Dobry | |||||
Kościół. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział | Wiedeń | ||||
Dzielnica | Poitiers | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność miejska Greater Poitiers | ||||
Mandat burmistrza |
Serge Kuzyn 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 86300 | ||||
Wspólny kod | 86031 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Bonnois | ||||
Ludność miejska |
1733 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 50 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 46°36′18″ północ, 0°35′49″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 56 m Maks. 141 m² |
||||
Obszar | 34,35 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Poitiers (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Chasseneuil-du-Poitou | ||||
Ustawodawczy | Pierwszy okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Bonnes to miasto w środkowo-zachodniej Francji , położony w tej Vienne działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .
Jej mieszkańcy są nazywane przez Bonnois .
Bonnes znajduje się na północ od Chauvigny , blisko i na wschód od Poitiers .
La Chapelle-Moulière | Dzwonkifon | Archigny |
Liniowce | ||
Lavoux | Jarderów | Chauvigny |
Region Bonnes przedstawia krajobraz mniej lub bardziej zalesionych, pagórkowatych równin i dolin. Na prawym brzegu płaskorzeźba jest płaska. Na lewym brzegu płaskowyż stopniowo opada w kierunku Vienne . Terroir składa się z:
Miasto przecina Vienne na długości 8 km .
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Benassay_sapc” w miejscowości Bellefonds zlecenie w 1993 roku znajduje się 5 km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,2 ° C i ilość opadów wynosi 780,1 mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej, historycznego „Poitiers-Biard”, w miejscowości Biard , która została oddana do użytku w 1921 roku i 22 km , średnia roczna zmiany temperatury od 11,5 ° C na okres 1971-2000 do 11, 7 ° C w latach 1981-2010, następnie 12,2 ° C w latach 1991-2020.
Bonnes jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Poitiers , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 97 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (71,6% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. (72,7%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (48,7%), niejednorodne użytki rolne (22,1%), lasy (22,1%), wody śródlądowe (3,4%), tereny zurbanizowane (2,9%), uprawy trwałe (0,8 %).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1173 r. , przez Johannesa de Bonis, w statucie Opactwa Gwiazdy w Aids and Equivalences POITOU .
Później w 1309 r. kartuarium biskupstwa Poitiers wymienia Capellanus de Bonis .
Bonnes z zadowoleniem przyjmuje postępy rewolucji francuskiej . W ten sposób sadzi swoje drzewo wolności , symbol Rewolucji, zaraz po ogłoszeniu I Rzeczypospolitej (wrzesień 1792). Staje się punktem zbornym wszystkich festiwali i głównych wydarzeń rewolucyjnych, takich jak palenie tytułów feudalnych .
W 1920 r. dla uczczenia końca I wojny światowej i zwycięstwa republiki zasadzono drzewo wolności , które przetrwało do lat 80. XX wieku .
Na początku II wojny światowej Vienne gościło 40 000 uchodźców z Mozeli , którzy często byli umieszczani u miejscowych i rozsianych po wszystkich gminach. Bonnes przyjął również grupę uchodźców we wrześniu 1939 r. W 1940 r. miasto musiało również pomieścić 200 niemieckich żołnierzy, którzy zostali zainstalowani w Château de Touffou. Linia podziału przebiegała przez miasta z dnia 22 czerwca 1940 roku i 1 st marca 1943 roku, pozostawiając kapitał w zajmowanej powierzchni .
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 2001 | Michel Saumonneau | Profesor |
Miasto podlega sądowi rejonowemu w Poitiers, sądowi rejonowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, Poitiers Pensions Trybunał, Sąd Gospodarczy ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne, Sąd Przysięgłych w Vienne
Kolejne reformy La Poste doprowadziły do zamknięcia wielu urzędów pocztowych lub przekształcenia ich w proste przekaźniki.
Usługi pocztowe są teraz świadczone w sztafecie.
Na liście 2020 Krajowa Rada Miast i Wsi w Bloom przyznała miastu dwa kwiaty.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 1733 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,86% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne : + 1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1266 | 1297 | 1292 | 1230 | 1,381 | 1427 | 1447 | 1 505 | 1567 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1466 | 1510 | 1485 | 1462 | 1,381 | 1,362 | 1,355 | 1305 | 1365 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1297 | 1272 | 1251 | 1,186 | 1,152 | 1,165 | 1,136 | 1109 | 1149 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,083 | 951 | 981 | 1213 | 1290 | 1475 | 1645 | 1,716 | 1,723 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,733 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W 2008 r. gęstość zaludnienia miasta wynosiła 49 mieszk/km 2 , 61 mieszk/km 2 w departamencie, 68 mieszk/km 2 w regionie Poitou-Charentes i 115 mieszk/km 2 we Francji.
Według regionalnej dyrekcji ds. żywności, rolnictwa i lasów w Poitou-Charentes, w 2010 r. było tylko 21 gospodarstw, w porównaniu z 27 w 2000 r.
Użytkowane użytki rolne paradoksalnie wzrosły o 22% i spadły z 1951 ha w 2000 r. do 2395 ha w 2010 r. Liczby te wskazują na koncentrację ziemi w mniejszej liczbie gospodarstw. Tendencja ta jest zgodna z rozwojem obserwowanym w całym departamencie Vienne od 2000 do 2007 roku, każde gospodarstwo zyskało średnio 20 hektarów.
48% gruntów rolnych jest wykorzystywanych pod uprawę zbóż ( głównie pszenica miękka, ale także jęczmień i kukurydza ), 23% pod rośliny oleiste ( rzepak i słonecznik ), 2% pod rośliny wysokobiałkowe , 15% na pasze i 2% na zioła.
7 gospodarstw w 2010 r. (w porównaniu do 6 w 2000 r.) prowadziło hodowlę bydła (794 sztuki w 2010 r. wobec 427 sztuk w 2000 r.). W 3 gospodarstwach w 2010 r. (w porównaniu z 5 w 2000 r.) prowadzono hodowlę owiec (94 sztuki w 2010 r. wobec 172 sztuk w 2000 r.). Ten rozwój jest zgodny z ogólnym trendem departamentu Vienne. W rzeczywistości stado owiec, przeznaczone wyłącznie do produkcji mięsa, zmniejszyło się o 43,7% w latach 1990-2007. Hodowla drobiu zniknęła w 2010 r. (169 sztuk w 10 gospodarstwach w 2000 r.).
Według Wykazie niezwykłych drzew Poitou-Charentes, istnieją trzy niezwykłe drzewa w mieście które są cedr Libanu , o hybrydowy ostrokrzew i lipa drobnolistna .
Gmina obejmuje cztery strefy przyrodnicze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ), które zajmują 29% powierzchni gminy:
Na lewym brzegu Vienne, przy północnych bramach Chauvigny , Coteau du Trait to obszar o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ). Jest to wąskie, zalesione wzgórze, ale o długości ponad dwóch kilometrów, którego strome zbocza wystają na północny wschód. Dominują nad brzegami rzeki przez około czterdzieści metrów. Podłoże wapienne jurajskie umożliwiło rozwój gleb ilasto-wapiennych mniej lub bardziej głębokich i mniej lub bardziej bogatych w otoczaki.
Drzewostany na zboczu wzgórza prezentują dużą różnorodność ze względu na różnorodność gleb. Uważamy zatem postać termofilowa dębowy gaj z dębu owłosione na szczycie wzgórza i na brzegu. Ten ostatni następnie ustępuje w połowie drogi do świeżego lasu wąwozowego, który znajduje się na bardzo stromym terenie bogatym w wapienne kamyki. Tę część zalesienia tworzą głównie lipy wielkolistne i klony . Następnie zostały one zastąpione, w rejonie wpływów Vienne , przez olsy czarne.
Znany botaników od końca XIX -tego wieku, wzgórze Traktatu nadal jest domem dla większości gatunków roślin, które uczyniły go znanym, który przyszedł, aby dodać odkrycia dokonane niedawno: dziesięć rośliny są silne zainteresowanie dziedzictwem.
Jedną z oryginalności Coteau du Trait jest to, że każdy typowy obszar leśny skrywa własne rzadkie rośliny. Tak więc na obrzeżach dojrzewającego zagajnika dębowego znajdują się trawniki liniowe (obręby), które narażone są na intensywne nasłonecznienie i dotkliwe letnie susze. Są domem dla bogatej ciepłolubnej flory, w której występują dwa bardzo rzadkie storczyki : Epipactis Müllera i przede wszystkim ciemnoczerwony Epipactis . Ten ostatni jest bardzo rzadkim gatunkiem kontynentalnym na równinach atlantyckich. Coteau du Trait jest obecnie jedynym znanym miejscem w regionie Poitou-Charentes . Dalej w dół zbocza, w chłodnej i wilgotnej mikroklimatycznej atmosferze, na początku wiosny możemy obserwować wdzięczne niebieskie kwiaty Scilli z dwoma liśćmi . Jest to bulwiasta Liliaceae, która na brzegach Vienne znajduje zachodnią granicę swojego położenia we Francji. Na tym poziomie rośnie również lipa wielkolistna . Jest to gatunek typowy dla lasów piargowych we wschodniej części Francji, który jest bardzo zlokalizowany na równinach atlantyckich. Co do lasku olchowego na brzegach Vienne , to wyróżnia się jasnym górzystym tonu jego flory , który obejmuje rośliny takie jak Julienne Ladies' lub balsam po lesie , dwa gatunki prowadzone wzdłuż biegu rzeki od czasu niskie góry Masywu Centralnego stanowiące ich ojczyznę.
Dobry obserwator będzie zatem w stanie odkryć:
Kilka kilometrów na północ od Chauvigny dolina Teil jest sklasyfikowanym obszarem o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym ( ZNIEFF ). Obejmuje gminy Chauvigny i Bonnes. Obejmuje jedną z wielu zalesionych dolin, które otwierają się na pobliską dolinę Vienne . Jest to thalweg zorientowany na zachód/wschód, dość mocno nasączony z prawie 50-metrowym spadkiem. Jest otoczony stromymi zboczami. Na dnie płynie strumień, który okresowo wysycha.
Podłoże z wapienia jurajskiego pokryte jest mniej lub bardziej głębokimi „grofu” w zależności od nachylenia. Jest to dość kamienista gleba ilasto-wapienna, której miąższość nie przekracza 50 cm . Na tego typu gleby oraz w kontekście regionalnym klimatycznej charakteryzującej się raczej gorące i suche lata i łagodne, ale deszczowe zimy, zalesianie jest zdominowany przez Charm i dąb szypułkowy . To pokonuje zielnych warstwę wielkiej różnorodności i szczególnie spektakularny wiosennego kwitnienia.
Dolina Teil jest domem dla kilku rzadkich gatunków roślin, które są prawdopodobnymi reliktami wymarłego już paleoklimatu i które w chłodnej mikroklimatycznej atmosferze tej leśnej doliny znalazły warunki niezbędne do przetrwania. Lilia złotogłów jest niewątpliwie najbardziej prestiżową z tych roślin: ten Liliacea charakteryzuje łodydze, której wysokość może dochodzić nawet do 1,5 metra. Ozdobiona jest kępą dużych, fioletoworóżowych kwiatów, które są przerywane fioletem i skłaniają się ku ziemi. Lilia złotogłów ma w rzeczywistości temperament górski, co sprawia, że prawie całkowicie unika równin atlantyckich, gdzie może przetrwać tylko na obszarach o określonym mikroklimacie. Mała kolonia w dolinie Teil jest więc jednym z najbardziej wysuniętych na północny zachód miejsc we Francji. Dolina Vienne stanowi naturalną granicę, poza którą lilia nie może przetrwać. Dwa liściach Scilla to kolejna cenna roślina z Teil Oak Grove . Jest to również bulwiasta Liliacea, ale znacznie mniejsza, ponieważ ma tylko od 10 cm do 25 cm wysokości. Ma małe niebieskie kwiaty ułożone w luźne grono. Podobnie jak lilia, jest to gatunek, który znajduje się na geograficznych granicach swojego naturalnego zasięgu. W rzeczywistości koncentruje się to na wschodniej części Francji. Znajduje się w dolinie Teil, zachodniej granicy swojego obszaru dystrybucji. Turzyca palczasty jest innym gatunkiem Znaleziono Poitou-Charentes , w lasach znajdujących się dziur i zasad zacienionych wapienne skały. Jest to kolejna z cennych roślin tego stanowiska, ponieważ do tej pory w departamencie Vienne znane są tylko trzy stacje .