Courteuil

Courteuil
Kościół Saint-Gervais w Courteuil.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Hauts-de-France
Departament	Oise
Miasto	Senlis
Międzyspołeczność	Wspólnota gmin Senlis Sud Oise
Mandat burmistrza	François Dumoulin 2020 -2.026
Kod pocztowy	60300
Kod wspólny	60170
Demografia
Ludność miejska	586  mieszk. (2018 )
Gęstość	110  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	49 ° 11 ′ 59 ″ na północ, 2 ° 32 ′ 09 ″ na wschód
Wysokość	Min. 42  m Maks. 84  m
Powierzchnia	5,32  km 2
Rodzaj	Gmina wiejska
Obszar atrakcji	Paryż (gmina Korona)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Senlis
Ustawodawczy	Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France Courteuil Geolokalizacja na mapie: Oise Courteuil Geolokalizacja na mapie: Francja Courteuil Geolokalizacja na mapie: Francja Courteuil

Courteuil jest francuski gmina znajduje się w dziale z Oise w Hauts-de-France regionu .

Geografia

Sytuacja

Courteuil znajduje się na południu departamentu Oise , w ortodromicznej odległości 41  km na północny wschód od Paryża , między Chantilly i Senlis , na północ od lasu Chantilly iw dolinie Nonette . Miasto składa się z dwóch bardzo odmiennych wiosek, oddalonych 1,3  km od jednego centrum od drugiego: starego miasta Courteuil, dziś pozbawionego sklepów, oraz wioski Saint-Nicolas-d'Acy, dawniej Saint -Nicolas-lès-Senlis. Rzeczywiście, tylko 700  m oddziela wioskę od centrum administracyjnego dzielnicy . Courteuil znajduje się zaledwie 400  m od Saint-Léonard, stolicy sąsiedniego miasta Avilly-Saint-Léonard, gdzie znajduje się ratusz, szkoła i kościół. Oprócz tych dwóch sąsiednich gmin, o których już wspomniano, Courteuil ma trzy inne sąsiednie gminy: Apremont i Aumont-en-Halatte na północy, obie na południowym skraju lasu Halatte i Vineuil-Saint-Firmin na zachodzie. To miasto leży pomiędzy Courteuil i Chantilly, innym średniej wielkości miastem w pobliżu, tylko 6  km od RD 924 Senlis - Chantilly.

Gminne gminy

Gminy graniczące z Courteuil

Apremont		Aumont-en-Halatte
Vineuil-Saint-Firmin		Senlis
	Avilly-Saint-Léonard

Droga RD 924, zorientowana w kierunku wschód-zachód, jest jedyną godną uwagi osią drogową miasta. Przez Avilly i krótką drogę RD 138 prowadzi do drogi RD 924a Chantilly - La Chapelle-en-Serval ( RD 1017 - A 1 - Paryż zjazdem nr 7 w Survilliers / Saint-Witz ). Wszystkie inne trasy przebiegają przez Chantilly lub Senlis, ważny węzeł drogowy. Droga RD 924 nie przecina wioski Courteuil ani wioski Saint-Nicolas, ale przechodzi na północnym krańcu dwóch małych miasteczek. Są one połączone ze sobą oraz z Avilly-Saint-Léonard drogą gminną.

Transport publiczny

Courteuil, obsługiwany przez linię kolejową Chantilly - Senlis do października 1950 r., Ze stacją Saint-Firmin 1,8  km na północny zachód od Courteuil i przystankiem Saint-Nicolas-Aumont na 1, 1  km na północ od Saint-Nicolas, już nie ma stacja kolejowa.

Stacja Chantilly - Gouvieux jest jednak blisko, a linia autobusowa nr 15 Chantilly - Senlis łączy się z SNCF na stacji Chantilly. Ta linia korzysta z częstych usług, z dwudziestu jeden kursami w obie strony w ciągu tygodnia i działa każdego dnia w roku . Courteuil jest więc jednym z nielicznych małych miasteczek w Oise, które są obsługiwane przez linie autobusowe w niedziele i święta.

Z kalwarii Courteuil (przystanek „4 Vents” zgodnie z nazwą starej gospody) podróż trwa 16 minut do stacji Chantilly i 9 minut do Senlis; cena biletu w jedną stronę wynosiła 3 euro w 2011 roku, w przypadku Chantilly lub Senlis. Courteuil jest również obsługiwany przez linię 7 Senlis - Creil . Linia ta jest obsługiwana przez siedem kursów w obie strony od poniedziałku do piątku (w czasie wakacji szkolnych tylko cztery kursy do Creil), a także przez kilka rzadkich połączeń w soboty.

Środowiska naturalne

Terytorium gminy nie obejmuje żadnej działki samego lasu Chantilly i jest również słabo zalesione w porównaniu ze wszystkimi sąsiednimi gminami. Wzdłuż Nonette znajduje się kilka małych prywatnych lasów. Na północy za niewielką część Bois du Lieutenant, ogromnego przybudówki lasu Halatte, należącego jednak do posiadłości Chantilly Institut de France, odpowiada miasto Courteuil. Są to działki 7, 8, 15 i 20 noszące przydomek „Bois de la Vidamée  ”. Znajduje się tam najwyższy punkt miasta, 83,2  m npm Najniższy punkt znajduje się w dolinie Nonette z wilgotnymi łąkami i starymi gajami rzeżuchy.

Środowisko

Dziedzictwo przyrodnicze i krajobrazowe Courteuil jest chronione przez dwa ZNIEFF . Pierwszym, typu 1, jest „masyw leśny Halatte” krajowy nr 220005064. Obejmuje on Courteuil las Vidamée. Ponieważ ciągłość między masywami Halatte i Chantilly, ważna dla wymiany dużych zwierząt, zostaje przerwana przez ogrodzony teren parku Château de Chantilly , powstał drugi ZNIEFF typu 2. Nazywany „Halatte / Chantilly między lasami”, numer krajowy 220014330, obejmuje niezalesione obszary między Apremont a skrajem lasu Chantilly. Północna część gminy Courteuil, na północ od RD 924, wkracza na obszar przyrodniczy sklasyfikowany jako „Domaine de Chantilly”, utworzony dekretem z dnia 28 grudnia 1960 r. Na podstawie ustawy z dnia 2 maja 1930 r. O ochronie pomniki przyrody i miejsca o charakterze artystycznym, historycznym, naukowym, legendarnym lub malowniczym . Cała gmina dotyczy również zarejestrowanego naturalnego obszaru doliny Nonette, utworzonego następnie dekretem z 6 lutego 1970 r . Ta zarejestrowana strona stanowiła prefigurację regionalnego parku przyrodniczego Oise-Pays de France ze swojej części położonej w Oise, utworzonego dekretem z 13 stycznia 2004 r. I obejmującego całe miasto Courteuil.

Planowanie miasta

Typologia

Courteuil jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o niewielkim lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Paryża, którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Toponimia

Courteuil pochodzi od Courtila, który po starofrancusku wyznaczył ogród

Historia

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto położone jest w powiecie Senlis w departamencie Oise . Do wyboru deputowanych jest częścią czwartego okręgu wyborczego Oise .

Od 1801 roku należy do kantonu Senlis . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. Haumont-en-Halatte pozostaje częścią tego kantonu, którego liczba gmin została zmniejszona z 17 do 14 gmin.

Międzyspołeczność

Do początku 2009 r. Miasto należało do wspólnoty gmin Pays de Senlis, które zrzeszały 19 gmin.

W następstwie głębokich sporów między wybranymi członkami gmin członkowskich, prefekt zdecydował o rozwiązaniu międzygminności w dniu 30 kwietnia 2009.

Zezwala na utworzenie:
- wspólnoty gmin Trois Forêts (CC3F) z 5 gminami Senlis , Aumont-en-Halatte , Courteuil, Chamant i Fleurines .
- wspólnota gmin Cœur Sud Oise (CCCSO), zrzeszająca trzynaście gmin i z siedzibą w Ognon, jednym z najmniejszych zrzeszeń międzygminnych.

Zgodnie z przepisami ustawy o nowej organizacji terytorialnej Republiki (ustawa NOTRe) z dnia 7 sierpnia 2015 r., Która przewiduje, że publiczne zakłady współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym muszą mieć minimum 15 000 mieszkańców, program departamentalnej współpracy międzygminnej zatwierdzony przez prefekta Oise w dniu24 marca 2016 rw szczególności przewiduje połączenie wspólnoty gmin Trois Forêts i wspólnoty gmin Cœur Sud Oise.

Po konsultacji z zainteresowanymi radami gminnymi i gminnymi, nowa wspólnota międzygminna, skutecznie odtwarzająca dawną wspólnotę gmin Pays de Senlis (bez Orry-la-Ville ), której rozpad w 2010 r. Stworzył te dwie wspólnoty, została utworzona w1 st styczeń 2017 dekretem prefektury z dnia 14 listopada 2016 r pod nazwą wspólnoty gmin Senlis Sud Oise , do której należy obecnie gmina.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
przed 1995 rokiem	Marzec 2008	Jacques Foureaux	płyta DVD
Marzec 2008	2014	Pierre Blanchard
2014	W toku (stan na 29 sierpnia 2014)	Francois Dumoulin		Inżynier

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.

W 2018 roku miasto liczyło 586 mieszkańców, o 6,54% mniej niż w 2013 roku ( Oise  : + 1,44%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
321	276	291	329	276	285	285	270	295

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
270	272	247	267	272	248	248	241	294

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
288	274	309	278	306	313	300	306	297

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009	2014
328	503	613	570	558	631	639	640	624

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
586	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Piramida wieku w 2007 roku

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (27,2%) jest rzeczywiście wyższy niż krajowy (21,6%) i resortowy (17,5%). Podobnie jak w rozkładzie krajowym i departamentalnym, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,1%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).

Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:

• 48,9% mężczyzn (0-14 lat = 19,2%, 15-29 lat = 13,7%, 30-44 lata = 16,6%, 45-59 lat = 26,2%, powyżej 60 lat = 24,3%);
• 51,1% kobiet (od 0 do 14 lat = 18,3%, od 15 do 29 lat = 8,3%, od 30 do 44 lat = 19,3%, od 45 do 59 lat = 24,2%, powyżej 60 lat = 30%).

Piramida wieku w Courteuil w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0.3	90 lat lub więcej	0.0
8.3	75 do 89 lat	10.4
15.7	60 do 74 lat	19.6
26.2	45 do 59 lat	24.2
16.6	30 do 44 lat	19.3
13.7	15 do 29 lat	8.3
19.2	0 do 14 lat	18.3

Piramida wieku na wydziale Oise w 2007 r. W procentach

Mężczyźni	Klasa wieku	Kobiety
0,2	90 lat lub więcej	0.8
4.5	75 do 89 lat	7.1
11.0	60 do 74 lat	11.5
21.1	45 do 59 lat	20.7
22,0	30 do 44 lat	21.6
20,0	15 do 29 lat	18.5
21.3	0 do 14 lat	19.9

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zabytki historyczne

Miasto Courteuil ma dwa zabytki , oba znajdują się w miejscowości Courteuil.

• Kościół Saint-Gervais , Church Street / rue du Calvaire (wymienione zabytkiem dekretem z dnia 20 lutego 1970 ): pierwotnie zbudowany w XIII th  wieku kościół został mocno przebudowany w XVI -tego  wieku. Z początków zachował się jedynie prymitywny gotycki chór o dwóch przęsłach, zakończony płaską absydą przebitą pojedynczym ostrołukowym oknem bez maswerków . Podczas pierwszej połowy XVI- XX  wieku, zabezpieczenia dwóch przęseł dodaje się również do północy chóru. Jest ekstrawagancki w stylu , o czym wyraźnie świadczy jego wschodnie okno. Każdy z dwóch zatok pokryta jest niezależny siodłowym dachem , prostopadle do osi centralnej statku, z zatem dwa odrębne szczytami na północy. Aby komunikować się z nawy z chórem An arch w półkolisty jest wywiercony w ścianie północnej pierwszego przęsła chóru, natomiast ściana jest po prostu usuwany północ od drugiej wnęce. Podczas drugiej połowy XV XX  wieku, drugi nawa dodano do południa, tym razem z jednej ręki i wspólnym zębnikiem z dwoma zakresami. Obecnie wymagany jest styl renesansowy , o czym świadczą półkoliste okna i ustawione pod kątem i zwieńczone wazonami skośne przypory . Połączenie z nawą środkową uzyskuje się w bardziej elegancki sposób, zastępując dolną część południowej ściany prezbiterium dwoma łukami opadającymi pośrodku na jednej cylindrycznej kolumnie . Ta operacja wymaga odzyskiwania złożony podbudowę, ponieważ dwa prążkowane sklepienia z XIII p  wieku są zachowane.

Łuk triumfalny padając na dwóch stolic haków pozostaje również oryginalne. Nawa z dwóch przęseł, z pojedynczym przejściem na północy, jest zbudowany na początku XVII -tego  wieku. Jest to dość elegancka konstrukcja łącząca w sobie styl renesansowy i półkoliste okna z jeszcze gotyckim sklepieniem żebrowym. Od południa przy braku nawy bocznej zakrystia zajmuje kąt między nawą a południową. Zachodni portal w uchwycie kosza zwieńczony jest wnęką z posągiem, a wyżej ścianę przepruto oculusem . Mała dzwonnica w ramie wznosi budynek centrum.

• Kalwaria Abbé Prévost , rue du Calvaire / RD 924 , w Courteuil (zaklasyfikowana jako zabytek historyczny dekretem z 26 stycznia 1950 r. ): Było to jedno z pierwszych miejsc pamięci literackiej zaklasyfikowanych we Francji. Kalwaria znajduje się na skrzyżowaniu dróg przy jednym z wjazdów do wioski, z widokiem na pola i las Halatte od północy i otoczona czterema lipami . Nie ma żadnej architektonicznej osobliwości, z prostym żelaznym krzyżem zwieńczonym żłobioną kolumną wyłaniającą się z sześciennego cokołu. Według umieszczonej tam tablicy pamiątkowej powieściopisarz doznał apopleksji w tym miejscu 25 listopada 1763 roku  ; według innych wersji jego śmierć nastąpiłaby 23., a udar miałby miejsce w Saint-Firmin (gdzie miał swój dom), a nawet w pobliżu opactwa Royaumont .

• Kościół Saint-Gervais de Courteuil.

• Gehenna Abbé Prévosta, miejsce literackiej pamięci.

• Pomnik wojenny przed bramą kościoła.

• Młyn Saint-Nicolas-d'Acy, znany jako „młyn Denise”.

• Myjnia Saint-Nicolas-Acy, rue du Gué.

Inne elementy dziedzictwa

• War memorial , przed portalem kościoła: ten pomnik, który przybiera formę zapakowanych obelisk , wzniesiony na cześć żołnierzy, którzy zginęli dla Francji podczas pierwszej wojny światowej .

• Denise Mill Street Dolina w Saint-Nicolas-d'Acy na Nonette  : pierwszy młyn wodny został wybudowany w tym miejscu w XI th  century, własność klasztorze Saint-Nicolas (dawniej znajduje się na bieżącym RD 924 , w miejscu posiadłość, park Saint-Nicolas, w którym znajduje się również grób Abbé Prévosta). Młyn kilkakrotnie zmieniał zadanie; był to młyn , młyn pszenicy , pranie z wełny pomiędzy 1808 a 1827 , a przędzenie z bawełny i wreszcie wełny. Stary młyn, położony na wyspie między rzeką a wyścig młyna , została wyparta przez dużego kompleksu budynków na zachodzie, zgrupowanych wokół dziedzińca pod koniec XIX th  century: młyn kamień, który działał tylko dla nielicznych lat. Od 1900 roku na terenie obiektu powstała fabryka pomiarów liniowych, przyrządów optycznych i precyzyjnych, należąca do rodziny Denise. Wirnika , chociaż wciąż w miejscu, został wycofany w 1911 i zastąpiony przez turbinę , która realizowana do 1964 roku .

• Dom umyć od Saint-Nicolas-d'Acy, rue du GUE  : dom pranie ustala się na prawym brzegu Nonette. Chroniony jest przez masywny, kamienny budynek, otwarty od południa, z dwuspadowym dachem pokrytym dachówką .

• Mały młyn w Saint-Nicolas-d'Acy lub młyn w Chaussée, o którym mówi młyn Descamps, rue de la Vallée, poza wioską na południu: zaledwie dwieście metrów w dół rzeki za młynem Denise znajduje się drugi młyn. Jego istnienie jest tak stare jak życie jego sąsiada, a także zależało od przeoratu Saint-Nicolas. Obecne budynki pochodzą głównie z XIX TH i na początku XX th  wieku. Są mniejsze niż duże warsztaty młyna Denis, ale jego zdolność produkcyjna mąki była w rzeczywistości większa niż ta ostatnia. Młyn zachował również swoje koło łopatkowe , mieszczące się w małej oficynie.

• Stary młyn Courteuil i młyn, rue Eusèbe-Fasquel: młyn na Nonette, ostatni budynek Courteuil jest na drodze do Saint-Léonard, dawniej zależał od seigneury z Chantilly i został zbudowany w 1517 roku . To był młyn pszenny, który został zastąpiony w połowie XIX -go  wieku przez nowego młyna według najnowszej technologii amerykańskiej. Jego dom pozostał, ale młyn był ofiarą wielkiego pożaru w 1954 roku i musiał zostać odbudowany w 1955 roku z pierwszego piętra. Moulin de Courteuil SA jest dzisiaj ostatnim młynem w dolinie Nonette, który nadal działa, i najważniejszym młynem w departamencie Oise. W 1980 roku , zatrudniając dwunastu pracowników, produkowała 24 000 ton mąki rocznie  , z czego 80% dostarczano luzem do piekarzy przy użyciu floty siedmiu ciężarówek.

• Stary most nad Nonette i poidło , rue Eusèbe-Fasquel: kamienny most z dwoma obniżonymi łukami, który tworzy całość z sąsiednim poidłem. Ten ostatni jest przedstawiany jako jednostronny bród z bardzo starą nawierzchnią. Most nie jest widoczny od strony górnej, ponieważ Nonette przecina posesję młyna otoczoną murem obwodowym. Po stronie dolnego rzeki Nonette wchodzi do prywatnej domeny Château de Courteuil.

• Myjnia Courteuil, rue Eusèbe-Fasquel: ta pralnia na lewym brzegu Nonette jest otwarta od północy i zwrócona w stronę rynny. Mały kamienny budynek przeszedł przekształcenia po tym, jak został zniechęcony jako pralnia; dwa z trzech przęseł są zamknięte ścianami z listew.

• „Mały młyn” Saint-Nicolas-d'Acy.

• Siedziba młyna, który przetrwał pożar w 1954 roku.

• Stary most nad Nonette i stary młyn Courteuil.

• Poidło obok starego mostu nad Nonette.

• Myjnia Courteuil, naprzeciw wodopoju iw pobliżu starego młyna.

Osobowości związane z gminą

• Abbe Prevost zmarł w mieście w 1763 roku.
• Joseph Corda (1773-1843), generał wojsk Republiki i Cesarstwa, zginął w Saint-Nicolas-d'Acy.
• Louis-Vincent Chéry urodził się tam w 1754 roku.

Zobacz też

Bibliografia

• Françoise Ligny-Pouillas i Philippe Racinet , „  Saint-Nicolas Acy: kwitnący zakład klasztorny  ” Przegląd Archeologiczny Pikardia Senlis, Pikardiańskie Towarzystwo Archeologiczne, No bones  1-2,1991, s.  35-55 ( czytaj online )
• Amédée Vattier (opat), Parafia Courteuil przed 1800 r. , W: Archaeological Committee of Senlis, Reports and Memories , rok 1875, Imprimerie d'Ernest Payen, Senlis 1876, 454 s., P. 255-268 Przeczytaj w Gallica
• Amédée Vattier (opat), Historical notes on the priory of Saint-Nicolas-d'Acy , w: Archaeological Committee of Senlis, Reports and Memoirs , 1880s, 1882-83, 1886 and 1887, Imprimerie d'Ernest Payen / by Eugène Dufresne (od 1884), Senlis 1881/1884/1887/1888; 418/378/226/254 s. ; p. 227-302, odp. 61-108, odp. 3-80, odp. 159-169 można odczytać na Gallica (1 ul część) , można odczytać na Gallica ( 2 PL część) , na Gallica ( 3 e część) i odczytać na Gallica (indeks alfabetyczny)

Powiązane artykuły

• Kościół Saint-Gervais de Courteuil
• Lista gmin w Oise

Linki zewnętrzne

• Plik statystyczny miasta na stronie INSEE

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
2. Pojęcie obszarów atrakcyjnych dla miast zostało zastąpione wpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Graniczne gminy i inne informacje topograficzne zgodnie z mapą topograficzną IGN 1:25 000 „TOP 25”, dostępną w 3D na stronie „  Geoportail  ” (dostęp 25 października 2011 r . ) . Odległości mierzone przez narzędzie oferowane w trybie oglądania 3D.
2. Zobacz [PDF] „  Line 15  ” , Oisé Mobilité (dostęp 25 października 2011 ) .
3. Zobacz „  Badania harmonogramu  ” , w Oise Mobilité (konsultacja: 25 października 2011 ) .
4. Por. „  Prezentacja znieff Massif forestier d'Halatte  ” na DREAL Picardie (przegląd: 25 października 2011 ) .
5. Por. „  Prezentacja miejsc wymiany znieff Interforest (przejście dużych zwierząt) Halatte / Chantilly  ” , na DREAL Picardie (przegląd: 25 października 2011 ) .
6. Por. [PDF] „  Domaine de Chantilly  ” , na DREAL Picardie (dostęp 25 października 2011 ) .
7. Por. [PDF] „  Vallée de la Nonette  ” , na DREAL Picardie (dostęp 25 października 2011 ) .
8. Por. [PDF] „  Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej z dnia 15 stycznia 2004 r., Str. 1143-1144  ” , na DREAL Picardie (konsultowano 25 października 2011 ) .
9. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd 2 kwietnia 2021 r . ) .
10. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
11. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
12. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewni Paryża  ” na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
13. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 2 kwietnia 2021 ) .
14. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
15. "  Rebelianci burmistrzowie wkraczają na talerz  ", Le Parisien, wydanie Oise ,2 maja 2009( czytaj online , sprawdzono 20 września 2014 r. ).
16. „  Prefekt rozwiązuje wspólnotę gmin  ”, Le Parisien ,29 kwietnia 2009( czytaj online ).
17. „  Nowy układ między społecznościami  ”, Le Parisien, wydanie Oise ,8 października 2009( czytaj online ) „Na wciąż dymiących popiołach społeczności gmin Pays de Senlis (CCPS) rodzą się nowe podmioty, odzwierciedlające rozpad Pays de Senlis, obecnie dobrze podzielonego. Spośród dziewiętnastu gmin tworzących CCPS największe postępy w nowej organizacji poczyniły trzynaście powstańczych wiosek, które chciały i zostały rozwiązane. (...) To nowe zgrupowanie międzygminne weszło teraz w bardziej konkretną fazę, ponieważ prefekt Oise właśnie zatwierdził jego zakres i statut. Z nieco mniej niż pięcioma tysiącami mieszkańców, trzynastu członków Cœur Sud Oise ma teraz w ręku swoją międzygminną przyszłość, aby stworzyć wspólnotę gmin na ludzką skalę, o której marzyli ” .
18. Sekcja III artykułu L. 5210-1-1 ogólnego kodeksu władz lokalnych , Légifrance
19. „  Cœur Sud Oise stawia opór współpracy międzygminnej  ”, Le Parisien, wydanie Oise ,14 października 2015( czytaj online ).
20. „  Nowy resortowy plan współpracy międzygminnej  ” [PDF] , Podpisanie dekretu zatwierdzającego nowy resortowy plan współpracy międzygminnej , Prefektura Oise,24 marca 2014 r(dostęp 17 stycznia 2017 ) , s.  24-25.
21. „  Oise: oto nowy sfinalizowany plan departamentu  ”, L'Observateur de Beauvais ,13 października 2016 r( czytaj online ).
22. „  Życzenia na pożegnanie dla Cœur Sud Oise  ”, Le Parisien, wydanie Oise ,16 grudnia 2016 r( czytaj online ) „Senlis Sud Oise zaznaczy odrodzenie Pays de Senlis - nie licząc jednak Orry-la-Ville, które dołączyło do obszaru Cantilienne - ale w spokojniejszym klimacie niż ten, który doprowadził do rozwiązania tego ostatniego w 2009 roku. Poważne nieporozumienia między Senlis a trzynastoma gminami, które miały założyć Coeur Sud Oise, spowodowało separację. „Przede wszystkim należy podkreślić nasze ludzkie żniwo” - podsumowuje Alain Battaglia. Coeur Sud Oise umożliwiło nam nawiązanie bardzo silnych kontaktów między nami i nigdy nie zostanie nam to odebrane ” .
23. "  Courteuil  " , Cartes de France (dostęp: 29 sierpnia 2014 ) .
24. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
25. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
26. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
27. „  Ewolucja i struktura ludności w Courteuil w 2007 roku  ” , na miejscu INSEE (dostępnym na 1 st listopada 2010 ) .
28. „  Wyniki spisu ludności z Oise w 2007 roku  ” , na miejscu INSEE (dostęp na 1 st listopada 2010 ) .
29. „  Eglise Saint-Gervais  ” , zawiadomienie n o  PA00114648, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
30. Dominique Vermand , Kościoły Oise: Cantons of Chantilly and Senlis , Beauvais, General Council of Oise, przy wsparciu gmin kantonów Chantilly i Senlis,2002, 54  s. , s.  16.
31. Zbiorowe , Miejskie studium miasta Courteuil , Orry-la-Ville, regionalny park przyrody Oise-Pays de France,2010, 174  str. ( czytaj online [PDF] ) , str.  60-61.
32. [PDF] „  Odkryjmy wioski parku: Courteuil, Saint-Nicolas d'Acy, Avilly-Saint-Léonard  ” , w PNR Oise-Pays de France (dostęp 24 października 2011 ) .
33. Por. Studium urbanistyczne gminy Courteuil , op. cit. , s. 60; i Henri-Louis Duclos (opat) , Histoire de Royaumont: jego założenie przez Saint-Louis i jego wpływ na Francję, tom drugi , Paryż, Ch. Douniol,1867, 800  pkt. ( czytaj online ) , s.  481-489. Na tablicy widnieje następujący tekst: „Oto padł, uderzony apopleksją 25 listopada 1763 r. Około godziny piątej wieczorem kapłan Dom Ant-François PREVOST, mnich po ślubach. św. Benoît, autora wielu dzieł i historii Kawalera Grieux. i Manon Lescaut ". opublikowane w 1734" .
34. Por. Maurice Delaigue , La Nonette: Prestiżowa dolina na północ od Paryża - Nanteuil, Versigny, Baron, Montlognon, Fontaine-Chaalis, Borest, Montlévêque, Chaalis, Senlis , Sl, sn, sd (ok. 1980), 190  pkt. ( ISBN  978-2-9504569-2-2 i 2-9504569-2-8 ) ; p. 50.
35. Por badania miejskiej gminy Courteuil , op. cit. , s. 59 i 62-63.
36. Patrz studium urbanistyczne gminy Courteuil , op. cit. , s. 23 i 64.
37. Por. Maurice Delaigue, La Nonette , op. cit. , s. 51.