Broglie (Eure)

Broglie
Broglie (Eure)
Wioska Broglie.
Herb Broglie
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
Departament Eure
Miasto Bernay
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Interkom Bernay Terres de Normandie
Mandat burmistrza
Roger Bonneville
2020 -2026
Kod pocztowy 27270
Wspólny kod 27117
Demografia
Miły Broglien (wraz z Broglionem)
Ludność
miejska
1038  mieszk. (2018 spadek o 5,29% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 130  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 49°00′34″ północ, 0°31′49″ wschód
Wysokość Min. 132  m
Maks. 197  mln
Powierzchnia 7,96  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Bernay
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Breteuil (Eure)
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Broglie
Geolokalizacja na mapie: Eure
Zobacz na mapie topograficznej Eure Lokalizator miasta 14.svg Broglie
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Broglie
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Broglie

Broglie [bʁɔgli] jest francuski gmina znajduje się w dziale z Eure , w tym Normandy regionu.

Jej mieszkańcy nazywani są Broglienami (starożytne i wciąż obecne Brogliony ).

Geografia

Lokalizacja

Miasto Broglie położone jest w dolinie Charentonne , dopływie rzeki Risle, która sama wpada do ujścia Sekwany . La Risle stanowi naturalną granicę między Pays d'Ouche na wschodzie a płaskowyżem Lieuvin na zachodzie. Broglie znajduje się około dziesięciu kilometrów od Bernay i około pięćdziesięciu od Évreux .

Przygraniczne gminy Broglie
Ferrières-Saint-Hilaire Wielki Obóz
Saint-Aubin-du-Thenney Broglie [1] Chamblac
La Chapelle-Gauthier La Trinité-de-Réville

Planowanie miasta

Typologia

Broglie jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bernay , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 36 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (58% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (59%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (32%), grunty orne (30,1%), łąki (27,9%), tereny zurbanizowane (10,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

„Obecna nazwa Broglie została zastąpiona w 1742 na Chambrais z okazji wzniesienia tej ziemi w księstwo ku czci marszałka de Broglie , którego rodzina była pochodzenia włoskiego. "

Pochodzenie oryginalnego toponimu Chambrais jest słabo wyjaśnione. Najstarszą formą (zlatynizowaną) jest Cambrense około 1000 AD. AD , następnie znajdujemy Cambrest, Chamberscum w latach 1155 - 1158.

Pierwsza postać Cambrense można porównać Camarès (Aveyron Cambarensis 883), a drugi jest bliżej Combrée (Maine i Loara, Combaristum III p  wieku).

Radykalny cambar , combar / camar znajduje się w wielu toponimach we Francji: Cambrai , Cambayrac , Camalès , Combrée , itp. Jest jednak prawdopodobne, że typ toponimiczny * Camar (i) acum, który wyjaśnia Cambrai, Cambeyrac, Chambray , itp. . lub w oparciu o galijskie imię osobiste Cambarius wywodzące się [?] od Cambo „Curved, Twisted”, po którym następuje celtycka lokalizacja i przyrostek własności -acum .

Broglie to francuzyzacja Broglia lub Broglio (włoski [brolja, broljo]), imię osobiste zaczerpnięte od toponimicznego Broglia, którego kilka przykładów można znaleźć w północnych Włoszech iw Szwajcarii. Pochodzi z tego samego galijskiego etymon brogilos „małe drewno”, co toponimy typu Breuil, Breil, Brieul, Bruel itp.

W czasie Rewolucji Francuskiej miasto nosiło prowizorycznie nazwę Chambrois .

Historia

Broglie to fundacja pochodzenia celtyckiego (galijskiego) , która znajdowała się na skrzyżowaniu rzymskich dróg solnych i żelaznych. Znajduje się tu również wiele pieców do wytopu rudy oraz zamków i kościołów, które były wielokrotnie plądrowane i palone.

Jest to prawdopodobnie starożytna fundacja galijska, która z pewnością zawdzięcza swój rozwój temu, że znajdowała się na skrzyżowaniu dróg, ale tego miejsca nie należy jednak mylić z Chambray , inną gminą Eure, której etymologia jest może taka sama.

Wieś jest wliczone w posagu Judith Bretanii i stał się X th  century część posiadłości księcia Ryszarda II .

W XI -tego  wieku , Chambrais stał się własnością Henryka I st Ferrières . W 1653 r. panowanie przeszło w ręce rodziny Lecomte de Nonan. W 1682 r. Simon Arnauld de Pomponne , który właśnie został zhańbiony ze stanowiska sekretarza stanu do spraw zagranicznych, kupił baronię Chambrais, Ferrières i innych miejscowości.

Ostatecznie w 1716 r. François Marie, hrabia Broglie, odkupił baronię od syna Pomponny , który został wzniesiony w dziedziczne księstwo w 1742 r. przez Ludwika XV pod nazwą Broglie, aby wynagrodzić rodzinę de Broglie za wybitne zasługi dla królestwa, zwłaszcza podczas wojen sukcesyjnych w Hiszpanii, Polsce i Austrii.

Wojskowe konstrukcje starej twierdzy zostały zastąpione przez rozległy nowoczesny zamek otoczony pięknym parkiem, który dominuje nad doliną Charentonne.

W Broglie przebywało kilka znanych osób:

Augustin Fresnel (1789-1827), autor falowej teorii światła;

Louis de Broglie , laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, zmarły w 1987 roku, którego praca jest bardzo podobna do odkryć Fresnela;

i wreszcie, Leonor Mérimée , ojciec Prosper Mérimée , pisarza XIX e  wieku , którzy podczas rewolucji 1789 roku, by uniknąć grabieży zamku dostarczając swoje archiwa do zamieszek; jej nazwę nadano pawilonowi domu.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1919 1925 Maurice de Broglie   fizyk
Brakujące dane należy uzupełnić.
1955 1976 Jean de Broglie RI zastępca i minister
Styczeń 1977 Luty 1995 Claude Cordier RPR notariusz
Marzec 1995 Luty 2001 Victor-François Marie Léon Amédée de Broglie płyta DVD Radca Prawny
Marzec 2001 Luty 2008 Jean Quatravaux   przedsiębiorca
Marzec 2008 ? Bruno Leclercq    
? W trakcie Roger Bonneville    

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1038 mieszkańców, co oznacza spadek o 5,29% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
955 977 972 950 1007 1,052 1024 1265 1 232
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1204 1214 1252 1176 1140 1,122 1,025 1,034 966
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
963 923 1,017 917 992 974 919 1,012 982
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1,057 1,051 1,132 1,126 1 168 1105 1,111 1113 1,115
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
1,096 1,038 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo kulturowe

Dziedzictwo naturalne

Natura 2000 ZNIEFF typ 2

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Broń Broglie

Te bronie można dziś ozdobić w następujący sposób:

Lub za pomocą platformy Azure zakotwiczonej w Saltire .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Geoportal (IGN),” warstwa „Gminy” aktywowana  ” .
  2. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  3. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  4. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  5. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  6. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  7. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  8. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  9. François de Beaurepaire ( pref.  Marcel Baudot ), Nazwy gmin i byłych parafii Eure , Paryż, A. i J. Picard,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 221  s. ( ISBN  2-7084-0067-3 , OCLC  9675154 ) , s .  78-79.
  10. François de Beaurepaire, op. Cit.
  11. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1979( ISBN  2-85023-076-6 ).
  12. François de Beaurepaire, op. cyt. , s.  87 .
  13. Xavier Delamarre, Słownik języka galijskiego. Językowe podejście do kontynentalnego staroceltyckiego , Paryża, wydań Errance ,2003, 440  pkt. ( ISBN  2-87772-237-6 ) , s.  99-100, pod cambo-.
  14. Słownik etymologiczny języka włoskiego (czytaj online), hasło Bròglio, Bruòlo, Bròlo
  15. Xavier Delamarre, op. cyt. , s.  91 .
  16. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  17. Organizacja spisu na insee.fr .
  18. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  19. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  20. "  Kościół  " , zawiadomienie n o  PA00099364, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  21. Juliette Benzoni , Sto lat życia zamku, rozdz. I. La Belle Époque , C. de Bartillat , 1992, s.  172 .
  22. Comtesse de Pange , Komentarz j'ai vu 1900 , Paryż, Grasset, 1962, 1965, 1968, (trzy tomy); przeredagowane 2013-2014.
  23. „  Château  ” , zawiadomienie n o  PA00099363, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  24. Walne Zgromadzenie Stowarzyszenia Przyjaciół San Antonio w czerwcu 2004 r.
  25. „  Risle, Guiel, Charentonne  ” , o Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowym Inwentarzu Dziedzictwa Naturalnego (dostęp 25 lutego 2015 r . ) .
  26. „  Środkowa dolina Charentonne, Bois de Broglie  ” w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowy spis dziedzictwa przyrodniczego (dostęp 16 czerwca 2015 r . ) .