Raray

Raray
Administracja
Kraj	Francja
Region	Hauts-de-France
Departament	Oise
Miasto	Senlis
Międzyspołeczność	Wspólnota gmin Senlis Sud Oise
Mandat burmistrza	Jean-Marc Huchet de La Bedoyère 2020 -2.026
Kod pocztowy	60810
Kod wspólny	60525
Demografia
Miły	Rzadcy, rzadcy
Ludność miejska	135  mieszk. (2018 )
Gęstość	20  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	49 ° 15 ′ 37 ″ na północ, 2 ° 42 ′ 55 ″ na wschód
Wysokość	Min. 85  m Maks. 115  m
Powierzchnia	6,72  km 2
Rodzaj	Gmina wiejska
Obszar atrakcji	Paryż (gmina Korona)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Pont-Sainte-Maxence
Ustawodawczy	Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France Raray Geolokalizacja na mapie: Oise Raray Geolokalizacja na mapie: Francja Raray Geolokalizacja na mapie: Francja Raray
Znajomości
Stronie internetowej	http://raray.fr

Raray jest francuski gmina znajduje się w dziale z Oise w tych Hauts-de-France regionu .

Geografia

Lokalizacja

Raray leży na rolniczej równinie Valois , 11  km na północny wschód od Senlis i 13  km na zachód od Crépy-en-Valois . Odległość drogowa od Senlis wynosi 12  km , a Paryż jest oddalony o 52  km przez Senlis i autostradę A1 . Gmina Raray składa się z miejscowości, od której pochodzi jej nazwa, oraz z przysiółka Borde, położonego na północno-wschodnim krańcu gminy. Ta osada jest zredukowana do farmy i kilku domów.

Gminy graniczące z Raray

Villeneuve-sur-Verberie	Verberie
Piwowar		Nery
	Rully

Wieś położona jest w centrum obszaru miejskiego, o niewielkiej powierzchni. Miasto najbliższy Raray jest Verberie , do 6,5  km . Kilka sklepów (piekarnia, karczma, prasa do tytoniu) istnieje również w oddalonym o 2,8  km Villeneuve-sur-Verberie .

Dojazd i transport

Ta autostrada przebiega tylko 650  m na zachód od centrum wioski, ale przed Senlis nie ma węzła przesiadkowego . Wieś przecinają dwie drogi departamentalne , RD 100 Pontpoint - Le Plessis-Belleville na osi północ-południe oraz RD 26, która prowadzi objazd przez Rarat. Łączy miasto z Senlis przez Ognon i RD 932a , a także z Verberie przez RD 932a. Ponadto LGV Nord przebiega przez Raray na wschód od miasta, w kierunku północ-południe. Raray nie ma jednak żadnej stacji kolejowej. Transport publiczny jest ograniczony do transportu szkolnego i autobusów dojeżdżających na rynek Senlis we wtorek i piątek (podróż w obie strony rano).

Topografia i rzeźba terenu

Większość obszaru gminy zajmują tereny rolnicze przeznaczone pod uprawy roślinne, które wyglądają jak krajobraz użytkowy, w którym prawie nie ma miejsca dla jednego lub dwóch samotnych drzew. W rezultacie lasy Haut-Montel i Raray, na północny zachód od wioski, prezentują przyjemną odmianę; znajduje się wokół niskiego kopca świadka ( 129,3  m npm), jest widoczny z daleka. Szczyt ten znajduje się poza terytorium Raray, różnica wysokości w mieście o dość płaskim profilu wynosi tylko 30  m . W mieście nie ma rzek.

Chronione obszary naturalne

Raray znajduje się na całym terytorium regionalnego parku przyrody Oise-Pays de France . Lasy Haut-Montel i Raray, położone częściowo w sąsiednich miejscowościach Brasseuse i Villeneuve-sur-Verberie, są chronione jako naturalny obszar o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF) typ 1 krajowy nr 220013834, jednakże wyłączając część drewna zintegrowaną z polem golfowym. Ponadto cała gmina Raray jest częścią zarejestrowanego naturalnego obszaru doliny Nonette (rejestracja dekretem z dn.6 lutego 1970). Stanowisko to było prekursorem regionalnego parku przyrodniczego, którego podział był niemal identyczny z częścią parku położoną w Oise. - Na południe od Raray, granica z sąsiednimi miastami Brasseuse i Rully jest materializowana przez Chaussée Brunehaut, prostą ścieżkę o starożytnym pochodzeniu, ale niemożliwą do śledzenia, a dziś włączoną do jednego z wielu wariantów Chemin de Compostelle . Ta polna droga prowadzi z Senlis do Soissons , ale nie istnieje już w ciągłości. W mieście nie ma szlaku Grande Randonnée .

Pogoda

Położone 131  km od kanału La Manche Raray doświadcza degradacji klimatu oceanicznego , porównywalnego z klimatem na północy Île-de-France .

Najbliższą stacją pogodową jest Creil , w której opady są równomiernie rozłożone w ciągu całego roku, z maksimum wiosną i jesienią, przy czym luty jest najsuchszy, co skutkuje stosunkowo niewielkimi rocznymi opadami (690  mm w Creil).

Amplitudy termicznej średnio od zimą i latem nie przekracza 15  ° C .

Poniższa tabela przedstawia temperatury i opady w roku 2008  :

Pogoda w Raray

Miesiąc	Sty	Lut.	Marsz	kwiecień	może	czerwiec	Lip.	sierpień	Wrz.	Paź.	Lis.	Grudzień	rok
Średnia minimalna temperatura ( ° C )	0.8	0.8	2.7	4.1	7.8	10.3	12.5	12.3	9.8	7	3.4	1.7	6.1
Średnia temperatura (° C)	3.8	4.2	6.9	9.1	13	15.7	18.3	18.5	15	11.1	6.5	4.2	10.5
Średnia maksymalna temperatura (° C)	6.3	7.5	11	14.1	18.2	21.1	24	24.2	20.2	15.1	9.6	6.6	14.8
Opad ( mm )	60	45	53	46	66	62	59	49	58	66	59	67	690

Źródło: Météo France - stacja pogodowa Creil

Schemat ombrotermiczny

Planowanie miasta

Typologia

Raray jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Paryża, którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Toponimia

Miejscowość po raz pierwszy pojawia się w tekstach około 1106 roku pod nazwą Rareto . Według Ernesta Nègre nazwa miasta oznacza: zespół bruzd *.

Historia

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto położone jest w powiecie Senlis w departamencie Oise . Do wyboru deputowanych jest częścią czwartego okręgu wyborczego Oise .

Jest częścią kantonu Pont-Sainte-Maxence od 1801 roku . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. Kanton ten, gdzie jest nadal zintegrowany, został zmodyfikowany z 13 do 23 gmin.

Międzyspołeczność

Do początku 2009 r. Miasto należało do wspólnoty gmin Pays de Senlis, które zrzeszały 19 gmin.

W następstwie głębokich sporów między wybranymi członkami gmin członkowskich, prefekt zdecydował o rozwiązaniu międzygminności w dniu 30 kwietnia 2009.

Zezwala na utworzenie:
- wspólnoty gmin Trois Forêts (CC3F) z 5 gminami Senlis , Aumont-en-Halatte , Courteuil , Chamant i Fleurines .
- wspólnota gmin Cœur Sud Oise (CCCSO), zrzeszająca trzynaście gmin i z siedzibą w Ognon, jednym z najmniejszych zrzeszeń międzygminnych.

W ramach przepisów ustawy o nowej organizacji terytorialnej Republiki (ustawa NOTRe) z dn7 sierpnia 2015, która przewiduje, że publiczne zakłady współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym opodatkowaniem muszą mieć co najmniej 15 000 mieszkańców, departamentalny plan współpracy międzygminnej zatwierdzony przez prefekta Oise w dniu24 marca 2016 rw szczególności przewiduje połączenie wspólnoty gmin Trois Forêts i wspólnoty gmin Cœur Sud Oise.

Po konsultacji z zainteresowanymi radami gminnymi i gminnymi, nowa wspólnota międzygminna, skutecznie odtwarzająca dawną wspólnotę gmin Pays de Senlis (bez Orry-la-Ville ), której rozpad w 2010 r. Stworzył te dwie wspólnoty, została utworzona w1 st styczeń 2017 dekretem prefektury z dnia 14 listopada 2016 r pod nazwą wspólnoty gmin Senlis Sud Oise , do której należy obecnie gmina.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
		Henry de la Bédoyère		Dziadek JM de la Bédoyère
		Antoine de la Bédoyère		Ojciec JM de la Bédoyère
		Jean de la Bédoyère		Wujek JM de la Bédoyère
przed 1988 rokiem	?	Yves de la Bédoyère		Brat JM de la Bédoyère
Brakujące dane należy uzupełnić.
Czerwiec 1995	W toku (od 25 września 2014 r.)	Jean-Marc de la Bédoyère		Emerytowany rolnik Ponownie wybrany na kadencję 2014-2020

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.

W 2018 roku miasto liczyło 135 mieszkańców, o 14,01% mniej niż w 2013 roku ( Oise  : + 1,44%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
193	241	258	222	193	179	182	209	189

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
178	181	185	190	199	173	175	208	200

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
207	209	218	233	197	204	187	263	207

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009	2014
192	176	144	160	149	144	150	152	156

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
135	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Piramida wieku w 2007 roku

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (23,7%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i resortowy (17,5%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i resortowych, populacja mężczyzn w gminie jest większa niż populacja kobiet (52% w porównaniu z 48,4% na poziomie krajowym i 49,3% na poziomie departamentów).

Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:

• 52% mężczyzn (od 0 do 14 lat = 19%, od 15 do 29 lat = 20,3%, od 30 do 44 lat = 15,2%, od 45 do 59 lat = 22,8%, powyżej 60 lat = 22, 8% );
• 48% kobiet (od 0 do 14 lat = 21,9%, od 15 do 29 lat = 11%, od 30 do 44 lat = 17,8%, od 45 do 59 lat = 24,7%, powyżej 60 lat = 24, 6%).

Piramida wieku w Raray w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0.0	90 lat lub więcej	0.0
7.6	75 do 89 lat	6.8
15.2	60 do 74 lat	17.8
22.8	45 do 59 lat	24.7
15.2	30 do 44 lat	17.8
20.3	15 do 29 lat	11.0
19,0	0 do 14 lat	21.9

Piramida wieku na wydziale Oise w 2007 r. W procentach

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0,2	90 lat lub więcej	0.8
4.5	75 do 89 lat	7.1
11.0	60 do 74 lat	11.5
21.1	45 do 59 lat	20.7
22,0	30 do 44 lat	21.6
20,0	15 do 29 lat	18.5
21.3	0 do 14 lat	19.9

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zabytki historyczne

• Zamek Raray i jego balustrady, na głównym dziedzińcu od wschodu.

• Centralny portyk balustrady północnej (żywopłot myśliwski) przedstawiający polowanie na jelenie.

• Szczyt wschodni dawnej stajni zamkowej jest również wpisany MH z murem ogrodzenia.

• Jedna z czterech wieżyczek, na południowo-wschodnim krańcu parku zamkowego, wraz z otaczającym murem.

Raray ma na swoim terytorium sześć zabytków , w tym zamek, jego balustrady i dwie inne zespoły architektoniczne również związane z zamkiem.

• Château de Raray (fasady i dachy zaklasyfikowane jako zabytki na mocy dekretu z 25 listopada 1924 ; dwa malowane sufity z XVII -tego  wieku parterze i pierwszym piętrze zabytków według kolejności3 października 1983): z pierwotnej renesansowej budowli z 1522 r. zachowały się tylko elewacje korpusu centralnego, na oknach zachowały się ślady wytłumionych słupów . Jeśli chodzi o dwa frontony skrzydeł bocznych, w kierunku wschodnim, one pochodzą z wielką ozdobą prace wykonywane dla nowego pana Raray, Nicolas de Lancy, między 1610 i 1620  : w segmencie koła, ich tympanony są bogato uformowany. Zostali tu wychowani między 1766 a 1781 rokiem, kiedy nowy lord Antoine-Claude-Henry, markiz de Barres, a następnie jego najstarszy syn Henry-François, po raz kolejny głęboko zmodyfikował zamek. Zburzył stary zamek, który nadal stał na wschód, w miejscu, w którym obecnie znajduje się wejście na główny dziedziniec . Z odzyskanych kamieni wzniesiono „nowy pawilon” od południa, który zastąpił stary budynek, łączący wcześniej zamek z budynkami gospodarczymi. Dlatego dopiero na krótko przed rewolucją zamek otrzymał swoje obecne oblicze. Jednak wejście nadal znajduje się w tym czasie na placu kościelnym, a duża perspektywa wychodząca z głównego dziedzińca nie istnieje. Ostatnia duża kampania miała miejsce między 1890 a 1914 rokiem pod rządami Henri de La Bédoyère, potomka Henry de Barres, który zmodernizował zamek i wyburzył stare domy, które utrudniały wspomnianą perspektywę. Do dziś majątek należy do tej samej rodziny. Ponadto Raray miał się ogród angielski , zainspirowaną parku Ermenonville i umieszczoną pomiędzy 1811 i 1828 pod kierownictwem irlandzkiego projektanta krajobrazu Thomas Blaikie . Wszystkie ślady zniknęły. - Château de Raray była lokalizacja filmowanie w roku 1945 dla niektórych scen z filmu Piękna i Bestia przez Jeana Cocteau . W 1988 roku w parku zbudowano pole golfowe.

• Polowanie na żywopłoty na głównym dziedzińcu zamku (dekret z dn25 listopada 1924): Te dwie długie monumentalne balustrady na północ i południe od dziedzińca rozsławiają Raray i są jedyne w swoim rodzaju we Francji. Zawdzięczamy je zapewne lordowi Nicolasowi de Lancy, a ich styl wyraźnie wskazuje na koniec renesansu . Wykazują one smak Pana do polowania, starożytności i we Włoszech, jest rzeczywiście inspirujące osiągnięć włoskiego XVI -tego  wieku. To nie przypadek, ponieważ Nicolas de Lancy ożenił się w 1594 roku z córką florenckiego dżentelmena . Utrzymywała bliskie stosunki ze swoim krajem, a para kilkakrotnie podróżowała do Włoch. Zakłada się, że włoscy artyści byli zatrudniani przez de Lancy, a rzeźby mogły nawet zostać sprowadzone z Włoch. - Żywopłoty myśliwskie początkowo łączyły obecny zamek ze starym zamkiem rozebranym w 1766 roku i zostały umieszczone po przekątnej, przy czym stary zamek był węższy od obecnego. To Henry de Barres kazał wypoziomować i wypoziomować dziedziniec i podjazd, a balustrady przesunęły się tak, że były równoległe do siebie. To była delikatna operacja, która miała miejsce między20 maja i 26 października 1766, od przygotowań do ostatnich szlifów. - Zdominowane przez rzeźby przedstawiające psy myśliwskie, każda balustrada ma centralny portyk , zwieńczony jeleniem na portyku północnym i dzikiem na portyku południowym: sceny przedstawiane przez zwierzęta wyryte na gzymsie balustrad są zatem polowaniem na jelenie i dziką polowanie na dzika. Po obu stronach centralnego portyku balustrady są przebite dziewięcioma półkolistymi otworami , zwieńczonymi małymi krętymi frontonami, z których każdy podtrzymuje rzeźbę psa. Jeden na dwóch psów jest w pozycji siedzącej, pozostałe w różnych pozycjach ukrycia lub nawet atakują tych w środku. W sumie każda balustrada składa się z dwudziestu psów (w tym dwóch na portyku pośrodku). Dekoracja dolnego poziomu balustrad wpisuje się w inną logikę, niezwiązaną z motywem myśliwskim. Każdy z dziewiętnastu otworów jest faktycznie otoczony niszami, w których znajdują się popiersia kobiet i mężczyzn przedstawiające postacie starożytne , osadzone na cokołach (dwa popiersia przedstawiają jednak Pana Raray i jego żonę). Chociaż te głowice są różne, wszystkie wkłady poniżej każdej niszy wyglądają tak samo. Nie wiadomo, według jakich kryteriów wybrano postacie popiersi.

• Ściana ogrodzeniowa posiadłości zamkowej z czterema wieżyczkami, Bramą Czerwoną z widokiem na las oraz ścianą szczytową dawnej stajni i jej wieżą strażniczą (na mocy dekretu z dn.5 czerwca 1967, z wyjątkiem Czerwonej Bramy, która jest sklasyfikowana dekretem z dnia 25 listopada 1924): Park zamkowy otoczony jest otaczającym go murem z lat 1610-1620, którego najbardziej niezwykłą cechą jest Porte Rouge na północy, współczesny z balustradami. Swoją nazwę zawdzięcza kolorowi dwóch liści i daje dostęp do lasu. To właśnie tam myśliwi wyruszali na polowanie, a funkcją tej triumfalnej bramy jest uczczenie polowania. Nadproże wieńczy Diana siedząca między dwoma chartami , wsparta na pilastrach w postaci kariatyd . Podobnie jak polujące żywopłoty, brama została najwyraźniej przesunięta; mapa z 1723 roku wskazuje ją na wschód od zamku. - Chociaż Porte Rouge nie jest dostępny dla zwiedzających, ponieważ znajduje się na polu golfowym, dwie z czterech narożnych wieżyczek otaczającej ściany wychodzą na ulicę (RD 26 z Senlis ). Nie mają otworów strzelniczych, ale proste otwory i przykryte są kopułowymi kamiennymi dachami ozdobionymi kulą. Szczyt dawnej stajni zamku znajduje się przy rue Nicolas-de-Lancy, praktycznie naprzeciw kościoła. Jego wieża strażnicza ze wspornikami ma tę cechę , że jest na planie prostokąta. Na dziedzińcu usługowym zamku przylegającym do stajni, na obecnym parkingu dla pola golfowego, znajduje się okrągły gołębnik ; nie jest jednak chroniony jako zabytek historyczny.

• Fasada wschodnia renesansowego folwarku folwarcznego; po lewej gołębnik.

• Na gołębniku widniał napis MH de la ferme du château przy rue du Manoir.

• Kościół z romańską dzwonnicą, widziany od strony wschodniej cmentarza.

• Widok kościoła od strony północno-wschodniej (nawa północna); po prawej zamek.

• Portal wpisuje MH starego prezbiterium i południową elewację kościoła.

• Castle dwór z XVI -tego  wieku gołębnik, miejsce na wschód od wsi (wymienione zabytek na zlecenie22 sierpnia 1949, nie mylić ze stajnią zamku wspomnianego powyżej): renesansowy dwór ma plan w kształcie litery L z zewnętrznymi fasadami przy rue Nicolas de Lancy od północy i rue du Manoir od wschodu, z których ostatnia wyróżnia się jako główna fasada ze względu na jakość jej konstrukcji. Zbudowany jest w miejscowym popielniku , ładnie kontrastując z dwiema narożnymi wieżyczkami strażniczymi ze wspornikami , wykonanymi z czerwonej cegły . Zachowują swoje luki, chociaż lewa ma okienko. Nadal w głównej elewacji wschodniej cztery przęsła na poziom są rozmieszczone asymetrycznie, przy czym te na pierwszym piętrze są wyrównane z tymi na parterze. Na obu kondygnacjach dwa duże okna pośrodku są dwuskrzydłowe . Zwieńczone są na poziomie dachu dwoma pięknymi lukarnami z naczółkami w wycinku koła, ozdobionymi kulą. Dach pokryty czerwoną płaską dachówką . Na lewo od dworu (to znaczy na południe, wzdłuż rue du manoir) znajduje się duży gołębnik o okrągłym planie, z dachem pieprzowym pokrytym takimi samymi dachówkami jak dwór.

• Kościół św.Mikołaja (zaklasyfikowany jako zabytek historyczny dekretem z28 listopada 1921): Jest to mały budynek w stylu gotyckim ekstrawagancki czystego wystarczy, że prawdopodobnie został zbudowany w latach 1520 / 1530 . Jej wschodnia część ponownego wykorzystania starszych budowli, a siodło wieża i sufit kaplicy St. Joseph na parterze, sięgają XII -tego  wieku. Zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz architektura jest skrupulatna, czego wyrazem jest w szczególności bogata dekoracja zachodniego portalu, faliste filary, skomplikowane gzymsy i ekstrawaganckie sieci z lancetami z trójkątnymi głowami, zwieńczone mieszkiem i tabakierami. Wszystkie przęsła mają sklepienia żebrowe . Kościół poddany gruntownej renowacji pod koniec XIX TH i na początku XX -go  wieku.

• Portal i ogrodzenie dawnej prezbiterium, obecnie ratusz (wpisany dekretem z dn 15 kwietnia 1988): pochodzi z 1621 roku i jest prezentowany w czysto renesansowym stylu . Łukowaty łuk jest zwieńczona okrągłym frontonem , wspierany przez gzyms i ozdobiona kulą.

Inne elementy dziedzictwa

• Dawna oranżeria zamku, rue Nicolas-de-Lancy: została przekształcona w restaurację po wyposażeniu pięciu pokoi gościnnych w dawnych stajniach zamku w 1999 roku .

• Trzydzieści-metrowa wieża, rue Nicolas-de-Lancy, na południe od oranżerii: Z kontrowersyjny estetyczne, został zbudowany w latach 1901 i 1903 przez Henri de La Bédoyère. Pierwotnie na wieży znajdowała się turbina wiatrowa służąca do podnoszenia wody ze studni. Zniszczony przez burzę w 1921 roku , nie został wymieniony, ponieważ dostępna była wówczas energia elektryczna.

• Farm Parmentier lub "małe gospodarstwo" St. Nicolas de Lancy / rue Jean Cocteau, z widokiem na Castle: atrakcyjna dla jej małej renesansowy dwór XVI th  wieku z mullioned okien. Kiedy markiz Henry de Barres został lordem Raray w 1760 r. , Połączył małą farmę z przeciwległą „dużą farmą”. Charakteryzujący się prostszą architekturą niż „dwór” sąsiedniego folwarku, to przede wszystkim zespół dwóch dworów z tego samego okresu z widokiem na duży otwarty i trawiasty plac.
• Pompy publiczne: przed dostarczeniem wody pitnej do domów wiele gmin w regionie zainstalowało rury hydrantowe, do których mieszkańcy mogli przychodzić i odbierać wodę. Raray zdecydował się jednak na pompy, tańsze rozwiązanie w przypadku braku źródeł artezyjskich, ponieważ nie wymagają one budowy rury i cysterny . Pompy te mają dźwignię o długości prawie dwóch metrów, co zdradza znaczną głębokość studni. Dźwignia i rura z kurkiem osadzone są w kamiennym bloku. Takie pompy znajdują się np. Przed dworem folwarku zamkowego i rue du Son, za kościołem.

• Oranżeria zamku, dziś restauracja. W oficynie (dawne oficyny) znajdują się pokoje gościnne.

• Wieża o wysokości 30 m; za nim oranżeria, potem stara stajnia zamku.

• Dwór folwarku zamkowego i jego gołębnik (po lewej) oraz folwark Parmentier (po prawej), przy wschodnim wejściu do wsi.

• Publiczna pompa za kościołem, początkowo przeznaczona do dostarczania wody pitnej mieszkańcom wsi.

Osobowości związane z gminą

• Madame de Sévigné , kuzynka rodziny Lancy, właścicieli zamku, przebywała w Raray.

Zobacz też

Bibliografia

• Amédée Vicomte de Caix de Saint-Aymour , „  Notices on some wiejskie miasteczka, kanton Pont: V. Raray  ”, Causeries du besacier: Mixtures to be used in the history of the kraje, które tworzą dziś departament Oise , Senlis i Paryż A. Claudin i H. Champion, 2 nd serii,1895, s.  282-297 ( czytaj online )
• Marc Durand i Geneviève Mazel , »  Raray et son château  «, Bulletin du GEMOB , Beauvais, GEMOB, n os  90-91,2001, 83 str.
• André Hallays , „  Spacerując po dwóch zamkach Valois: Ognon i Raray  ”, Journal des debates , Paryż,22 grudnia 1911( czytaj online [jpg])
• Pierre-Louis-François markiz de Luppe "  Raray Lords of the XV TH do XVIII th  wieku  ," Komitetu Archeologiczne w Senlis, raportów i wspomnień, lata 1900-1901 , Senlis, drukarnie Eugene Dufresne, 4 th serii, Lot.  IV,1902, s.  171-178 ( ISSN  1162-8820 , czytaj online )
• Marguerite Charageat , „  Notatki i dokumenty dotyczące historii zamków Ognon i Raray  ”, Raporty i wspomnienia Société d'Histoire & d'Archéologie de Senlis, lata 1931-33 , Senlis, Imprimies Réunies, seria 6 e , t. .  IV,1934, s.  104-108 ( ISSN  1162-8820 , czytać online )

Powiązane artykuły

• Kościół Saint-Nicolas de Raray
• Lista gmin w Oise

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Urzędu Miasta

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
2. Pojęcie obszarów atrakcyjnych dla miast zostało zastąpione wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „  Raray  ” na Lion1906.com (dostęp 26 lipca 2011 ) .
2. granic i inne informacje topograficzne według mapy topograficznej 1: 25000 „TOP 25” IGN, widoczne w 3D na stronie „  Geoportalu  ” (dostępnym na 1 st lipca 2011 roku ) . Odległości mierzone przez narzędzie oferowane w trybie oglądania 3D.
3. Zobacz „  Rozkłady jazdy  ” w Oise Mobilité (przegląd w dniu 6 lipca 2011 r . ) .
4. Por. „  Prezentacja drewna Haut-Montel i Raray znieff  ” na stronie „  DREAL Picardie - Wyszukiwanie przez gminę podziału na strefy dziedzictwa przyrodniczego i krajobrazowego Pikardii  ” (konsultacja z 6 lipca 2011 r . ) .
5. [PDF] „  Vallée de la Nonette  ” na stronie „  DREAL Picardie - Wyszukaj według gminy podział na strefy dziedzictwa przyrodniczego i krajobrazowego w Pikardii  ” (dostęp: 6 lipca 2011 ) .
6. Por. Marc Durand , „  Chaussée Brunehaut w Raray i Bray (Oise): droga rzymska czy droga celtycka? Z Senlis Soissons  ”, test Archeologicznego Oise , n O  81976, s.  35-38 ( ISSN  2104-3914 , DOI  10.3406 / pica.1976.1068 ).
7. Raray znajduje się 131  km od Ault .
8. "  Średnie miesięczne temperatury i opady w Creil  " , na Météo France ,2008(dostęp 25 października 2010 ) .
9. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd 2 kwietnia 2021 r . ) .
10. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
11. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
12. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewni Paryża  ” na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
13. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
14. Ernest Nègre , General Toponymy of France  : Etymology of 35,000 Place Names , Vol.  1: Formacje preceltyckie, celtyckie, romańskie , Genewa, Librairie Droz, rozdz.  „Romańskiego i publikacje francuski” ( N O  193)1990, 1869  s. ( ISBN  978-2-600-02884-4 , czytaj online ). § 5532, s. 346.
15. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
16. "  Rebelianci burmistrzowie wkraczają na talerz  ", Le Parisien, wydanie Oise ,2 maja 2009( czytaj online , sprawdzono 20 września 2014 r. ).
17. „  Prefekt rozwiązuje wspólnotę gmin  ”, Le Parisien ,29 kwietnia 2009( czytaj online ).
18. „  Nowy układ między społecznościami  ”, Le Parisien, wydanie Oise ,8 października 2009( czytaj online ) „Na wciąż dymiących popiołach społeczności gmin Pays de Senlis (CCPS) rodzą się nowe podmioty, odzwierciedlające rozpad Pays de Senlis, obecnie dobrze podzielonego. Spośród dziewiętnastu gmin tworzących CCPS największe postępy w nowej organizacji poczyniły trzynaście powstańczych wiosek, które chciały i zostały rozwiązane. (...) To nowe zgrupowanie międzygminne weszło teraz w bardziej konkretną fazę, ponieważ prefekt Oise właśnie zatwierdził jego zakres i statut. Z nieco mniej niż pięcioma tysiącami mieszkańców, trzynastu członków Cœur Sud Oise ma teraz w ręku swoją międzygminną przyszłość, aby stworzyć wspólnotę gmin na ludzką skalę, o której marzyli ” .
19. Sekcja III artykułu L. 5210-1-1 ogólnego kodeksu władz lokalnych , Légifrance
20. „  Cœur Sud Oise stawia opór współpracy międzygminnej  ”, Le Parisien, wydanie Oise ,14 października 2015( czytaj online ).
21. „  Nowy resortowy plan współpracy międzygminnej  ” [PDF] , Podpisanie dekretu zatwierdzającego nowy resortowy plan współpracy międzygminnej , Prefektura Oise,24 marca 2014 r(dostęp 17 stycznia 2017 ) , s.  24-25.
22. „  Oise: oto nowy sfinalizowany plan departamentu  ”, L'Observateur de Beauvais ,13 października 2016 r( czytaj online ).
23. „  Życzenia na pożegnanie dla Cœur Sud Oise  ”, Le Parisien, wydanie Oise ,16 grudnia 2016 r( czytaj online ) „Senlis Sud Oise zaznaczy odrodzenie Pays de Senlis - nie licząc jednak Orry-la-Ville, które dołączyło do obszaru Cantilienne - ale w spokojniejszym klimacie niż ten, który doprowadził do rozwiązania tego ostatniego w 2009 roku. Poważne nieporozumienia między Senlis a trzynastoma gminami, które miały założyć Coeur Sud Oise, spowodowało separację. „Przede wszystkim należy podkreślić nasze ludzkie żniwo” - podsumowuje Alain Battaglia. Coeur Sud Oise umożliwiło nam nawiązanie bardzo silnych kontaktów między nami i nigdy nie zostanie nam to odebrane ” .
24. „  Burmistrz od ojca do syna  ”, Le Courrier picard, wydanie Sud-Oise ,22 stycznia 2014( czytaj online ) „Radny gminy od 1977 r. Jean-Marc de La Bédoyère został wybrany burmistrzem w 1995 r .; podobnie jak przed nim jego dziadek Henry, jego ojciec Antoine, jego wujek Jean i jego brat Yves. Krótko mówiąc, sprawa rodzinna ” .
25. "  Raray  " , Cartes de France ( ostatnia wizyta 25 września 2014 ) .
26. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
27. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
28. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
29. „  Ewolucja i struktura populacji w Raray w 2007 r.  ” Na stronie internetowej INSEE (przeglądano 25 października 2010 r . ) .
30. „  Wyniki spisu ludności Oise 2007  ” na stronie internetowej INSEE (dostęp: 25 października 2010 ) .
31. „  Zamek myśliwskie żywopłoty, ściany zamku i farmy  ” , Ogłoszenie N O  PA00114826, bazowe Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
32. Por. „  Raray i jego zamek  ”, Bulletin du GEMOB , Beauvais, n os  90-91,2001, s.  12-13, 16 i 25-30 (zawiera kilka artykułów, każdy podpisany przez jednego z trzech autorów)..
33. André Hallays , „  Spacerując po dwóch zamkach Valois: Ognon i Raray  ”, Journal des debates , Paryż,22 grudnia 1911( czytaj online [jpg]).
34. Apostolskiej "  Raray (kanton Pont-Sainte-Maxence)  " , na Przeoratu Bray (dostęp 27 lipca 2011 ) i "  Historia  " na Golf de Raray (obejrzano 1 st maja 2010 ) .
35. Por. Marc Durand i Geneviève Mazel, Raray et son château , op. cit. , s. 13, 16 i 20.
36. Por. Marc Durand i Geneviève Mazel, Raray et son château , op. cit. , s. 7 i 25; aby zobaczyć stare zdjęcia gospodarstwa, por. „  AP67L03233  ” , zawiadomienie n o  APTCF07164, baza pamięci , francuski Ministerstwo Kultury .
37. „  Saint-Nicolas de Raray Kościoła  ” , wypowiedzenia n °  PA00114827, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
38. Marc Durand i Geneviève Mazel, Raray i jego zamek , op. cit. , s. 9-10.
39. Dominique Vermand , Kościoły Oise: Canton of Pont-Sainte-Maxence, Valois and the Oise valley , Beauvais, General Council of Oise, przy wsparciu OTSI Verneuil-en-Halatte, ok. 1998, 32  s. , s.  14.
40. „  Portal i obudowa starej plebanii  ” , wypowiedzenia n °  PA00114828, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
41. Por. Marc Durand i Geneviève Mazel, Raray et son château , op. cit. , s. 56-57.
42. Por. Marc Durand i Geneviève Mazel, Raray et son château , op. cit. , s. 7 i 25.