Europejski Bank Centralny

Europejski Bank Centralny

Logo Europejskiego Banku Centralnego
Siedzenie Skytower ( Ostenda ,

Frankfurt nad Menem , Hesja , Niemcy )

Współrzędne
geograficzne
centrali		 50°06′34″ północ, 8°42 809″ wschód′
kreacja 1 st czerwiec +1.998
Strefa monetarna  Strefa euro
Motto Euro
Kod ISO 4217 EUR
Oficjalna strona www.ecb.europa.eu
Geolokalizacja na mapie: Frankfurt nad Menem
(Zobacz lokalizację na mapie: Frankfurt nad Menem) Europejski Bank Centralny
Geolokalizacja na mapie: Niemcy
(Zobacz sytuację na mapie: Niemcy) Europejski Bank Centralny
Geolokalizacja na mapie: Europa
(Zobacz sytuację na mapie: Europa) Europejski Bank Centralny

Europejski Bank Centralny ( EBC ) jest głównym monetarna instytucja w Unii Europejskiej . Ustanawia się na1 st czerwiec +1.998na wzór federalny, a jej siedziba znajduje się we Frankfurcie nad Menem w Niemczech . Posiada monopol na emisję euro jako wspólnej i jednolitej waluty Unii Gospodarczej i Walutowej . Określa ogólne kierunki polityki pieniężnej dla strefy euro i podejmuje decyzje niezbędne do jej realizacji; to znaczy w celu utrzymania siły nabywczej euro, a tym samym stabilności cen w strefie euro. Strefa ta obejmuje obecnie 19 krajów Unii Europejskiej, które wprowadziły euro od 1999 roku .

Głównym celem EBC jest utrzymanie stabilności cen i rocznej inflacji „poniżej, ale blisko 2% w średnim okresie” . Od początku kryzysu finansowego 2008 i podobnie jak większość banków centralnych na świecie, EBC wprowadził cykl łagodzenia polityki pieniężnej, co znajduje odzwierciedlenie w polityce ujemnych stóp i tak zwanego „wykupu aktywów.”  Quantitative easing „, który dzisiaj reprezentowania prawie 3,5 biliona pieniędzy wstrzykniętych do europejskiego sektora finansowego.

Od 4 listopada 2014 r.EBC pełni centralną rolę w nadzorze i kontroli głównych banków w państwach europejskich za pośrednictwem jednolitego mechanizmu nadzorczego  (w) (SSM zgodnie z oryginałem w języku angielskim z Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego ).

Prezes EBC, od 1 st listopada 2019, francuskiego Christine Lagarde .

Rola i prezentacja

EBC jest centralnym organem Eurosystemu i Europejskiego Systemu Banków Centralnych:

W 2009 r. traktat lizboński nadał EBC osobowość prawną.

Mandat i misje

Zgodnie z traktatami (art. 127 TFEU) i statutami głównym zadaniem EBC jest utrzymanie stabilności cen . W 2003 r. EBC zdefiniował ten cel, wyznaczając cel inflacyjny „blisko, ale poniżej 2% w średnim okresie”. Inflację mierzy indeks IHPC udostępniany przez europejską agencję Eurostat .

W przeciwieństwie do wielu banków centralnych, takich jak Rezerwa Federalna , EBC nie ma ściśle mówiąc „podwójnego mandatu”, takiego jak cel pełnego zatrudnienia wspierany przez cel inflacyjny. Z drugiej strony Traktat Europejski stanowi, że EBC „bez uszczerbku dla tego celu [stabilności cen] wspiera cele gospodarcze Unii określone w art. 3 Traktatu Europejskiego”. Przepis ten teoretycznie pozwala EBC realizować cele drugorzędne, takie jak utrzymanie wysokiego poziomu zatrudnienia czy ochrona środowiska.

Do podstawowych zadań Eurosystemu należą:

Euro

W dniu 1 st stycznia 1999 roku euro stało się walutą w krajach, które przyjęły euro jako prawnego środka płatniczego. Przez pierwsze trzy lata swojego istnienia euro było niewidzialną walutą, używaną jedynie do celów księgowych, na przykład do płatności elektronicznych. Banknoty i monety euro zostały wprowadzone z dniem 1 st stycznia 2002 roku, kiedy zastąpił, w stałych kursów wymiany, banknoty i monety denominowane w walutach krajowych

Banknoty i monety euro są prawnym środkiem płatniczym w 19 z 27 państw członkowskich Unii Europejskiej (UE), w tym w departamentach zamorskich, a także na terytoriach i wyspach, które są częścią niektórych krajów strefy euro lub są z nimi stowarzyszone. Wszystkie te kraje tworzą strefę euro. Mikropaństwa Andora, Monako, San Marino i Watykan również używają euro na mocy formalnej umowy ze Wspólnotą Europejską. Podobnie postępują Czarnogóra i Kosowo, ale korzystanie z euro nie jest regulowane konwencją monetarną.

Aktualna polityka pieniężna

Stopa refinansowania EBC, jego główna stopa podstawowa , została od tego czasu ustalona na 0,00% set16 marca 2016podczas gdy oprocentowanie depozytów jest obecnie ujemne i wynosi -0,5%, a stopa kredytu lombardowego wynosi 0,25%. W ramach tak zwanych operacji TLTRO ( ukierunkowanych długoterminowych operacji refinansujących ) EBC oferuje bankom około 1950 mld refinansowania przy jeszcze bardziej ujemnym oprocentowaniu (-1%).

EBC prowadzi obecnie różne programy wykupu aktywów (lub luzowania ilościowego ), w ramach których EBC aktywnie kupuje obligacje rządowe i korporacyjne. Programy te opiewają na około 2900 miliardów euro.

W kontekście kryzysu Covid19 EBC uruchomił również specjalny program wykupu długu (OIPE), o wartości ok. 600 mld euro.

Organizacja

Ogólne ramy organizacyjne EBC, która jest jedną z instytucji wyraźnie wymienionych w artykule 13 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), został ustanowiony przez art 282, 283 i 284 z TFUE .

Akcjonariusze

Jedynie krajowe banki centralne są upoważnione do subskrybowania i utrzymywania kapitału EBC. Jego subskrypcja odbywa się według klucza podziału opartego na udziale każdego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w PKB i ludności Unii.

Kapitał wynosi 10,76 mld euro. Ponadto krajowe banki centralne państw członkowskich należących do strefy euro przekazały EBC rezerwowe aktywa walutowe na kwotę równą około 40 mld EUR. Wkład każdego KBC został ustalony proporcjonalnie do jego udziału w subskrybowanym kapitale EBC, podczas gdy każdy KBC otrzymał od EBC roszczenie w euro odpowiadające jego wkładowi. 15% składek dokonano w złocie, a pozostałe 85% w dolarach i jenach .

Proces decyzyjny w Eurosystemie jest scentralizowany na poziomie organów decyzyjnych EBC, czyli Rady Prezesów i Zarządu. Dopóki niektóre państwa członkowskie nie przyjmą euro, będzie istniał trzeci organ decyzyjny: Rada Ogólna.

Podział kapitału EBC przedstawia się następująco (co 1 st styczeń +2.011):

Akcjonariusz Udział kapitału (%) Udział w strefie euro (%)
Narodowy Bank Belgii 2,48 3,53
Federalny Bank Niemiec 17,99 25,57
Central Bank and Financial Services Authority of Ireland 1,16 1,65
Bank Grecji 2,03 2,89
Bank Hiszpanii 8.84 12.57
Bank Francji 14.18 20.16
Bank Włoch 12.31 17.50
Centralny Bank Cypru 0,15 0,21
Bank Centralny Luksemburga 0,20 0,28
Bank Centralny Malty 0,06 0,09
Bank Holandii 4.00 5.69
Narodowy Bank Austrii 1,96 2,79
Bank Portugalii 1,74 2,47
Bank Słowenii 0,34 0,48
Narodowy Bank Słowacji 0,77 1,09
Bank Finlandii 1,26 1,79
Bank Estonii 0,19 0,27
Bank Litwy 0,41 0,58
Bank Łotwy 0,28 0,40
Suma częściowa grupa KBC należących do strefy euro 70,35 100
Narodowy Bank Bułgarii 0,86
Czeski Bank Narodowy 1,61
Narodowy Bank Danii 1,49
Narodowy Bank Węgier 1,38
Narodowy Bank Polski 5.12
Narodowy Bank Rumunii 2,60
Bank Szwecji 2,27
Bank Anglii 13.67
Ogółem grupa KBC spoza strefy euro 29,61
Całkowity 100

Prezydent

Od momentu powstania EBC prezesi (zwani również gubernatorami) liczyli czterech i zostali wybrani za obopólną zgodą szefów państw lub rządów państw strefy euro.

Informator

Zarząd, oficjalnie Komitet Wykonawczy Europejskiego Banku Centralnego , składa się z prezesa, wiceprezesa i czterech innych członków, wybranych spośród osób o uznanym autorytecie i doświadczeniu zawodowym w sprawach monetarnych lub bankowych. Są oni powoływani za wspólnym porozumieniem przez szefów państw lub rządów państw strefy euro, na zalecenie Rady Unii Europejskiej oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim i Radą Prezesów EBC (lub Radą Unii Europejskiej). Monetary Institute (EMI) na pierwsze nominacje). Do głównych obowiązków zarządu należy:

W 1 st styczeń 2020w skład zarządu wchodzą:

Rada Gubernatorów

Rada Prezesów składa się z zarządu i prezesów krajowych banków centralnych strefy euro. Do głównych zadań tej Rady należy:

Rada Generalna

Rada Ogólna składa się z prezesa i wiceprezesa EBC, prezesów krajowych banków centralnych strefy euro oraz prezesów krajowych banków centralnych pozostałych krajów UE, tj. państw członkowskich, które (ponownie) nie przyjęły euro , z zastrzeżeniem odstępstwa. Wykonuje zadania, które EBC przejął od EIW i które, biorąc pod uwagę derogację, której podlega jedno lub więcej państw członkowskich, muszą być nadal wykonywane w fazie III Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW). Rada Generalna przyczynia się również do:

Siła robocza

Niezależność

EBC (i cały Eurosystem ) jest niezależnym organem innych instytucji europejskich i państw członkowskich. Wykonując zadania związane z Eurosystemem, ani EBC, ani KBC, ani żaden członek ich organów decyzyjnych nie może zwracać się o instrukcje ani ich przyjmować od organu zewnętrznego. EBC może więc działać w pełnej autonomii i bez zewnętrznej presji politycznej. Głównym uzasadnieniem niezależności EBC jest ułatwienie wypełniania jego mandatu w zakresie stabilności cen.

W praktyce niezależność EBC obraca się wokół czterech głównych aspektów:

Kontrola demokratyczna

W zamian za znacznie rozszerzoną niezależność instytucjonalną EBC odpowiada przed Parlamentem Europejskim (oraz w mniejszym stopniu przed Europejskim Trybunałem Obrachunkowym , Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich i Trybunałem Sprawiedliwości UE ). Jednak EBC ma ograniczone obowiązki w zakresie przejrzystości i słabych systemów demokratycznej kontroli. Rzeczywiście, w przeciwieństwie do wielu innych banków centralnych, głosy w Radzie Prezesów nie są upubliczniane, a ustawa o prawie dostępu do dokumentów przewiduje specjalne zwolnienia dla EBC.

W praktyce demokratyczna kontrola EBC odbywa się za pomocą kilku mechanizmów:

Język pracy

Jedynym językiem roboczym Europejskiego Banku Centralnego był od początku jego istnienia język angielski.

Historia instytucji i jej doktryna

W czerwcu 1998 r. Europejski Bank Centralny (EBC) przejął Europejski Instytut Walutowy ( EMI ). Ten ostatni został stworzony na mocy Traktatu z Maastricht, aby przygotować się do ustanowienia ponadnarodowego banku centralnego i wspólnej polityki pieniężnej. EBC z siedzibą we Frankfurcie powstał na wzór niemieckiego banku centralnego Bundesbank . Ta ostatnia jest w dużej mierze dziełem niemieckich ordoliberałów.

Dla ordoliberałów głównym problemem w ekonomii jest niszczenie mechanizmów rynkowych przez prywatne monopole lub przez państwo . Dlatego zalecają stworzenie konstytucji gospodarczej mającej na celu stworzenie „efektywnego systemu cen opartego na konkurencji”. W tym numerze waluta jest dla nich szczególnym problemem.

Od początku XIX -go  wieku , po rewolucji przemysłowej , nastąpiła zmiana mechanizmu kreacji pieniądza . Waluty jest coraz mniej wynagrodzenie za zapasów złota lub srebra i coraz bardziej, że z emisji kredytowej przez banki. Jeśli dla ordoliberałów konkurujące instytucje są skuteczne w dystrybucji pożyczek między jednostkami, są mniej skuteczne w kreacji pieniądza. Rzeczywiście, jeśli tworzą zbyt dużo pieniędzy poprzez tworzenie zbyt dużych kredytów , zarówno narażą deponentów na ryzyko, jak i spowodują inflację. Niezbędne jest zatem wprowadzenie agenta odpowiedzialnego za interes ogólny, gdyż w tym przypadku sam rynek nie może tego zapewnić. Ale dla ordoliberałów, świadków w latach trzydziestych wykorzystywania przez rządy niemieckie banku centralnego do finansowania swoich wydatków, państwo nie może być gwarantem interesu ogólnego w dziedzinie waluty. Stąd, aby władza polityczna nie była zarówno sędzią, jak i partią, pomysł stworzenia niezależnego banku centralnego, który byłby niejako w porządku monetarnym odpowiednikiem tego, czym jest sąd w porządku prawnym.

Funkcjonowanie polityki pieniężnej EBC

Siedziba EBC znajduje się we Frankfurcie. Do 2014 roku mieścił się w Eurotower , zanim przeniósł się do Skytower .

Celem Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) jest utrzymanie stabilności cen oraz, bez uszczerbku dla tego celu, wspieranie ogólnych polityk gospodarczych we Wspólnocie w celu przyczynienia się do osiągnięcia celów Wspólnoty. Realizując te cele, ESBC działa zgodnie z zasadą otwartej gospodarki rynkowej, w której konkurencja jest wolna, poprzez promowanie efektywnej alokacji zasobów.

W swojej polityce pieniężnej EBC stosuje trzy różne podstawowe stopy procentowe (od najniższego do najwyższego poziomu):

Dwa filary

EBC zdefiniował dwa filary, które pozwalają mu ocenić ryzyko inflacji w strefie euro:

„EBC przypisuje wiodącą rolę pieniądzowi w ramach pierwszego filaru . W celu oceny zagrożeń dla stabilności cen analizowany jest szeroki zakres agregatów, od M3 do jego składników i odpowiedników, w szczególności niespłaconych kredytów. Nadając pieniądzowi znaczącą rolę, EBC zapewnia, że ​​analiza leżąca u podstaw decyzji dotyczących polityki pieniężnej nie pomija fundamentalnie monetarnych źródeł inflacji. "„Istotną rolę, jaką przypisuje się pieniądzowi, sygnalizuje ogłoszenie wartości referencyjnej, ustalonej na 4,5%, dla rocznego wzrostu szerokiego agregatu monetarnego M3. Ta wartość referencyjna odpowiada tempu wzrostu M3 zgodnemu ze stabilnością cen w średnim okresie. EBC wyjaśnił na wstępie, że nie zareaguje mechanicznie na obserwowane różnice między wzrostem M3 a wartością referencyjną. Wręcz przeciwnie, należy zawsze zachowywać ostrożność przy analizowaniu sytuacji monetarnej i ocenianiu zawartych w nich informacji w odniesieniu do przyszłej inflacji. Rzeczywiście, relacja między pieniędzmi a cenami jest w większości relacją średnioterminową; dlatego krótkookresowe zmiany agregatów pieniężnych należy zawsze interpretować z ostrożnością. "„Jednocześnie w ramach II filaru analizowanych jest wiele innych wskaźników ekonomiczno-finansowych , aby z jednej strony uzyskać dodatkowe informacje, które nie są zawarte w danych monetarnych, a z drugiej strony przekroczyć - sprawdzić elementy wynikające z analizy sytuacji monetarnej. Analiza przeprowadzona w ramach drugiego filaru ma na celu zwrócenie uwagi na wpływ szeregu czynników na ewolucję cen w perspektywie krótko- i średnioterminowej. Obejmują one na przykład zmiany płac, wahania cen towarów i kursów walut, zaufanie konsumentów i przedsiębiorców  itp.  "„W ramach drugiego filaru prognozy makroekonomiczne, które są oparte na powszechnie stosowanych modelach, stanowią również narzędzie do grupowania i syntezy dostępnych informacji. "

Ramy operacyjne Eurosystemu

Statut ESBC (art. 17–24) określa funkcje monetarne i operacje przeprowadzane przez Eurosystem. Europejski Instytut Walutowy (EIW) opracował na podstawie tych przepisów ramy operacyjne dla jednolitej polityki pieniężnej. Rada Prezesów EBC podjęła ostateczne decyzje w sprawie ram operacyjnych w drugiej połowie 1998 r. Rada Prezesów może zmodyfikować niektóre cechy instrumentów i procedur przedstawionych poniżej. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w dokumencie „Jednolita polityka pieniężna w strefie euro – Dokumentacja ogólna dotycząca instrumentów i procedur polityki pieniężnej Eurosystemu” (kwiecień 2002)

Instrumenty i procedury polityki pieniężnej

Ramy operacyjne obejmują szereg instrumentów. Eurosystem prowadzi operacje otwartego rynku , oferuje operacje depozytowo- kredytowe i wymaga od instytucji kredytowych tworzenia rezerw obowiązkowych na rachunkach w księgach krajowych banków centralnych (KBC) strefy euro.

Operacje otwartego rynku

Te operacje otwartego rynku odgrywają ważną rolę w polityce pieniężnej EBC stóp procentowych kierownicy, zarządzania płynnością oraz sygnalizowania nastawienia polityki pieniężnej. Eurosystem dysponuje pięcioma rodzajami instrumentów do przeprowadzania operacji otwartego rynku . Najważniejszym instrumentem są transakcje odwrotne (w postaci emerytur lub gwarantowanych pożyczek). Eurosystem może również skorzystać z transakcji bezwarunkowych, emisji certyfikatów dłużnych, swapów walutowych i wypłat płynności in blanco. Operacje otwartego rynku są dokonywane z inicjatywy EBC, który wybiera instrument realizacji i tryby tych operacji. Operacje te mogą być realizowane w trybie przetargów standardowych, przetargów szybkich lub procedur bilateralnych. W zależności od celu, częstotliwości i stosowanych procedur operacje otwartego rynku Eurosystemu można podzielić na cztery kategorie:

  • z podstawowych operacji refinansujących składać odwrotnych transakcji mających na celu zapewnienie płynności na bieżąco, z tygodniowym terminem zapadalności jednego tygodnia. Operacje te są wykonywane przez KBC w drodze przetargów standardowych i zgodnie z ustalonym harmonogramem. Podstawowe operacje refinansujące odgrywają kluczową rolę w realizacji celów przypisanych operacjom otwartego rynku Eurosystemu i stanowią główny kanał refinansowania sektora finansowego;
  • te operacje refinansowe w dłuższej perspektywie forma transakcji odwrotnych do zapewnienia płynności, z częstotliwością miesięczną i trzymiesięcznym terminem zapadalności. Operacje te są wykonywane przez KBC w drodze przetargów standardowych i zgodnie z ustalonym harmonogramem. Mają one na celu zapewnienie kontrahentom dodatkowego, długoterminowego refinansowania. Co do zasady Eurosystem nie zamierza wysyłać sygnałów na rynek za pośrednictwem tych operacji; w związku z tym zwykle realizuje je, utrzymując oferowane mu stawki ofertowe;
  • te operacje dostrajające są przeprowadzane tak ad hoc w celu zarządzania płynnością na rynku oraz zapewnienia sterowania stopami procentowymi, w szczególności w celu złagodzenia wpływu niespodziewanych zmian w bankowości oprocentowanie płynności. Transakcje dostrajające przybierają głównie formę transakcji odwracalnych, ale mogą również obejmować transakcje bezwarunkowe, swapy walutowe i zbiorcze wypłaty gotówki. Instrumenty i procedury stosowane przy przeprowadzaniu operacji dostrajających są dostosowane do rodzaju transakcji oraz do konkretnych celów, do których dąży. Operacje dostrajające są zwykle przeprowadzane przez KBC w trybie przetargów szybkich lub procedur bilateralnych. Rada Prezesów EBC zdecyduje, czy w wyjątkowych okolicznościach dwustronne operacje dostrajające mogą być realizowane przez sam EBC;
  • ponadto Eurosystem może przeprowadzać operacje strukturalne , emitując certyfikaty dłużne i wykorzystując transakcje odwracalne lub transakcje bezwarunkowe. Operacje te są przeprowadzane, gdy EBC chce korygować pozycję strukturalną Eurosystemu względem sektora finansowego (regularnie lub nieregularnie). Operacje strukturalne w formie transakcji odwracalnych i emisji certyfikatów dłużnych przeprowadzane są przez KBC w drodze przetargów standardowych. Operacje strukturalne w formie operacji bezwarunkowych realizowane są w ramach procedur bilateralnych.
Obiekty stojące

Operacje depozytowo-kredytowe służą do zapewniania lub wypłaty płynności overnight, wyznaczania ogólnego kierunku polityki pieniężnej oraz regulowania stawek rynkowych overnight. Uprawnieni kontrahenci mają do dyspozycji dwa stałe instrumenty, zarządzane w sposób zdecentralizowany przez KBC, którzy mogą z nich korzystać z własnej inicjatywy.

Pierwszym z nich jest kredyt w banku centralnym, który kontrahenci mogą wykorzystać do uzyskania płynności overnight od KBC w zamian za kwalifikujące się aktywa. Stopa procentowa kredytu lombardowego jest zwykle górną granicą rynkowej stopy procentowej overnight.

Kontrahenci mogą również korzystać z depozytu na koniec dnia w celu dokonywania depozytów jednodniowych w krajowych bankach centralnych. Oprocentowanie depozytu w banku centralnym jest zwykle dolną granicą rynkowej stopy overnight.

Rezerwy obowiązkowe

Rada Prezesów EBC zdecydowała o zastosowaniu systemu rezerw obowiązkowych jako integralnej części ram operacyjnych polityki pieniężnej w fazie III. Celem systemu rezerw obowiązkowych jest stabilizacja stóp procentowych rynku pieniężnego, stworzenie (lub zwiększenie) strukturalnej potrzeby refinansowania oraz, jeśli to konieczne, przyczynienie się do kontrolowania wzrostu monetarnego. Wysokość rezerw obowiązkowych, które ma utworzyć każda instytucja, ustalana jest na podstawie elementów jej bilansu. Aby osiągnąć cel, jakim jest stabilizacja stóp procentowych, system rezerw obowiązkowych Eurosystemu umożliwia zainteresowanym instytucjom średnio gromadzenie rezerw. Oznacza to, że wypełnienie zobowiązań rezerwowych jest weryfikowane na podstawie średnich dziennych stanów posiadania instytucji w okresie jednego miesiąca. Rezerwy obowiązkowe są oprocentowane według stawki odpowiadającej średniej stopie procentowej podstawowych operacji refinansujących Eurosystemu w okresie utrzymywania.

Kontrahenci

Ramy polityki pieniężnej są zaprojektowane tak, aby obejmowały szeroką gamę „odpowiedników”. Tylko instytucje podlegające rezerwom obowiązkowym mogą uzyskać dostęp do banku centralnego i uczestniczyć w operacjach otwartego rynku w trybie przetargów standardowych. Eurosystem może wybrać ograniczoną liczbę kontrahentów, którzy mogą uczestniczyć w operacjach dostrajających. W odniesieniu do transakcji bezwarunkowych nie ma ograniczeń a priori co do upoważnionych kontrahentów. Aktywni uczestnicy rynku walutowego wzywani są do przeprowadzania transakcji wymiany walut w ramach polityki pieniężnej.

Uprawnione aktywa

Zgodnie z art. 18.11 Statutu ESBC wszystkie operacje kredytowe Eurosystemu muszą stanowić podstawę ustanowienia odpowiedniego zabezpieczenia. Eurosystem akceptuje szeroki zakres aktywów jako zabezpieczenie swoich operacji. Rozróżnia się, głównie ze względów wewnętrznych Eurosystemu, dwie kategorie aktywów kwalifikowanych: aktywa „poziomu 1” i „poziomu 2”. Poziom 1 obejmuje zbywalne dłużne papiery wartościowe spełniające jednolite kryteria kwalifikujące określone przez EBC dla całej strefy euro. Poziom 2 obejmuje dodatkowe aktywa, zbywalne lub niezbywalne, które mają szczególne znaczenie dla rynków kapitałowych i krajowych systemów bankowych i dla których kryteria kwalifikujące są ustalane przez KBC, po uzgodnieniu z EBC. Nie wprowadza się rozróżnienia między tymi dwoma poziomami w odniesieniu do jakości aktywów i ich kwalifikacji do różnych rodzajów operacji polityki pieniężnej Eurosystemu (z wyjątkiem tego, że aktywa poziomu 2 nie są zwykle wykorzystywane w transakcjach bezwarunkowych). Kryteria kwalifikacji aktywów, które można uruchomić w ramach operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, są takie same, jak te stosowane przez Eurosystem w przypadku gwarancji kredytu w ciągu dnia. Ponadto kontrahenci Eurosystemu mogą wykorzystywać aktywa kwalifikowane w wymiarze transgranicznym, tj. pożyczać środki z banku centralnego państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, wykorzystując aktywa znajdujące się w innym państwie członkowskim.

Historia bilansu monetarnego EBC

Od 1999 r. EBC publikuje comiesięczny biuletyn gospodarczy, finansowy i monetarny dla ogółu społeczeństwa i przedsiębiorstw. Podczas kryzysu w strefie euro bilans EBC dwukrotnie wzrósł o ponad 50% w ciągu 12 kolejnych miesięcy, z 1,5 biliona euro do ponad 2000 miliardów euro w 2008 roku , a następnie z 2000 miliardów euro do ponad 3 bilionów euro w 2012 roku .

Zarządzanie kryzysowe

W kontekście kryzysu 2008 r. i kryzysu zadłużenia

W obliczu globalnego kryzysu finansowego w latach 2007-2008 EBC musi zapewnić ratowanie europejskiego systemu bankowego.

Jednak latem 2008 r. EBC podniósł stopy procentowe. Kryzys grecki i groźba rozszerzenia się kryzysu zadłużeniowego na Hiszpanię i Portugalię zmienią praktyki bankowe.

Program SMP ( Program Rynku Papierów Wartościowych )

Po pierwsze, EBC zaakceptuje jako zabezpieczenie grecki dług publiczny, niezależnie od ratingu przyznanego Grecji przez agencje ratingowe. Jednak główny punkt zwrotny nastąpi 10 maja 2010 r. Aby w pełni zrozumieć powody tej decyzji, konieczne jest krótkie przypomnienie chronologiczne. W tygodniu od 3 do 7 maja 2010 r. giełdy spadły, zwłaszcza 4 maja 2010 r., kiedy rozeszła się plotka, że ​​Hiszpania będzie potrzebowała pożyczki w wysokości 280 miliardów z MFW. W Portugalii, Włoszech, Grecji i Hiszpanii giełdy straciły w ciągu tygodnia odpowiednio 10,58%, 12,6%, 12,81% i 13,78%. Kryzys walutowy staje się kryzysem giełdowym przez banki, które „byłyby na macie” w przypadku niewypłacalności Grecji, Portugalii, Włoch czy Hiszpanii. Ceny bankowe spadek w ciągu tygodnia (20% do Santander , 15% dla Crédit Agricole i Société Générale ,  itp ).

W czwartek 6 maja 2010 r. Jean-Claude Trichet poinformował, że podczas Rady Gubernatorów Europejskiego Banku Centralnego nie było mowy o możliwości zakupu rządowych papierów wartościowych. W piątek, 7 maja, według Financial Times , czterdzieści siedem głównych europejskich banków błagałoby Europejski Bank Centralny, aby był „kupującym w ostateczności” . 10 maja 2010 r., po ogłoszeniu wspólnego planu Unii Europejskiej i MFW w wysokości 750 mld euro, EBC zdecydował się zezwolić bankom centralnym strefy na kupowanie długu publicznego i długu prywatnego na rynkach wtórnych. Dla Jean-Claude'a Tricheta w tym czasie, podobnie jak podczas bankructwa Lehman Brothers , „rynki już nie funkcjonowały” .

Decyzja, okrzyknięta (nawet jeśli uznają ją za niewystarczającą) przez przeciwników polityki monetarnej, pozostaje kontrowersyjna i została podjęta po przegłosowaniu niemieckiego obozu. Z prawnego punktu widzenia opiera się na tym, że traktaty nie zabraniają wyraźnie skupowania długu na rynku wtórnym (podczas gdy bezpośredni skup długu przez bank centralny od państwa, który byłby równoznaczny z pożyczką, jest wyraźnie zabroniony). , a także na art. 122-2 Traktatu z Lizbony, który umożliwia pomoc państwom europejskim znajdującym się w trudnej sytuacji w wyjątkowych okolicznościach. Wiąże się to jednak z dwoma zerwaniami z milczącymi zasadami instytucji: 1) nie doszło do konsensusu, 2) jeden z partnerów nie zawahał się publicznie ogłosić różnic. Axel Weber , szef Bundesbanku , odnosi się do dwóch zarzutów: „skup obligacji rządowych wiąże się ze znacznym ryzykiem dla polityki stabilności cen” i dlatego narusza mandat EBC, musimy „wyznaczyć wyraźną linię podziału między obowiązki polityki pieniężnej i polityki finansowej” . Jeśli chodzi o ten ostatni punkt, według Spiegla z 31 maja 2010 r. Bundesbank zastanawiałby się, czy ta decyzja nie została podjęta, aby pozwolić francuskim bankom pozbyć się greckich obligacji.

Na początku grudnia 2010 r. EBC, który kupił 72 mld obligacji rządowych, poprosił o podwyższenie kapitału. 16 grudnia Rada Prezesów podejmuje decyzję o podwyższeniu kapitału EBC o 5 mld euro, aby w kilku etapach, do końca 2012 r., zwiększyć go do 10,76 mld euro. W kwietniu 2011 r. Europejski Bank Centralny posiada „80 mld greckich, irlandzkich i Papiery wartościowe rządu portugalskiego” . Aby uwolnić się od tego ryzyka, zwróciła się do Europejskiego Funduszu Stabilności Finansowej o wykupienie wtórnego długu iw ten sposób uwolnienie go od tego ciężaru. Ponadto EBC finansuje banki za 500 mld, w tym „40 mld dla Portugalii, 60 mld dla Hiszpanii, 100 dla Grecji i 130 dla Irlandii” . Dla Jean-Paula Betbèze ta sytuacja ogranicza EBC i „pułapkę” . 4 sierpnia 2011 r.EBC ponownie kupuje obligacje rządowe w ślad za trudnościami Hiszpanii i Włoch. 14 listopada łączna kwota skupu obligacji publicznych wyniosła 187 mld euro. Francja naciska na monetarne finansowanie pożyczek publicznych, podczas gdy Berlin, który obawia się, że zmusi to kraje do nierozwiązywania problemów deficytu publicznego i wzrostu inflacji, jest temu przeciwny.

9 września 2011, Jürgen Stark oficjalnie rezygnuje ze stanowiska głównego ekonomisty z powodów osobistych. Jednak teza o rozbieżności w kwestii zarządzania kryzysem zadłużenia wydaje się prawdopodobna.

W latach 2010–2018 skup greckiego długu przyniósł EBC i krajowym bankom centralnym Eurosystemu prawie 18 mld euro, z czego dużą część wypłacono rządom w strefie euro w postaci dywidend. Po decyzji Eurogrupy część tych zysków zostanie zwrócona rządowi greckiemu (za pośrednictwem Europejskiego Mechanizmu Stabilności ). Szacuje się jednak, że prawie 8 miliardów dolarów zysku nie zostało zwrócone Grecji.

Nieograniczone bankowe operacje refinansowe

8 grudnia 2011EBC pozwala bankom pożyczać nieograniczone kwoty na okres 3 lat. 21 grudnia 2011 Banki pożyczyły 489 mld euro, które mają być częściowo wykorzystane na zakup publicznych papierów dłużnych.

Pod koniec lutego 2012 r. EBC udzielił 800 bankom 529,5 mld euro pożyczek trzyletnich. Po tej operacji bilans EBC waży „32% PKB strefy euro wobec 21% dla Wielkiej Brytanii , 19% dla Stanów Zjednoczonych i 30% dla Japonii  ” . Bilans wzrósł ponad dwukrotnie od lata 2007 r. i początku kryzysu w 2007 r.

Program OMT (Transakcje Pieniężnych Papierów Wartościowych)

Program ten, zatytułowany Outright Monetary Transactions w języku angielskim, został ogłoszony 6 września 2012 r. po głosowaniu Rady Prezesów EBC ( przeciwko głosował tylko przedstawiciel Bundesbanku ). Kładzie kres SMP, podczas którego EBC zgromadził 210 mld euro w obligacjach skarbowych z południowych krajów Unii Europejskiej:

  • EBC odkupi obligacje rządowe o terminie zapadalności od jednego do trzech lat bez ograniczeń (kraje znajdujące się w trudnej sytuacji emitują głównie tego typu pożyczki). Na przykład Hiszpania w ostatnim czasie dokonała 76% emisji długu z terminem zapadalności krótszym niż pięć lat.
  • Warunki: Aby skorzystać z tego mechanizmu, musisz:
    • wezwać EFSF lub jutro do MES i skorzystać z pomocy tej organizacji, a zatem zaakceptowały warunki związane z tą pomocą. W kwestii uwarunkowań EBC zapewnił ramy, ale o wiele bardziej „do samych rządów, Unii Europejskiej , Komisji Europejskiej i MFW należy decydowanie o dokładnym charakterze uwarunkowań”  ;
    • być beneficjentem programu dostosowań ekonomicznych. W takim przypadku konieczny jest powrót na rynek (przypadek Irlandii).
  • Cel: obniżenie stóp procentowych, które z punktu widzenia EBC zawiera „element, jakim jest premia za ryzyko, że euro nie pęknie w ciągu dwóch lub trzech lat, a długi zostaną spłacone w innej walucie” . To właśnie ten składnik, wyceniony na 100-150 punktów bazowych dla Hiszpanii czy Włoch, EBC chciałby usunąć. Generalnie chodzi o stworzenie „skutecznego bastionu chroniącego przed skrajnymi zagrożeniami w strefie euro” .
  • Status realizacji. EBC zgadza się być traktowany w przypadku niewykonania zobowiązania jak inni wierzyciele.
Program zakupu aktywów

22 stycznia 2015 r., mając na uwadze groźby deflacji w strefie euro , EBC zdecydował się na prowadzenie polityki luzowania ilościowego o nazwie Asset Purchase Program . W tym celu co miesiąc trzeba odkupywać 60 miliardów aktywów do co najmniej września 2016 roku. Program zostanie kilkakrotnie przedłużony do grudnia 2018 r., osiągając łączną wielkość 2,5 biliona euro. Po tej dacie EBC zobowiązał się do reinwestowania kwoty spłat otrzymanych w terminie zapadalności papierów wartościowych, co powinno przedłużyć efekt QE.

W praktyce tylko 20% aktywów jest odkupywanych przez EBC, a pozostałe 80% przez krajowe banki centralne, proporcjonalnie do udziału każdego państwa w kapitale EBC. EBC nie może kupować źle ocenianych długów rządowych, chyba że skorzystają one z programu pomocy MFW i tym samym przystąpią do programu reform. Ponadto EBC nie może posiadać więcej niż jednej trzeciej długu publicznego państwa. W przypadku Grecji próg ten został już osiągnięty. Wreszcie, ryzyko niewypłacalności papieru wartościowego będzie ponoszone w 20% przez EBC i 80% przez krajowe banki centralne. W przypadku niewykonania zobowiązania EBC będzie na równi z wierzycielami prywatnymi.

Niektórzy ekonomiści, tacy jak Gaël Giraud, ogłaszają, że ta operacja doprowadzi jedynie do przywrócenia znacznej płynności prywatnym bankom i „nadmuchania bańki spekulacyjnej jeszcze bardziej”. Przestrzega również przed „renacjonalizacją długów publicznych” przedstawioną przez tę operację. W listopadzie 205 r. inicjatywa „Poluzowanie ilościowe lub ludzie” kierowana przez ponad 100 ekonomistów i 21 organizacji pozarządowych zaproponowała skierowanie QE na inwestycje publiczne lub na obywateli, podejmując ideę pieniędzy z helikoptera .

W kontekście kryzysu wywołanego przez Covid kryzys zdrowotny

Europejski Bank Centralny zareagował szybko, wdrażając politykę wzmocnionego luzowania ilościowego. Głosuje i ustanawia program zakupów awaryjnych na wypadek pandemii , który pozwala mu na zakup aktywów o wartości do 1 350 miliardów euro, z których większość to obligacje rządowe.

Nadzór i kontrola banków systemowych system

Jest to nowa funkcja EBC, przyjęta we współpracy z ACPR (dla Francji) i Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego . Wyzwanie niezależnego i skutecznego nadzoru nad bankami jest ogromne.

Historyczny

Mario Draghi podczas przesłuchania przed Parlamentem Europejskim mówił na rzecz unii bankowej opiera się na trzech filarach: europejskiego nadzoru przewidzianego przez ad hoc władzy , powszechne ubezpieczenia depozytów, zarządzania Europejski niepowodzeń bankowych o natychmiastowe interwencja Europejskiego Mechanizmu Stabilności , aby pomóc banki w trudnej sytuacji.

13 grudnia 2012, Osiągnięto porozumienie w Radzie Ministrów powierzyć EBC na 1 st marca 2014 kontroli banków w strefie euro , którego saldo przekracza 30 miliardów euro. Umowa ta dotyczy 130 banków europejskich.

Zasady

Należy zauważyć, że EBC nabywa również prawo nadzoru nad innymi bankami, co stawia go na efektywnej pozycji europejskiego nadzoru bankowego, roli powierzonej Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego (EBA).

Misja ta, ostatecznie obowiązująca od 4 listopada 2014 r., została poprzedzona ćwiczeniem przejrzystości sytuacji finansowej 128 głównych banków w strefie euro (w tym 13 francuskich). Nazywa aktywami przegląd jakości , operacja ta analiza bankowość, prowadzone w ciągu całego roku, skierowany do oceny odporności instytucji do scenariuszy kryzysowych .

Oczekiwane wyniki zostały opublikowane 26 października 2014 r. Łącznie około trzydziestu banków nie przedstawia wystarczająco bezpiecznych profili ryzyka, w tym Dexia , która jest mocno dotknięta błędami zarządczymi jej dyrektorów i akcjonariuszy.

Ponadto przegląd umożliwił wykazanie wewnętrznych trudności w kontrolowaniu informacji i ryzyk we wszystkich bankach, także francuskich (opóźnienia, błędy w danych).

Wyniki Nadzoru Bankowego EBC

Wyniki te będą musiały być oceniane w czasie.

W 2018 roku The Europejski Trybunał Obrachunkowy skrytykował EBC za jego krycie (co, a to nie jest pierwszy raz, nie chciał dostarczyć ważnych informacji dla oceny jego rolę w nadzorowaniu około 120 banków za „układowe” przez władze europejskie). W szczególności Trybunałowi, odpowiedzialnemu za sprawozdanie (opublikowane 16 listopada 2017 r.) na temat skuteczności i wyników greckich programów dostosowawczych, odmówiono dostępu do pewnych informacji w „dokumentacji greckiej” pod pretekstem tajemnicy bankowej .

Debaty o Europejskim Banku Centralnym

Debata we Francji na temat niezależności EBC

Banki centralne głównych krajów na świecie podlegają prawu rządu stanowego (np. Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych , Banku Japonii czy Banku Anglii ). W szczególności, aby uwzględnić specyfikę unii walutowych, EBC od początku był projektowany jako całkowicie niezależny od rządów państw członkowskich. Jej zarząd i przewodniczący są powoływani przez rządy krajów strefy euro i muszą regularnie przedstawiać swoje działania Parlamentowi Europejskiemu . Instytucje europejskie (inne niż EBC) i rządy państw członkowskich powstrzymują się od wpływania na decyzje EBC.

„W wykonywaniu uprawnień oraz w wykonywaniu misji i obowiązków powierzonych im niniejszym Traktatem i Statutem ESBC ani EBC, ani krajowy bank centralny, ani żaden członek ich organów zarządzających nie mogą ubiegać się o decyzję lub przyjąć instrukcje instytucji lub organów Wspólnoty, rządów Państw Członkowskich lub jakiegokolwiek innego organu. Instytucje i organy wspólnotowe oraz rządy państw członkowskich zobowiązują się przestrzegać tej zasady i nie dążyć do wywierania wpływu na członków organów decyzyjnych EBC lub krajowych banków centralnych w wykonywaniu ich misji. "

-  Artykuł 130 z TFUE (dawny artykuł 108 Traktatu Rzymskiego ) w sprawie niezależności EBC.

Ten założycielski artykuł o niezależności EBC nie daje podstaw do debaty w większości krajów europejskich, generalnie na rzecz stabilnej waluty, chronionej przed zmianami politycznymi. Jednak podczas kampanii referendalnej w 2005 r. w sprawie Konstytucji Europejskiej oraz podczas kampanii wyborczej w 2007 r. został skrytykowany przez niektórych francuskich polityków, którzy bronią Europy mniej podporządkowanej regułom rynku.

Krytycy, zwłaszcza ruchy antyglobalistyczne , uważają, że decyzje EBC powinny podlegać kontroli ze strony wybieranych urzędników, często bez określania zmian, jakie należy wprowadzić w polityce pieniężnej EBC. Na przykład stowarzyszenie Attac nie opowiada się za niezależnością banków centralnych, uznając, że pozbawia to manewrów gospodarczych, które według niego mogłyby potencjalnie zmniejszyć bezrobocie . Ruchy alterglobalistyczne proponuje, aby EBC odpowiadał przed Parlamentem Europejskim (wybieranym w powszechnych wyborach bezpośrednich ) oraz przed Radą Unii Europejskiej . Ci sami krytycy uważają, że banki centralne innych dużych krajów (Stany Zjednoczone, Japonia) nie są niezależne i uważają to za korzystne .

Jednym z powodów niezależności banku centralnego jest to, że ta niezależność może uniemożliwić rządom stosowanie wyborczych środków pieniężnych. Zgodnie z teorią cyklu politycznego rządy mają tendencję do faworyzowania polityki oszczędności monetarnych na początku swojej kadencji i iluzorycznej polityki krótkoterminowej ekspansji pod koniec kadencji, aby zapewnić pozory ożywienia gospodarczego przed wyborami. Rzeczywiście, ekspansywna polityka pieniężna ożywi aktywność gospodarczą (i obniży bezrobocie) w krótkim okresie (około 2 lat), ale miałaby silnie negatywne skutki w dłuższej perspektywie ( zadłużenie państw, gdyby musiały pożyczać walutę, którą „umieścili” do obrotu , utrata wiarygodności w banku centralnym ) . Uważa się, że niezależność banków centralnych może ograniczać inflację , Alesina i Summers (1993) twierdzili, że wykazują związek między niską stopą inflacji a wysoką niezależnością banków centralnych, ale badania opierają się na bardziej precyzyjnym wskaźniku niezależności, jakim jest Cukierman (1992). ) i przeprowadzone w większej liczbie krajów znacznie relatywizują ten pierwszy wniosek.

Z fundamentalnie przeciwnych powodów, monetarysta Milton Friedman w 1968 roku nie był zwolennikiem niezależności banku centralnego, ponieważ uważał, że bycie niezależnym i tak nie przeszkodzi im w uciekaniu się do polityki inflacyjnej; przeciwstawił się trzem argumentom przeciwko niezależności banków centralnych: rozproszeniu odpowiedzialności, zbyt dużej zależności od osobowości menedżera (menedżerów), ryzyku zbytniej bliskości z kręgami bankowymi. Opinia Friedmana zmieniła się jednak po cnotliwym zachowaniu Paula Volckera w jego opinii w latach 80 - tych .

Wreszcie, strefa euro to unia gospodarcza i walutowa zrzeszająca osiemnaście państw członkowskich, które nie znajdują się w identycznej sytuacji ekonomicznej ( cykle gospodarcze nie są na razie wysoce zsynchronizowane i mają taką samą amplitudę w każdym kraju strefy euro ) nie mają takich samych indywidualnych życzeń w zakresie polityki pieniężnej . Zdaniem głównych ekonomistów europejskich aby „indywidualne prawo do wpływu” przyznane każdemu z państw członkowskich miało chaotyczny i odwrotny skutek.

Debata na temat mandatu EBC

Główną misją EBC, bardziej niż jakiegokolwiek innego banku centralnego, jest walka z inflacją. Zgodnie z nurtami myśli monetarystycznej misja ta jest najlepszą drogą do osiągnięcia celów gospodarki publicznej, którymi są maksymalizacja wzrostu gospodarczego , minimalizacja stopy bezrobocia , stabilność efektywnego kursu walutowego . Wybór ten był w dużej mierze inspirowany modelem Deutsche Bundesbank , niemieckiego banku centralnego, który korzystał ze swojej „wiarygodności”, znacznie wyższej niż innych europejskich banków centralnych w latach 70. i 90. XX wieku .

Ale ten wybór jest przedmiotem ostrej krytyki. Na przykład laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii Joseph Stiglitz uważa, że ​​mandat skoncentrowany wyłącznie na stabilności cen sprawia, że ​​strefa euro nie jest w stanie zareagować na poważne wstrząsy, takie jak światowy kryzys finansowy z 2008 roku.

W rzeczywistości bardziej elastyczna interpretacja mandatu sugeruje, że EBC ma „cele drugorzędne”. Istotnie, poza swoim głównym celem, Traktaty (art. 127 TFUE) określają, że „bez uszczerbku dla tego celu” EBC musi promować ogólne cele Unii, które obejmują (art. 3 TUE) „promowanie […] harmonijnego, zrównoważony i trwały rozwój działalności gospodarczej, wysoki poziom zatrudnienia i ochrony socjalnej, […], trwały i bezinflacyjny wzrost, wysoki stopień konkurencyjności i konwergencji wyników gospodarczych […]” .

To czytanie traktatów, które promuje na przykład Frank Elderson, aby uzasadnić rolę EBC w przeciwdziałaniu globalnemu ociepleniu. Eksperci w dziedzinie europejskiego prawa i finansów sugerują, że należy wzmocnić rolę Parlamentu Europejskiego w nadawaniu priorytetu drugorzędnym celom EBC.

W 2019 r., pod przewodnictwem Christine Lagarde oraz licznych organizacji społeczeństwa obywatelskiego i naukowców, EBC oficjalnie uruchomił w ramach przeglądu projekt refleksji, aby ocenić jego możliwą rolę w walce ze zmianami klimatu.

Krytyka francuskich polityków

Ruchy antyglobalistyczne zarzucają EBC, że nie troszczy się o wzrost gospodarczy i stopę bezrobocia w krajach członkowskich, ale o to, że zajmuje się wyłącznie walką z inflacją. Proponują włączenie bardziej bezpośrednio do celów EBC politykę korzystną dla zatrudnienia w Unii. Jednak te ruchy nie dają szczegółowych informacji na temat polityki pieniężnej, którą należy prowadzić.

We Francji te uwagi zostały powtórzone podczas francuskiej kampanii prezydenckiej w 2007 roku , najpierw przez członków Partii Socjalistycznej , którzy potępili to, co uważają za „ślepotę [...] opętanego obsesją EBC przez samą walkę z inflacją”. oraz zaproponował „zmianę statutu EBC, zobowiązując go do uwzględnienia również celu wzrostu i zatrudnienia” oraz do podejmowania decyzji „w koordynacji z Parlamentem Unia Europejska , Eurogrupą i Komisją Europejską  ” . Podczas kampanii dwóch kandydatów, po lewej Ségolène Royal, po prawej Nicolas Sarkozy , złożyło równoważne deklaracje, takie jak ten ostatni z 21 lutego 2007 r., deklarując, że chcą „Europy, w której polityka pieniężna ma na celu wzrost i zatrudnienia, a nie tylko inflacji” i zastanawiania się „Dlaczego Amerykanie mają prawo używać dolara jako broni w służbie swojej władzy i dlaczego Europa nie miałaby mieć prawa posługiwania się euro? "

Nie są to jednak opinie wszystkich członków UMP lub PS . Na UDF , François Bayrou oszacowano na 12 lutego 2007 roku, że „Każda zmiana oznaczałaby wyższe ceny i wyższe stawki.” Umarlibyśmy od tego. " Jacques Delors , specjalista w instytucjach europejskich i przewodniczący Komisji Europejskiej między 1985 i 1994 , zgłoszonych na 2 marca 2007 roku, że „zachowanie Europejskiego Banku Centralnego i tych z Banku Rezerwy Federalnej w Stanach Zjednoczonych, o których są dokładnie takie same. To nie jest kwestia statusu” .

Niektórzy ekonomiści zarzucają Europejskiemu Bankowi Centralnemu stosowanie zbyt niskich stóp, uważanych za przyczynę w niektórych krajach inflacji przekierowującej się w postaci bańki na rynku nieruchomości lub giełdy, a także o narastanie należnego długu publicznego lub prywatnego. niskooprocentowane pożyczki. Przykład Irlandii , w sytuacji przegrzania, silnej bańki na rynku nieruchomości i gwałtownego wzrostu zadłużenia gospodarstw domowych – ale gdzie z drugiej strony poziom życia gwałtownie wzrósł – wskazywałby, zgodnie z interpretacjami, możliwość lub trudność prowadzenia jednolitej polityki pieniężnej skutecznej jednocześnie dla wszystkich krajów unii walutowej .

Jean-Claude Trichet wielokrotnie powtarzał, że kontrolowanie inflacji i wiarygodność EBC „ leżą w samym interesie europejskiego wzrostu i tworzenia miejsc pracy” .

W raporcie ze stycznia 2007 r. OECD uważa, że ​​polityka monetarna EBC jest nieco zbyt łagodna (tj. podstawowe stopy procentowe są nieco za niskie). Dla MFW , „postawa polityki pieniężnej Europejskiego Banku Centralnego (EBC) [pozostaje] szeroko właściwe” .

Debata na temat poziomu euro i „konkurencyjności”

Bank centralny może wpływać na kurs wymiany pieniądza. W przypadku płynnego kursu walutowego bank centralny może jedynie interweniować na rynku walutowym , wykorzystując swoje rezerwy pieniężne . Działania te mają bardzo niewielki wpływ, w szczególności ze względu na ogromne wolumeny obrotu na rynku walutowym: w elastycznych systemach walutowych rządy i banki centralne nie mogą w ten sposób wpływać na kursy walut. Ponadto prowadzona przez bank centralny polityka pieniężna (ustalanie kluczowych stóp procentowych ), podnosząc lub obniżając koszt pożyczania swojej waluty, czyni ją mniej lub bardziej atrakcyjną dla międzynarodowych inwestorów; Ponieważ jednak EBC dysponuje tylko jednym narzędziem, nie może osiągnąć dwóch celów jednocześnie (stabilność inflacji lub poziom kursu walutowego). Za politykę kursową strefy euro (tj. interwencje na rynku walutowym , z wyłączeniem ustalania podstawowych kursów) odpowiada nie tylko EBC; jest to bardziej decyzja polityczna, za którą wspólnie odpowiadają EBC i Eurogrupa . Prezydent Sarkozy w lipcu 2007 roku wydał testament działania w sprawie kursu walutowego. Od tego czasu jego krytycy uspokoili się.

Euro przeszacowane o prawie 50% w stosunku do dolara między 2000 i 2005 , a ludzie we Francji, w tym prezydenta Sarkozy'ego i Didier MIGAUD (PS), skrytykował siły euro, które spowodowały utratę konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw. Prezydent Francji Nicolas Sarkozy krytykuje politykę EBC, aw szczególności jego „pasywność” w obliczu kursu euro, który uważa za przewartościowany. W odniesieniu do partnerów europejskich ta postawa wyróżnia Francję i ją izoluje. Jednak kryzys gospodarczy i prośba o interwencję MFW w Grecji i Irlandii ożywiły debatę na temat euro i sposobu zarządzania nim w tych krajach. Niektórzy ekonomiści, w tym Jacques Sapir i Jean-Claude Werrebrouck , obwiniają za problemy z konkurencyjnością Francji (ale także Włoch i Hiszpanii) przewartościowaną walutę, biorąc pod uwagę stopy inflacji i nieodłączny wzrost wydajności, zarówno każdemu z tych krajów, jak i Niemcom. , która osiąga bardzo znaczące nadwyżki handlowe kosztem sąsiadów.

Według innych ekonomistów problemy z konkurencyjnością Francji nie wynikają z kursu walutowego, ale z nadmiernie obciążającego kontekstu regulacyjnego i legislacyjnego, zbyt wysokiego podatku od działalności gospodarczej, braku reform strukturalnych w celu dostosowania sektor publiczny do globalizacji . Kraje takie jak Niemcy są zadowolone z wysokiego poziomu euro i mają nadwyżkę bilansu handlowego . Na poziomie globalnym w latach 2007-2008 bilans handlowy strefy euro jest względnie zrównoważony . Ponieważ większość francuskiego handlu zagranicznego odbywa się z innymi krajami strefy euro, w szczególności z Niemcami, wpływ kursu walutowego na bilans handlowy jest bardzo ograniczony . Ponadto Francja ma nadwyżkę handlową w stosunku do Stanów Zjednoczonych (miliard euro w 2006 r.) oraz duży deficyt w stosunku do Niemiec (13 miliardów euro) .

W sierpniu 2007 r. prezes EBC Jean-Claude Trichet podkreślił, że „stopa bezrobocia w strefie euro, obecnie wynosząca 6,9%, jest najniższa od dwudziestu sześciu lat” i że niektóre kraje (np. Niemcy ) odnotowały poprawa ich bilansu handlowego; ostatnie zmiany kursu walutowego są bardziej prawdopodobne, że będą niedowartościowaniem dolara niż przewartościowaniem euro.

Obrońcy EBC, wzorując się na modelu niemieckim, proponują konkurencyjną strategię dezinflacji, która ma na celu ograniczenie inflacji w celu uzyskania tendencji spadkowej kosztów w długim okresie, a tym samym lepszej konkurencyjności gospodarczej strefy euro. Ta tak zwana polityka oszczędnościowa jest kontynuacją strategii przyjętej od kilkudziesięciu lat przez Niemcy, jeden z głównych krajów eksportujących na świecie. Koszt tej konkurencyjnej dezinflacji pod względem punktów wzrostu, zatrudnienia i siły nabywczej w ciągu ostatnich dwóch dekad był jednak znaczny (w tym w oczach OFCE ). Ten negatywny aspekt w krótkim okresie skłania niektórych ekonomistów, w tym z OFCE, do przekonania, że ​​polityka ta jest dziś częściowo odpowiedzialna za słabe wyniki gospodarcze strefy euro w porównaniu z resztą świata .

Pytanie o optymalny poziom inflacji

Statut EBC został przyjęty z uwzględnieniem bolesnych doświadczeń różnych krajów Wspólnoty Europejskiej, w tym Francji, w latach 70., stagflacji , czyli okresu, w którym wbrew nauce lewicy narosła stagnacja gospodarcza i inflacja monetarna. przez Keynes . Aby uniknąć powrotu takiej sytuacji, autorzy Traktatu z Maastricht (załącznik: protokół w sprawie statutu Europejskiego Instytutu Walutowego) oraz statutu EBC inspirowali się lekcjami monetaryzmu  : wyznacz sobie określony cel i uzgodniona inflacja, służąca jako stały punkt dla wszystkich innych podmiotów gospodarczych .

Przyjęty cel to 2%, aby uniknąć deflacji .

W związku z krytyką, że EBC nie dba wystarczająco o wzrost gospodarczy, mniejszościowe głosy wśród ekonomistów ( postkeynesizm, ale dużo bardziej obecny w kręgach politycznych , Żal, że EBC nie prowadzi bardziej akomodacyjnej polityki pieniężnej. Uważają, że ryzyko inflacji jest przeszacowane lub ewentualny wzrost inflacji nie byłby poważny.W tym samym kierunku niektórzy ekonomiści, tacy jak Thomas Piketty, zalecają, aby EBC tworzył walutę i udzielał państwom pożyczek po zerowych lub niskich stopach procentowych. odciążyć skarb państwa i ożywić działalność gospodarczą Dla miliardera George'a Sorosa od 2011 roku jest to już nawet kwestia przetrwania demokracji w Europie.

Debata o jakości nadzoru bankowego

Dominujący komunikat banków i ich usługodawców chwali jakość, użyteczność i innowacyjny charakter przeglądu aktywów (AQR), który poprzedził wprowadzenie nadzoru bankowego przez EBC.

Niektórzy autorzy są zaniepokojeni niską precyzją przeglądu aktywów organizowanego przez EBC, a także jego skuteczną zdolnością do przeprowadzania stałych kontroli.

Informacje banków na miesiąc przed publikacją wyników moderują stosowanie przejrzystości, a także warunków, na jakich banki wzmacniają kapitały własne.

Unia bankowa jest czasem krytykowana za swoją złożoność.

Zwrócono również uwagę na sprzeczności między funkcją dostawcy płynności a funkcją nadzorcy wypłacalności.

FSAP (Financial Sector Assessment Program) prowadzony przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy mógłby zapewnić perspektywę tych kwestii.

W rzeczywistości metoda wykorzystywana do przeglądu aktywów jest tematem bardzo mało szczegółowej publikacji. Eksperci, zwłaszcza spoza EBC lub z branży bankowej, nie byli zaangażowani. Identycznie wygląda sytuacja w zakresie metod audytu przewidzianych dla bieżącego nadzoru nad głównymi europejskimi bankami systemowymi.

Uwagi

  1. Paul Fabra kwalifikuje Jean-Claude Trichet jako „Niemiec”, ponieważ chce wyrazić fakt, że Jean-Claude Trichet, choć enarque i francuski, jest bliski w swojej praktyce, jeśli nie ordo-liberalizmowi, to przynajmniej niemieckiej doktrynie Bundesbanku, która w dużej mierze z tego wynika. Paul Fabra wspomina, że ​​w latach 90. niektórzy Niemcy obawiali się, że europejska instytucja wpadnie w ręce francuskiego enarque. Rzeczywiście, praktyka ekonomiczna enarques w szczególności i Francji w ogóle, była postrzegana jako znajdująca się na antypodach ordoliberalizmu [Na ten temat patrz Paul Fabra, „un Allemand à la BCE” ( Fabra 2003 ) i ( Dehay 1995). , s.  27-28)].
  2. neoliberalna francuski jako Jacques Rueff naprawdę nigdy zaakceptować ten fakt od tego, gdzie ich zaangażowanie do standardu złota.
  3. Tak było szczególnie w przypadku reżimu nazistowskiego .
  4. Niektórzy Niemcy podejrzewają „francuski spisek” ( De Vergés 2010 ).
  5. W rzeczywistości dla Friedmana ( Friedman 1968 , s.  180-181) ludzie liczą się tak samo jak instytucje. Aby polegać na tej tezie, opiera się ona na wspomnieniach Émile'a Moreau, który był gubernatorem Banque de France pod koniec lat 20. XX wieku i Hardinga, który był prezesem Fed w latach 1916-1922. Moreau, chociaż mógł zostać odwołany przez Przewodniczący Rady w każdym czasie opór presji rządu lepsze niż Harding, który cieszył się większą niezależność.

Źródła

Bibliografia

  1. „  Unia Gospodarcza i Walutowa  ” na oficjalnej stronie internetowej EBC (dostęp 23 marca 2016 ) .
  2. „  Europejski Bank Centralny buduje nową siedzibę na terenie dawnej Großmarkthalle (rynek hurtowy) we Frankfurcie nad Menem w Niemczech  ” , na oficjalnej stronie internetowej EBC (dostęp 23 marca 2016 r . ) .
  3. (w) „  Cele polityki pieniężnej EBC  ” na oficjalnej stronie internetowej EBC (dostęp 23 marca 2016 ) .
  4. https://www.tdg.ch/economie/politique-tete-euro/story/26821828
  5. „EBC: EBC, ESBC i Eurosystem” . Dostęp 8 kwietnia 2012 r.
  6. Cartoire R. i Loiseau S., 2005, The Economy, Nathan , s.  68 .
  7. ECB, „  EBC intensyfikuje prace nad cyfrowym euro  ” , na stronie ecb.europa.eu ,2 października 2020 r.
  8. [1] Misje , strona pne. Dostęp 8 września 2014.
  9. Artykuł 3 Traktatu o Unii Europejskiej : 1. Celem Unii jest wspieranie pokoju, jej wartości i dobrobytu jej narodów. 2. Unia oferuje swoim obywatelom przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych, w ramach której zapewniony jest swobodny przepływ osób, w połączeniu z odpowiednimi środkami kontroli granic zewnętrznych, azylu, imigracji oraz przestępczości zapobieganie i walka z tym zjawiskiem. 3. Unia ustanawia rynek wewnętrzny. Działa na rzecz zrównoważonego rozwoju Europy opartego na zrównoważonym wzroście gospodarczym i stabilności cen, wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarce rynkowej, zmierzającej do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysokim poziomie ochrony i poprawy jakości środowiska. Promuje postęp naukowy i techniczny. Walczy z wykluczeniem społecznym i dyskryminacją oraz promuje sprawiedliwość i ochronę socjalną, równość kobiet i mężczyzn, solidarność międzypokoleniową i ochronę praw dzieci. Promuje spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz solidarność między państwami członkowskimi. Szanuje bogactwo swojej różnorodności kulturowej i językowej oraz zapewnia ochronę i rozwój europejskiego dziedzictwa kulturowego. 4. Unia ustanawia unię gospodarczą i walutową, której walutą jest euro. 5. W stosunkach z resztą świata Unia potwierdza i promuje swoje wartości i interesy oraz przyczynia się do ochrony swoich obywateli. Przyczynia się do pokoju, bezpieczeństwa, zrównoważonego rozwoju planety, solidarności i wzajemnego szacunku między narodami, wolnego i sprawiedliwego handlu, eliminacji ubóstwa i ochrony praw człowieka, człowieka, w szczególności dziecka, a także ścisłe poszanowanie i rozwój prawa międzynarodowego, w szczególności poszanowanie zasad Karty Narodów Zjednoczonych. 6. Unia realizuje swoje cele za pomocą odpowiednich środków, zgodnie z uprawnieniami przyznanymi jej w Traktatach. Artykuł 4 1. Zgodnie z artykułem 5 wszelkie kompetencje nieprzypisane Unii w Traktatach należą do Państw Członkowskich. 2. Unia szanuje równość Państw Członkowskich wobec Traktatów, jak również ich tożsamość narodową, nierozerwalnie związaną z ich podstawowymi strukturami politycznymi i konstytucyjnymi, w tym w odniesieniu do samorządu lokalnego i regionalnego. Respektuje podstawowe funkcje państwa, w szczególności służące zapewnieniu jego integralności terytorialnej, utrzymaniu porządku publicznego i ochronie bezpieczeństwa narodowego. W szczególności bezpieczeństwo narodowe pozostaje wyłączną odpowiedzialnością każdego państwa członkowskiego. 3. Na mocy zasady lojalnej współpracy Unia i Państwa Członkowskie szanują się wzajemnie i wspierają w wykonywaniu zadań wynikających z Traktatów. Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne odpowiednie do zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z Traktatów lub aktów instytucji Unii. Państwa Członkowskie ułatwiają Unii wypełnianie jej misji i powstrzymują się od wszelkich środków mogących zagrozić osiągnięciu celów Unii.
  10. Grégory Claeys, Stanislas Jourdan, Pervenche Berès , Panicos Demetriades, Nik de Boer, Vivien Schmidt, Jens van't Klooster i Panicos Demetriades,  „EBC powinien mieć jasny mandat polityczny, który określiłby, które cele drugorzędne są najbardziej istotne dla UE  ”, Le Monde.fr ,9 kwietnia 2021( przeczytaj online , skonsultowano 17 kwietnia 2021 r. )
  11. „Przyjęty przez Radę Europejską Jednolity Mechanizm Nadzorczy (SSM) staje się rzeczywistością” , europaforum.public.lu, 15 października 2013 r.
  12. „Nadzór nad bankami, nowa praca wysokiego ryzyka dla EBC” , wywiad z Howardem Daviesem, latribune.fr, 10 stycznia 2014 r.
  13. „  Kluczowe stopy procentowe EBC  ” na oficjalnej stronie internetowej EBC (dostęp 23 marca 2016 r . ) .
  14. „  Wielki sukces dla TLTRO III Europejskiego Banku Centralnego  ” , na giełdzie Bourse Direct (dostęp 28 listopada 2020 r. )
  15. https://www.ecb.europa.eu/mopo/implement/app/html/index.en.html
  16. „BCE: Subskrypcja kapitału” . Dostęp 8 kwietnia 2012 r.
  17. Katalog w serwisie internetowym EBC.
  18. Senat francuski, „  Situation de la Banque Centrale européenne  ” (dostęp 22 marca 2015 r . ) .
  19. Europejski Bank Centralny, „  Sprawozdanie roczne 2013  ” (dostęp 22 marca 2015 r. ) , s.  199.
  20. „  Pracownicy EBC czują się przytłoczeni pracą  ” , na L'Express (dostęp 22 marca 2015 ) .
  21. Europejskiego Banku Centralnego „  Raporcie Rocznym 2014  ” (dostęp 22 marca 2015 ) .
  22. Europejski Bank Centralny, „  Raport roczny 2015  ” (dostęp 20 maja 2017 r . ) .
  23. Europejski Bank Centralny, „  Roczne rachunki 2016  ” [PDF] , na stronie Europejskiego Banku Centralnego ,31 grudnia 2016(dostęp 20 sierpnia 2017 r . ) .
  24. „  Koronawirus: EBC testuje telepracę dla wszystkich swoich 3700 pracowników  ” , na La Tribune ,7 marca 2020 r.(dostęp 4 października 2020 r. )
  25. Zobacz ramkę wprowadzającą do opisu na stronie internetowej Unii Europejskiej. Dostęp 8 kwietnia 2012 r.
  26. (w) Transparency International UE , "  Transparency International UE - Światowy korupcja koalicja contre w Brukseli  " na transparency.eu (dostęp na 6 listopada 2017 )
  27. Artykuł 123 TFUE
  28. „Tłumaczenie zwiększa złożoność nadzorczej roli Europejskiego Banku Centralnego” , Wall Street Journal .
  29. DOBROWOLNE OGŁOSZENIE O ZAMÓWIENIU NA ZBLIŻAJĄCE SIĘ POSTĘPOWANIE ZAMÓWIENIOWE .
  30. Dehay 1995 , s.  34.
  31. Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich, European Central Bank Guidance on Eurosystem Monetary Policy Instruments and Procedures, on the European System of Central Banks , 31 sierpnia 2000, s.  8 [PDF] . Dostęp 8 kwietnia 2012 r.
  32. por. Mowa o Christian Noyer , Wiceprezesa EBC, wrzesień 2001. udostępniona 8 kwietnia 2012 roku.
  33. Niemniej jednak między1 st styczeń 2001 i 1 st styczeń 2007, agregat M3 wzrósł z 4 910 do 7 782 mld euro, co oznacza wzrost o 9,4% rocznie, nie powodując znacznej inflacji (źródło Eurostat ) Wymagana aktualizacja odniesienia .
  34. „  O STATUTACH EUROPEJSKIEGO SYSTEMU BANKÓW CENTRALNYCH I EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO, rozdział IV  ” , o EBC (dostęp 8 kwietnia 2012 r . ) .
  35. Transakcje walutowe , strona BCE.
  36. Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich, „Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego dotyczące instrumentów Eurosystemu i procedur polityki pieniężnej”, z rozdziału 3 , 31 sierpnia, 2000, s.  13 , [PDF] . Dostęp 8 kwietnia 2012 r.
  37. (w) „  Biuletynach Miesięcznych EBC  ” .
  38. „Chronologia: Kryzys w Europie (2008 – 2013)” , touteleurope.eu, 4 lutego 2013 r.
  39. „  Przerażająca plotka, 4 maja 2010  ” , na La Tribune (dostęp 8 kwietnia 2012 ) .
  40. Claire Gatinois, „Kryzys się pogłębia, giełdy spadają”, Le Monde z 9 i 10 maja 2010 r.
  41. „  EBC odmawia przekroczenia czerwonej linii poprzez 'zarabianie' długu Stanów Zjednoczonych, 6 maja 2012 r.  ” , Le Monde (konsultacja 8 kwietnia 2012 r . ) .
  42. Marie de Vergès, „  Banki błagają EBC o kupno długu  ”, Le Monde ,8 maja 2010( przeczytaj online ).
  43. „  EBC kupi dług publiczny w strefie euro, 10 maja 2010  ” , na LePoint.fr (dostęp 8 kwietnia 2012 ) .
  44. Associated Press , 15.05.2010, dostęp 16.05.2010. "Gospodarka przeżywa najpoważniejszy kryzys od II wojny światowej, według Jean-Claude Trichet" .
  45. Vergès 2010
  46. L'Express - 10 maja 2010
  47. AFP: „EBC rozważa wysłanie silnego sygnału poprzez podwyższenie kapitału”, 10 grudnia 2010 . Dostęp 8 kwietnia 2010.
  48. Lacour 2010 .
  49. Betbèze 2011 .
  50. Le Monde - 4 sierpnia 2011 .
  51. Lacombe i Ricard 2011 .
  52. Godw 2011 .
  53. (w) "  Jak Grecja straciła osiem miliardów euro z mało znanego programu EBC  " ,lipiec 2018
  54. Lacombe - 8 lutego 2012 .
  55. Lacour - 9 lutego 2012 .
  56. Lacour 2012 .
  57. Couet 2012 .
  58. Chatignoux 2012 .
  59. Lacour - 8 września 2012 r.
  60. [2] .
  61. Couet - 24 stycznia 2015 r.
  62. Levy, Nathan i Rieth 2015
  63. „  Ceny i zmiany: pieniądze dla ludzi  ”
  64. (en) Europejski Bank Centralny , „  Pandemic Emergency Purchase Program  ” w sprawie Europejskiego Banku Centralnego (dostęp 24 listopada 2020 r. )
  65. Anna Bauer, „Mario Draghi chce utworzenia europejskiej unii bankowej,” Echoes z 1 st i 2 czerwca 2012 roku.
  66. „Unia bankowa małymi krokami”, Les Échos z 14 grudnia 2012 r. Konsultacja 22.12.2012 .
  67. Banki, które nie przejdą AQR: „EBC nie zdałby Dexii w„ stress testach ”” , lessentiel.lu, 22 października 2014 r.
  68. Les Échos AQR wywiera presję na banki: „BPCE Sa: Przegląd aktywów bankowych: EBC wywiera presję na francuskich graczy” , 13 maja 2014 r.
  69. Euractiv (2018) Trybunał Obrachunkowy dalej zajmuje się nieprzejrzystością EBC , Jorge Valero, 17 stycznia
  70. Euractiv (2017) EBC odmawia Trybunałowi Obrachunkowemu dostępu do akt Grecji , Sarantis Michalopoulos
  71. OFCE, „  Independence of Central Banks, Monetary and Fiscal Policy A Strategic Approach  ” (dostęp 15 grudnia 2015 r . ) .
  72. Robert Barro, „  Niezależność banku centralnego: cudowny przepis na inflację?  » , Melchior - strona nauk ekonomicznych i społecznych,1997wyciąg z Roberta Barro, Czynniki wzrostu gospodarczego, analiza przekrojowa według krajów , Paryż, Economica,1997.
  73. Friedman 1968 , s.  83.
  74. Jean Quatremer , Musimy dokończyć euro: wszystko, co zawsze chciałeś wiedzieć o euro (bez odwagi, by zapytać) ,2019( ISBN  978-2-7021-6535-5 i 2-7021-6535-4 , OCLC  1084547419 , czytać online )
  75. „Były laureat Nagrody Nobla proponuje podzielić euro na dwie waluty” , lefigaro.fr, 18.08.2016.
  76. Statut EBC, art. 2 i 105 , s. 15; źródło: EBC [PDF] .
  77. „Po drugie, Traktaty nałożyły na EBC – czasami zaniedbywany – obowiązek zapewnienia „wspierania ogólnych polityk gospodarczych w Unii”, bez uszczerbku dla celu, jakim jest stabilność cen. Zgodnie z prawem UE. w szczególności przyczyniają się do „zrównoważonego rozwoju Europy opartego na [...] wysokim poziomie ochrony i poprawie jakości środowiska”. Mandat ten, nazywany czasem „celem drugorzędnym” EBC, stanowi, że jest on wymagany zapewnić wsparcie: nie jest to prosta opcja, ale obowiązek ”. Artykuł Franka Eldersona , 13 lutego 2021 r.
  78. "  Opinia | EBC musi bezzwłocznie przeciwdziałać zmianom klimatu  ” , w sprawie Les Echos ,28 listopada 2019 r.(dostęp 17 kwietnia 2021 )
  79. „  EBC: Lagarde ostrzega przed »niebezpieczeństwem nierobienia niczego« w sprawie klimatu  ” , w Le Soir ,23 stycznia 2020(dostęp 17 kwietnia 2021 )
  80. „ Władze sądowe i monetarne” , 20 maja 2006, Marie Bougnet, ATTAC Francja.
  81. Cytat z Éric Besson (PS), 13 stycznia 2005 .
  82. „  Kandydaci niesłusznie krytykują EBC, sędzia Jacques Delors  ” , na stronie LePoint.fr z 03.02.2007 (konsultacja 8 kwietnia 2012 r . ) .
  83. „Economic Survey of Ireland” , 2006, w języku angielskim. Źródło: MFW [PDF] .
  84. „Przemówienie Jean-Claude Trichet”, marzec 2006 . Źródło: EBC.
  85. „Badanie gospodarcze strefy euro”, 2007 . Źródło: OECD.
  86. „Raport roczny 2006” , s. 41. Źródło: MFW [PDF] .
  87. Le Monde economique , 19 czerwca 2007.
  88. „  Angela Merkel broni niezależności EBC  ” , Nouvelobs, 11 lipca 2007 (dostęp 8 kwietnia 2012 ) .
  89. Kurs wymiany dolara do euro na „Wszystkich” . Źródło: EBC.
  90. „  Francja izolowana w debacie na temat drogiego euro, 12 lipca 2007  ” , w Le Figaro (konsultacja 9 kwietnia 2012 ) .
  91. Jacques Mistral , „  Muszę być panem we wszystkim, a zwłaszcza w sprawach Banku  ” , na Telos 19 listopada 2007 (konsultacja 9 kwietnia 2012 ) .
  92. Artykuł z La Tribune , sierpień 2007.
  93. https://www.lesechos.fr/info/inter/reuters_00068427.htm .
  94. „Główne nadwyżki i deficyty handlu zagranicznego”, INSEE .
  95. „Stabilność cen jest dobra dla miejsc pracy” (wersja z 18 stycznia 2008 r. w archiwum internetowym ) , Ouest-France, 11 sierpnia 2007 r . .
  96. „bilans handlowy Niemiec” . Źródło: Les Echos .
  97. Patrz „NOWA EUROPEJSKA KONKURENCYJNA DEINFLACJA” , lipiec 2006, [PDF] .
  98. Claire Guélaud, „  Dług:„ Bank Centralny musi tworzyć pieniądze i pożyczać na 0% Stanom ”,  ” na Lemonde.fr (konsultacja 9 kwietnia 2012 r . ) .
  99. Denis Dupré, „  Tworzenie pieniądza nie powinno być przestępstwem przeciwko narodom, 17 lutego 2012 r.  ” , na letemps.ch .
  100. Nacisnąć obszar FBF [3] .
  101. „Jak EBC okłamuje nas w sprawie testów warunków skrajnych” .
  102. Banki bez przyszłości [4] .
  103. [5] .
  104. „AQR zapowiada się mniej krwawo niż oczekiwano dla banków” , bourseorama.com, 26 września 2014 r.
  105. Niedokończona unia bankowa [6] .
  106. „Czy EBC kieruje się wypłacalnością państw?” ” .
  107. FSAP MFW [7] .
  108. Kompleksowa ocena przed PNE [8] .

Bibliografia

  • Étienne Farvaque , Europejski Bank Centralny , Odkrycie,2010, 128  pkt. ( ISBN  978-2-7071-6479-7 , prezentacja online )
  • Corinne Balleix-Banerjee , Francja i Europejski Bank Centralny , Presses Universitaires de France, coll.  „Dzisiejsza polityka”,1999, 356  s. ( ISBN  978-2-13-049839-1 )
  • (en) Wolfgang Gebauer , Podstawy Polityki Europejskiego Banku Centralnego , Springer Science & Business Media,2013, 259  s. ( ISBN  978-3-642-50302-3 ).
  • (en) Shigeyuki Hamori i Naoko Hamori , Wprowadzenie euro i polityka monetarna Europejskiego Banku Centralnego , World Scientific,2010, 199  s. ( ISBN  978-981-28-3843-8 , prezentacja online ).
  • (en) Wolfgang Gebauer , Podstawy Polityki Europejskiego Banku Centralnego , Springer Science & Business Media,2013, 259  s. ( ISBN  978-3-642-50302-3 )
  • (en) Shigeyuki Hamori i Naoko Hamori , Wprowadzenie euro i polityka monetarna Europejskiego Banku Centralnego , World Scientific,2010, 199  s. ( ISBN  978-981-28-3843-8 , prezentacja online )
  • (en) Karl Kaltenthaler , Polityka w Europejskim Banku Centralnym: mistrzowie pieniądza Europy , Rowman & Littlefield, coll.  „Zarządzanie w Europie”,2006, 195  s. ( ISBN  978-0-7425-5367-5 , prezentacja online )
  • (en) Jakob de Haan , Sylvester CW Eijffinger i Sandra Waller , Europejski Bank Centralny: wiarygodność, przejrzystość i centralizacja , MIT Press, coll.  "Seria Książek CESifo",2005, 288  s. ( ISBN  978-0-262-26245-3 , prezentacja online )
  • (en) Rene Smits , Europejski Bank Centralny: aspekty instytucjonalne , tom.  5, Kluwer Law International, kol.  „Międzynarodowa seria prawa bankowego, finansowego i gospodarczego”,1997, 569  pkt. ( ISBN  978-90-411-0686-5 , ISSN  1385-2361 , prezentacja online )
  • Étienne Farvaque , Europejski Bank Centralny , Odkrycie,2010, 128  pkt. ( ISBN  978-2-7071-6479-7 , prezentacja online ).
  • Milton Friedman , Inflacja i systemy monetarne , Agora (1991),1968( ISBN  978-2-7021-0164-3 ).
  • Éric Dehay , „  La Uzasadnienie ordo-libérale des central banks  ”, „ Revue française d'économie” , tom.  X,zima 1995.
  • Paul Fabra , „  Niemiec w EBC  ”, Les Échos ,19 i 20 września 2003 r..
  • „  EBC: Draghi mianowany na prezydenta  ”, Le Figaro ,24 czerwca 2011( przeczytaj online ).
  • Marie de Vergés , „  Niemcy nie rozpoznają już „swojego BCE  ”, Le Monde ,2 czerwca 2010( przeczytaj online ).
  • Clément Lacombe i Philippe Ricard , „  EBC, ostatni bastion przeciwko kryzysowi  ”, Le Monde ,16 listopada 2011( przeczytaj online , skonsultowano 8 kwietnia 2012 r. )
  • Jean-Paul Betbèze , „  Dlaczego EBC jest w pułapce  ”, Les Échos ,21 kwietnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 8 kwietnia 2012 r. )
  • Le Monde, „  EBC bezsilny, by uspokoić rynki  ”, Le Monde ,4 sierpnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 8 kwietnia 2012 r. )
  • Jean-Philippe Lacour , „  EBC podwaja swój kapitał, aby stawić czoła skutkom zamieszania  ”, Les Échos ,17 grudnia 2010( przeczytaj online , skonsultowano 8 kwietnia 2012 r. )
  • L'Express, "  EBC kupi dług publiczny w strefie euro  ", L'Express ,10 maja 2010( przeczytaj online , skonsultowano 8 kwietnia 2012 r. )
  • Romaric Godin , "  Niespodziewana rezygnacja głównego ekonomisty EBC pogrąża rynki  " , La Tribune ,9 września 2011( przeczytaj online , skonsultowano 9 września 2011 )
  • Étienne Goetz , „  Kryzys grecki przyniósł EBC prawie 8 miliardów  ”, Les Échos ,10 października 2017 r.( przeczytaj online , konsultacja 11 października 2017 r. )
  • Jean-Philippe Lacour , „  EBC wypełnia swój kontrakt poprzez ogłoszenie szerokiego programu wykupu długu – traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy  ”, Les Échos ,7 i 8 września 2012
  • Isabelle Couet , „  Narodziny UNWTO, nowej broni antykryzysowej w strefie euro  ”, Les Échos ,7 i 8 września 2012
  • Catherine Chatignoux , „  Wywiad z Éricem Chaney, głównym ekonomistą grupy Axa  ”, Les Échos ,7 i 8 września 2012
  • Clément Lacombe , „  Sto dni Mario Draghiego, udana operacja  ”, Le Monde ,8 lutego 2012( przeczytaj online , skonsultowano 8 kwietnia 2012 r. )
  • Jean-Philippe Lacour , „  Nowy wymiar polityki pieniężnej  ”, Les Echos ,9 lutego 2012( przeczytaj online , skonsultowano 8 kwietnia 2012 r. )
  • Jean-Philippe Lacour , „  Poważna operacja dla rynków w pięciu pytaniach  ”, Les Échos ,1 st marca 2012
  • Isabelle Couet , „  Dantytatywne zmiękczanie lub QE, instrukcje użytkowania  ”, Les Échos ,24 stycznia 2015
  • Emmanuel Levy , Hervé Nathan i Bruno Rieth , „  Gaël Giraud: „Jeśli nie ma cudu, plan EBC ma niewielkie szanse powodzenia  ”, Marianne ,2 lutego 2015( przeczytaj online )

Uzupełnienia

Dogłębne odczyty

  • Francesco Papadia, „Europejski Bank Centralny”, Revue Banque , Paryż, 1999.
  • M. Nicolas J. Firzli, „Greece and the EU Debt Crisis”, The Vienna Review , marzec 2010.
  • Michel Dévoluy, Europejski Bank Centralny , Presses Universitaires de France, Paryż, 2000.
  • Patrick Artus, Euro i Europejski Bank Centralny , Economica, Paryż, 2001.
  • Rada Analiz Ekonomicznych , „  Europejski Bank Centralny  ”, La Documentation française , 2002. [PDF]
  • Jean-Paul Fitoussi, Jérôme Creel, „  Jak zreformować Europejski Bank Centralny  ”, Centrum reform europejskich, Londyn, 2002.
  • David Howarth, Peter Loedel, Europejski Bank Centralny: nowy europejski lewiatan? , wyd. Palgrave Macmillan , Basingstoke, 2003.
  • Emmanuel Appel, Porównanie centralnych systemów bankowych: EBC, Bundesbank sprzed wprowadzenia euro i System Rezerwy Federalnej , wyd. Routledge, 2003.
  • Hanspeter K. Scheller, „  Europejski Bank Centralny – historia, rola i funkcje  ”, Europejski Bank Centralny, 2004. [PDF]
  • Frédéric Ménager, „Odzyskanie sterów europejskiej polityki pieniężnej ”, EuroCité , 8 czerwca 2010 r.

Powiązane artykuły

Krajowe banki centralne Europejskiego Systemu Banków Centralnych Krajowe banki centralne krajów członkowskich strefy euro
Niemcy  : Niemiecki Bundesbank
Austria  : Österreichische Nationalbank
Belgia  : Narodowy Bank Belgii / Nationale Bank van België
Cypr  : Kεντρικη Τραπεζα της Κυπρου
Hiszpania  : Banco de Espana
Estonia  : Eesti Pank
Finlandia  : Suomen Pankki
Francja  : Bank Francji
Grecja  : Τράπεζα της Ελλάδος
Irlandia  : Central Bank and Financial Services Authority of Ireland
Włochy  : Banca d'Italia
Łotwa  : Latvijas banka
Litwa  : Lietuvos bankas
Luksemburg  : Bank Centralny Luksemburga
Malta  : Bank Ċentrali ta 'Malta
Holandia  : Z Nederlandsche Bank
Portugalia  : Banco de Portugal
Słowacja  : Národná banka Slovenska
Słowenia  : Banka Slovenije
Krajowe banki centralne Unii Europejskiej poza strefą euro
Bułgaria  : Българска народна банка
Chorwacja  : Hrvatska narodna banka
Dania  : Danmarks Nationalbank
Węgry  : Magyar Nemzeti Bank
Polska  : Narodowy Bank Polski
Rumunia  : Banca Națională a României
Szwecja  : Sveriges Riksbank
Czechy  : Česká Narodní Banka bank

Linki zewnętrzne