Bernay (Eure)

Miasto Bernay posiada lotnisko Bernay-Saint-Martin , składające się z trawiastego pasa startowego zorientowanego na wschód-zachód (10/28), o długości 1200 metrów i szerokości 80 metrów.

Lotnisko nie jest kontrolowane . Komunikacja odbywa się w samoinformacji na częstotliwości 119,225  MHz .

W mieście działa też traktodrom (Daniel Chauvin), na którym co roku organizowane są zawody ciągników (maszyny z przewymiarowanymi silnikami).

Sieć transportu miejskiego miasta Bernay o nazwie „Bernay Bus” działa na pętli:

• niebieska pętla, która obsługuje dzielnicę Bourg-Le-Comte i centrum miasta;
• czerwona pętla obsługująca dzielnicę Stadion i centrum miasta.

Te dwie linie mają dwa wspólne przystanki: „la Poste” i „Gare SNCF”. System ten umożliwia zwiększenie częstotliwości przejazdów na każdym przystanku.

W latach 2009-2011 stara sieć składająca się z dwóch autobusów obsługujących dwie główne dzielnice miasta (Bourg Lecomte i Stadion) została zastąpiona siecią, w której każdy autobus miałby być przypisany do jednej z dwóch dzielnic. W ten sposób niebieska linia obsługiwała Bourg Lecomte i centrum miasta, podczas gdy czerwona linia obsługiwała Stadion, dwa autobusy spotykające się w Urzędzie Pocztowym, rue du Général-de-Gaulle. Natomiast w soboty każda linia obsługuje całe miasto.

W ramach odnowy rynku usług transportu miejskiego miasto wprowadziło pewne zmiany w rozkładach jazdy i trasach autobusów miejskich, aby lepiej odpowiadać potrzebom użytkowników. Od 14 czerwca 2011 r. zmieniono rozkłady jazdy i trasy, niebieska linia obsługuje teraz miasto Menneval, tworząc w ten sposób połączenie między tym miastem a Bernayem. Wynika to z prośby użytkowników sieci, aby w dużej mierze udać się do centrum handlowego E.Leclerc i centrum Lidla .

Od 1 st wrzesień 2017miasto Bernay stworzyło nową ofertę transportu miejskiego z fazą testową we wrześniu i październiku. Od listopada 2017 r. gmina zdecydowała się na bezpłatny dostęp do autobusu na swoich dwóch liniach. Bernay staje się w ten sposób pierwszym miastem w Eure, które oferuje swoim użytkownikom bezpłatny dostęp. Prawie 200 Bernayenów codziennie korzysta z tego środka transportu.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Menneval” w miejscowości Menneval zlecenie 1962 i znajduje się 2  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 10,6  ° C i ilość opadów wynosi 780,8  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Évreux-Huest”, w gminie Huest , która została oddana do użytku w 1968 roku i 45  km , średnia roczna zmiany temperatury od 10,3  ° C na okres 1971-2000 do 10, 8  ° C dla 1981-2010, następnie 11,2  ° C dla 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Bernay jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Bernay, wewnątrzresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 2 gminy i 11 515 mieszkańców, z czego jest centrum miasta .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Bernay , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 36 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (61,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (66,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (31%), łąki (30,3%), tereny zurbanizowane (18,5%), lasy (15%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (5,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Bernay świadczy z X th  wiek jako Brenaico w kopii XVIII, XX  wieku (Fauroux 11) i Bernaicus w 1025 końcu Bernal od 1032 do 1035, 1047.

Może on pochodzić z galloromańskim toponimicznego typu * BRINNACU ( * Brinnacum ), a to, według innych podobnych toponimów takich jak Brenay w Branville , innym miejscu, w departamencie Eure wymienionego w formularzu Brinnacum w V th  wieku; Bernay Batilly , dawny parafialny Orne Brinnaicum IX th  century i Mont Berny , miasto Pierrefonds w Oise, jak Brinnacum VII th  wieku,  etc.

Wszystkie mogą pochodzić z hipotetycznej formy celtyckiej * Brinnāko (n) . W każdym razie, specjaliści wyraźnie identyfikują przyrostek pochodzenia galijskiego * -āko (n), który w okresie galijsko-rzymskim stał się * ACU (rozmaicie zlatynizowany w tekstach łacińskich, najczęściej in -acum ) i który pierwotnie lokalizował, przed odniesieniem się do dalszych konkretnie do nieruchomości.

Albert Dauzat i Charles Rostaing uważają, że pierwszy element Bern- reprezentuje galijskie imię Brennos / Brennus , zlatynizowane w Brinnus w czasach rzymskich. Metatezy z [R] jest częstym zjawiskiem fonetycznie który jest dobrze świadczy w starych form Brin - > Bern- .
François de Beaurepaire preferuje prałatyński motyw brin-/brin- , który, jak sądzi, rozpoznaje w różnych Brain , Brains , Brin lub w nazwie Brenne , bagnistym regionie. Nazwa ta może zatem oznaczać „grunt bagienny” lub „grunt błotnisty”, co jest zgodne z sytuacją Bernay, ponieważ rzeka Charentonne wpada na wzgórze („Góry”) i przyjmuje Cosnier ze znacznym przepływem.

Pierre-Yves Lambert przytacza również termin otręby lub bren „jego” w znaczeniu „przygnębienie”, stąd bréneux , zabrudzone pochodne ; ogarnąć itp. Nie jest jednak pewne, czy jest to ten sam korzeń.

Fabuła

Nazwa Bernay pojawiają się w tekstach w XI th  wieku, „wywołując bagniste tereny doliny”. Jeśli chodzi o okupację terytorium Bernay, jest bardzo stara. Świadczą o tym pozostałości neolitu (-3600 lat) odkopane „w pobliżu przysiółka Granges”.

Pomiędzy 996 a 1008 The książę Normandii , Ryszard II , zaproponował ten region jako wiano do żony Judyty z Bretanii , który natychmiast założył benedyktyńskie opactwo  : z opactwa Notre-Dame . Że mnisi rozwijać witrynę przez głównych prac hydraulicznych: sanitarnych, młynów , rybołówstwa ... i budowę opactwa która pozostaje klejnotem Norman architektury romańskiej . Aby pokryć koszty i zapewnić sobie obronę, w 1048 r . zrzekli się części majątku .

Działalność handlowa poświadczona od 1198 roku wystartowała na głównej osi miasta, obecnie rue Thiers. Przemysł sukienniczy jest znany, targi są liczne (Foire Fleurie w Niedzielę Palmową to wspomnienie), ze względu na różnorodność i obfitość produktów rolnych w regionie. Bernay staje się również dużym rynkiem w każdą sobotę.

W 1231 roku , Ludwik IX ( „Saint Louis”), które odbyło się Assises de Justice w mieście iw 1250 założył Hotel Dieu w uznaniu chętny powitanie danej mu przez mieszkańców. Ten hotel Dieu ma wejście od rue Thiers i rozciąga się na rue de la Geôle. Po śmierci Piotra I st Alençona Bernay zostaje włączone do okręgu Evreux i przekazane przez Filipa Pięknego jego bratu Ludwikowi Francji w 1281 roku .

Kult Matki Bożej Couture z XIII -tego  wieku , jest pochodzenie pielgrzymek ważnych, które przyciągają tłumy całej Normandii; diecezjalna pielgrzymka maryjna odbywa się zawsze w każdy poniedziałek Zesłania Ducha Świętego .

Miasto zaznało wielu niespokojnych okresów, zwłaszcza podczas wojny stuletniej . Podczas konfliktu Bernay kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk. W 1354 roku, na mocy traktatu mantes , miasto zostało scedowane przez króla Jana II Dobrego na jego zięcia, króla Karola II z Nawarry , wraz z wieloma innymi ziemiami normańskimi. Ale obaj mężczyźni szybko się starli. W kwietniu 1356 Bernay został zabrany z Nawarry po aresztowaniu Karola II, zanim wrócił do niego w 1358. 19 kwietnia 1378, po krótkim oblężeniu, twierdza została zajęta przez Bertranda Du Guesclina wbrew obietnicy złożonej jego kapitan., Pierre du Tertre , aby wstawiać się w jego imieniu z króla Francji Karola V . W wieży twierdzy Bernay Francuzi przejęli tajne archiwa króla Nawarry, które nie zostały spalone i które ujawniły wiele sojuszy i spisków Karola II, zwłaszcza z Anglikami. Twierdza została wkrótce zniszczona. Bernay był przez pewien czas zwrócony synowi Karola II z Nawarry, zanim został skonfiskowany przez króla Karola VI w 1385 roku.

Następnie miasto przeszło w ręce Anglików, zanim zostało przejęte przez wojska królewskie.

Jeżeli dzisiaj istnieje około 11 000 mieszkańców w mieście, miał Bernay w XVI -tego  wieku, populacji „równie ważne jak Evreux i Lisieux.” Były to wojny religijne, a następnie ludowa rewolta Gauthier (od nazwy wsi La Chapelle-Gauthier ) w 1589 roku przeciwko podatkom, która „położyła kres spokojowi miasta”.

Główne miasto departamentu w momencie jego utworzenia, Évreux, zostało wyparte w 1793 na rzecz Bernay, ale odzyskało tę jakość przed końcem tego samego roku. W 1800 roku Bernay stał się stolicą okręgu .

Podczas XIX -tego  wieku, główne ulepszenia do modernizacji dróg miejskich i ewolucja struktury przemysłowej jest ukierunkowana na peryferiach miasta. Rozwój ten będzie kontynuowany w ciągu ostatniego stulecia, wraz z pojawieniem się nowych gałęzi przemysłu i znacznym rozszerzeniem Bernay na zboczach z widokiem na tradycyjne centrum, które pozostało wierne swoim początkom.

W czasie wojny francusko-pruskiej w Bernaju toczyły się ważne walki , w szczególności21 stycznia 1871.

W czasie II wojny światowej miasto było okupowane odczerwiec 1940przez Wehrmacht  ; okupacja trwała cztery lata. ten7 czerwca 1944The Bernay gendarmerie bombardowano siłą powietrza Allied.

Rommel został poważnie ranny17 lipca 1944 rpodczas ostrzeliwania jego samochodu na drodze w Normandii przez dwa samoloty alianckie. O okolicznościach i skutkach wypadku poinformował admirał Friedrich Ruge , przyjaciel i zastępca marszałka niemieckiego w Normandii. Rommel poddał się17 lipca 1944 r, Przez Falaise , PC 276 th i 277 th  dywizji piechoty i stwierdza, że nie są one wystarczająco wspierane przez II -go SS Panzer Corps , ponieważ odbywa się zbyt daleko z tyłu. Tam dowiaduje się, że wróg rozpoczął ofensywę na Saint-Lô . To skłania go do jak najszybszego powrotu do swojej siedziby. Niebo całkowicie się oczyściło, a samoloty alianckie wykazują dużą aktywność. Rommel dociera do Livarot drogami drugorzędnymi, gdzie łączy się z drogą krajową. Dwaj piloci Spitfire'a zobaczyli samochód i zaatakowali go między miejscowościami Sainte-Foy-de-Montgommery i Vimoutiers , w miejscu zwanym La Gosselinaie, gdzie droga miała dość długą prostą linię. Poważnie ranny Rommel został przewieziony w śpiączce do apteki w Livarot, a następnie do niemieckiego szpitala polowego w Bernay. Diagnoza padła wieczorem: cztery złamania czaszki w tym jedno u podstawy, odłamki na twarzy, bardzo długa niedostępność. Po kilku dniach, 23 lipca, jest bardzo słaby, ale rozpoznaje odwiedzającego go kapitana Behra. Został ewakuowany do niemieckiego szpitala wojskowego w Vésinet w regionie paryskim. Chciałby jak najszybciej wrócić do kwatery głównej, ale musi pozostać przykuty do łóżka przez co najmniej trzy tygodnie.

ten 26 lipca 1944 r- podczas bitwy o Normandię - Bernay został dwukrotnie zbombardowany, zabijając 29 osób. W sierpniu 1944 r. miasto uniknęło alianckich bombardowań dzięki grubej warstwie chmur, dzięki czemu zachowało się historyczne centrum. ten24 sierpnia 1944 rBernay został wydany przez Canadian Forces ( 4 th  Dywizja Pancerna) bez walki. Wehrmacht już się wycofał z miasta. Te różne wydarzenia wyjaśniają, dlaczego Bernay jest jednym z nielicznych normańskich miast o średnim znaczeniu, które nie zostały zniszczone przez drugą wojnę światową.

Polityka i administracja

W 2016 roku gmina otrzymała Bernay „  Internet City @@@@” etykietę .

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

2009 samorządowe wybory uzupełniające

W drugiej turze wyborów 16 marca 2008 r. prawicowa lista kierowana przez Hervé Maureya zwyciężyła z 50,71% głosów (2531 głosów) wobec 49,29% (2460 głosów) na lewicę .

Gilles Launay składa apelację o unieważnienie głosowania za niezgodność z art. L-52 kodeksu wyborczego. ten4 września 2008 r., sąd administracyjny w Rouen rozpatruje apelację. W dniu 25 września 2008 r. odwołał wybory i ogłosił, że pan Maurey przez rok nie mógł się kwalifikować do udziału w wyborach z powodu niewielkiego wpisu na koncie wyborczym za wykorzystanie zdjęć z komunikacji miejskiej.

Hervé Maurey odwołał się do Rady Stanu . Rada Stanu rozpatruje apelację Hervé Maureya w sprawie17 czerwca 2009. Publiczny sprawozdawca domaga się anulowania głosowania, ponieważ ustępujący burmistrz wysłał list do 77 rodzin w prywatnej szkole, co mogło mieć wpływ na wyborców, ale wyklucza brak prawa do głosowania. Rada Stanu podąża za publicznym sprawozdawcą i odwołuje głosowanie z 2008 roku.

ten 13 września 2009, lista Nowe Centrum Hervé Maurey uzyskała 50,97% głosów w pierwszej turze przeciwko liście prowadzonej przez Gillesa Launay ( PS ).

Wybory samorządowe 2016 – samorządowe wybory uzupełniające

11 marca 2016 r. wybory przewodniczącego Gminy Gmin Bernay i Okolice nie przebiegły zgodnie z planem. Jean-Hugues Bonamy, 1 st  Zastępca Bernay, staje twarzą w Francisa Viez, Radca większości Bernay. Francis Viez zostaje wybrany na prezydenta 22 głosów przeciw 10. Wybory brzmiący jak zdrady burmistrza Bernay i 1 st  Zastępca Hervé Maurey postanawia zrezygnować14 marca 2016ratusza Bernay i prowokuje miejskie wybory uzupełniające. To Jean-Hugues Bonamy zajmuje się bieżącymi sprawami do czasu jego wyboru na prezydenta burmistrza 22 maja 2016 roku.

Polityka zrównoważonego rozwoju

W 2017 r. miasto zostało oznaczone przez Radę Narodową miast i wsi kwitnących Francji jako „3 kwiaty” .

Bliźniacze

Miasto Bernay jest miastem partnerskim:

•  Haslemere  ( Wielka Brytania )
•  Cloppenburg  ( Niemcy )
•  Jennings  ( Stany Zjednoczone )
•  Canal Winchester  (en)  ( Stany Zjednoczone )

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto miało 9951 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,15% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
5705	6271	6521	6 332	6605	7244	6871	7512	7 362

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
7 237	7566	7510	7 281	7 643	7 989	8 310	8016	7 966

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
8159	8 115	7 883	7440	7587	7700	7 783	8 174	8 798

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
9 349	10,009	10 539	10 548	10 582	11024	10 635	10 288	10 392

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
9951	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wieku

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (26,4%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (19,8%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (54,8%) jest o ponad dwa punkty wyższa od stawki krajowej (51,6%).

Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:

• 45,2% mężczyzn (0-14 lat = 17,6%, 15-29 lat = 19,7%, 30-44 lata = 19,4%, 45-59 lat = 22,1%, powyżej 60 lat = 21,3%);
• 54,8% kobiet (0 do 14 lat = 13,9%, 15 do 29 lat = 18%, 30 do 44 lat = 17,2%, 45 do 59 lat = 20,3%, powyżej 60 lat = 30,6%).

Piramida wieku w Bernaju w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,7	90 lat lub więcej	2,3
7,7	75 do 89 lat	13.1
12,9	60 do 74 lat	15,2
22,1	45 do 59 lat	20,3
19,4	30 do 44 lat	17,2
19,7	15 do 29 lat	18,0
17,6	Od 0 do 14 lat	13,9

Piramida wieku departamentu Eure w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,3	90 lat lub więcej	1,0
5.2	75 do 89 lat	8.1
12,1	60 do 74 lat	12,8
21,5	45 do 59 lat	20,7
21,5	30 do 44 lat	20,9
18,4	15 do 29 lat	17,1
21,1	Od 0 do 14 lat	19,5

Edukacja

• Kolegium Le Hameau
• Jeanne-D'Arc College (uczelnia prywatna)
• Kolegium Marii Curie
• Liceum Saint-Anselme (prywatne liceum)
• Liceum im. Augustyna-Fresnela
• Lycée Clément-Ader, podzielone na dwie części, na terenie dwóch dawnych prywatnych posesji; w mieście Menneval, stanowisko Éole zajmuje teren, na którym Victor Lottin de Laval , archeolog, powieściopisarz i malarz orientalista, miał swój dom w „Trois-Vals”.
• Wiejski dom rodzinny
• Międzygminne Konserwatorium Muzyczne ( wspólnota gmin Bernay Terres de Normandie ).

Wydarzenia kulturalne i festyny

• Festiwal Côté cour - Côté jardin (festiwal sztuki ulicznej)
• Ciągnięcie ciągnika
• Festiwal Lalek
• Weź udział w Europejskich Dniach Dziedzictwa
• Uczestniczy w Rendez-vous aux jardins od 2012 roku
• Weź udział w Europejskiej Nocy Muzeów

Sporty

Miasto posiada kilka obiektów sportowych:

• 6 boisk piłkarskich
• 2 boiska do rugby
• 9 kortów tenisowych, w tym 3 zadaszone
• 1 basen
• 1 skatepark
• 2 sale do judo
• 1 gimnazjum
• 1 ścianka wspinaczkowa

Często obiekty te są zarządzane w porozumieniu ze Sporting Club de Bernay (SCB).

Gospodarka

Miasto posiada oddział Izby Przemysłowo-Handlowej Eure .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zabytki historyczne

• Abbey Matki Bożej Bernay (miejsce Gustave-Heon) ( XI th i XVII th )  Miejsce MH ( 1862 )  Dołączył MH ( 1965 )  Dołączył MH ( 1999 ) . Opactwo Notre-Dame de Bernay to jedna z najsłynniejszych budowli romańskich w Normandii. Został zbudowany w pierwszej ćwierci XI XX  wieku przez Judith Bretanii , żona Ryszarda II , księcia Normandii. Zbudowany w tufie wyróżnia się pięknem elewacji, których duże łuki odzyskały piękne proporcje. Jego bogato rzeźbione kapitele są podobne do tych ze szkoły burgundzkiej . W domu opactwo ( XVI th i XVII th stulecia) jest zajęte przez Muzeum Sztuk Pięknych. Budynki konwentualne, przebudowane przez Guillaume de La Tremblaye, dziś służą jako ratusz, sądy i MJC .
• Kościół Sainte-Croix ( XV w. ), rue Thiers, miejsce z  inskrypcją Sainte-Croix MH ( 1927 ) . Zbudowany być parafia baronia Bernay kościoła, kościoła Świętego Krzyża przeszła regularne przeglądy w czasie, zwłaszcza w XVI -go , XVIII TH i XIX th  stulecia. Witraże pochodzą z warsztatu Duhamel Marette w Évreux, a meble z opactwa Notre-Dame du Bec w Bec-Hellouin .
• Bazylika Notre-Dame de la Couture ( XV w. ), rue du Repos  Classé MH ( 1906 ) . Według legendy owca wykopała statuetkę Matki Boskiej w wiosce zwanej La Culture (później La Couture). Odkrycie to jest początek pielgrzymki, i doprowadził do budowy kaplicy, wzniesionej w kościół XIII -go  wieku. Ten Church przebudowany w XIV TH i XV XX  wieku oraz w powiększeniu XVI -tego  wieku. Bazylika stała się bazyliką w 1950 roku za Jana XXIII . Jest ozdobiona witrażami z okresu od średniowiecza do XIX -tego  wieku. Jego ściany były malowane dekoracje z końca XIX -tego  wieku.
• Hôtel de la Gabelle ( XVIII wiek ), rue du Général-De-Gaulle, place de Verdun  Zarejestrowany MH ( 1928 )  Zarejestrowany MH ( 1964 ) . Do czerwca 2010 r. w hotelu tym mieściło się Conservatoire de musique à Rayonnement Intercommunal gminy Bernay i jej okolic (przeniesione w sierpniu 2010 r. do starych odrestaurowanych rzeźni).
• Klasztor Kordelierów , rue de la Comédie (w obrębie ochrony zabytków w centrum miasta). Klasztor franciszkański został założony w 1275 roku. Wyróżnia go płyta wykonana z cegieł i kamieni (krzemień, wapień itp.), ułożona w motywy zdobnicze z monogramami CF (Cordeliers Franciscans) oraz symbolami religijnymi.
• Szpital Anne de Ticheville, rue Anne-de-Ticheville / rue de Lisieux (chroniony przez obwód ochrony zabytków w centrum miasta). Zbudowany w latach 1701 i 1706 do domu bez środków do życia miasta i okolic, jest rozbudowany w XIX th  century (rozbudowa budynku głównego), XX th  century (pawilony) i XXI th  century (betonowe budynki).
• Rubannerie Gallant, rue Bernard-Gombert. Częściowo przeniesiony na mieszkania z garażami i biurami.

• Po prawej zachodnia fasada opactwa Notre-Dame i budynek klasztorny (obecny ratusz).

• Elewacja wschodnia opactwa Notre-Dame , absyda benedyktyńska z trzema absydami na planie schodkowym.

• Hotel de la Gabelle wybudowany w 1750 roku.

• Bazylika Notre-Dame de la Couture.

• Kościół św. Krzyża.

Inne starożytne zabytki

• Muzeum Sztuk Pięknych , Place Guillaume-de-Volpiano. Sąsiadując z kościołem opactwa i ogrodem publicznym, muzeum to powstało w 1868 r. z okazji wystawy dużej kolekcji wyrobów ceramicznych. Od tego czasu zbiory są zróżnicowane i obejmują wiele aspektów plastyki: ceramika XVI XX  -wieczne meble z XVII th i XVIII -go  stulecia, malarstwa i rzeźby z XVI TH do XIX th  wieku, egipska archeologia, Gallo- Sztuka rzymska, sztuka współczesna, sztuka religijna itp.
• Maison Paquebot, 83 rue Thiers. Zaprojektowany w 1930 roku przez miejscowego architekta André Perrée dla znanego miasta, ten dom jest pierwszym w Bernay zbudowanym z betonu . Jest to doskonały przykład stylu „ocean liniowca”, charakteryzującego się czystymi fasadami, ożywionymi zakrzywionymi kształtami, długimi liniami oraz zachodzącymi na siebie balkonami i tarasami. Budynek nosi etykietę „Dziedzictwo XX wieku” .
• Multimedialne centrum kultury. Ta mediateka, nad brzegiem Charentonne , zajmuje stary młyn Grosse Tour. Ten budynek został odnowiony i rozbudowany, konfrontując się architekturę XIX th  century i jej przedłużenie w betonu i szkła. Jest udekorowany cegłą, drewnem, szkłem i metalem.
• Teatr Edith-Piaf. Zbudowany w 1872 roku teatr był kolejno szkołą, gimnazjum, salą bieliźnianą i koszarami. W 1889 r. stał się salą widowiskową, aw 1929 r. kinem.
• Temple of neoromańskim stylu z Antoinist kultu . Zlokalizowany przy rue Anne-de-Ticheville 4, został poświęcony 16 września 1951 roku.
• Miasto ogrodów znane jako „Rzeźnia”. Miasto tanich mieszkań (HBM) składające się z apartamentowca w stylu Art Deco i pawilonów zaprojektowanych przez dyplomowanego architekta Fernanda Rimberta. Zespół nosi etykietę „Dziedzictwo XX wieku” .
• Konserwatorium Muzyczne. W dawnych rzeźniach miejskich wybudowanych w latach 1890-1891 społeczność gmin Bernay i okolic utworzyła międzygminne konserwatorium muzyczne.

• Dawny dom cydru, 25 rue Gambetta. W XIX -tego  wieku, przemysłowe Lecomte zbudowali jabłecznik cegieł. Jest sprzedawany w mieście i zamienił się w barakach na początku XX -go  wieku. Następnie stał się arsenałem strażaków, zanim w 2009 roku został przekształcony w budynek mieszkalny i sklepy.
• Dawna rezydencja z kancelarią notarialną, obecnie podprefektura, place de Cloppenbourg. XIX th  century.
• Most Boucheville. Most XVIII th  century zbudowany na naturalnym korytem Charentonne.
• Most Opactwa. Most stworzył XIX th  wieku ponad obwodnicy Charentonne, aby wydłużyć nową ulicę, zwany Abbey przed starym opactwie młyna (młyn Wielkiej wieży, obecnie biblioteka).
• Stacja kolejowa , z połowy XIX -go  wieku. Stacja linii Paryż-Cherbourg , oryginalny budynek linii otwartej na Bernay w 1855 roku.
• Pralnia publiczna, rue du Chanoine-Porée. Zadaszona umywalnia, zasilana strumieniem wypływającym z płaskowyżu Lieuvin, wciąż wyposażona w suszarki. XIX th  century.
• Pralnia publiczna, ruelle des Lavandières. Zadaszona umywalnia zasilana sprężyną. XIX th  century.
• Rzeź, aleja Cagnard. Rzeźnia zwierząt przeznaczonych do spożycia.
• Dwie umywalnie z regulowanymi podłogami, na Charentonne, naprzeciwko ruelle des Prés. XIX th  century.
• Dom babci ze strony ojca Edith Piaf . Przyszła piosenkarka spędziła tam kilka lat swojej młodości, zanim przyjechał po nią ojciec, łotr, by zabrać ją ze sobą na swoje tournee.

• Muzeum Bernay , klasztor budynek z końca XVI -tego  wieku, na wschód od starego opactwa.

• Teatr Edith-Piaf

• Multimedialne centrum kultury.

• Świątynia Antoinistów.

• Dom babci Edith Piaf.

Domy z muru pruskiego

Miasto Bernay, stosunkowo nietknięte bombardowaniami II wojny światowej, wciąż ma około 350 domów z muru pruskiego, z których niektóre są wymienione jako zabytki historyczne. Te domy, które mogą sięgać średniowiecza, są często ozdobione motywami rzeźbiarskimi lub charakterystycznymi, a czasami są pokryte esencjami (płytki lub listwy przymocowane pionowo do elewacji, aby chronić je przed warunkami atmosferycznymi, zwykle z drewna, a następnie z łupka).

• Dom poddasze, 6 rue Auguste-Leprevost  ( XVI th  wieku)  Dołączył MH ( 1927 )  Miejsce MH ( 1957 ) .
• Dom brama ozdobiona szczytem liście, 8 rue Auguste Leprevost ( XVI th  wieku)  Dołączył MH ( 1927 ) .
• Dom z drewna, boki granica XV th - XVI -tego wieku, przebudowany parterze, 10 rue Auguste Leprevost.
• Budynek szachulcowy, współczesny, nienumerowany, rue Auguste Leprevost.
• Dom z drewna bokach, 16 rue de Lisieux / rue des Sources ( XVI th  century)  Dołączył MH ( 1933 ) .
• Dom z muru pruskiego, 3 rue des Sources / aleja Bucaille ( XVI th  wieku)  Dołączył MH ( 1933 ) .
• Dom o nazwie "Ilość Alencon", 6 rue Thiers ( XVI th  wieku)  Dołączył MH ( 1933 ) . Wystrój z kolumienek, engoulantów, popiersi kobiet i postaci zachowany częściowo.
• Dom o renesansowym wystroju , zwany „starym ratuszem”, 9 rue Thiers. Dekoracja liści, wazonów, popiersi mężczyzn i kobiet, świętych.
• Hôtel de l'engagiste royal, rue Thiers (widoczny z Place de l'Ancien-Hôtel-Dieu). Hourdis w kafelkach, ozdobiony małymi kolumnami.
• Dom o neogotyckim wystroju, 31 bis bulwar Dubus. Wystrój postaci.
• Dom o neogotyckim wystroju , 14 rue Albert-Glatigny. Wystrój postaci.
• Dom z muru pruskiego (epoka nowoczesna?) 16 rue Albert-Glatigny.
• Dom 1 st  połowy XX -tego  wieku, na rogu ulic Zwycięstwa i Komedii.
• Domy z sklepów na parter XV TH - XIX th stulecia, rue Gaston Follope.
• Dom szachulcowy, typologia z końca średniowiecza, 3 rue de Geôle.
• Dom z drewna stronach (parter przebudowany) do sklepu, XV th - XVI th  century.
• Budynki szachulcowe, krzyż św. Andrzeja i skrzydła młyna, dekoracja rzeźbiarska popiersi, atlantów, pasterza (epoka nowożytna).
• 26 Assegond ulica, dom z bramą do samochodu (z późniejszymi zmianami) XX th  century.
• Set szachulcowe budynki, XX th  century, na rogu Assegond i Cosnier.
• Dom z drewna bokach, XVI th  century elewacji przebudowana ulica 55 rue du Chanoine-Porée.
• Dom na szachulcowej sklepu, późno XV -tego - na początku XVI th  wieku 57 rue du Chanoine-Porée.
• Tudor, zamiast Lobrot / ulica Judith de Bretagne (widoczny z mostu Charenton), koniec epoki nowożytnej / na początku XIX th  wieku (?).

• Budynek przy 6 rue Auguste-Leprevost.

• Budynek przy 8 rue Auguste-Leprevost.

• Domy z muru pruskiego położone przy 16 rue de Lisieux.

• Domy z muru pruskiego położone przy rue des Sources 5.

• Średniowieczne domy o konstrukcji wspornikowej.

• Dawne miejsce bramy miejskiej.

• Rue Gaston-Foloppe, znana jako rue des antiquaires.

• Rue de Geole.

• Dom przy rue Thiers.

Inne niezwykłe rezydencje

• Villa Helena, Anglo-Norman styl XIX th  wieku Kleber Mercier ulicy (w szkole lokalu Augustina Fresnela).

Pomniki pamiątkowe

• Wspólnotowy pomnik zmarłych. Pomnik wzniesiony w 1921 r. ku czci ofiar Wielkiej Wojny w powiecie Bernay . Jest to dzieło Louis-Aimé Lejeune , rodzimego rzeźbiarza Livet-sur-Authou , Grand Prix ​​de Rome .
• Pomnik upamiętniający bitwę pod Bernem 30 i 31 stycznia 1871 r.
• Pomnik wojenny na placu wojskowym na cmentarzu La Couture
• Pomnik wojenny na cmentarzu Sainte-Croix (boulevard des Monts)
• Matki Bożej Ślubu
• Chrystus Najświętszego Serca, pomnik upamiętniający II wojnę światową, położony rue de la Victoire
• Kamienna statua Jacquesa Daviela wykonana przez Pierre'a Boureta , znajdująca się na Place Gustave-Héon. Oryginalny brąz autorstwa Alphonse'a Guilloux'a został zainaugurowany w 1891 roku. W 1942 roku, pod rządami Vichy , został odkręcony i przetopiony w ramach mobilizacji metali nieżelaznych .
• Pomnik ku pamięci Sylli Lefèvre , Położony bulwar de Normandie
• Pomnik ku pamięci Paula Derou , Opornego , dyrektora kolegium, zginął w deportacji do Buchenwaldu , znajduje się miejsce Paul-Derou

Inne rzeźby

• Figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem , rue de la Sous-Préfecture
• Posąg św. Anny, rue du Général-Leclerc

Pozostaje

• Pozostałości budynku hydraulicznego przędzalni Delamotte. Wodospad i wentylowane ściany zachowane w Cosnier wzdłuż placu Delamotte.
• Pozostałości młyna Pont de l'Etang. Wodospad i ściany wentylacyjne przemysłowego młyna.
• Pozostałości kaplicy Saint-Germain d'Auxerre, w dzielnicy La Couture (własność prywatna, niewidoczna).
• Pozostałości po założonym w 1250 roku Hôtel-Dieu, place de l'Ancien-Hôtel-Dieu i rue de Geôle.

Parki, ogrody i spacery

• Ogród publiczny opactwa. Zbudowany na pozostałościach przedrewolucyjnych ogrodów opactwa Notre-Dame de Bernay. Park krajobrazowy, mały średniowieczny ogród edukacyjny.
• Square Gouas, secesyjny ogród publiczny , utworzony na terenie dawnej prywatnej posesji mieszczańskiej. Bardzo niewiele się zmieniło.
• Square Delamotte, powstały na miejscu zniszczonej przędzalni (lata 2010).
• Współczesny Ogród Schumana , powstały za Multimedialnym Centrum Kultury.
• Prairie de la Charentonne, teren zielony utworzony wzdłuż rzeki, przekształcony w łąkę, z placami zabaw (kręgielnia, skatepark itp.). Jego podjazd kończy greenway i służy jako przejście między historyczną dzielnicą La Couture a hipercentrum Bernay.
• Boulevard des Monts, spacer stworzony w XIX th  century na końcu plateau Lieuvin , oferując panoramę miasta. W 2013 r. ustawiono tam stół orientacyjny.
• Promenade du Cosnier: na brzegach Cosnier utworzono ścieżki dla pieszych. Promenada Gaston-Lenôtre biegnie wzdłuż rzeki między Place Haslemere i Place des Hauts-Penteurs. Został rozbudowany w 2014 roku o kładkę dla pieszych nad rzeką, która prowadzi do Place du Moulin du Pont de l'Étang.

Malownicze uliczki i zaułki

• Rue Gaston-Folloppe, rue de Lisieux. Wiele domów z muru pruskiego.
• Rue de Geole. Ulica o starym klimacie z chodnikiem i centralną rynną.
• Rue des Sources, du Chanoine-Porée, des Fontaines.
• Pasaż de la Cohue. Przejście alejki od rue Thiers do rue Michel-Hubert-Descours.
• Ruelle des Lavandières. Skrzyżowanie alei między rue du Général-Leclerc i rue des Fontaines.
• Impas Alexandre. Aleja prowadząca do Cosniera.

Architektura XXI th  wieku

• Szkoła Jean-Moulin. Stara szkoła w dzielnicy stadionowej po zniszczeniu przez pożar w 2009 roku wybudowano nowy budynek. Nowa szkoła została zainaugurowana w grudniu 2012 roku.
• Rezydencja Guillaume-le-Conquérant, rue Guillaume-le-Conquérant.
• Kryta hala, Place Sainte-Croix.
• Przebudowa domu mieszczańskiego na klinikę weterynaryjną, rue Gambetta.
• Przekształcenie starego młyna mącznego Vivien (zwanego również młynem wielkowieżowym) w mediatekę. Rue de la Charentonne.
• Przebudowa arsenału strażackiego na mieszkania i sklepy oraz budowa skrzydła z ciągłymi balkonami. Róg rue Gambetta z bulwarem Dubus.
• Przebudowa dawnej fabryki Caroline Rohmer na pomieszczenia administracyjne, biura i sklep.
• Przebudowa dawnych rzeźni miejskich na konserwatorium muzyczne, rue de Picardie.

Dziedzictwo naturalne

Natura 2000

• Obszar Natura 2000 „Risle, Guiel, Charentonne”.

ZNIEFF typ 1

• ZNIEFF 230030039 - Łąki Carentonne. Zakład Carentonne znajduje się w dolinie Charentonne. Charakteryzuje się zestawem środowisk zdominowanych przez megaforbie. Gatunkami decydującymi są krwawnik jadalny ( Achillea ptarmica R), szczecina włosiasta ( Dipsacus pilosus AR) i mysica Natterera ( Myotis nattereri R).
• ZNIEFF 230030042 - Łąki Couture. Strona Couture odpowiada eutroficznej megaforbii. Jedynym zidentyfikowanym gatunkiem determinującym jest krwawnik pospolity ( Achillea ptarmica AR).
• ZNIEFF 2300000262 - Łąki i olsy nowego młyna. To miejsce, położone w dolinie Charentonne, podzielone jest na cztery duże odrębne środowiska: główny bieg Charentonne, wilgotny olszyn z wysoką trawą na brzegach rzeki, nieużytki poprzecinane wierzbami ( Salix sp.) mezohigrofilne megaforbiaie typ, pastwisko Bromion racemosi i mniej lub bardziej wilgotne rowy. Wyróżnia się obecnością kilku gatunków roślin determinujących, takich jak krwawnik pospolity ( Achillea ptarmica R), berla mała ( Berula erecta R) czy szczebiotka włochata ( Dipsacus pilosus AR) oraz obecnością szarańczy krwawej ( Stethophyma grossum AR)
• ZNIEFF 230030036 - Łąki i lasy dolnego Bouffey. Stanowisko to, położone w dolinie Charentonne, składa się z dwóch głównych obszarów: mezo- do higrofilnej megaforbii na dnie doliny i zalesionych stoków lasu bukowego. Gatunkiem determinującym na tym obszarze jest kardamina bulwiasta ( Cardamine bulbifera , RR).

ZNIEFF typ 2

• ZNIEFF 230009189 - Środkowa dolina Charentonne, Bois de Broglie.
• ZNIEFF 230000764 - Dolina Risle od Ferrière-sur-Risle do Brionne, las Beaumont, dolna dolina Charentonne.

Sklasyfikowana witryna

• Promenada Mont Milon (część należąca do miejskiego hospicjum z 184 bukami i 8 dębami)  Zabytkowe miejsce ( 1926 ) .

Osobowości związane z gminą

Polityka

• Ryszard II Normandii (960/963-1026), książę Normandii, dobroczyńca opactwa;
• Judith de Bretagne (982-1017), żona księcia Normandii, założycielka opactwa Notre-Dame de Bernay;
• Ludwik IX (1214-1270), król Francji, założyciel Hôtel-Dieu, pielgrzym do sanktuarium maryjnego La Couture;
• Jean-Michel Duroy (1753-1795), rewolucjonista;
• Robert Lindet (1746-1825), minister finansów;
• Jean Jardin (1904-1976), polityk;
• Gustave Héon (1910-1981), polityk, burmistrz Bernay;

Sztuka i litery

• Guillaume de Volpiano (962-1031), architekt opactwa Notre-Dame;
• Alexandre de Bernay ( XII th  century), poeta;
• Nicolas Le Vavasseur (ok. 1580-1658), kompozytor barokowy;
• Guillaume de La Tremblaye (1644-1715), architekt opactwa Notre-Dame, rzeźbiarz;
• Émile Vaucanu (1864-1894), rytownik, rysownik i akwarelista;
• Magdeleine Hue (1882-1944), malarka;
• André Mare (1885-1932), malarz;
• Edith Piaf (1915-1963), piosenkarka;
• Louis-Aimé Lejeune (1884-1969), rzeźbiarz;
• Jean Balladur (1924-2002), architekt dawnego kolegium Pierre-et-Marie-Curie;
• Jean-Claude Camus (1938-), producent spektakli;
• Olivier Picard (1940-), hellenista;
• Philippe Delerm (1950-), pisarz;
• Vincent Delerm (1976-), piosenkarz;
• Guillaume Segouin (1974-), reżyser;
• Raphael Kaney Duverger (1973-), choreograf;
• Samuel Jouy (1975-), aktor;
• Tahnee (1990-), humorysta;

Nauka

• Jacques Daviel (1693-1762), chirurg i okulista, którego pomnik znajduje się na placu ratuszowym;
• Auguste Le Prévost (1787-1859), geolog, filolog, archeolog i historyk;
• Victorien Lottin de Laval (1810-1903), archeolog orientalista;
• Adolphe-André Porée (1848-1939), archeolog i historyk;
• Georges Davy (1883-1976), socjolog;

Inni

• Czcigodny opat André Goulafre (ok. 1648), proboszcz parafii Sainte-Croix w Bernay od 1693 roku, zmarł24 czerwca 1703 r. Obchodzono w dniu13 września.
• Anne d'Arzac , pani Ticheville (1661-1747), założycielka szpitala ogólnego;
• Jean-Baptiste Huché (1749-1805), generał;
• Jean-Baptiste Philippe Harou (1760 w Bernay - 1822), architekt;
• Auguste Mudry (1917-2006), producent samolotów akrobacyjnych;
• Gaston Lenôtre (1920-2009), cukiernik;

Sporty

• Christophe Cocard (1967-), piłkarz;
• Stéphane Samson (1975-), piłkarz;
• Frédéric Coquerel (1978-), piłkarz;
• Laure Lepailleur (1985-), piłkarz;
• Romuald Boco (1987-), piłkarz

Tradycje

• Święto św. Anny. Każdego roku, 1 st  edyl kwitnie posąg patrona miasta.
• Marlet. W każdy sobotni poranek targ ożywia miasto, dziedzictwo targów przyznanych przez księcia Normandii Ryszarda II opactwu Notre-Dame de Bernay w 1025 roku.

Heraldyka

	Bernay - obecny herb. „Per blady Azure i usta lew złoty szwy na całego” statusu formalnego, nieformalnego lub (jeśli przyjęte decyzją komunalnych), to tarcza nie jest znana.
	Bernay - stary herb. „Lazur z lwem lub uzbrojone i ospałe Gules” Herb odnotowany w Generalnym Herbarzu Francji i potwierdzony przez Alfreda Canela i E. Veuclina

Malte-Brun podaje dwa inne wątpliwe herby dla Bernay w La France illustrée  : „De gules, au lion wspinaczka argent” (wątpliwy herb, jak to często bywa z tego źródła, w każdym razie źle ozdobiony: mówi się, że wspinacz jest "szalejący", który nie zdobi samego siebie dla lwa, domyślnie jest to jego pozycja); i „Azure, z trzema bezantami lub, 2 i 1, i etykietą tego samego naczelnego” (Malte-Brun utrzymuje, że d'Hozier dałby ten herb dla Bernay, ale Generalny Herbarz Francji nie zawiera niczego podobnego) .

Zobacz również

Bibliografia

• Antony Beevor ( przekład  z angielskiego Jean-François Sené, Raymond Clarinard i Isabelle Taudière), D-Day and the Battle of Normandie , Paris, Calman-Lévy ,2009, 636  s. ( ISBN  978-2-7021-4016-1 ).

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Eure
• Linia kolejowa Cormeilles do Glos-Montfort i przedłużenia
• Lotnisko Bernay - Saint-Martin
• Lista sanktuariów maryjnych
• Trésor de Berthouville , często określany jako „skarb Bernaya”

Linki zewnętrzne

• Bernay na stronie National Geographic Institute

Uwagi i referencje

Bibliografia

1. https://www.insee.fr/fr/metadonnees/cog/unite-urbaine-2020/UU202027301-bernay
2. „  Geoportal (IGN),„ Gminy 2016 ”aktywowana warstwa  ” .
3. [PDF] „  Autobus wahadłowy ulotka  ” .
4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
7. Słowniczek - Opady , Météo-France
8. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
9. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
10. „  Station Météo-France Menneval - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 )
11. "  Great Circle between Bernay Menneval  " na fr.distance.to ( dostęp 26 lipca 2021 ) .
12. „  Stacja Météo-France Menneval – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na stronie Dé gespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
13. „  Orthodromie entre Bernay et Huest  ” , fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
14. "  Stacja meteorologiczna Évreux-Huest - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
15. "  Stacja meteorologiczna Évreux-Huest - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
16. "  Stacja meteorologiczna Évreux-Huest - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
17. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
18. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
20. „  Bernay Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 26 marca 2021 ) .
21. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
22. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
23. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
24. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
25. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
26. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
27. François de Beaurepaire, Nazwy gmin i byłych parafii Eure , Paryż, edycje Picard, 1981.
28. Pierre-Yves Lambert , La langue gauloise , Errance 1994 editions
29. Pierre-Yves Lambert, op. cyt. .
30. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Librairie Guénégaud, 1979. Artykuł Bargny .
31. Pierre-Yves Lambert , op. cyt. , s.  190 .
32. Letters Patent od Ludwika IX , Tours, The11 listopada 1479, Listy dotyczące kupców sukna .
33. Bruno Ramirez de Palacios, Charles dit le Mauvais, król Nawarry, hrabia Evreux, pretendent do tronu Francji , Paryż, 2015, 530 s. ( ISBN  978-2-9540585-3-5 ) , strony 368- 369.
34. Ramirez de Palacios, op. cyt. , s.  373-376 .
35. Anegdoty , na Paris-Normandii .
36. Admirał Friedrich Ruge , Rommel und die Invasion , Stuttgart, Koehler Verlag i Paryż, Presses de la Cité, 1960.
37. Beevor 2009 , s.  359.
38. Informacja z Biura Turystycznego Vimoutiers.
39. X .
40. Raymond Ruffin , Le Prix de la Liberté, (Codzienne życie Normanów po lądowaniu w czerwcu 1944) , Cheminements, marzec 2004, ( ISBN  978-2-844-78254-0 ) .
41. Historia strony internetowej Bernay Bernay: miasto normańskie . Dostęp 8 września 2013.
42. Benedict Négrier, „  Bernay nagrodzony przez wytwórnię „  Internet City  ”  , „ Paryż Normandia” ,25 lutego 2016( przeczytaj online , skonsultowano 2 marca 2016 r. ).
43. Wybory samorządowe 2008 - wyniki w Bernay na stronie Figaro .
44. Le Figaro
45. „Prawica trzyma ratusz Bernay” , Francja 3, 14 września 2009 r.
46. „  Jean-Hugues Bonamy, nowy burmistrz Bernay  ”, Paris Normandie ,29 maja 2016( przeczytaj online , konsultacja 21 października 2017 r. ).
47. Witryna miast i wsi , konsultacja 9 lutego 2018 r.
48. Organizacja spisu na insee.fr .
49. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
50. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
51. „  Ewolucja i struktura ludności Bernay w 2007 roku  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 20.11.2010 ) .
52. „  Wyniki spisu ludności Eure w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 20 listopada 2010 r . ) .
53. "  dawnego opactwa Notre-Dame  " , zawiadomienie n o  PA00099330, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
54. Chloé Pata , opactwo Notre-Dame. Bernay , Bernay, miasto Bernay,2013.
55. „  Sainte-Croix Kościół  ” , zawiadomienie n o  PA00099332, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
56. „  Sainte-Croix Kościół  ” , zawiadomienie n o  PA00099331, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
57. „  dawnego hotelu z Gabelle  ” , zawiadomienie n o  PA00099333, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
58. „  Witamy w Bernay  ” na stronie internetowej biura turystycznego Bernay (dostęp 14 czerwca 2015 r . ) .
59. Chloé Pata , Bernay Miasto sztuki i historii. Nad miastem. , Bernay, Miasto Bernay,2015.
60. Mówiąc architekta budynków Francji - Essentials - n o  119 z 31 lipca 2014 r .
61. „  Teatr Edith Piaf  ” , na stronie internetowej biura turystycznego Bernay (konsultacja 14 czerwca 2015 r . ) .
62. Régis Dericquebourg , Les Antoinistes , Belgia, Brepols,1993, 174  s. ( ISBN  2-503-50325-X ) , s.  137, 168.
63. Biografia Fernanda Rimberta na INHA.fr w Internecie [1] .
64. "  Building  " , zawiadomienie n o  PA00099334, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
65. "  Building  " , zawiadomienie n o  PA00099335, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
66. „  Dom o  konstrukcji szachulcowej  ” , nota nr PA00099336, baza Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
67. „  Dom o  konstrukcji szachulcowej  ” , nota nr PA00099337, baza Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
68. „  Maison  ” , zawiadomienie n o  PA00099338, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
69. Chloée Pata , Arkusz nauczania Opowiedz mi o tym: Pomnik wojenny społeczności , Miasto Bernay.
70. „  Risle, Guiel, Charentonne  ” , o Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowym Inwentarzu Dziedzictwa Naturalnego (dostęp 25 lutego 2015 r . ) .
71. „  Łąki Carentonne  ” , w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowym Inwentarzu Dziedzictwa Przyrodniczego (dostęp 16 czerwca 2015 r . ) .
72. „  Les prairies de la Couture  ” , w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowym Inwentarzu Dziedzictwa Przyrodniczego (dostęp 16 czerwca 2015 r . ) .
73. „  Łąki i olsy nowego młyna  ” , w Narodowym Muzeum Przyrodniczym – Narodowym Inwentarzu Dziedzictwa Przyrodniczego (dostęp 16 czerwca 2015 r . ) .
74. „  Łąki i lasy dolnego Bouffey  ” , w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowym Inwentarzu Dziedzictwa Przyrodniczego (dostęp 16 czerwca 2015 r . ) .
75. „  Środkowa dolina Charentonne, Bois de Broglie  ” w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowy spis dziedzictwa przyrodniczego (dostęp 16 czerwca 2015 r . ) .
76. „  Dolina Risle od Ferrière-sur-Risle do Brionne, las Beaumont, dolna dolina Charentonne  ” , w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowy spis dziedzictwa przyrodniczego (konsultacja 16 czerwca 2015 r . ) .
77. „  La promenade du Mont Milon  ” , w Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa Normandii (konsultacja 17 lipca 2017 r . ) .
78. [2] Niektóre zmiany dotyczące Gallica.
79. opat malajski, kalendarz normański i analogi , Paryż, Rouen, Derache, Lebrument,1860, 276  s. ( czytaj online ) , s.  42.
80. D'Hozier , Herbarz generalny Francji , oprawne tomy Cabinet des Titres, tom. XIX, Normandia, ogólność Alençon, s. 281.
81. Alfred Canel, Herbarz miast i korporacji Normandii , 1863, s. 69.
82. E. Veuclin, Ramiona miasta Bernay 1881.
83. Malte-Brun, La France illustrée , tom 2, strona 18.

Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
7. Jeden Brennus zasłynął splądrowaniem świątyni w Delfach, a inny złupieniem Rzymu.
8. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także ostatnią legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
9. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.