Opactwo La Ferté

Opactwo La Ferté
obraz opactwa
Widok na dawny pałac opactwa, obecny Château de la Ferté
Diecezja Diecezja Autun, Chalon i Mâcon
Patronat Matka Boska
Numer seryjny (wg Janauscheka ) II (2)
Fundacja 1113
Rozpoczęcie budowy 1113
Koniec budowy 1760
Rozpuszczenie 1791
Opactwo Matki Opactwo Cîteaux
Rodowód La Ferté
Opactwa-córki Tiglieto Włochy Lucedio Włochy Maizières Francja Barona Włochy Giblet (de) Liban



 
Kongregacja zamówienie Citeaux
Epoka lub styl Klasyczna architektura ( XVII th i XVIII th  stulecia)
Ochrona Logo pomnika historycznego Niejawne MH ( 1993 , Abbey Palace)
Informacje kontaktowe 46°40′12″ północ, 4°49′09″ wschód
Kraj Francja
Województwo Księstwo Burgundii
Region Bourgogne-Franche-Comté
Departament Saone-et-Loire
Gmina Saint-Ambreuil
Teren abbayedelaferte.com
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Opactwo La Ferté
Geolokalizacja na mapie: Burgundia
(Zobacz lokalizację na mapie: Burgundia) Opactwo La Ferté
Geolokalizacja na mapie: Saona i Loara
(Zobacz lokalizację na mapie: Saona i Loara) Opactwo La Ferté

Abbey of La Ferté lub Abbey of La Ferté-sur-Grosne , to Cystersów opactwo , w mieście La Ferté-sur-Grosne, gminy Saint-Ambreuil , w departamencie Saône-et-Loire , Francja .

Jest pierwszym z czterech opactw córek Cîteaux , obok Pontigny , Clairvaux i Morimond . Opactwa te odgrywały pierwszorzędną rolę w organizacji Zakonu Cîteaux.

Historia

Średniowiecze

W 1113 r . opat Citeaux Étienne Harding wysłał mnicha Philiberta i kilku mnichów, aby założyli pierwszą córkę opactwa Citeaux, na ziemi położonej około 50 km na południe od Citeaux, między lasem Bragny a bagnami Grosne  ; szybko nabrał znaczenia establishment, który korzystał z darów świty książąt burgundzkich i wielu panów, w szczególności Gros de Brancion .

W latach 1165 i 1166 , opactwo było w samym sercu konfliktu między księcia Burgundii Hugues III i hrabiów Gérard de Macon i Guillaume de Chalon. Budynki klasztorne zostały odbudowane w XII -tego  wieku .

W 1362 roku klasztor zajęły kapele Tard-Wenus . Całość umocniono w 1415 r. murem przeprutym pojedynczymi drzwiami obsługiwanymi przez most zwodzony.

Epoka nowożytna

W 1570 r. system obronny okazał się bezsilny, by powstrzymać protestanckie oddziały admirała Gasparda II de Coligny , które podpaliły opactwo, z którego pozostał tylko kościół, zakrystia, kapitularz i sąsiednie pomieszczenie.

W 1574 r. ksiądz François de Beugre uzyskał zezwolenie na sprzedaż ziemi na pokrycie kosztów odbudowy. Prace podjęte późnym XVI th  wieku przez następcę Franciszka Beugre Yves Sauvageot, który odbudował dormitorium i zdobi kościół.

W 1682 roku ojciec Claude Petit kontynuował tę pracę, budując dom opactwa i krużganek, podczas gdy fortyfikacje zostały zniszczone, a rowy zasypane.

Około 1760 r. ksiądz François Filzjean de Chemilly zlecił wykonanie nowych prac, w tym środkowego frontu domu opactwa z frontonem ozdobionym jego herbami.

Pod koniec XVIII -go  wieku ostatni opat Antoine-Louis Desvignes z Cerve mówi architekt wnętrz do Chalon Rameau któremu przyznaje rentę; rzeźbiarz Guillaume Boichot jest również zaangażowany. Na początku Rewolucji Francuskiej w opactwie mieszkało tylko czternastu mnichów, a budynki były częściowo zajęte przez robotników i pracowników, częściowo kobiet, przędzalni bawełny zainstalowanej w oficynach.

W 1791 roku opactwo zostało zlikwidowane i sprzedane jako własność narodowa Jean-Marie i Josephowi Passautowi z Sennecey-le-Grand , którzy odsprzedają je, zachowując połowę materiałów z rozbiórki kościoła i budynków zajmujących dwie strony czworobok otoczony krużgankiem , Jean-Baptiste Humblot , deputowany Zgromadzenia Narodowego  ; Nabywcy pozostawia się budynek położony od zachodu, czyli mieszkanie opactwa. Ten dom opactwo, jedyna pozostała część opactwa, którego najbardziej przestarzały XVIII th  wieku , stał się Zamek La Ferte Saint-Ambreuil .

Okres współczesny

W XX th  century , Baron A. Thenard, malejąco chemik Louis Jacques Thénard , odziedziczyła zamek La Ferte przez żonę; zamek od 1993 roku zaliczany jest do zabytków historycznych.

Architektura i opis

Filiacja i zależności

La Ferté jest jedną z pierwszych czterech córek opactwa Citeaux . Ma wiele córek we Włoszech, Grecji, Libanie i opactwie Maizières we Francji .

Lista opatów

.

Uwagi i referencje

  1. (La) Leopold Janauschek , Originum Cisterciensium W quo praemissis congregationum domiciliis adjectisque tabulis chronologico-genealogicis, veterum abbatiarum monachis habitatarum fundationes ad fidem antiquissimorum fontium Primus descripsit , t.  Ja, Wiedeń , Vindobonae,1877, 491  s. ( OCLC  186901922 , czytaj online ) , s .  3 i 4.
  2. Oświadczenie w Mapach Google
  3. Didier Lardy, „Monumentalna rzeźba Guillaume Boichot, 1735-1814 w latach 70. XVIII w. w Burgundii”, w Gazette des Beaux-Arts , nr 130, wrzesień 1997, s. 1544.
  4. Lucien Taupenot, „Kiedy chemik Thénard śnił o La Ferté”, w Images of Saône-et-Loire , nr 129, marzec 2002, s. 23.
  5. Wskazówka n o  PA00113415 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  6. Gaëtan Guillot i Antonin Amic, „Ostatni opat La Ferté-sous-Grosne: Antoine-Louis Desvignes de la Cerve (1730-1793)”, w Revue Mabillon , 1907, s.  239-263 , s.  357-389 .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne