Narodziny |
23 grudnia 1914 Hrabstwo Bolivar |
---|---|
Śmierć |
29 kwietnia 1979 lub 30 kwietnia 1979 Los Angeles |
Pogrzeb | Green River Cemetery ( w ) |
Narodowość | amerykański |
Trening |
Yale School of Drama ( w ) Peabody College ( w ) |
Zajęcia | Reżyser , film producent , scenarzysta , producent teatralny , reżyser , reżyser telewizyjny , telewizja producent |
Różnica | Tony Award for Best Play (1960) |
---|
Fred Coe , urodzony dnia23 grudnia 1914w Alligator , Mississippi , i zmarł29 kwietnia 1979w Los Angeles w Kalifornii jest pionierem telewizyjnym w Stanach Zjednoczonych . Był zaangażowany w udane przejście z radia na telewizję w programie Lights Out , the3 lipca 1946.
Studiował dramat w Yale Drama School .
Nazywany Pappy , jest znanym producentem The Philco Television Playhouse od 1948 do 1955 i Playhouse 90 od 1957 do 1959.
Został pochowany na cmentarzu Green River w Springs . Jego biografia The Man in the Shadows: Fred Coe and the Golden Age of Television Jon Krampner została opublikowana przez Rutgers University Press w 1997 roku.
Wiele jego produkcji jest archiwizowanych w UCLA lub Wisconsin Center for Film and Theatre Research . Niektóre zostały przeniesione na media cyfrowe.
Autor scenariuszy lub adaptacji dla telewizji od 1946 ( śmiech w Paryżu ) do 1979 The Miracle Worker , napisał, adaptował lub wyprodukował liczne dramaty telewizyjne, które początkowo były żywe i czarno-białe: duma i uprzedzenie ( duma and Prejudice ) w 1949 r., ale najbardziej znane są Marty and the Trip to Bountiful w 1953 r. Philco-Goodyear , Peter Pan w marcu 1955 r. siódmy odcinek sezonu 1 Producers 'Showcase i Dni wina i róż (w) w październiku 1958 roku na sezon 3 z Playhouse 90 .
Od 1953 do 1975 roku wyprodukował wiele spektakli, w tym The Trip to Bountiful , sztukę Horton Foot, w 1953, dramat Two for the Seesaw z 1958, The Miracle Worker w 1959, który wyprodukował w czerni i bieli dla telewizji w 1962 roku. ( remake w kolorze w 1979), komedia A Thousand Clowns Herba Garnera z 1962 roku, którą wyreżyserował i nagrał dla telewizji w 1965 roku. Wyreżyserował też Xmas in Las Vegas w 1965 oraz musical Georgy na podstawie twórczości Toma Mankiewicza .
Najbardziej udanym spektaklem (374 spektakle i 7 premier) jest dramat w reżyserii Arthura Penna Wait Until Dark . Ostatnim przedstawionym przez niego programem był „ Pochwała miłości” Terence'a Rattigana w 1974 roku.
Fred Coe był kilkakrotnie nominowany do nagrody Emmy, w 1967, 1976 i 1977
r. Otrzymał nagrodę Emmy dla najlepszego producenta serialu na żywo w 1956 r. Za „Producers 'Showcase” (1954) oraz nagrodę pośmiertną w 1980 r. Za wersję Cudu z 1979 r. Pracownik .
W 1966 roku był nominowany do Oscara za Klaunów tysiąca .