Fundacja | 18 października 1945 |
---|
Akronim | CEA |
---|---|
Rodzaj | Agencja publiczna , instytut badawczy |
Pole aktywności |
Energia jądrowa Alternatywne źródła energii Obrona i bezpieczeństwo Telekomunikacja Badania podstawowe |
Siedzenie |
Paryż (siedziba główna) Gif-sur-Yvette (siedziba administracyjna) |
Kraj | Francja |
Informacje kontaktowe | 48 ° 43 ′ 30 ″ N, 2 ° 09 ′ 01 ″ E |
Badacze | 20 181 pracowników |
---|---|
Założyciel | Charles de Gaulle |
Kierunek | Francois Jacq |
Organizacja nadrzędna | Francja |
Przynależność | Ministerstwa Ekologii , Szkolnictwa Wyższego i Sił Zbrojnych |
Obrót handlowy | 2 300 000 000 dolarów amerykańskich (2018) |
Stronie internetowej | www.cea.fr |
SYRENA | 775685019 |
---|---|
Europejski VAT | FR43775685019 |
Otwórz Korporacje | pl / 775685019 |
Katalog usług publicznych | rząd / instytucja publiczna_170735 |
Komisariat à l'énergie Atomique et aux energie alternatywne ( CEA ) jest różne organ administracji centralnej (ODAC) dla francuskiego badania naukowe w dziedzinie energetyki , obrony , informacje technologii i komunikacji. Komunikacji , z istotnych nauk , w dziedzinie nauk o życiu i zdrowia , z siedzibą w dziesięciu lokalizacjach we Francji . Historycznie nazywana Komisją Energii Atomowej (CEA), zmieniła nazwę w 2010 roku, rozszerzając swój zakres o alternatywne źródła energii , zachowując swój akronim.
Główne ośrodki badawcze CEA to ośrodek Saclay i ośrodek Fontenay-aux-Roses (w Île-de-France ), ośrodek Marcoule i ośrodek Cadarache (w Prowansji ) oraz ośrodek w Grenoble (w Isère ). Centrum Saclay znajduje się w sercu technologicznego klastra przemysłowego Paryż-Saclay . Centrum Grenoble znajduje się w sercu Naukowego Wielokąta .
CEA jest organizacją badawczą sklasyfikowaną jako publiczny zakład przemysłowo-handlowy (EPIC). Jej główną misją jest rozwijanie zastosowań energetyki jądrowej w dziedzinie nauki, przemysłu i obrony narodowej . Na koniec 2019 roku zatrudniał 20 181 osób, przy rocznym budżecie 5 mld euro.
Zarządzeniem nr 2016-311 z dnia 17 marca 2016 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania Komisji Energii Atomowej i Energii Alternatywnych CEA posiada status EPST, publicznej instytucji o charakterze naukowym, technicznym i przemysłowym.
Komisja Energii Atomowej i Energii Alternatywnych, „CEA”, jest wymieniona w Artykule L. 332-1 Kodeksu Badań. Znajduje się pod nadzorem ministrów odpowiedzialnych za energię (MTES), badań (MESR), przemysłu (MEF) i obrony (MINARM).
Posiada organizację macierzową złożoną z działów operacyjnych i działów funkcjonalnych.
Cztery główne działy operacyjne to:
Organizacja posiada również dziewięć działów funkcjonalnych:
Komisja ds. Energii Atomowej i Energii Alternatywnych (CEA) jest publicznym przedsiębiorstwem przemysłowo-handlowym znajdującym się pod wspólnym nadzorem ministrów odpowiedzialnych za badania naukowe, energetykę, przemysł i obronność. W zakresie badań placówka prowadzi prace w zakresie energetyki jądrowej i nowych technologii energetycznych.
Program budżetowy 190 przyczynia się do badań nad transformacją ekologiczną i energetyczną poprzez finansowanie działań w dziedzinie energetyki , ale także walki ze zmianami klimatycznymi , bezpieczeństwa jądrowego i transportu)
W ramach programu 190 CEA ma otrzymać 1223,9 mln euro dotacji na opłaty za usługi publiczne w 2019 r., co czyni go głównym beneficjentem programu. Pożyczki te nieznacznie wzrosły w porównaniu z 2018 r. (7,8 mln euro, czyli + 0,6%).
CEA jest głównie związany z programem 172 „Multidyscyplinarne badania naukowe i technologiczne”, który przewiduje 490,3 mln euro dotacji na opłaty za usługi publiczne.
Otrzymuje też granty w ramach programów 191 „Badania dualne (cywilne i wojskowe)” za 29,3 mln euro oraz 212 „Wsparcie polityki obronnej” z misji „Obrona” za 8 mln euro.
Łącznie w 2019 r. CEA otrzyma 1 751,6 mln EUR w ramach różnych programów, co stanowi wzrost o 0,5% w porównaniu z 2018 r.
Proponowany dla PLF pułap zatrudnienia na 2019 r. wynosi 18 305 etatów, co stanowi wzrost o 180 miejsc pracy w porównaniu z pułapem z 2018 r.
Całkowity budżet CEA, łącznie z kontraktami i dotacją Ministerstwa Sił Zbrojnych, to ok. 5 mld euro rocznie.
6 i 9 sierpnia 1945 roku na Hiroszimę i Nagasaki w Japonii zrzucono dwie amerykańskie bomby atomowe . Kilka dni później generał de Gaulle spotyka się w Waszyngtonie z prezydentem USA Harrym S. Trumanem . Ogarnia go wówczas wrażenie, że wszystkie kategorie dominowała konsumpcja i intensywny optymizm .
We wrześniu 1945 roku generał de Gaulle zwrócił się do dyrektora CNRS Frédérica Joliot-Curie i Raoula Dautry , ówczesnego ministra odbudowy i urbanistyki, o utworzenie organizacji badawczej poświęconej energii atomowej.
CEA został utworzony w dniu 18 października 1945autorstwa Charlesa de Gaulle'a z Frédéricem Joliot-Curie (Wysoki Komisarz ds. Energii Atomowej) i Raoul Dautry (administrator generalny) na czele . Celem tego organu jest prowadzenie badań naukowych i technicznych w zakresie wykorzystania energii jądrowej w dziedzinach nauki (w szczególności zastosowań medycznych), przemysłu (elektryczność) i obrony narodowej . Organ ten podlega bezpośrednio Przewodniczącemu Rady , a jego finanse podlegają jedynie kontroli a posteriori Ministerstwa Finansów.
W styczniu 1946 r. powołano pierwszych członków CEA: Pierre Auger , Irene Curie , Francis Perrin i generał Paul Dassault , do których kilka miesięcy później dołączyli Lew Kowarski , Bertrand Goldschmidt , Jules Guéron i Pierre Biquard . W lipcu 1946 r. pierwsi pracownicy CEA objęli w posiadanie Fort Châtillon , pierwszy ośrodek badawczy CEA znajdujący się pod Paryżem. W tym samym czasie CEA przeniosła się również do enklawy w Poudrerie du Bouchet, aby przeprowadzić operacje rafinacji koncentratów rudy uranu z Afryki. Uran oczyszczony w zakładzie Bouchet jest używany w forcie Châtillon do tworzenia stosu Zoé , ciężkiego stosu atomowego wody zbudowanego przez zespół Joliot-Curie, który zmienia się w 1948 roku . W następnym roku pierwszy miligram plutonu jest ekstrahowany ze zużytego paliwa Zoé w zakładzie Bouchet.
Joliot-Curie , członek Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF), wysuwa sztokholmski apel przeciwko bombie atomowej . W kwietniu 1950 roku został odwołany ze stanowiska wysokiego komisarza przez Georgesa Bidaulta . Zastępuje go Francis Perrin . Mimo to wpływy PCF pozostały silne wśród pracowników CEA, którzy w 1954 r. postanowili napisać petycję sprzeciwiającą się jakiemukolwiek celowi wojskowemu. Łącznie to 665 podpisów wśród agentów CEA.
Po odejściu Joliot-Curie CEA zintensyfikowała prace nad wojskowymi i cywilnymi zastosowaniami energii atomowej. Nawet jeśli rząd nie podjął jeszcze oficjalnie decyzji o zbudowaniu bomby atomowej , robi się wszystko, aby zdobyć środki na jej zbudowanie. Rzeczywiście, silna niestabilność ministerialna (dwa rządy rocznie) nie pozwalała nowemu przewodniczącemu Rady na śledzenie działań wojskowych CEA, który funkcjonował pod tym względem bez rzeczywistej kontroli politycznej: nowo przybyły był zadowolony z odnowienia podjęte już działania i związane z nimi budżety. Nieformalna grupa składa się z generałów Ailleret, Pierre Marie Gallois i Crépin, polityków, takich jak Maurice Bourgès-Maunoury , Félix Gaillard , Pierre Guillaumat i Jacques Chaban-Delmas , sam Minister Obrony lub naukowców, takich jak Francis Perrin i Bertrand Goldschmidt , zdecydował, że Francja musiała pozyskać broń nuklearną; dobrze zorganizowane i zdeterminowane lobby to bez trudu uzyskało zgodę nowego Przewodniczącego Rady na kontynuowanie badań; Generał de Gaulle był regularnie informowany przez Chaban-Delmas o postępach prac. W 1958 r. Félix Gaillard, nowy przewodniczący Rady, postanowił przeprowadzić pierwszą próbę jądrową na rok 1960.
W 1952 roku , w Centrum Badań jądrowych z Saclay jest otwarty na działce 271 hektarów w plateau Saclay , które w tym roku są uruchamiane następcy Zoe reaktor FP2 ( ciężkiej wody N o, 2 ) i ceA pierwszy akcelerator cząstek .
W Marcoule budowano kolejno reaktory G1 ( 1956 ), G2 ( 1959 ) i G3 ( 1960 ) typu Uran-Grafit-Gaz (UNGG). Marcoule pluton roślin ekstrakcji , zbudowany do ekstraktu plutonu z wypalonym paliwem, był w eksploatacji od 1958 CEA zlecenie badań i technicznych Applications Firma stworzyć innowacyjny licznik Geigera do przeprowadzenia poszukiwania uranu. Dyrektor Towarzystwa Badań Technicznych Applications , Samuel Langlois-Berthelot zaproponował tę innowację do zarządzania CEA, który użył go znaleźć rud uranu istotne dla budowy bomby - Poszukiwania prowadzono w szczególności na wybrzeżach z Bretanii . Korzystając z tych urządzeń i innowacji, CEA przeprowadziła pierwszą próbę nuklearną na Saharze w 1960 r. , „ Gerboise bleue ” , dwa lata po podjęciu oficjalnej decyzji.
W 1958 r. CEA rozpoczęła zarówno budowę zakładu rafinacji uranu Malvési, jak i zakładu wojskowego Pierrelatte w celu wzbogacenia uranu niezbędnego do produkcji bomby atomowej.
Następnie CEA współpracował z EDF przy budowie pierwszych reaktorów EDF w Chinon : EDF 1 (1962, 68 MW ), EDF 2 (1965, 200 MW ) i EDF 3 (1967, 500 MW ) typu UNGG .
24 sierpnia 1968, Canopus , pierwsza francuska bomba H (termonuklearna lub wodorowa) eksplodowała 600 metrów nad atolem Fangataufa na Pacyfiku. Jego moc jest 170 razy większa niż w Hiroszimie .
Wojna między sektorami reaktorów sprzeciwia się CEA i EDF: pierwsza opowiada się za francuskim sektorem gazu z grafitem naturalnym, podczas gdy druga broni sektora reaktorów wodnych ciśnieniowych ( Pressurized Water Reactor ) amerykańskiego producenta Westinghouse Electric Company . W listopadzie 1969 roku sektor UNGG wydawał się przedstawiać zbyt ograniczone perspektywy na przyszłość, rząd Jacques Chaban-Delmas zdecydował się na EDF i zadecydował o budowie elektrowni ciśnieniowej w Fessenheim .
W 1972 r. wydział konstrukcji akumulatorów CEA został zlecony firmie zewnętrznej i przekształcił się w Towarzystwo Techniczne Energii Atomowej (Technicatome). Cztery lata później przyszła kolej na „Wydział Produkcji”, który połączył działalność produkcyjną uranu we Francji i za granicą, tworząc Generalną Kompanię Materiałów Jądrowych (Cogema).
W 1973 roku , pierwszy prototyp reaktora jądrowego z szybkich neutronów i chłodziwa sodu Phénix zlecenie w Marcoule . Wiosną zostaje oddany do użytku pierwszy francuski eksperymentalny reaktor termojądrowy TFR (w konfiguracji tokamaka). Kilka lat później pojawiły się Petula i WEGA (stellarator) znajdujące się w CEN Grenoble .
W połowie lat 70. CEA i cały przemysł jądrowy skorzystały na intensyfikacji rozwoju cywilnej energetyki jądrowej zainicjowanej przez prezydenta Valéry'ego Giscarda d'Estaing . W 1976 roku rząd Jacques'a Chiraca złożył zamówienie na Superphénixa . Dział Kontroli Ryzyka CEA łączy się z Centralną Służbą Bezpieczeństwa Instalacji Jądrowych (SCSIN), tworząc w ten sposób Instytut Ochrony i Bezpieczeństwa Jądrowego (IPSN).
W lutym 1979 roku oddano do użytku zakład Georges Besse w Tricastin w celu wzbogacenia uranu niezbędnego do produkcji paliwa do reaktorów elektrojądrowych. W listopadzie tego samego roku została powołana Państwowa Agencja Gospodarki Odpadami Promieniotwórczymi jako podmiot CEA.
W 1983 roku rząd Pierre Mauroy (3) utworzona na firmę udziałów przemysłowych Komisariat à l'Energie Atomique aby zarządzać udziałów i spółek zależnych CEA ( Framatome , Cogema , Technicatome , Eurodif , itd.).
W 1985 roku elektrownia jądrowa Brennilis , prototyp moderowany przez ciężką wodę, została ostatecznie zamknięta, podczas gdy reaktor neutronów prędkich Superphénix rozchodzi się po 10 latach budowy.
27 stycznia 1996 r. na Fangataufa rozpoczęto ostatnią francuską próbę jądrową . 24 września 1996Francja podpisuje traktat o całkowitym zakazie prób jądrowych i natychmiast rozpoczyna demontaż Pacific Experiment Center.
W czerwcu 1997 r. francuski rząd Lionel Jospin ogłosił porzucenie Superphénixa .
W 2001 r. spółka zależna CEA Industrie połączyła się z Framatome i Cogema, tworząc nową grupę o nazwie Areva .
W 2007 roku Genoscope i Narodowe Centrum Genotypowania zostały przyłączone do CEA w ramach nowego instytutu o nazwie Institute of Genomics.
Na początku 2009 roku CEA, Intel , GENCI i University of Versailles – Saint-Quentin-en-Yvelynes ogłosiły utworzenie wspólnego laboratorium Exascale Computing Research , specjalizującego się w oprogramowaniu dla superkomputerów eksaflopowych ( tj. 10 18 operacji zmiennoprzecinkowych na sekundę). .
14 grudnia 2009W swoim przemówieniu na Wielkiej Kredytu The Prezydent Republiki Nicolas Sarkozy ogłosił, że CEA musi stać się „Komisariat dla Energii Atomowej i alternatywnych źródeł energii” w odpowiedzi na sugestię ze Juppé - Komisja Rocardem który zalecał utworzenie od Agencja Energii Odnawialnej . Decyzja ta odzwierciedla wolę władzy wykonawczej, aby zrównoważyć wysiłki badawcze między energią jądrową i odnawialną, zgodnie z przyjętą zasadą „jedno euro na energię jądrową, [...] jedno euro na badania nad energią odnawialną” .
W 2016 r. Reuters ustanowił światowy ranking „organizacji badawczych pod względem innowacji” i umieścił CEA na pierwszym miejscu, ze względu na jego osiągnięcia w zakresie transferu technologii, w szczególności ze względu na wielkość portfela patentów, liczbę współpracy z przemysłem i tworzeniem start-upów. Trzy inne francuskie ośrodki badawcze są wydawane są: CNRS ( 5 th ), przy czym INSERM ( 10 th ) oraz Institut Pasteur ( 17 th ).
W czerwcu 2019 r. CEA zainaugurowała produkcję superkomputera Joliot-Curie firmy Atos o mocy 9,4 petaflopsa .
Wysoki Komisarz ds. Energii Atomowej nie jest członkiem CEA; powołany do Rady Ministrów, jego zadaniem jest doradzanie generalnemu administratorowi CEA oraz Prezydentowi Republiki i członkom rządu francuskiego w kwestiach dotyczących energetyki jądrowej i CEA. Wolny od jakiegokolwiek nadzoru hierarchicznego w ramach CEA, zapewnia perspektywę zewnętrzną, wyłącznie na aspekty naukowe, ale niezależną od samego CEA. Lista byłych i obecnych Wysokich Komisarzy przedstawia się następująco:
Rozporządzenie n O 2016-311 z17 marca 2016 określa uprawnienia Komitetu Energii Atomowej w następujący sposób:
„Komitet Energii Atomowej wykonuje uprawnienia określone w ostatnim akapicie Artykułu L. 332-2 Kodeksu Badań. Ponadto analizuje wszystkie pytania dotyczące CEA na wniosek zarządu, generalnego administratora lub Wysokiego Komisarza ds. Energii Atomowej. […] Spotyka się raz w roku, aby zająć się działaniami obronnymi i przynajmniej raz w roku, aby omówić działania cywilne. Komisji przewodniczy Prezes Rady Ministrów lub, w przypadku programów wojskowych, Minister Obrony, który przyjmuje w tym celu delegację.
W skład Komitetu Energii Atomowej wchodzą również następujące osobistości:
Przewodniczący może wezwać do udziału w posiedzeniach każdą osobę, której obecność uzna za przydatną dla obrad. Zastępca Administratora Generalnego uczestniczy w posiedzeniach Komitetu Energii Atomowej. Szef misji kontrolnej, o którym mowa w art. 13, uczestniczy w posiedzeniach komisji z głosem doradczym. Przewodniczący Urzędu Bezpieczeństwa Jądrowego ma dostęp, w miarę potrzeb, do posiedzeń komitetów, gdy uzna za przydatne uzupełnienie informacji niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków. Komisja może poprosić o wysłuchanie przewodniczącego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Jądrowego. "
Rada Naukowa (dawniej Komitet Energii Atomowej) , którego skład jest ustalany w drodze rozporządzenia, wstrzymuje program badań, produkcji i prac Komisji Energii Atomowej i Energii Alternatywnych. W jej skład wchodzą przewodniczący, Wysoki Komisarz ds. Energii Atomowej Patrick Landais, osoby z zewnątrz, członkowie CEA i przedstawiciele personelu.
Komitet Visiting składa się z międzynarodowo uznanymi ekspertami z różnych uczelni, zarówno francuskich i zagranicznych, odpowiedzialnych za dostarczanie punkt widzenia na CEA strategii badawczych i orientacjach.
Dane liczbowe z 2016 r. opublikowane na stronie internetowej CEA:
Jako główny gracz w dziedzinie badań, rozwoju i innowacji Komisja Energii Atomowej i Energii Alternatywnych działa w czterech głównych obszarach: energia niskoemisyjna (jądrowa i odnawialna), technologie i technologie informacyjne dla zdrowia, bardzo duże infrastruktury badawcze (TGIR), obronność i globalne bezpieczeństwo. W każdym z tych czterech głównych obszarów CEA opiera się na doskonałych badaniach podstawowych i odgrywa rolę wspierającą dla przemysłu. Odzwierciedla to nowe logo (2012) z dopiskiem „Od badań do przemysłu”.
CEA jest zaangażowany w:
Ponadto Komisja Energii Atomowej i Alternatywnych Energii jest sygnatariuszem Paktu dla MŚP .
CEA prowadzi ważną działalność w zakresie inżynierii komputerowej w zarządzaniu zasobami cyfrowymi . Jest to tradycyjna działalność (CISI) mająca na celu zapewnienie mocy obliczeniowej niezbędnej do studiów i badań. DAM posiada najpotężniejsze centrum danych w Europie w 2011 roku.
CEA archiwizuje zrealizowane projekty w formie cyfrowej. Ta kapitalizacja wiedzy (teraz raczej mówić o zarządzaniu wiedzą ) jest wykorzystanie doświadczeń zdobytych na różnych sektorów z reaktorów jądrowych ( fast reaktory ...).
CEA uczestniczy w stowarzyszeniu Aristote ds. technologii informacyjnych i komunikacyjnych , z Biblioteką Narodową Francji , Europejskim Centrum Badań i Zaawansowanych Szkoleń w zakresie Informatyki Naukowej , Krajowym Centrum Komputerowym Szkolnictwa Wyższego CINES , Centrum Współpracy Międzynarodowej w zakresie Badań Rolniczych rozwój CIRAD , CNES , EDF R & D, École Polytechnique , IFP , IFREMER , INRETS , INRIA , INSERM , Météo France The ONERA i Telecom Zarządzanie Paris Sud, ex. Członkostwo w Narodowym Instytucie Telekomunikacji (Evry) INT obejmuje również ENIC (Lille).
CEA uczestniczy wraz z CNES i Biblioteką Narodową Francji w dyskusjach na temat zrównoważonego rozwoju i przekazywania informacji cyfrowych (patrz OAIS ).
Po katastrofie w Fukushimie oraz w ramach planu działań MAEA w sprawie bezpieczeństwa jądrowego oraz konferencji ministerialnej MAEA post-Fukushima (grudzień 2012 r.), CEA uwzględnił w swoim programie badania dotyczące bezpieczeństwa reaktorów w kwestiach związanych z informacjami zwrotnymi z kolejnych awarii w Fukushimie oraz nowy Przewodnik Bezpieczeństwa MAEA opublikowany w 2012 r.
W 2012 r. programy badawcze CEA w tym obszarze mają na celu:
Od 1999 r. CEA posiada własną inwestycyjną spółkę zależną wspierającą firmy technologiczne na różnych etapach rozwoju (seed, venture capital).
W 2017 r. CEA połączył siły z asset managerem Amundi, tworząc „ Supernova Invest ”, którego celem jest promowanie rozwoju start-upów oferujących przełomowe technologie.
W listopadzie 2020 roku powstał program tworzenia i wsparcia start- upów Magellan. CEA ma więc nadzieję, że do 2030 r. będzie wykluwać się od 10 do 15 start-upów rocznie, w tym dwa jednorożce , start -upy o wartości ponad miliarda dolarów.
CEA jest zarejestrowany jako przedstawiciel procentowej z Zgromadzenia Narodowego . W związku z tym zadeklarował w 2012 r. całkowity budżet w wysokości 4300 mln euro, w tym 3440 mln euro ze środków publicznych, i wskazał, że roczne koszty związane z bezpośrednimi działaniami reprezentacji interesów w parlamencie wynoszą od 150 000 do 200 000 euro.
CEA jest od 2011 roku wpisany do rejestru przejrzystości przedstawicieli grup interesu przy Komisji Europejskiej . W 2015 roku zadeklarował pięćdziesięciu pełnoetatowych pracowników do tej działalności i wydatków od 100 000 do 200 000 euro.