Narodziny |
3 sierpnia 1959 Paray-le-Monial ( Saône-et-Loire ) |
---|---|
Narodowość | Francja |
Czynność | Dziennikarz |
Pracował dla | paryski |
---|
Dominique Rizet jest dziennikarzem , prezenterką telewizyjną i pisarzem urodzonym we Francji French3 sierpnia 1959w Paray-le-Monial ( Saône-et-Loire ).
Po ukończeniu szkoły dziennikarstwa i animacji odbył służbę wojskową w marynarce SIRPA , Służbie Informacji i Public Relations Sił Zbrojnych, dla Niebieskich Kołnierzyków i New Maritime Review . Jego kariera dziennikarza rozpoczęła się w Nouvelles de Versailles (1971), a następnie w Parisien (1985-1988) w Hauts-de-Seine, gdzie zastąpił także AFP. Następnie został powołany do ogólnego serwisu informacyjnego Le Parisien i dołączył do France-Soir w 1988 roku , gdzie pozostał do 1995 roku. Pełnił kolejno funkcje głównego reportera, co dało mu możliwość relacjonowania różnych wydarzeń międzynarodowych, takich jak zakończenie blok wschodni i upadek muru berlińskiego. Jednocześnie prowadzi śledztwo w kilku poważnych francuskich sprawach karnych (zaginiony z Mourmelon Francis Heaulme). Następnie został mianowany szefem informacji ogólnych dla France Soir .
W 1995 r. został głównym reporterem magazynu Figaro, a w 2000 r. brał udział w uruchomieniu programu Get the Accused jako doradca redakcyjny i felietonista, wraz z Christianem Gerinem (producent), Bernardem Faroux (reżyserem), Christianem Huleu (redaktorem szefa kuchni). oraz Christophe Hondelatte (prezenter). Od 2000 roku brał udział w 250 pokazach Bring the Accused in .
W latach 2007-2010 wraz z Imen Ghouali prezentował magazyn Justice Hebdo na kanale Planète Justice . W 2011 roku zaprezentował na tym samym kanale Labo du crime cykl dwunastu filmów dokumentalnych poświęconych kryminalistyce. Od 2012 roku prezentuje na Planète Justice (obecnie Planète + Crime Investigation) Mémoire du Crime , który po latach przegląda historie z filmu Przyprowadź oskarżonego , aby dowiedzieć się, co stało się z różnymi aktorami i co że sprawy te czasami zmieniały się pod względem wymiaru sprawiedliwości i prawa.
W grudniu 2012 roku dołączył do BFM TV , gdzie pełnił funkcję eksperta-konsultanta w sprawach policyjnych i sądowych.
Od stycznia 2017 roku prezentuje Victims: Their Life Has Switched w RMC Découverte , serialu dokumentalnym wyprodukowanym przez Téléparis ( Stéphane Simon ).
Od początku roku szkolnego 2018 w każdą niedzielę w telewizji BFM przedstawia sprawę Philippe Gaudin Next , magazynu informacyjnego emitowanego o godzinie 13:00.
Jest autorem kilkunastu książek.
Instruktor kajakarstwa, brał udział w dwóch mistrzostwach Francji w wodach górnych w Bourg-Saint-Maurice .
Jest pułkownikiem ( rezerwa obywatelska ) żandarmerii .
9 stycznia 2015 r., podczas wzięcia zakładników przez hiperkoszerkę w Porte de Vincennes , ujawnił na żywo, że zakładnicy byli ukryci w chłodni sklepu, co mogło im zagrażać; poprawił się w następnym roku. Po tym wydarzeniu kierownictwo BFM TV przyjęło politykę „nie umieszczania już na żywo obrazów z operacji policyjnych, aby im nie przeszkadzać” .
W maju 2015 roku został skazany w pierwszej instancji wraz z kanałem telewizyjnym BFM na kary grzywny w wysokości 10 000 euro każdy za opublikowanie zdjęć z śledztwa w sprawie masakry Chevaline . Został zwolniony na mocy apelacji na początku 2016 r., postanowieniem stwierdzającym, że śledztwo nie pozwoliło ustalić, w jakich okolicznościach pozwani weszli w posiadanie spornych fotografii, że nie wykazano, iż zdjęcia zostały ujawnione przez osoby zobowiązanej do zachowania tajemnicy śledztwa, że przestępstwo naruszenia tajemnicy pouczenia nie zostało stwierdzone i że w konsekwencji zatajenie nie było bardziej. Decyzja ta została potwierdzona w 2017 roku przez Sąd Kasacyjny .
W grudniu 2016 roku w Internecie krążyło wideo, w którym mogliśmy zobaczyć, jak pierdzi na żywo w BFMTV. Szum wywołany tym filmem skłania Dominique'a Rizeta do publicznego zaprzeczenia i do stwierdzenia „że to oczywiście podróbka, montaż” oraz do wyjaśnienia, że mikrofony krawatowe, w które są wyposażeni prezenterzy, nie wychwytują więcej 30 cm, co byłoby nie wystarczy „słyszeć dźwięk pierdnięcia tak wyraźnie”.