną.

Poniżej wartości klimatyczne dla miasta Mâcon (216  m ):

Stacja Météo-France dla Mâcon znajduje się na lotnisku Mâcon - Charnay otwartym na1 st lutego 1943.

Gospodarka

Historia gospodarcza

Saône-et-Loire jeszcze zanim zaistniała jako departament, korzystała z intensywnej działalności gospodarczej ze względu na swoje położenie w królestwie Francji , stanowiła przejście między północą a południem i korzystała z obecności zasobów naturalnych . Winorośl i hodowla mają starożytne znaczenie. Ale to było w XIX -tego  wieku , że dział skorzystał z rozwojem przemysłowym. W Le Creusot w 1786 istniała fabryka kryształów, aw 1827 wybudowano angielską kuźnię przy tym samym Creusot . Kopalnie węgla Saona i Loara tworzą dwa duże baseny, Autun i Blanzy . Kamieniołomy do budowy istnieją w Tournus , Givry , Chagny , Charrecey , Palinges , Saint-Berain-sur-Dheune i Saint-Vallier . Wiele płytek z cegły , z ceramiki i ceramiki istnieją w wielu gminach departamentu. Huta szkła znajduje się w Épinac w Saint-Berain-sur-Dheune. Temu wielorakości działalności sprzyja istnienie sieci dróg wodnych (rzek i kanałów) oraz rozwój kolei.

30 lat po II wojnie światowej , Trente Glorieuses , charakteryzowały się wydarzeniami, które można znaleźć w innych regionach, takimi jak rozwój miast, exodus ze wsi i bardziej szczegółowe zmiany. Duża liczba nowych firm umożliwiła dywersyfikację działalności: sprzęt przeładunkowy (dźwigi) w La Clayette , produkcja ciągników ( Bourbon-Lancy ), a jednocześnie spadek znaczenia niektórych dotychczasowych działań, a co za tym idzie SFAC ( Creusot-Loire ) w Creusot przechodzi z 12 000 pracowników w 1946 r. do 9 000 w 1962 r., a następnie do 5 000 w 1975 r. Dział charakteryzuje się również geograficznie kontrastującym rozwojem: Bresse i Morvan nie korzystają ze wzrostu w przeciwieństwie do Chalon-sur-Saône , Mâcon … Okres ten charakteryzował się także rozwojem sieci drogowej i dobrymi połączeniami kolejowymi.

Gospodarka w 2014 roku

Całkowita liczba aktywnych zakładów w Saonie i Loirze wynosi at, 31 grudnia 2014 r., 50 247, zatrudniających łącznie 169 614 osób.

Rolnictwo departamentu jest bogate i zróżnicowane i zachowuje starą tradycję hodowli, z drobiem z Bresse , szczególnie w okolicach Louhans i jego odmianą kur Bresse zwanych La Noire , lub Louhans , które można znaleźć na straganach dużego rynku miejskiego. W Charollais, dominuje hodowla jest to, że z Charolais bydła rasy .

Oś Saony charakteryzuje się silną obecnością uprawy winorośli. W dziale znajdują się dwa wielkie terroir:

• Burgundia winnic , który obejmuje dwie winnic w Saona i Loara, te wybrzeża Chalonnaise i tych Mâconnais  ;
• Winnic Beaujolais .

Sektor rolnictwa obejmuje m.in 31 grudnia 2014 r.6 645 zakładów, z których 5 312 nie zatrudnia pracowników. Pozostali zatrudniają łącznie 3254.

Departament miał wyjątkową rozwoju przemysłu w XIX th  century, w tym firmy Schneider & Co. w Creusot i terenu górniczego Montceau-les-Mines . Liczba zatrudnionych w przemyśle w latach 1989-2007 zmniejszyła się o 14.200, w tym 12.500 w sektorze produkcji wyrobów przemysłowych. Główne obniżki dotyczyły firm DIM (tekstylia), Kodak, Arcelor (hutnictwo), Michelin (opony), kopalnie itp.

Przemysł jest nadal skoncentrowany w rejonie górniczym Chalonnais i Blanzy , przy czym obecne są duże firmy, takie jak Alstom w Creusot , Areva w Montchanin , Arcelor Mittal i Michelin w Montceau-les-Mines czy nawet Massilly France, jedna z światowych liderów w branży opakowań metalowych z siedzibą w Massilly .

Sektor przemysłowy obejmuje m.in 31 grudnia 2014 r., 3220 zakładów, z czego 1682 nie zatrudnia pracowników; pozostałe zatrudniają łącznie 35 428, z czego 1012 ma od 1 do 9 pracowników, 242 od 10 do 19 pracowników, 166 od 20 do 49 pracowników, a 118 od 50 lub więcej pracowników.

Sektor budowlany obejmuje m.in 31 grudnia 2014 r., 4 599 zakładów, z których 2 863 nie zatrudnia pracowników. Pozostali zatrudniają 10 987 (1 477 od 1 do 9 pracowników, 151 od 10 do 19 pracowników, 88 od 20 do 49 pracowników, a 20 ma 50 lub więcej pracowników).

Od 1990 do 2008 r. sektor usługowy mocno się rozwijał. Uzyskał 31 300 miejsc pracy (+ 25%), w tym ponad 19 000 w sektorze komercyjnym. Największy wzrost odnotowano w usługach dla biznesu i gospodarstw domowych, a także w handlu oraz w nierynkowych sektorach socjalnym i medyczno-społecznym oraz administracji publicznej.

Sektor handlu, transportu i różnych usług obejmuje m.in 31 grudnia 2014 r., 28 940 zakładów, z czego 20 057 nie zatrudnia pracowników. Pozostali zatrudniają 62 920: 7651 ma od 1 do 9 pracowników, 702 od 10 do 19 pracowników, 363 od 20 do 49 pracowników, a 167 ma 50 lub więcej pracowników.

Sektor administracji publicznej, edukacji, zdrowia i działań społecznych obejmuje m.in 31 grudnia 2014 r., 6842 zakłady, z czego 4091 nie zatrudnia pracowników. Pozostałe zatrudniają 57 025: 1822 zatrudnia od 1 do 9 pracowników, 361 od 10 do 19 pracowników, 311 od 20 do 49 pracowników, a 257 zatrudnia 50 lub więcej pracowników.

Stopa bezrobocia departamentu opiera się na INSEE do 9,9% siły roboczej w 2 e  kwartale 2013 roku (10,5% we Francji). Wskaźnik ten wyniósł 9,4% w 2 -go  kwartału 2012 roku i wzrósł do 9,8% w 1 st  kwartał 2013 r.

Różnorodność departamentów

Oś dynamiczna to oś Mâcon-Chalon. Polaryzuje przepływ aktywów w dolinie Saony, która tworzy korytarz północ-południe z dwiema strefami: Mâcon i Chalon-sur-Saône. Odsetek młodych ludzi jest tam większy niż w pozostałej części departamentu. W ciągu 40 lat liczba miejsc pracy wzrosła w częściach Mâconnaise i Chalonnaise, a spadła w Saône-et-Loire.

Demografia

Mieszkańcy Saône-et-Loire to Saône-et-Loiriens . Kiedy został utworzony, populacja departamentu wzrosła w 1790 r. do 437 700. Populacja wzrosła o 498.057 mieszkańców w 1821 r. W 1851 r. wynosiła 574 750 i osiągnęła maksimum w 1886 r. przy 625.885 mieszkańcach.

W 2018 r. departament liczył 552 185 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,73% w porównaniu do 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Rozmieszczenie ludności ma tendencję do nierównowagi między wschodem a zachodem. Rzeczywiście, jeśli zachód departamentu ma tendencję do wyludniania się – zwłaszcza w dorzeczu Creusot-Montceau – wschód, doskonale obsługiwany przez nowoczesne szlaki komunikacyjne, ma tendencję do zdobywania mieszkańców: Burgundy Bresse , Mâconnais i Chalonnais .

Obecnie jest to Bresse Burgundzka, bez znaczącego dużego miasta, które swoim dobrobytem zyskuje najwięcej mieszkańców (otwarcie klas…). Podobnie Chalon-sur-Saône zachowuje status najbardziej zaludnionego miasta z 45 504 mieszkańcami (Insee 2009) wobec 46 017 mieszkańców w 2008 i 50 110 mieszkańców w 1999.

Mâcon , prefektura departamentu, ma tendencję do zdobywania mieszkańców, w szczególności w swojej aglomeracji (obszar miejski 104 000 mieszkańców rozmieszczonych w Ain, Rhône i Saône-et-Loire). Bliskość Lyonu zachęciła do zatrudnienia i instalacji wielu Lyonnais, a także inwestycji.

Najludniejsze gminy

• Rynek w Chalon-sur-Saône .

• Most Saint-Laurent w Mâcon .

Mieszkaniowy

Liczba istniejących mieszkań w wydziale wyniosła w 2014 roku 305 579; 252 238 to główne rezydencje (82,5%); 22 883 drugie domy lub zakwaterowanie okazjonalne (7,5%); 30.458 to wolne mieszkania.

Liczba domów wynosi 211484, a mieszkań 91 437.

Prawie jedna czwarta głównych rezydencji (60.852 lub 24,5%) pochodzi sprzed 1919 r.; 10% zbudowano w latach 1919-1945; 19,4% w latach 1946-1970; 27,3% w latach 1971-1990, 18,8% zbudowano po 1990 roku.

Mieszkańcy głównych rezydencji mieszkali tam krócej niż dwa lata 10,8%; od 2 do 5 lat: 17,5%; od 5 do 9 lat dla 16,7% i 55% przez 10 lat i więcej.

W 2017 r. według INSEE nieobsadzonych było 31 829 mieszkań, co stanowi 10,25% wszystkich mieszkań.

Środowisko

Saona-et-Loire ma 25 sklasyfikowanych obszarów Natura 2000  :

Posiada również dwie strony oznaczone jako Grands sites de France  :

• Bibracte Mont Beuvray (od 2007),
• Solutré-Pouilly Vergisson (od 2013).

Wskaźniki zrównoważonego rozwoju

INSEE oblicza wskaźniki zrównoważonego rozwoju dla departamentu Saône-et-Loire:

• Oczekiwana długość życia mężczyzn w chwili urodzenia: 78,7 lat (2014)
• Oczekiwana długość życia kobiet przy urodzeniu: 85,5 lat (2014)

Wskaźnik ubóstwa: 12,9% (2012)

Wskaźnik zatrudnienia (stosunek liczby pracujących do ogólnej liczby osób w wieku 15-64 lata): 64,3% (2012)

Podróże (2012):

• samochodem: 80,9%
• komunikacją miejską: 3%
• inaczej: 16,1%

Waga ekonomii społecznej w pracach najemnych w sektorze szkolnictwa wyższego: 10,1% (2013)

Udział rolnictwa ekologicznego w ogólnej powierzchni użytków rolnych: 1,5% (2013)

Turystyka

Departament opiera swoją działalność turystyczną na zróżnicowanych krajobrazach (równina Bresse , wzgórza Mâconnais i Charolais , góry Morvan , arboretum Domanial w Pézanin i skała Solutré , znana jako „miejsce pielgrzymek” prezydenta François Mitterranda , jego słynna gastronomia ( wina burgundzkie , wołowina Charolais , kurczak Bresse , itp.) i jej bogate dziedzictwo ( Bibracte , Autun , Cluny , Paray-le-Monial , Brionnais , itp.).

Turystyka w Saône-et-Loire od dawna jest wspierana przez dedykowaną organizację o nazwie Saône-et-Loire Tourisme z siedzibą w Mâcon i założoną przez René Chaslesa, strukturę, która na początku lat 90. przekształciła się w Saône-et-Loire Promotion (poprzez fuzję Saône-et-Loire Tourisme, komitet ds. rozwoju departamentu, Promagri i komitet ds. kwitnienia) odpowiedzialny za koordynację wszystkich działań mających na celu promocję departamentu, zarówno we Francji, jak i za granicą . Marka „Saône-et-Loire” utworzona w 2013 r. miała na celu zgromadzenie wszystkich podmiotów gospodarczych i kulturalnych regionu Saône-et-Loire w celu wzmocnienia atrakcyjności tego terytorium. Został przerwany w 2015 roku.

W marcu 2021 r. powstała nazwa „Route71-Bourgogne du Sud”, aby wnieść do działu nową identyfikację wizualną. Z tej okazji w ogólnopolskich stacjach telewizyjnych została uruchomiona kampania promocyjna turystyki. W kwietniu 2021, tablice reklamowe wielkoformatowe są wyświetlane w zatokach paryskiego metra, wyposażony charakterystycznych miejsc działu (na skale Solutré , na zamku La Clayette , z winnic w Côte Chalonnaise , brzegiem Seille , etc .).

Rekreacja i sport

Kultura

Chalon dans la rue , transnarodowy festiwal artystów ulicznych odbywa się co roku w drugiej połowie lipca w Chalon-sur-Saône od 1987 roku. Jest to jeden z najważniejszych festiwali teatrów ulicznych we Francji.

Na Festiwalu Musique en Brionnais oferty koncerty i konferencje co roku w pierwszym tygodniu sierpnia, aby promować muzykę kameralną i kulturowego i przyrodniczego Charolais - Brionnais .

Jest też blues festiwal w Le Creusot , kampusu Jazz en Clunisois festiwalu w Clunisoise regionu , w święto św rock w La Clayette .

Największe z oranżerii Burgundy-Franche-Comté znajduje się w Chalon-sur-Saône , ma 2000 uczniów, którzy uczą się tańca, muzyki i teatru z mało znanych specjalności, takich jak m.in. hip hop czy klasa inżynierii dźwięku . Organizuje również sezon artystyczny składający się z 50 corocznych pokazów, Sezon Audytoryjny.

Sporty

• Koszykówka: Élan Sportif Chalonnais w Pro . ES Prissé-Mâcon w Nationale 2 . Charnay Basket Bourgogne Sud w Lidze Kobiet 1 .
• Piłka nożna: FC Montceau Bourgogne , FC Gueugnon i Louhans-Cuiseaux Football Club w National 3 .
• Rugby: AS Mâcon w Federal 1 . Olympic Club Creusot Bourgogne w  Federal 2 .
• Piłka ręczna: HBC Chalon-sur-Saône w Narodowe 2 ( 4 th  krajowym).
• Siatkówka: VB i VB Sennecey le Grand w Macon Krajowy 2 ( 3 th  krajowym). Siatkówka Chalon-sur-Saône w Nationale 3 .

Administracja

• Lista prefektów Saony i Loary
• Gminy Saony i Loary
• Dawne miasta Saône-et-Loire
• Władze międzygminne Saône-et-Loire

Polityka

• Lista deputowanych z Saony i Loary
• Lista senatorów z Saony i Loary
• Lista radnych generalnych Saône-et-Loire

Bliźniacze

Departament jest miastem partnerskim z japońską prefekturą Yamanashi .

Propozycja herbu

• Herbarz gmin Saône-et-Loire

• Herb Saony i Loary: Lub z dwoma falistymi kumplami Lazurem, główną partią: pierwszym Lazurem obsianym złotą lilią i kompozycją Argent i Gules, na drugim zabandażowanym Orem i Lazurem sześciu sztuk i obramowania Gules . Ten herb został zaprojektowany przez Roberta Louisa , ale nigdy nie był używany przez wydział.

„Burgogne-du-sud”

W 2003 roku Przewodniczący Rady Generalnej zaproponował zmianę nazwy departamentu „Bourgogne-du-Sud”. Wysuwano argumenty: brak sławy nazwy Saône-et-Loire, zamieszanie wywołane zamkami nad Loarą , przeciwstawienie się międzynarodowej sławie Burgundii i chwytliwemu charakterowi południa , przywołujące wpływy śródziemnomorskie, które sięgają wstecz. do działu.

Procedura zakończyła się niepowodzeniem. Wyrażenie „Bourgogne-du-sud” pozostaje jednak używane w dziedzinie turystyki. Termin ten podąża zatem tą samą ścieżką, co termin „  Septimanie  ” zaproponowany w celu zmiany nazwy regionu Langwedocja-Roussillon .

Duchowość

Saône-et-Loire charakteryzuje się zestawem kontekstów, które przez wieki sprzyjały tworzeniu małych grup religijnych, które następnie rozprzestrzeniały się i rozwijały swoje wpływy. Wśród nich jest opactwo w Cluny , które poprzedziło opactwo Saint-Philibert de Tournus (założone w 875 r.). Wiele klasztorów i opactw przejęło wówczas władzę, w tym opactwo La Ferté , „pierwsza córka Citeaux  ” (1113). Terytorium obecnej Saony-et-Loary jest dołączone do postaci Marguerite-Marie Alacoque , której zawdzięczamy Paray-le-Monial , najczęściej odwiedzane miejsce w departamencie. Były też fundacje, m.in. Sióstr św. Józefa z Cluny , zgromadzenie założone przez Anne-Marie Javouhey , czy ekumeniczna wspólnota Taizé , założona przez Brata Rogera , która co roku wprawia w ruch młodzież z całego świata części. W Saône-et-Loire ustanowiono również religię prawosławną ( Uchon ) i buddyzm (świątynia Tysiąca Buddów z La Boulaye ).

• Opactwo Cluny .

• Opactwo Saint-Philibert w Tournus .

• Najświętsze Serce Paray-le-Monial .

• Świątynia Paldenshangpa do La Boulaye , znana jako „świątynia Tysiąca Buddów”.

Sławni ludzie

Przed 1800

• Pontus de Tyard (1521-1605): poeta Plejady
• Marguerite-Marie Alacoque (1647-1690): święta urodzona w Vérosvres
• Charlotte Anne de Chanlecy  : żona muszkietera D'Artagnana , urodzona w 1624 roku w Sainte Croix en Bresse.
• Jean-Baptiste Greuze (1725-1805): malarz urodzony w Tournus
• Émiland Gauthey (1732-1806): inżynier budownictwa i architekt urodzony w Chalon-sur-Saône

1800-1900

• Benjamin Baillaud  : założyciel obserwatorium Pic du Midi, urodzony w 1848 roku w Chalon-sur-Saône.
• Patrice de Mac Mahon (1808-1893): marszałek, prezydent republiki, urodzony w Château de Sully
• Alphonse de Lamartine (1790-1869): poeta i pisarz urodzony w Macon
• Pierre Prudon , znany jako Pierre-Paul Prud'hon  : urodzony dnia4 kwietnia 1758 rw Cluny , a zmarł w Paryżu dnia16 lutego 1823 r., francuski malarz i projektant preromantyczny.
• Nicéphore Niepce (1765-1833): wynalazca fotografii, urodzony w Saint-Loup-de-Varennes .
• Jean-Pierre Gayet (1760-1825): polityk urodzony w Charolles
• Étienne Maynaud Bizefranc de Lavaux (1751-1828): polityk urodzony w Digoin , zmarły w Cormatin .
• Nicolas Anne Théodule Changarnier (1793-1877): francuski generał i polityk urodzony w Autun

1900-1950

• Joseph Archer urodzony w Charolles w 1883 roku: inżynier i polityk. Projektant europejskiej waluty Europa (waluta)
• Ginette Baudin  : aktorka urodzona w 1921 w Montceau-les-Mines , zmarła w 1971 w Paryżu. Żona aktora Andrexa .
• Gaby Basset (1902-2001): aktorka, żona Jeana Gabina , urodzona w Varennes-Saint-Sauveur .
• Jean Bouveri (1865-1927): Burmistrz Montceau-les-Mines od 1900 do 1927 roku, poseł i senator Saône-et-Loire, 1 st  burmistrza z listy socjalistycznej we Francji.
• François Maistre (1925-2016), aktor urodzony w Demigny, znany przede wszystkim z roli szefa policji w telenoweli Les Brigades du Tigre.
• Fernand Punkt (1897-1955): kucharz, 1 st  trzy gwiazdki Michelin szef kuchni, urodzony w Louhans
• Marie Guillot (1880-1934): nauczycielka-związkowa i feministka, urodzona w Damerey
• Pierre Semard (1887-1942): związkowiec, sekretarz generalny PCF od 1924 do 1929, urodzony w Bragny-sur-Saône . Zastrzelony przez Niemców spoczywa na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu.
• Louis Thibaudet (1901-1980): malarz urodzony w Simandre, pochodzący z La Frette .
• Jacqueline Maillan (1923-1992): aktorka urodzona w Paray-le-Monial .
• Jacques de Lacretelle (1888-1985): pisarz, akademik urodzony w Cormatin .
• Faustin Potain (1898-1968): wynalazca i przemysłowiec urodzony w Vareilles . Założył firmę Potain w 1928 roku w La Clayette .

1950-2000

• Waldeck Rochet (1905-1983): polityk, sekretarz generalny Francuskiej Partii Komunistycznej, urodzony w Sainte-Croix
• André Frénaud (1907-1993): poeta urodzony w Montceau-les-Mines
• André Jarrot (1909-2000): towarzysz Wyzwolenia, zastępca, minister jakości życia w 1974, urodzony w Lux .
• Rémy Boutavant (1911-1979): nauczyciel, w latach 1946-1958 zastępca PCF, urodzony w Saint-Vallier (S&L), zmarły w Le Creusot (S&L).
• Lucie Aubrac (1912-2007): odporny urodzony w Paryżu ( 14 th  arrondissement), ale którego ojciec pochodzi z Salornay-sur-Guye i matka La Chapelle-de-Guinchay.
• Lise London (1916-2012), urodzona jako Ricol w Montceau-les-Mines , zmarła 31.03.2012 w Paryżu: odporna. Jej rolę w filmie L'Aveu odgrywa Simone Signoret, a Jean Ferrat przywołuje ją w Le Bilan.
• François Mitterrand (1916-1996): który uczynił ze skały Solutré „miejsce pielgrzymek”.
• Bernard Giroux  : dziennikarz z TF1 urodzony 03.10.1950 w Montceau-les-Mines i przypadkowo zmarł 23.08.1987 z kierowcą wyścigowym Didierem Pironi podczas rywalizacji w regatach off-shore. Był towarzyszem piosenkarki Jeane Manson . Zwycięzca Paryż-Dakar 1981 z René Metge i 1987 z Ari Vatanen.
• Henry Boério  : gimnastyk Montcellian urodzony w 1952 roku, brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku na wysokiej poprzeczce, 6-krotny mistrz Francji w latach 1972-1977, złoty medal w wieloboju Igrzysk Śródziemnomorskich w 1975 roku , brązowy medal na biegu równoległym bary na Mistrzostwach Europy w 1979 roku.
• Josiane Bost (1956): francuska kolarka, mistrzyni świata z 1977 roku urodzona w Tournus .
• Richard Bonnot , urodzony w 1957 roku w Montceau-les-Mines  : piosenkarz, muzyk, aktor, członek grupy Les Charlots .
• Christophe Alévêque (1963): humorysta i piosenkarz z Montceau-les-Mines
• André Billardon (1940-): polityk, były minister, zastępca, przewodniczący Rady Generalnej Saône-et-Loire i burmistrz Creusot .

2000-

• Gérard Collomb (1947-): polityk (PS), burmistrz Lyonu od 2001 roku.
• Bernard Thévenet (1947): kolarz, dwukrotny zwycięzca Tour de France, urodzony w Saint-Julien-de-Civry , licencjonowany w Moto Vélo Club Montceau.
• Alain Longet (1950): artysta Meilleur Ouvrier de France , Zastępca Wielkiego Prezydenta Najlepszego Rzemieślnika Francji w Paryżu, autor i twórca trofeum „Złota Gitara” Show-Biz dostarczonego do Olimpii w Paryżu, wystawionego w Grand Palais i Pałac Elizejski .
• Jéromine Pasteur (1954), odkrywca, urodzony w Montceau-les-Mines . Reżyseruje program Biotiful Planète na kanałach Planète i France 5.
• Claudie Haigneré (1957): lekarz, badacz, astronauta, polityk, minister, urodzony w Le Creusot .
• Robin Renucci (1956): aktor urodzony w Le Creusot .
• Dominique Rizet (1959-): dziennikarz i prezenter, pochodzący z Uxeau .
• Florent Pagny (1961): piosenkarz urodzony w Chalon-sur-Saône .
• Alain Robert alias Spiderman (1962): urodzony w Digoin wspinacz specjalizujący się we wspinaczce miejskiej .
• Arnaud Montebourg (1962): polityk, przywódca Partii Socjalistycznej, zastępca i przewodniczący Rady Głównej departamentu, minister odrodzenia produkcyjnego w 2013 r.
• François Pérol (1963): były doradca Elizejskiego (2005-2007), bankier (prezes Banques Populaires Caisses d'Épargne), urodzony w Montceau-les-Mines .
• Fabienne Chaudat (1959-): francuska aktorka urodzona i mieszkająca w Pierre-de-Bresse . Do dziś w tej wsi mieszka część jego rodziny.
• Rachida Dati (1965): polityk, minister sprawiedliwości, urodzony w Saint-Rémy .
• Denis Brogniart (1967-): z Givry na wybrzeżu Chalonnaise. Jego babcia nadal tam mieszka. Słynny prezenter Koh Lanta na TF1 i Mag z 2014 World Cup m.in.
• Guillaume Warmuz (1970-): zawodowy bramkarz.
• Arnaud Danjean (1971): polityk, zastępca europejski i radny regionalny Burgundii, urodzony w Louhans.
• Christophe Chevaux (1975-): z Autun , wicemistrz świata sportowca i mistrz Europy.
• Benjamin Griveaux (1977-): pochodzący z Saint-Rémy , polityk.
• Romain Galland (Romano) ( 1979- ): urodzony w Le Creusot , gospodarz radia Skyrock w Radio Libre de Difool.
• Sonia Rolland (1981-): Miss Francji 2000, z Cluny.
• Clément Turpin (1982): arbiter Montcellian. Sędzia międzynarodowy FIFA, najmłodszy Francuz pełniący tę funkcję. Posiada licencję FC Montceau Bourgogne . Regularnie sędziuje w Ligue 1, Lidze Mistrzów, Lidze Europy, eliminacjach Euro.
• Marie-Alice Yahé (1984-), pochodząca z Montceau-les-Mines  : kapitan francuskiego rugby XV, towarzyszka międzynarodowego gracza na stadionie w Tuluzie, Lionela Beauxis .
• Antoine Griezmann (1991-): z Mâcon , francuski piłkarz.
• Marine Lorphelin (1993-): Miss Francji 2013 z Charnay-lès-Mâcon .

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Wymowa w języku francuskim francuskim Standard francuski przepisany fonemicznie zgodnie ze standardem API .
2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „Między Loire oraz Saone kamień męska wiek "artykuł Jean Combier ukazał się w czasopiśmie" Pictures of Saône-et-Loire» n o  100 marca 1995, strony 28-32.
2. Pierre Goujon, La Saône-et-Loire od czasów prehistorycznych do współczesności , Saint-Jean-d'Angély, Editions Bordessoules,1992, 428  s. ( ISBN  2-903504-38-5 ) , s.  38-76
3. Blanc (Georges), Lafille (Pierre), Saona-et-Loire, regionalna historia i geografia , t.2 History , 1949, Mâcon, Buguet-Comptour
4. Henri Nicolas, gdy zespół Składnik zarysowane kontury Departamentu Saona i Loara , ocena „obrazy Saona i Loara” N O  6 (październik 1970), str.  2-3 .
5. Sprawozdanie Dyrektoriatu departamentu Saône-et-Loire dla Rady Generalnej, zebrane 4 listopada 1790 r., Archiwum departamentalne Saône-et-Loire
6. Annie Bleton-Ruget , dział na początku XIX th  century: zdjęcia i reprezentacje Saône-et-Loire , artykuł w czasopiśmie "Pictures of Saône-et-Loire" n o  listopadzie 2019 199-200, str.  18-24 .
7. "Od 2 nd Republika do Drugiego Cesarstwa: przykład Saône-et-Loire", artykuł opublikowany przez François Nosjean w przeglądzie "Obrazy Saône-et-Loire" n o  106 sierpnia 1996, str.  12-18 .
8. [PDF] C. Raymond, Synteza geologiczna na zasobach węgla Burgundii , BRGM ,1982( przeczytaj online ).
9. [PDF] J. Le Goff, Studium zagrożeń górniczych w zagłębiu Autun, Burgundia (71) (wydobycie węgla, łupki naftowe i fluoryt): Gminy Autun, Barnay, Cordesse, Curgy, Dracy-Saint-Loup, Igornay, La Celle en Morvan, Monthelon, La Grande Verrière, La Petite Verrière, Reclesne, Saint Forgeot, Saint Léger du Bois, Sully and Tavernay , Géoderis,21 lutego 2013 r.( przeczytaj online ).
10. „  Atlas krajobrazowy Saony i Loary  ”
11. DDT Saône-et-Loire, „  Atlas krajobrazów Saône-et-Loire  ” , na stronie http://www.atlas-paysages.saone-et-loire.developpement-durable.gouv.fr/spip.php ? strona = podsumowanie
12. : sekcja "Ente dwa morza dzielenie Woda" z Fernand Nicolas ukazał się w czasopiśmie „Pictures of Saône-et-Loire» n o  120 z grudnia 1999 roku, strony 14 do 17 lat.
13. Laville (Pierre) Blanc (Georges) „ Saona i Loara Historia i geografia regionalna ” t.1 geografia 1941 Mâcon Buguet-Comptour 104 s.
14. Gazeta Saône-et-Loire z 28 grudnia 2014 r. http://www.lejsl.com/edition-montceau/2014/12/28/la-cistude-reptile-patrimonial
15. Météo-France , „  Météo à Mâcon  ” , na meteofrance.com (dostęp 8 maja 2020 r . ) .
16. Météo-France , "  Formularz pocztowy 71105001 - lotnisko Mâcon - Mâcon  " [PDF] , na meteofrance.com ,11 grudnia 2017 r.(dostęp 3 maja 2020 r . ) .
17. „  Mała historia wydziału  ” , na saoneetloire71 (dostęp 16 maja 2018 )
18. C. Ragut (do konsultacji w książkach Google), statystyki departamentu Saône-et-Loire , Macon, Imprimerie Dejussieu,1838, 1025  s.Dostępne w książkach Google
19. Alain Monnet, Gospodarcza Saona i Loara trzydziestu wspaniałych lat 1945-1975 , Le Creusot, wykonane w,2016
20. Pełny plik INSEE http://www.insee.fr/fr/themes/dossier_complet.asp?codgeo=DEP-71
21. INSEE kompletny plik
22. Porównania bezrobocia w departamentach INSEE
23. Benoit Leseur, Hélène Ville, Guillaume Volmers (Insee), „  The Saône-et-Loire, terytorium wspierane przez dynamiczną oś Mâcon - Chalon-sur-Saône  ” , na stronie insee.fr ,6 lipca 2020 r.(dostęp 11 sierpnia 2020 r. )
24. Pamiętniki Société éduenne 1935 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/cb34410760m/date
25. Strona dotycząca ludności i granic administracyjnych Francji – arkusz historyczny departamentu
26. Populacja według płci i pięcioletniego wieku od 1968 do 2013 r. – Zharmonizowane spisy ludności – Serie wydziałowe i miejskie
27. Insee — Populacje prawne departamentu za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018
28. "  Pełny plik dla departamentu Saône-et-Loire  " , na insee.fr ,12 października 2017 r.(dostęp na 1 st marca 2018 )
29. INSEE, „  Mieszkania 2017  ” ,20 czerwca 2020 r.
30. http://www.insee.fr/fr/themes/detail.asp?reg_id=99&ref_id=dev-durable-territorial
31. Stopa ubóstwa to odsetek osób w całej populacji, których standard życia jest poniżej granicy ubóstwa . W 2012 r. wskaźnik ubóstwa we Francji wyniósł 13,9%. W latach 2000. wskaźnik ubóstwa we Francji wynosił około 13% w porównaniu z 19% w 1970 r. W przypadku INSEE, podobnie jak w przypadku Eurostatu, osoba jest biedna, jeśli jej standard życia jest niższy niż 60% standardu życia. populacja ( http://www.insee.fr/fr/publications-et-services/insee-bref/pdf/Insee-En-Bref-pauvrete.pdf )
32. Na temat różnorodności tych krajobrazów czytaj: Fernand Nicolas , Krajobrazy Saony i Loary , recenzja „Obrazy Saony i Loary” nr 31 (listopad 1976), s. 3-5.
33. CG71
34. „  Rada departamentu Saony i Loary wyznacza granicę marki Saona i Loara  ” , na Info Chalon (konsultacja 25 stycznia 2016 r. )
35. „  Trasa 71 – Południowa Burgundia: nowy podmiot do podróży w Saône-et-Loire  ”, Le Journal de Saône-et-Loire ,22 marca 2021( przeczytaj online )
36. „  Saône-et-Loire podkreśla swoją obecność w krajowych kanałach telewizyjnych  ”, Le Journal de Saône-et-Loire ,3 kwietnia 2021( przeczytaj online )
37. „  Trochę Saône-et-Loire w paryskim metrze  ”, Le Journal de Saône-et-Loire ,28 kwietnia 2021( przeczytaj online )
38. oficjalna strona internetowa
39. Kampus jazzowy w Clunis
40. oficjalna strona internetowa
41. „  Miasta bliźniacze z prefekturą Yamanashi  ” (dostęp 21 lipca 2012 )
42. Według Briana Timmsa (dostęp 9 grudnia 2006)
43. List informacyjny od departamentalnej komisji turystycznej Saony i Loary , czerwiec-lipiec 2003 r.
44. "Saône-et-Loire, siedliskiem religijny" artykuł Raymond Oursel ukazał się w czasopiśmie „Pictures of Saône-et-Loire» n o  100 marca 1995, strony 17-19.

Zobacz również

Bibliografia

• Pierre Goujon (red.), La Saône-et-Loire, od prehistorii do współczesności , Saint-Jean-d'Angély, 1992. (Praca zbiorowa poświęcona historii tego działu)
• Jean Rigault , Słownik topograficzny departamentu Saône-et-Loire: z nazwami miejsc starożytnych i nowożytnych , 2008, Edycje Komitetu ds. prac historyczno-naukowych, 1022 s. przeczytaj online na Gallica
• Bibliografia Bourguignonne (opracowywana od 1937 w Bibliotece Miejskiej w Dijon ).
• Charles Hippolyte Maillard de Chambure , Malownicza podróż po Burgundii - Departament Saony i Loary , wydanie rozszerzone i opatrzone adnotacjami, Éditions JALON , 2020.

Powiązane artykuły

• Burgundia
• Demografia Saony i Loary
• Rada Departamentu Saony i Loary
• Lista filmów nakręconych w Saonie i Loirze
• Krajowi wolontariusze Saony i Loary podczas rewolucji the
• Lista zabytków w Saône-et-Loire

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach  : Encyclopædia Britannica  • Gran Enciclopèdia Catalana  • Encyclopédie Larousse
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (działy)
• Zasoby muzyczne  :
  • (pl)  MusicBrainz
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
• Prefektura
• Rada Wydziału
• Turystyka w Saône-et-Loire na Route 71 Bourgogne du Sud, oficjalna strona internetowa poświęcona turystyce w Saône-et-Loire