Felix Gaillard , teraz Felix Gaillard Aimé , podnosząc imię, jest mężem stanu urodzonym we Francji5 listopada 1919w Paryżu i zmarł dnia9 lipca 1970na morzu, niedaleko Jersey . Członek Partii Radykalnej , jest prezes Rady Ministrów z6 listopada 1957 w 15 kwietnia 1958.
Syn Maurice Gaillard, reżyser i inżyniera górniczego korporacyjnej i Alice Aime, Felix Gaillard urodził się 8 th dzielnicy Paryża. Jego pradziadek i dziadek ze strony ojca, którzy stali się bogatymi notablami, zasiadają w radzie generalnej Charente . Studiował w Cours Saint-Louis, a następnie w Lycée Carnot . Następnie wstąpił do Wolnej Szkoły Nauk Politycznych (przodek Sciences-Po Paris) oraz na wydziały prawa w Paryżu i Clermont-Ferrand. Ukończył studia prawnicze w 1940 r., a dyplom z ekonomii politycznej w 1942 r.
Ożenił się z Dolorès Delépine (1924-2010) – znaną jako „Lolette” – wdowę po byłym ministrze gospodarki narodowej Raymond Patenôtre i miał czworo dzieci z tego małżeństwa: Philippe (1956-2014), Isabelle (ur. 1958), Béatrice (ur. 1959) i Marie (ur. 1960).
Jest upoważniony do dodania „d'Aimé” do swojego nazwiska Gaillard, wyrokiem sądu w Sekwanie z dnia 24 lipca 1942 r., zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 1923 r., zmierzającą do uwiecznienia nazwisk obywateli zmarłych za kraj podczas Wielkiej Wojny. Jest to hołd złożony jego wujowi ze strony matki, Achille, który zmarł bezpotomnie w 1936 roku od ran związanych z wojną.
Został inspektorem finansowym w 1943 roku. Był dyrektorem gabinetu Jeana Monneta , komisarzem na misji w Stanach Zjednoczonych, następnie komisarzem generalnym planu, od 1944 do 1946. O nim Jean Monnet powiedział: „Jego inteligencja i jego wydział asymilacji są wyjątkowo zaangażowane go w błyskotliwych i szybkich skrótach. Wkrótce miał zająć się polityką, jedynym ujściem jego niecierpliwej i wzniosłej ambicji. ” . Bierze czynny udział w ruchu oporu we Francji od 1943 roku . W 1944 był zastępcą Alexandre Parodi , delegata GPRF we Francji. 10 listopada 1946Roku został wybrany członkiem the-Socjalistycznej Partii Radykalnej w Charente , na Leftes Rally republikańskich liście , i ten mandat zachował aż do śmierci.
Uczestniczył w kilku rządach w ramach IV RP . W tych funkcjach ma możliwość wywierania silnego wpływu na rozwój Komisji Energii Atomowej .
Minister finansów w 1957 r. Félix Gaillard przeprowadził „operację 20%”, aby zniwelować gospodarczą przepaść, która towarzyszyła agonii Czwartej Republiki : Ministerstwo Wymian zapłaciło 20% premię zagranicznym turystom i nałożyło na Francuzów 20% wzrost ceny za pozyskanie waluty obcej. W rzeczywistości jest to zamaskowana dewaluacja franka , nawet jeśli rząd Maurice'a Bourgès-Maunoury jest wtedy zbyt słaby, by ją rozpoznać.
Został powołany na przewodniczącego Rady 5 listopada 1957 r. ( rząd Félixa Gaillarda ) po upadku rządu Maurice'a Bourgès-Maunoury'ego . W wieku 38 lat jest najmłodszym szefem rządu, jaki kiedykolwiek został mianowany we Francji. Ten przedwczesny wiek zostanie przekroczony tylko w przypadku Laurenta Fabiusa (powołanie w wieku 37 lat i 11 miesięcy). Jego rząd, który po raz pierwszy od 1951 r. skupiał Socjalistów i Niezależnych, uzyskał nominację 337 głosami za, 173 głosami przeciw i 20 wstrzymującymi się.
8 lutego 1958lotnictwo francuskie zbombardowało tunezyjską wieś Sakiet Sidi Youssef w celu zniszczenia obozu odosobnień FLN , w wyniku czego zginęło 69 osób, w tym 21 dzieci . Emocje międzynarodowe są bardzo silne i 17 lutego rząd Félixa Gaillarda jest zmuszony zaakceptować anglo-amerykańską mediację w sprawie tunezyjskiej. To trójstronne spotkanie odbywa się w prywatnej rezydencji Félixa Gaillarda w Barbezieux w Charente . Budzi więc wrogość wojska i zwolenników francuskiej Algierii oraz jej większości.
Po ogłoszeniu w 1957 r., że Republika Francuska odrzuciła zasadę podwójnego klucza dla broni atomowej udostępnionej przez Stany Zjednoczone w ramach NATO , zadeklarował 11 kwietnia 1958 r. decyzję o przygotowaniu pierwszych francuskich wybuchów atomowych za pierwszy kwartał z 1960 roku.
Został obalony w Zgromadzeniu Narodowym w dniu 15 kwietnia 1958oskarżony o słabość w obliczu nacisków amerykańskich w pośrednictwie dobrych usług mających na celu uregulowanie sprawy Sakietu, amerykański dyplomata Robert Murphy zdecydowanie poparł stanowisko tunezyjskie.
Przez miesiąc Francji nie udało się znaleźć nowego rządu. 13 maja 1958 r. Pierre Pflimlin został powołany na efemeryczny 15-dniowy rząd. Gaillard jest na rzecz powrotu generała de Gaulle'a na1 st czerwiec 1958.
Od 1958 do 1961 Félix Gaillard był przewodniczącym Partii Radykalnej . Należał do pierwszej francuskiej delegacji do Zgromadzenia Konsultacyjnego (obecnie parlamentarnego) Rady Europy w 1949 roku.
Felix Gaillard jest ponownie wybrany na 2 -go okręgu Charente do wyborów 1958, 1962, 1967 i 1968 roku.
9 lipca 1970 roku zginął w zatonięciu swojej 12-metrowej łodzi rekreacyjnej Marie-Grillon niedaleko Jersey w towarzystwie trzech kolegów z drużyny: Yvonne de la Brosse, Dominique Cirotteau i narzeczonej tego ostatniego, Anne Dumont. Łódź rzekomo eksplodowała z powodu zwarcia. Nikt nie widział wypadku z powodu strajku promu. Spoczywa na cmentarzu Lachaise w Charente .