Generalny Inspektorat Finansów (Francja)

Generalny Inspektorat Finansów upright = artykuł ilustrujący organizację Logo Generalnego Inspektoratu Finansów. Historia
Fundacja 1816
Rama
Akronim IGF
Rodzaj Ciało
Forma prawna Centralny departament ministerstwa
Kraj  Francja
Organizacja
Szef Marie-Christine Lepetit ( d ) (od2012)
Stronie internetowej www.igf.finances.gouv.fr

Generalny Inspektorat Finance ( IGF ) to francuski międzyresortowy inspekcja serwis . Stanowi jeden z największych organów państwa .

IGF ma znaczne uprawnienia (film dokumentalny i kontroli na miejscu, raporty na różne tematy, etc.) oraz duży stopień autonomii, z bardzo silnym inter- ministerialnym charakteru pod nadzorem Ministra Gospodarki i Finansów. I minister budżetu, rachunków publicznych, służbie cywilnej i reformy państwa . Jednak IGF nie jest niezależny od władzy wykonawczej, ponieważ jego szef jest powoływany przez Prezydenta RP na wniosek ministra finansów.

Jego główną misją jest przyczynianie się do rygorystycznego i efektywnego zarządzania finansami publicznymi, a od 2006 r. W modernizację administracji .

Historia

Członkowie IGF wywodzą się z Generalnych Rewidentów Skarbu Państwa od 1800 r., Od Generalnych Inspektorów Skarbu Państwa od 1801 r. I są obdarzeni dekretem Rady Ministrów. 1 st grudzień 1808Ministra Finansów hrabiego Mollien , stały uprawnienia do nadzoru i śledztwa, a także organizację w prawdziwy organ.

W ramach restauracji dekret z 25 marca 1816 r. Josepha-Dominique'a Louisa, znanego jako „baron Louis”, ministra finansów, zgromadził inspektorów generalnych ds. Podatków bezpośrednich i katastru z inspektorami generalnymi skarbu w jednej i tej samej inspekcji. pod nazwą Generalny Inspektorat Finansów.

Skład i personel

Organ inspektorów finansowych składa się z około 260 członków, w tym 70 inspektorów.

W 2007 r. IGF miał 41 inspektorów generalnych finansów (40 członków „tournee”, w tym 25 inspektorów finansowych), 231 inspektorów finansowych działających w IGF i innych strukturach, przy 110 misjach przeprowadzonych w ciągu roku (średnia czas trwania misji to 3 miesiące).

Szefowie kuchni

[…]

Liderzy
Tożsamość Kropka
Początek Koniec
Thierry Bert ( d ) 22 listopada 1997 1 st Wrzesień +2.005
Jean-Pierre Jouyet 1 st listopad 2005 18 maja 2007
Jean basséres 24 stycznia 2008
Działając  :
Jean-Louis Rouquette ( d ) 		22 grudnia 2011
Marie-Christine Lepetit ( d ) 12 marca 2012

Rekrutacja, stopnie, status

Rekrutacja odbywała się w trybie podwójnego konkursu do 1946 r. Badanie zdolności do służby w Generalnym Inspektoracie Finansów zostało ustanowione rozporządzeniem ministerialnym z dn. 27 września 1847.

Obecnie odbywa się to głównie pod koniec ENA (4 lub 5 rekrutacji rocznie), chociaż niektórzy inspektorzy są powoływani przez władzę wykonawczą na „zwrot zewnętrzny”. Enarques pozostawiony w „bucie” (od dwunastu do piętnastu pierwszych miejsc według roku) często wybierają Inspektorat Finansów. Rekrutacja dodatkowa odbywa się na zasadach zewnętrznych (procedura otwarta dla urzędników państwowych z ponad 10-letnim doświadczeniem).

Ustanowienie w stopniu inspektora finansowego (1 do 2 inspektorów rocznie) następuje po 18 miesiącach służby, po zasięgnięciu opinii wspólnej komisji administracyjnej IGF.

Dekret z 2006 r. Zmienia warunki pracy i stopień inspektorów, przewidując:

Niektórzy urzędnicy odbywają ustawową mobilność w Generalnym Inspektoracie Finansów i przez dwa lata pełnią te same funkcje co inspektor finansowy, uczestnicząc we wszelkiego rodzaju misjach ( kontrolnych , ewaluacyjnych, doradczych lub pomocowych ).

Generalny Inspektorat Finansów rekrutuje rocznie około dziesięciu płatnych stażystów, którzy pomagają inspektorom w dochodzeniach.

Misje

Generalny Inspektorat Finansów „pełni funkcję kontrolną i monitorującą wszystkich agentów służb zewnętrznych Ministerstwa Finansów i wtórnych intendentów innych resortów, a także załączonych budżetów i rachunków specjalnych Skarbu Państwa”

Jego misje z czasem ulegały zróżnicowaniu:

Chociaż pod podwójnym nadzorem Ministerstwa Gospodarki i Ministerstwa Budżetu, Generalny Inspektorat Finansów jest międzyresortowy: Prezes Rady Ministrów zlecił w 2009 r. 20 misji, Prezydencji RP 6 misji pomocowych oraz 31 z 60 misji, o które poprosił Bercy, podpisał inny minister. Ponadto 47% misji przeprowadzanych jest wspólnie z innymi organami kontrolnymi.

Wzywa się IGF również na arenie międzynarodowej, czy to w celu wspierania rozwoju wymiany technologii gospodarczych i finansowych (organ koordynujący zagraniczne działania ministerstw finansów), czy też w imieniu Funduszu Walutowego, międzynarodowego lub Banku Światowego . Podejmuje również misje prognostyczne i porównawcze , aby „wzbogacić swoje propozycje najlepszymi praktykami zagranicznymi” .

IGF uczestniczył w ogólnym przeglądzie polityk publicznych w zakresie „modernizacji administracji”, w tym poza sferą finansową. W 2007 r. IGF otrzymała zadanie określenia zakresu badań RGPP, mobilizując do tego prawie dwie trzecie sił Inspekcji, w szczególności w celu kierowania 13 biegunami RGPP i uczestniczenia w 19 biegunach, w tym biznesowym. Rozwój, szkolenie zawodowe w zakresie zatrudnienia, polityka solidarności rodzinnej; Ubezpieczenie zdrowotne Ubezpieczenie zdrowotne; Miasto - Mieszkalnictwo, które stanowiły poprzeczne bieguny… IGF uczestniczył również w ministerialnych biegunach. Działania zewnętrzne państwa; Rolnictwo i rybołówstwo; Oficjalna Pomoc Rozwojowa; Kultura i komunikacja / usługi Prezesa Rady Ministrów; Obrona; Ekologia / zrównoważony rozwój i planowanie; Edukacja szkolna, Wnętrza, Zagranica, Sprawiedliwość, Administracja więzienna, Zdrowie, solidarność i sport, Bezpieczeństwo, Badania i szkolnictwo wyższe, Sieci finansowe .

Dla akademickiego Frédéric Lebaron, Generalny Inspektorat Finansów stanowi „twardy rdzeń” z „French DOXA gospodarczego”  : „. Inspektorzy finansowania rzeczywiście kontynuować, poprzez kontrolę pozycji i doktryny Ministerstwa Finansów„gospodarki i finansów, aby zgromadzić pozycje władzy w państwie i systemie finansowym (na czele głównych francuskich banków) oraz domagać się władzy politycznej i gospodarczej, która przybiera formę dyskursu z powszechnymi roszczeniami w sprawach gospodarczych ” .

Kariery oferowane członkom Generalnego Inspektoratu Finansów

Inspekcja ma reputację ogromnego przyspieszenia kariery. Większość członków organu wykonuje karierę w służbie publicznej, w centralnej administracji państwowej (w szczególności w Generalnej Dyrekcji Skarbu Państwa), w placówkach publicznych, organach regulacyjnych , samorządach lub instytucjach, organizacjach międzynarodowych .

Ponad 130 z 333 inspektorów pracowało w gabinecie ministerialnym lub pełniło mandat polityczny.

Na przykład, czy inspektorzy finansowi:

Opinie

Rodzaj „elity elity”, na szczycie hierarchii utworzonej przez selekcję w stylu francuskim, Inspektorat Finansów podsyca szereg podejrzeń i krytyki, uzasadnionych lub przesadzonych, na temat zamkniętego i mandaryńskiego charakteru władzy we Francji. . W latach 90. skandale finansowe, których ofiarami padły firmy kierowane przez inspektorów finansowych (Vivendi z Jean-Marie Messierem , Alstom z Pierrem Bilgerem , Crédit lyonnais z Jean-Yvesem Habererem , France Telecom z Michelem Bonem ) wywołały krytykę tej instytucji.

IGF jest również regularnie krytykowana za bycie „złotym kredensem” i za przenoszenie osób bliskich politykom pod koniec ich kariery.

Pantouflage

Wielu inspektorów finansowych podejmuje pracę w sektorze prywatnym , co może powodować konflikty interesów .

W 2017 r. W badaniu odtworzono sytuację 333 inspektorów finansowych: ponad 55% pracuje lub pracowało w sektorze prywatnym; a 34% przeszło przez branżę bankową na którymś etapie swojej kariery.

Znani inspektorzy finansowi

Niektórzy znani inspektorzy finansowi to:

Uwagi i odniesienia

  1. „  Historia powstania IGF  ” , na stronie igf.finances.gouv.fr (dostęp 25 stycznia 2020 r. )
  2. Laurent Feller , Kontrolowanie agentów władzy , Presses Univ. Limoges2004( czytaj online ) , s.  80
  3. Dekret nr 2006-1213 z dnia 4 października 2006 roku zmieniający dekret nr 73-276 z dnia 14 marca 1973 roku dotyczący specjalnego statusu organu Generalnego Inspektoratu Finansów
  4. „Dekret nr 2012-1466 z dnia 26 grudnia 2012 r. W sprawie szczególnego statusu organów paramedycznych pracowników służby zdrowia w szpitalnej służbie publicznej” , w Ramowym Konkursie Zdrowia 2017-2018 , Elsevier,2016( ISBN  978-2-294-75492-0 , czytaj online ) , str.  162-167
  5. Rozszerzenie uprawnień dekretem z 4 grudnia 2006 roku
  6. Prezentacja IGF na stronie internetowej ministerstwa nadzoru , z którą zapoznał się w 2010 r. 12 28
  7. Frédéric Lebaron, „  Ekonomiczna wiara we francuskim polu politycznym  ”, Crossed views on the economy , vol.  1 n O  182016( czytaj online , sprawdzono 16 września 2016 r. )
  8. Luc Rouban, „  Generalny Inspektorat Finansów 1958-2000: czterdzieści lat drzwi obrotowych  ”, Cahiers du Cevipof , vol.  31,Czerwiec 2002, s.  2-76 ( czytaj online )
  9. Ghislaine Ottenheimer , Les Nietykalni: powstanie i upadek kasty: Inspektorat Finansów , Albin Michel, 2004.
  10. Ci urzędnicy, którzy wegetują w złotych szafach Republiki , challenge.fr, 25 kwietnia 2013
  11. Agnès Rousseaux, „  Te enarques odpowiedzialnych za pilotowanie polityki gospodarczej Francji, którzy wolą” uderzeniem „w bankach  ” , na Basta! ,27 czerwca 2017 r(we współpracy z Alternatives économique i przy wsparciu Fundacji Charles Léopold Mayer for the Progress of Man

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne