Paul Belmondo (rzeźbiarz)

Paweł Belmondo Obraz w Infoboksie. Podpis Paula Belmondo na aluminiowym medalu.
Narodziny 8 sierpnia 1898 r.
Mustapha ( Francuska Algieria )
Śmierć 1 st styczeń 1.982
Ivry-sur-Seine ( Francja )
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse
Narodowość  Francuski
Czynność Rzeźbiarz , medalista
Trening Algiers
School of Fine Arts Paryska Szkoła Sztuk Pięknych
Mistrz Jean Boucher
Dzieci Jean-Paul Belmondo
Alain Belmondo
Nagrody Nagroda Blumenthala w 1926 r.
Wielka Nagroda Artystyczna Algierii w 1932 r.
Wielka Nagroda Miasta Paryża w 1936 r.
Podstawowe prace
Stela Pouvreau
podpis Paula Belmondo podpis

Paul Belmondo jest rzeźbiarz i medalista francuski , urodzony w Mustafy , na przedmieściach Algieru na8 sierpnia 1898 r., zmarł w Ivry-sur-Seine dnia1 st styczeń 1.982.

Jest ojcem producenta filmowego Alaina Belmondo , aktora Jean-Paul Belmondo i dziadkiem kierowcy wyścigowego Paula Belmondo .

Biografia

Formacja i początki

Paul Belmondo urodził się w skromnej rodzinie włoskiego pochodzenia . Jego ojciec, Paolo Belmondo, kowal, pochodził z Borgo San Dalmazzo w Piemoncie, a matka Rosa Cerrito z Cefalù na Sycylii . Jej cioteczną babcią ze strony matki była słynna romantyczna tancerka Fanny Cerrito .

Swoją młodość spędził w Algierze, gdzie ukończył studia podstawowe w szkole Dordor. Pasjonat rysunku , zaczął rzeźbić w 1911 roku, zanim studiował architekturę w Szkole Sztuk Pięknych w Algierze, gdzie był uczniem Georgesa Bégueta . Jego studia przerwała w 1914 roku I wojna światowa . Zmobilizowany w 1917 i przydzielony do inżyniera , brał udział w bitwie pod Saint-Mihiel w 1918 i został zdemobilizowany w 1920.

Dzięki stypendium kontynuował naukę w École des Beaux-Arts w Paryżu, gdzie uczęszczał m.in. na kursy Jeana Bouchera . Inwestuje w życie Szkoły i nazywa się Grand Massier des Sculpteurs . Zaprzyjaźnia się z Charlesem Despiau . Zdobył Nagrodę Blumenthal w 1926 roku . Ożenił się w Paryżu w 1931 r. z Sarą Rainaud-Richard (1901-1996) (z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci: Alain, Jean-Paul i Muriel). Jego warsztat mieścił się wówczas w starych stajniach, przy alei Denfert-Rochereau w Paryżu, a od 1938 r. do śmierci mieszkał przy Rue Victor-Considerant 4, gdzie upamiętnia go tablica pamiątkowa.

Otrzymał wiele zamówień od państwa, w szczególności dla Palais de Chaillot z Léon-Ernest Driver i Marcelem Gimondem . Zdobył główną nagrodę artystyczną Algierii w 1932 roku, a następnie główną nagrodę miasta Paryża w 1936 roku .

Okupacja

Po wybuchu II wojny światowej został odwołany do służby i zmobilizowany od września 1939 do lipca 1940 roku . W tym okresie został mianowany kapralem.

On jest członkiem tej pracy grupowej , Sekcja Sztuki, którego był odcinek wiceprezes ( 1941 - 1.945 ).

W czasie wojny było to znane z obiadów w ambasadzie niemieckiej .

W listopadzie 1941 r. wziął udział w „wycieczce studyjnej” do Niemiec, zorganizowanej przez Arno Brekera i ambasadora Niemiec we Francji Otto Abetza , francuskich malarzy i rzeźbiarzy, przyjmując jako innych artystów spośród najbardziej znanych do odwiedzania wyżyn niemieckich kultura, a także warsztaty artystów. W tej wycieczce uczestniczą również: Charles Despiau , Henri Bouchard , Louis-Aimé Lejeune , Paul Landowski , Roland Oudot , Raymond Legueult , André Dunoyer de Segonzac ale także artyści awangardowi tacy jak Kees van Dongen , Maurice de Vlaminck , André Derain i Othon Frysz . Ta podróż była bardzo szeroko wykorzystywana przez propagandę III Rzeszy .

Występuje u boku Brasillacha , Drieu La Rochelle i Abla Bonnarda w komitecie patronackim wystawy poświęconej niemieckiemu rzeźbiarzowi Arno Brekerowi w oranżerii w Paryżu od 15 do31 maja 1942. Jest obecny na otwarciu, które jest dla Otto Abetza okazją do operacji propagandowej kompromitującej cały artystyczny Paryż od najbardziej entuzjastycznych do najbardziej niechętnych, jak Arletty , Sacha Guitry czy nawet Jean Cocteau .

W 1945 roku Paul Belmondo został osądzony przez sąd za oczyszczanie artystów plastyków i został przez rok zakazany w sprzedaży i wystawie.

Powojenny

Został profesorem w École nationale supérieure des beaux-arts de Paris w 1956 i członkiem Institut de France w 1960 . Został wybrany do Akademii Sztuk Pięknych w dniu18 lutego 1960w drugiej turze 23 głosami na 36 głosujących, zastępując Paula Niclausse'a .

Jest dowódcą Legii Honorowej , Orderu Sztuki i Literatury oraz oficerem Orderu Leopolda Belgii.

On umarł na 1 st styczeń 1982przy 4 rue Victor Reasonant w Paryżu. Został pochowany na cmentarzu Montparnasse . Jean-Paul Belmondo zarzucał ówczesnemu ministrowi kultury Jackowi Langowi brak hołdu dla pamięci jego zmarłego ojca.

25 kwietnia 1990, jego wnuk otwiera szkołę zawodową Paula Belmondo w Arpajon (Essonne), która do dziś jest jedyną noszącą jego imię.

Nagrody

Dekoracje

FrancjaBelgia

Wstążka oficerska Orderu Leopolda Oficer Orderu Leopolda (data nieznana)

Inny

Cena £

Grafika

Jego prace rzeźbiarskie wpisują się w ruch nowoczesnej rzeźby figuratywnej, poszukującej harmonii poprzez proste linie i gładkie kształty. Wśród dokonań jego pracowni warto zwrócić uwagę na kopię La Danse z 1963 roku autorstwa Jean-Baptiste Carpeaux znajdującą się po prawej stronie fasady Opery Garnier .

Wyprodukował również medale (m.in. brązowe i srebrne medale Georgesa Héberta z okazji pięćdziesiątej rocznicy metody naturalnej w 1955) oraz ilustracje do książek artystycznych, zwłaszcza Boubouroche de Courteline . Dwa brązy, Jeannette i Apollon , znajdują się w Ogrodzie Tuileries od 1988 roku (prezent od rodziny Belmondo). Bather Paul Belmondo zdobi skrzyżowaniu w centrum Orleanu.

Retrospektywna wystawa jego prac, zatytułowana La Sculpture Sereine, została zorganizowana w kilku miastach Francji w 1997 roku z inicjatywy Ministerstwa Kultury .

Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych w Algierze posiada duży zbiór jego rzeźb.

Zbiory publiczne

Muzeum Paula-Belmondo

Jean-Paul Belmondo , jego brat Alain i jego siostra Muriel przekazali darowizny wMarzec 2007do miasta Boulogne-Billancourt wszystkich posiadanych dzieł ojca, czyli 259 rzeźb, 444 medali i prawie 900 rysunków oraz szkicowników i prac przygotowawczych. Zestaw jest narażony na 1000 metrów kwadratowych w nowo utworzonym muzeum Buchillot zamku, dawnej głupoty XVIII th  wieku , przebudowany w XIX th  century przez jego właściciela James de Rothschild (park zamkowy park stał przez kilka lat miasta publiczności pod nazwą Rothschild Park). Ten należący do miasta budynek, wpisany na listę zabytków, jest odnawiany kosztem ponad 2,7 miliona euro. Wmaj 2008otwarcie zaplanowane na koniec 2008 r. przesunięto na koniec 2009 r., początek 2010 r. Z kilkumiesięcznym opóźnieniem spowodowanym złą pogodą, która spowalnia prace, muzeum Paula-Belmondo poświęcone pracy rzeźbiarz i graficznego rzeźby XX -go  wieku, otwiera swoje podwoje dla zwiedzających z okazji europejskiego dziedzictwa dni,18 września 2010.

Emmanuel Bréon, jeden z najlepszych koneserów dzieła rzeźbiarza i były kustosz Muzeum Lat trzydziestych w Boulogne-Billancourt, jest inicjatorem założenia w mieście muzeum, które Jean-Paul Belmondo chciał zobaczyć out. przez kilka lat. Prace są tymczasowo przechowywane w rezerwach Muzeum Lat trzydziestych.

Uwagi i referencje

  1. online Archives Paryż, 14 th dzielnica, 1982, transkrypcja aktu zgonu n °  294, 639 14D boczny widok 31/31
  2. T'as l'bonjour de Roparz!], [ Czytaj online ] , dostęp 14 kwietnia 2013
  3. § 1939-1946, II wojna światowa, mroczne lata biografii Charlesa Despiau [ czytaj online ] , konsultowane 19 kwietnia 2013 r.
  4. Laurence Bertrand Dorléac: The Art of porażki: 1940-1944 , Seuil kolekcja XX th  wieku, w 1993 roku.
  5. Lionel Richard: Le Nazisme et la culture , wydanie złożone, 2006.
  6. Michel Souvais: Arletty , zwierzenia à syn sekretarza , wydania Publibook, Paryż, wrzesień 2006 r. - strona 183
  7. Belmondo: „Mój ojciec zasługuje na to muzeum”], [ czytaj online ] , dostęp 14 kwietnia 2013 r.
  8. Dziennik Urzędowy z 14 lipca 1972 r., s. 7450
  9. Dekret z 24 września 1957 r. powołujący do Zakonu Sztuki i Literatury. Oficjalny Biuletyn Odznak, Medali i Nagród, s. 1002, 9 października 1957
  10. Paul Belmondo wśród laureatów Akademii Sztuk-Nauki-Literatura
  11. Oryginał jest przechowywany w Paryżu w Musée d'Orsay .
  12. „  SUBES Raymond (1893-1970)  ” , na www.appl-lachaise.net (dostęp 31 października 2018 )
  13. Szaleństwo z XVIII th century do domu muzeum , Le Figaro Magazine , listopad 30, 2007
  14. "  Base Mérimée  " , Ministerstwo Kultury (dostęp 26 października 2016 )
  15. W imieniu ojca „Wywiad z Jean-Paulem Belmondo i mistrzem Michelem Godestem przeprowadzonym przez Véronique Prat, magazyn Le Figaro , 30 listopada 2007 r.
  16. Programy porównawcze Jean-Pierre Fourcade i Pierre-Christophe Baguet “  http://www.votons.info/programme-election-municipales/36266/candidats-jean-pierre-fourcade-pierre-christophe-baguet/175-400/ tematy-mieszkania-i-urbanistyka-środowisko-transport-edukacja-i-kultura-młodzież-sport-i-stowarzyszenia-życie-zarządzanie / 2-3-4-5-7-8  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
  17. Wieczór w muzeum Belmondo
  18. Connaissance des arts z 28 maja 2009, [ czytaj online ] , dostęp 19 kwietnia 2013

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne