Berviller-en-Moselle

Berviller-en-Moselle
Berviller-en-Moselle
Absyda kościoła Saint-Fiacre.
Herb Berviller-en-Moselle
Heraldyka
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Departament Moselle
Miasto Forbach-Boulay-Moselle
Międzyspołeczność Gmina Houve-Pays Boulageois
Mandat burmistrza
 Christine Thiel
+2.020 -2.026
Kod pocztowy 57550
Kod wspólny 57069
Demografia
Miły Bervillérois, Bervilléroises
Ludność
miejska 		466  mieszk. (2018 spadek o 6,05% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 84  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 49 ° 16 ′ 20 ″ na północ, 6 ° 38 ′ 55 ″ na wschód
Wysokość Min. 207  m
Maks. 362  m
Powierzchnia 5,52  km 2
Rodzaj Gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich
Wybory
Oddziałowy Kanton Bouzonville
Ustawodawczy Siódmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Berviller-en-Moselle
Geolokalizacja na mapie: Mozela
Zobacz na mapie topograficznej Mozeli Lokalizator miasta 14.svg Berviller-en-Moselle
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Berviller-en-Moselle
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Berviller-en-Moselle

Berviller-en-Moselle to francuska gmina położona w departamencie Moselle i zlewni Moselle-est w regionie Grand Est .

Geografia

We wsi znajduje się 8,5 km od Bouzonville , w stolicy tego kantonu , bezpośrednio na granicy francusko-niemieckiej , a zwłaszcza między Lorraine i Saary , na wysokościach od Saargau .

Gminy graniczące z Berviller-en-moselle
Villing Vaudrevange ( Niemcy )
Przypominam Berviller-en-moselle Überherrn ( Niemcy )
Merten

Hydrografia

Berviller leży w małej dolinie , otwartej na zachód i przecinanej ze wschodu na zachód przez Weissbach, strumień, który łączy się na końcu doliny z Dorrbach, tworząc razem biegnącą na południe rzekę Berweillerbach.

Planowanie miasta

Typologia

Berviller-en-Moselle jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o niewielkim lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.

Toponimia

Historia

Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1293 roku w postaci Berwure , co mogło pochodzić od nazwiska Germana Bero z sufiksem villa , później przekształconej w Weiler . Ale jest to bardziej prawdopodobne niż w opozycji do gmin Warnt, które znajdują się na niższych wysokościach z piaszczystą glebą: "griis" i Berviller, które tworzą przejście między piaskiem a wapieniem "gau", który jest warstwą geologiczną, unosi się nad piaskiem basenu węglowego. Kojarząc Berg i Villa to daje Bergvilla . Litera „g” po prostu zniknęłaby z czasem. Ponadto w 1625 roku nazwano wieś Berscheweiler "Berg" wymawiając Bersch we Francique Moselle . „Willa” to po prostu rzymska nazwa mieszkania. „Viller” wymawia „willę” we Francique Moselle.

Miasto zostało wybrane do ramion niosących dwie róże z pieniędzmi i gwiazda tego samego, aby przypominać rodzinę Ahr kto owned ten dwór , dodając ogon z Sankt Fiacre , patrona parafii . O ile jest to możliwe, aby przejść w górę, Berviller jest częścią lenna w księstwie Lotaryngii , najpierw w biurze z Berus , następnie w Provost od Bouzonville . Własność ziemi należała do pana Metternich de Château-Rouge w 1611 r. , A następnie do baronów z Hausen i Ahr w 1681 r . Wreszcie, podczas rewolucji francuskiej , Nicolas de Lasalle, lord Merten , również twierdził, że jest lordem Berviller.

Wśród działań mieszkańców warto wymienić wzmiankowaną w rewolucji eksploatację rudy żelaza . Była to operacja na wolnym powietrzu z wykorzystaniem małych studni , umożliwiających wydobycie żelaza w drażetkach, z których rocznie zbierano około 1000 kwintali . Został on przeznaczony do topienia z formowaniem . Później kopalnia w galerii działa pod wspólnym kierownictwem Berviller, Tromborn i Remering  ; około dziesięciu galerii zatrudniało wówczas od dwudziestu do dwudziestu czterech górników . Ekspres płytki i dwa ekspresy do paznokci pracował także we wsi.

Miasto posiadało również dwa młyny . Najstarszy, Felschling , był wspólnym młynem dla mieszkańców Berviller; Odbudowany po wojnie trzydziestoletniej , to zależy od panowania z Ahr i Hausen . We fragmencie z „Unsere Heimat” Mitteilungsblatt des Landkreises Saarlouis für Kultur und Landschaft. 13. i 15. Jahrgang, Hefte Nr ½, 1988-3, 1989-1, 1990-3, 1990, możemy to przetłumaczyć: „W 1572 roku Ehrard Ölschleger wspomina o młynie pomiędzy Bervillerem i Rémeringiem w spisie majątku hrabiny Anna von Isenburga, pana Berusa, co może odpowiadać tylko młynowi Felschlinga ”. Ten ostatni znajduje się mniej niż dwadzieścia metrów na północny wschód od budynku młyna Felschlinga zbudowanego w 1737 r., Ponieważ fundamenty odkryto bliżej rzeki.

W Moulin-Neuf lub Weissbachmühle daty tylko z początku XIX th  wieku i został zbudowany przez Antoine Schidler. W 1812 roku , gdy przemysłowych statystyki z Mozeli mówił o trzech młynów w Berviller, ale jest prawdopodobne, że nie było również olejarnia . Ta ostatnia, położona na końcu wsi w drodze do kaplicy Sainte-Oranne , została zbudowana w 1825 roku przez Mathiasa Folschweillera i Marię Kuhn. Można podziwiać wejście do domu, zwieńczone okazałym nadprożem . Były XIX th  wieku nie mniej niż 300 lub 400 drzew orzechowych w sadach z Berviller. W dzisiejszych czasach musi zostać około trzydziestu. Dopiero po drugiej wojnie światowej Victor Bur i jego żona Catherine Schmitt nabyli budynek, który przez długi czas zaprzestał produkcji ropy naftowej .

Mieszkańcy Berviller ubrani byli przez swoich sąsiadów nick z Essig Loch (z otworami w occie ), to tradycja forward dwóch hipotez jako wyjaśnienie: pierwsza mówi, że mała winnica z Hanfreutz produkowane tylko tanie wino szybko staje się ocet, podczas gdy inni twierdzą, że w Berviller robili ocet gruszkowy, który sprzedawano okolicznym wioskom.

Kulty

Prawa parafii są początkowo związane z klasztorem cystersów w Freistroff , a następnie od 1582 r. Przeszły na rodziny Ahr i Hausen , które otrzymują wszystkie dziesięciny i dochody, którymi dzielą się z wymienionym przez nich proboszczem . Wiemy, że w 1686 r. , Po wojnie trzydziestoletniej , kościół był mały iw złym stanie. Wydawać by się mogło nawet, że został spalony około 1650 r. , A prezbiterium zostało całkowicie zniszczone. Kościół został przebudowany w 1751 roku i ponownie przywrócone w XIX -tego  wieku . W dzwonnicy znajduje się mały dzwon z 1779 r. , Wedaglock , który wymyka się wszelkim rekwizycjom . Parafialny z Berviller często podawane przez księdza z sąsiedniej Rémering lub Merten .

We wsi znajduje się również mała kaplica wotywna z 1894 r. Przy drodze do kaplicy Sainte-Oranne . Jego pochodzenie jest związane z wypadkiem  ; w rzeczywistości Jean Kaas zmarł w 1890 r. pomimo transportu do szpitala i wezwań do św. Błażeja przez jego żonę Marie. Następnie wdowa kazała wybudować tę kaplicę dwóm murarzom ze wsi i poświęciła ją świętemu , przekonana, że święta ocaliła duszę męża. Rodzina Bur nabyła majątek po II wojnie światowej, a Gérard, syn Catherine Bur, z pomocą ochotników odrestaurował małe oratorium w 1994 roku , w setną rocznicę jego budowy. Zmienia go w małą perełkę architektury, która dziś przyciąga wielu turystów.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 1983 Marzec 2008 Hubert Gehl    
Marzec 2008 W trakcie Christine Thiel    

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r.

W 2018 roku miasto liczyło 466 mieszkańców, co oznacza spadek o 6,05% w porównaniu do 2013 roku ( Mozela  : -0,32%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1800 1806 1821 1836 1841 1861 1866 1871 1875
428 422 418 658 633 545 527 473 460
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1880 1885 1890 1895 1900 1905 1910 1921 1926
447 403 405 396 384 362 357 366 352
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1931 1936 1946 1954 1962 1968 1982 1990 1999
316 321 326 353 379 370 454 479 447
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
2006 2007 2012 2017 2018 - - - -
477 481 491 471 466 - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gmina Berviller znana jest już przed wojną trzydziestoletnią, aw 1547 r. Wiemy, że opodatkowaniu podlega pięciu mieszkańców, podczas gdy w 1602 r. Będzie ich trzynaście. Po wojnie , podczas odbudowy nory , przodka księgi wieczystej , we wsi jest czterdziestu dwóch właścicieli, a wśród obcokrajowców są zakonnicy jak opactwo Sainte-Croix de Bouzonville czy kościół w Merten , a także różni lordowie  : baronowie Eltz lub Metternich , markiz Harraucourt i lordowie Varsberg .

Z różnych współczesnych spisów powszechnych wynika, że populacja od 1802 r., Począwszy od 428 osób, systematycznie spada aż do 1931 r. , A następnie ponownie rośnie i osiąga obecnie prawie 500 osób.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Budynki sakralne

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 31 marca 2021 r . ) .
  2. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 31 marca 2021 ) .
  3. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 31 marca 2021 ) .
  4. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 31 marca 2021 ) .
  5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 31 marca 2021 ) .
  6. Morlet - Imiona osób na terytorium starożytnej Galii, tom 3
  7. Bouteiller - Słownik topograficzny dawnego departamentu Mozeli, napisany w 1868 roku
  8. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  9. Od łopaty Saint Fiacre do winnic Hanfreutz , artykuł opublikowany w Le Républicain lorrain du22 lipca 2007.
  10. Informacje zawarte w broszurach opisowych oznaczających ścieżkę graniczną - Alter Grenzweg .
  11. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  12. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  13. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  14. Rodzina Guldnerów zorganizowała swoje pierwsze spotkanie rodzinne w Berus 27 maja 2007 r. I przy tej okazji SHAN subskrybował broszurę inwentaryzacyjną znalezionych prac wraz z licznymi fotografiami, za cenę dwudziestu euro.