Kochanie Legitymus
Kochanie Legitymus
Kochany Legitimus , którego prawdziwe imię to Marie Berthilde Paruta , ur21 listopada 1907w Carbet ( Martynika ) i zmarł dnia7 grudnia 1999 r.au Kremlin-Bicêtre ( Val-de-Marne ), to francuska aktorka i muzyka-hall artysta , który rozpoczął karierę w wieku osiemnastu lat w Revue Nègre , obok Josephine Baker i Sidney Bechet , i od dawna był najstarszym z Czarni francuskojęzyczni artyści .
Biografia
Osierocona Mathilde Paruta została wychowana przez ciotkę w Caracas ( Wenezuela ).
Do Paryża przyjechała w wieku szesnastu lat, chcąc zostać piosenkarką i tancerką . Tam poznaje Étienne'a Légitimusa , syna gwadelupskiego zastępcy Hégésippe Jeana Légitimusa (1848-1944) i zostaje jej towarzyszem; będą mieli córkę Marcelle (1927, 2007) i czterech synów.
Najpierw znana jako Miss Darling , potem przyjęła imię artystyczne Darling Légitimus . Tańczy w negro Journal of Josephine Baker i pozowała dla Picassa i rzeźbiarza Paula Belmondo (ojca Jana Pawła ).
W ciągu 1930 roku , Darling Légitimus był autor, kompozytor i wykonawca z West Indian piosenek , Biguine i mazurka . Nagrywała i występowała w Bal Blomet u boku znanych wówczas muzyków , takich jak Sosso Pé-En-Kin i jego orkiestra .
Jest obecna w kinie od 1933 do 1983; wyreżyserował go w szczególności Raymond Rouleau w Les Sorcières de Salem , z Simone Signoret i Yves Montand , Henri-Georges Clouzot w Salaire de la Fear , Sacha Guitry , Jean-Claude Brialy , Bernardo Bertolucci itd.
W latach pięćdziesiątych rozpoczęła karierę teatralną, zwłaszcza w sztukach Jeana Geneta ( Les Nègres ) i Aimé Césaire'a .
W latach 60. brała udział w kilku produkcjach ORTF , filmie telewizyjnym Jean-Christophe Averty , The Green Pasttures .
W 1983 roku , w wieku 76 lat, zdobyła Coupe Volpi dla najlepszej aktorki na 40 -tego Festiwalu Filmowym w Wenecji dla jego wydajności w Rue Przypadki-Murzynów , filmowiec Martynika euzhan Palcy .
Przez całe życie współpracowała z wieloma znanymi artystami, w tym Arletty , Fernandel , Marlon Brando , Pierre Brasseur , Simone Signoret , Yves Montand , Coluche ...
Zniknęła w 1999 roku bez powtórki z Rue Cases-Nègres, mimo nadziei, że zapowiadała się jej nagroda otrzymana w Wenecji. Jego prochy zostały złożone w kolumbarium cmentarza Père-Lachaise (skrzynka 16411).
Rodzina
Miała pięcioro dzieci, w tym Théo Légitimusa (1929-2017), aktora, gitarzystę, Gésipa Légitimusa (1930-2000), producenta programów telewizyjnych, dyrektora artystycznego, dziennikarza, dyrektora publikacji, trębacza, Gustave'a Légitimusa (1932- 1976), perkusista i dyrygent, Clément Légitimus (1938), gitarzysta.
Ona jest babcia Pascal Legitimus (1959-), Samuel Legitimus (1965-) i David Legitimus, piosenkarka z francuskiej piosenki .
Filmografia
Kino
Telewizja
- 1963: Domek wuja Toma : Dinah
- 1964: Les Verts Pâturages , film telewizyjny wyreżyserowany przez Jean-Christophe Averty i wyemitowany w Wigilię . Adaptacja sztuki zielone pastwiska przez Marc Connelly . Poetycka transpozycja Biblii w kręgach afroamerykańskich: Madame Noé
- 1965: La Royalty du fantôme , adaptacja przez Jean Gruault opowiadania Henry'ego Jamesa , reżyseria Robert Enrico : Belinda
- 1970: Noële aux quatre vents , serial telewizyjny w 85 odcinkach po 13 minut, wyreżyserowany przez Henri Colpi z tytułowej powieści Jacquesa Tourniera , napisanej pod pseudonimem Dominique de Saint-Alban .
- 1971: Face aux Lancasters , serial telewizyjny w reżyserii Adonisa Kyrou na podstawie powieści „Czerwone światła w Beverly Hills” Anne MARIEL : Marie-Louise
- 1971: François Gaillard czyli życie innych , serial telewizyjny: Datifa (segment Pierre )
-
1974 : Dziś wieczorem w teatrze : Rain after Somerset Maugham , reżyseria René Clermont , reżyseria Georges Folgoas , Théâtre Édouard VII
-
1978 : Dziś wieczorem w teatrze : Nie weźmiesz go ze sobą Moss Hart i George S. Kaufman , reżyseria Jean-Luc Moreau , reżyseria Pierre Sabbagh , Théâtre Marigny : Rébad
Teatr
-
1954 : Les Sorcières de Salem przez Arthura Millera w reżyserii Raymonda Rouleau , Théâtre Sarah-Bernhardt
-
1956 : Les Sorcières de Salem przez Arthura Millera w reżyserii Raymonda Rouleau , Théâtre des Célestins
-
1959 : Les Negres przez Jeana Geneta w reżyserii Roger Blin , Théâtre de Lutèce : Félicité
-
1960 : Un rodzynek au soleil przez Lorraine Hansberry reżyserii Guya Lauzin , Comédie Caumartin
-
1960 : Les Negres przez Jeana Geneta w reżyserii Roger Blin , Théâtre de la Renaissance
-
1961 : Louisiane przez Marcel Aymé reżyserii André Villiers , Théâtre de la Renaissance
-
1961 : Coralie et Compagnie przez Maurice Hennequin i Albin Valabrègue reżyserii Jean Le Poulain , Théâtre Sarah Bernhardt
-
1962 : Les Petits Renards przez Lillian Hellman , w reżyserii Pierre Mondy , Théâtre Sarah-Bernhardt
-
1964 : La tragédie du Roi Christophe przez Aimé Césaire ,: Spektakl miał premierę w dniu 4 sierpnia 1964 roku na Festiwalu w Salzburgu , a następnie we Francji w następnym roku w Théâtre de l'Odéon , przez Compagnie d'Art dramatique Europa Studio. Utwór był wykonywany z rosnącym powodzeniem w Berlinie , Brukseli , na Biennale w Wenecji , na Maisons de la Culture we Francji, na Światowym Festiwalu Sztuki Negro w Dakarze , na Międzynarodowej Wystawie w Montrealu , w Jugosławii oraz w Piccolo Teatro w Mediolanie .
-
1964 : Partia Harlem przez Melvin Van Peebles , kierowane przez Roger Blin , Festiwal du Jeune Théâtre Liege
-
1967 : sezonu w Kongo przez Aimé Césaire , skierowanego przez Jean-Marie Serreau , La Fenice , Théâtre de l'Est parisien
- 1971: Le Morne de Massabielle Maryse Condé w reżyserii Gabriela Garcii w teatrze Hauts de Seine w Puteaux
-
1973: zielone Diabeł rajstopy Tirso De Molina staging of Peter Debauche Nanterre-Almond
-
1975 : Équateur Funambule , lipiec 1975, teatr miejski Fort-de-France
-
1975 : Gouverneurs de la rosée , adaptacja powieści Jacquesa Roumaina , opublikowana w 1944 i wyreżyserowana przez Théâtre Noir , Paryż, 1975
-
1976 : Spotkanie wczesnym rankiem , marzec 1976, trasa koncertowa na Gwadelupie i Martynice . Listopad 1976, New Carré Sylvia Montfort . Maj 1976, Ciné Royal de Boulogne-Billancourt . Luty 1977 ośrodek wypoczynkowy lub rekreacyjny z Vésinet . Grudnia 1990 Biennale Dakar ( Senegal ) 1 st część objazdu niejednoznacznej Adventure w Senegalu dla serii Południowej Pamięci
-
1976 : Le Zoulou przez Tchicaya U Tam'si , kierowane przez Benjamin Jules rozetką , Festival Awinionie
-
1977 : Toussaint Louverture przez Édouard Glissant , kierowane przez Benjamin Jules rozetką , Théâtre de la cytowanie internationale
Hołdy
Podczas ceremonii z Cezarów w roku 2000 The pisarz Calixthe Beyala i West Indian aktor Luc Saint-Eloy , przedstawiciele „zbiorowej wolności” wystąpił na scenie, aby ubiegać się o obecność większej z mniejszości na francuskich ekranach, wykonane publiczny hołd Darling Légitimus, którego organizatorzy uroczystości nie wymienili wśród komików, którzy zginęli w poprzednim roku.
Nagrody
Nagroda
Dekoracja
Uwagi i referencje
-
Nota biograficzna na Les gens du cinéma.com
-
„ LEGITIMUS Darling (1907-1999) ” , Przyjaciele i Entuzjaści Père-Lachaise ,16 października 2007(dostęp 31 maja 2013 )
-
DELIRIUM Wywiad Calixte Beyala
-
Afrocine - Kino we wszystkich jego kolorach
-
Dekret z dnia 8 kwietnia 1998 r. o awansie i nominacji
Linki zewnętrzne