Saint-Lyé-la-Foret | |||||
Kościół Saint-Lyé. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Centrum Doliny Loary | ||||
Departament | Loiret | ||||
Miasto | Orlean | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota Gmin Puszczy | ||||
Mandat burmistrza |
Jacques Christian Van Belle 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 45170 | ||||
Wspólny kod | 45289 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Latyjczycy | ||||
Ludność miejska |
1186 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 44 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 02 ′ 27 ″ północ, 1 ° 58 ′ 58 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. maks. 120 m 137 mln |
||||
Powierzchnia | 27,22 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Orlean (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Pithiviers | ||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
| |||||
Saint-ług-la-Foret jest wspólny francuski , znajduje się w dziale z Loiret w regionie Centre-Val de Loire .
Gmina Saint-ług-la-Foret znajduje się w północno-zachodniej ćwiartce departamencie Loiret regionu rolniczego z Orleania i aglomeracji Orleanie . W linii prostej znajduje się 16,3 km od Orleanu , prefektury departamentu i 6,1 km od Neuville-aux-Bois , dawnej stolicy kantonu, od którego wcześniej zależało miasto.marzec 2015. Miasto jest częścią tej powierzchni mieszkalnej Neuville-aux-Bois.
Najbliższe miasta to: Bougy-lez-Neuville (3,2 km ), Villereau (3,2 km ), Bucy-le-Roi (5,3 km ), Trinay (5,4 km ), Neuville-aux-Bois (6,1 km ), Rebréchien (7,5 km ). km ), Aschères-le-Marché (7,6 km ), Chevilly (8,2 km ), Chanteau (8,5 km ) i Ruan (8,5 km ).
Aigrefin - Bois Saint-Germain - Châteaugaillard - Couarde - Coudresceau - la Brosse - la Croix Bucheron - la Fontaine - la Grande Chauderie - la Petite Fontaine - le Grillon - le Haut Bout - le Moulin - le Plessis - les Bordes Givry - les - Kotły - Ecossoires - Nowe Farmy - Mardelle.
Obszar Orleans położony jest na południu Paryża Zagłębia , ogromnej misy składa się ze stosu warstw osadowych zasadniczo początki detrytycznych (przed erozją dawnych pasm górskich) i gazowanych ( strącanie z węglanem wapnia ). Depozyty te są stopniowane od triasu (- 250 mln lat) do pliocenu (- 23 mln lat) i występują głównie w kontekście morskim, ale także w środowisku jeziornym. W sukcesje lodowcowych i interglacjalnych okresów w czwartorzędu prowadzą do aktualnej konfiguracji geomorfologicznego: mniej lub bardziej głębokie zmiany skał w miejscu starych tarasów aluwialnych wznosi się na wyżyny i nacięcie bieżącego Dolinie Loary .
Wapienie Beauce, które stanowią podstawę obszaru miejskiego, powstały w stylu akwitańskim (od - 23 do - 20,5 mln lat). Ich górna część, margle i wapienie Orléanais ( m2MCO ), zajmują centralną część miasta. Te margle i piaski Orleania ( m2MSO ), pierwszy Burdygał depozyty (od - do 20.44 - 15,97 mln lat) obejmujących wapieniach Beauce, zajmują zachodnią część miasta. Piaski te składają się zasadniczo z ziaren tępego kwarcu, którym towarzyszą kaolinizowane i kruche skalenie , krzemień z czarną patyną i szczególnie często u podstawy formacji żwiry wapienne. To szkolenie jest samo w sobie zwieńczone piaskiem i gliną sologne ( m3-p1SASO ) datowaną na Langhian większą niż pliocen dolną formację piasek ( gnejs kwarcowy lub granit ) glina bardzo gruba do drobnej i gliniastozielona , czysta lub piaszczysta, zajmująca wschodni część miasta. Wreszcie na północno-zachodnim skraju miasta wyłania się zagłębienie mułu i lessu (qOE), datowane na czwartorzęd .
Rozdrobnione i spękane wapienie mogą być miejscem zjawisk krasowych . Preferencyjna cyrkulacja wód podziemnych powoduje głęboką erozję tych wapieni i prowadzi do powstawania zagłębień, przepaści lub zapadlisk. Powierzchniowe przejawy tych słabości nie są rzadkością w regionie Orleanu. 71 ubytków zostało zinwentaryzowanych przez Regionalny Ośrodek Serwisowy BRGM w mieście, wPaździernik 2003 : jedenaście przepaści, trzy podziemne kamieniołomy i zapadliska (okrągłe lub eliptyczne zagłębienia związane z działalnością krasową ).
Teren gminy jest stosunkowo płaski, ponieważ maksymalna różnica wysokości wynosi 17 metrów . Wysokość terenu waha się w rzeczywistości od 120 metrów do 137 metrów .
Parametry klimatyczne dla gminy w latach 1971-2000 | |
- Średnia roczna temperatura: 10,7 °C |
Miasto korzysta z „ zdegradowanego klimatu oceanicznego równin Centrum i Północy”, zgodnie z typologią klimatów we Francji zdefiniowaną w 2010 roku. Ten typ dotyczy całego Basenu Paryskiego z rozszerzeniem w kierunku południowym, z którego wszystkie gmin Loiret. Klimat pozostaje oceaniczny, ale z pięknymi degradacjami. Temperatury są pośrednie, a opady są niskie (mniej niż 700 mm skumulowanych rocznych opadów ), szczególnie latem, ale deszcze padają średnio przez 12 dni w styczniu i 8 w lipcu, są to średnie wartości odnotowane dla całej Francji. Międzyroczna zmienność opadów jest minimalna, a temperatury wysoka.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie tej typologii, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów, których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok. Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Ewolucję tę można zaobserwować na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej Météo-France , Orléans-Bricy, oddalonej o 15,80 km w linii prostej, gdzie średnia roczna temperatura zmienia się o 11 ° C w okresie 1971. -2000, przy 11,2 ° C w latach 1981-2010, następnie w 11,7 °C w latach 1991-2020.
Podczas Rewolucji Francuskiej nazwa miasta jest pisana Saint-Lié ; od początku XIX -go wieku , znajdziemy pisownię St. ług . W 1919 r. wieś przyjęła złożoną nazwę Saint-Lyé-la-Forêt .
Dzisiejsza wieś Saint-Lyé-la Fôret najprawdopodobniej rozciąga się na teren dawnego odcinka drogi na trasie Orlean-Paryż, którą przebyłaby RD97 (Soyer, 1971).
Miasto zostało zajęte w I st AP. Pne w Imperium Dolnej. W obecnym stanie wiedzy niestety niemożliwe jest wytyczenie jego rozciągłości i dokładniejsze scharakteryzowanie. Mogłaby rozciągać się wzdłuż trasy Orlean-Paryż na długości ponad 500 m, jak inne „wiejskie ulice” odkryte w mieście karnutów w Berchère-Saint-Germain lub nawet Tremblay-les-Village / Le Boulay-Thierry w Eure-et -Loir (reż. Cribellier, 2016, s. 467).
Podobno w czasie wypraw krzyżowych Szymon de Bombelle, ocalając Saint-Louis , osłaniając go tarczą, po powrocie do Francji około 1273 r. podarował mu baronię Mothe-Saint-Lyé, która pozostała w tej rodzinie. przez trzy wieki.
Dekret Zgromadzenia Narodowego z12 listopada 1789dekrety „w każdej gminie miejskiej, gminnej, parafialnej czy wiejskiej będzie gmina” . W 1790 r. w ramach tworzenia departamentów Loiret posiadało wówczas 367 gmin, przyporządkowanych do 59 kantonów i 7 okręgów. Gmina Saint Lié jest przyłączona do kantonu Neuville i powiatu Neuville . Termin „gmina” w rozumieniu obecnej administracji terytorialnej narzuca dekret Krajowego Zjazdu z dnia 10 Brumaire II roku (31 października 1793): „Konwent Narodowy, na wniosek członka, dekretuje, że wszystkie nazwy miast, miejscowości lub wsi są usuwane i zastępuje je nazwą gminy” . W ten sposób gmina Saint Lié formalnie staje się „gminą Saint Lié” w 1793 roku.
Kantony zostają zniesione, jako podział administracyjny, ustawą 26 czerwca 1793, zachowując jedynie rolę wyborczą, umożliwiając wybór elektorów drugiego stopnia odpowiedzialnych za powoływanie deputowanych. Konstytucja 5 fructidor rok III , stosowana od vendémiaire Rok IV (1795) zniesiono powiaty , uznanego za KWS administracyjnych związanych z terroryzmem , ale utrzymany kantonów, które w konsekwencji większe znaczenie nabyte przez odzyskaniu funkcję administracyjną. Wreszcie, pod rządami Konsulatu , redystrybucja terytorialna mająca na celu zmniejszenie liczby sędziów pokoju spowodowała, że liczba kantonów w Loiret z 58 do 31. Saint-Lyé-la-Forêt zostało następnie przyłączone do kantonu Neuville i do Okręg 'Orléans na mocy dekretu z 9 roku Vendémiaire X (1 st październik 1801). Ta organizacja pozostanie niezmieniona do 2015 roku.
Saint-Lyé-la-Forêt jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Orleanu , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 136 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (56,5% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (56,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (56,5%), lasy (37%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (3,4%), tereny zurbanizowane (3,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Mapa infrastruktury i zagospodarowania terenu na terenie gminy w 2018 roku ( CLC ).
Ortofotograficzna mapa miasta z 2016 roku.
Gmina zaleca opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego wmaj 1984. Dokument został zatwierdzony we wrześniu 1990 r., a następnie zrewidowany wstyczeń 2001 i zmienione w 2002, 2003, 2004 i 2010 roku.
Ustawa o solidarności i odnowy obszarów miejskich z13 grudnia 2000 r., zwanej ustawą SRU, uzupełnioną o prawo urbanistyczne i mieszkaniowe z2 lipca 2003 r., wyznacza ewolucję urbanistyki poprzez tworzenie w szczególności lokalnych planów urbanistycznych (PLU), wektorów projektów terytorialnych, powołanych do stopniowego zastępowania planami zagospodarowania przestrzennego. PLU zawiera dwa nowe elementy w porównaniu z POS: plan zagospodarowania przestrzennego i plan zrównoważonego rozwoju (PADD), który wyraża projekt miasta poprzez ogólne orientacje w zakresie urbanistyki, rozwoju, wyposażenia i ochrony środowiska oraz planowania i wytyczne programowe (OAP), które odpowiadają powiększeniom, które mogą odnosić się do dzielnic lub sektorów, które mają zostać ulepszone, odrestaurowane, zrestrukturyzowane lub rozwinięte, lub dotyczące rozwoju przestrzeni publicznej itp. W tym kontekście Rada gminy określa rewizji planu zagospodarowania przestrzennego i przekształcenie jej w miejscowym planie miejskim na9 września 2015 r.. W przypadku braku zatwierdzonego PLU, POS 2001 jest referencyjnym dokumentem urbanistycznym.
Wytyczne międzygminneGmina jest członkiem kraju Forêt d'Orléans - Dolina Loary , który obejmuje 32 gminy. W 2012 r. Pays Forêt d'Orléans Dolina Loary , Loire Beauce i Sologne Val-sud były jedynymi obszarami w departamencie Loiret, które nie posiadały planu spójności terytorialnej (SCoT). Mając na uwadze interes tego narzędzia dla przyszłości terytoriów, wybrani przedstawiciele tych krajów decydują się na zainicjowanie wspólnego procesu rozwoju SCoT. Komitet związkowy Pays Forêt d'Orléans - Val de Loire postanawia wziąć8 października 2015kompetencji „rozwój, zarządzanie i monitorowanie Systemu Spójności Terytorialnej” oraz, po pozytywnej opinii różnych gmin członkowskich (8 grudnia 2015 dla Saint-Lyé-la-Forêt), prefekt zatwierdza zmianę statutu w tym sensie na 19 lutego 2016. Trzy SCOT zostały oficjalnie uruchomione jednocześnie w La Ferté-Saint-Aubin on21 czerwca 2014, pomoc w zarządzaniu projektem powierzona jednemu biuru projektowemu. Po studiach i konsultacjach w latach 2014-2017 dokument musi zostać zatwierdzony w 2018 roku.
Miasto przecina autostrada A19 i trzy drogi departamentalne : RD 97 (6689 pojazdów/dzień ), która łączy Orlean z Pannecières , RD 106 (319 pojazdów/dzień ), która łączy centrum miasta z Artenay oraz RD 125 (292 pojazdy/dobę ), co łączy ją z Chevilly .
Autostrady A19 , oddana do użytku w 2009 roku, przecina miasto w jego północno-zachodniej części, ale nie ma wymiany z jego terytorium. Najbliższy dostęp do tej autostrady to dyfuzor Beaune-la-Rolande, położony 22 km dalej w miejscowości Auxy i stanowiący zjazd 6. Wjazd na autostradę A10 znajduje się w Artenay , 10 km od hotelu.
Uzupełniając te trasy, miasto przecina kilka tras miejskich i wiejskich obsługujących gospodarstwa i przysiółki oraz okoliczne miasta.
Publiczny transport drogowyW 2016 roku Saint-ług-la-Foret jest obsługiwany przez regularną linią n o sieci autobus 20 intercity Ulys łącząc PITHIVIERS - Chilleurs-aux-Bois - Neuville-aux-Bois - Saint-ług-la-Foret - Orlean. Połączenia SNCF są dostępne na dworcu w Orleanie, a TAO i Transbeauce na dworcu autobusowym w Orleanie . Rozpoczęcie1 st styczeń wykupu w 2017 r, kompetencje w zakresie usług transportu międzymiastowego, regularnego i drogowego na żądanie są przenoszone z departamentów do regionów, a zatem lokalnie z departamentu Loiret do regionu Centre-Val de Loire , zgodnie z ustawą NOTRe z7 sierpnia 2015 r.. W tym kontekście sieć mobilności międzymiastowej „Rémi” zastępuje każdą z sieci departamentalnych, aw szczególności sieć Ulys w Loiret i zaczyna działać od początku roku szkolnego.4 września 2017 r..
Miasto Saint-Lyé-la-Forêt jest narażone na różne zagrożenia naturalne: klimatyczne (wyjątkowa zima lub fala upałów ), ruchy lądowe lub sejsmiczne (bardzo niska sejsmiczność). Narażona jest również na ryzyko technologiczne : ryzyko transportu materiałów niebezpiecznych. W latach 1989-2019 na terenie gminy wydano osiem zarządzeń ministerialnych uznających klęskę żywiołową : cztery dotyczące powodzi i lawin błotnych oraz cztery dotyczące przemieszczeń lądowych.
Zagrożenia naturalneNa terenie gminy może wystąpić ryzyko zawalenia się nieznanych podziemnych wydrążenia . Wykonano kartowanie wydziałowe inwentaryzacji ubytków podziemnych i zaburzeń powierzchniowych. W mieście zidentyfikowano kilka zawaleń jaskiń.
Ponadto gleba na obszarze gminy może podlegać przemieszczaniu gruntów w związku z suszą . Zjawisko skurczu i pęcznienia glin jest konsekwencją zmiany wilgotności gleb gliniastych. Te iły są w stanie naprawić wody dostępne, ale także utraty wciągania w przypadku suszy. Zjawisko to może powodować bardzo poważne uszkodzenia budynków (pęknięcia, deformacje otworów), które mogą spowodować, że niektóre pomieszczenia nie będą nadawały się do zamieszkania. Szczególnie dotknęło to Loiret po fali upałów latem 2003 roku . Duża część obszaru gminy jest narażona na „silne” zagrożenie w obliczu tego zagrożenia, według skali określonej przez Biuro Badań Geologicznych i Górniczych (BRGM).
Od 22 października 2010, Francja ma nową strefę sejsmiczną dzielącą terytorium kraju na pięć stref o rosnącej sejsmiczności. Gmina, podobnie jak cały wydział , jest obarczona bardzo niskim ryzykiem.
Ryzyko technologiczneGmina jest narażona na ryzyko związane z przewozem materiałów niebezpiecznych , ze względu na przejście przez jej teren strukturalnego ciągu drogowego obsługującego ruch ciężki ( autostrada A19 ).
Gmina Saint-Lyé-la-Forêt jest członkiem wspólnoty gmin leśnych , publicznej instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym na1 st styczeń 2000z siedzibą w Neuville-aux-Bois . Ta ostatnia jest również członkiem innych grup międzygminnych, którymi w 2020 r. są PETR Forêt d'Orléans-Loire-Sologne, Agence Loiret Numérique, Joint Syndicate do produkcji wody pitnej w Sevinerie, Syndicat mieszany dla zbiórka i utylizacja odpadów z gospodarstw domowych w dystrykcie Pithiviers (SMITOMAP), Związek Mieszany ds. zbiórki i utylizacji odpadów z gospodarstw domowych (SMIRTOM) w regionie Artenay oraz Mieszany Syndykat zlewni Bionne i Cens.
Administracyjnie jest on dołączony do dzielnicy Orleanu , w dziale z Loiret i regionie Centre-Val de Loire . Na poziomie wyborczym zależy to od kantonu Pithiviers w wyborach radnych departamentalnych , odkąd redystrybucja kantonalna z 2014 r. weszła w życie w 2015 r., oraz od piątego dystryktu Loiret w wyborach parlamentarnych , od ostatniej ligi wyborczej w 2010 r. .
Saint-Lyé-la-Forêt w kantonie Pithiviers w 2020 roku.
Saint-Lyé-la-Forêt we wspólnocie gmin La Forêt w 2020 roku.
Saint-Lyé-la-Forêt na biegunie równowagi terytorialnej i wiejskiej (PETR) Forêt d'Orléans-Loire-Sologne w 2020 r.
Saint-Lyé-la-Forêt w okręgu Orleanu w 2020 r.
Od wyborów samorządowych w 2014 r. rada gminy Saint-Lyé-la-Forêt, gminy liczącej ponad 1000 mieszkańców, została wybrana w systemie list proporcjonalnych w dwóch turach (bez możliwości modyfikacji listy), na kadencję pełnienia funkcji sześciu lat z możliwością przedłużenia. Składa się z 15 członków. Organ wykonawczy gminy składa się z burmistrza , wybieranego przez radę gminy spośród jej członków na okres sześciu lat, czyli na czas trwania kadencji rady. Jacques Christian Van Belle jest burmistrzem od 2014 roku.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1980 | 1989 | Marie-Hélène Ugolini | ||
Marzec 2001 | 2014 | Jean-Paul Triffault | Technik produkcji | |
marzec 2014 | maj 2020 | Chantal Beurienne | Wycofany z nauczania | |
maj 2020 | W trakcie | Jacques Christian Van Belle | Stara rama | |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
W 31 grudnia 2016, miasto jest członkiem SIRTOM regionu Artenay (SIRTOMRA) regionu Beaugency, utworzonego w 1971 roku. Zapewnia to zbiórkę i utylizację odpadów z gospodarstw domowych od drzwi do drzwi, opakowań z gospodarstw domowych nadających się do recyklingu przy drzwiach lub na dobrowolne nadania, szkło w dobrowolnych punktach nadania i papiery w dobrowolnych punktach nadania. Sieć czterech punktów zbiórki odpadów odbiera przedmioty wielkogabarytowe i inne specyficzne odpady (odpady zielone, odpady niebezpieczne, gruz, złom, kartony itp.). Najbliższe centrum recyklingu w mieście znajduje się w miejscowości Neuville-aux-Bois .
Unieszkodliwianie odpadów i odzyskiwanie energii odbywa się w urządzeniu do przetwarzania o nazwie BEGEVAL, zainstalowanym w Pithiviers i zarządzanym przez związek oczyszczania Beauce Gâtinais Valorisation (BGV), który zrzesza terytorium trzech związków zbiórki: SMETOM, SITOMAP i SIRTOMRA. Narzędzie to składa się z centrum odzysku materiałów, które sortuje opakowania z selektywnej zbiórki , gazet-czasopism i tektury z centrów recyklingu oraz centrum odzysku energii, które spala resztkowe odpady komunalne i ogólne. środek.
Od 1 st styczeń 2017The „gospodarowanie odpadami domowymi” jest już częścią kompetencji gminy, ale jest obowiązkowe kompetencje społeczności gmin Puszczy w stosowaniu prawa Notre z7 sierpnia 2015 r..
Produkcja i dystrybucja wodyPubliczne usługi w zakresie wody pitnej są obowiązkową kompetencją gmin od czasu przyjęcia ustawy z dnia 30 grudnia 2006 r. o wodzie i środowisku wodnym . W31 grudnia 2016, produkcję i dystrybucję wody pitnej na terenie gminy zapewnia gmina. Ustawa NOTRe z dnia 7 sierpnia 2015 r. stanowi, że przekazywanie umiejętności „wodno-sanitarnych” społecznościom gmin będzie obowiązkowe od1 st styczeń 2020. Przekazanie kompetencji oznacza de facto swobodne nieodpłatne udostępnienie dóbr, urządzeń i usług publicznych wykorzystywanych w dniu przeniesienia do wykonywania tych kompetencji oraz zastąpienie społeczności w prawach i obowiązkach. gmin.
Urządzenia sanitarneKompetencje sanitarne, które koniecznie obejmują zbieranie, transport i oczyszczanie ścieków, eliminację wytworzonego osadu, a także kontrolę połączeń z publicznymi sieciami zbiórki, zapewnia sama gmina. Gmina jest podłączona do oczyszczalni ścieków zlokalizowanej na terenie gminy oddanej do użytku1 st czerwiec 1979i których nominalna wydajność oczyszczania wynosi 1000 RLM , czyli 150 m 3 /dobę. Urządzenie to wykorzystuje proces biologicznego oczyszczania tzw . „ szlamu czynnego ” . Jego eksploatację zapewnia gmina.
Kanalizacja (ANC) oznaczają poszczególne instalacje domowego uzdatniania wody, które nie są obsługiwane przez sieć publiczną gromadzenia ścieków, a zatem musi leczyć się ścieki przed ich zrzutem do naturalnym środowisku. W 2016 r. gmina Gmin Puszczy świadczy publiczną niezbiorową służbę sanitarną (SPANC), której misją jest weryfikacja prawidłowości wykonania robót budowlanych i remontowych oraz prawidłowego funkcjonowania i utrzymania obiektów.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 1186 mieszkańców, co stanowi wzrost o 5,99% w porównaniu do 2013 r. ( Loiret : + 1,99%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
503 | 710 | 637 | 724 | 681 | 727 | 735 | 752 | 774 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
792 | 888 | 888 | 868 | 825 | 763 | 805 | 745 | 701 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
669 | 623 | 614 | 549 | 526 | 470 | 451 | 457 | 487 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
471 | 439 | 558 | 757 | 974 | 950 | 975 | 1,083 | 1,128 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,186 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Ramiona Saint-Lyé-la-Forêt są ozdobione następującymi symbolami :
|