André Mare

André Mare Obraz w Infobox. Screen Les Faunes (około 1920 r.), Paryskie Muzeum Sztuki Dekoracyjnej
Narodziny 1885 lub 31 stycznia 1885
Argentan
Śmierć 1932 lub 3 listopada 1932
Paryż
Narodowość Francuski
Zajęcia Malarz , projektant
Ruch Kubizm
Różnica Kawaler Legii Honorowej

André Mare , urodzony dnia31 stycznia 1885w Argentan ( Orne ) i zmarł dalej3 listopada 1932w Paryżu jest projektantem, projektantem wnętrz i malarzem francuskim .

Jest jednym z twórców Art Deco . Miał wykształcenie malarskie, ale od 1910 roku rozpoczął karierę jako projektant wnętrz. W 1912 r. W Salon d'Automne we współpracy z rzeźbiarzem Raymondem Duchamp-Villonem oraz malarzami Marie Laurencin i Rogerem de la Fresnaye zaprezentował „dom kubistyczny”. To wywołuje skandal, który poświęca André Mare jako dekoratora.

Biografia

Urodzony w Argentan w rodzinie Normanów wylądował wystarczająco długo, by zobaczyć jego imię wyryte na Tablicach nurkowań  : jego przodkowie byli towarzyszami Wilhelma Zdobywcy, który walczył z Anglikami pod Hastings . André Mare dorastał w burżuazyjnej i sztywnej atmosferze. Jako nastolatek uwolnił się, kiedy tylko mógł, by galopować na koniach i odwiedzać swoich kochających muzykę dziadków lub ruszać na szafotach, wraz ze swoim przyjacielem z dzieciństwa, Fernandem Légerem , na teorie sztuki. Jeśli rodzice popychają go do nauki ławki, André Mare, pasjonujący się rysowaniem, nalega, aby studiował sztukę w Paryżu. W 1904 r. Zapisał się do Szkoły Sztuk Zdobniczych i uczęszczał do Académie Julian .

W 1906 roku wystawiał w Salon des Indépendants , a następnie w Salonie d'Automne, gdzie wraz z przyjaciółmi Rogerem de La Fresnaye , André Dunoyer de Segonzac , Maurice Marinot i braćmi Duchamp stał się jednym z głównych organizatorów . Post-impresjonizmu „ Nabisante  ” tendencje są następnie  tłumiony ustąpić bardziej geometryczne kształty, które mają tendencję do pewnego rodzaju kubizmem „à la française” . Niemal mistyczna pokusa „ złotego podziału   ”, zgodnie z pitagorejską i platońską tradycją, nada jego twórczości kubistyczną wrażliwość . Malarz i dekorator André Mare ma już styl: pod pozorną swobodą, styl konstruowany, subtelny i rygorystyczny, łączący klasycyzm i nowoczesność. Ten sam, który znajdujemy w jego życiu, zwodniczo bohemy i swobodny, starannie pielęgnuje wizerunek dandysa. Jego zgryźliwy humor i entuzjazm protestacyjny są łagodzone uprzejmością.

Na Salonie d'Automne w 1912 roku André Mare zebrał swoich przyjaciół i współpracowników z poprzedniego Salonu i stworzył Maison Cubiste . Wywołało to skandal, który ugruntował sławę André Mare jako dekoratora.

W czasie I wojny światowej zmobilizowany pracował przy tworzeniu kamuflaży dla armii francuskiej - Sekcji stworzonej przez Guiranda de Scevola i kierowanej przez jego przyjaciela Dunoyera de Segonzaca -, Brytyjczyka i Włocha z innymi malarzami: Jean-Louis Forain , Charlesem Camoinem , Charles Dufresne , Jacques Villon , Louis Marcoussis , rzeźbiarze: Henri Bouchard , Charles Despiau i dekoratorzy teatralni. Do kamuflażu zastosował zasady przemieszczania się form wynikające z kubizmu: zestawione ze sobą pasma kolorów uniemożliwiają oku rozpoznanie kształtu lufy, a odcienie te dobierane są tak, aby zlewały się z barwami otaczającego krajobrazu. W tym czasie namalował w dziesięciu szkicownikach wiele akwareli odciśniętych kubizmem, w których zapisywał swoje wrażenia i rysował na miejscu ból walki i śmierci (1996, książka pod redakcją Herschera: „Zeszyty 1914-1918, André Mare ”autorstwa Laurence'a Graffina). Plik10 sierpnia 1916Został odznaczony Military Cross przez króla Jerzego V .

W 1919 roku André Mare otrzymał zlecenie wraz z Louisem Süe i Gustave Louisem Jaulmesem na udekorowanie alei des Champs-Elysées i Łuku Triumfalnego w celu upamiętnienia obchodów Zwycięstwa. Zespół pod kierunkiem André Mare wzniósł cenotaf, pomnik ku czci walczących, przed którym maszerowały wojska alianckie14 lipca. Założył także „Compagnie des arts français” we współpracy z Louisem Süe, twórcą w 1912 roku „French Workshop”. Interesują się wszystkim, co dotyczy wystroju wnętrz w celu zaoferowania publiczności „poważnych, logicznych i przyjaznych” zestawów. André Mare zdobi meble, tapety, tkaniny swoimi słynnymi „koszyczkami kwiatowymi” i innymi wieńcami róż, które charakteryzują lata dwudzieste XX wieku . Na przykład na wystawę w 1925 roku Süe i Mare zamówiły u Charlesa Dufresne karykatury gobelinowe do mebli pokojowych na temat Paula i Wirginii , co było wielkim sukcesem. Guillaume Apollinaire bardzo wcześnie odkrywa talent André Mare: „Mówiłem o zestawach mebli, one pokazują, aw szczególności zestawy André Mare, że nadejdzie czas, kiedy wreszcie zobaczymy nowe meble, które nie są horrorem”. ( The Independent of14 października 1911).

Globalny architekt wnętrz, przez osiem lat projektował z Louis Süe prawie dwa tysiące modeli i skomponował od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu zestawów, w tym dekoracje ambasady francuskiej w Warszawie, części ambasady francuskiej w Waszyngtonie, prywatnej rezydencji couturiera Jean Patou w Paryż, wielki salon liniowca Île-de-France i luksusowe kabiny liniowca Paris . Jest także projektantem kostiumów i introligatorem. W 1921 roku Maurice Ravel powierzył mu wystrój i kostiumy do swojego nowego baletu Godzina hiszpańska , powstałego w Operze Paryskiej .

Na Międzynarodową Wystawę Sztuk Zdobniczych w 1925 roku Süe i Mare zaprojektowali dwa kopułowe pawilony, w tym ten nazwany Muzeum Sztuki Współczesnej, z dużym salonem pośrodku rotundy.

W 1926 roku André Mare został mianowany kawalerem Legii Honorowej po wystawie sztuki dekoracyjnej.

W 1927 roku André Mare zdecydował, że ze względów zdrowotnych nie będzie już kierował technicznym kierunkiem Compagnie des arts français. Poświęcił się wyłącznie malarstwu, które od dziesięciu lat porzucił na rzecz dekoracji Compagnie des arts français.

W 1930 roku namalował duży obraz: Pogrzeb marszałka Focha . Wykonuje krajobrazy swojej rodzinnej Normandii.

Plik 3 listopada 1932zmarł na gruźlicę w wyniku ciężkiego zatrucia gazem musztardowym . Został pochowany na małym cmentarzu Lignerits w Pays d'Auge .

W październiku-Listopad 1933Ważnym zbiór jego prac prezentowana jest w 23 -cim  wystawie Towarzystwa Norman artystów w Muzeum Sztuk Pięknych w Rouen .

Prace w zbiorach publicznych

Obrazy

Rysunki

Meble

Bibliografia

Film

Uwagi i odniesienia

  1. Biografia
  2. Wystawiony do publicznej sprzedaży na www.drouot.fr
  3. Służy jako sceneria do kręcenia filmu Gribiche .
  4. L'Esprit français , 10 października 1933, nr 85, strona 216

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne