Henry James

Henry James Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Henry James w 1890 roku. Kluczowe dane
Narodziny 15 kwietnia 1843
Nowy Jork , Stany Zjednoczone
Śmierć 28 lutego 1916
Chelsea , Wielka Brytania
Podstawowa działalność Pisarz
Nagrody Order of Merit (Wielka Brytania)
Autor
Język pisania język angielski
Ruch Realizm , realizm psychologiczny
Gatunki Powieść , opowiadanie , esej

Podstawowe prace

Podpis Henry'ego Jamesa

Henry James , urodzony dnia15 kwietnia 1843w Nowym Jorku i zmarł dalej28 lutego 1916w Chelsea , to amerykański pisarz , naturalizowany Brytyjczyków na26 lipca 1915.

Główną postacią literackiego realizmu z XIX -tego  wieku , Henry James jest uważany za mistrza i nowa powieść dla udoskonalenia jego twórczości. Najbardziej znany jest z serii ważnych powieści, w których opisuje spotkanie Ameryki z Europą. Jej fabuły dotyczą relacji osobistych i sprawowania przez nie władzy, a także innych kwestii moralnych. Przyjmując punkt widzenia centralnej postaci w opowieści, bada zjawiska świadomości i percepcji . Styl jego późnych prac przyrównuje go do malarza impresjonisty.

Henry James chciał przekonać pisarzy brytyjskich i amerykańskich, aby przedstawiali swoją wizję świata z taką samą swobodą, jak autorzy francuscy. Jego pomysłowe wykorzystanie narracyjnego punktu widzenia The wewnętrzny monolog i leżące narrator w swoich opowiadaniach i powieściach przyniósł nową głębię i ponowne zainteresowanie realistyczny fikcją, a zapowiedzią nowoczesne dzieł XX th  century . Oprócz imponującego dzieła beletrystycznego, ten płodny autor stworzył również liczne artykuły, książki podróżnicze , biografie , autobiografię i krytykę literacką , ale także sztuki teatralne, z których niektóre były wystawiane za jego życia ze względnym powodzeniem. Jego dramatyczna twórczość wywarła głęboki wpływ na jego ostatnie produkcje literackie.

Biografia

Syn Henry'ego Jamesa Sr., jeden z najbardziej znanych intelektualistów kraju w połowie XIX th  wieku i Mary Robertson Walsh, Henry to drugie z pięciorga dzieci ( William , urodzony w 1842 roku , Garth Wilkinson, urodzony w 1845 roku , Robertson, urodzony w 1846 r. I Alice ur. W 1848 r .).

Majątek zdobyty przez jego dziadka, irlandzkiego emigranta, który przybył do Stanów Zjednoczonych w 1789 roku , uchronił rodzinę przed ograniczeniami życia codziennego. Jego starszy brat, William James , został profesorem na Harvardzie i stał się znany ze swojej pragmatystycznej filozofii. Mimo silnych więzi rywalizacja między dwoma braćmi zawsze tworzyła ukryte konflikty.

W młodości James nieustannie podróżował między Europą a Ameryką, kształcony przez nauczycieli w Genewie, Londynie, Paryżu, Bolonii i Bonn. Od dzieciństwa czytał klasykę literatury angielskiej, amerykańskiej, francuskiej i niemieckiej oraz tłumaczenia klasyków rosyjskich. Po pięcioletnim pobycie w Europie rodzina osiedliła się w Nowej Anglii w 1860 r. , Gdzie przebywali podczas wojny secesyjnej.

W wieku 19 lat zapisał się na krótko do Harvard Law School , szybko porzucając go w obliczu pragnienia bycia „tylko literatem”. W 1863 roku opublikował anonimowo swoje pierwsze opowiadanie Tragedia błędu ( Tragedia błędów ), a także krytyczne recenzje dla czasopism. Historia roku ( opowieść o rok ), podpisał swoją pierwszą powieść, opublikowanego w marcowym numerze 1865 w Atlantic Monthly .

Od lutego 1869 r. Do wiosny 1870 r. Henry James podróżował do Europy, najpierw do Anglii , a następnie do Francji , Szwajcarii i Włoch . Po powrocie do Cambridge opublikował swoją pierwszą powieść Le Regard aux aguets , napisaną między Wenecją a Paryżem. Od maja 1872 do marca 1874 towarzyszył swojej siostrze Alicji i jej ciotce do Europy, gdzie pisał relacje z podróży dla The Nation . Rozpoczyna w Rzymie pisanie swojej drugiej powieści Roderick Hudson , opublikowanej od stycznia 1875 r. W Atlantic Monthly , która inauguruje „międzynarodowy” temat konfrontacji kultur wyrafinowanej i często niemoralnej Europy oraz Ameryki bardziej prymitywnej, ale bardziej wyprostowany. W tym czasie zbliżył się również do gatunku fantasy z opowiadaniem Le Dernier des Valerii ( 1874 ), zainspirowanym Mérimée , zanim znalazł własną drogę w opowieściach o duchach ( Ghost Tales ), w których celował, co pokazał w szczególności Le Nut turn ( 1898 ).

Po kilku miesiącach w Nowym Jorku ponownie wyruszył do Europy20 października 1875. Po pobycie w Paryżu , gdzie zaprzyjaźnił się z Tourguenievem i poznał Flauberta , Zolę , Maupassanta i Alphonse'a Daudeta , osiadł w Londynie w lipcu 1876 ​​roku . Pięć lat, które tam spędził, było owocne: oprócz licznych opowiadań opublikował L'Américain , Les Européens , esej o francuskich poetach i powieściopisarzach Francuscy poeci i powieściopisarze itp. Daisy Miller zdobyła sławę po obu stronach Atlantyku. Po Washington Square , Portret kobiety jest często uważana za mistrzowskie zakończenie pierwszej sposób pisarza.

Jego matka zmarła w styczniu 1882 roku , kiedy James przebywał w Waszyngtonie . W maju wrócił do Londynu i udał się w podróż do Francji (z której narodził się pod tytułem A Little Tour we Francji mały przewodnik, który miał służyć kilku pokoleniom podróżników w regionach Loary i Midi). Pospieszył z powrotem do Stanów Zjednoczonych, gdzie jego ojciec zmarł 18 grudnia , przed jego przybyciem. Wrócił do Londynu wiosną 1883 roku . W następnym roku jego bardzo neurotyczna siostra Alice dołączyła do niego w Londynie, gdzie zmarła6 marca 1892.

W 1886 roku opublikował dwie powieści Les Bostoniennes i La Princesse Casamassima , które łączyły wątki polityczne i społeczne ( feminizm i anarchizm ) z poszukiwaniem własnej tożsamości. W 1887 roku pojawiły się dwie krótkie powieści , Reverberator i Les Papiers d'Aspern , a następnie La Muse tragique w 1890 roku .

Chociaż stał się autorem uznanych talentów, dochody z jego książek pozostają skromne. W nadziei na większy sukces postanowił poświęcić się teatrowi. W 1891 roku dramatyczna wersja „Amerykanina” odniosła niewielki sukces na prowincji, ale spotkała się z bardziej mieszanym przyjęciem w Londynie . Następnie napisze kilka prac, które nie będą edytowane.

W 1895 roku premiera Guya Domville'a zakończyła się zamieszaniem i gwizdami. Po tej porażce wrócił do powieści, ale stopniowo wykorzystując nowe umiejętności techniczne zdobyte podczas krótkiej, dramatycznej kariery.

W 1897 roku opublikował Poynton's Spoils and What Maisie Knew . Potem, między 1902 a 1904 rokiem , pojawiły się ostatnie wielkie powieści: Les Ailes de la colombe , Les Ambassadeurs i La Coupe d'or .

W 1903 roku James miał sześćdziesiąt lat i ogarnęła go „namiętna tęsknota za domem”. Plik30 sierpnia 1904, przybywa do Nowego Jorku po raz pierwszy od dwudziestu lat. Zostawił Stany Zjednoczone dalej5 lipca 1905po licznych konferencjach w całym kraju. Jego wrażenia potwierdza esej zatytułowany The American Scene ( The American Scene ).

Przed powrotem do Anglii , wraz ze Scribner Editions , sfinalizował projekt ostatecznego wydania swoich pism, The Novels and Tales of Henry James, New York Edition , które docelowo składać się będzie z dwudziestu sześciu tomów. W latach 1906 i 1909 , pracował w sprawie ustanowienia tekstów, nie wahając się dokonać istotnych korekt do swoich najstarszych dzieł, pisał osiemnaście przedmowy co dało przenikliwy poglądy na genezę jego prac i jego teorii. Literacki. Brak sukcesu tej firmy dotyka go w dłuższej perspektywie.

W 1915 r. , Rozczarowany początkową neutralnością Stanów Zjednoczonych w obliczu szalejącej na kontynencie I wojny światowej , wystąpił o obywatelstwo brytyjskie i uzyskał je. Miał wylew na 2 grudnia , a następnie przez sekundę na 13 grudnia roku otrzymał Order Zasługi na New Years Day 1916 , a zmarł w dniu 28 lutego .

Kariera literacka

Henry James wcześnie pielęgnował ambicję kariery literata. Jego pierwsze opublikowane dzieło to krytyka interpretacji, która odzwierciedla jego trwające całe życie zainteresowanie sztuką aktora. Od dzieciństwa czytał, krytykował i uczył się klasyki z literatury angielskiej, amerykańskiej, francuskiej i niemieckiej, a także tłumaczeń klasyki rosyjskiej.

Aż do pięćdziesiątki James utrzymywał się z pisania, głównie ze swoich składek do angielskich i amerykańskich ilustrowanych miesięczników, ale po śmierci jego siostry w 1892 roku jego tantiemy zostały dodane do skromnych dochodów z rodzinnych posiadłości w Syrakuzach . Jego powieści pojawiają się w odcinkach przed wydaniem książkowym. Pisze z regularnością, która uniemożliwia późniejsze rewizje.

Aby zwiększyć swoje dochody, jest również bardzo często publikowany w gazetach, pisząc do śmierci w wielu różnych gatunkach w różnych mediach. W swoich recenzjach fikcji, teatru i malarstwa rozwija ideę jedności sztuk. Napisał dwie długie biografie, dwa tomy wspomnień o swoim dzieciństwie i długi fragment autobiografii; 22 powieści, w tym dwie niedokończone po jego śmierci, 112 opowieści i opowiadań o różnej długości, piętnaście sztuk i dziesiątki tematycznych esejów lub innych relacji z podróży.

Jego biografie i recenzje literackie pozwalają przytoczyć Ibsena , Hawthorne'a , Balzaca i Turgieniewa jako główne wpływy. Zrewidował swoje wielkie powieści oraz wiele opowieści i opowiadań do wydania antologicznego swojego dzieła literackiego, którego dwadzieścia trzy tomy stanowią jego autobiografię artystyczną, którą nazwał „The New York Edition  ”, aby potwierdzić istniejące między nimi powiązania. „zawsze łączył się ze swoim rodzinnym miastem. W swoim eseju The Art of Fiction , a także we wstępie do każdego tomu The New York Edition , pisarz wyjaśnia swoją wizję sztuki fikcji, podkreślając znaczenie realistycznych postaci i opisów widzianych oczami i myśląc o zaangażowanym narratorze w historii.

Na różnych etapach swojej kariery Henry James pisał sztuki teatralne, poczynając od jednoaktowych sztuk w czasopismach w latach 1869-1871 i dramatycznej adaptacji jego słynnego opowiadania Daisy Miller w 1882 roku.

Od 1890 do 1892 poświęcił się sukcesowi na londyńskiej scenie, pisząc sześć sztuk, z których powstała jedynie adaptacja jego powieści Amerykanin . Wykonywany był przez kilka lat z rzędu przez zespół repertuarowy iz powodzeniem w Londynie, nie okazując się jednak bardzo dochodowym dla autora. Jego inne utwory nie zostaną wyprodukowane. Dlatego po śmierci swojej siostry Alicji w 1892 roku przestał poświęcać się teatrowi. Chcąc zwiększyć swoje dochody, widzi niepowodzenie swojego biznesu.

Jednak w 1893 roku odpowiedział na prośbę aktora-impresario George'a Alexandra, który po remoncie St. James's Theatre zamówił poważną sztukę do ponownego otwarcia. Henry James napisał następnie dramat Guy Domville, który wyprodukował George Alexander. W noc premiery5 stycznia 1895, kończy się pod gwizdkami publiczności. Autor ma wpływu, ale incydent nie będzie powtarzany: opinie są dobre, a gra odbywa się przez pięć tygodni przed zastąpiony przez The Importance of Being Constant przez Oscar Wilde , dla których George Alexander przewiduje lepsze jutro na nadchodzący sezon .

Henry James nie chciał już pisać dla teatru. Ale w następnych tygodniach zgadza się napisać podniesienie zasłony dla Ellen Terry. Będzie to jednoaktowe Summersoft , które następnie zaadaptuje jako opowiadanie, zatytułowane Covering End , zanim stworzy na scenę długą wersję The High Bid , krótko wyprodukowaną w Londynie w 1907 roku. Wracając do dramatycznego pisania, potem pisze trzy nowe sztuki. Dwa z nich były w produkcji w chwili śmierci Edwarda VII dnia6 maja 1910 pogrążenie Londynu w żałobie, doprowadziło do zamknięcia teatrów.

Zniechęcony brakiem zdrowia i stresem związanym z pracą teatralną, Henry James nie wznowił swoich wysiłków, ale przerobił swoje sztuki na udane powieści. Le Tollé był bestsellerem w swojej amerykańskiej publikacji w 1911 roku. Podczas swojego udziału w teatrze, od 1890 do 1893, był także krytykiem i pomagał Elizabeth Robins i innym w tłumaczeniu i redagowaniu Henrika Ibsena po raz pierwszy na londyńskiej scenie.

Portrety psychologiczne

Henry James nigdy się nie ożenił. Osiadł w Londynie, przedstawiał się jako zatwardziały kawaler i regularnie odrzucał wszelkie sugestie małżeństwa. Po jego śmierci krytycy kwestionowali przyczyny jego celibatu. W swoich pismach na temat rodziny Jamesów FW Dupee postawił hipotezę, że był zakochany w swojej kuzynce Mary („Minnie”) Temple, ale neurotyczny strach przed seksem powstrzymałby go przed przyznaniem się do swoich uczuć: „Problemy zdrowotne Henry'ego Jamesa [. ..] były objawami strachu lub wstrętu podczas seksu. "

Dupee jest oparty na fragmencie ze wspomnienia pisarza Mały chłopiec i inni , w którym opowiada o koszmarze, który nastąpił po wizycie w Luwrze, gdzie widział obrazy ku chwale Napoleona. Podaje ten sen jako przykład romantycznego pomysłu Jamesa na Europę, czysty wszechświat fantazji napoleońskiej, do którego udał się w poszukiwaniu schronienia.

Taka analiza zdawała się zgadzać z krytykami literackimi, takimi jak Van Wyck Brooks i Vernon Parrington; potępili wówczas sposób, w jaki Henry James opuścił Stany Zjednoczone, i krytykowali jego pracę, którą uważali za wykorzenionego zniewieściałego. Leon Edel uczynił z tej nerwicy przesłanki niezwykłej biografii, która przez długi czas była autorytatywna. Jednak Dupee nie miał dostępu do archiwów rodziny Jamesów, zapoznawszy się głównie z Pamiętnikami starszego brata i wydaniem części jego korespondencji ze względu na Percy'ego Lubbocka, w której gromadzono głównie listy z końca jego życia. Być może dlatego portret Dupee przedstawia Henry'ego Jamesa idącego prosto od dzieciństwa ze starszym bratem do problemów zdrowotnych w średnim wieku.

Gdy archiwa, w tym pamiętniki współczesnych i setki sentymentalnych, a czasem erotycznych listów Jamesa do mężczyzn młodszych od niego, wychodzą na światło dzienne, postać neurotycznego kawalera ustępuje miejsca zawstydzonemu homoseksualiście. Jak ujął to autor Terry Eagleton  : „... gejowscy krytycy debatują, jak stłumiony był jego (prawdopodobny) homoseksualizm ...”

Szczególną uwagę zwrócono na listy od Henry'ego Jamesa do ekspatrianta rzeźbiarza Hendrika Christiana Andersena . James poznał 27-letniego artystę w Rzymie w 1899 roku, kiedy sam miał 56 lat, i napisał do niego szczególnie gorące listy:

„Trzymam cię, bardzo drogi chłopcze, w mojej najgłębszej miłości i mam dla mnie tak wielką nadzieję; w każdym uderzeniu twojej duszy. "

W liście od 6 maja 1904dla swojego brata Williama określa siebie jako „twój Henryk nadal żyje w celibacie bez nadziei, chociaż ma sześćdziesiąt lat. Prawda tego stwierdzenia była przedmiotem kontrowersji wśród biografów autora, ale listy do Andersena są niekiedy wręcz erotyczne: „Pozwól mi, mój drogi chłopcze, objąć Cię ramieniem, które czujesz. przyszłość i twój wspaniały prezent. "

James pisze do swojego przyjaciela, geja Howarda Sturgisa  : „Powtarzam, nie ma tajemnicy, że mogłem z tobą mieszkać. Zamiast tego mogę tylko próbować żyć bez ciebie ”i dopiero w listach do młodych mężczyzn James ogłasza się ich„ kochankiem ”. Duża część jego bliskich przyjaciół to geje lub osoby biseksualne. Po długiej wizycie u Howarda Sturgisa wspomina ich „szczęśliwy, mały kongres dwojga”. W swojej korespondencji z Hugh Walpole'em bawi się słowami o ich związku, widząc siebie jako „słonia”, który „bawi się z tobą tak łaskawie” i opowiada o „wyrazistym starym kuferku” swojego przyjaciela. Jego listy, dyskretnie reprodukowane, do Waltera Berry'ego od dawna są cenione za lekko zawoalowany erotyzm.

Jednak reprodukcja listów w żaden sposób nie udowadnia ani nie modyfikuje osobowości autora poszukującego wysokich uczuć i sprawiedliwości, mając w swoich powieściach prawdziwe poczucie etyki; zostanie mu w ten sposób wybaczone za zmysłową poezję korespondencji z przyjaciółmi wszelkiego pochodzenia. Nie wolno nam zapominać, że Henry James był pierwotnie przygnębiony jak Roderick Hudson, chorobę, która może, jak u jego bohatera, wywołać niezrozumiałą potrzebę tworzenia w nim, a zatem, pisania w nim listów (i powieści) do znajomych, a to wydaje się, że nikogo nie zdradził, nawet przeciętnego i zaciekawionego, że potrafił tak dobrze portretować.

Analiza pracy

Styl i tematy

Henry James jest jedną z głównych postaci literatury transatlantyckiej. W jego twórczości najczęściej pojawiają się postacie ze Starego Świata (Europy), ucieleśniające feudalną, wyrafinowaną i często skorumpowaną cywilizację oraz z Nowego Świata (Stanów Zjednoczonych), gdzie ludzie są bardziej impulsywni, otwarci i stanowczy i ucieleśniają cnoty - wolność i moralność - nowego społeczeństwa amerykańskiego . To właśnie zaczęto nazywać tematem międzynarodowym. Henry James bada zatem konflikty kultur i osobowości w opowieściach, w których relacje osobiste są utrudniane przez moc mniej lub bardziej dobrze wykorzystywaną. Jej bohaterkami są często młode Amerykanki narażone na ucisk lub oczernianie. Jak zauważył jego sekretarz Theodora Bosanquet w swojej monografii Henry James at Work  :

„Kiedy uciekł z pracy, aby zobaczyć otaczający go świat, zobaczył tylko miejsce udręki, gdzie drapieżniki bez końca wbijają pazury w drżące ciało skazanych na zagładę Dzieci Światła i są bezbronne… Jego powieści są tylko powtarzającym się przedstawieniem tego słabość, namiętny i powtarzający się apel o pełną swobodę rozwoju, wolny od ślepej i barbarzyńskiej głupoty. "

Wielkie powieści

Chociaż jakikolwiek wybór powieści Henry'ego Jamesa nieuchronnie opiera się na pewnej subiektywności, następujące książki wzbudziły szczególną uwagę w licznych recenzjach i opracowaniach.

Pierwszy okres powieści Henry'ego Jamesa, którego portret uważany jest za zwieńczenie, koncentruje się na kontraście między Europą a Ameryką. Styl tych powieści jest dość bezpośredni, mimo własnym charakterem, dobrze w standardach fikcji z XIX -tego  wieku . Roderick Hudson (1875) to powieść ze świata sztuki, która podąża losem tytułowego bohatera, bardzo utalentowanego rzeźbiarza. Mimo że książka wykazuje pewne oznaki niedojrzałości; to pierwsza wielka powieść Jamesa, która została dobrze przyjęta dzięki żywemu malarstwu trzech głównych bohaterów: obdarzonego wielkim talentem Rodericka Hudsona, ale niestabilnego i wszechstronnego; Rowland Mallet, szef, ale i przyjaciel Rodericka, bardziej dojrzały od niego; i Christina Light, femme fatale, tak piękna, jak irytująca. Duet Hudson-Mallet został zinterpretowany jako dwie strony osobowości autora: artysta z ognistą wyobraźnią i mentor będący ucieleśnieniem jego sumienia.

Chociaż Roderick Hudson już umieszcza amerykańskie postacie w europejskim otoczeniu, pisarz opiera swoją następną powieść na jeszcze wyraźniejszym kontraście między Europą a Ameryką. Jest to nawet główny temat „Amerykanina” (1877). Książka łączy melodramat z komedią społeczną, w przygodach i nieszczęściach Christophera Newmana, amerykańskiego biznesmena o szczęśliwej naturze, ale raczej niezręcznego podczas swojej pierwszej podróży do Europy. Newman szuka innego świata ze świata biznesu XIX XX  wieku w Stanach Zjednoczonych. Odkrywając piękno i brzydotę Europy, uczy się wystrzegać się pozorów.

Następnie Henry James napisał Washington Square (1880), stosunkowo prostą tragikomedię o konflikcie między dziewczyną, łagodną, ​​uległą i niezdarną, a jej ojcem, genialnym manipulatorem. Powieść często porównywana jest do twórczości Jane Austen ze względu na wdzięk i klarowność jej prozy, a opis koncentruje się na relacjach rodzinnych. Ponieważ Henry James nie był szczególnie entuzjastycznie nastawiony do Jane Austen, prawdopodobnie nie uznał tego porównania za pochlebne. W rzeczywistości nie był też zbyt zadowolony z Washington Square . Próbując ponownie przeczytać go w celu włączenia do wydania nowojorskiego swojej powieści (1907–09), stwierdził, że nie może. Dlatego wyklucza go z tej antologii. Powieść podobała się jednak wystarczającej liczbie czytelników, aby uczynić ją jednym z jego najpopularniejszych dzieł.

Z Portret kobiety (1881), Henry James zakończył pierwszy etap swojej kariery z pracy, który pozostaje jego najbardziej znaną powieść. Jest to historia bardzo żyjącej młodej Amerykanki, Isabel Archer, która „mierzy się ze swoim przeznaczeniem”, stwierdzając, że dusi się. Spadkobierczyni fortuny, staje się ofiarą makiawelicznej pułapki zastawionej przez dwóch amerykańskich emigrantów. Akcja rozgrywa się głównie w Europie, zwłaszcza w Anglii i we Włoszech. Często uważany za arcydzieło wczesnego okresu twórczości Henry'ego Jamesa, Portret kobiety jest nie tylko refleksją nad różnicami między Nowym a Starym Światem, ale porusza takie tematy, jak wolność osobista, odpowiedzialność moralna , zdrada i zdrada. seksualność.

W następnych latach Henry James napisał The Bostonians (1886), słodko-gorzką tragikomedię, w której występują: Basil Ransom, konserwatywny polityk z Mississippi  ; Olive Chancellor, kuzynka Ransoma, gorliwa feministka z Bostonu  ; i Verena Tarrant, ładna protegowana Olive w ruchu feministycznym. Fabuła kręci się wokół walki Ransoma i Olive o zdobycie zainteresowania i sympatii Vereny, choć powieść zawiera również obszerną ekspozycję działaczy politycznych, dziennikarzy i ekscentrycznych oportunistów.

Następnie Henry James opublikował Księżniczkę Casamassima (1886), historię młodego, inteligentnego, ale niezdecydowanego introligatora Londynu, Hyacinth Robinson, który został uwikłany w anarchistyczną politykę i terrorystyczny spisek. Ta powieść jest dość wyjątkowa w dziele Jamesa, ze względu na temat; ale często kojarzony jest z mieszkańcami Bostonu , co przywołuje również środowisko polityczne.

W chwili, gdy Henry James po raz ostatni próbuje podbić scenę, pisze The Tragic Muse (1890). Powieść oferuje rozległą i radosną panoramę angielskiego życia, śledząc losy dwóch aspirujących artystów: Nicka Dormera, rozdartego między karierą polityczną a jego staraniami o zostanie malarzem, oraz Miriam Rooth, aktorki poszukującej komercyjnego sukcesu za wszelką cenę. Oraz artystyczny. Wiele drugorzędnych postaci pomaga im i uniemożliwia im dostęp do ich snów. Ta książka odzwierciedla wszechogarniające zainteresowanie Henry'ego Jamesa teatrem i często jest uważana za ostatnią relację z drugiej fazy jego romantycznej kariery.

Po nieudanych próbach dramaturga autor powrócił do fikcji i zaczął zgłębiać świadomość swoich bohaterów. Jego styl staje się bardziej złożony, aby pogłębić analizy. Poynton's Spoils (1897), uważany za najwcześniejszy przykład tego ostatniego okresu, jest powieścią krótszą od poprzednich, opisującą zderzenie między p. Gereth, wdowa o nienagannym guście i żelaznej woli, oraz jej syn Owen wokół rezydencji wypełnionej cennymi antycznymi meblami. Historię opowiada Fleda Vetch, młoda kobieta zakochana w Owenie, ale także współczująca udręce swojej matki, która obawia się utraty dobra, które cierpliwie zebrała.

Henry James kontynuuje swoje bardziej zaangażowane i psychologiczne podejście do swojej fikcji w What Maisie Knew (1897), historii rozsądnej córki nieodpowiedzialnych rozwiedzionych rodziców. Powieść znajduje współczesny rezonans w tym zdeterminowanym opisie dysfunkcyjnej rodziny; ale przedstawia także godne uwagi tour de force autora, który sprawia, że ​​śledzimy głównego bohatera od jego dzieciństwa aż do jego przedwczesnej dojrzałości.

Trzeci i ostatni okres Henry James osiągnął swoją pełnię w trzech powieści opublikowanych na początku XX th  wieku . Krytyk FO Matthiessen postrzega tę trylogię jako główną fazę autora, a powieści te były przedmiotem wielu badań. Pierwsza opublikowana została napisana jako druga: The Wings of the Dove (1902) opowiada historię Milly Theale, bogatej amerykańskiej spadkobierczyni nękanej przez poważną chorobę, która ją potępia, oraz wpływ, jaki wywiera wokół niej. Niektórzy krewni otaczają go bez złej myśli, podczas gdy inni działają dla własnego interesu. W swoich autobiografiach Henry James ujawnia, że ​​Milly zainspirowała go Minny Temple, jego ukochana kuzynka, która zmarła przedwcześnie na gruźlicę . Mówi, że próbował oddać mu hołd „pięknem i godnością sztuki”. "

Druga opublikowana powieść tej trylogii, The Ambassadors (1903), to czarna komedia, która śledzi podróż bohatera Lamberta Strethera w Europie w pogoni za synem swojej narzeczonej, którego musi sprowadzić z powrotem do rodziny. Opowiadanie w trzeciej osobie rozwija się z jedynej perspektywy Strether, gdy staje w obliczu nieoczekiwanych komplikacji. W przedmowie do publikacji w New York Edition Henry James umieszcza tę książkę u szczytu sukcesów, co wywołało pewne dezaprobaty. Złoty puchar (1904) jest złożonym i intensywnym studium małżeństwa i cudzołóstwa, które kończy tę „główną fazę” i jest niezbędne w powieściowej twórczości Jamesa. Ta książka bada napięcia w relacjach między ojcem a jego córką i ich małżonkami. Powieść głęboko i prawie wyłącznie skupia się na świadomości głównych bohaterów, z obsesyjnym wyczuciem szczegółów i silnym życiem wewnętrznym.

Nowy

Przez całą swoją karierę Henry James był szczególnie zainteresowany tym, co nazywał „pięknymi i błogosławionymi wiadomościami  ”, czyli historiami średniej wielkości. Napisał ich 112. Wśród tych tekstów jest wiele bardzo zwięzłych opowiadań, w których autorowi udaje się w kilku słowach poruszyć skomplikowane tematy. Innym razem historia zbliża się do krótkiej powieści, chociaż liczba postaci pozostaje ograniczona. Daisy Miller , The Aspern Papers , The Pattern in the Carpet i The Turn of the Nut reprezentują jej talent w krótkim formacie fabularnym.

Krótkie historie przebiegają mniej więcej w tych samych fazach twórczych, co powieści Jamesa, ale po drodze jest kilka fantastycznych opowieści . Aż do A Bundle of Letters (1879), opowiadania najpierw ujawniają różne wpływy, na jakie wpłynął młody Henryk, a następnie utrwalił jego bardziej osobisty styl, zwłaszcza w tekstach poruszających temat międzynarodowy: Namiętny pielgrzym , Daisy Miller , An International Odcinek .

Drugi okres, który rozpoczyna się w 1882 r., Kiedy James nie publikował żadnych wiadomości od ponad dwóch lat, jest świadkiem mnożenia się doświadczeń z narracyjnego punktu widzenia i pogłębiania wątków psychologicznych, o czym świadczą artykuły Les Aspern i Le Menteur . Od 1891 roku, roku publikacji L'Élève , opowiadanie Jamesa osiągnęło gęstość narracji, techniczną wirtuozerię i różnorodność tonów, co zapowiadało dojrzałość. W tej dekadzie lat 90. XIX wieku , kiedy James był szczególnie płodny w opowiadaniu, niektóre teksty, takie jak La Chose Authentique , La Vie privée czy L'Autel des Morts , wydawały się pod wieloma względami ćwiczeniami w wyrafinowanym stylu. przygód miało miejsce, ograniczając się do powolnego, subtelnego i unikalnego odwrócenia sytuacji i postaci. Inne historie, korzystając z różnych rejestrów, koncentrują się na pisarzu ( La Leçon du maître , Greville Fane , La Mort du lion ) lub nawet samej literaturze ( Motyw na dywanie ), której kwestionują „wartość społeczną” lub „esencję artystyczną” . James stworzył wówczas kilka fantastycznych tekstów, ale jego historie o duchach wyłaniają się zdecydowanie z konwencjonalnych efektów gatunku na korzyść relacji uczuciowych i subiektywności, jak dowodzą Sir Edmund Orme i Owen Wingrave .

Ostatnia faza, która zadomowiła się stopniowo od 1891 r. I której efektywnymi gankami są Les Amis des Amis i Le Tour d'écrou , kryje w sobie wiadomości ze wszechświatów, które są często niespokojne i rozczarowane, czasami oświecane przez jakąś kąśliwą satyrę ( La Maison natale )., poprzez zastosowanie starannie dopracowanej techniki kompozycji. Po samych teatralnych fragmentach dialogowych następuje narracja, która jest zarówno dyskretna w mowie, jak i bardzo oszczędna w ujawnianiu faktów, gdzie fatalność i żal tworzą podwójnie powracający temat, jak zilustrowano w Bestii w dżungli i Przyjemnym zakątku .

Grafika

Powieści

Nowy

Zbiory oryginalnych opowiadań w języku angielskim

Pełne wiadomości w języku francuskim

Antologie opowiadań przetłumaczone na język francuski

Teatr

Historie z podróży

Testowanie

Tłumaczenie

James przetłumaczone na kilka tekstów, których autorem jest Prosper Mérimée i Lorenzaccio przez Alfreda de Musset w 1870, bez znalezienia wydawcy. Prawie dwadzieścia lat później tłumaczone, na wniosek Harpera Monthly Magazine i ze względów żywnościowych, Port-Tarascon przez Alphonse Daudet , które właśnie zostało opublikowane we Francji. Jego praca ukazuje się w odcinkach w amerykańskim miesięczniku od czerwca doListopad 1890. Badacz Fabienne Durand-Bogaert opisał te kilka eksperymentów jako „wybór tekstów, delikatnie mówiąc, zaskakujący”.

Adaptacje jego prac

Adaptacje kinowe

Trzy z jej powieści zostały zaadaptowane przez firmę Ismail Merchant i James Ivory's Merchant-Ivory Productions  :

Adaptacje telewizyjne

Adaptacje teatralne

Opery

Bibliografia

Studia

Biografie

Romantyczne biografie

Uwagi i odniesienia

  1. Pierre-Yves Dugua, „  Ci Amerykanie, którzy rezygnują ze swojego obywatelstwa, aby uciec przed organami podatkowymi  ” , w Le Figaro ,16 sierpnia 2014(dostęp 17 sierpnia 2014 ) .
  2. „Miss Maggie Mitchell w Fanchon the Cricket  ”, 1863 , Novick (1996) str. 431.
  3. James przyznał się do długu wobec nich. Tak więc w przedmowie do Portrait de femme w wydaniu nowojorskim , gdzie dostrzega wpływ Tourguenieva i The Lesson of Balzac na temat francuskiego pisarza. James napisał ważne eseje krytyczne na temat tych czterech autorów. Niedawne badania, takie jak Cornelia Sharp i Edward Wagenknecht, zwróciły uwagę na szczególny wpływ na twórczość Jamesa: Eugenie Grandet Balzac do Washington Square , The Marble Faun od Hawthorne do Roderick Hudson i Virgin Lands of Turgenev dla The Princess Casamassima . W 2007 roku Novick wyjaśnił wpływ Ibsena na jego twórczość literacką.
  4. Edel (1990) str. 75, 89.
  5. Edel (1990), str. 121.
  6. Novick (2007) str. 15-160 i passim .
  7. Buckley, P. (1982). Przegląd psychohistorii . VIII, 1979. Psychoanal Q., 51: 169.
  8. Zobacz Dupee (1949) i (1951).
  9. Papiery chropowatości (czerwiec 24, 2006) autorstwa Terry Eagleton , przegląd Roku Henry James: The Story of a Novel przez David Lodge w The Guardian .
  10. „Trzymam cię, najdroższy chłopcze, w mojej najgłębszej miłości i liczę na to, że mnie poczujesz - w każdym pulsowaniu swojej duszy. "
  11. The Correspondence of William James: Volume 3, William and Henry opracowane przez Ignasa Skrupskelisa i Elizabeth Bradley (1994) str. 271.
  12. Zobacz czwarty tom biografii Leona Edela, str. 306–316, gdzie znajduje się obszerny, niedokończony opis tego tematu. Zobacz także Bradley (1999 i 2000).
  13. Mamoli Zorzi, Rosella (red.) Ukochany chłopiec: Listy do Hendrika C. Andersena, 1899–1915 ( ISBN  0-8139-2270-4 ) .
  14. „Powtarzam, prawie do niedyskrecji, że mógłbym z tobą mieszkać. Tymczasem mogę tylko próbować żyć bez ciebie ” , Gunter, Susan E. Jobe, Steven Dearly Beloved Friends: Henry James's Letters to Younger Men (2001) ( ISBN  0-472-11009-8 ) .
  15. Gunter i Jobe (2001) str. 125.
  16. Gunter i Jobe str. 179.
  17. Black Sun Press (1927).
  18. Kiedy wyszedł z schronienia swojego gabinetu i wszedł w świat i rozejrzał się wokół siebie, zobaczył miejsce udręki, gdzie drapieżne stworzenia nieustannie wbijają pazury w drżące ciało skazanych na zagładę, bezbronnych dzieci światła… Jego powieści są wielokrotne ujawnianie tej niegodziwości, powtarzana i żarliwa prośba o jak najpełniejszą wolność rozwoju, nieskrępowaną lekkomyślną i barbarzyńską głupotą . Henry James w pracy Theodora Bosanquet, str. 275–276 (1970) ( ISBN  0-8383-0009-X ) .
  19. Dalsze krytyczne komentarze do The American , Portrait of a Woman , The Ambassadors i The Wings of the Dove znajdują się w aktualnych wydaniach tych powieści. W przypadku większych badań patrz badania wymienione w bibliografii.
  20. Szczegółowe analizy krytyczne tych opowiadań można znaleźć w całych wydaniach, zwłaszcza w zbiorze La Pléiade autorstwa Gallimarda (w 4 tomach).
  21. Henry James, Complete News, tom IV, Paryż, Gallimard, pot.  „Bibliothèque de la Pléiade”, 2011, strona 1704.
  22. Fabienne Durand-Bogaert, "  Henry James lub trudności w dzieleniu  " Revue Française d'Etudes d'Amérique , n o  80,Marzec 1999, s.  95-96 ( czytaj online ).
  23. Harden 2005 , s.  84-85.
  24. Harden 2005 , s.  86.
  25. Fabienne Durand-Bogaert, "  Henry James lub trudności w dzieleniu  " Revue Française d'Etudes d'Amérique , n o  80,Marzec 1999, s.  95 ( czytaj online ).
  26. Strona Narodowego Instytutu Audiowizualnego (Francja), ina.fr, online.
  27. Powiadomienie o filmie telewizyjnym na imdb.com, online.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne