Cambronne-lès-Clermont | |||||
Wioska z Croix Desnoyelles, na skraju D110. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Oise | ||||
Miasto | Clermont | ||||
Międzyspołeczność | Clermontois CC | ||||
Mandat burmistrza |
Christophe Gatte 2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 60290 | ||||
Kod wspólny | 60120 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Cambronnais, Cambronnaises | ||||
Ludność miejska |
1167 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 125 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49 ° 19 ′ 50 ″ na północ, 2 ° 24 ′ 01 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 52 m Maks. 132 m |
||||
Powierzchnia | 9,34 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Obszar atrakcji |
Paryż (gmina Korona) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Mouy | ||||
Ustawodawczy | 7 th powiat Oise | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.cambronne-les-clermont.fr/ | ||||
Cambronne-lès-Clermont jest francuski gmina znajduje się w dziale z Oise , w tych Hauts-de-France regionu .
Jego mieszkańcy nazywają się Cambronnais i Cambronnais.
Wioska Cambronne-lès-Clermont znajduje się 52 km na północ od Paryża , 26 km na wschód od Beauvais , 32 km na zachód od Compiègne i 63 km na południe od Amiens . Terytorium obejmuje około 933 hektarów.
Ansacq | Neuilly-sous-Clermont | |
Rantigny | ||
Pogrzebać | Rousseloy | Cauffry |
Miasto położone jest między dolinami Breche i Thérain , częściowo u podnóża wzgórza Cambronne, a głównie na płaskowyżu na dużej otwartej równinie.
Na wschodnim skraju tego wzgórza zbudowano centrum administracyjne Cambronne i jego wioski Ars i Carrières. U stóp znajdują się Vaux, Croix-de-Vaux i Despoilleux.
Terytorium rozciąga się na zachód do około 2,5 km od południka Paryża , który przecina sąsiednie miasto Bury, położone na wysokości od 46 do 132 metrów nad poziomem morza. Ratusz tej wioski znajduje się na wysokości 120 metrów nad poziomem morza, a wioska Ars - 106 metrów.
Osada Vaux oddalona jest od obiektu o 75 metrów, a osada Croix -de-Vaux - o 62 metry. Despoilleux znajduje się na wysokości 66 metrów. Centralna część miasta, a także Cambronne i Ars położone są na płaskowyżu 132 metrów nad poziomem morza, w miejscu zwanym Buisson Magister, na północ od terytorium.
Wioski Vaux i Despoilleux znajdują się w dolinie Vaux, na wschodzie. Na zachodzie, w pobliżu granicy miasta z Bury, leżą dna Berneuil i dolina znana jako Gueule de Berneuil, łącząca się z doliną Thérain. Na południowym wschodzie, w pobliżu wioski Ars, na wysokości 46 metrów znajduje się ostatnia dolina schodząca do miasta Cauffry, gdzie znajduje się najniższy punkt terytorium.
Podobnie jak większość miast w dolinie Brèche, Cambronne miała Freestone kamieniołomy . Szczegóły fragmentu terenu kamieniołomu pokazują, jako przykład według Louisa Gravesa : wierzchnią warstwę gleby, wapień z gruzu, rozbity na gruz, a następnie złoże wapienia zwane Vergelet i wapienny tłuszcz.
Badania geologiczne wskazują, poza związanymi powyżej gruboziarnistymi wapieniami, które stanowią masę wzgórza , na powierzchni rozrzuconych piaskowców , na zboczach pryzm w dolinie występują piaski skowronne. Powyżej Vaux podłoże prawdopodobnie kryje węgiel brunatny , taki jaki znaleziono w Neuilly-sous-Clermont i innych sąsiednich terytoriach. Te muły z płaskowyże , które rozpoczynają się od Agnetz nadal Cambronne.
Miasto położone jest w strefie sejsmicznej 1, bardzo słabo narażonej na trzęsienia ziemi . Dolna część miasta w dolinie Vaux jest umiarkowanie narażona na kurczenie się i pęcznienie gleb gliniastych. Na skrajach płaskowyżu ziemię wykopały stare kamieniołomy.
Miasto nie ma rzeki, ale źródła karmią: rów Rayon lub ru de Vaux, który płynie na wschód do La Breche , przecinając Vaux.
Ru de Soutraine odbiera wodę z tej wiosce z Cauffry po wchłania źródeł Ars a także głowice kierunku La Brèche. Boisicourt strumień odbiera fontannę Loget, w zachodniej części kraju, a dołączy do Thérain . Obejmuje trzy odrębne źródła, z których dwa znajdują się na południowo-zachodniej granicy terytorium: pierwsze w małym stawie na dnie Berneuil, a drugie w dolinie Gueule de Berneuil. Te dwa ramiona spotykają się w lesie Valescourt, zanim opuszczą terytorium i dołączą do wioski Boisicourt (gmina Bury ), gdzie wpada do ru de Moineau.
Miasto położone jest na granicy zlewni Breche (na wschodzie) i Thérain (na zachodzie).
Posiada wieżę ciśnień, położoną przy rue du moulin d'Ars. Najniższe obszary terytorium znajdują się powyżej kilku poziomów wód gruntowych .
Miasto przecina z północy na południe przez drogi powiatowej n o 110, z Clermont w Martincourt , która zasadniczo podąża krawędź płaskowyżu i drogi wojewódzkiej n o 137 z zachodu na wschód, od Noailles w Maimbeville przez Mouy , Ars i Liancourt . Ta ostatnia oś, główna oś miasta, łączy się z drogą RD 110 przed osadą Ars, którą omija na północ. Droga RD 110 przecina wioskę przy rue de Clermont, głównej drodze w miasteczku.
Do miasta Rantigny można dostać się ulicą o tej samej nazwie, przecinającą wioski Vaux i La Croix-de-Vaux. Z Vaux rue de Neuilly zapewnia dostęp do Neuilly-sous-Clermont na północnym wschodzie. Inna droga łączy wioski Despoilleux i Croix-de-Vaux. Trasa d'Ars łączy stolicę z wioską Ars, przecinając drogę RD 137.
Najbliższe stacje to Liancourt-Rantigny, 3 kilometry na wschód na linii Paris-Nord - Lille i Mouy-Bury, 4,4 kilometra na zachód na linii Creil - Beauvais .
Miasto jest obsługiwane przez sieć autobusową rady departamentu Oise przez linię transportu szkolnego prowadzącą do szkół średnich tego ostatniego miasta. Międzygminny autobus grupy pedagogicznej łączy szkołę Cambronne z Neuilly i Auvillers.
Lotnisko Beauvais-Tille znajduje się 25,5 km na zachód i na lotnisko Paryż-Charles de Gaulle znajduje się 37,3 km na południowy-zachód. Nie ma połączenia między gminą a tymi lotniskami środkami transportu publicznego.
Miasto Cambronne-lès-Clermont przecinają trzy trasy spacerowe GEP Centre Oise : obwód nr 1 zwany Circuit du Bout du Monde zaczyna się od Place d'Ars, następnie łączy się z rue du Couvent, a następnie z Bois d ' Ars przed opuszczeniem miasta. Po przekroczeniu wioski Rousseloy wjeżdża na teren gminy po raz drugi z Sailleville ( Cauffry ), a następnie łączy się z punktem początkowym przez rue de Liancourt . Tor nr 2 zwany La Commanderie przybywa z północno-wschodniej części miasta, przecina wioski Vaux i Croix-de-Vaux, a następnie dociera do Neuilly-sous-Clermont . Tor nr 3 zwany Circuit de la Vallée Monnet opuszcza Ansacq , przechodzi na północny zachód od wioski i przez miejscowość Le Noyer, po czym wraca do swojego pierwotnego miasta.
Oprócz tkanki miejskiej, z której gmina składa się na 6,3% (59 hektarów), uprawy zajmują prawie 60% powierzchni ziemi.
Obszary zalesione rozciągają się na 290 hektarów (31%), które znajdują się głównie na zboczach dolin Vaux, na dnie Berneuil i dolinie Gueule de Berneuil, na granicach płaskowyżu, a także w dolinie Ars ( Bois d'Ars). Okolice strumienia Rayon są również zalesione.
Sady i łąki zajmują 21 ha, czyli 2,3% gminy, a zaniedbanie rolnicze i miejskie 0,5%, czyli 4,5 ha.
Zbocza Mérard i Cambronne-lès-Clermont na zachód od terytorium , obejmujące dno i ujście Berneuil, są wymienione jako naturalna strefa o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym typu 1. Różne stoki występujące na terytorium stanowią kilka potencjalnych korytarzy ekologicznych.
W północno-wschodniej części miasta znajduje się również duży biokorytarz dla zwierząt , zwłaszcza dzików i saren ( jeleni ).
Cambronne-lès-Clermont jest gminą miejską, ponieważ należy do gmin o dużym zagęszczeniu lub o średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Paryża, którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.
Oprócz głównego miasta , miasto składa się z czterech osad: Ars na skraju wzgórza oraz Vaux, Croix-de-Vaux i Despoilleux u podnóża wzgórza, w dolinie Vaux. Stara wioska Damaslieu znajdowała się na południe od terytorium Cambronne, na skraju Bury, w kierunku najwyższej części równiny . Obecnie w przybliżeniu lokalizacja tego miejsca (Czerwony Krzyż), 700 metrów na południe od D 137 wyznacza szopa rolnicza. Kiedyś tworzyła szczelinę. Jest całkowicie zniszczony, prawdopodobnie podpalony przez piorun.
Osada Ars znajduje się na skraju płaskowyżu (podobnie jak Cambronne) i zawsze była bardziej zaludniona niż stolica.
Stara wioska Carrières składa się z kilku domów zbudowanych na skraju, a nawet na dnie starych kamieniołomów, jako siedlisko kamieniołomów. Domy w wiosce Vaux znajdują się na szczycie doliny o tej samej nazwie, wystarczająco blisko stolicy, z którą łączyła je jaskinia o bardzo gładkim zboczu. Dalej, przy wejściu do doliny , również przy drodze Cambronne do Rantigny , znajduje się Croix-de-Vaux, który w Vaux zgromadził kilka nowych konstrukcji. Despoilleux znajduje się dalej na północ, u podnóża wybrzeża. Ta luka liczyła tylko kilka domów. Powstają tam pawilony. Stara wioska Carrières połączyła się z wioską Cambronne.
Nazwę miejscowości potwierdza forma Camboriacum w 857 r. , Camberona w 1244 r. , Camberonne następnie Cambronne . Ta nazwa ma starożytne pochodzenie. Składa się z camp ( pole ) i onna ( źródło ), słowa znalezionego w Béronne , Verderonne i które jest uzasadnione istnieniem źródeł w połowie drogi na wzgórze, pod wioską . Jednak to wyjaśnienie jest niezgodne z naturą starych form, wszystkie w * Camb- a nie * Camp- . Ponadto hipotetyczny związek * Camp-onna dałby * Camponne , co nie ma nic wspólnego ze starymi formami ani z obecną formą.
Osada Ars była najprawdopodobniej ziemią przekazaną rzymskim legionistom , jest wymieniona w formie Arx , W znaczeniu „ cytadela , ufortyfikowane miejsce”. Niektórzy autorzy Przypisują temu znaczenie „spalone drewno oczyszczone przez ogień”. W 1194 już okazało się, że forma Ars (dawny francuski Arsis ) I Mieszka Ass w 1271 roku , Ard w XIV th century . Nazwa wioski Vaux jest wymieniona w zlatynizowanej formie Valles w 1170 r. (Od starego francuskiego val, vallon , od łacińskiego vallis ), Vaulz w 1373 r. , A następnie Vaulz-soulz-Camberonne . Przepaść Despoilleux była przez wieki nazywana Valecourt , podobnie jak gmina kantonu Saint-Just : Valescourt . Etymologia jego nazwy jest taka sama dla wszystkich mieszkańców boiska , pochodzenia merowingów , co oznacza „gospodarstwo, wyzysk rolniczy”, wynikający ostatecznie z łacińskiego korty, poprzedzonego niewątpliwie germańskim imieniem osobistym. Mapa z 1710 roku nadal tak to nazywa. Następnie Cassini nazywa go Despoilleux , od nazwiska miejscowej rodziny. Las w mieście, na skraju Bury , nadal nosi nazwę Valescourt (którą wymawia się Valecourt). Jules Crépin przytacza powiedzenie dotyczące tej wioski. Mieszkańcy Vaux mawiali o swoich sąsiadach: „Despoilleux, osiem domów, dziewięciu złodziei” . Jednak historycy ignorują jego prawdziwe istnienie. Dawna luka Damaslieu jest poświadczona w postaciach Damasselieu i Damachelieu . Odnosi się ono w 1240 roku : Domini locus do 1240 roku , Wstyd miejsce w 1352 roku , Damalieu XV th wieku , Damaszek odbyła się w 1710 roku . Édouard Lambert wskazuje na pochodzenie pierwszego elementu tamy „seigneur” (starofrancuski dom, dam ). Ogólne znaczenie będzie brzmiało „miejsce seigneurial” . To wyjaśnienie jest jednak niezgodne z naturą starych form, ponieważ wszystkie powinny być typu Damlieu, Domlieu , tak jak współczesna forma.
Podczas rewolucji miasto nazywało się Cambronne-le-Mont-Brutus .
Ars jest bardzo stary. Prawdopodobnie była to ziemia nadana rzymskim legionistom. Ta wioska została założona za cesarza Augusta , wnuczka Juliusza Cezara , przez Artenusa, jednego z rzymskich kolonistów, który wprowadził do Galii kulturę winorośli , podczas gdy inni weterani osiedlili się w pobliżu: Calfirus w Cauffry , Unus in Uny . Dno Arteniacusa zostało włączone do vicus of Soterna (wioska południowo-wschodniej, gmina Cauffry). W Ars znaleziono wiele fragmentów płytek rzymskich.
Wieś była znana w IX -go wieku . Wiemy, że Neuilly-sous-Clermont (wówczas Nully), a także wioski Commanderie i Coutances, były częścią Cambronne. Według dość powszechnego przekonania, w Cambronne i Ars istniałyby klasztory, których ściany częściowo znajdują się w obecnych budynkach. Były to prawdopodobnie dwory ze zwykłymi budynkami gospodarczymi: gospodarstwem, piecem, tłocznią do wina . Dokument Biblioteki Narodowej z 1194 r. Wspomina o ścieżce (obecna rue d'Ars), która prowadziła do klasztoru w Ars. Z drugiej strony w tej wiosce znajduje się rue du Couvent. Obecność wielu zakonów i klasztorów pozostaje nieznana. Inne hipotezy kładą nacisk na fakt, że mieszkanie pana prawdopodobnie zastąpiło mieszkanie zakonnika. W Vaux pan był w 1340 r. W Jean de Vaux, który posiadał ziemię w Cambronne, a także lenno w Breuil-le-Sec . Wioska Damaslieu znajdowała się na spotkaniu ścieżek, które były ważne, dziś prawie całkowicie opuszczone: od Mouy do Rousseloy i dalej w kierunku Saint-Leu-d'Esserent i Paryża , od Saint-Claude do Clermont i dalej, do Amiens , z Liancourt do Mouy przez Cauffry, Ars, Damaslieu i Bury. Prawdopodobnie był to zakład religijny.
Damaslieu odegrał historyczną rolę, co sugeruje, że była tam rezydencja . W Grandes Chroniques de France, mówi się, że w 1358 roku, w dniu maj 2, król Nawarry , Charles zły , który został złożony w Mello i regent, książę Normandii , który został złożony w Clermont , były w równym odległość od dwóch miast do negocjacji. Ale to spotkanie dwóch i 3 maja 1358 roku między dwoma kuzynami nie przyniosło porozumienia, które byłoby przydatne dla kraju. Zaraz po rozmowie Stany Generalne spotkały się w Compiègne . Kilka dni później w Beauvaisis wybuchła Jacquerie . Karol Zły zmiażdżył ruch i chciał przejąć tron Francji z pomocą Étienne Marcel , prepozyta kupców paryskich. Ale próba się nie powiodła.
Cambronne należało do hrabstwa Clermont, które samo w sobie nominalnie zależało od biskupstwa hrabstwa Beauvais . Osada Ars zawsze była oddzielnym seigneury . Terytorium obejmowało 1100 hektarów, kiedy wioski Commanderie i Coutances nie były przyłączone do Neuilly-sous-Clermont. Kolejne miejsce zależało od Cambronne: Damaslieu, które teraz zniknęło. Liczba z 1303 roku wskazała 583 osoby w samej wiosce Ars. W XIV th century , poeta Pierre de Hauteville był panem Ars aw 1373 roku został zastąpiony przez Johna Favereau że wyliczenie tego roku, miał wiary i hołd dla hrabiego Clermont. Stara droga z Paryża do Amiens , prowadząca z Saint-Leu-d'Esserent (a później Creil ) do Clermont , przebiegała nieco na zachód od D 110. Była bardzo szeroka, prawdopodobnie z powodu złego stanu, który często zmuszał użytkowników zboczyć z centralnego pasa. Nazywała się Chemin des Postes. Przy wejściu do wąwozu Rousseloy znajdował się przekaźnik . Dokumenty z 1427 r. Wskazywały na Damaslieu na terytorium Rousseloy, inne na Bury. Była to osada lepianek pokrytych strzechą, a twierdza o tej nazwie znajdowała się na sąsiedniej równinie (gdzie dziś znajduje się las Damalieu). W 1483 r. Spadkobierca lorda Vaux, Guillaume le Bègue, sprzedał swoje prawa panowaniu Rantigny , które z kolei przekształciło hrabstwo Clermont.
Akt 20 lipca 1588 wymienia cztery osady wchodzące w skład parafii Cambronne: Ars, Damaslieu, Nully (Neuilly-sous-Clermont) i Vaux.
Z drugiej strony maladrerie istniało między wioską a wiodącą na zachód główną drogą do Paryża. Cambronne i Vaux należeli przez długi czas do panów Mouy . W 1579 roku rycerz tego miejsca Claude Popillon lub Papillon sprzedał swoje dobra Antoine Guyot, prezesowi Izby Obrachunkowej , którego córka Marguerite poślubiła Henri du Plessis de Richelieu , który zginął w pojedynku w 1619 roku.
Kardynał Armand du Plessis de Richelieu , znany jako premier Ludwika XIII , jego bratanek odziedziczył pole Mouy Ansacq , Bury , Cambronne (w części), przy czym Plessier-Billebault (wspólne Ansacq). Podarował go swojej siostrzenicy Claire-Clémence de Maillé, która poślubiła Ludwika II Bourbon-Condé , znanego jako Wielki Condé.
Przed rewolucją odbywaliśmy procesję w Dzień Świętego Marka do miejsca zwanego Croix-Rouge lub Croix-Saint-Marc, ścieżki, która tam prowadzi, noszącej to imię. Na terenie gospodarstwa w wiosce Damaslieu znajdował się klasztor kobiet, zależny od domu Urszulanek w Clermont. Atlas Théâtre du Monde, opublikowany w 1627 roku, wskazuje na tę małą wioskę z dzwonnicą. Mapa Mariette opublikowana w 1646 roku po prostu wskazuje tam zamieszkane miejsce. Ta nieruchomość byłaby należał do XVII E wieku do Boullongne, rodziny wielkich artystów, a ludzie, którzy zostaliby pytanie jak mniszek byłby po prostu damy z tej rodziny, wycofane w tym odosobnionym miejscu. Zauważono, że plik7 września 1632zmarł Claude de Boulogne-la-Grasse , lord Damaslieu.
W 1635 roku seigneury of Ars zostało sprzedane przez dwie rodziny, które były jej właścicielami, Macquerelowie i d'Hédouvilles, du Plessis-Liancourt. W ten sposób dotarł do La Rochefoucaulds . Dzierżawa31 maja 1636wskazuje, że ziemia Ars składała się z domu sekretarza, sypialni, pokoju, kuchni, dużych, stajni i innych budynków z gołębnikami, prasy, dziedzińca, ogrodu ze wszystkimi ziemiami, winoroślami i dziedzictwem lorda Charlesa du Plessisa nabytym wcześniej od Charlesa de Hédouville i jego żona. Część tej rezydencji nadal istnieje z mullioned oknie XV -go wieku.
Ze względu na przywiązanie Ars do panów Liancourt, kiedy w 1645 r. Utworzono hospicjum , Ars i Cambronne skorzystali z zalet, jakie ta placówka zarezerwowała dla 14 parafii tworzących markizę . Instytucja ta utrzymywała się do czasu transformacji administracyjnej tego hospicjum. Mapa diecezji Beauvais z 1710 r. Wskazuje Damaslieu jako zrujnowane miejsce, a mapa Cassini z 1756 r. Nie wspomina o tym.
W 1750 roku Jean de Sailly, Pan Cambronne, był pan od Vaux. Z tej warowni wywodził się staw rybny znajdujący się u podnóża wzgórza. Wiemy również, że ziemia Damaslieu należała w 1774 r. Do Seigneury Ars, które wówczas zależało od hrabiego Estissac . Następnie sprzedaż w Clermont w 1780 r. Dotyczyła domu i dwóch działek położonych w Damaslieu.
Grand-Condé scedował domenę Mouy na swojego brata Armanda, księcia Conti , którego potomkowie sprzedali ją w 1783 hrabiemu Prowansji , markizowi de Mouy, lepiej znanemu z tego, że został królem Francji w 1814 roku pod imieniem Ludwika XVIII . .
Wśród skarg mieszkańców Cambronne, przedstawionych w 1789 r., Odnotowujemy żądanie jednego podatku, a przede wszystkim utworzenie w każdej gminie bezpłatnej szkoły, której wydatki byłyby odliczane od dziesięcin , które również należałoby przeznaczyć na paszę. potrzebujących w każdej parafii .
Na początku rewolucji populacja składała się z oraczy, plantatorów winorośli, dzień robotników, murarzy, strzechy dekarzy i Quarrymen.
Miasto zawsze zależało od kantonu Mouy od czasu jego powstania w 1790 r., Z wyjątkiem okresu od 23 lutego 1802 r. Do 17 marca 1803 r., Kiedy było przyłączone do kantonu Liancourt . Osady Commanderie i Coutances pozostały zintegrowane z miastem do 1804 roku, podczas gdy Neuilly zostało od niego oddzielone znacznie wcześniej. Stara wioska Carrières nie miała żadnej znanej historii. Louis Graves napisał, że w 1831 r. Na obszarze gminy 125 domów na 164 było w całości pokrytych strzechą.
Ars i Vaux dostarczyli pierwszych pracowników do rodzącego się przemysłu w dolinie Breche , w Liancourt i Rantigny . Jules Crépin podaje, że w 1901 r. Ludność rozkładała się następująco: 130 mieszkańców i 44 domy w Cambronne, 207 mieszkańców i 60 domów w Ars, 156 mieszkańców i 39 domów w Vaux i Croix de Vaux, 43 mieszkańców i 20 domów w dawna osada Carrières oraz 12 mieszkańców i 5 domów w Despoilleux.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
przed 1988 rokiem | Marzec 2008 | Guy Haller | PCF | |
Marzec 2008 | Maja 2020 | Jean-Pierre Blot | SE | Wiceprezes CC du Clermontois (2014 → 2020) |
Maja 2020 | W trakcie | Christophe Gatté | Pośrednik w pożyczkach na nieruchomości, przedsiębiorca w Beauvais |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 1167 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,66% w porównaniu do 2013 roku ( Oise : + 1,44%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
800 | 597 | 564 | 544 | 507 | 504 | 502 | 506 | 528 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
548 | 545 | 583 | 558 | 554 | 600 | 570 | 540 | 544 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
549 | 540 | 503 | 518 | 528 | 514 | 483 | 565 | 595 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
558 | 616 | 674 | 948 | 1,025 | 992 | 1,029 | 1,034 | 1,039 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,084 | 1 167, | - | - | - | - | - | - | - |
Spis ludności z 1962 r. Wykazał 558 mieszkańców, z których 20 stanowiło odrębną populację zamieszkałą w Château de Vaux. Wieś liczyła 209 dusz, a wioski 329. W latach 60. przeważająca większość robotników była zatrudniona w fabrykach lub zakładzie psychiatrycznym w Clermont.
Piramida wieku w 2007 rokuLudność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (16,2%) jest rzeczywiście niższy od wskaźnika krajowego (21,6%) i wydziałowego (17,5%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i resortowych, populacja mężczyzn w gminie jest większa niż populacja kobiet (51,1% wobec 48,4% na poziomie krajowym i 49,3% na poziomie departamentów).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2007 roku przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.0 | 0,2 | |
3.2 | 3.3 | |
13.7 | 11.8 | |
25,0 | 25.4 | |
22.8 | 25.8 | |
13.4 | 12.8 | |
21.8 | 20.7 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 0.8 | |
4.5 | 7.1 | |
11.0 | 11.5 | |
21.1 | 20.7 | |
22,0 | 21.6 | |
20,0 | 18.5 | |
21.3 | 19.9 |
Cambronne-lès-Clermont ma na swoim terytorium dwa zabytki , w tym jeden sklasyfikowany i jeden zarejestrowany:
Kościół Saint-Etienne, widok ogólny.
Wieża kościoła.
Pozostałości starożytnej Kalwarii.
Możemy również wskazać:
Zamek Vaux.
Portal zamku Vaux.
Kalwaria Vaux.
House, rue de Clermont.
Pomnik wojenny.