| Doradca ( en ) Krajowa Komisja ds. Komunikacji i Wolności | |
|---|---|
| Październik 1986 -Styczeń 1989 |
| Narodziny |
18 lipca 1918 Lannion |
|---|---|
| Śmierć |
30 września 1994(w 76) Paryż |
| Pogrzeb | Cmentarz Valmondois ( d ) |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Dziennikarz , producent telewizyjny |
| Tata | Georges sabbagh |
| Matka | Agnes Humbert |
| Małżonka | Catherine Langeais (od1954) |
| Pracował dla | Francuskie biuro nadawcze (Styczeń 1946 -18 września 1974) |
|---|
| Dziś wieczorem w teatrze |
Pierre Sabbagh , urodzony dnia18 lipca 1918w Lannion i zmarł dalej30 września 1994w Paryżu jest francuską osobowością telewizyjną , która kolejno pracowała jako dziennikarz , reżyser , producent , gospodarz i reżyser kanałów telewizyjnych.
Pierre Sabbagh jest synem malarza Georgesa Sabbagha (1887-1951), aleksandryjczyka libańskiego pochodzenia chrześcijańskiego z Egiptu (potomek Bey Hanny Sabbagh, bankiera z Aleksandrii). XX wieku na korytarzach ORTF rozeszła się całkowicie fantazyjna i błędna plotka, że Pierre Sabbagh był Żydem. Nazywał się Pierre Allain Sabbagh, syn George'a Hanny Sabbagh, urodzony w Egipcie w rodzinie koptyjsko-maronickiej. Catherine Langeais, jego druga żona, powtarzała każdemu, kto chciał słuchać, że jej mąż jest chrześcijaninem. Jej matka miała na imię Agnès Humbert , członkini sieci Musée de l'Homme . Był bratem kontradmirała Jeana Sabbagha.
Wyrzucony z kilku liceów marzy tylko o teatrze. Zostaje uczniem Charlesa Dullina , który zmusza go do odegrania w Volpone (1940) roli weneckiej strony; podczas kręcenia powiedział jej: „Zdecydowanie nie masz talentu aktorskiego. Od trzech dni cię obserwuję: interesujesz się kamerą, światłami, dźwiękiem, makijażem. , praca też jest szlachetna za kamerą niż z przodu i wierzę, że za tobą można coś zrobić ”.
Pierre Sabbagh zrezygnował z bycia aktorem i rozpoczął karierę jako reporter radiowy w 1945 roku. Dokonał bez zezwolenia nagrania dźwiękowego wykonania Pierre'a Lavala w dniu15 października 1945 rw więzieniu Fresnes jego reportaż wyemitowano w radiu tego samego wieczoru. Następnie wszedł do telewizji francuskiej w 1946 roku.
Wymyśla i przedstawia 29 czerwca 1949pierwsze francuskie wiadomości telewizyjne . To był popularny prezenter w telewizji przez 14 lat dla animowanych Teleturnieje w Jackpot , TV-Pok , człowiek w XX th wiecznej i Dokumentalnych Programu Magazine odkrywców 1956 do 1970 roku.
Plik 10 grudnia 1954, po raz drugi ożenił się z prezenterką telewizyjną Catherine Langeais .
W 1960 roku zwolnił wszystkie dziennikarki z wyjątkiem Danièle Breem i wyjaśnił: „W JT potrzebuję dynamizmu, silnych nerwów i być zawsze dyspozycyjnym: moi współpracownicy nigdy nie wpadliby na pomysł opóźnienia raportu argumentem typu:” Nie mam w co się ubrać!" "
W 1961 roku był producentem trzech programów: „ Le Magazine des explorateurs ”, „ Avis aux amateurs ” i „ L'Homme du XXe siècle ”.
Jego największym sukcesem będzie stworzenie w 1966 roku programu Au théâtre ce soir po długotrwałym strajku we francuskiej telewizji.
W ramach programu minimum w tym okresie emitowany jest La Bonne Planque , co powoduje entuzjazm publiczności dla tego typu programu.
Na swoim koncie także pierwsza wielka gra audiowizualny, który zjednoczył Francji w 1960 roku, zanim na ekranie w czerni i bieli: Człowiek z XX th century , ogólna wiedza pytania meczu, który trwał zaledwie ponad dwa lata z dwóch znanych finału Super człowiek z XX th century , skupiającej byłych top zwycięzców roku (włącznie aktor Robert Manuel 1 st roku) i zdobył w 1963 roku przez profesora „ uzupełnieniem kursu ” George Rivault, a w 1964 roku przez nauczyciela historii, Francis Pichon. Twarz Pierre'a Sabbagha pojawiła się w grze planszowej (przodek Trivial Poursuit), która została opublikowana wraz z tym programem.
W 1970 roku , powierzył Marc Gilbert z zarządzaniem programem tomie iw 1971 roku , że od Italiques .
We wrześniu 1971 roku został mianowany dyrektorem generalnym Second Colour Channel ORTF. W ciągu trzech lat udało mu się uczynić z niego pierwszy kanał ORTF , zarówno pod względem oglądalności, jak i oceny satysfakcji. Po rozpadzie ORTF w 1974 r. Rada Ministrów im18 września 1974powoływanie prezesów kanałów telewizyjnych nie odnawia go w pełnionych przez niego funkcjach.
W 1981 roku został dyrektorem generalnym Technisonor , firmy produkcyjnej będącej filią Sofirad , która produkowała między innymi La Chambre des dames i „Thérèse Humbert”.
W 1983 r. Został powołany przez Hervé Bourges , prezesa TF1 , przewodniczącego komitetu refleksyjnego złożonego z 17 osób, odpowiedzialnego za tworzenie propozycji strategii wizerunkowych i programów TF1. Podczas spotkania instalacyjnego komitetu Pierre Sabbagh stwierdza, że objął prezydenturę „bezpłatnie, bez umowy z firmą TF1”.
W 1986 roku został powołany na członka CNCL (Krajowej Komisji ds. Komunikacji i Wolności).
On umarł na 30 września 1994, został pochowany na cmentarzu w Valmondois, gdzie wraz z żoną miał drugi dom.
Ma syna: Oliviera, urodzonego w Wrzesień 1947.