Mée-sur-Seine

Mée-sur-Seine
Ratusz.
Herb	Logo
Administracja
Kraj	Francja
Region	Ile-de-France
Departament	Sekwana i Marna
Miasto	Melun
Międzywspólnotowość	CA Melun Val de Seine
Mandat burmistrza	Franck Vernin 2020 -2026
Kod pocztowy	77350
Wspólny kod	77285
Demografia
Miły	Znaczy
Ludność miejska	21071 mieszk  . (2018 )
Gęstość	3 946  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	48°32′00″ północ, 2°37′44″ wschód
Wysokość	Min. 37  m Maks. 80  m²
Powierzchnia	5,34  km 2
Rodzaj	Społeczność miejska
Jednostka miejska	Paryż ( przedmieście )
Obszar atrakcji	Paryż (gmina o drugorzędnym biegunie)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Savigny-le-Temple
Ustawodawczy	11 th  dzielnicy Seine-et-Marne
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France Mée-sur-Seine Geolokalizacja na mapie: Seine-et-Marne Mée-sur-Seine Geolokalizacja na mapie: Francja Mée-sur-Seine Geolokalizacja na mapie: Francja Mée-sur-Seine
Znajomości
Stronie internetowej	le-mee-sur-seine.fr

Le Mée-sur-Seine to francuska gmina znajduje się w dziale z Seine-et-Marne w tym regionie Île-de-France .

Geografia

Lokalizacja

Miasto położone jest na prawym brzegu Sekwany na zachodzie iw ciągłości miasta Melun .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Mée-sur-Seine

Vert-Saint-Denis
Boissise-la-Bertrand		Melun
Napoje	Dammarie-les-Lys

Geologia i ulga

Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 1, odpowiadającej bardzo niskiej sejsmiczności. Wysokość waha się od 37 metrów do 80 metrów w najwyższym punkcie, centrum wsi znajduje się około 70 metrów nad poziomem morza (ratusz).

Miasto zbudowane jest częściowo na zboczach Sekwany , ale głównie na wapiennym płaskowyżu Brie pochodzącym z trzeciorzędu. Zbudowana w latach 70. stacja geotermalna zlokalizowana w dzielnicy Sorbiers pobierała z głębokich warstw gruntu gorącą wodę do ogrzewania części budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej miasta.

Hydrografia

System hydrograficzny gminy składa się z trzech wymienionych rzek :

• Seine , 774,76 km na południowy długa  rzeka , głównym śródlądowej, która przecina miasto, jak również
  • ramię Sekwany, 1,57  km  ;
  • rów 01 gminy Mée-sur-Seine, 2,80  km , dopływ Sekwany.

La Lyve lub Lives przecina dzielnicę Vieux-Mée i wpada do Sekwany.

Całkowita długość rzek w mieście wynosi 4,31  km .

Główny akwen miasta, jezioro Meckenheim , znajduje się w dzielnicy Courtilleraies.

Stacja wodna, która zaopatruje Mée w wodę pitną, znajduje się na rondzie z widokiem na Pénétrante, w dzielnicy Plein-ciel. Woda jest przetwarzana na południowy zachód od miasta, na skraju sąsiedniej miejscowości Boissettes .

Pogoda

Miesiąc	Sty.	luty	Marsz	kwiecień	może	czerwiec	Lip.	sierpień	wrz.	Październik	Listopad	grudzień	rok
Średnia minimalna temperatura ( °C )	2	2	4	5	9	12	14	14	11	8	5	3	7,4
Średnia maksymalna temperatura (° C)	16	18	22	25	29	33	35	36	31	26	20	17	15,7
Opady ( mm )	56,3	43,1	44,9	53,6	58	42,4	60,9	52,1	52,9	64,8	58	61,6	658,5

Źródło: MSN Meteo

Trasy komunikacyjne i transport

• Dojazd drogą:
  RD 39 zapewnia dostęp do miasta od strony zachodniej od Boissise-la-Bertrand . Dojazd z północy drogą RD 346 (z Vert-Saint-Denis ) lub D 306 przez rondo Europa . Na wschodzie miasto ma kilka ulic, które komunikują się bezpośrednio z Melun .
• Dojazd pociągiem:
  The kursuje na stacji Mée i łączy Paryż w 50 minut, a nawet w 35 minut z półbezpośrednim (tylko podróż w jedną stronę do Paryża, omnibus do Lieusaint, następnie bezpośrednio do Paryża Gare de Lyon, kursuje na początku dnia).
• Autobus:
  Miasto jest połączone z siecią transportową liniamiMelibus b fa jot. W piątek uruchomiła również bezpłatny transport wahadłowy, który obsługuje różne dzielnice miasta. Miasto jest obsługiwane przez linię trener Transdev N o  sieci 30A (Tournan-en-Brie - Melun).

Środowisko naturalne i bioróżnorodność

Inwentaryzacja obszarów przyrodniczych o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF) ma na celu objęcie obszarów najbardziej interesujących z ekologicznego punktu widzenia, głównie w celu poszerzenia wiedzy o narodowym dziedzictwie przyrodniczym i dostarczenia narzędzia wspomagającego podejmowanie różnych decyzji - decydenci uwzględniają środowisko w planowaniu regionalnym.

Terytorium gminy Mée-sur-Seine obejmuje typ 1 ZNIEFF , „Landes de Ste-Assise i Bois de Boissise-la-Bertrand” ( 833,78  ha ), obejmujący 5 gmin w departamencie. oraz dwa ZNIEFF typ 2  :

• „Bois de Bréviande” ( 237,84  ha ), obejmujący 2 gminy departamentu;
• „Bois et landes entre Seine-Port et Melun” (1 343,88  ha ), obejmujący 6 gmin w departamencie.

• ZNIEFF typ 1 mapa gminy.

• Mapa ZNIEFF typ 2 gminy.

Planowanie miasta

Typologia

Mée-sur-Seine jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , z czego jest gminą z drugorzędnym biegunem. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Mieszkaniowy

W 2017 r. łączna liczba mieszkań w gminie wyniosła 8616, z czego 27,1% stanowiły domy ( kamienice , domy wiejskie, pawilony itp.), a 72,5% stanowiły mieszkania .

Spośród tych mieszkań 90,6% stanowiły mieszkania podstawowe, 2,8% drugorzędne, a 6,6% niezamieszkałe .

Udział podatkowych gospodarstw domowych posiadających swoje główne miejsce zamieszkania było 42,5% wobec 56,4% lokatorów, w tym 44,7% pustym wynajętym HLM mieszkania ( mieszkań socjalnych ) oraz 1,1% mieści się bezpłatnie.

Zagospodarowanie terenu

W 2018 roku teren gminy podzielono na 58,4% terenów zurbanizowanych, 29,7% lasów, 6,4% nierolniczych sztucznych terenów zielonych, 2,1% wód kontynentalnych , 1,9% środowisk z roślinnością arbuzową i/lub zielną, 1,4% skomercjalizowanych stref przemysłowych i sieci komunikacyjnych oraz 0,5% gruntów ornych .

Morfologia miejska

Miasto posiada 25 wymienionych miejscowości administracyjnych.

Miasto podzielone jest na 5 dzielnic (Le Mée Village, La Croix Blanche, Plein Ciel, Les Courtilleraies-Gare i Les Courtilleraies-Circé) i mieści 4 parki (część Debreuil Park, Pozoblanco, Meckenheim, Chapu. W 2015 r. Le Mée -sur-Seine ma 7745 głównych rezydencji , z czego 3793 (49,0%) to mieszkania socjalne.

Dzielnice

• Wioska Le Mée: Wioska Le Mée to historyczna dzielnica, tradycyjnie nazywana również przez jej mieszkańców "Starym Mée". Nadal możesz zobaczyć gotycki kościół Notre-Dame-de-la-Nativity , rue de l'Eglise, w pobliżu Parc de la Lyve. W szczególności możemy zobaczyć ołtarz wyrzeźbiony przez Henri Chapu , rzeźbiarza miasta.

Obecny ratusz znajduje się w tej dzielnicy, pod adresem 555, route de Boissise. Muzeum Henri-Chapu , znajdujące się przy rue Chapu, jest poświęcone temu rzeźbiarzowi; ukrywa tynki kilku znanych dzieł rzeźbiarza i jest stałym miejscem animacji.Stara stacja Mée znajdowała się w tej dzielnicy, na dole rue Chapu; to był prosty postój oddany do użytku28 maja 1955i zniesiony w 1979 r. na rzecz nowej stacji w dzielnicy Courtilleraies. Pojedyncza platforma była dostępna po metalowej kładce.W tym samym miejscu znajdowała się wcześniej pierwsza kładka dla pieszych, postawiona w latach 30., kiedy zlikwidowano przejazd kolejowy, który umożliwiał ludziom poruszanie się po wiosce, od rue Chapu do rue de Lyve, po obu stronach dróg.

• La Croix Blanche: Nowsza dzielnica niż stare Mée, wybudowano tam nowocześniejszy kościół katolicki , a także centrum handlowe, różne kompleksy sportowe, liczne szkoły, miejskie konserwatorium muzyczne, kompleks kulturalny Le Mas, w którym znajduje się biblioteka multimedialna oraz wielofunkcyjna sala widowiskowa.

Obok Mas z centrum geotermalnego wystaje duży zielony komin, który od wczesnych lat 80-tych był wykorzystywany do ogrzewania dużej części dzielnicy, a także dzielnicy Courtilleraies. W 2008 roku 55% domów skorzystało z tej energii.Ponadto w 2007 r. szkoła Elsa-Triolet w tej dzielnicy została całkowicie przebudowana, aby dostosować ją do obecnych standardów.

• Plein Ciel: Dzielnica Plein Ciel znajduje się pomiędzy Melun i „  la penetrante  ”, na obrzeżach aglomeracji Melunais, i jest symbolizowana przez 19-piętrową wieżę mieszkalną, z której roztacza się wyjątkowy widok na region.

Budowę tej wieży przerwano z powodu braku środków w latach 60. XX wieku i wznowiono znacznie później, aby przywrócić oczekiwany przez architekta szkoły Le Corbusiera oczekiwany balans wizualny . Ostatnie skrzydło nie pochodzi z tej szkoły architektury.Ta dzielnica jest najmniejszą z dzielnic Mée-sur-Seine. Nadal obejmuje grupę szkolną (przedszkole i szkoła podstawowa, przychodnia lekarska i centrum handlowe u podnóża wieży).

• Les Courtilleraies: Najnowsza dzielnica miasta zbudowana w latach 80. i 90. , która skupia większość mieszkańców (50%). Sytuacja ta doprowadziła do podzielenia go na dwa sektory: Courtilleraies-Circé i Courtilleraies-Gare. Te dwa sektory obejmują dwie grupy szkolne, college, Maison de la Petite Enfance, centrum społeczne, Maison des Associations, park miejski, ratusz miejski, place zabaw dla dzieci, nową stację Mée , centrum handlowe, a krajowy urząd policji i urząd pocztowy. Kompleks sportowy z syntetycznymi boiskami do piłki nożnej, strefą rekreacyjną i ogólnodostępnym stadionem miejskim uzupełniają obiekty dzielnicy.

Niewielka część wyspy, na której rozwinęło się miasto Melun , należy do gminy Mée. Po wspólny wniosek miejskich rad z Melun na25 września 2008 i du Mée on 2 października 2008, toczy się obecnie procedura ponownego przyłączenia zachodniego krańca le Saint-Étienne do Melun.

Toponimia

Miejsce to zostało wyznaczone Mas w 1225, Le Meez w 1383, następnie Le Mez w 1496, Le Mée Les Melun w 1789

Le Mée, synonim mas , od łacińskiego manere (pozostać), ten sam rdzeń co dom; „Wiejskim gospodarstwie raczej odosobniony” lub oliwy z oliwek „środek ziemi, która do siewu, wymaganą do objętości ziarna”.

Le Mée stało się Le Mée-sur-Seine na wniosek rady miejskiej w 1939 roku.

Historia

• BC: Senonowie prawdopodobnie zajmują tę stronę.
• 1085: seigneury z rycerskich Pierre de Lives (The Lives to nazwa cieku wodnego, która przecina miasto) na terenie Mee.
• 1225: Mée-sur-Seine po raz pierwszy wymienione jest pod terminem „Mas”, którego pochodzenie przypisuje się albo średniowiecznemu łacińskiemu „mansusowi”, stąd starofrancuskie „manse” (gospodarstwo składające się z wiejskiego mieszkania), z łac. manere (pozostać) lub w imieniu ówczesnego pana miejsca: Thibaud de Mas.

W miejscu tym znajdowała się wówczas tylko farma, gospodarstwo rolne. Został zamknięty w latach 70. XX wieku, ale nadal można zobaczyć filary przy północno-wschodnim wejściu do miasta, w małym parku. Allée de la Bergerie jest ślad w miejscu, gdzie owce używane przyjść paść.

• XV E  (? -1504]): Artur waudetarski, władca Pouilly-le-Fort obejmuje panowanie Mee - twierdzy Marais-Market.
• 1676 jaśnie pan wraca do rodziny, która mieszkała w Fraguier Mee aż do XX -go  wieku.
• XVII th  produkcji wapna wieku aż do 1850 roku.
• 1771: pierwszy kościół.
• 1782: pierwsza szkoła.
• 1789: plan zarządzania, protoplasta księgi wieczystej , sporządzony na kilka lat przed Rewolucją, przedstawia miasto pod nazwą „Le Mée-Les Melun”
• 1889: budowa kościoła Matki Bożej Narodzenia Pańskiego.
• 1845: przyjazd kolei.
• 1938: „Le Mée” staje się „Le Mée-sur-Seine” na wniosek rady miejskiej.
• 1944: wyzwolenie miasta przez wojska alianckie, które przeprawiają się przez Sekwanę mostem tratwą i wspinają się obecną aleją Wyzwolenia.
• 1966-1973: rozwój dzielnic Croix Blanche i Plein Ciel.
• 1970-1971: budowa drogi ekspresowej do Melun („  przenikliwej  ”).
• 1979: otwarcie nowej stacji Mée i rozpoczęcie budowy dzielnicy Courtilleraies.
• 1992: budowa Mas. Przejście płomienia olimpijskiego z okazji Zimowych Igrzysk w Albertville .

Miasto przeżywa spektakularny rozwój od końca II wojny światowej i jest teraz podzielone na pięć dzielnic: Le Mée Village, Plein Ciel, Croix Blanche, Courtilleraies-Circé i Courtilleraies-Gare.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Miasto położone jest w dzielnicy Melun w departamencie Seine-et-Marne . W wyborach posłów od 2012 roku jest członkiem jedenastego okręgu wyborczego Seine-et-Marne .

Była częścią kantonu Melun-Nord od 1801 do 1975 roku , kiedy to dołączyła do nowego kantonu Savigny-le-Temple . Został on podzielony w 1991 roku, a miasto stało się wówczas kapitał z kantonu Mee-sur-Seine . W ramach redystrybucji kantonów z 2014 roku we Francji , miasto reintegruje kanton Savigny-le-Temple , w innej kompozycji niż powstał w 1991 roku.

Międzywspólnotowość

Gmina jest członkiem aglomeracji Melun-Val de Seine , publicznej instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym, który powstał pod koniec 2001 roku.

Trendy i wyniki polityki

W wyborach samorządowych w 2020 r. w Seine-et-Marne lista kierowana przez ustępującego burmistrza Francka Vernina (UDI) wygrała wybory w pierwszej turze z 60,21% oddanych głosów, wyprzedzając listę Nathalie Dauvergne-jovin (DVG). co uzyskało 39,78%, w głosowaniu 62,46% wstrzymujących się.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
1790	1792	Jacques Lantien		Prezydent Gminy
1792	1792	Pierre-Paul Gonin
1792	( Frimaire rok IV ) 1795	Jacques Lantien
( Frimaire rok IV ) 1795	( termidor rok IV ) 1796	Leclerc		urzędnik miejski
( termidor rok IV ) 1796	( VII rok prerii ) 1799	Georges Martin		urzędnik miejski
( VII rok prerii ) 1799	( rok prerii VIII ) 1800	Mangot		zastępca
( rok prerii VIII ) 1800	( rok kwiatowy X ) 1802	Rousseau
( rok kwiatowy X ) 1802	maj 1810	Louis-Marie-Henri de Caulaincourt
maj 1810	1815	Armand de Fraguier (wicehrabia)
1815	1817	Benjamin Bernard
1817	1830	przez Mauroy		Wicehrabia
1830	1835	Claude Cordier		Radny gminy kupiec wełny
1835	1849	Jean-Louis-Marie Ballu
1849	1852	Claude Cordier
1852	1853	Edmond de Fraguier (markiz)
1853	1857	Guillaume-Étienne Lantien
1857	1874	Edmond de Fraguier (markiz)
1874	1878	Alexis Waille
1878	1881	Edmond de Fraguier (markiz)
1881	1884	Jean-Baptiste Patillaud
1884	1896	Alexis Waille
1896	1898	Justin Viard
1898	1903	Jean-Pierre Bosse
1903	1913	Leon Germain
1913	1926	Lucien Vernet
1926	1935	Henri Charny
1935	1936	Emile Fougoux
1936	1944	Albert Dauvergne
1944	1947	Eugeniusz Szymon
1947	1949	André Colomb
1949	1959	Etienne Lallia
1959	1965	André Fenez
1965	Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden	Maurice Dauvergne	płyta DVD
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden	2001	René André	UDF	Radny Generalny Mée-sur-Seine (1992 → 1998)
Marzec 2001	Luty 2003	Yves Agostini	UDF	Zmarł w biurze
2003	W toku (stan na 23 maja 2020 r.)	Franck Vernin	UDI ( NC )	Biuro podróży Departmental radny Savigny-le-Temple (2015 →) Prezes Smitom-Lombric (2014 →) Vice-prezes CA Melun Val de Seine (2014 →) ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 w

Wyróżnienia i etykiety

Rozsądne zarządzanie przestrzeniami naturalnymi i jakość kwitnienia zapewniły jej 4 kwiaty w Konkursie Kwitnących Miast i Wiosek we Francji nieprzerwanie od 1998 roku .

Polityka zrównoważonego rozwoju

Gmina zainicjowała Politykę zrównoważonego rozwoju poprzez uruchomienie procesu Agendy 21 .

Bliźniacze

Partnerstwo i partnerstwa Le Mée-sur-Seine.

Miasto		Kraj		Kropka
	Meckenheim		Niemcy	od 1991
	Pozoblanco		Hiszpania

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 21 071 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,73% w porównaniu do 2013 r. ( Sekwana i Marna  : + 3,47%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
238	301	281	332	401	475	483	590	617

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
577	650	656	674	634	720	813	792	701

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
650	653	624	678	754	839	875	1,040	1220

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
1,391	4426	10 056	13 917	20 933	21 217	20,580	20 693	20 749

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
21071	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

W mieście jest sześć przedszkoli, sześć szkół podstawowych, dwa kolegia (La Fontaine, Elsa-Triolet) i liceum (George-Sand).

Kultura

• Le Mas: Biblioteka multimedialna i sala widowiskowa;
• Espace Cordier: Dom Młodzieży i Kultury:
• Centrum muzyczne Henri-Charny i Espace des Régals: Miejska szkoła muzyki i tańca  :
• Maison des Associations Jacques-Louis-Lantien, avenue du Vercors;
• Aux „Abeilles” (szkoła podstawowa i przedszkole): Théâtre-École du Damier, Théâtre Pourpre. W tym miejscu mieściła się miejska szkoła muzyczna aż do otwarcia ośrodka Henri-Charny w latach 70  .;
• Muzeum Henri-Chapu  : Stała wystawa rzeźb Henri Chapu i różne wystawy czasowe.

Sporty

W mieście działa wiele stowarzyszeń sportowych, w których można uprawiać sport w celach rekreacyjnych lub wyczynowych. Pod względem wyników co roku ma mistrzów krajowych i międzynarodowych, w tym w 2013 roku mistrza Europy w Muay-Thai: Bobo Sacko .

Jego obiekty sportowe są liczne i rozmieszczone w różnych dzielnicach. Jest więc Pod Białym Krzyżem basen, stadion, korty tenisowe, dwie sale gimnastyczne, stadion miejski... Courtilleraies Dzielnica jest również dobrze wyposażona w piłkę nożną z zespołem boisk syntetycznych, Dojo, kręgielnię, dwa stadiony miejskie, korty tenisowe, sala gimnastyczna i ogólnodostępna strefa rekreacyjna.

Warto zauważyć, że w 2012 roku miasto uruchomiło nową aktywność dla seniorów: 3 S (Sport, Health, Seniors), której celem jest promowanie rozbudzania mięśni i utrzymywanie ich formy .

Wydarzenia kulturalne i festyny

• Salon de Lives, nazwany tak od niewielkiego strumienia, który biegnie między cmentarzem a ratuszem i wpada do Sekwany , to dwuletnia wystawa malarstwa i rzeźby. Odbywa się w Maison des Associations w okręgu Courtilleraies .
• Miasto organizuje wiele innych wydarzeń: Le Mée en Fête we wrześniu, obiad dla absolwentów w październiku, Jarmark Gastronomiczny w listopadzie, paczki świąteczne dla starszych w grudniu, parada dzieci w przebraniu w czerwcu, Le Mée Plage latem .
• Wreszcie miasto ma otwarty rynek w sobotnie popołudnie w nawie dworca.

Gospodarka

Dochody ludności i podatki

W 2017 r. liczba podatkowych gospodarstw domowych w gminie wynosiła 7542 (w tym 47% opodatkowanych), co stanowiło 19 964 osób, a średni dochód rozporządzalny na jednostkę konsumpcji wyniósł 17 860 euro.

Zatrudnienie

W 2017 r. łączna liczba miejsc pracy na tym terenie wyniosła 2864, zatrudniając 7674 aktywnych mieszkańców.

Współczynnik aktywności zawodowej ludności (czynnej zawodowo) w wieku od 15 do 64 lat wyniósł 59% przy stopie bezrobocia 13,5%.

27,5% osób nieaktywnych zawodowo rozkłada się następująco: 12,3% nieopłacanych studentów i stażystów, 4,7% emerytów lub osób w wieku przedemerytalnym oraz 10,4% pozostałych nieaktywnych zawodowo.

Firmy i przedsiębiorstwa

W 2015 r. liczba czynnych zakładów wynosiła 914, w tym 4 w rolnictwie- leśnictwie- rybnictwie, 33 w przemyśle, 116 w budownictwie, 638 w handlu-transport-usługi różne, a 123 związane były z sektorem administracyjnym.

Zakłady te objęły 2271 etatów .

Izba Rolnicza Seine-et-Marne znajduje się w Le Mée-sur-Seine .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Chapu Muzeum , rue Chapu.
• Kościół Notre-Dame-de-la-Nativité (dzielnica wiejska), zbudowany od 1889 r. i konsekrowany przez biskupa Meaux 24 lipca 1893 r  .; znajduje się na miejscu poprzedniego kościoła z 1771 roku.

Ołtarz z ołtarzem widnieje płaskorzeźba w białym marmurze reprezentujący „Chrystus w grobie odwiedzanym przez aniołów”, kopię przez rzeźbiarza Henri-Auguste Patey po gipsie przez swego pana, Henri Chapu , pochodzący z miasta .

• Kaplica Sainte-Croix (dzielnica Croix-Blanche).

Osobowości związane z gminą

• Podczas okresu Terroru , w matematyk , astronom i fizyk francuski Pierre Simon de Laplace (1749/29), który opuścił Melun Le Mee został zatrzymany przez Gwardię Narodową z Boissise-la-Bertrand ale natychmiast zwolniony.
• Jacques Philippe Avice (1759-1835), generał François-Joseph Talma (1763-1826), aktor Mademoiselle Mars (1779-1847), aktorka Charles-Tristan de Montholon (1782-1853), generał i polityk, byli -właściciel fabryki płytek, cegieł i kafli w wiosce Méen w Fourneaux, w latach 20. XIX wieku.
• Grigore V Ghica (1807-1857), suwerenny książę Mołdawii (w latach 1849-1853 i 1854-1856) mieszkał na wygnaniu w Mée, gdzie popełnił samobójstwo24 sierpnia 1857. Jego żona i pięciu innych członków rodziny jest pochowanych obok niego w pomniku pogrzebowym na cmentarzu komunalnym w Mée. W pobliżu tego pomnika znajduje się miejsce pochówku czterech innych członków rodziny Ghyka, w tym Nicolasa Jeana Ghika (1849-1873), zabitego podczas pojedynku w lesie Fontainebleau  ; skała, na której umarł, została przeniesiona do jego grobu. Trzeci grób zawiera ciała członków wołoskiej gałęzi rodu.

• Henri Chapu , rzeźbiarz, urodził się w Mée on30 września 1833 r.w jednej z posiadłości rodziny Fraguier, gdzie jej rodzice byli odpowiednio stangretem i służącym. Został pochowany na cmentarzu komunalnym dnia24 kwietnia 1891 r. ; pomnik, który zdobi jego pochówek od 28 czerwca 1894 roku, przedstawia Nieśmiertelność , jedno z jego dzieł skopiowanych na tę okazję przez jego ucznia Henri-Auguste Pateya . Chapu Muzeum jest dedykowany do niego w Mee Village.
• Firmin-Girard (1838-1921), malarz, namalował w Mée swój obraz La Part du Pauvre (1887): przedstawia kobietę i małą dziewczynkę oferującą jedzenie włóczędze, siedzącemu nad brzegiem Sekwany, w dzielnicy Fourneaux . W tle sąsiednie miasteczko Melun  : rozpoznajemy zachodni kraniec wyspy Saint-Etienne de Melun, wówczas wyposażony w podwójną zaporę i śluzę . Rodzice malarza, którzy mieszkali w Le Mée od około 1880 roku wraz z drugim synem Victorem, są pochowani na cmentarzu komunalnym, obok grobu Henri Chapu .
• Henri-Auguste Patey (1855-1930), rzeźbiarz-rytownik, uczeń Henri Chapu pozostawił w mieście dwie prace: Nieśmiertelność , alegoryczna figura zdobiąca pochówek swego mistrza na cmentarzu; Chrystus Nawiedzony przez Anioły , płaskorzeźba, również skopiowana od jego mistrza i wykonana na ołtarz główny kościoła Najświętszej Marii Panny.
• Gaston Carraud (1864-1920), kompozytor, uczeń Julesa Masseneta , I Grand Prix de Rome w 1890, urodził się w Le Mée na20 lipca 1864 r.
• Eugène Rouart (1872-1936) francuski polityk, urodził się w Le Mée on22 sierpnia 1872 r.
• Renée Saint-Cyr (1904-2004), aktorka, mieszka w dużym domu z XVIII th  century ustanowionego na mieście, w Mee Village.
• Karl Lagerfeld (1933-2019), projektant mody, był właścicielem rezydencji zajmowanej wcześniej przez Renée Saint-Cyr w mieście .
• Caroline z Monako (1957-) i Ernest-Auguste de Hanovre (1954-) mieszkali przez kilka lat w rezydencji zajmowanej wcześniej przez Karla Lagerfelda .
• Willy Denzey , piosenkarz (1982-) przeżył swoje dzieciństwo i młodość w Le Mée.
• Clément Chantôme (1987-) grał w klubie Le Mée Sports Football.
• Aloïse Sauvage , piosenkarka, aktorka i artystka cyrkowa (1992-), która w swoim mieście spędziła młodość.

Heraldyka

	Ramiona miasta są ozdobione następującymi motywami: Lazur z przełamaniem srebra w towarzystwie trzech kiści złotych winogron, otulony lazurem z krzyżem estrée Argent ograniczony dwoma pięciolistkami tego samego.

Zobacz również

Bibliografia

• Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Ville du Mée-sur-Seine, 1994.

Powiązane artykuły

• Społeczność aglomeracji Melun-Val de Seine
• Lista gmin Seine-et-Marne

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza
• „  Pełny plik: Gmina Mée-sur-Seine (77285)  ” , Ogólny spis ludności z 2015 r. , Insee ,26 czerwca 2018(dostęp 20 lipca 2018 r . ) .

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Bez odniesienia przez Sandre
2. Typ 1 ZNIEFF to sektory o ogólnie ograniczonej powierzchni, charakteryzujące się obecnością gatunków, zespołami gatunków lub rzadkimi, niezwykłymi środowiskami lub charakterystycznymi dla regionalnego lub krajowego środowiska dziedzictwa przyrodniczego.
3. ZNIEFF typu 2 to duże, bogate lub mało zmodyfikowane obszary naturalne, które oferują znaczny potencjał biologiczny.
4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
5. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
6. Ze względu na zaokrąglenia suma wartości procentowych nie zawsze jest równa 100%.
7. Zob. ustawa o solidarności i odnowie miejskiej (ustawa SRU).
8. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
9. W przeciwieństwie do przysiółka lub przepaści, która jest grupą domostw, miejscowość niekoniecznie jest miejscem zamieszkanym, może to być pole, skrzyżowanie lub las...
10. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
11. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. "  Obszary ZNIEFF Dumée-sur-Seine  " na Geoportalu (dostęp 15 stycznia 2021) ..

Bibliografia

1. „  Plan trzęsienia ziemi konsultowany 8 grudnia 2020 r .  ”
2. „  Le Mée-sur-Seine  ” w serwisie Géoportail . Klasyczna mapa IGN.
3. Sandre , „  Arkusz strumienia – Sekwana (---- 0010)  ” (dostęp 10 września 2020 r . ) .
4. Sandre , „  Strumień – Bras de la Seine (F44-4441)  ” (dostęp 10 września 2020 r . ) .
5. Sandre , „  Arkusz strumienia – Rów 01 gminy Mée-sur-Seine (F4471000)  ” (dostęp 10 września 2020 r . ) .
6. SIGES – strona Seine-Normandie skonsultowana 24 lipca 2018 r.
7. TRAMWAJ na terenie gminy Melun Val-de-Seine
8. Transdev, linia 30A
9. „  Lista ZNIEFFs w miejscowości Mee-sur-Seine  ” , na tej stronie Krajowego Wykazu Przyrodniczego (konsultowany w dniu 15 stycznia 2021 ) .
10. „  ZNIEFF” Landes od Ste-Assise i Boissise-la-Bertrand drewno „- arkusz opisowy  ” , na tej stronie krajowej inwentaryzacji dziedzictwa naturalnego (konsultowany w dniu 15 stycznia 2021 ) .
11. „  ZNIEFF” Bois de Bréviandes „- arkusz opisowy  ” , na tej stronie krajowej inwentaryzacji dziedzictwa naturalnego (konsultowany w dniu 15 stycznia 2021 ) .
12. „  ZNIEFF” Woods i Landes między Seine-Port i Melun „- Arkusz opisowy  ” , na tej stronie krajowej inwentaryzacji dziedzictwa naturalnego (konsultowany 15 stycznia 2021 ) .
13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
14. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
16. „  Paris Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
17. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
18. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
19. „  Lista gmin wchodzących w skład atrakcyjności Paryża  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (konsultacja 4 kwietnia 2021 r . ) .
20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
21. Oficjalne statystyki z INSEE , sekcja mieszkaniowa konsultowana 11 września 2020 r.
22. Aktualizacje witryny Corine Land Cover .
23. [PDF] Karta użytkowania gruntów komunalnych w 2017 r. (porównanie z 2012 r.) na stronie cartoviz.iau-idf.fr
24. Strona internetowa Territories-fr.fr skonsultowana 24 lutego 2020 r. pod wspólnym kodem 77285.
25. Powszechny Spis Ludności 2015, dokument wymieniony w linkach zewnętrznych , tabela LOG T7 - ​​Główne miejsca zamieszkania według stanu zajętości.
26. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 109-114 i 299-300
27. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 105, 107 i 109-112
28. Rada Generalna Seine-et-Marne, w sprawie rozgraniczenia kantonów Melun-Sud i Mée-sur-Seine, wydała pozytywną opinię w dniu 27 marca 2009 r. Procedura zostanie zakończona po opublikowaniu dekretu w Radzie Stanu w Dzienniku Urzędowym.
29. „  Mée-sur-Seine (Le) (Seine-et-Marne; 77)  ” , Plany Intendencji , Archiwa Departamentu Seine-et-Marne, 1776-1791 (dostęp 20 lipca 2018 r . ) .
30. Paul Bailly, 1989, Toponimia w Seine-et-Marne ( ISBN  2402033592 ) .
31. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
32. Sophie Bordier, „  Miejska w Mée-sur-Seine: kwestie bezpieczeństwa dzielą kandydatów: każdy na swój sposób, ustępujący burmistrz Franck Vernin (UDI) i wybrana opozycja Nathalie Dauvergne-Jovin (DVG) odrzucają ten główny temat w swoich odpowiednich programów  ”, Le Parisien , wydanie Seine-et-Marne ,4 marca 2020 r.( przeczytaj online , konsultacja 24 maja 2020 r. ).
33. „  Wyniki miejskie 2020 Le Mée-sur-Seine  ” , na http://www.leparisien.fr ,17 marca 2020 r.(dostęp 24 maja 2020 r . ) .
34. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 338
35. F. Lé., „  Le Mée-sur-Seine: były burmistrz (UDF) René André nie żyje: Ulica nosząca jego imię została otwarta sześć lat temu  ”, Le Parisien , wydanie Seine-et-Marne ,19 lipca 2018( przeczytaj online , konsultacja 20 lipca 2018 r. ).
36. „  Homage to Yves Agostini  ”, Le Parisien , wydanie Seine-et-Marne ,7 lutego 2003 r.( przeczytaj online , konsultacja 20 lipca 2018 r. ).
37. Sophie Bordier, „  W ciągu dwudziestu lat Smitom-Lombric zrewolucjonizował twoje kosze na śmieci  ”, Le Parisien , wydanie Seine-et-Marne ,17 maja 2016( przeczytaj online , konsultacja 20 lipca 2018 r. ).
38. "  Nowo wybrany  " , Wiadomości archiwalne , na http://www.lombric.com ,13 czerwca 2014(dostęp 20 lipca 2018 r . ) .
39. Ponownie wybrana na kadencję 2008-2014: Sophie Bordier, „  Franc Vernin zmierza do prezydentury aglomeracji  ”, Le Parisien , wydanie Seine-et-Marne ,5 kwietnia 2008( przeczytaj online , konsultacja 20 lipca 2018 r. ) „Burmistrz Mee-sur-Seine, ponownie wybrany z 57% głosów, Franck Vernin (bez etykiety) kandyduje na prezydenta społeczności aglomeracyjnej Melun-Val de Seine (CAMVS), która skupia 14 gmin i 105 000 mieszkańców” .
40. Ponownie wybrana na kadencję 2020-2026 Sophie Bordier, „  Seine-et-Marne: burmistrz ledwo wybrany i to już kontrowersje w Mée-sur-Seine: Bez masek na twarzy wybrani urzędnicy spotkali się w domu stowarzyszeń . Dziekan i wybrany członek opozycji przekazał swoje pytania dotyczące pewnych praktyk w zakresie przydziału mieszkań  ”, Le Parisien , wydanie Seine-et-Marne ,23 maja 2020( przeczytaj online , konsultacja 24 maja 2020 r. ) "Franck Vernin został wybrany na burmistrza w sobotę rano 27 głosami na 35 (mimo siedmiu wstrzymujących się od opozycji i nieważnego głosowania)" .
41. ARKUSZ | Agenda 21 Territoires - Le Mée-sur-Seine , konsultowana 28 października 2017 r.
42. „  Twoje miasto  ” (dostęp 30 września 2020 r. )
43. Organizacja spisu na insee.fr .
44. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
45. Strona internetowa szkół podstawowych konsultowana 30 października 2020 r.
46. "  42. Salon de Lives | Le Mée-sur-Seine  ” , na le-mee-sur-seine.fr (dostęp 6 czerwca 2021 r. )
47. "  Działalność kulturalna i rozrywka | Le Mée-sur-Seine  ” , na le-mee-sur-seine.fr (dostęp 6 czerwca 2021 r. )
48. Oficjalne statystyki z INSEE , sekcja Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo, dostęp 10 września 2020 r.
49. Oficjalne statystyki z INSEE , sekcja „Ludność aktywna zawodowo, zatrudnienie i bezrobocie w rozumieniu spisu z 2017 r.”, dostęp 8 grudnia 2020 r.
50. Oficjalne statystyki INSEE , sekcja „Charakterystyka zakładów w 2015 roku”, dostęp 8 grudnia 2020
51. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 51-56 i 156-167
52. „  Ołtarz główny ołtarz, płaskorzeźba: The Dead Chrystus między dwoma aniołami  ” , instrukcja n o  PM77001083, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
53. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 101
54. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 147-150; Groby rodziny Ghyka na cmentarzu Mée-sur-Seine
55. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 185-219
56. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 183-184
57. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 162-163 i 207
58. Michel Dauvergne i François Lethève, Le Mée-sur-Seine i jego historia , Miasto Mée-sur-Seine, 1994, s. 220-221
59. / Zdjęcie rezydencji Karla Lagerfelda w Le Mée, wykonane w 1990 r.